Search

Giriş ve Amaç: Yeni nesil sekans analiz sistemlerinin kullanıma girmesi ile bağırsak mikrobiyomunun hemen hemen tamanını tespit etme olanağı sağlandığı için, mikrobiyomun öneminin daha iyi anlaşılmasına olanak sağlanmıştır. Yapılan çalışmalarda bağırsak mikrobiyomu diyabet, hipertansiyon, depresyon gibi birçok hastalıkla ilişkilendirilmektedir. Aynı şekilde diğer vücut bölgeleri için de kullanılan bu ileri teknoloji akne vulgaris, sedef hastalığı ve atopik dermatit gibi bazı dermatolojik hastalıkların patogenezini ortaya koymak için de kullanılmıştır. Dermatolojik hastalık mekanizmaları sadece deri mikrobiyomundan değil, aynı zamanda bağırsak mikrobiyomundan da etkilenmektedir. Kronik inflamatuar bir dermatoz olan rosacea hastalığının patofizyolojisi tam olarak aydınlatılamamış olup, tanısı klinik olarak konulabilmektedir. Bu çalışmanın amacı; rosacea hastalığı ile bağırsak mikrobiyomu arasındaki ilişkileri belirleyerek rosacea patogenezine ışık tutmak, yeni tanı ve tedavi yaklaşımlarına yardımcı olmaktır.Gereç ve Yöntem: Bilinen bir sistemik ve / veya dermatolojik hastalığı olmayan, 18-49 yaş aralığında olan, en az 4 hafta ve daha kısa süre antibiyotik, proton pompası inhibitörü ve / veya probiyotik, prebiyotik kullanmamış olan 20 rosacea tanılı gönüllü hasta ve aynı şartları taşıyan 10 sağlıklı gönüllü bu çalışmaya dahil edilmiştir. Gönllülere ilaç kullanımı dışında beslenme alışkanlıkları, sigara, alkol kullanımı sorularını kapsayan mini bir anket uygulanmıştır. Hastalardan steril olan numune kapları ile, taze gaita örneği hastane şartlarında alınmıştır. Tüm örneklerde Bristol dışkı skorlaması yapılmıştır. Toplanan gaita örneklerinden indikatör şeritleri ile (Merck, NJ, ABD) pH ölçümleri sonrası hasta ve kontrol grubundan alınan yaklaşık 1gram gaita örnekleri, stabilizasyon tamponuna (DNA/RNA Shield™ Collection Tube, Zymo Research, CA, ABD) konularak -20°C'de birkaç gün saklanmıştır. Daha sonra nükleik asit izolasyonu (ZymoBIOMICS DNA Mini kiti, Zymo Research, CA, ABD) yapılmıştır. Bakteriyel 16S ribozomal RNA (rRNA) geni hedef dizilemesi, universal bakteri 16S primerleri 16S rRNA geninin V3-V4 bölgesini hedefleyen 341f (CCTACGGGNGGCWGCAG) ve 805r (GACTACHVGGGTATCTAATCC) kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Final kütüphane Illumina MiSeq ile oluşturulmuştur. Uygun amplikon dizi tanımları ve düzenlemeleri yapılarak takson ve numunelerin hiyerarşik kümelenmesiyle taksonomik haritalar hazırlanmıştır. Biyoinformatik işlemlerden sonra istatistiksel analizler yapılmıştır (LefSe). Varsayılan ayarlarla (p < 0.05 ve LDA etki boyutu > 2) gruplar arasında önemli farklılık gösteren taksonlar belirlenmiştir.Bulgular: Rosacea tanılı hastaların, kontrol grubu olan sağlıklı gönüllülere göre gaita pH ortalamaları ve Bristol skorları daha yüksek bulunmuştur. 16S rRNA sekans analizleri sonuçlarına göre rosacea tanılı hastalarda sağlıklı kontrol grubuna göre düşük alfa çeşitlilik ve beta çeşitlilikte farklılık görülmüştür.Metagenomik DNA analizleri sonuçlarına göre rosacea hastalarında; Lachnospira, Lachnoclostridium, Roseburia ve Roseburia intestinalis daha yüksek oranda, sağlıklı gönüllülerde ise Prevotellaceae, Prevotella copri, Coriobacteriaceae, Desulfovibrio, Ruminococcaceae, Ruminococcus, Clostridiales, Clostridiales Family 13, Selenomonadales, Succinivibrio, Hungatella, Mollicutes, Butyricimonas virosa, Alisitipes, Oscillospira ve Erysipelotrichaceae gibi cins, tür, aile, takım bazında etkenler istatistiki olarak daha yüksek oranda saptanmıştır.Sonuç: Rosacea hastalığı ile bağırsak disbiyozisi arasında ilişki olduğu saptanmıştır. Bu çalışmada sağlıklı gruba göre rosacea hastalarında; Lachnospira, Lachnoclostridium, Roseburia ve Roseburia intestinalis daha yüksek oranda, Prevotellaceae, Prevotella copri, Coriobacteriaceae, Desulfovibrio, Ruminococcaceae, Ruminococcus, Clostridiales, Clostridiales Family 13, Selenomonadales, Succinivibrio, Hungatella, Mollicutes, Butyricimonas virosa, Alisitipes, Oscillospira ve Erysipelotrichaceae daha düşük oranda içerdiği tespit edilmiştir. Ancak literatürde rosacea ve bağırsak mikrobiyomu ile yapılmış çok az çalışma (sadece bir çalışmaya ulaşılabilmiştir) olduğu için öne çıkan mikroorganizların anlamlandırılabilmesi için daha çok sayıda ve daha fazla örnekleme sahip çalışamalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: Rosacea, bağırsak mikrobiyomu, 16S rRNA, Roseburia, yeni nesil sekans Introduction and Aim: The introduction of the new generation of sequence analysis systems allows for better understanding of the importance of the microbiome, as it is possible to detect almost all of the intestinal microbiome. In the studies, intestinal microbiome is associated with many diseases such as diabetes, hypertension and depression. This advanced technology, which is also used for other body areas, has also been used to demonstrate the pathogenesis of some dermatological diseases such as acne vulgaris, psoriasis and atopic dermatitis. Dermatological disease mechanisms are not only affected by skin microbiome but also by intestinal microbiome. The pathophysiology of rosacea disease, a chronic inflammatory dermatosis, has not been fully elucidated and its diagnosis can be made clinically. The aim of this study is; To determine the relationship between rosacea disease and intestinal microbiome, to shed light on the pathogenesis of rosacea and to help the new diagnosis and treatment approaches.Material and Method: 20 volunteers with rosacea with no known systemic and / or dermatological disease, aged between 18-49 years, who had not used antibiotics, proton pump inhibitors and / or probiotics, prebiotics for at least 4 weeks or less, and 10 healthy volunteers with the same conditions was included in the study. A mini questionnaire including questions not only about drug use but also about diet, smoking and alcohol use was applied to the volunteers. Fresh stool samples were taken from patients in samples vessels under sterile hospital conditions. All samples were applied Bristol stool scoring. After the pH measurements of the collected stool samples (Merck, NJ, USA), approximately 1 g stool samples taken from the patient and control groups were placed in the stabilization buffer (DNA / RNA Shield ™ Collection Tube, Zymo Research, CA, USA) at -20°C for a few days. Nucleic acid isolation (ZymoBIOMICS DNA Mini kit, Zymo Research, CA, USA) was then performed. Bacterial 16S ribosomal RNA (rRNA) gene target sequencing was performed using the 341f (CCTACGGGNGGCWGCAG) and 805r (GACTACHVGGGTATCTAATCC), targeting the V3-V4 region of the 16S rRNA gene of the universal bacteria 16S primers. The final library was created with Illumina MiSeq. Taxonomical maps were prepared by hierarchical clustering of taxa and samples by making appropriate amplicon array definitions and regulations. After bioinformatics, statistical analyzes were performed (LefSe). With the default settings (p 2) taxa which are significantly different were determined between groups. Results: Patients with rosacea were found to have higher stool pH averages and Bristol scores than healthy volunteers in the control group. According to the results of 16S rRNA sequence analysis, in patients with rosacea, there was low alpha diversity and there was difference in beta diversity compared to healthy control group.According to the results of metagenomic DNA analysis; in rosacea patients; Lachnospira, Lachnoclostridium, Roseburia and Roseburia intestinalis were found at a higher rate, in healthy volunteers Prevotellaceae, Prevotella copri, Coriobacteriaceae, Desulfovibrio, Ruminococcaceae, Ruminococcus, Clostridiales, Clostridiales Family 13, Selenomonadales, Succinivibrio, Hungatella, Mollicutes, Butyricimonas virosa, Alisitipes, Oscillospira and Erysipelotrichaceae, factors on the basis of genus, species, family and order, were found to be statistically higher.Conclusion: There was a relationship between rosacea disease and intestinal dysbiosis. In this study, in rosacea patients according to healthy group; Lachnospira, Lachnoclostridium, Roseburia and Roseburia intestinalis at a higher rate. However, in the literature there is a need for more studies with more and more sampling in order to make sense of the microorganisms that stand out because there are very few studies done with rosacea and intestinal microbiome (only one study has been achieved).Keywords: Rosacea, gut microbiome, 16S rRNA, Roseburia, next generation sequencing 92

Bu çalışma; 20. Ulusal Uluslararası Katılımlı Parazitoloji Kongresinde (25-29 Eylül 2017, Eskişehir) poster bildiri olarak sunulmuştur. İnsizyonel herni gelişiminde risk faktörlerinin saptanması Amaç: Rozasea, yüz bölgesinde çeşitli klinik bulgularla seyreden, değişik alt tipleri olan ve sebebi tam olarak bilinmeyen kronik enflamatuvar bir cilt hastalığıdır. Demodex spp. rozasea etyolojisinde rol oynadığı düşünülen insan derisinin zorunlu paraziti olan bir akardır. Çalışmanın amacı rozasea tanılı kadın hastalarda demodeks saptanma sıklığını ve rozasea alt tipleri ile parazitin saptanma yoğunluğu arasındaki ilişkiyi saptamaktır. Gereç ve Yöntem: T.C. Sağlık Bakanlığı Hitit Üniversitesi Erol Olçok Eğitim ve Araştırma Hastanesi Deri ve Zührevi Hastalıklar polikliniklerine Şubat-Aralık 2017 tarihleri arasında rozasea nedeniyle başvuran 27-73 yaş arasındaki 39 kadın hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalardan burun, yanak ve çene derisinden ayrı ayrı olmak üzere birer adet toplamda üç adet örnek standart yüzeyel deri biyopsisi yöntemi ile alınarak ışık mikroskobunda incelenmiştir. Bulgular: Otuz dokuz hastanın 34 (%87,2)'ünde demodeks saptanmıştır. Hastaların 14 (%35,9)'üne eritematotelenjiektatik; 25 (%64,1)'ine papülopüstüler rozasea tanısı konulmuştur. Eritematotelenjiektatik hasta grubundakilerin 11 (%78,5)'inde, papülopüstüler hasta grubundakilerin 23 (%92)'inde demodeks saptanmıştır. İki grup arasında yapılan istatistiksel analizde demodeks yoğunluğu ile rozasea alt tipi arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p=0,276). Sonuç: Rozasea hastalarında demodeks enfestasyonun yüksek oranlarda görülmesi nedeniyle tanıda araştırılması gerektiği akıldan çıkarılmamalıdır. Ayrıca rozasea alt tiplerinde parazitin etkisini ve hastalığın etiyopatogenezini daha iyi ortaya koymak için daha fazla sayıda hasta grubu ile ilave çalışmalar yapılması faydalı olacaktır. Objective: Rosacea is a chronic inflammatory skin disease of the face with various subtypes and unknown etiology. Demodex mite, an obligate parasite of human skin, is thought to play a role in the etiology of rosacea. The aim of this study was to determine the frequency of Demodex detection in female patients with rosacea, and the relationship between rosacea subtypes and parasite detection intensity. Material and Method: Thirty-nine female patients aged between 27 and 73 years who applied to the skin and venereal diseases polyclinics of Hitit University Erol Olçok Training and Research Hospital between February and December 2017 were included in the study. A total of three skin samples, one from the nose, cheek and chin, were collected by standard superficial skin biopsy and examined under light microscopy. Results: Demodex was detected in 34 of 39 patients (87.2%). Fourteen patients (35.9%) were diagnosed as erythematelengiectasic rosacea and 25 patients (64.1%) were diagnosed as papulopustular rosacea. Demodex was detected in 11 (78.5%) of the erythematelengiectasic patients and 23 (92%) of the papulopustular patients. There was no significant relationship between Demodex density and rosacea subtype in the statistical analysis between the two groups (p: 0.276). Conclusion: It should be kept in mind that Demodex infestation is high in rosacea patients and should be investigated in diagnosis. Further studies are needed with more patient groups in order to better determine the efficacy of the parasite in rosecea subtypes and the etiopathogenesis of the disease.

Akne rozasea (AR) yüz derisini etkileyen kronik inflamatuar bir deri hastalığıdır. Hastalık flaşing, fasial eritem, inflamatuar papül, püstül ve telenjiektazik lezyonlarla karakterizedir. En sık yüz bölgesi, nadiren de saçlı deri, kulak arkası, boyun bölgesi tutulur. Genetik ve çevresel faktörler (ısı,ultraviyole, baharat, alkol, stres gibi), enfeksiyöz nedenler ve bağışıklık sisteminin de yer aldığı birçok tetikleyici mekanizma bulunmakla beraber patofizyolojisi tam olarak net değildir. İndolamin 2,3 dioksijenaz (İDO) triptofan katabolizmasında ilk basamakta yer alan 45 kD ağırlığında 407 aminoasitten oluşan sitozolik, hem ihtiva eden bir enzimdir. Otoimmün hastalıklar, fetomaternal tolerans, kanser, enfeksiyöz hastalıklar dahil olmak üzere birçok patofizyolojik durumla ilişkilendirilmiştir. Esansiyel bir aminoasit olan triptofanı tüketerek hem T lenfositlerin hem de patojenlerin proliferayonunu engeller. İnterferon-γ gibi proinflamatuvar sitokin uyarılarıyla antijen sunan hücrelerden eksprese edilir ve esas rolü immün supresif etkidir. Endokan 20 kDa ağırlığında 165 aminoasitten oluşan sisteinden zengin bir proteoglikandır. Akciğer, deri ve yağ dokusunun yanı sıra koroner ve pulmoner arterlerin mikrovasküler endotelyal hücrelerinde eksprese edilir. Endokan çeşitli malignitelerin patogenezinde ve inflamatuar hastalıklarda rol oynar. Hücrenin adezyon, migrasyon ve proliferasyon gibi biyolojik süreçlerinin regülasyonunda rol oynar. Özellikle vasküler endotelyal büyüme faktör ile ekspresyonu artar.Bu çalışmada etyopatogenezinde immun sistem değişikliklerinin suçlandığı AR ile İDO arasındaki ilişki incelendi. Ayrıca ciltte dilate vasküler yapıların görüldüğü AR ile endotel belirteci kabul edilen endokan arasındaki ilişki incelendi. Çalışmaya, 81 gönüllü katıldı. AR'li hasta grubu 52 bireyin (36 kadın, 16 erkek), kontrol grubu herhangi bir hastalığı bulunmayan 29 sağlıklı (21 erkek, 8 kadın) bireyin dahil edilmesiyle oluşturuldu. Serum İDO ve endokan düzeyleri ELISA yöntemiyle belirlendi.Serum İDO düzeyleri AR'li hastalarda sağlıklı gruba göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p

ÖZETArslan A. Cydonia Oblonga (L) Ayva (Rosaceae) Çekirdeğinden Elde Edilen Müsilajın Gastroprotektif Etkisi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Farmakognozi Anabilim Dalı Fitoterapi Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2018.Bu çalışmada, sıçanlarda deneysel olarak indometazinle oluşturulan mide hasarını önlemede, ayva çekirdeği müsilajının etkisinin histopatolojik ve biyokimyasal düzeyde incelenmesi amaçlandı. Sprague Dawley cinsi sıçanlar eşit sayıda 5 gruba bölündü: Kontrol grubu, indometazinle gastrit modeli uygulanan grup, indometazin öncesinde 200 mg/kg, 400 mg/kg C.oblonga müsilaj ekstresi ve famotidin verilen gruplar. İndometazin uygulanmasından 6 saat sonra yüksek doz anestezi uygulanarak sakrifikasyon yapıldı ve mide dokusunda patolojik ve biyokimyasal inceleme yapıldı. Grupların malondialdehid (MDA), Superoksit dismutaz (SOD), Myeloperoksidaz (MPO) doku ortalamalarında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p0,05). Sonuç olarak indometazinle uygulanan gastrit modelinde C.oblonga ekstresinin 400 mg/kg konsantrasyonunda indometazin hasarını arttırdığı; 200 mg/kg konsantrasyonda ise. famotidin grubuna yakın biyokimyasal ve histopatolojik etki görünmesine karşın bu etkinin istatistiksel olarak anlamlı düzeyde olmadığı görüldü.Anahtar Kelimeler: Ayva çekirdeği, müsilaj, gastroprotektif, antioksidan, ülserBu çalışma, İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: 56863 ABSTRACTArslan A. Gastroprotective Effects Of Cydonia oblonga (L) Quince (Rosaceae) Seed Mucilage, Istanbul University Institute of Health Sciences, Department of Pharmacognosy Phytotherapy Master Thesis, İstanbul, 2018.In this study, it was aimed to investigate the histopathological and biochemical effects of quince seed mucilage in the prevention of gastric damage induced by indomethacin in rats. The rats were divided into 5 equal groups: The control group, the indomethacin induced gastritis model group, the groups which were given 200 mg / kg and 400 mg / kg quince seed mucilage and famotidine one hour before indomethacin administration. After 6 hours of indomethacin administration, high-dose anesthesia was applied and sacrification was performed. There was a statistically significant difference in gastric mucosal levels of malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD) and myeloperoxidase (MPO) (p

Kozmopolit bir dağılımı sahip olan Demodex spp., serbest veya parazit olarak yaşayabilen akar grubunda yer alan sürekli bir ektoparazittir. Bu akarın hastalık yapıcı bir rolünün olmadığı ancak akne rozasea, akne vulgaris ve seboreik dermatit ve bağışıklığı baskılanmış bireylerde görüldüğü bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, İran Urmiye Taleğani Hastanesi deri polikliniğine başvuran hastalarda Demodex spp. sıklığını ve cilt hastalıkları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Çalışma, 118 kadın ve 128 erkek toplam 246 hasta üzerinde yürütülmüştür. Bu hastaların 24 (%9.7)'ünde egzema, 14 (%5.7)'ünde rozasea ve 2 (%0.8)'sinde akne tespit edilmiştir. Standart yüzeysel deri biyopsisi yöntemini kullanarak kişilerin yüz bölgesinden, burun kanatları, yanaklar ve alın bölgelerinden numuneler alınmıştır. Akar yoğunluğunun cm2 alanda 5 veya daha fazla olması halinde hasta pozitif olarak kabul edilmiştir. Demodikoz, yaş, cinsiyet, yaşam yeri, medeni hal ve eğitim düzeyi gibi bazı özelliklerle ilişkisi istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. 43 (%16.3)'ünde demodikoz yönünden pozitif bulunmuştur (42 D. folliculorum, 1 D. brevis). Demodikoz ile cilt hastalıkları arasındaki ilişki incelendiğinde, deri hastalığı olan 40 hastanın 13 (%32.5)'ünde, 6 (%14.0) rozaseali ve 7 (%16.3) egzamali hastada Demodex spp. tespit edilmiştir. Bununla birlikte, Demodex spp. böbrek yetmezliği nedeniyle hemodiyaliz olan 16 hastanın 6 (%37.5)'sında tespit edilmiştir. Pozitif hastaların %46.7'sinin ortak eşya kullandığı görülmüştür. Yaşam yerinin demodikoz prevalansındaki önemini incelediğimizde pozitif hastaların %17.2'sinin köyde ve %17.6'sinin şehirde yaşadığı belirlenmiştir. Ayrıca, yaş ile birlikte demodikozun görülme sıklığı artmakla birlikte, aralarında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Bu akarın cinsiyet, medeni hal ve eğitim düzeyi ile ilişkili olmadığı belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre Demodex spp.'nin rozasea, ekzema gibi cilt hastalıklarının etiyolojisinde de mevcudiyeti göz önünde bulundurulmalı ve Demodex spp. üzerine araştırılmalar sıklaştırılmalıdır. Demodex spp., which has a cosmopolitan distribution can live freely or parasitically it is a continuous ectoparasite in the mite group. It has been reported that this mite does not have disease-causing role, but it occurs in acne rosacea, acne vulgaris and seborrheic dermatitis as well as in immunocompromised individuals. The aim of this study is to determine the frequency of Demodex spp., and relationship between skin diseases in patients who admitted to skin polyclinic of Urmia Taleğani Hospital of Iran. To determine the frequency and the relationship between skin diseases. The study was performed on a total of 246 patients (118 females and 128 males). Of these patients, 24 (9.7%) were diagnosed with eczema, 14 (5.7%) with rosacea, and 2 (0.8%) with acne. Samples were taken from the nose wings, cheeks and forehead regions of the face area of the persons using the standard superficial skin biopsy method. The patient was considered as positive consider the density of 5 or more mites per cm2. Demodicosis in relation with some features such as age, sex, place of life, marital status and education level were examined statistically. 43 (16.3%) of the patients were detected positive for demodicosis (42 D. folliculorum, 1 D. brevis). When the relationship between demodicosis and skin diseases were examined, Demodex spp. was found in 13 (32.5%) of 40 patients who had skin disease. 6 of these patients with rozasea (14.0%) and 7 patients with eczema (16.3%). In addition, Demodex spp. was found in 6 (37.5%) of 16 patients who had hemodialysis because of renal insufficiency. It was determined that, 46.7% of the positive patients were using common goods. When we examine the importance of the place of life in the prevalence of demodicosis, 17.2% of positive patients were living in the village and 17.6% were living in the city. In addition, the frequency of demodicosis was increased with age, but no significant relationship was found between them. It has been determined that these mites are not related to gender, marital status and education level. According to these results, the presence of Demodex spp. in the etiology of skin diseases such as rosacea and eczema should be taken into consideration and the researches related to demodicosis should be increased. 56

Karaaslan, E. Rozase hastalarının klinik özellikleri ve hastalık şiddeti ile serum bilirubin seviyesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. T.C. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi, Deri ve Zührevi Hastalıklar Kliniği, Uzmanlık Tezi, Ankara, 2018.AmaçBu çalışmada rozaseli hastalarda, hasta kayıtları incelenerek sosyodemografik özelliklerin, eşlik eden ek hastalıkların, klinik bulguların ve hastalık ile serum bilirubin seviyesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve YöntemMayıs 2016 – Ocak 2017 tarihleri arasında dermatoloji polikliniğine başvurmuş hastaların kayıtlarına dayanarak; rozase tanısı almış ancak son 1 ay içerisinde sistemik ve topikal tedavi almamış olan 87 hasta ile yaş ve cinsiyet olarak eşleştirilmiş, herhangi bir fasiyal dermatozu ve kronik enflamatuvar sistemik ve deri hastalığı olmayan dermatoloji polikliniğine başvurmuş 84 kontrol grubu hastası incelendi. Hasta seçiminde bilirubin yüksekliğine neden olabilecek konjenital, hepatik, kolestatik, hemolitik ve ilaçla ilgili patolojilerin bulunmamasına dikkat edildi. Hastalar, sistemde kayıtlı telefon numaralarından aranarak hastaneye çağırıldı ve aydınlatılmış onamları alındı. Rozase ve kontrol grubundaki hastaların kayıtları incelenerek sosyodemografik özellikler ve eşlik eden ek hastalık bilgileri öğrenildi. Rozase hasta grubu için hastalığın başlama yaşı, süresi, tetikleyici faktörler, Fitzpatrick deri fototipi kayıtları, rozase klinik alt tipi, lezyonların lokalizasyonu ve rozase şiddet skoru ile ilgili kayıtlı veriler ve her iki grup için sistemde kayıtlı serum total, direkt ve indirekt bilirubin seviyeleri incelenerek değerlendirildi. Veriler IBM SPSS Statistic for Windows versiyon 22 (IBM Corp., NY, USA) paket programı kullanılarak analiz edildi.BulgularÇalışmaya 66'sı kadın 21'i erkek olmak üzere 87 rozase hastası ile 61'i kadın ve 23'ü erkek olmak üzere 84 kontrol hastası alındı. Hasta ve kontrol grupları arasında sigara ve alkol kullanımı, hipertansiyon, diyabet, hiperlipidemi, koroner arter hastalığı ve serebrovasküler hastalık prevelansı açısından istatiksel olarak anlamlı fark yoktu.ixRozase grubunda ortalama hastalık başlama yaşı 33.83 ve ortalama hastalık süresi 15.66 yıl idi. Ortalama hastalık başlama yaşı kadınlarda erkeklere göre istatiksel olarak anlamlı olacak şekilde düşüktü (p=0.035). Klinik alt tiplerine göre değerlendirildiğinde hastaların 54'ü (% 62.2) eritematotelenjiektatik, 26'sı (% 29.9) papülopüstüler, 4'ü (% 4.6) fimatöz ve 3'ü (% 3.4) oküler tipte idi. Hastalar klinik şiddetine göre sınıflandırıldığında 31'i (% 35.6) hafif, 39'u (% 44.8) orta ve 17'si (% 19.5) şiddetli grupta idi.Hasta grubunda serum total, indirekt ve direkt bilirubin seviyelerinin ortanca değeri sırasıyla 0.34 mg/dL, 0.20 mg/dL ve 0.14 mg/dL iken kontrol grubunda bu değerler sırasıyla 0.61 mg/dL, 0.41 mg/dL ve 0.18 mg/dL idi. Hasta grubunda serum bilirubin seviyeleri kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı düzeyde düşük saptandı (p

Amaç:Kronik inflamatuar bir deri hastalığı olarak kabul edilen rozaseada artmış kardiyovasküler risk olabileceği bazı çalışmalarda öne sürülmüştür. Çalışmamızın amacı rozasea hastalarında karotis intima media kalınlıklarını(KİMK)ölçerek subklinik ateroskleroz riskini belirlemek ve bu değerlerin serum inflamatuar belirteçleriyle olan ilişkisini araştırmaktı.Gereç ve Yöntem:Çalışmaya klinik olarak rozasea tanısı konulan 44 hasta ile yaş ve cinsiyet uyumlu 44 sağlıklı kontrol alındı. Geçirilmiş kardiyovasküler hastalık öyküsü olan ve kardiyovasküler risk faktörlerine sahip olan kişiler çalışmaya dahil edilmedi.Demografik, antropometrik ve klinik veriler kaydedildi. Hematolojik ve biyokimyasal parametreler, serum interlökin-1beta (IL-1β), interlökin-6 (IL-6), tümör nekroz faktör-alfa (TNF-α) ve high sensitive C-reactive protein (hs-CRP) düzeyleri ölçüldü. KİMK ölçümleri yüksek çözünürlüklü renkli doppler ultrasonografi ile yapıldı. Bulgular: Hasta ve kontrol grubunun ortalama KİMK değerleri arasında anlamlı farklılık saptanmadı(p>0,05). Göz tutulumu olan hastalarda ortalama KİMK değerigöz tutulumu olmayan gruba göre anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,008). Hastalık şiddeti orta-şiddetli olan grupta ortalama KİMK değeri hastalık şiddeti hafif olan gruptan anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,047). Hasta grubunun serum IL-1β (p0,05). Patients with ocular involvement had a significantly greater CIMT compared to the group without ocular involvement(p=0,008). Patients with moderate to severe rosacea had a significantly greater CIMT than those with mild rosacea (p=0,047).Serum IL-1β (p

AmaçBu çalışmada rozase hastalarında kardiyovasküler hastalık risk faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştırGereç ve YöntemDermatoloji polikliniğine başvuran 97 rozase hastası ile yaş ve cinsiyet olarak eşleştirilmiş 93 kontrol hastası çalışmaya dahil edildi. Rozase ve kontrol grubundaki hastaların kayıtları incelenerek demografik özellikler, tıbbi özgeçmiş ve eşlik eden kardiyovasküler hastalık risk faktörlerinin varlığı öğrenildi. Rozase hastaları için hastalığın başlama yaşı, süresi, lezyonların lokalizasyonu, tetikleyici faktörler, rozase klinik alt tipi ve şiddeti bilgileri kaydedildi. Boy ve kilo ölçümleri öğrenilerek her hasta için vücut kitle indeksi hesaplandı. Rozase ve kontrol grubundaki hastaların laboratuvar sonuçları incelenerek açlık kan şekeri, trigliserid, total kolesterol, yüksek dansiteli lipoprotein kolesterol, düşük dansiteli lipoprotein kolesterol, ve C-reaktif protein düzeyleri kaydedildi. Veriler SPSS 18.0 programı ile analiz edildi.BulgularÇalışmaya 78'i kadın 19'u erkek olmak üzere 97 rozase hastası ile 71'i kadın ve 22'si erkek olmak üzere 93 kontrol hastası alındı. Rozase grubunda ortalama hastalık başlama yaşı 34.81 ve ortalama hastalık süresi 15.66 yıl idi. Klinik alt tiplerine göre değerlendirildiğinde hastaların 65'i (% 67.01) eritematotelenjiektatik, 24'ü (% 24.74) papülopüstüler, 5'i (% 5.15) oküler ve 3'ü (% 3.09) fimatöz tipte idi. Hastalar klinik şiddetine göre sınıflandırıldığında 35 hasta hafif (% 36.08), 45 hasta orta (% 46.39) ve 17 hasta şiddetli (% 17.52) grupta idi.Hasta grubunda vücut kitle indeksi, kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek saptandı. Hasta grubunda açlık kan şekeri, total kolesterol, düşük dansiteli lipoprotein kolesterol ve C-reaktif protein düzeyleri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu. Rozase klinik alt tipleri arasında hasta yaşı, hastalık süresi, laboratuvar bulguları ve kardiyovasküler hastalık risk faktörleri açısından istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Rozase klinik şiddetine göre hafif, orta ve şiddetli hastalık grupları arasında hasta yaşı, laboratuvar bulguları ve kardiyovasküler hastalık risk faktörleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Şiddetli hastalık grubunda, vücut kitle indeksi, hafif ve orta şiddetli hastalık gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu. Şiddetli hastalık grubunda hastalık süresi, hafif ve orta hastalık gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha uzun bulundu.Hasta ve kontrol grupları arasında kardiyovasküler hastalık risk faktörlerinin varlığı değerlendirildiğinde; hasta grubunda obezite, prediyabet, ailede erken yaşta kardiyovasküler hastalık öyküsü ve yüksek C-reaktif protein düzeyi bulunan kişi sayısı kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu. Hasta ve kontrol grupları arasında 65 yaş üstü, hipertansiyon, diyabetes mellitus ve dislipidemisi olan, sigara ve alkol kullanan kişi sayısı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. SonuçBu çalışmada rozase hastalarında ailede erken yaşta kardiyovasküler hastalık öyküsü, obezite, prediyabet ve yüksek C-reaktif protein düzeyi gibi önemli kardiyovasküler hastalık risk faktörleri, kontrol grubuna göre yüksek bulundu. Kronik enflamasyonun ve doğal bağışıklık yanıtındaki bozuklukların, rozase hastalarında kardiyovasküler hastalık riskini artırdığı düşünüldü. Objective This study aimed to investigate the risk of cardiovascular disease in rosacea patients.Materials and methods This study included 96 rosacea patients and 93 age and gender matched control patients who applied to dermatology outpatient clinic. Patients in the rosacea and control groups were examined for demographics, medical history and the presence of associated cardiovascular disease risk factors. Rosacea age of at onset and duration, rosacea clinical type and severity were recorded in rosacea group. Waist circumference, height, and weight measurements were recorded and the body mass index was calculated for each participant. Laboratory investigations including fasting blood glucose, triglyceride, total cholesterol, low-density lipoprotein cholesterol, high-density lipoprotein cholesterol and C-reactive protein levels were recorded in the rosacea and control groups. Data were analyzed with the SPSS 18.0 program. Results 97 rosacea patients (78 female and 19 male) and 93 control patients, (71 female and 22 male) were included in the study. In the rosacea group, the mean age at onset was 34.81 and the mean duration of illness was 15.66 years. In the patient group, 65 (67.01%) patients were erythematotelangiectatic type, 24 (24.74%) patients were papulopustular type, 5 (5.15%) patients were ocular type and 3 (3.09%) patients were phymatous type. When the patients were classified according to the severity of disease; 35 patients were mild (36.08%), 45 patients were moderate (46.39%) and 17 patients were severe (17.52%).Body mass index higher in the patient group than the control group. Total cholesterol, low-density lipoprotein cholesterol, fasting blood glucose and C-reactive protein levels were higher in the patient group than the control group.There were no statistically significant differences in the patient age, disease duration, laboratory findings and cardiovascular disease risk factors among the rosacea clinical subtypes. There was no statistically significant difference in terms of age, laboratory findings and cardiovascular disease risk factors among mild, moderate and severe disease groups. Body mass index was higher in the severe group than in the mild and moderate group. The duration of illness in the severe disease group was statistically longer than in the mild and moderate disease groups. When the cardiovascular disease risk factors were evaluated between patient and control groups; obesity, prediabetes, family history of premature cardivascular disease and high C-reactive protein levels in the patient group was significantly higher than the control group. There was no difference between patient and control groups in terms of over 65 years old, hypertension, diabetes mellitus, dyslipidemia, smoking and alcohol consumption.ConclusionIn this study, significant cardiovascular disease risk factors such as a family history of premature cardiovascular disease, obesity, prediabetes and high C-reactive protein levels were found to be higher in rosacea patients than controls. Although the underlying mechanism is not clear, it is thought that chronic inflammation and disregulation of innate immune system increase risk of cardiovascular disease in rosacea patients. 67

Sarcopoterium spinosum (L.) Spach. bitkisi Rosaceae familyasına ait olup genellikle 100 metre yüksekliğe kadar olan bozulmuş makilik alanlarda yayılış gösterir. Bu tez çalışmasında S.spinosum yaprak eksraktı kullanılarak ZnONP sentezlenmiştir ve sentezlenen nanopartiküller karakterize edilmiş ve antimikrobiyal aktiviteleri incelenmiştir. Nanopartiküllerin karakterizasyonu için UV-Vis spektroskopy, Dinamik Işık Saçılması (DLS), Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ve X-Işınları Difraksiyonu(Kırınımı) (XRD) analiz yöntemleri kullanılmıştır. ZnONP'nin boyutu ve morfolojisi üzerine pH'nın (pH = 4, pH = 7, pH = 10) ve sıcaklığın (100 °C, 200 °C, 300 °C, 400 °C, 500 °C) etkisi incelenmiştir. Sıcaklık artışı ile birlikte nanopartiküllerin boyutunda azalma görülmüştür. Nanopartiküllerin Gram(+) ve Gram(-) bakteriler ve maya türlerine karşı etkileri incelenmiştir. Yapılan çalışmada S. spinosum yaprak eksraktı kullanılarak sentezlenen ZnONP'nin antimikrobiyal özellik gösterdiği görülmüştür. Antimikrobiyal etki, farklı sıcaklık ve pH değerlerinde elde edilen ZnONP'lere bağlı olarak farklılıklar göstermektedir. Sarcopoterium spinosum (L.) Spach. belongs to the Rosaceae family and is distributed below 100 meters altitude of the disrupted maquis areas. In this study, zinc oxide nanoparticles (ZnONP) were synthesized using S. spinosum leaf extract, and these nanoparticles were characterized. Furthermore, their antimicrobial effects were investigated. UV-Vis spectroscopy, Dynamic Light Scattering (DLS), Scanning Electron Microscopy (SEM), and X-Ray Diffraction (XRD) analysis methods were used for the characterization of the nanoparticles. The effects of pH and temperature on the size and morphology of ZnONP were evaluated. Particle size of nanoparticles decreased with increasing temperatures. The antimicrobial effects of nanoparticles against Gram(+) and Gram(-) bacteria and yeast strains were examined. In this study, ZnONPs were synthesized by using S. spinosum leaf extract and they exhibited potent antimicrobial activities. The antimicrobial activity of ZnONPs changed based on the temperature and pH values that they were synthesized. 44

Rosa pimpinellifolia Yalancı Meyve, Meyve ve Köklerinde Fitokimyasal ve Biyolojik Aktivite ÇalışmalarıAmaç: Rosaceae familyasından Rosa pimpinellifolia türüne ait köklerin ve yalancı meyvelerin sekonder metabolitlerinin izolasyonu, meyvelerdeki yağ asiti bileşimlerinin aydınlatılması, ekstrelerin antioksidan, antikolinesteraz, antitirozinaz, antimikrobiyal, antigenotoksik etkilerinin araştırılması yanı sıra, toplam fenolik bileşik ve flavonoit miktarlarının belirlenmesi, C vitamini miktarı ile sekonder metabolitlerinin aydınlatılması amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: İzolasyon, çeşitli kromatografik yöntemlerle gerçekleştirilmiştir. İzole edilen bileşiklerin yapıları spektroskopik yöntemler yardımıyla aydınlatılmış, meyvelerin yağ asiti bileşimi GC-MS ile tespit edilmiş, C vitamini ve sekonder bileşikler YBSK kullanılarak gösterilmiştir. Ekstrelerin toplam fenolik bileşik miktarları Folin-Ciocalteu reaktifi ile flavonoit miktarları ise rutin eşdeğeri olarak belirlenmiştir. Antioksidan kapasitelerinin test edilmesi amacıyla DPPH, ABTS ve SO radikalleri süpürücü kapasite tayini deneyleri yapılmıştır. Antikolinesteraz aktivite testleri Ellman metodu, antigenotoksik etki çalışmaları Comet analizi, antitirozinaz aktivite Likhitwitayawuid ve Sritularak tarafından modifiye edilen yöntem, antimikrobiyal aktiviteler ise disk difüzyon ve mikrodilüsyon metodu ile yapılmıştır.Bulgular: Çalışılan türün köklerinden 3 triterpen glikoziti: Kaji-içigozit F1, 2α, 3β,19α-trihidroksiurs-12-en-28-O-β-D-glukopiranozit, 2α,3β,19α,23β tetrahidroksiurs-12-en-28-O-β-D-glukopiranozit; 2 kondanse tanen prekürsörü: (-)-Kateşin ve Kateşin- Epikateşin karışımı izole edilmiştir. Meyvelerinde doymamış yağ asitlerinin, yalancı meyvelerinde C vitaminin, köklerinde ise kateşinin yüksek miktarda bulunduğu, ekstrelerinin yüksek antioksidan ve antimikrobiyal aktivite gösterdiği gözlenmiştir.Sonuç: Bitkide vitamin C ve kateşinin yüksek miktardaki varlığı, Rosa pimpinellifolia kök ve yalancı meyvelerinin Türkiye'de halk arasında kullanımını desteklemektedir.Anahtar Kelimeler: Antigenotoksik, antikolinesteraz, antimikrobiyal, antioksidan, antitirozinaz, Rosa pimpinellifolia, yağ asidi, vitamin C Phytochemical and Biological Activity Studies onthe Fruits, Pseudofruits and Rootsof Rosa pimpinellifoliaAim: The aim of the this study is to isolate and structure elucidation of secondary metabolites of the roots of Rosa pimpinellifolia (Rosaceae), to investigate fatty acid compositions of the fruit fixed oil, to determine total flavonoid, phenolic contents and the amount of Vitamin C of both roots and pseudofruits, and to performe some biological activity studies (antioxidant, anticholinesterase, antityrosinase, antimicrobial, antigenotoxic activities) Material and Method: The isolation studies were carried out by various chromatographic methods. The structures of the isolated compounds were elucidated with spectroscopic methods. Fatty acid compositions of the fixed oil of the fruit were determined by GC-MS. The amount of Vitamin C were determined using by HPLC and secondary metabolites by LC-MS-MS in the roots and pseudofruits. The determination of total dissoluble phenolic compounds were carried out with the Folin-Ciocalteu's reagent. DPPH free radical scavenging activity, ABTS radical cation decolorization assay, superoxide anion radical scavenging activity methods were used to measure the antioxidant capacities of the extracts. Anticholinesterase activity by Ellman method, antigenotoxic effects by comet assay, antityrosinase activity by Likhitwitayawuid and Sritularak's modified method, antimicrobial activities by disc diffusion and microdilution were determined.Results: 3 triterpenoid glycosides from the roots: Kaji-ichigoside F1, 2α,3β,19α trihydroxyurs-12-en-28-O-β-D-glucopyranoside, 2α,3β,19α,23β- tetrahidroxyurs-12-en-28-O-β-D-glucopyranoside, 2 condensed tannin precursor: (-)-Catechin, the mixture of catechin-epicatechin were isolated from the plant. The unsaturated fatty acids in the fruits, vitamin C in the pseudo fruits, catechin from the roots were determined in high quantities. Also, high antioxidant and antimicrobial activities of R. pimpinellifolia extracts were observed.Conclusions: The presence of the high amounts of Vitamin C and catechin in the plant support to the usages of the plant in traditional medicine in Turkey. Key Words: Anticholinesterase, antigenotoxic, antimicrobial, antioxidant, antityrosinase, fatty acid, Rosa pimpinellifolia, Vitamin C 315

Morbus Morbihan is also described as a chronic lymphedema related to rosacea and characterized with hard nonpitting edema localized to the upper central face clinically. The other typical features are nonpathologic laboratory and histopathological findings and resistance to various therapies. Forty-three years old female patient applied to the outpatient clinic with a persistant edema present for 5 years involving the upper lip, chin and cheeks. A diagnosis of rosaceous lymphedema (Morbus Morbihan) with atypical presentation was made on the ground of patient history, clinical examination and histopathological findings. The patient was prescribed to use topical and oral metronidazole and diuretic. Erythematous edema attacks completely stopped and facial erythematous edema decreased significantly. The involvement of lower face in our patient is interesting. Topical and oral metronidazole along with oral diuretic was efficacious in the treatment of our Morbus Morbihan case.

Alchemilla L. cinsi Rosaceae familyasına ait olup Türkiye'de 74 tür ile temsil edilmektedir. Bu türler özellikle Kuzey ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde yayılış göstermektedir. Bu cins içinde en fazla çalışılan tür A.vulgaris'tir. Ülkemizde yetişen Alchemilla türleri ile ilgili çalışmalar sınırlı sayıdadır. Bu nedenle Türkiye'de yetişen A.mollis ve A.persica bitkileri tez konusu olarak seçilmiş; farmakopeye uygunluğunun, fitokimyasal içeriğinin ve antimikrobiyal aktivitesinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Bitkilerin toprak üstü kısımları ve kökleri araştırılarak tanen miktar tayini ve ince tabaka kromatografisi analizleri Avrupa Farmakopesi 6.0'a göre gerçekleştirilmiştir. Tanen miktar tayini sonuçları farmakopeye uygunluk göstermiştir.A.mollis bitkisinin toprak üstü kısımlarında izolasyon çalışmaları yapılmış, kolon kromatografisi kullanılarak iki bileşik izole edilmiştir. İzole edilen maddelerin yapı aydınlatmaları 1H-NMR, 13C-NMR ve LC/KS spektroskopik yöntemleri ile yapılarak kersetin-3-glukuronit (mikuelianin) ve elajik olarak tespit edilmiştir.A.mollis ve A.persica'nın toprak üstü kısım ve kök ekstreleri ile izole edilen maddelerin antimikrobiyal aktivitesi 5 farklı bakteri ve bir maya üzerinde mikrodilüsyon yöntemiyle test edilmiştir. A.mollis toprak üstü kısımları, kökleri; A.persica toprak üstü kısımları, kökleri; elajik asit ve kersetin-3-glukuronit S.aureus'a karşı; A.persica toprak üstü kısımları, kökleri ile A.mollis toprak üstü kısımları E.faecalis'e karşı; A.mollis ve A.persica kökleri ile elajik asit B.subtilis'e karşı; A.mollis toprak üstü kısımları, kökleri; A.persica toprak üstü kısımları, kökleri ile kersetin-3-glukuronit P.aeruginosa'ya karşı; A.mollis toprak üstü kısımları; A.persica toprak üstü kısımları, kökleri; elajik asit ve kersetin-3-glukuronit ise C.albicans'a karşı etkili bulunmuştur. The genusAlchemilla L. whichbelongs to Rosaceae family, is represented with 74 species in Turkey. These species are distrubuted especially at the North and East Anatolia. A.vulgaris is the most studied species in this genus. Number of studies on Alchemilla species which grow in Turkey, are limited. Therefore, Turkish species A.mollis and A.persica has been selected as subjects andaimed to determine of pharmacopoeial compatibilities; phytochemical compositions and antimicrobial activities.Aerial parts and stems of the plants were analyzed according to European Pharmacopoeia 6.0, determined their tannin contents and performed their thin layer chromatography analyses. Results of tannin determination were observed to compatibility with pharmacopoeia. İsolation studies were perfomed on aerial parts of A.mollis and two compound were isolated by using column chromatography.The structures of the isolated compounds were determined by using spectroscopic methods such as 1H-NMR, 13C-NMR and LC/MS and detected as quercetin-3-glucuronide (miquelianin) and ellagic acid.Antimicrobial activity of extracts of aerial parts and stems of A.mollis ve A.persica and isolated compounds were tested on 5 different bacteria and one yeast by microdilution method. Antimicrobial activities was found on aerial parts and stems of A.mollis and A.persica, ellagic acid and quercetin-3-glucuronide against to S.aureus; on aerial parts and stems of A.persica, aerial parts of A.mollis against to E.faecalis; on stems of A.mollis ve A.persica and ellagic acid against to B.subtilis; on aerial parts and stems of A.mollis and A.persica and quercetin-3-glucuronide against to P.aeruginosa; on aerial parts of A.mollis, aerial parts and stems of A.persica, ellagic acid and quercetin-3-glucuronide against to C.albicans. 108

Bu çalışmada bir floribunda gülü olan Rosa cv. 'Aprikola' nın (KorOrbe) in vitro çiçeklenme yeteneği üzerine sukrozun, NaCl'ün, bitki büyüme düzenleyici maddelerin, farklı ortamların ve ışığın etkisini incelemek için denemeler kurulmuştur. Sukrozun farklı konsantrasyonları ile yapılan çalışmalar sonucunda en yüksek çiçeklenme 30 g/L içeren kontrol ortamında % 50.83 oranında elde edilmiştir. NaCl'ün farklı konsantrasyonları ile yapılan çalışmada kontrol grubunda % 70.00 oranında çiçeklenme yüzdesi elde edilirken 12.5 mM NaCl içeren Murashige and Skoog (MS) ortamındaki bitkilerden de % 33.33 oranında çiçeklenme elde edilmiştir. Farklı tuz karışımlarının in vitro çiçeklenme üzerine etkisini araştırmak için yaptığımız çalışmada en yüksek çiçeklenme yüzdeleri Quoirin and Lepoivre (QL) tuz karışımından (% 50.00) ve MS tuz karışımından (% 40.00) elde edilmiştir. MS tuz karışımının farklı oranları ile yaptığımız çalışmada kontrol ortamında % 40.00 oranında çiçeklenme elde edilmiştir. Farklı bitki büyüme düzenleyicilerinin in vitro çiçeklenmeye etkisini incelemek için BA, GA3 ve Thidiazuron (TDZ) ile çalışmalar yapılmıştır. Gibberellik asit (GA3)'in farklı dozları ile kurulan denemede en yüksek çiçeklenme yüzdesi 0.125 mg/L GA3 içeren MS ortamında %26.66 oranında, Benziladenin (BA) 0.125 mg/L + GA3'ün farklı dozları ile yapılan denemede ise 0.125 mg/L BA + 0 mg/L GA3 içeren MS ortamından % 50.83 oranında elde edilmiştir. TDZ'nin farklı konsantrasyonları ile yapılan çalışmada 0.1 mg/L TDZ içeren MS ortamında % 46.67, 0.2 mg/L TDZ içeren MS ortamında % 36.67 çiçeklenme yüzdesi elde edilmiştir. Farklı dalga boyuna sahip ışıkların, farklı ışık şiddetlerinin ve farklı fotoperiyot uygulamalarının in vitro çiçeklenme üzerine etkisini incelemek için denemeler kurulmuştur. Farklı dalga boyuna sahip ışıklar ile yaptığımız çalışmada en yüksek çiçeklenme kontrol ortamında (110 par, 3380 lüx) % 46.67 oranında elde edilmiştir. Fotoperiyot'un in vitro çiçeklenme üzerine etkisini incelemek için yaptığımız çalışmada ise 16/8 fotoperiyot uygulanan ortamda % 46.66 oranında çiçeklenme görülmüştür. Farklı ışık şiddetlerinin in vitro çiçeklenmeye etkisini incelemek için yaptığımız çalışmada ise en yüksek çiçeklenme yüzdesi 3380 lüx (50 μM m-2.s-1) (% 43.33) ile aydınlatılan uygulamada elde edilmiştir. Çalışmalarımız sonucunda en yüksek çiçeklenme BA 0.125 mg/L içeren, 16/8 fotoperiyot ile aydınlatılan MS besin ortamında % 89.97 oranında elde edilmiştir. In this work, trials have been carried out toinvestigate the effects of sucrose, NaCl, plant growth regulator substances, different media and light on in vitro flowering ability of a floribunda rose, Rosa cv. 'Apricola' (KorOrbe).Experiments with different concentrations of sucrose showedhighest flowering rate of 50.83% at controlmediumcontaining 30 g/L sucrose. Experiments with different concentrations of NaCl, the control group resulted with a flowering rate of 70.00 %, while the Murashige and Skoog (MS) mediumcontaining12.5mMNaClresultedwith a flowering rate of 33.33%.To in investigate the effects of different salt mixtures on in vitro flowering, another experiment was conducted. In this experiment, the highest flowering rates were obtained from Quorin and Lepoivre (QL) salt mixture (50.00%) and MS salt mixture (40.00%). In the experiment with different proportions of MS salt mixture, flowering with the rate of 40.00% is achieved from the control medium.Experimentswere carried out with BA, GA and Thidiazuron (TDZ) to investigate the effect of different plant growth regulators on in vitro flowering. The trials prepared with different doses of Gibberellicacid (GA3) showed the highest flowering rate with 26,66% on the MS medium containing 0.125 mg/L GA3 , trials prepared with Benzyladenine (BA) 0.125 mg/L + with different doses of GA3 resulted withthe highest rate of 50.83% from MS medium containing 0.125 mg/L BA + 0 mg/L GA3.Theexperimentwithdifferentconcentrations of TDZ, MS mediumcontaining0.1 mg/L TDZ resulted in 46.67% and MS medium containing 0.2 mg/L TDZ resulted in a 37.67% flowering rate.Experiments were also conducted to investigate the effects of lights with different wavelengths, different intensity and different photoperiods on in vitro flowering. In the experiment with different wavelength, the highest rate of flowering is obtained from the control medium (110par) with the rate of 46.67%. The experiment which wasconducted toobserve the effect of 16/8 photoperiod on in vitro flowering resulted with a rate of 46.66%. In the experiment to observe the effect of different light intensities on in vitro flowering, the highest rate of flowering obtained from the application of 3380 lux (43.33%). Among allexperiments, the highest flowering rate (89.97%) was obtained from the MS medium containing 0.125 mg/L BA under a 16/8 photoperiod. 63

Several reports have focused on either the increased prevalence of Helicobacter pylori infection or lack of association in patients with rosacea. In this study, 19 patients with rosacea and 38 healthy controls were investigated for seropositivity to Helicobacter pylori by ELISA and the effects of eradication treatment on clinical improvement were monitored. Statistical analysis was performed using Student's t test, Mann-Whitney U test, Wilcoxon signed ranks test, McNemar's test, and chi-squared and correlation tests. No correlation was detected between the degree of severity of disease and Helicobacter pylori positivity. Our results suggest that Helicobacter pylori may be an aggravating factor, but it is not the direct cause of rosacea.

Amaç: Rozase; stres ve psikolojik faktörlerin yanı sıra immün disfonksiyonun tetikleyici rolü olduğu düşünülmekle birlikte etyopatogenezi halen tam olarak açıklanamamış kronik bir hastalıktır. Yüzün santral konveksitelerini etkileyen heterojen dermatolojik bulgular sergileyen rozasenin anksiyete ve depresyon dahil pek çok psikolojik durum ile birliktelik gösterebildiği önceden bildirilmiştir. Aleksitimi `duygularını tanıma ve sözel olarak tanımlamada yetersizlik` olarak tarif edilen bir kişilik yapısıdır. Aleksitimik kişilik özelliklerinin; strese karşı genel duyarlılığı arttırdığı, immün disfonksiyona neden olduğu, somatik bozukluklar dahil birçok medikal ve psikiyatrik bozukluk için risk faktörü olduğu düşünülmektedir. Bugüne kadar rozase ve aleksitimi arasında herhangi bir ilişki olduğuna dair bir çalışma bulunmamaktadır. Biz bu kontrollü çalışmada; aleksitiminin rozase gelişimi için bir risk faktörü olduğunu varsayımından yola çıkarak rozase ile aleksitimik yapı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesini amaçlamaktayız.Yöntem: Çalışmamız, hasta grubu olarak Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıklar AD polikliniğine başvuran, 50 rozaseli hasta ile yaş ve cinsiyet dağılımı uyumlu 50 sağlıklı erişkinden oluşan kontrol grubu üzerinde, bilgilendirilmiş onam formları alındıktan sonra gerçekleştirilmiştir. Grupların değerlendirilmesi ve klinik/sosyodemografik veri formlarına kayıt alınması sonrası tüm olgulardan Toronto Aleksitimi Ölçeği-20 (TAÖ-20), Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HAD) ile Genel Sağlık Anketini (GSA) doldurmaları istenmiştir. Elde edilen verilerle her olgu için aleksitimi, anksiyete ve depresyon riski skorları hesaplanmış, gruplar arası farklar ve parametrelerin arasındaki ilişki açısından istatistiksel analizler uygulanmış, istatistiksel anlamlılık sınırı (p0.05) were detected between patient group and control groups. There was no alexithymia in 44% of patients, borderline alexithymia in 42% of patients and high alexithymia in 14% of patients while there was no alexithymia in 78% of the control group, and only borderline alexithymia in 22 %.Conclusion: Our study evaluating the TAS-20, HAD and GSQ scores has revealed that there is a significant relationship between rosacea and, alexithymia and several psychiatric symptoms. It is thought that alexithymic personality may cause susceptibility to stress and immune dysfunction in rosacea patients leading to a somatic disorder. As a secondary goal, we belive that psychiatric support provided to these patients may contribute to the clinical outcome and treatment of rosacea patients, we suggest that advanced studies on this issue carried out on larger series will maintain depth to the subject.Key words: Rosacea, alexithymia, psychodermatogy, Toronto Alexithymia Scale-20, Hospital Anxiety and Depression Scale, General Health Questionnaire 82

Rubus türlerinin genç sürgünleri halk tıbbında yara iyileştirici olarak, enfekte olmuşböcek ısırıkları ve sivilcelerin iyileştirilmesinde yüzyıllardır kullanılmaktadır.Ülkemizde geniş bir yayılış gösteren ve halk tıbbında kullanılan R. sanctusbitkisinin fitoterapide kullanılabilirliğini belirlemek ve yara iyileştirici aktivitesinindeğerlendirilmesi amacıyla bitkinin toprak üstü kısımlarından metanollü ekstrehazırlanmıştır. Metanollü ekstrenin yara iyileştirici etkisi yara iyileşmesinde önemlirol oynayan ve metalloproteinaz enzimler olarak bilinen hyaluronidaz, kolajenaz veelastaz enzim inhibisyonunun ölçülmesi suretiyle yapılmıştır. Yapılan aktiviteçalışmasında metanollü ekstrenin aktif çıkmasına bağlı olarak bu ekstre silikajelkolon kromatografisi tekniği kullanılarak fraksiyonlanmış ve aktif çıkan fraksiyondayapılan preparatif ince tabaka kromatografisi ile etkiden sorumlu bileşik olarak`Kersetin-3-O-β-galaktozit (hiperozit)` izole edilmiştir. Kersetin-3-O-β-galaktozit'inetki mekanizmasını aydınlatmak üzere yapılan in vitro deneylerde bu bileşiğinkolajenaz enzimini inhibe ederek yara iyileşmesinde rol oynadığı tespit edilmişAnahtar Sözcükler : Elastaz, fitoterapi, hiperozit, hyaluronidaz, kolajenaz,Rosaceae, Rubus sanctus, yara Young shoots of Rubus species have been used for healing of wounds, infectedinsect bites and pimples in folk medicine for ages. In order to detect thephytotherapeutical usage and evaluate the wound healing activity of R. sanctusdistributed widely in our country and used in folk medicine, methanol extract fromthe aerial parts of the plant was prepared. The wound healing activity of themethanol extract was evaluated by measuring the inhibition of metalloproteaseenzymes called hyaluronidase, collagenase and elastase which play an importantrole in healing process. The methanol extract of the aerial parts of the plant whichwas found to be active was fractionated by using silicagel columnchromatography. The active fraction was subjected to preperative thin layerchromatography to obtain the active compound `quercetin-3-O-β-galactoside(hyperoside)`. The in vitro studies were performed to enlighten the compound'smechanism of action. It has been suggested that the isolated compound plays arole in wound treatment via the inhibition of the collagenase enzyme.Elastase, phytotherapy, hyperoside, hyaluronidase,colagenase, Rosaceae, Rubus sanctus, wound. 117

Bu çalışmada Pyrus elaeagrifolia halk dilinde yabani armut ya da ahlat olarak bilinen bitki ekstrelerinin fenolik madde içerikleri, DPPH radikali giderme aktiviteleri, indirgeme gücü, lipid peroksidsyonu ve in vitro antimikrobiyal etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla mevsiminde toplanan meyveler öğütüldükten sonra aseton ve metanol çözücüleri kullanılarak ekstraksiyonları yapıldı. Her ekstraktın toplam fenolik madde tayini; DPPH radikali giderme, indirgeme gücü ve ferrik tiyosiyonat (FTC) metodları kullanılarak antioksidan aktivitesi tayin edildi. Elde edilen sonuçlar BHT, BHA ve C vitamini standart maddeleriyle kıyaslanarak değerlendirildi. Aseton ve metanol çözücüleriyle gerçekleştirilen ekstraksiyonlar sonucunda, ekstrakte edilebilen madde miktarı %11-21g arasında bitki materyali olarak bulundu. Toplam fenolik madde tayini sonucunda, ekstraktlarda bulunan fenolik madde miktarları gallik asit eşdeğeri olarak metanol için 28,91 ±3,6 mg/g, aseton için 49,81±0,81 mg/g olarak belirlendi. Serbest radikal giderme aktivitesinden elde edilen verilere göre sadece aseton ekstraktının yüksek konsantrasyonlarının standart maddelerle karşılaştırılabilir düzeyde DPPH radikali giderme aktivitesi gösterdiği tespit edildi. İndirgeme kapasitesi tayini yönünden; her iki bitki ekstraktının da standartlarla kıyaslanabilir düzeyde yüksek aktiviteye sahip olmadığı gözlendi. Bitki ekstraktlarının toplam antioksidan aktivitesi linoleik asit emülsiyonu kullanılarak tayin edildi. Ve lipid peroksidasyonunu önlemede zayıf olduğu belirlendi. Pyrus elaeagrifolia bitkisinden hazırlanan ekstraktların denenen mikroorganizmalar üzerinde antimikrobiyal etkiye sahip olmadıkları belirlendi. In this study, phenolic contents of plant extracts, DPPH free radical scavenging activity, reducing power, lipid peroxidation and in vitro antimicrobial activity effects of Pyrus elaeagrifolia, colloquially known as prickly-pear, was aimed to determine. For this reason, fruits that harvested in season were ground and extracted by using acetone and methanol solvents. The Antioxidant activity of each extract was investigated by the methods of total phenolic compound determination, DPPH free radical scavenging activity and reducing power assay and ferric thiocyanate (FTC). The obtained results were evaluated by comparing them with BHT, BHA and vitamin C standards. Extractble matter content was found to be %11 and %21 of plant material for acetone and methanol extractions, respectively. The determination of total phenolic compounds figured out that phenolic compounds found in the extracted amounts as gallic acid equivalent were 28.91±3,6 mg/g in methanol and 49.8±0,81 mg/g in acetone. The data obtained from the free radical scavenging activity revealed that only extractions with high concentrations of acetone showed DPPH free radical scavenging activity being able to comparable with standards. According to free radical scavenging capacities, not all plant extracts have activity higher enough to compare with the standards. The total Antioxidant activity of plant extracts was determined by linoleic acid emulsion. They were found to be poor in preventing linoleic acid peroxidation.The extracts prepared from Pyrus elaeagrifolia didn't show the antimicrobial activity against tested microorgnisms. 69

Rozasea kronik, inflamatuvar bir deri hastalığıdır. Patogenezi tam olarak bilinmemekle birlikte rozasea gelişiminde vasküler bir anormalliğin rol oynadığı düşünülmektedir. Vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) anjiyogenez, vasküler geçirgenlik artışı ve inflamasyonda görev alan, endotele özgü bir büyüme faktörüdür. Rozaseada VEGF'in etkisini araştıran çalışmalarda dokuda VEGF ve reseptörlerinin ekspresyonunda artış izlenmiştir. Çalışmamızda rozasea hastalarında VEGF (+405C/G), VEGF (-460T/C), VEGF (-1540C/A), VEGF (-1451C/T) ve VEGF (-1512Ins18) gen polimorfizmleri ile VEGF, VEGFR-1 ve VEGFR-2 düzeyleri incelendi. Çalışmaya yaş ve cinsiyet uyumlu rozasea tanısı almış 100 hasta ve 100 sağlıklı kontrol dahil edildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri hasta takip formuna kaydedildi. Tüm katılımcılardan tam kan ve serum örnekleri toplandı. PCR ve elektroforez yöntemleriyle VEGF polimorfizmi; ELİSA yöntemi ile VEGF, VEGFR-1 ve VEGFR-2 serum konsantrasyonları incelendi. Çalışmaya katılan hastaların % 77'si (n=77) kadın, % 23'ü (n=23) erkekti. Hastaların yaş ortalaması 44,6 ± 12,5 yıl olarak hesaplandı. Eritematotelenjiektatik (ET) tip rozaseanın en sık görülen tipiydi ve rozasea hastalarının % 95'inde (n=95) değişen şiddette göz bulguları saptandı. Rozasealı hastalarda VEGF (+405 C/G)'nin hem homozigot hem de heterozigot polimorfizm sıklığı kontrollerden yüksekti (p=0,017). VEGF (+405 C/G)'nin heterozigot polimorfizmi rozasea riskini 1,7 kat arttırırken homozigotlarda artış 2,3 kattı (p=0,017). Eritematotelenjiektatik (ET) rozasea şiddeti ile VEGF (+405 C/G) polimorfizmi arasında ve fimatöz rozasea şiddeti ile VEGF (-460 T/C) polimorfizmi arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif bir korelasyon bulundu (p=0,002 ve p=0,01 ). Hardy-Weinberg dengesi değerlendirildiğinde tüm lokuslar için eşitliğin, kontrol ve hasta grubunda VEGF (+405 C/G) polimorfizmi (p

Rozase yüzün konveks alanlarını etkileyen flushing, kalıcı eritem vetelenjiektaziye papül, püstül gibi inflamasyon belirtilerinin eklenebildiği kronik birhastalıktır. Rozase hastalarındaki duyarlı deri, hastalarda lokal tedavi ve bakımürünlerinin seçimini oldukça zorlaşmaktadır. Güneşten koruyucular rozasehastalarında koruyucu tedavi açısından kullanımları önemli olan ancak fotoalerjikkontakt dermatit geliştirme sıklıkları yüksek olan ürünlerdir. Amacımız rozasehastalarındaki standart ve güneşten koruyucu madde alerjisini araştırmaktır.Çalışmamız kapsamında 42 rozase hastası ile yaş ve cinsiyet özellikleriuyumlu kontrol grubundaki 41 kişiye Avrupa standart ve güneşten koruyucu serimaddeleri ile yama ve fotoyama testleri uygulandı. Fotoyama testinde 48. saatsonunda 5 j/cm² dozunda UVA uygulaması yapıldı ve tüm testler 48, 72 ve 96.saatlerde değerlendirildi.Rozase hastalarında Avrupa Standart seri maddelerine karşı yama testinde%69, fotoyama testinde %28 en az bir maddeye reaksiyon görüldü, fotoyama testiiçin oranlar kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti. (p=0,008) Güneştenkoruyucu seri maddelerinin fotoyama testi değerlendirilmesinde %19 en az birmaddeye reaksiyon görüldü ve bu oran da kontrol grubuna göre anlamlı düzeydeyüksekti (p=0,002)Avrupa Standart seri maddelerinden peru balsamı (p= 0,017), kokukarışımlarına (p=0,002 ve 0,035) hasta grubunda; potasyum dikromata (p= 0,046)kontrol grubunda diğer gruba göre anlamlı oranda daha fazla pozitiflik saptandı.Hastalarda güneşten koruyuculardan oktokrilene karşı fotoalerjik reaksiyongörülme oranı (%9,6) kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti.(p=0.035)Bu sonuçlarla rozase hastalarında alerjenlerin saptanması ile alevlenmeleriönlemenin yanında, güneşten koruyucu krem ve topikal ürünlerin içeriklerinindüzenlenmesine katkı sağlanabilecektir. Henüz literatürde rozase hastalarındagüneşten koruyuculara kontakt sensitizasyonun araştırıldığı bir çalışma olmadığındanaraştırmamız bu konuda prospektif ve kontrollü ilk çalışma olması bakımından önemtaşımaktadır. Rosacea is a chronic disease which affects convex areas of the facecharacterized by flushing, persistent erythema and telangiectases and can be followedby inflammation signs like flushing, papule and pustule. Irritable skin of the patientswith rosacea makes the local treatment and care products' choices quite difficult.Sunscreens are important for protective treatment of patients with rosacea but theycan often cause photoallergic contact dermatitis. The aim of the research is toinvestigate standard material and sunscreen allergy on patients with rosaceaPatch and photopatch tests with sunscreen products and European standardseries allergens were performed on 42 patients with rosacea and control group of 41people all matching by age and gender. After application of allergens for 48 hours,UVA was irradiated with a dose of 5 J/cm², and tests were evaluated in 48th, 72nd and96th hours.In the patients with rosacea, reaction to at least one allergen of Europeanstandard series patch test was observed as 69% and to photopatch test as 28%.Photopatch test results were significantly high, compared to the test results of thecontrol group. (p=0,008) In evaluation of photopatch test of sunscreen allergens,reaction to at least one allergen was observed as 19% and that was also significantlyhigh, compared to control group. (p=0,002)Among the reaction to the European standard series allergens, fragrancemixes (p=0,002 and 0,035) and balsam of Peru (p=0,017), was observed significantlymore in patient group, while the reaction to potassium dichromate(p=0,046) wassignificantly more in control group, compared to the other group.The percentage of photoallergic reaction of patients against octocrylene, oneof the sunscreens, (9,6%) was significantly high, compared to control group.(p=0.035)With the results of this study, a contribution will be made for detectingallergens of patients with rosacea and preventing breakouts as well as controlling thecontents of sunscreen creams and topical products. There is no study in the literatureabout a research on contact sensitivity of patients with rosacea to sunscreens yet, soour study is essential with its prospective and controlled method, as it is the firststudy in this theme. 95

Amaç: Intense pulsed light tedavisinin rozasea hastalarında etkinliğini değerlendirmek, olası yan etkileri, hastalığın ve tedavinin yaşam kalitesi üzerine etkilerini saptamak.Gereç ve yöntem: Çalışmamıza eritematotelenjiektatik ve papülopüstüler tipte toplam 35 rozasea hastası dahil edildi. Herbir hastaya 4 haftalık aralıklar ile 6 seans IPL tedavisi uygulandı. Tedavi öncesi ve sonrasında fotoğraflama ve dermatoskopik değerlendirmeleri yapıldı, şiddet değerleri kaydedildi ve hastalara eritem sıcak basması, kuruluk, yanma, kaşıntı, şişlik ve hassasiyet semptomlarını değerlendiren VAS ve yaşam kalite ölçeği DYKİ uygulandı. Tedavi sonrasında klinik ve dermatoskopik fotoğraflandırmalara, VAS skorlarına ve DYKİ?ne dayandırılarak tedavi yanıtları değerlendirildi.Bulgular: IPL tedavisi ile 35 hastanın 31?inde (% 88.6?sında) tedaviye yanıt alındı, bu hastaların 12?sinde (%34.2) yanıt %50?nin üzerinde, 19?unda (%54.2) ise %50?nin altında idi. Tedavi ile eritem, telenjiektazi ve papül şiddetlerinde anlamlı azalma görülürken püstül şiddetinde anlamlı azalma olmadığı görüldü. Dermatoskopik değerlendirme ile hastaların %91.2?sinde eritemde, %77.1?inde telenjiektazide düzelme meydana geldiği saptandı. VAS değerlendirmelerinde tüm semptomların şiddet skorlarında gerileme saptandı. Tedavi ile DYKİ skorunda anlamlı düşüş saptandı. Tedavi sonrası hastalarda hiçbir kalıcı yan etki gözlemlenmezken, 10 hastada (%28.6) hiperpigmentasyon, 8 hastada (%23) şiddetli eritem ve 1 olguda (%3) hipopigmentasyon meydana geldi.Sonuç: IPL tedavisi rozasea hastalarında etkili olup eritem, telenjiektazi ve papül şiddetinde anlamlı azalmaya neden olmakta aynı zamanda hastalığın semptomlarını da düzeltmektedir. Tedavi etkinliğini değerlendirmek amacıyla fotoğraflandırmaya ek olarak eritem ve telenjiektazilerin objektif değerlendirilmesi amacıyla dermatoskopi de kullanılabilir. IPL tedavisinin hastalığın yaşam kalitesi üzerine olumlu etkileri görülebilir. Tedavi ile kalıcı yan etkiler gözlemlenmemekle birlikte eritem ve özellikle de koyu deri tipine sahip hastalarda hiperpigmentasyon riski açısından dikkatli olunmalıdır.Anahtar Sözcükler: dermatoskopi, DYKİ IPL, rozasea, VAS Objective: To assess the efficacy of intense pulsed light treatment in rosacea, its effects on disease process and life quality, find out possible side-effects.Material and Method: Thirty-five rosacea patients with erythematotelangiectatic and papulopustular subtypes were included. Each patient received a total of six seances of IPL treatment at 4-week intervals. Response to treatment is evaluated through photographs and dermatoscopic examination before and after each treatment and disease severity rates are recorded. Visual analog scale (VAS) to assess erythema, flushing, feeling of dryness, itchy sensation, swelling and sensitivitiy, and dermatology life quality index (DLQI) are evaluated. The outcome of the IPL treatment was evaluated on the bases of the clinical and dermatoscopical photographs, VAS and DLQI scores. Results: Thirty one patients (88.6%) had improvement with IPL treatment, 12 of them showed more than 50% improvement whereas 19 of them had less than 50% improvement. Rosacea lesions showed significant decrease in the severity of erythema, telangiectasia and papules however, no marked decrease in pustule severity was observed. Dermatoscopic examination revealed reduction in erythema in 91.2% of the patients and reduction in telangiectasia in 77,1% of the patients. Decrease in severity rates of all symptoms in VAS scores was achieved and there was a significant improvement in DLQI scores. While no permanent side effects occurred, in 10 cases (28,6%) temporary hyperpigmentation, in 8 cases (23%) severe erythema and in 1 case (3%) temporary hypopigmentation were observed.Conclusion: IPL treatment is effective in rosacea with a significant decrease in severity of erythema, telangiectasia and papular lesions providing a noticeable symptom relief. IPL treatment has positive effects on life quality of rosacea patients. In assessing the efficacy of IPL treatment dermatoscopic examination is a useful tool together with the photographic evaluation. Even though we did not observe any permanent pigmentation, especially in dark skinned individuals treatment should be done cautiously to avoid hyperpigmentation.Key words: dermatoscopy, DLQI, IPL, rosacea, VAS 74

Bu çalışmada, Türkiye? de yetişen Rosaceae familyasından Rosa L. cinsine ait bazı eski bahçe güllerinin polen morfolojileri ışık ve taramalı elektron mikroskobunda incelenerek palinolojik özellikleri belirtilmiştir. Bu türlerin taksonomik problemlerine, palinolojik bilgilerle çözüm aranmıştır. Palinolojik incelemeler herbaryum örneklerinden ve canlı bitkilerden hazırlanan preperatlar ile yapılmıştır. İncelenen her bir bitki için polen tanımları yapılmıştır.Yapılan palinolojik araştırmalar sonucu Rosa L. cinsine ait bazı eski bahçe güllerinin özellikleri şunlardır: polen tipi tricolparatae ve tricolpatae; polen şekli oblate-spheroidal ve spheroidal; ornementasyon striate; polen yapısı tectatae?dir. Colpuslar uzun, derin ve dar, kenarları belirgindir. Poruslar bazılarında belirgin görünürken bazılarında görülmemiştir. Yapılan araştırmalar sonucunda palinolojik olarak incelenen bitkilerin exin ornementasyonuna göre birbirlerinden de farklı özelliklere sahip oldukları belirlenmiştir.Bu yüzden incelenen Rosa L. cinsi polenleri exin yüzey yapılarındaki farklılığa göre 6 ana tip ve 6 alt tip katogori şeklinde sınıflandırılmıştır. Sınıflandırmada yatay çubukların boyutları (ana tip) ve kanalların genişlikleri (alt tip) dikkate alınmıştır. Rosa L. cinsine ait bitkilerden yatay çubukların boyutları uzun olanlar; R. borboniana Desp., R. carolina, X R. borboniana, yatay çubukların boyutları uzun-orta olanlar; R. x borboniana, R. chinensis, R. odorata, R. odorata x borboniana ( R. dilecta), yatay çubukların boyutları orta olanlar; Rosa damascena var. trigintipetala, yatay çubukların boyutları orta- kısa olanlar; R. chinensis var. semperflorens, R. banksiae, R. noisettiana, R. odorata var. pseudoindica, R. odorata x R. chinensis semperflorens, yatay çubukların boyutları kısa olanlar; R. foetida, R. corymbifera, yatay çubuklar belli belirsiz ve kanallarda delikler olanlar; R. multiflora ve R. multiflora var. thunbergiana?dır.Anahtar Kelimeler: Rosa L., Rosaceae, Polen, Polen morfolojisi, Işık mikroskobu (LM), Taramalı elektron mikroskobu (SEM), Exin morfolojisi In this research it is stated that same old garden roses polen morphological and palinologic features which grows up in Turkey and come from Rosaceae family Rosa genus stutied by light and scanning electron microscope. It is seeked for a solutution with palinologic informations for these species?s problems. Palinologic studies made with preparat?s which is prepared by herbarium examples and alive plants. For each studied plant, It is made a polen definition. According to the result of researches same old garden roses features which belongs to Rosa genus are: polen type tricolparatae and tricolpatae; pollen shape oblate spheroidal and spheroidal; ornamentation (sculpture) striate; polen structure is tectatae. Colpuses are long, deep and narrow, edges are marked. Poruses are clean at same of them but they aren?t clean same of them. At the and of the researches it is stated that plants which are studied palinologic have different features according to the exin ornamentation (sculpture). For this reason Rosa genus pollens classificated six main and six subtype categories according to the differences on the its exin surface. In this classification horizontal ridges dimensions and canals ridges are determined.Same of plants belong to Rosa genus horizontal ridges which have long dimensions; R. borboniana Desp., R. carolina, X R. borboniana, horizontal ridges which have long-medium dimensions; R. x borboniana, R. chinensis, R. odorata, R. odorata x borboniana ( R. dilecta), horizontal ridges which have medium dimension; Rosa damascena var. trigintipetala, horizontal ridges which have medium-short dimension; R. chinensis var. semperflorens, R. banksiae, R. noisettiana, R. odorata var. pseudoindica, R. odorata x R. chinensis semperflorens, horizontal ridges which have short dimension; R. foetida, R. corymbifera, horizontal ridges which are rebulous and have hole in canals; R. multiflora ve R. multiflora var. thunbergiana.Keywords: Rosa L., Rosaceae, Pollen, Pollen morphological, Ligth microscope (LM), Scanning electron microscope (SEM), Exin morphological, 77

Bu çalışmada, Türkiye'de yayılış gösteren Rosa L. (Rosaceae) cinsine ait 23 türün palinolojik özellikleri incelenmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, palinolojik olarak türlerin birbirlerden farklı özelliklere sahip oldukları belirlenmiştir. Palinolojik incelemeler herbaryum örneklerinden ve canlı bitkilerden hazırlanan preperatlar ile yapılmıştır. Palinolojik çalışmalarda türlere ait polen preperatları Wodehouse (1935)'a göre hazırlanarak polenler ışık mikroskobunda incelenmiştir. Her bir tür için polen tanımları yapılmıştır. Rosa L. cinsine ait türlerin polen şekli oblate-spheroidal ve suboblate; polen tipi tricolporatae, tetracolporatae ve syncolporatae; ornementasyon (sculpture) striate; polen yapısı (structure) tectatae'dir. Polen morfolojisi incelenen 23 tür, polenlerinin apertür sayıları göz önünde tutularak 4 kategoriye ayrılmıştır. Birinci kategoride sadece tricolporatae; ikinci kategoride tricolporatae ve syncolporatae; üçüncü kategoride tricolporatae ve tetracolporatae; dördüncü kategoride ise tricolporatae, tetracolporatae ve syncolporatae polenlere sahip taksonlar bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: Rosa, polen morfolojisi, polen, Rosaceae, In this study, palinologic charasteristics of 23 species were examined which belong to Rosa L. İn Turkey. At the end of the researches , it was determined that species have different characteristics as palinological. Palinological examinations were done with herbarium examples and preperats which are prepared from alive plants. During palinological examinations, pollen preperats that belong to species were prepared according to Wodehouse (1935) and pollens were examined at light microscopes. Pollen definitions were done for each species. It is examined that Species? which belongs to Rosa L. shape is oblate-spheroidal and suboblate , the sort of pollen is tricolporatae, tetracolporatae and syncolporatae; ornamentation (sculpture) striate, the structure of pollen is tectatae 23 species of which pollen morphologies are examined, was separated into four categories according to pollens? apertures. In first category there is only tricolporatae, in second category there are tricolporatae and syncolporatae, in third category there are tricolporatae and tetracolporatae, in fourth category there are tricolporatae, tetracolporatae and syncolporatae.Key Words: Rosa, pollen morphological, pollen, Rosaceae, 72

Amaç: Demodex spp, insanlarda en sık görülüp pilosebase ünitlerde bulunan ektoparazitledir. Sayısı cm2'de 5'den fazla olursa veya dermise penetrasyon gösterirse patojen kabul edilmektedir. Akne vulgaris (A. vulgaris) de yine pilosebase ünitin komedon, papül, püstül ve nodüllerle karakterize inflamatuar bir hastalığıdır. Başlıca gençlik döneminde görülmekle beraber her her yaşta oluşabilir. Rozase ise özellikle yüzü etkileyen geçici ve sonrasında kalıcı eritem, telenjektazi, papüller ve püstüller ile karekterize kronik, inflamatuar bir deri hastalığıdır. Kadınlarda erkeklerden daha sık görülmekle birlikte erkeklerde şiddetli formlarına daha sık rastlanır. Deri vücudun en büyük organ sistemi olup sebum, pH ve nem düzeyi gibi biyofiziksel özellikleri ile immün yanıt, bariyer özelliği ve metabolizma gibi birçok farklı işlevi yerine getirir. Bu çalışmada demodikozis, A. vulgaris ve rozase hastalarında sebum, ph ve nem düzeylerinin Demodex spp gelişimine etkisinin olup olmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Çalışmaya Mayıs 2009?Eylül 2009 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dermatoloji Polikliniğine başvuran klinik olarak A. vulgaris ve rozase tanısı almış her gruptan 30 hasta (Her grupta 15 erkek, 15 kadın; ortalama yaş A. vulgariste 20.4+4.0, rozasede 46.5+13.0) dahil edildi. Kontrol grubu olarakta her iki grup hastalığı ve bunlarla ilişkili hastalıkları olmayan 60 kontrol (A. vulgaris için 15 erkek, 15 kadın; ortalama yaş 23.6+ 4.1, rozase içinse 15 erkek ,15 kadın; ortalama yaş 50.6+11.7) çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalar ve kontrol grubunda deri sebum, ph ve nem düzeyleri Sebumeter SM 810, Corneometer CM 825, Skin-pH-meter pH 900 (Courage+Khazaka Eloctronic GmbH, Cologne, Germany) kombine ünitesi ile ölçüldü.Bulgular:A. Vulgarisli hastaların alın, sağ yanak, burun ve çene bölgelerinin herbirinde DF³5 olanlarda deri yağlı, asidik, kuru veya çok kuru saptanırken alın bölgesindeki nem değeri hariç tüm değerlerde DF