Search

Denizlerde nütrientlerin (besin maddeleri) artışı, su ısısında ani değişimler ve su akıntısının düşük olması alg ve diğer fitoplanktonların önemli ölçüde çoğalmasına neden olmaktadır. Bu mikroorganizmalar deniz salyası olarak tanımlanan şeffaf, yapışkan peltemsi bir madde oluştururlar. Su yüzeyini kaplayan ve sucul ortamda fotosentezin kısmen veya tamamen durmasına neden olan müsilaj örtüsü, sudaki çözünmüş oksijen oranını düşürmektedir. Oksijeni düşen deniz ortamında yaşayan canlılarda toplu ölümler gerçekleşmektedir. Ölen canlıların kalıntılarının da deniz salyasına katılmasıyla birlikte müsilaj bulunduğu ortamda kötü koku yayan bir maddeye dönüşmektedir. Bu durum zaman zaman Marmara Denizi’nde de görülmekte ve ciddi bir çevre problemi oluşturmaktadır. Bu problemin nedenlerini araştırmaya yönelik olarak denize deşarj olan sulardan, deniz salyasından ve deniz suyundan numuneler alınarak gerekli analizler yapılmıştır. Müsilajın pH değeri 6,65-7,12 arasında, deniz suyunun pH değeri ise 7,88-8,25 arasındadır. Analiz sonuçlarına göre müsilaj numunesinin asidik, deniz suyu numunesinin ise bazik karakterde olduğu saptanmıştır. Deniz suyuna azot ve fosfor gübresi katılarak suyun ve müsilajın asitlik durumu izlenmiştir. Bu deneyde müsilaj pH değeri 6,15-6,55’e, deniz suyunun pH değeri ise 7,15-7,25’e kadar düşerek ortamın asitleştiği ve elektrik iletkenliğinin arttığı görülmüştür. Deniz veya göllerde kirliliğin artmaması için bu ortamlara arıtılmamış sular deşarj edilememeli ve mümkünse deniz suyunun akımı arttırılmalıdır. Marmara Denizi günümüze kadar Çanakkale ve İstanbul boğazlarından gerçekleşen su akımları nedeniyle kendini temizleyebilme yeteneğine sahipti. Fakat son zamanlarda bölgede artan sanayileşme, artan nüfus, gemi trafiğindeki artış ve tarımsal faaliyetlerde kullanılan gübre ve ilaçlamaların artması nedenleriyle Marmara Denizi’ni kirleten ajanlar artmıştır. Bu kirlenme artışları denizin kendini temizleme kapasitesinin üzerinde olup, denizin kirlenmesi kaçınılmazdır. Bu nedenle Marmara Denizi’nin çevre problemlerinin çözümü için denize atık suların deşarj edilmemesi, tarımsal faaliyetlerde ve gemi trafiğinde kontrollerin artırılması hayati önem taşımaktadır. Ayrıca Marmara Denizi’nin su akımının artmasına ve su kirliliğinin seyreltilmesi amacıyla doğal veya yapay su yollarıyla denize temiz su sağlanması da araştırılmalıdır

Günümüzde iş dünyasındaki çalışan profili giderek çeşitlik kazanmaktadır. Çalışan profilinin çeşitlik kazanmasıyla birlikte çalışma hayatına farkı kuşak üyelerinin dahil olduğu görülmektedir. Farklı kuşak üyelerinin çalışma hayatına dahil olması örgütlere karşı farklı bakış açılarının ve beklentilerin ortaya çıkacağı anlamına gelir. Bu çalışma, örgüt kültürü ve örgütsel özdeşleşme ilişkisi ve bu değişkenlerin X ve Y kuşağı işgören özelliklerine göre değişip değişmediğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada veriler üç bölümden oluşan bir soru formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırma örneklemi, İstanbul ilinde Anadolu yakasında özel sektörde faaliyet gösteren hizmet, satış ve pazarlama sektörü işletmelerinde görevli 235 beyaz yaka çalışanından oluşmaktadır. Örneklem, zaman ve maddi kısıtlılıklar sebebiyle İstanbul Anadolu yakasındaki bütün evrene ulaşılamaması nedeniyle basit tesadüfî örneklem seçimi yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırma bulguları, örgüt kültürü ve örgütsel özdeşleşme arasında kısmen anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Öte yandan, X ve Y kuşağı işgörenlerinin örgüt kültürü algılamaları ve örgütsel özdeşleşme düzeylerine ilişkin olarak istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu araştırma, alanyazında yer alan ve kuramsal olarak desteklenen, farklı kuşak üyelerinin farklı özellik ve beklentilere sahip olacağı görüşünün tam karşıtı bir sonuç elde etmesi nedeniyle önemlidir. Bu çalışma örgütlerdeki uygulamalar için de önem taşımaktadır çünkü örgütlerde çalışan X ve Y kuşağının özelliklerinin belirlenerek, örgütlerin uygulamalarının bu doğrultuda oluşturulmasıyla çalışanların örgütsel özdeşleşme düzeylerinin olumlu yönde artması beklenmektedir.

In this day and age, new products are needed within the structure of environmentally sensitive production methods and for efficient use of Natural Resources and energy to reduce the emissions that cause climate change. Plastic materials take an important place in our daily lives. Polypropylene (PP), which is a thermoplastic polymer material, has a wide range of uses in the automotive industry, manufactory and food packaging, but in some cases it does not provide the desired properties. Composite material is needed to further improve the properties of these materials. Composite materials that are constantly evolving and changing have many advantages such as reducing costs, increasing the efficiency and quality of the product. Some materials used as additives to plastic materials also produce improvements in their mechanical and thermal properties as plastic composites. In this study, 100 standard test bars were produced in the injection machine by making homogenous mixture of % 1 graphite material with commonly used polypropylene (PP) material in double screw extruder machine. Pure polypropylene (PP) izod impact test with the prototype of the product and composite product, Melt Flow Index (MFI), Heat Deformation Test (HDT), hardness test (Shore-D) tensile test and density tests were conducted. According to the test results, some changes in thermal and mechanical properties of pure polypropylene (PP) and Graphite reinforced polypropylene (GPP) composite material were investigated. As a result, the mechanical properties of these two materials have improved by approximately % 30 and thermal properties by approximately % 15. By improving its mechanical and thermal properties it will provide great advantages in the plastics industry. It is also envisaged that it could be used as a new product in the military industry, aviation and automotive sectors., Günümüzde, çevreye duyarlı üretim yöntemleri çerçevesinde ve doğal kaynakların ve enerjinin verimli kullanması, iklim değişikliğine sebep olan salınımların azaltmak için yeni ürünlere ihtiyaç duyulmuştur. Plastik malzemeler günlük hayatımızda önemli yer tutmaktadır. Termoplastik polimer malzemelerden olan polipropilen (PP), otomotiv sanayisi, tekstil ve yiyecek paketlemesi gibi çok geniş kullanım alanlarına sahiptir fakat bazı durumlarda istenilen özellikleri verememektedir. Bu malzemelerin özelliklerini daha iyileştirmek için kompozit malzemeye ihtiyaç duyulmaktadır. Sürekli gelişim ve değişim içinde olan kompozit malzemeler; maliyetlerin düşürülmesi, ürünün verimliliğinin ve kalitesinin arttırılması gibi birçok avantajlara sahiptir. Plastik malzemelere katkı olarak kullanılan bazı malzemeler plastik kompozit olarak mekanik ve termal özelliklerinde de iyileşmeler meydana getirmektedir. Bu çalışmada, % 1 grafit maddesi ile yaygın olarak kullanılan polipropilen (PP) malzeme ile çift vidalı ekstrüder tezgahında homojen karışımı yapılarak, enjeksiyon makinesinde 100 adet standart test çubuğu üretimi yapılmıştır. Katkısız polipropilen (PP) ile prototipi yapılan ürün ve kompozit ürünün izod darbe testi, eriyik akış endeksi (MFI), ısı deformasyon testi (HDT), sertlik testi (Shore-D), çekme testi ve yoğunluk testleri yapılmıştır. Test sonuçlarına göre, katkısız polipropilen (PP) ve Grafit katkılı polipropilen (GPP) kompozit malzemenin bazı termal ve mekanik özelliklerindeki değişmeler incelenmiştir. Sonuç olarak, bu iki malzemenin mekanik özellikleri yaklaşık olarak % 30 üzerinde ve termal özelliklerinde de yaklaşık % 15 üzerinde iyileşme meydana gelmiştir. Mekanik ve termal özelliklerinin iyileştirilmesi ile plastik sektöründe büyük avantajlar sağlayacaktır. Ayrıca, savunma sanayisi, havacılık ve otomotiv sektöründe yeni ürün olarak kullanılabileceği öngörülmüştür.

Dönen makine parçalarına dinamik kuvvetlerin etki etmesiyle bu parçalar üzerinde farklı frekans ve genlikte titreşim oluşabilmektedir. Çok küçük boyuttaki titreşimler rezonansa neden olurken büyük boyutlu titreşimler gürültünün oluşmasına neden olmaktadır. Dönen makine üzerinde eksen kaçıklığı ve dengesizlik ihmal edilemeyecek öneme sahip arızalardır. Eksen kaçıklığı ve dengesizliğin sebep olduğu titreşimler dönen miller aracılığı ile rulmanlı yataklara aktarılır. Bu çalışmada 1380 d/d sabit devirde dönen bir elektrik motorundan hareket alan yatak ekseni kaçık imal edilmiş bir dönen makine-mil sisteminin eksenel kaçıklığının ve dengesizliğinin titreşime olan etkileri deneysel olarak incelenmiştir. Dönen makine üzerinde 8 adet deney yapılmış ve elde edilen veriler, dört kanallı VIBROTEST 80 model FFT analizi yapabilen veri toplama cihazı ile alınmıştır. Titreşim verilerinin toplam ortalaması, ortalama karekök alma (RMS) yöntemi ile belirlenmiştir. Alınan bu veriler ışığında titreşim değerlerinin tahammül edilebilir sınırlar içinde olup olmadığı değerlendirilmiştir.

Günümüzde, çevreye duyarlı üretim yöntemleri çerçevesinde ve doğal kaynakların ve enerjinin verimlikullanması, iklim değişikliğine sebep olan salınımların azaltmak için yeni ürünlere ihtiyaç duyulmuştur. Plastikmalzemeler günlük hayatımızda önemli yer tutmaktadır. Termoplastik polimer malzemelerden olan polipropilen(PP), otomotiv sanayisi, tekstil ve yiyecek paketlemesi gibi çok geniş kullanım alanlarına sahiptir fakat bazıdurumlarda istenilen özellikleri verememektedir. Bu malzemelerin özelliklerini daha iyileştirmek için kompozitmalzemeye ihtiyaç duyulmaktadır. Sürekli gelişim ve değişim içinde olan kompozit malzemeler; maliyetlerindüşürülmesi, ürünün verimliliğinin ve kalitesinin arttırılması gibi birçok avantajlara sahiptir. Plastik malzemelerekatkı olarak kullanılan bazı malzemeler plastik kompozit olarak mekanik ve termal özelliklerinde de iyileşmelermeydana getirmektedir. Bu çalışmada, % 1 grafit maddesi ile yaygın olarak kullanılan polipropilen (PP)malzeme ile çift vidalı ekstrüder tezgahında homojen karışımı yapılarak, enjeksiyon makinesinde 100 adetstandart test çubuğu üretimi yapılmıştır. Katkısız polipropilen (PP) ile prototipi yapılan ürün ve kompozit ürününizod darbe testi, eriyik akış endeksi (MFI), ısı deformasyon testi (HDT), sertlik testi (Shore-D), çekme testi veyoğunluk testleri yapılmıştır. Test sonuçlarına göre, katkısız polipropilen (PP) ve Grafit katkılı polipropilen(GPP) kompozit malzemenin bazı termal ve mekanik özelliklerindeki değişmeler incelenmiştir. Sonuç olarak, buiki malzemenin mekanik özellikleri yaklaşık olarak % 30 üzerinde ve termal özelliklerinde de yaklaşık % 15üzerinde iyileşme meydana gelmiştir. Mekanik ve termal özelliklerinin iyileştirilmesi ile plastik sektöründebüyük avantajlar sağlayacaktır. Ayrıca, savunma sanayisi, havacılık ve otomotiv sektöründe yeni ürün olarakkullanılabileceği öngörülmüştür. In this day and age, new products are needed within the structure of environmentally sensitive production methods and for efficient use of Natural Resources and energy to reduce the emissions that cause climate change. Plastic materials take an important place in our daily lives. Polypropylene (PP), which is a thermoplastic polymer material, has a wide range of uses in the automotive industry, manufactory and food packaging, but in some cases it does not provide the desired properties. Composite material is needed to further improve the properties of these materials. Composite materials that are constantly evolving and changing have many advantages such as reducing costs, increasing the efficiency and quality of the product. Some materials used as additives to plastic materials also produce improvements in their mechanical and thermal properties as plastic composites. In this study, 100 standard test bars were produced in the injection machine by making homogenous mixture of % 1 graphite material with commonly used polypropylene (PP) material in double screw extruder machine. Pure polypropylene (PP) izod impact test with the prototype of the product and composite product, Melt Flow Index (MFI), Heat Deformation Test (HDT), hardness test (Shore-D) tensile test and density tests were conducted. According to the test results, some changes in thermal and mechanical properties of pure polypropylene (PP) and Graphite reinforced polypropylene (GPP) composite material were investigated. As a result, the mechanical properties of these two materials have improved by approximately % 30 and thermal properties by approximately % 15. By improving its mechanical and thermal properties it will provide great advantages in the plastics industry. It is also envisaged that it could be used as a new product in the military industry, aviation and automotive sectors.

Dönen makine parçalarına dinamik kuvvetlerin etki etmesiyle bu parçalar üzerinde farklı frekans ve genliktetitreşim oluşabilmektedir. Çok küçük boyuttaki titreşimler rezonansa neden olurken büyük boyutlu titreşimlergürültünün oluşmasına neden olmaktadır. Dönen makine üzerinde eksen kaçıklığı ve dengesizlik ihmaledilemeyecek öneme sahip arızalardır. Eksen kaçıklığı ve dengesizliğin sebep olduğu titreşimler dönen milleraracılığı ile rulmanlı yataklara aktarılır. Bu çalışmada 1380 d/d sabit devirde dönen bir elektrik motorundanhareket alan yatak ekseni kaçık imal edilmiş bir dönen makine-mil sisteminin eksenel kaçıklığının vedengesizliğinin titreşime olan etkileri deneysel olarak incelenmiştir. Dönen makine üzerinde 8 adet deneyyapılmış ve elde edilen veriler, dört kanallı VIBROTEST 80 model FFT analizi yapabilen veri toplama cihazı ilealınmıştır. Titreşim verilerinin toplam ortalaması, kare ortalamalarının karekökü (RMS) yöntemi ilebelirlenmiştir. Alınan bu veriler ışığında titreşim verilerinin tahammül edilebilir sınırlar içinde olup olmadığıdeğerlendirilmiştir Due to the dynamic forces acting on the rotating machine parts, vibrations of different frequency and amplitude can occur on these parts. Very small vibrations cause resonance while large vibrations cause noise. Axis misalignment and unbalance on the rotating machine are important failures. Vibrations cause to axis misalignment and unbalance and transfer to the rolling bearings employing rotating shafts. In this study, the effects of axial misalignment and unbalance of a rotating machine-shaft system resulting from a rotating electric motor at a constant speed of 1380 rev/min were investigated experimentally. Eight experiments were performed on the rotating machine and the data were obtained by the aid of four-channel VIBROTEST 80 model FFT analysis data collection device. The total average of the vibration data was calculated by the Root Mean Square (RMS) method. In the light of these data, it was evaluated whether the vibration values are within accaptablelimits or not.

The grinding process is widely used for optimum surface quality of parts, manufacturing accuracy, and processing materials with high hardness. Furthermore, it is of great importance to determine the optimum values by selecting the appropriate parameters because the grinding process is the final process. The aim of this study was to investigate the effects of grinding parameters on hardness and surface roughness in grinding of induction surface hardened AISI 52100 (100Cr6) bearing steel work pieces. Grinding experiments; two different stones (Alumina - A2O3 EKR 60 L4V and silicon carbide - SCG 60 K6V), two different hardness AISI 52100 bearing steel work piece (56 and 61 HRc) and three different depth of cut (100, 200, 300 µm) using parameters were selected. In the experimental study, surface roughness measurements of work pieces in cylindrical grinding process were carried out. As a result, significant improvements in surface roughness values were observed with increasing depth of cut. The lowest surface roughness values were obtained from the work piece (61HRc hardness) with aluminium oxide grinding stone., Taşlama işlemi, parçaların optimum yüzey kalitesi, ölçü tamlığında imal edilebilmesi ve yüksek sertliğe sahip olan malzemeleri işlemek amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır. Ayrıca, taşlama işleminin nihai işlem olmasından dolayı uygun işleme parametreleri seçilerek optimum değerlerin belirlenmesi büyük önem arz etmektedir. Bu çalışmada, indüksiyonla yüzey sertleştirme işlemi uygulanmış AISI 52100 (100Cr6) rulman çeliği iş parçalarının silindirik taşlama işleminde parametrelerin sertlik ve yüzey pürüzlülüğü üzerindeki etkilerinin deneysel olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Taşlama deneyleri; iki farklı taş (Alüminyum oksit - AlO3 EKR 60 L4V, Silisyum karbür - SCG 60 K6V), iki farklı sertliğe sahip AISI 52100 rulman çeliği iş parçası (56 ve 61 HRc) ve üç farklı kesme derinliği (100, 200, 300 µm) parametreleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Deneysel çalışmada silindirik taşlama işlemi uygulanmış iş parçalarının yüzey pürüzlülük ölçümleri yapılmıştır. Sonuç olarak, artan kesme derinliği ile yüzey pürüzlülük değerlerinde önemli iyileşmeler görülmüştür. En düşük yüzey pürüzlülüğü değerleri, Alüminyum oksit taşlama taşı ile 61 HRc sertliğe sahip iş parçasında elde edilmiştir.

Amaç: Cam iyonomer simanlar; mine ve dentine kimyasal bağlanmaları, biyouyumlulukları, flor salınımı gibi spesifik özellikleri nedeniyle klinkte yaygın olarak kullanılırlar. Flor salınımına bağlı antikaryojenik potansiyelleri, restorasyonun klinik başarısını doğrudan etkileyen ve sekonder çürük gelişimini önleyen bir faktör olarak görülmektedir. Sekonder çürük oluşumuna neden olabilen diğer bir faktör de yüzey pürüzlülüğüdür. Materyalin yüzey kalitesi; plak birikimini ve buna bağlı olarak sekonder çürük oluşumunu etkilemektedir. Bu çalışmanın amacı da cam iyonomer içerikli dört farklı restoratif materyallerin yüzey pürüzlülüklerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada dört farklı tipte cam iyonomer içerikli restoratif materyal; rezin modifiye cam iyonomer siman (Fuji II LC, GC), giomer (Beautifil, Shofu), amalgomer (Amalgomer CR, AHL) ve cam karbomer (GCP Glass Fill, GCP) kullanıldı. Her bir materyal için, 6 mm çapında ve 2 mm kalınlığında 16 tane disk şeklinde örnek, teflon kalıplar kullanılarak hazırlandı ve toplam 64 örnek elde edildi (n=64). Materyaller üretici firmaların önerileri doğrultusunda sertleştirildi. Hazırlanan örnekler, 24 saat süresince 37 °C’de, distile suda bekletildi. Örneklerin yüzey pürüzlülük testleri, profilometre cihazı (Mitutoyo SJ-210) ile yapıldı. Örneklerin merkezinden olmak üzere her bir örnekten 3 er adet ölçüm yapıldı ve yüzey pürüzlülük verileri (Ra) ölçüm değerlerinin aritmetik ortalaması alınarak hesaplandı. Verilerin istatistiksel değerlendirmesi için tek yönlü varyans analizi (one-way ANOVA) ve gruplar arasındaki farklılıklar için Bonferroni çoklu karşılaştırma testi yapıldı. İstatistiksel önemlilik düzeyi p

WOS: 000456781300016 In this study, the effects of cryogenic treatment and tempering on the vibration behaviors of rotating shafts mounted on the rolling element and journal bearings were investigated for the same loading conditions and operating speeds. In this experimental study, the data obtained with the help of proxy probes were analyzed and the results were compared. The results showed that the lowest amplitude values were obtained for the cryogenic treated shaft mounted on the journal bearing. The amplitude values of journal bearing are significantly superior to the rolling element bearings having stability in account.

Araştırmanın temel amacı; örgüt kültürü ve örgütsel özdeşleşme ilişkisi ve bu değişkenlerin X ve Y kuşağı işgören özelliklerine göre değişip değişmediğini belirlemektir. Araştırma örneklemi, İstanbul ilinde özel sektörde faaliyet gösteren hizmet ve satış ve pazarlama sektörü işletmelerinde görevli 235 beyaz yaka çalışanından oluşmaktadır. Araştırma bulguları, örgüt kültürü ve örgütsel özdeşleşme arasında kısmen anlamı ve pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. X ve Y kuşağı işgörenlerinin örgüt kültürü algılamaları ve örgütsel özdeşleşme düzeylerine ilişkin ise istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı sonucuna ulaşılmıştır., The main purpose of this study is to determine the relationship between organizational culture and organizational identification and the determination of whether these variables change according to employee characteristics of X and Y generation. The research sample consisted of 235 white collar employees in service and sales and marketing sector working in the private sector in Istanbul. Research findings showed that there was a positive relationship between organizational culture and organizational identification. It is concluded that there is no statistically significant difference between the organizational culture perceptions and organizational identification levels of X and Y generation employees., Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Ana Bilim Dalı

Bu çalışmada, farklı doldurma şekillerinin Ergiyik Depolayarak Modelleme (Fused Deposition Modelling -FDM) yöntemi ile imal edilen ürünlerin mukavemetine etkisi deneysel olarak incelenmiştir. Çalışmada filamentmalzeme olarak PET-G (Polyethylene Terephthalate Glycol) kullanılmış ve farklı doldurma şekillerinde(Rectilinear, Grid, Triangular, Wiggle, Fast honeycomb, Full honeycomb), doluluk oranı (%30), işleme hızı(4200 mm/dak), nozul çapı (0,40 mm), nozul sıcaklığı (230 ºC), katman kalınlığı (0,20 mm) olmak üzere ISO527-2 standardına uygun ürünler imal edilmiştir. Bu numunelerin çekme mukavemetlerini incelemek için çekmetestleri gerçekleştirilmiş ve testlerden elde edilen sonuçlar karşılaştırılmıştır. Sonuçlar yazdırma şekillerinin ürünmukavemeti üzerinde önemli etkisi olduğunu göstermiştir. Rectilinear doldurma şeklinde imal edilen ürünlerdeelde edilen mukavemet değerleri diğer doldurma şekillerine göre yaklaşık % 15 daha yüksek çıkmıştır. Ayrıca,Full honeycomb doldurma şeklinin diğer doldurma şekillerine göre daha fazla uzama gösterdiği görülmüştür. The purpose of this study is to investigate the effect of different filling structures on strength of printed products by 3D printer using the Fused Deposition Modeling (FDM) method. Test samples according ISO527-2 standards were printed using PET-G (Polyethylene Terephthalate Glycol) filament having specification of occupancy rate (30 %), printing speed (4200 mm/min), nozzle diameter (0,40 mm), nozzle temperature (230 ºC), layer thickness (0,20 mm) and different filling structures (Rectilinear, Grid, Triangular, Wiggle, Fast honeycomb, Full honeycomb). Uniaxial tensile tests were carried out to investigate the effect of filling structures on strength of printed samples. From the test results, it has been found that Rectilinear filling structure has a positively significant effect (15 %) on strength of the printed product compare to the others filling structures. Also, it has been shown that percentage elongation of Honeycomb filling structure has particularly higher than other filling structures.

Bu çalışmada, farklı doldurma şekillerinin Ergiyik Depolayarak Modelleme (Fused Deposition Modelling - FDM) yöntemi ile imal edilen ürünlerin mukavemetine etkisi deneysel olarak incelenmiştir. Çalışmada filament malzeme olarak PET-G (Polyethylene Terephthalate Glycol) kullanılmış ve farklı doldurma şekillerinde (Rectilinear, Grid, Triangular, Wiggle, Fast honeycomb, Full honeycomb), doluluk oranı (%30), işleme hızı (4200 mm/dak), nozul çapı (0,40 mm), nozul sıcaklığı (230 ºC), katman kalınlığı (0,20 mm) olmak üzere ISO 527-2 standardına uygun ürünler imal edilmiştir. Bu numunelerin çekme mukavemetlerini incelemek için çekme testleri gerçekleştirilmiş ve testlerden elde edilen sonuçlar karşılaştırılmıştır. Sonuçlar yazdırma şekillerinin ürün mukavemeti üzerinde önemli etkisi olduğunu göstermiştir. Rectilinear doldurma şeklinde imal edilen ürünlerde elde edilen mukavemet değerleri diğer doldurma şekillerine göre yaklaşık % 15 daha yüksek çıkmıştır. Ayrıca, Full honeycomb doldurma şeklinin diğer doldurma şekillerine göre daha fazla uzama gösterdiği görülmüştür.

In this study, the effect of Deep Cryogenic Treatment with different holding times on the mechanical properties of AISI 4140 steel was investigated. For this purpose; AISI 4140 steel samples were subjected to quenched treatment, deep cryogenic treatment and deep cryogenic treatment - tempering. The samples were cooled down from room temperature to -140 °C and holded for different holding times (12, 24, 36 and 48 hours) for the deep cryogenic treatment. The tensile and hardness tests were performed to investigate the effect on the mechanical properties of the AISI 4140 steel. The results showed that different holding times of Deep Cryogenic Treatment have significant effect on the mechanical properties of AISI 4140 steel. Deep Cryogenic Treatment was shown to have a positive effect on the hardness. It was also found that the optimum holding time of the deep cryogenic treatment was 36 hours. The results showed that tensile strength was found to improve about 10 % and hardness value about 5 %., Bu çalışmada, özellikle otomotiv endüstrisinde yaygın olarakkullanılan AISI 4140 (42CrMo4) çeliğinin mekanik özellikleri üzerinde farklıbekletme süreli derin kriyojenik işlemin etkisi incelenmiştir. Bu amaçlahazırlanan AISI 4140 çeliğinden imal edilen numunelere geleneksel ısıl işlemuygulanmış ve geleneksel ısıl işlemi tamamlayıcı bir işlem olan derinkriyojenik işlem farklı bekletme sürelerinde (12, 24, 36 ve 48 saat) - 140 °C sıcaklıkta uygulanmıştır. Derinkriyojenik işlem sonrasında numunelere 200 °C’ de temperleme işlemiuygulanmıştır. AISI 4140 çeliğin mekanik özelliklerinin belirlenebilmesi içinsertlik ölçüm ve çekme testleri gerçekleştirilmiştir. Bu testlerden elde edilenbulgular analiz edilmiş ve karşılaştırılmıştır. Sonuçlar, farklı bekletmesüreli derin kriyojenik işlemin ve derin kriyojenik işlem sonrası uygulanantemperleme işleminin AISI 4140 çeliğin mekanik özellikleri üzerinde önemlietkileri olduğunu göstermiştir. Derin kriyojenik işlemli numunelerde önemlisertlik artışları ve çekme dayanımlarında kayda değer iyileşmeler olmuştur.Ayrıca, mekanik özelliklere etkisi yönünden derin kriyojenik işlemin en uygunbekletme süresinin 36 saat olduğu tespit edilmiştir.

Endüstride dönen makine sistemlerinde istenen yüksek hız ve ağır yük şartları altında güvenli ve kararlı çalışma gereksinimi günden güne artmaktadır. Bu sistemler miller, yuvarlanmalı yataklar ve diskler olmak üzere çeşitli mekanik bileşenlerden oluşmaktadır. Miller, dönen makine sistemlerinin dinamik davranışları için hayati fonksiyona sahiptir. Bu sistemlerin işletmedeki çalışma frekanslarının kendi frekanslarına denk gelmesi veya çok yakın olması, çalışan sistemde tınlaşım (rezonans) durumunu ortaya çıkarır. Böylece milin mekanik enerjisi giderek artar ve bu artan enerjiyi dengeleyecek tedbirler alınmamışsa sonucunda milin kırılması gerçekleşebilir. Bu nedenle makine sistemlerinin dinamik davranışlarının belirlenmesi büyük önem arz etmektedir. Makinelerin dinamik davranışlarının tespit edilmesinde en önemli ve ayrıntılı bilgileri verebilen titreşim analizidir. Titreşim analizi, makine sistemlerinin işletme şartlarındaki performansının belirlenmesi ve mekanik sorunların ortaya çıkarılmasında en önemli faktörleri teşkil eder. Dönen makine sistemlerinde titreşimlerin nispeten azaltılması millerin imalatında uygun malzeme seçimi ve bu malzemelerin mekanik özelliklerinin iyileştirilmesi ile mümkündür. Bu iyileştirme için ise millere ısıl işlem, tamamlayıcısı olan derin kriyojenik işlem ve derin kriyojenik işlem sonrası temperleme işlemi uygulanmaktadır. Bu çalışmada, makine ve otomotiv endüstrisinde makine parçaları, krank mili, aks mili, yivli mil, demir yol milleri gibi sünekliği yüksek parçaların imalatında yaygın kullanım alanına sahip AISI 4140 çeliğinden imal edilmiş miller kullanılmıştır. Bu millere geleneksel ısıl işlem, tamamlayıcısı olan derin kriyojenik işlem (-140 °C' de 12, 24, 36, 48 saat) ve derin kriyojenik işlem sonrası temperleme işlemi (200 °C' de 2 saat) uygulanmıştır. Bu miller bir normal ve dört farklı kusurlu (iç bilezik, dış bilezik, bilye ve hepsi) yuvarlanmalı yataklarla desteklenmiş, uç kısmına fan takılmış aynı yükleme şartlarında ve 5 farklı mil dönme hızı altında test edilmiştir. Millerden deplasman ölçer ve yuvarlanmalı yataklardan ivme ölçer aracılığıyla elde edilen veriler ayrıntılı olarak analiz edilmiş ve sonuçlar karşılaştırılmıştır. Sonuçlar, derin kriyojenik işlem ve sonrasında temperleme işlemi uygulanmış millerin dinamik davranışlarında önemli farklılıklar olduğunu göstermiştir. Bu millerin daha az salınım yaptığı, daha az rezonansa girdiği ve dolayısı ile daha kararlı olduğu gözlemlenmiştir.Anahtar sözcükler: Dinamik davranış, Kriyojenik işlem, Mil, Titreşim analizi, Yuvarlanmalı yatak. Rotating machinery systems play an important role in industry. These machinery systems are composed of various components, such as shafts, disks, and support bearings. The most used component is rotating shaft supported by rolling element bearing. Large amount of use of shafts indicate their vital contribution to the performance of rotating machinery. Due to necessity and vital contribution to most rotating machineries, the requirements on rotating shaft have become stricter everyday. These massive and flexible components dissipate energy through the system when corresponding to critical speeds in the system, and produce a unique pattern of a variety of response. Ignoring the occurrence of such dynamic behaviors may lead to catastrophic breakdown of the system. The demanding requirements placed on rotating machinery system have introduced a need for increasing reliability more than ever before. Rotating machineries must be designed to operate without excessive vibration throughout its range of operating speed. It is important to avoid vibrations in the system because excessive vibration can cause inefficiency and mechanical failure. The vibrations of a rotating machinery systems are influenced by number of parameters. One of parameters is rotating shaft material. Most of breakdowns in rotating machinery system are due to failure of the materials. The objective of this study is to show that the shaft materials properties have a significant influence on the efficiency of the rotating machinery systems. AISI 4140 steel material for shafts is chosen because of its widely used in the rotating shaft system such as automotive and machinery industry. It is used extensively in most industry for a wide range of applications such as; machinery parts and components, crankshafts, motor shafts, axle shafts, pump shafts, railway locomotive traction motor shaft. In this study; heat treated shafts were experimentally studied. In this study, ten categories of shafts were employed. The standart material (S) shaft was untreated. Conventional heat treated (CHT) shaft was firstly austenitized and tempered. After tempering, deep cryogenic treated (DCT) shaft was cooled to cryogenic temperature (- 140 °C) held at 12, 24, 36 and 48 hours for having four categories of the DCT shaft. After the DCT process Deep Cryogenic Treatment and Tempering (DCTT) shafts were tempered at 200 °C for 2 hours. The results obtained for experiments were presented and analyzed in detail. The results showed that the DCT36 and DCTT36 shafts dynamic behaviors were well and superior to the other shafts. Key words : Cryogenic treatment, Dynamic behavior, Roling element bearing, Shaft, Vibration analysis. 146

Bu çalışmada, kriyojenik işlem vetemperleme işlemi uygulanmış millerin yuvarlanmalı ve kaymalı yataklarda aynıyükleme şartlarında ve çalışma hızlarında titreşim davranışlarının neolabileceği ve nedenleri deneysel olarak incelenmiştir. Bu amaçla yapılan deneyselçalışmada yuvarlanmalı ve kaymalı yatak destekli millerden deplasman ölçerleraracılığıyla alınan veriler analiz edilmiş ve sonuçlar karşılaştırılmıştır.Yuvarlanmalı ve kaymalı yatak destekli millerden elde edilen sonuçlara göre; endüşük genlik değerleri kaymalı yatak destekli kriyojenik işlemli millerdegörülmüştür., In this study, the effects of cryogenic treatment and tempering on the vibration behaviors of rotating shafts mounted on the rolling element and journal bearings were investigated for the same loading conditions and operating speeds. In this experimental study, the data obtained with the help of proxy probes were analyzed and the results were compared. The results showed that the lowest amplitude values were obtained for the cryogenic treated shaft mounted on the journal bearing. The amplitude values of journal bearing are significantly superior to the rolling element bearings having stability in account.

Bu çalışmada otsu bitkilerden olan Beyaz Hindiba (Cichorium intybusL) bitkisinin kimyasal analizi ve elde edilen yağın GC-MS ile karekterizasyonu içinCichorium endivia sapları öğütülüp kimyasal analizleri yapıldı. Daha sonra bitkinin süperkritik sıvı ekstraksiyonu ve GC-MS ile tayini yapıldı. Cichorium intybusLbitkisinin lignin, selüloz, nem, kül, yağ içerikleri ve ekstraktifler sırasıyla % 14.9, % 30.0, % 5.4, % 10.7, % 2.5 ve % 6.8 olarak tespit edilmiştir. Elde edilen yağın yağ asidi bileşimi incelenmiş ve Linoleik asit major yağ asidi (%31.8) olarak bulunmuştur. Yağın çoklu doymamış yağ içeriği (%58.9) doymuş yağ içeriğinden (%41.2) daha yüksek bulunmuş ve tekli doymamış yağ tespit edilememiştir. Bu sonuçlar Cichorium intybusL bitkisinden elde edilen yağın yüksek oranda çoklu doymamış yağ asidi içeriğinden dolayı besinsel değerinin oldukça yüksek olduğunu göstermektedir. Anahtar kelimeler: Cichorium intybus L.sapı, GC-MS, Kimyasal analiz, Süperkritik sıvı ekstraksiyon. In this study, Chemical composition and fatty acid composition of the Cichorium intybus L.plants were investigated. For this aim, Cichorium intybus L.plant was powdered and analyzed. Aftersupercriticalcarbon dioxide extraction method wasapplied andfatty acid composition of Cichorium intybus L.plants powder was determined by GC-MS. Lignin, cellulose, moisture, ash, fat and extractives content of the plant were determined as 14.9 %, 30.0 %, 5.4%, 10.7%, 2.5 % and % 6.8 respectively. Linoleic acid was determined as major fatty acid of the plant (31.8 %). The polyunsaturated fatty acid content of the plant (58.9 %) was higher than saturated fatty acid content (41.2). The monounsaturated fatty acid was not determined in the samples. This study suggested that Cichorium intybus L.plants could be considered as a healthyfat source due to high polyunsaturated content.Keywords: Cichorium intybus L.handle,chemical analysis, GC-MS, Supercritical fluid extraction. 109

Echinococcus granulosus'un koyun ve diğer hayvanlarda ikincil larval basamağı olan kist hidatid en çok görüldüğü organlar karaciğer, akciğer ve nadiren dalak, böbrek, kemik, göz, beyin gibi organlarda bulunurken erişkin formu karnivorların barsağında bulunur. Kist sıvısının biyokimyasal verileri farklı etkenlere, parazitin farklı tiplerine göre ve parazitin fizyolojisine göre değişkenlik göstermektedir. Araştırmada Van ili Özalp ilçesi mezbahasında kesilmeye gelen koyunlar materyal olarak kullanıldı. Kesim anında deneme ve kontrol grubu oluşturuldu. Bu amaçla kesilen her hayvanın kanı kesim anında alındı, her hayvanın kesimini takiben iç organları kist hidatik yönünden muayene edildi. Karaciğerinde kist hidatit bulunmayanlar kontrol grubu olarak değerlendirildi, hidatit kistli olanlar ise deneme grubu olarak seçildi. Kontrol Grubu: Kesim sonrasında iç organlarında hidatit kist bulunmayan koyunlarda 15 tanesi sağlıklı kontrol grubu olarak kabul edilip serum numuneleri alındı. Deneme (hidatit kistli) Grup: Kesim sonrası yapılan muayenede karaciğerinde hidatit kistler bulunan 25 koyun deneme grubu olarak tanımlandı. Bunlardan alınan kan ve daha sonra enjektör yardımıyla elde edilen kist sıvısı örnekleri alınıp numaralandırıldı. Hayvanların serum ve kist sıvısında atomik absorpsiyon spektrofotometre ile mineral düzey analizleri yapıldı. Ca, Na, K, Fe, Cu, Zn, Mg, Mn, ve ağır metal düzeyleri Cd, Cr, Se, Pb, Ni, saptandı. Typical Optima 7000 DV ICP-OES, aleti ile kan ve kist sıvısının mineral düzeyleri saptandı. Kontrol grubu, ekinokoklu koyun ve kist sıvılarının Cd, Ni, Pb, Cu, Se, Zn, Na, Mg, Ca düzeyleri arasında istatistiki olarak farklı düzeylerde önem saptanırken p0.05). Kontrol grubu koyunların mineral değerleri ile hidatidli koyunların serum mineral miktarları karşılaştırıldığında Cu, Zn, Na, K, Mg, Ca değerlerinde oldukça önemli farklılıklar saptanırken Cd, Cr, Mn, Fe ortalamaları fazla değişiklik göstermedi. Sonuç olarak kist hidatid sıvısında Ni, Cu, Fe, Zn ve Ca düzeyleri diğer iki gruba göre çok yüksek olarak hesaplanırken Pb ve Mg düzeylerinde de önemli farklılık bulunmuştur. Kontrol ve deneme gruplarının serum mineral düzeyleri karşılaştırıldığında ise Cd, Cr, Mn ve Fe değerleri arasında anlamlı farklılık saptanamadı. Buna karşın Cu, Zn, Na, K, Mg ve Ca değerleri ortalamaları çok önemli olarak değişmiş olarak hesaplandı. Secondary hydatid larval stage of Echinococcus granulosus in sheep and other animals is found in the most widespread in the liver, spleen, lungs, and rarely, kidneys, bones, eyes, brain while the adult form is found in the intestines of carnivorous. Biochemical data of cystic liquid are affected by various factors, it varies according to the different types of parasites and depending on their physiology. In this study cut sheep slaughter of Ozalp district of Van province were used as material. Control and experimental groups have been created during the slaughter process. For this goal the blood of animals were immediately taken and internal organs of each animal were examined for hydatid cysts. After the slaughter of 15 sheep without hidatit cysts in the liver were used as control group while 25 sheep with hidatit cyst in the liver, they were designated as the experimental group. Blood samples were collected from all animals and samples of cyst fluid obtained carefully by the injectors and all numbered. The analysis of mineral levels of sera and cysts fluids were done with the typical Optima 7000 DV ICP-OES. The amounts of Ca, Na, K, Fe, Cu, Zn, Mg, Mn, and levels of heavy metals Cd, Cr, Se, Pb, Ni, were detected. Statistical importance at different levels were detected between the average of Ni, Pb, Cu, S, Zn, Na, Mg, Ca (p 0.05 ) levels did not differ significantly between groups. Compared to the content of sheep serum minerals in control and experimental groups significant differences were detected between the Zn, Cu, Ca, Mg, Na, levels but K, Cd, Cr, Fe, Mn averages showed no significant changes. As conclusion; the hydatid cyst fluid Ni, Cu, Fe, Zn and Ca levels were found significantly higher than the serum levels of the other two groups. Meantime the average values of levels Pb and Mg calculated as too high in the control and experimental groups, also. Comparing quantities of serum minerals of control and experimental groups the Cd, Cr, Mn and Fe levels were not changed significantly. But Cu, Zn, Na, K, Mg and Ca were calculated as the mean values have changed very important. 83

TENMAK D.N.. 10158 Bu çalışma, Türkiye’nin il-il doğal fon haritasının hazırlanmasını, toprak yapısının radyolojik yönden değerlendirilmesini, içme sularında doğal radyoaktivite değerlerinin tespit edilmesini, toprak ve su örneklerinde eser ve toksik element analizlerinin yapılmasını ve ilgili kaynaklardan toplumun maruz kaldığı yıllık etkin dozun tespit edilmesini amaçlayan “Çevresel radyolojik izleme ve dozimetrik değerlendirme yapılması” faaliyeti kapsamında yürütülen çalışmaların düzenli aralıklarla sunulacak olan teknik raporlar serisinin ilkidir ve Mersin, Kars, İğdır, Bartın ve Karabük illerinin sonuçlarını içermektedir. Sonuçlar incelendiğinde; • Mersin Karabük İğdır ve Bartın illeri toprak örnekleri radyoaktivite konsantrasyon değerleri ve dış ortam gama doz hızları ortalamaları Türkiye ve Dünya ortalamalarına yakın olmakla birlikte özellikle Kars ili ölçümlerinin dünya ortalamasının yaklaşık 2,5 katı civarında olduğu, • 5 ile ait içme suyu örneklerinde, toplam alfa aktivite sonuçlarının hepsinin, WHO tarafından, belirlenen, 0,5 Bq/L değerinden düşük olduğu, toplam beta aktivite konsantrasyonlarının ise, sadece Karabük iline ait bir noktada, sınır değeri 1 Bq/L aştığı, • Toplanan toprak örnekleri üzerinde “Toprak Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği” ne göre yapılan eser element analiz değerlendirme sonuçlarına göre illerde belirli lokasyonlarda sınır değerlerin aşıldığı, bu değerlerin MTA’nın ilgili bölgeler için düzenlemiş olduğu raporlarla uyum içerisinde olduğu, • İçme suyu örnekleri için yapılan anyon ve katyon değerleri sonuçlarının, EPA, WHO, Kanada, EEC ve TS 266 İçme Suyu Standartları ile mukayese edildiği ve kullanılmasında ve tüketilmesinde sakınca görülen noktaların belirlendiği anlaşılmaktadır. Yukarıda ifade edilen analiz sonuçları rapor içerisinde tablolar, grafikler ve eşdeğer değişim haritalandırma yöntemleri kullanılarak görselleştirilmiş ve kolay anlaşılabilir formatta sunulmaya çalışılmıştır. Ayrıca illere ait ayrıntılı analiz sonuçları incelenen noktanın konum ve koordinat bilgileri dâhil olmak üzere Ek dosyalarda sunulmuştur. This study is the first of a series of technical reports which will be presented at regular intervals and aims to determine consist of natural background map preparation of Turkey's provinces, radiologic evaluation of the soil structure, detection of the natural radioactivity values in drinking water, analyzes the trace and toxic element of soil and water samples and exposed annual effective community dose which related resources. These activities carried out under the programs of the “Environmental radiological monitoring and dosimetric evaluation”. In this report the results are presented for the Mersin, Kars, İğdır, Bartın and Karabük provinces. When examining the results; • Radioactivity concentration values of the soil samples and the mean ambient gamma dose rates of province of Karabük, Mersin, İğdır and Bartin is close to the global and Turkey average measurements although province of Kars is about 2,5 times the world average, • In all drinking water samples belongs to the 5 provinces, a total alpha activity of the results are lower than 0,5 Bq /L which determined by the WHO, the total beta activity concentrations exceeded boundary value of 1 Bq /L, only at one point at Karabük province, • According to results from the assessment on the "Soil Pollution Control Regulation", the trace element analysis on the collected soil samples, the limit values are exceeded at some specific locations in some provinces and these values are consistent with the results of the value of the MTA reports which was held at respective zones, • The results of anion and cation values for the drinking waters samples are compared with the EPA, WHO, Canada, EEC and TS 266 as Drinking Water Standards and determined inconvenience locations for the use and to consume, are understood. The results of the analysis above-mentioned are visualized using tables, graphs and equivalent exchange mapping methods for the present easily understandable format at the report. It also points to detailed analysis results belongs to the provinces including of the examined location and coordinate informations are is presented in appendix files.

ÖZETMESLEKİ VE TEKNİK ORTAÖĞRETİM OKULLARININ TERCİH EDİLME NEDENLERİNİN BELİRLENMESİ VE ANALİZİÜlkemizin dünyadaki gelişmelere ve bilgi toplumuna uyum sağlayabilmesi, uluslar arası rekabet gücünü geliştirebilmesi, işsizlikle mücadele edebilmesi ve sosyal refah düzeyini yükseltebilmesi için, işgücü piyasasının talep ettiği nitelikte insangücü yetiştirecek eğitim sistemi büyük önem arz etmektedir. Türkiye’de nitelikli insan gücünü yetiştirecek en önemli eğitim kademesinin ortaöğretim ve ortaöğretimde de mesleki ve teknik eğitim sisteminin olduğu görülmektedir. Türk eğitim sisteminde ortaöğretim, temel eğitimini bitiren nüfusun işyaşamına ve üniversiteye hazırlanması şeklinde tanımlanabilecek ikili bir işlev yüklenerek, ortaöğretime hem çok zor ve aynı zamanda kritik önem taşıyan bir rol yüklenmektedir. Meslek seçimi insan yaşamının en önemli kararlarının arasında yer aldığı kabul edilmektedir. Mesleki ve teknik ortaöğretim okullarının tercih edilmesinde aile, okul, çevre vb. gibi birçok neden etkili olmaktadır. Bu araştırma; giriş, materyal ve yöntem, bulgular ve tartışma, sonuç ve değerlendirmeler olmak üzere dört bölümde toplanmıştır. Bu araştırmada; mesleki ve teknik ortaöğretim okullarına devam eden öğrencilerin okullarını tercih etmelerini etkileyen nedenlerin neler olduğunun belirlenmesi ve öğrencilerin okul tercihlerinde etkili olan nedenlerin etki durumlarının analizi amaçlanmıştır. Mesleki ve teknik ortaöğretim okullarının tercih edilmesini etkileyen nedenleri incelemeyi amaç edinen bu araştırma da Üsküdar ilçesinde bulunan mesleki ve teknik ortaöğretim okullarının10.sınıflarında eğitim-öğretim gören 503 öğrenciden anket yöntemi ile veri toplanmıştır. Verilerin toplanmasında Marmara Üniversitesi web sitesi anket sistemi kullanılmıştır. Öğrenciler, web sitesi anket sisteminde oluşturulan anket formunu doldurmuşlardır. Bu bağlamda, Mesleki ve teknik ortaöğretim okullarına devam eden öğrencilerin okullarını tercih etmelerine etki eden nedenler, öğrencilerin bakış açısından ortaya konulmuştur.Sonuç olarak; mesleki ve teknik ortaöğretim okullarında öğrenim gören öğrencilerin okullarınıkendi istekleri doğrultusunda, yeteneklerine ve cinsiyetlerine uygun olduğunu düşündüğünden sınavdan yeterli puan alamamalarından dolayı,daha kolay iş bulabilmek ve kısa yoldan hayata atılabilmek için, “mezun olduğumda herhangi bir yüksek öğretim programına yerleşemesem bile elimde bir mesleğim olsun” düşüncesi ve iş bulma imkanlarından dolayı mesleki ve teknik ortaöğretim okullarını tercih ettikleri anlaşılmıştır. Mesleki ve teknik ortaöğretim okullarının tercih edilmesini etkileyen nedenlerin belirlenmesi ve analizi ile ilgili çalışmalar yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Mesleki ve Teknik Eğitim, Okul Tercihi, Meslek TercihiABSTRACTVOCATIONAL AND TECHNICAL SECONDARY SCHOOL 'S DETERMINATION OF CAUSES AND ANALYSIS Information society in our country, and to adapt to developments in the world of international competitiveness, develop, to elevate the level of unemployment, combat and social welfare, the education system to train qualified manpower demands of the labor market is of great importance. The most important stage of education in Turkey will train qualified human resources in the secondary section and in this section; secondary vocational and technical education system appears to be most important part. Turkish education system, secondary, and university preparation work life of the population who has completed the basic education is defined as a binary function by installing secondary education are both very difficult and at the same time a critical role is assigned to.Choosing a career of human life is considered to be among the most important decisions. Vocational and technical secondary schools to be preferred by the family, the school, the environment and so on.many reasons, such as being effective.This research; introduction, materials and methods, results and discussion, conclusions and assessments to be collected in four sections.In this study, students in vocational and technical secondary schools to determine what are the reasons that affect schools and students to be their first choice school status preferences that are effective impact analysis of the reasons intended. Preference for vocational and technical secondary schools, this study aims to examine the factors which influence vocational and technical secondary schools in the district of Üsküdar 10 classes of 503 students studying at the data collected through a survey. Survey system was used to collect data from Marmara University web site. Students completed the questionnaire created by the web site survey system. In this context, vocational and technical schools, students in secondary schools to prefer the reasons that affect the students' point of view put forward.As a result, students enrolled in vocational and technical schools, secondary schools in accordance with their own wishes, abilities and gender you think is appropriate, enough points for the exam, and the shortest way to find a job more easily in order to leap to life, "even when I graduated from higher education program I get a profession "because of the idea and job opportunities in vocational and technical secondary schools of their choice understood. Preference for vocational and technical secondary schools, studies were conducted on the identification and analysis of the reasons that affect.Keywords: Vocational and Technical Education, School Choice, Vocational Preference

Bircan, Cüneyt (Balikesir Author), Ilıca Koyu (Çeşme-İzmir) Yıldız Burnu’nun güneydoğusunda 2.50 m derinlikte bulunan bir sıcak su kaynağı çevresinden derlenmiş olan yüzey sedimentlerindeki güncel bentik foraminiferleri belirlemek amacı ile 3 farklı doğrultuda alınmış olan 38 örnek üzerinde yapılan çalışmada çok sayıda Pasifi k Okyanusu ve Kızıldeniz kökenli bentik foraminiferlere rastlanılmıştır. Bunlar; Nodopthalmidium antillarum (Cushman), Spiroloculina antillarum d’Orbigny, Triloculina fi chteliana d’Orbigny, Euthymonacha polita (Chapman), Coscinospira acicularis (Batsch), Peneroplis arietinus (Batsch), Amphisorus hemprichii Ehrenberg, Sorites orbiculus Ehrenberg, Cymbaloporetta plana (Cushman) olarak belirtilebilir. Bununla birlikte GB Antalya kıyılarında gözlenmiş olan Peneroplis arietinus (Batsch), Spiroloculina antillarum d’Orbigny, Triloculina cf. fi chteliana d’Orbigny ve Cymbaloporetta plana (Cushman) bu alanda da yaşamını sürdürmektedir. Yine Türkiye kıyılarında ilk kez Kuşadası Körfezi’nde bulunmuş olan Euthymonacha polita (Chapman) Ilıca Körfezi’nde yaygındır. Tüm bu özelliklerin dışında GB Pasifik Okyanusu kökenli olan ve Kızıldeniz kuzeyinde Akabe Körfezi’nde bulunan Coscinospira acicularis (Batsch) bu alanda yaşamını sürdüren tipik bir göçmen foraminifer olarak belirtilebilir. Coscinospira acicularis (Batsch) hem Akdeniz ve hem de Ege Denizi için ilk kayıtdır. Elde edilen bu bulguların dışında, çalışılan bölge için en önemli özellik, değinilen alanın güneyindeki Kuşadası Körfezi’nde deniz içi kaynağı çevresi ile, kuzey kesimde yer alan Karaburun Yarımadası KB kıyılarında bol miktarda gözlenen Amphistegina lobifera Larsen’ya Ilıca Körfezi’nde hiç rastlanılmamasıdır. Çalışma kapsamında rastlanılan renkli foraminifer kavkılarından bazı Peneroplis planatus (Fichtel ve Moll) kavkılarında Si, Mg ve Mo değerleri yüksek ölçülmüştür. Ancak bazı örnekleme noktalarındaki kavkılarda ise Tc, Pa, Ru ve Mo gibi nadir toprak elementlerine rastlanılmıştır., The hot water submarine spring which is located at a depth of 2.50 m on Yıldız Cape, Ilıca Cove (Cesme-Izmir) was investigated for its recent benthic foraminifer assemblage. 38 surface sediment samples have been collected on 3 transects. The Pacifi c Ocean and the Red Sea originated benthic foraminifers were abundantly observed. The identifi ed species are Nodopthalmidium antillarum (Cushman), Spiroloculina antillarum d #8217;Orbigny, Triloculina fi chteliana d #8217;Orbigny, Euthymonacha polita (Chapman), Coscinospira acicularis (Batsch), Peneroplis arietinus (Batsch), Amphisorus hemprichii Ehrenberg, Sorites orbiculus Ehrenberg, Cymbaloporetta plana (Cushman). Beside these species, Peneroplis arietinus (Batsch), Spiroloculina antillarum d #8217;Orbigny, Triloculina cf. fi chteliana d #8217;Orbigny and Cymbaloporetta plana (Cushman) which were recorded on the SW coasts of Antalya are also found in this region. Euthymonacha polita (Chapman) which was fi rst recorded in Gulf of Kuşadası is also abundant in Ilıca Cove. This observation shows a northward spread of this species. Coscinospira acicularis (Batsch) is a SW Pacifi c originated species which is also found in Gulf of Aqaba, north of Red Sea. It is a typical immigrant species inhabiting the Ilıca Cove. This is the fi rst record of this species both for the Mediteeranean and Aegean Sea. Amphistegina lobifera Larsen is abundantly found around the two submarine springs in Gulf of Kuşadası, which is located on the south of Ilıca Cove. It is also recorded on the NW coasts of Karaburun Peninsula which is north to the study area. However, Amphistegina lobifera Larsen is absent in Ilıca Cove, which constitutes the most important fi nding of this study. Si, Mg and Mo concentrations were found to be high in the tests of some of the colored Peneroplis planatus (Fichtel ve Moll) individuals. But, rare earth elements, such as, Tc, Pa, Ru and Mo were observed in tests obtained from some sampling points.

Bircan, Cüneyt (Balikesir Author), Karaburun Yarımadası kuzey bölümünün doğu ve batı kıyıları bentik foraminifer toplulukları arasında büyük bir farklılık gözlenmiştir. Batı kesimde zengin bir topluluğun varlığına karşı, İzmir Körfezi içinde kalan doğu kesimde zayıf bir topluluk izlenmiştir. Ayrıca, Karaburun Yarımadası’nın Ege Denizi kıyılarında saptanan Amphistegina lobifera Larsen topluluğu ile İzmir Körfezi kıyılarında rastlanan toplulukta birey sayısı açısından büyük bir fark bulunmaktadır. Çalışmada, 84 foraminifer türü tespit edilmiş olup, en fazla bulunan foraminifer türleri Peneroplis pertusus (Forskal), P. planatus (Fichtel ve Moll), Amphistegina lobifera Larsen, Elphidium crispum (Linné)’dur. Körfezin iç kesimi ağır metal kirliliğinin en yüksek foraminifer türlerinin ise en düşük sayıda görüldüğü kesimdir. Örneklerde 24 ostrakod türü adlandırılmıştır. Elde edilen verilere göre bölgede Karaburun Yarımadası’nın kuzeybatısında su derinliği ve kıyıdan uzaklık arttıkça ostrakod cins ve türlerinde de artış gözlenmiştir. Bu kesimde Loxoconcha rhomboidea (Fischer), Xestoleberis communis Müller ve X. depressa Sars baskın ostrakod türleridir. Karaburun Yarımadası kuzeydoğu bölümünde ise baskın cins ve tür Xesteleberis dispar Müller olup, Xestoleberis communis Müller, X. depressa Sars yaygın türlerdir. Araştırma, Karaburun Yarımadası kuzey bölümü doğu ve batı kıyılarındaki bentik foraminifer topluluklarını belirlemek ve bu kesimde mevcut civa madeni ile birlikte bulunan diğer elementlerin topluluk üzerine etkisini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Yarımadanın bu bölümü batı sahilinde, Tuzla Koyu’nun kuzeydoğusunda, tarihi dönemlerden beri ekonomik olarak işletilmiş “Karareis” ve Karaburun yerleşim alanının güneybatısında “Kalecik” civa madenleri bulunmaktadır. Fakat 1970’li yıllara kadar sürdürülen işletmeler çevresindeki pasalarda hiçbir zaman gözle görülür civa minerallerine rastlanılmamıştır. Ancak, zaman içinde yağmur sularıyla pasa yığınlarından mevsimsel akışa sahip derelere karışan Hg, As ve Fe yüklü asitik çözeltiler iki alanda da denize ulaşmaktadır. Her iki bölgeden alınmış deniz suyu örneklerinde Al, Si, Cr, Mn, Fe, Co, Ni, Cu, Zn ve As gibi ağır metal ve eser elementlerin dışında Hg ölçümlerinde iki kıyı alanı arasında büyük bir farklılık söz konusu değildir. Amaç söz konusu alanlardan deniz suyuna karışmış olan ağır metallerin bentik foraminifer topluluğu üzerindeki etkisini belirlemektir., Major differences in benthic foraminifera assemblages have been observed between the east and the west coast of the northern Karaburun Peninsula. In contrast to the rich fauna of the Çeşme Canal on the west coast, a poor assemblage was found on the east coast, which is located in the Gulf of Izmir. A great difference in population sizes have also been observed in Amphistegina lobifera Larsen assemblages found on the Aegean coasts of Karaburun Peninsula and Gulf of Izmir. In the framework of this study, 84 foraminifera species were identified. The most abundant species were Peneroplis pertusus (Forskal), P. planatus (Fichtel and Moll), Amphistegina lobifera Larsen, Elphidium crispum (Linné). Highest heavy metal pollution was observed in the inner part of the gulf, where least number of foraminifer species observed. 24 ostracod species were identified. Our findings showed that the number of genera and species of ostracods increases with the increasing depth and the distance to the shoreline on the NW of Karaburun Peninsula. Loxoconcha rhomboidea (Fischer), Xestoleberis communis Müller and X. depressa Sars were found to be dominant species on the NW of the peninsula, whereas on the NE of the peninsula Xesteleberis dispar Müller dominated the fauna, Xestoleberis communis Müller and X. depressa Sars were the other abundant species. The aim of this study is to investigate the foraminiferal assemblages of the north coasts of Karaburun Peninsula and assess the effects of mercury mining and other environmental factors on these assemblages. Two mercury mines are found on the north of the peninsula, #8220;Karareis #8221; located on the northwestern of Tuzla Cove and #8220;Kalecik #8221; on the southwestern of Karaburun. Both mines have operated from ancient times until the 1970s. However, mercury minerals have not been observed in the muck found in the vicinity. The piles of muck may have been be washed out during rains, resulting in the transport of the acidic solutions of Hg, As and Fe into the nearby seasonal stream and downstream to the sea. The sea water samples collected from the two locations showed differences in their heavy metals and trace element contents, such as Al, Si, Cr, Mn, Fe, Co, Ni, Cu, Zn and As, but no significant difference was observed in Hg.

ÖZETHacimsel Malzemelerin Hızlı Nötron Radyografisi ile Tahribatsız AnaliziNükleer tekniklerle tahribatsız test tekniğinin başta endüstriyel uygulamalar olmak üzere birçok alandaki etkinliği gün geçtikçe artmaktadır. Tahribatsız muayene tekniği makine teknolojisinde büyük çapta uygulanan seri üretimin vazgeçilmez bir aşamasıdır. Bu teknik kullanıldığında üretim harcamaları azalmakta ve emniyet faktörleri artmaktadır. Üretimin bugünkü modern standardına ulaşması tahribatsız test tekniği yöntemi ile mümkün olmuş ve bu yöntem neredeyse zorunlu bir uygulama haline gelmiştir. Tahribatsız test tekniklerinde kullanılan ve hiçbir elektriksel yük ile etkileşmeyen hızlı nötronlar büyük giricilik özelliğine sahiptirler. Bu özelliğinden dolayı örnek malzemenin derinliğine nüfuz edebilirler. Hızlı nötronların bu özelliği hızlı nötron radyografi uygulamalarını değerli kılmakta ve konvansiyel test teknikleri ile karşılaştırıldığında çok daha verimli, hızlı, daha net görüntü alma ve çok çeşitli kompozit malzemeleri test edebilme gibi birçok üstün özellikleri bulunmaktadır. Bu çalışmada Malzemelerin tahribatsız analizleri için hızlı nötron radyografi sistemi ile örnek malzemelerin makroskopik iç yapıları görselleştirildi.Geliştirilen Hızlı Nötron Radyografi Sisteminin temel deneysel düzeneği nötron kaynağı, görüntüleme ekranı, optik kutu, düz ayna ve CCD kameradan oluşmaktadır. Hızlı nötron radyografisi çalışmaları D-T reaksiyonu sonucu elde edilen 14 MeV’lik nötronlar ile SAMES T–400 ve MP320 Thermo nötron jeneratörleri kullanılarak yapılmıştır. Nötron jeneratörünün akısı, nötron aktivasyon yöntemi kullanılarak 27Al(n,p)27Mg reaksiyonu ile belirlenmiştir. Hızlı nötron radyografi sisteminde kullanılmak üzere hızlı nötronlara duyarlı ÇNAEM Ar-Ge Bölümünde sintilatör ekran geliştirilmiştir. Bunun yanı sıra hızlı nötronlara karşı duyarlı olmayan, yaygın olarak tıbbi görüntülemede kullanılan X ışınlarına duyarlı ticari sintilatör ekran da modifiye edilerek hızlı nötronlara karşı duyarlı hale getirilmiştir. Örnek malzemeler nötron kaynağı ile sintilatör ekran arasına konularak görüntüler dijital olarak alınmıştır. Hızlı nötron radyografi sistemi ile elde edilen dijital görüntüler üzerinde yazılan görüntü filtreleme programı ile gürültü giderme, parlaklık ve kontrast geliştirme çalışmaları yapılmıştır. ABSTRACTNon-Destructive Analysis of Volumetric Materials with Fast Neutron RadiographyThe usage non-destructive tests with nuclear techniques have increased usage day by day, especially in industrial applications. NDT is an important at the mass production machine technology. While the cost of this technique drops, its safety increases. Today NDT has a big contribution to modern production standards. Among NDTs, neutrons have an important part. They are electrically neutral; therefore their penetration range in materials is very high. This characteristic of neutrons makes fast neutron radiography application very valuable. Compared with conventional test techniques, fast neutron radiography has many advantages including efficiency, speed, better image quality and ability to test many different composite materials. In this project, a fast neutron radiography system has been developed. This system mainly consists of a neutron source, a scintillation screen, an optical box, a flat mirror and a CCD camera. For the fast neutron radiography studies, SAMES T–400 and Thermo Fischer MP320 (100 kV) Neutron Generators were used and 14 MeV neutron produced by D-T reactions. The flux of the generator is found by using neutron activation method and 27Al(n,p)27Mg reaction. A scintillation screen sensitive to fast neutrons was developed in Research and Development Department in ÇNAEM to be used in this project. Moreover, a commercial scintillation screen that is used in medical X-ray applications and is not sensitive to fast neutrons was modified so that it became sensitive to fast neutrons. Images were taken digitally by putting samples between the neutron source and the scintillation screen. These digital images were improved with the help of the written computer program by way of noise reduction, brightness and contrast improvement techniques.

Bu çalışmanın amacı; polimerizasyon büzülmesi düşük farklı tip kompozit rezinler ile yapılan Sınıf V restorasyonların, kenar uyumunun taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile incelenmesi ve boya penetrasyon yöntemi ile mikrosızıntı açısından değerlendirilmesidir.Çalışmamızda; altı nanohibrit (Grandio, Clearfil Majesty Posterior, Premise, Tetric Evo Ceram, Ceram-X Duo, Reflexions), iki mikrohibrit (Filtek Silorane, Filtek Z250) ve bir hibrit (Aelite LS Posterior) kompozit rezin kullanıldı. Doksan adet dişin bukkal ve lingual yüzlerine standart Sınıf V kaviteler açıldı. Restorasyonu tamamlanan dişlere, yaşlandırma amacıyla 5.000 devir termalsiklus (5ºC-55ºC) ve 60.000 devir mekanik yükleme uygulandı. Restorasyonların kenar uyumu incelemeleri dişlerden elde edilen epoksi örnekler üzerinde yapıldı. Dişlere %0.5'lik bazik fuksin ile mikrosızıntı testi uygulandı. Dişlerden elde edilen kesitler boya penetrasyon derecesi açısından stereomikroskop ile değerlendirildi. İstatistiksel değerlendirme için Kruskall-Wallis Testi ve Mann-Whitney U Testi kullanıldı (?=0.05).SEM ile kalitatif analiz sonucunda, kompozit rezinlerin tümünde restorasyon kenarlarında aralanma gözlenmiştir. Kantitatif analiz sonucunda, restorasyon kenarlarında en fazla aralanma yüzdesi Ceram-X Duo (% 27.7) ve Filtek Silorane'da (% 26.5) saptanmıştır. Bu iki kompozit rezin arasında fark bulunmamıştır (p>0.05). Restorasyon kenarlarında aralanmanın en az oranda görüldüğü kompozit rezinler ise Reflexions (%7.5), Clearfil Majesty Posterior (% 8.3), Tetric Evo Ceram (% 12.0) Aelite LS Posterior (% 12.0) ve Premise (%13.7) olarak bulunmuştur. Bu kompozit rezinler arasında fark bulunmamıştır (p>0.05).Mikrosızıntı testi sonuçlarına göre, gingival kenarda kompozit rezinler arasında fark bulunmamıştır (p>0.05). Okluzal kenarda en fazla mikrosızıntı Filtek Z250 ve Grandio'da gözlenmiş ve aralarında fark bulunmamıştır (p>0.05). En az mikrosızıntı; Aelite LS Posterior, Tetric Evo Ceram, Clearfil Majesty Posterior'da gözlenmiş ve aralarında fark bulunmamıştır (p>0.05).Bu çalışmanın sınırları içinde, kompozitlerin polimerizasyon büzülmesinin, restorasyonların kavite kenarlarındaki uyumunu ve mikrosızıntısını etkileyen başlıca faktör olmadığı söylenilebilir. Kompozitlerin fiziksel ve mekanik özellikleri ile kimyasal yapısı ve içeriği restorasyonların kenar kalitesini etkileyen diğer faktörlerdir. The aim of this study is to analyse the marginal adaptation of Class V restorations performed with various composites with low polymerization shrinkage using a scanning electron microscopy (SEM) and to evaluate microleakage via dye penetration method.Six nanohybrid (Grandio, Clearfil Majesty Posterior, Premise, Tetric Evo Ceram, Ceram-X Duo, Reflexions), two microhybrid (Filtek Silorane, Filtek Z250) and one hybrid (Aelite LS Posterior) composites were used for this study. Standart Class V cavities were prepared on the buccal and lingual surfaces of ninety teeth. Restored teeth were subjected to thermal cycle and mechanical loading (5.000 and 60.000 cycles, respectively) for the purpose of aging. The examinations of restorations' margins were performed on the epoxy samples of the teeth. Microleakage test was applied using 0.5% basic fuchsin. The analyses of dye penetration degree of obtained cross-sectional samples were evaluated using stereomicroscope. Kruskall-Wallis and Mann-Whitney U Tests were used for statistical analysis (?=0.05).The gap in all composite restorations' margins was observed as a result of qualitative SEM analysis. As a result of quantative analysis, the highest gap percentage in the restorations' margins was determined in Ceram-X Duo (% 27.7) and Filtek Silorane (% 26.5). There was no significant difference between them (p>0.05). Reflexions (%7.5), Clearfil Majesty Posterior (% 8.3), Tetric Evo Ceram (% 12.0), Aelite LS Posterior (% 12.0) and Premise (%13.7) were the composite with the lowest gap in the restorations' margins. No significant difference was detected (p>0.05).According to the microleakage test results, there was no significance (p>0.05) among the composites at the gingival margin. The highest microleakage at the occlusal margin was observed in Filtek Z250 and Grandio, non significance as well (p>0.05). The lowest microleakage was detected in Aelite LS Posterior, Tetric Evo Ceram and Clearfil Majesty Posterior and the difference was not significant (p>0.05).Within the limits of this study, it might be determined that polimerization shrinkage of composites is not the main factor affecting marginal adaptation and microleakage of restorations. The physical and mechanical behaviours, chemical structure and composition of the composites are also the other factors influencing the mentioned marginal quality. 129

ÖZET Bu çalışmada Tekirdağ ilinin çevresel doğal radyoaktivite konsantrasyonları belirlenmiştir. Bu amaçla Tekirdağ ilinin değişik noktalarından alman toprak ve su orneWerinin radyoaktif çekirdek konsantrasyonları, gama ışınlama doz hızlan ve ev içi radon konsantrasyonları tespit edilmiştir. Gama ışınlama doz hızlan Eberline Smart, taşınabilir bir sintilasyon detektörü kullanılarak gerçekleştirilmiş, il genelinde her 12 km' de bir, yerden 1 m yükseklikte, toplam 169 noktada gama dış ışınlama doz hızlan ölçülmüştür. Gama ölçümleri, Tekirdağ il merkezinde birçok noktada da yinelenerek hem ev içinde hem de ev dışında ışınlama doz hızlan belirlenmiştir. Tekirdağ il sınırlan içerisinde 40 farklı yerleşim alanında, yüzeyden 10 cm derinlikten alman toprak örneklerinin gama spektrometrik analizi HPGe detektörü kullanılarak yapılmıştır. 238U, Th doğal radyoaktif serilerinin bozunma ürünleri ile K ve Cs radyoizotoplarının radyoaktivite konsantrasyonları saptanmıştır. Tekirdağ ilinin belirlenen yörelerinden alman içme suyu örneklerinin toplam alfa ve beta aktiviteleri, Berthold, gaz-akışlı LB770- PC 10 orantılı sayıcı kullanılarak tespit edilmiştir. İçme sularında elde edilen toplam alfa ve beta aktivite değerleri, Kayı, Ulaş ve Çorlu dışında, Dünya Sağlık Örgütünün içme sulan için belirtmiş olduğu sınır değerlerin altında elde edilmiş, radyasyon güvenliği açısından içilebilir düzeyde bulunmuştur.. Tekirdağ ilinde ev içi radon konsantrasyonları, pasif CR-39 nükleer iz detektörleri kullanılarak tespit edilmiştir. Bu amaçla 84 eve, oturma ve yatak odalarına yerleştirilmek üzere toplam 110 adet detektör dağıtılmış ve 100 günlük bekleme süresi sonunda toplanarak yapılan değerlendirme sonucunda, ev içi ortalama radon konsantrasyonu 87±40 Bq/m3 olarak bulunmuştur. Ayrıca çalışmada elde edilen gama ışınlama doz hızlarından ve radon solunumundan kaynaklanan eşdeğer dozlar hesaplanmış ve sonuçlar radyasyon güvenliği açısından tartışılmıştır. Anahtar kelimeler: Doğal radyoaktivite, gama ışınlama dozu, toplam alfa, toplam beta, radon konsantrasyonu. x ABSTRACT In this study, the environmental natural radionuclide concentrations of Tekirdağ have been measured. For this purpose, the radioactivity concentrations of soil and water samples collected from different points of Tekirdağ, gamma exposure dose rates and indoor radon concentrations were determined. Gamma exposure dose rates were measured by using the Eberline Smart Portable scintillation detector. External gamma dose rates at 1 m height from the ground were determined at 169 points, taken at every 12 km, in Tekirdağ. In addition to that, indoor and outdoor gamma measurements were repeated at many points in Tekirdağ center. Gamma spectrometric analysis of soil samples collected from 40 points of Tekirdağ was performed by using an HPGe detector. The radioactivity concentrations of the decay products of 238U and 232Th series, 40K and 137Cs were determined. Gross alpha and beta radioactivity of the water samples taken from municipal supplies, springs, wells and fountains were performed by using the Berthold, LB770-PC 10, a gas-flow proportional counter. The activity values of water samples, except those of Kayı, Ulaş and Çorlu, are lower than the reference value given by World Health Organization and they are in potable quality from the radiological safety point of view. Indoor radon concentrations were measured by using passive, CR-39 nuclear track detectors, installed in the living room and the bedroom of the dwellings. Totally 110 detectors were placed to the 84 dwellings in Tekirdağ. After a monitoring period of 100 days, detectors were collected. As a result of the evaluation, the average indoor radon concentration was obtained as 87±40Bq/m3. Finally, annual effective dose equivalents caused by exposure gamma dose rates and radon inhalations were calculated and the results were discussed from the radiological protection point of view. Key words: Natural radioactivity, gamma exposure dose rate, gross alpha, gross beta, radon concentration. XI 135

Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Diş Hastalıkları ve Tedavisi Anabilim Dalı, 2010., Kaynakça var.

Bu çalışmanın amacı; dört farklı cam iyonomer içerikli restoratif materyalin yüzey morfolojilerinin taramalı elektron mikroskobu ile, yüzey pürüzlülüklerinin atomik kuvvet mikroskobu ile incelenmesi ve materyallerin yüzeyinin Streptococus Mutans tutulumu açısından karşılaştırılmasıdır. Çalışmamızda; bir rezin modifiye cam iyonomer siman, bir pre-reacted cam iyonomer/Giomer, bir seramik ilaveli cam iyonomer/amalgomer, bir karbomer ve floridapatit ile güçlendirimiş cam iyonomer/cam karbomer olmak üzere dört adet cam iyonomer içerikli restoratif materyal kullanıldı. Çalışmada kullanılan materyallerin yüzey morfolojilerinin, pürüzlülüklerinin ve biyofilmin incelenmesi amacı ile; standart 6 mm çapında ve 2 mm kalınlıkta disk şeklinde örnekler hazırlandı. Restoratif materyallere ait 3'er örneğin yüzey morfolojisi; taramalı elektron mikroskobu ile X 500, X 1000, X 2000 büyütmelerde düşük vakum, yüksek voltaj tekniği ile incelendi. Materyallere ait örneklerin yüzey pürüzlülükleri AFM cihazının profilometre modunda değerlendirildi. Çalışmamızda ölçüm uzunluğu 2 cm olarak ayarlandı. Her örnekten üç ölçüm yapıldı. Elde edilen 3 ölçümün aritmetik ortalaması alınarak, o örneğin yüzey pürüzlülük değeri olarak Ra cinsinden kaydedildi. Çalışmanın biyofilm aşamasında, referans bakteri olarak Streptococcus mutans ATCC 25175 suşu kullanıldı. Hazırlanan 4 farklı plaka S. mutans ATCC 25175 suşunun test edilen disk materyallerine adezyonun sağlanması için 1, 7, 21 ve 30 gün süreyle 37 °C'de inkübe edildi. Adhere olan hücre sayıları, alınan örneklerin FTS ortamı kullanılarak yapılan seri dilüsyonlarının BHI agar besiyeri ortamlarına damlatılması ve petri kutularının 37 °C'de 48 saat inkübasyonu sonucu gelişen kolonilerin sayımı sonucu tespit edildi. Taramalı elektron mikroskobu analizi sonucunda; rezin modifiye cam iyonomer ve Giomer gruplarının yüzeyinin cam karbomer ve amalgomere kıyasla daha pürüzsüz ve homojen olduğu görüldü. Bununla birlikte amalgomere ait örneklerin yüzeyinde çok sayıda sığ ve kısa mikro çatlak tespit edilirken, cam karbomere ait örneklerin yüzeyinde daha derin ve devamlılık gösterir tarzda mikro çatlaklar olduğu belirlendi. Yüzey pürüzlülüğü ölçümleri sonucunda, en yüksek pürüzlülük değerleri amalgomer ve cam karbomer grubunda elde edilirken; pürüzlülük değerlerinin en düşük olduğu materyaller Giomer ve rezin modifiye cam iyonomer olarak belirlendi. Materyallerin yüzey pürüzlülüğü değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p, The aim of this study is; to analyse the surface morphology of four different glass ionomer containing restorative materials by scanning electron microscopy, the surface roughness by atomic force microscopy and to compare the material surfaces in terms of Streptococus Mutans adherence. Four glass ionomer-containing restorative materials such as a resin-modified glass ionomer cement, a pre-reacted glass ionomer / giomer, a ceramic reinforced glass ionomer / amalgomer and flourapatite reinforced glass ionomer / glass carbomer were used in our study Standard 6 mm diameter and 2 mm thick disk shaped specimens were prepared to evaluate the surface morphology, the surface roughness and biofilm of the materials used in the study. Surface morphologies of 3 samples from restorative materials were viewed with scanning electron microscope by low vacuum high voltage technique at X 500, X 1000, X 2000 magnifications. The surface roughness of the< samples were evaluated at the profilometer mode of the AFM instrument. The measurement length was set to 2 cm in our study. Three measurements were taken from each sample. The arithmetic average of the 3 measurements was recorded in terms of Ra value as the surface roughness value of that sample. Streptococcus mutans ATCC 25175 strain was used as a reference bacterium during the study's biofilm phase. The prepared four different plates of S. mutans ATCC 25175 strains were incubated at 37 ° C for 1, 7, 21 and 30 days to provide adhesion to the tested disk materials. Adhered cell counts were determined as a result of the counting the number of colonies which produced by dropping the number of serial dilutions of the samples taken using FTS medium to the BHI agar media and incubating the petri dishes at 37 ° C for 48 hours. As a result of scanning electron microscopy analysis; the surface of the resin-modified glass ionomer and giomer groups was found more smooth and homogenous than the glass carbomer and amalgomer surfaces. However; while a large number of shallow and short microcracks were found on the surface of amalgomer specimens, the deeper and continuous micro-cracks on the surface of glass carbomers samples was determined. As a result of the surface roughness measurements, while the highest roughness values were obtained for the amalgomer and glass carbomer groups; the materials with the lowest roughness values were identified as giomer and resin-modified glass ionomer. The difference between the surface roughness values of the materials was statistically significant (p, Tez (Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı, 2018., Kaynakça var.