Search

Bu araştırmanın amacı, sürat performansı için önemli olan 11-13 yaş aralığında, genç futbolcuların sürat gelişimleri ile antropometrik profilleri arasında ilişkinin olup olmadığını incelemektir. Araştırmaya profesyonel ligde mücadele eden bir futbol kulübünün akademisinde lisanslı olarak futbol oynayan 18 sporcu gönüllü olarak katıldı. Örneklem grubunu oluşturan futbol oyuncularına ait antropometrik özellikler (vücut ağırlığı, boy uzunluğu, bacak boyu uzunluğu, kas kitlesi, vücut yağ yüzdesi, vücut kitle indeksi), ivmelenme (0-10, 10-30 m) ve sprint (0-10, 0-30, 10-30 m) değerleri yapılan testler ile elde edildi. Elde edilen verilerin normal dağılım sergilediği tespit edildi ve sonrasında antropometrik özellikler ile ivmelenme, sprint performansları arasındaki ilişki Pearson korelasyon katsayısı ile belirlendi. Yapılan analiz sonuçlarına göre futbol oyuncularının vücut yağ yüzdesi ve vücut kitle indeksi değerleri ile 30 m sprint süresi ve 10-30 m sprint süresi arasında orta düzeyde pozitif bir ilişki olduğu (p, The aim of this study is to examine whether there is a relationship between the speed development and anthropometric profiles of young football players in the 11-13 age range, which is important for speed performance. Eighteen athletes, who play licensed football in the academy of a football club competing in the professional league, voluntarily participated in the research. Anthropometric characteristics (body weight, height, leg length, muscle mass, body fat percentage, body mass index), acceleration (0-10, 10-30 m) and sprint (0-10, 0-30, 10-30 m) of football players forming the sample group values were obtained by the tests. It was determined that the data obtained showed a normal distribution, and then the relationship between anthropometric characteristics, acceleration and sprint performance was determined by Pearson correlation coefficient. According to the results of the analysis, it was found that there was a moderate positive relationship between the body fat percentage and body mass index values of football players and the 30 m sprint time and 10-30 m sprint time (p

Bu araştırmanın amacı, farklı yaş gruplarındaki genç futbolcuların vücut kompozisyonu, sıçrama, sürat ve toplu/topsuz çeviklik performans parametrelerinin karşılaştırılmasıdır. Araştırmaya farklı yaş gruplarından (U14, U15, U16 ve U17) toplam 48 genç futbolcu gönüllü olarak katılmıştır. Sporculara countermovement jump CMJ), squat jump (SJ), 10m, 20m sürat ve toplu-topsuz zig-zag çeviklik testleri uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22 istatistik programı kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, U17 yaş grubundaki genç futbolcuların; U16, U15 ve U14 yaş gruplarındaki genç futbolculara göre, daha yüksek sıçrama, sürat ve çeviklik performansına sahip olduğu belirlenmiştir (p, The aim of this research is to compare the body composition, jumping, speed and agility performance parameters of young football players in different age groups. A total of 48 young football players from different age groups (U14, U15, U16 and U17) participated in the research voluntarily. Countermovement jump CMJ), squat jump (SJ), 10m, 20m sprint and zig-zag agility tests with and without the ball were applied to the athletes. SPSS 22 statistical program was used in the analysis of the data. According to the findings of the research, young football players in the U17 age group; it was determined that they had higher jumping, speed and agility performances compared to young football players in the U16, U15 and U14 age groups (p

This study aims to determine the referees' and assistant referees' agility, speed, and aerobic capacities. 24 middle and 30 assistant referees participated in the study. The agility assessment was done by Illinois, with sprint tests at 10 meters, 20 meters, and 30 meters. Determination of aerobic capacity was determined by the 20-meter shuttle run method. Independent t-test was used to compare the referees' and assistant referees' agility, speed, and aerobic capacities. According to the results obtained, while assistant referees have significantly higher values than middle referees in agility and 10 meters tests (p, kapasitelerinin belirlenmesidir. Çalışmaya 24 orta, 30 yardımcı hakem katılmıştır. Çeviklik değerlendirmesi Illıonis, sürat testleri 10 metre, 20 metre ve 30 metre ile yapılmıştır. Aerobik kapasitenin belirlenmesi 20 metre mekik koşusu yöntemi ile tespit edilmiştir. Orta ve yardımcı hakemlerin çeviklik, sürat ve aerobik kapasitelerinin karşılaştırılmasında bağımsız gruplarda t testi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre çeviklik ve 10 metre testlerinde yardımcı hakemler orta hakemlere göre anlamlı olarak yüksek değerlere sahipken (p

Purpose: The research aimed to examine the effects of 8-week circular training on speed and quickness parameters of 8-10 age group tennis players. The research participants volunteered to participate in 28 competitive tennis players between the ages of 8 and 10, who participated in routine training and participated in the experimental group (n=14) and the control group (n=14). Research groups; 5 meter distance sprint, 10 meter distance sprint and pro agility performances were analyzed as pre and post test. Instead of to their routine work, the experimental group applied 40-50 minutes of circular training 3 days a week for 8 weeks, while the control group continued their routine tennis training. Agility test, 5 agility and 10 m agility tests were previously carried out starting the training and after the circular training exercise was completed 8 weeks later. The t test was used for the comparison between groups and comparisons within groups. Repeated Measures ANOVA analysis was performed to examine the group effect in the pre-test and post-test changes of the groups. Significance rate was evaluated as p0.05). Looking at the result, it was seen that 8-week circular speed training had positive effects on the speed and agility parameters of 8-10 year old tennis players., Amaç: Araştırma 8-10 yaş grubu tenisçilerin 8 haftalık süre ile yapılan dairesel antrenmanların sürat ve çabukluk parametrelerine etkilerinin incelenmesini hedeflemiştir. Araştırma katılımcıları rutin antrenman yapan ve müsabık 8- 10 yaş aralığında, denek grubunun katılımı (n=14), kontrol grubunun katılımı (n=14) olan 28 müsabık tenisçi gönüllü katılım sağlamıştır. Araştırma gruplarının; 5 metre sprint, 10 metre sprint ve pro agility performansları ön ve son test olarak incelenerek analiz yapılmıştır. Deney grubu rutin çalışmalarına ek olarak 8 hafta süresinde haftada 3 gün 40-50 dakikalık dairesel antrenman uygularken, kontrol grubu rutin tenis antrenmanlarına devam etmiştir. Antrenmanlara başlamadan önce ve 8 hafta sonra dairesel antrenman çalışması bittikten sonra çeviklik testi, 5 ve 10 m çabukluk testleri yapılmıştır. Gruplar arası karşılaştırma ve grup içi karşılaştırmada t testinden yararlanılmıştır. Grupların ön test ve son test değişimlerinde grup etkisinin incelenmesinde Tekrarlı Ölçümler ANOVA analizi yapılmıştır. Anlamlı olma oranı p0.05). Sonuca bakıldığında, 8 haftalık dairesel çabukluk antrenmanların 8-10 yaş tenisçilerin sürat ve çeviklik parametreleri üzerine olumlu yönde etkileri olduğu görülmüştür.

Bu çalışmanın amacı futbolcularda statik ve dinamik germe protokollerinden önce, hemen sonra ve 30 dk sonra yapılan statik ve dinamik germe egzersizlerinin anaerobik kassal performansa olan akut etkisini araştırmaktır. Çalışmaya Afyon Kocatepe Üniversitesin futbol takımında olan 20 erkek futbolcu (Yaş: 22,68±2,28 yıl, Boy: 176,20±5,45 cm, Vücut ağırlığı: 73,10±6,13 kg) katılmıştır. Katılımcılara ilk olarak 10 dk submaksimal koşu yaptırılmış ve sonrasında ön test olarak 10 ve 30 m sprint, aktif dikey sıçrama, esneklik, çeviklik ve alt bacak kuvveti testleri yapılmıştır. Sonrasında ise 10 dk statik germe egzersizleri yaptırılmıştır. Statik germe egzersizlerinden hemen sonra ve 30 dk sonra aynı testler tekrar uygulanmıştır. Bir hafta sonra aynı protokoller uygulanarak dinamik germe egzersizleri ve testler yapılmıştır. Çalışma sonunda germe protokolleri öncesi ön test değerlerinde istatistiki olarak anlamlı bir fark bulunmazken statik germeden hemen sonra test edilen esneklik değerleri (27,93+6,15 karşın 26,34+6,44 cm, p

The aim of this study is to examine the relationship between body fat percentage with vertical jump and sprint performances of football players. A total of 22 football players (age: 25.45±4.25 years, height: 176.45±6.03 cm, weight: 74.62±6.05 kg) were participated in the study voluntarily. Participants of the study was sampled through simple random sampling method. Anthropometric (height, body weight, body mass index (BMI) and body fat percentage) and performance (10-30 meters sprint and vertical jump) parameters were measured from the football players. Pearson Correlation Coefficient was calculated to determine the relationships between the variables. There was a weak positive correlation between 10 meters sprint and body fat percentage (r=0.474, p, Bu çalışma futbolcuların vücut yağ yüzdesi ile dikey sıçrama ve sürat performansları arasındaki ilişkinin incelenmesi amacı ile planlanmıştır. Kulüp düzeyinde futbol oynayan ortalama yaşları 25,45±4,25, ortalama boy uzunlukları 176,45±6,03 cm ve ortalama vücut ağırlıkları 74,62±6,05 kg olan, toplam 22 yetişkin futbolcu, basit rastgele örnekleme yöntemiyle araştırma için seçilmiş ve gönüllü olarak çalışmaya katılmıştır. Futbolculara antropometrik (boy uzunluğu, vücut ağırlığı, beden kitle indeksi-BKİ ve vücut yağ yüzdesi) ve performans (10-30 metre sprint ve dikey sıçrama) ölçümleri uygulanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkilerin tespit edilmesi için Pearson Korelasyon Katsayısı hesaplanmıştır. Futbolcularda sprint ve sıçrama performanslarının vücut yağ yüzdesi ile ilişkileri incelendiğinde, 10 metre sprint ile pozitif yönlü zayıf ilişki (r=0.474, p

This study aimed to investigate the comparison of young football players’ sprint, agility, and dribbling performances on natural grass and artifıcial grass. Sixteen healthy young football players (age: 14.01 ± 0.29 years; training age: 4.31 ± 1.74 years; height: 166.68 ± 6.93 cm; weight: 55.48 ± 8.16 kg) participated in the study voluntarily. Sprint, agility (change of direction), and dribbling tests were applied to the research group on artificial turf and natural turf in five trial days. The Shapiro–Wilk test was used to determine whether the values of the variables had a normal distribution. In comparisons of all data, paired sample t-test was applied for within-group comparisons. The significance level was taken as p < .05. While there was a statistically significant difference between the artificial turf-natural turf sprint values (3.17 ± 0.13 s; 3.26 ± 0.14 s) and agility values (11.11 ± 0.33 s; 11.24 ± 0.38 s) of the research group (p < .05), there was no statistically significant difference between dribbling values (21.17 ± 1.29 s; 21.52 ± 0.89 s) (p > .05). As a result, the sprint and agility performance data on artificial turf and natural turf in young football players showed that there was a significant difference in favor of artificial turf, but there was no significant difference between dribbling performances., Bu araştırmanın amacı, genç futbolcularda doğal çim ve suni çim saha üzerinde gerçekleştirilen sprint, çeviklik ve top sürme performanslarının karşılaştırılmasıdır. Araştırmaya 16 sağlıklı genç futbolcu (yaş:14,01 ± 0,29 yıl; antrenman yaşı: 4,31 ± 1,74 yıl; boy uzunluğu 166,68 ± 6,93 cm.; vücut ağırlığı 55,48 ± 8,16 kg.) gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma grubuna 5 ölçüm gününde suni çim ve doğal çim üzerinde sprint, çeviklik (yön değiştirme) ve top sürme testleri uygulanmıştır. Değişkenlerine ait değerlerin, normal dağılıma sahip olup olmadığını tespit etmek için ShapiroWilk testi kullanılmıştır. Tüm verilerin karşılaştırmalarında, grup içi karşılaştırmalar için eşleştirilmiş t-testi (The Paired Samples t Test) uygulanmıştır. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p < ,05 olarak belirlenmiştir. Araştırma grubunun suni çim- doğal çim sprint değerleri (3,17 ± 0,13sn; 3,26 ± 0,14sn) ve çeviklik değerleri (11,11 ± 0,33sn; 11,24 ± 0,38sn) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunurken (p < ,05); top sürme değerleri (21,17 ± 1,29sn; 21,52 ± 0,89sn) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p > ,05). Sonuç olarak genç futbolcularda suni çim ve doğal çim üzerinde gerçekleştirilen sprint ve çeviklik performansı verileri suni çim lehine anlamlı bir farklılık olduğunu gösterirken top sürme performansları arasında anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir.

Genç futbolcularda eş zamanlı uygulanan kuvvet ve dayanıklılık antrenmanlarının fiziksel, fizyolojik ve psikolojik parametreler üzerine etkisinin incelenmesi.Öğrenci Adı, Soyadı : Selçuk TARAKCIDanışman Adı, Soyadı : Prof. Dr. Salih PINARProgramın Adı : Hareket ve Antrenman Bilimleri Anabilim DalıAmaç: Eş zamanlı antrenman ve egzersiz sıralamasının fiziksel, fizyolojik ve psikolojik faktörler üzerine etkilerini araştırmak. Gereç ve Yöntem: U19 yaş grubunda yer alan 24 futbolcu (18.92±0.62 yaş, 1.78±0.06cm boy, 72.59±5.6kg vücut ağırlığı, 22.89±0.75kg/m2 BKI, 11.69±1.32% yağ oranı, 10.70±0.96 yıl antrenman yaşı), kuvvet+dayanıklılık (n:12) ve dayanıklılık+kuvvet (n:12) olmak üzere rastgele iki gruba ayrılmıştır. Her iki grupta sezon öncesi 8 haftalık bir antrenman müdahalesinden önce ve sonra; futbol sahasında ve fitness salonunda futbola özgü testleri tamamladılar. Futbolcular haftada 3 gün (Pazartesi, Çarşamba, Cuma) antrenmanlara katılmışlardır.Bulgular: Elde edilen sonuçlar doğrultusunda; göre Yo-Yo testi kat edilen mesafede (m) ve 30m sprint testi sonuçlarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (p>0.05) ancak VO2maks değerlerinde ve 1MT Leg Press sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı farklar ortaya çıkmıştır (p0,05).Sonuç: Genç futbolcularda ‘Eş zamanlı’ antrenman modeli uygulamalarında kuvvet antrenmanlarının dayanıklılık antrenmanlarından önce uygulanması; futbola özgü performans değerleri üzerinde; dayanıklılık antrenmanlarının kuvvet antrenmanlarından önce uygulanmasına göre daha fazla etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Investigation of the effects of simultaneously applied strength and endurance training on physical, physiological and psychological parameters in young football players.Student Name, Surname : Selcuk TARAKCISupervisor Name : Prof. Dr. Salih PINARProgram Name : Department of Movement and Training SciencesObjective: To investigate the effects of simultaneous training and exercise sequence on physical, physiological and psychological factors.Material and Methods: 24 football players in the U19 age group (18.92±0.62 years, 1.78±0.06cm height, 72.59±5.6kg body weight, 22.89±0.75kg/m2 BMI, 11.69±1.32% fat ratio, 10.70±0.96 years training age), strength They were randomly divided into two groups as +endurance (n:12) and stamina+strength (n:12). Before and after a pre-season 8-week training intervention in both groups; they completed soccer-specific tests on the soccer field and in the fitness room. Football players participated in training 3 days a week (Monday, Wednesday, Friday).Results: In line with the results obtained; There was no statistically significant difference between the groups in Yo-Yo test distance covered (m) and 30m sprint test results (p>0.05), but there were statistically significant differences in MaxVo2 values and 1MT Leg Press results (p0.05).Conclusion: Application of strength training before endurance training in 'simultaneous' training model applications in young football players; on football-specific performance values; It has been determined that endurance training has more effect than applying it before strength training.

Bu çalışmanın amacı, tekrarlı sprintlerden kaynaklanan akut fizyolojik tepkiler üzerine alınan ölçümleri gözden geçirmek ve parametreler arasındaki ilişkileri belirleyebilmektir. Çalışmaya 3. ligde oynayan yaşları 17 ile 37 arasında değişen 58 profesyonel erkek futbolcu katıldı. Çalışmanın amacı doğrultusunda futbolcuların boy/kilo, kalp atım, kan laktat, durarak uzun atlama, dikey sıçrama, sürat, çeviklik, yo-yo ve tekrarlı sprint test değerleri ölçüldü. Tekrarlı sprint testi sonrasında futbolcuların performans düşüş yüzdesi ve yorgunluk indeksi formül kullanılarak belirlendi. Elde edilen araştırma verilerinin SPSS 26.0 lisanslı istatistik paket programında ortalama, yüzde, minimum, maksimum ve standart sapma değerleri belirlendi. Parametrelerin, tekrarlı sprint göstergeleri ile arasındaki ilişkiyi belirleyebilmek için pearson korelasyon analizi kullanıldı. Tek ayak (sağ) uzun atlama ile performans düşüş yüzdesi arasında pozitif yönde, kalp atım sayısı ile yorgunluk indeksi ve en iyi sprint süresi arasında negatif yönde, MaxVo2 ile yorgunluk indeksi ve koşu ortalaması arasında negatif yönde, çeviklik ile koşu ortalaması arasında pozitif yönde, 10 metre sürat ile yorgunluk indeksi ve en iyi sprint süresi arasında pozitif yönde, 30 metre sürat ile yorgunluk indeksi, koşu ortalaması ve en iyi sprint süresi arasında pozitif yönde, counter jump ile en iyi sprint süresi arasında negatif yönde, squat jump ile performans düşüş yüzdesi arasında pozitif yönde ilişki olduğu görüldü. Sonuç olarak, MaxVo2 kapasitesi ve sürat becerisi iyi olan sporcuların daha az yorulduğu, MaxVo2 kapasitesi, çeviklik ve sürat becerisi iyi olan sporcuların koşu ortalamasının daha iyi olduğunu, kalp atım sayısı, sürat ve dikey sıçrama düzeyi iyi olanların en iyi sprintinin daha iyi olduğu belirlendi. The purpose of this study is to review the measurements taken on acute physiological responses arising from repetitive sprints and to determine the relationships between parameters. To work, 58 professional male footballers between the ages of 17 and 37 who played in the 3rd league participated. For the purpose of the study, the players' height / weight, heart rate, blood lactate, standing long jump, vertical jump, speed, agility, yo-yo and repetitive sprint test values have measured. After the repetitive sprint test, the percentage of players performance decline and fatigue index have determined using the formula. The average, percentage, minimum, maximum and standard deviation values of the obtained research data have determined in the SPSS 26.0 licensed statistics package program. Pearson correlation analysis was used to determine the relationship between parameters and repetitive sprint indicators. Percentage of one-foot (right) long jump and performance decline in the positive direction, between heart rate and fatigue index and best sprint in a negative direction, with MaxVo2 in a negative direction between fatigue index and running average, in a positive direction between agility and running average, 10 between the meter speed and the fatigue index and the best sprint time in the positive direction, between the 30 meter speed and the fatigue index, the running average and the best sprint time in the positive direction, between the counter jump and the best sprint in the negative direction, between the squat jump and the performance decrease It was found that there was a positive relationship. As a result, it has determined that athletes with good MaxVo2 capacity and speed skills were less tired, athletes with good MaxVo2 capacity, agility and speed skills had better running averages, those with good heart rate, speed and vertical jump have found to have the best sprint.

Bu çalışmanın amacı, erkek futbolcularda aralıklı ve statik germenin esneklik ve performans parametreleri (20m sprint - Dikey sıçrama) üzerine olan etkisini araştırmaktır. Bu araştırmanın örneklemini profesyonel futbol kulüplerinin alt yapılarında futbol oynayan 15-17 yaş aralığında olan toplam 63 futbolcu oluşturmuştur. Katılımcılar aralıklı germe, statik germe ve kontrol grubu olmak üzere toplam 3 gruba randomize olarak ayrılmışlardır. Statik germe grubundaki futbolculara 30sn’lik 2 set olarak germe uygulanırken aralıklı germe grubunda 10sn’lik 3 tekrar ve 2 set olarak germe uygulanmıştır. Her iki grupta da germe ve dinlenim süreleri eşit tutulmuştur. Futbolcuların esneklik seviyeleri, dikey sıçrama ve 20 m sprint performansları germe uygulamaları öncesinde ve sonrasında ikişer kez ölçülmüştür. Farklı germe yöntemleri sonrasında uygulanan esneklik, dikey sıçrama ve sprint performansı ölçümlerinde test öncesine göre statik germe grubunda dikey sıçrama ve sprint performansı negatif yönde etkilenirken, aralıklı germe grubunda dikey sıçrama ve sprint performansında herhangi bir değişim bulunmamıştır. Statik ve aralıklı germe grubu esneklik seviyelerinde test öncesi verilerine göre anlamlı bir artış bulunmuştur. Gruplar arası ortalama farklarında statik grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı bir fark bulunmasına karşın aralıklı germe ile statik germe grupları arasında bir fark tespit edilmemiştir. Statik germe yöntemi sprint ve dikey sıçrama performansını negatif yönde etkilerken, aralıklı germe yönteminde ise bu performans parametreleri üzerinde negatif veya pozitif yönde bir etki tespit edilmemiştir. Her iki germe türü de esneklik seviyesinde bir artışa neden olmuştur. Sonuç olarak ısınma periyodunda statik germe yöntemi yerine aralıklı germe yönteminin kullanılmasının daha yararlı olacağı düşünülmektedir.

Bu çalışmanın amacı, yükseklik antrenman maskesi ile yapılan kronik antrenmanın futbolcuların performansına etkisinin incelenmesidir.Bu çalışmaya, Bursaspor Kulübü U17 ve U19 takımlarında futbol hayatına devam eden yaş ortalaması 17.81 ± 0.89 yıl, vücut ağırlığı ortalama 65.95 ± 5.72 kg, boy 177.06 ± 4.56 cm olan 36 erkek gönüllü futbolcu katılmıştır. Denekler rastgele seçim yöntemiyle deney ve kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrılmış, deney grubu yükseklik antrenman maskesiyle futbol antrenmanı yaparken kontrol grubu da aynı antrenmanı maskesiz uygulamıştır. Katılımcılara, sezonun 2. Müsabaka döneminin ilk haftasında 10 dakikalık genel ısınmanın ardından fiziksel özelliklerini tespit eden testler (ön test) uygulanmıştır. Testlerin ardından katılımcılara 6 hafta boyunca, birer gün aralıklarla haftada 3 gün günde ortalama 90 dakika futbola özgü antrenman programı uygulanmıştır. Ön test ve son testte katılımcılara Yo- yo aralıklı toparlanma seviye 2 testi, dikey sıçrama testi, tekrarlı sprint yeteneği testi (RAST), 30 metre sürat ve otur eriş esneklik testleri uygulanmıştır. Maskeler, çalışma boyunca 2750 metre yüksekliği simüle eder şekilde ayarlanmıştır. Antrenman protokolünün tamamlanmasının ardından ön testte uygulanan testler tekrarlandı. Verilerin analizi için SPSS 23.0 for Windows (Chicago,IL,USA) paket programında iki grup arasındaki farkın karşılaştırmalarında Mann Whitney U testi kullanılmış ve anlamlılık değeri 0,05 olarak kabul edilmiştir.Verilerin analizi sonucunda, iki grubun ön test ve son test verileri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (p

Adolesan Yüzücülerde Fonksiyonel Hareket Tarama Testi ile Sprint Performansı Arasındaki İlişkinin İncelenmesiBu çalışmanın amacı, adolesan yüzücülerde fonksiyonel hareket tarama testi ile sprint performansı arasındaki ilişkiyi incelemektir.Çalışma 2 yıldır lisanslı yüzme geçmişi olan 49 kız, 54 erkek toplam 103 sporcu katılmıştır. Katılımcılar (yaş ortalaması 13,03±1,81 yaş, yüzme yaşı 3,37±1,49 yıl, boy 1,58±0,11 metre, vücut ağırlığı 48,45±10,82 kg, vücut kitle indeksi13,98±2,83 kg/m2, vücut yağ yüzde % 16,00±7,36 ve haftada 13,98±2,83 saat antrenman) bu çalışmaya etik kurul onayı alındıktan sonra ailelerinden onam formu doldurulup izin alınarak katılmışlardır. Çalışmanın başlangıcında araştırmaya katılan katılımcıların antropometrik ölçümleri yapıldı. Boy ve kilo ölçümleri yapıldıktan sonra kaliper kullanılarak dört bölge (triseps, suprailiak, abdomen ve uyluk) deri kıvrım kalınlıkları ölçüldü. Sporculara ikinci test olarak FMS™ tarama testi yapıldı ve en son sporcuların 50 m serbest stil sprint yüzme dereceleri alınmıştır. Yüzücülerin FMS™ toplam skoru, sprint performansı, VKİ değeri ve VYY değeri arasındaki ilişkiyi incelemek için korelasyon analizi kullanılmıştır. Sprint performansının FMS™ ve VYY üzerine etkisini incelemek için regresyon analizi uygulanmıştır.Sonuç olarak, FMS™ ve sprint performansının ilişkisi hem grubun bütününde hem de gruba erkek ve kadınlar olarak ayrıca bakıldığında orta seviyede anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Bu sonuca göre yüksek FMS™ skoruna sahip yüzücülerin daha iyi sprint skorlarına erişebildikleri söylenebilecektir. Her bir FMS™ testi ayrı ayrı incelendiğinde sprint performansını etkileme gücü olarak sadece rotatif denge testinde anlamlı etkileme söz konusudur. Benzer bir etkileme gücü erkek yüzücülerde VYY değerlendirmesi içinde geçerlidir bir başka deyişle azalan VYY ile daha iyi bir yüzme sprint derecesi söz konusu olabileceğini destekler niteliktedir. Anahtar kelimeler: Adolesan, Yüzme, FMS™ , VYY, Sprint Performansı Relationship between Functional Movement Screening Test and Sprint Performance in Adolescent SwimmersThe aim of this study was to examine the relationship between functional movement screening test and sprint performance in adolescent swimmers. The study consisted of 103 healthy subjects, 49 girls and 54 boys, who had a licensed swimming history for at least 2 years. Participants (mean age 13.03±1.81 yrs, swimming age 3.37±1.49 yrs, height 1.58±0.11 m, body weight 48.45±10.82 kg, body mass index 13.98±2.83 kg/m2, body fat 16.00±7.36 % and weekly training 13.98±2.83 hrs) were enrolled in this study after obtaining ethical committee approval and then their parents read and signed the consent form for obtaining their permissions. Anthropometric measurements of the participants in the study were made at the beginning of the study. The athletes were given FMS™ screen as the second test and the athletes 50 m freestyle swimming performance was measured as the latest test. Correlational analysis was used to examine the relationship between swimmers' FMS™ total score, sprint performance, BMI and body fat value. Regressional analysis was applied to study the effect of sprint on FMS™ and body fat.As a result, the relationship between FMS™ and sprint performance was found to be moderately significant in both the group as a whole and in the group as men and women. According to this result, it can be said that swimmers with a high FMS™ score can achieve better sprint scores. When each FMS™ test is examined separately, regression indicated a significant model explaining the variance in swim performance with the rotational stability significantly contributing the model. A similar impact is valid in the assessment of the body fat in male swimmers, in other words, it supports the possibility of a better swimming sprint degree with decreasing body fat.Key words: Adolescent, Swimming, FMS™, Body fat, Sprint Performance 73

Bu araştırmanın amacı, futbolda tekrarlı sprint yeteneğinin ölçülmesinde kullanılan farklı protokollerden futbol sahasında uygulanan 7x34,2 m tekrarlı sprint ve 7x34,2 m yön değiştirmeli tekrarlı sprint olmak üzere iki farklı testin, global pozisyonlama sistemi kullanılarak bazı fiziksel performans değerlerinin ilişkilerinin incelenmesidir. Araştırmaya Eskişehirspor kulübünün U19 yaş kategorisinde lisanslı olarak aktif futbol oynayan 22 sporcu katılmıştır. Araştırmaya katılan sporcuların 2 farklı tekrarlı sprint testi protokolü dışında Yo-Yo Aralıklı Toparlanma (1) testi, aktif ve skuat sıçrama testi, izokinetik diz eklemi kuvvet testi, kalp atım hızı ölçümü, kan laktat ölçümü ve algılanan zorluk derecesi skalası uygulanmıştır. Dışsal ve içsel yüklerin takibinde ve analizinde Global Pozisyonlama Sistemi (GPS) cihazları kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel veri analiz sürecinde SPSS 21 programı kullanılmıştır. Tekrarlı sprint testi ve yön değiştirmeli tekrarlı sprint testi arasında değişim olup olmadığını belirlemek için Paired Sample t testi kullanılmıştır. Yapılan analizler sonrasında testler sonrası 3. dakikada alınan kan laktat değerleri, 5. dakikada alınan kan laktat değerleri, Maksimum hız, Ortalama hız, Metabolik güç ve Vücut yükü gibi parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı farklılıkların olduğu görülmüştür. The aim of this study is to investigate the relationship between physical performance values of two different tests, 7x34,2 m repeated sprint and 7x34,2 m change of direction repeated sprint, which are applied in football field from different protocols used to measure repeated sprint ability in football, using global positioning system. Twenty-two athletes playing active football licensed in the U19 age category of Eskişehirspor soccer club. In addition to two different sprint test protocols, Yo-Yo Intermittent Recovery (1) test, active and squat jump test, isokinetic knee joint strength test, heart rate measurement, blood lactate measurement and ratings of perceived exertion were applied to the participants. Global Positioning System (GPS) devices have been used for monitoring and analysis of external and internal loads. SPSS 21 program was used in the statistical data analysis process. Paired Sample t test was used to determine whether there was a change between the repeated sprint test and the change of direction repeated sprint test. After the analysis, it was observed that there were statistically significant differences in the parameters such as blood lactate values taken at the 3rd minute, blood lactate values taken at the 5th minute, Maximum velocity, Average velocity, Metabolic power and Body load. 78

Futbol, içerisinde çok ve karmaşık hareketleri barındırmasından dolayı performansı etkileyen birçok faktör ortaya çıkmaktadır. Bu faktörlerin tespit edilmesi ve birbirleri ile olan ilişkilerinin belirlenmesi sporcuların performanslarının arttırılması için gerçekleştirilen antrenman programlarının daha verimli hale getirilmesi için etkili olacaktır. Buradan yola çıkarak, anaerobik güç ölçütlerinden olan dikey sıçrama özelliği ile anaerobik güç kullanılarak yapılan kısa mesafeli (10-20-30 Metre) sprint koşuları arasında herhangi bir ilişkinin olup olmadığının tespit edebilmesi ve sporcuların performanslarına katkı sağlayabilecek önerilerde bulunulması amaçlanmıştır. Araştırma grubu, 19 yaş altı liginde aktif olarak müsabakalara katılan 16 erkek (yaş ortalaması x=18) profesyonel futbolcudan oluşmaktadır. Araştırmaya katılan futbolcuların antropometrik ölçümleri, aktif sıçrama ve skuat sıçrama, derinlik sıçraması, 4 tekrarlı sıçrama(yerle temas süresi), reaktivite indeksi (havada kalma / yerle temas süresi), 10-20-30m sprint ölçümleri alınmıştır. Ölçümler Probotics Just Jump cihazı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde değişkenler arasında bir ilişkinin olup olmadığının belirlenmesi için Spearman Korelasyon analizi yapılmıştır. Verilerin değerlendirmesinde anlamlılık düzeyi p0.05). Dikey sıçramalar ve sprint performanslarının futbol branşındaki önemi bir kez daha anlaşılmıştır. Etkili olan anaerobik enerji sistemleri bu performansların sonuçlarında önemli bir rol oynamaktadır. Football has many and complex movements in it and many factors affect performance. Determining these factors and determining their relationships with each other will be effective in making the training programs that are performed to increase the performances of athletes more efficient. From this point of view, it is aimed to determine whether there is any relation between short-distance (10-20-30 Meters) sprint runs using anaerobic power by using the vertical jumping feature which is one of the anaerobic power criteria and to make suggestions that can contribute to the performances of the athletes.The research group consisted of 16 male (average age x = 18) professional footballers who actively participated in the competition under the age of 19. Anthropometric measurements, active splashing and splashing, depth splashing, 4 repetitive jumps (ground contact time), reactivity index (contact time / ground contact time), 10-20-30m sprint measurements were taken. Measurements were performed using the Probotics Just Jump device. In the analysis of the data, Spearman Correlation analysis was performed to determine whether there is a relationship between the variables. The level of significance was accepted as p 0.05).The importance of vertical jumps and sprint performances in the football branch is once again understood. The effective anaerobic energy systems play an important role in the results of these performances. 51

Amaç: Bu araştırmanın amacı dairesel antrenmanlarda, istasyonlar ve setler arasındaki dinlenme sürelerinde yapılacak değişikliğin sürat, kuvvet, tekrarlı sprint yeteneği ve aerobik güce etkisinin incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Araştırmaya, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu'nun futbol takımında yer alan 16 erkek sporcu katılmıştır. Sporcular, İstasyonlar Arası Dinlenen Gurup (İDG) ve Setler Arası Dinlenen Gurup (SDG) olmak üzere 2 farklı gruba ayrılmıştır. Sporculara haftada 2 gün (Salı ve Perşembe) olmak üzere 8 hafta boyunca dairesel antrenman programı uygulanmıştır. Sporculara antrenman öncesinde ve sonrasında fiziksel ölçüm (boy, kilo, vücut yağ oranı) testleri, sürat testi, tekrarlı sprint testi, Yo-Yo Aralıklı Toparlanma Testi Seviye I, durarak uzun atlama testi ve bacak kuvveti testi ve algılanan yorgunluk düzeyi ölçüm testi uygulanmıştır.Bulgular: SDG sporcularının antrenmanlar sonrasında sürat, tekrarlı sprint ve aerobik güç özelliklerinde anlamlı düzeyde gelişim tespit edilmiştir. İDG sporcularının ise antrenmanlar sonrasında sadece aerobik güç (MaxVO2) değerinde anlamlı bir gelişim göstermiştir. İDG ve SDG sporcuları gelişim düzeyleri açısından karşılaştırıldığında setler arası dinlenen sporcuların tekrarlı sprint yeteneği yorgunluk indeksi (TSYy) ve MaxVO2 değerleri, istasyonlar arası dinlenen sporculara göre daha iyi gelişim gösterdiği görülmüştür.Sonuçlar: Dairesel antrenmanlarda, sporcuların yorgunluk indeksi açısından tekrarlı sprint yeteneği ve aerobik gücü geliştirmek için setler arası dinlenme yapanların, istasyonlar arası dinlenme yapanlara göre daha verimli olduğu tespit edilmiştir.Anahtar Sözcükler: Dairesel antrenman, Sürat, Kuvvet, Aerobik Güç, Tekrarlı Sprint Purpose: The aim of this study is to investigate the effect of changes in rest periods between stations and sets on speed, strength, repetitive sprint ability and aerobic power.Materials and Method: Sixteen male athletes in the football team of the School of Physical Education and Sports participated in the study. The athletes were divided into two groups: Inter-station Resting Group (İDG) and Inter-set Resting Group (SDG). The athletes were given a circuit training program for 8 weeks, 2 days a week (Tuesday and Thursday). Before and after the training, physical measurements (height, weight, body fatratio) tests, speed test, repeated sprint test, Yo-Yo Intermittent Recovery Test Level I, long jump test and leg strength test and perceived fatigue level test were applied to the athletes.Findings: Significant improvement was observed in speed, repetitive sprint and aerobic power characteristics of İnter-sets Resting Group athletes after training. On the other hand, İnter-station Resting Group athletes only showed significant improvement in aerobic power (MaxVO2) after training. When the levels of development of the İnter sets Resting Group and İnter-station Resting Group athletes were compared, it was seen that the Repeated Sprint Ability Fatigue İndex and MaxVO2 values of İnter-set Resting Group showed better improvement than the İnter-station Resting Group.Conclusions: In circuit training, it was found that inter-set resting was more efficient than inter-station resting to improve repeated sprint ability and aerobic power of athletes in terms of fatigue index. Keywords: Circuit training, Speed, Strength, Aerobic Power, Repeated Sprint 87

Bu araştırmanın amacı, Türkiye işitme engelliler a milli erkek futbol takımı oyuncularında FİFA 11+, Harmoknee ve dinamik ısınma rutinlerinin akut (egzersiz sonrası) etkilerini 12x20 metre sprint performansı üzerinde incelemek ve karşılaştırmaktır. Araştırmaya 30 kişiden oluşan Türkiye işitme engelliler a milli futbol takımı oyuncusu (Yaş:22,20±2,25,Boy:178,60±4,77,Vücut Ağırlığı:74,07±4,36,Bmı: 23,22±1,00) gönüllü olarak katılmışlardır. Katılımcılar milli takım kampı sırasında 3 gün arayla rastgele olarak testlere tabi tutulmuşlardır, Oyuncular kamp ortamında oldukları için diyetleri ve dinlenme süreleri kontrol altında tutulmuştur. Katılımcıların demografik bilgileri kaydedildikten sonra boy ve vücut ağırlığı ölçümleri yapılmış ve sonrasında aerobik kapasite ölçümü için Yoyo Aralıklı Toparlanma Testi uygulanmıştır. Tekrar aralarında 30 saniye dinlenme bulunan 20 metre koşudan oluşan 12 tekrarlı sprint testi öncesinde üç farklı ısınma protokolü (FİFA11+, Harmoknee ve dinamik ısınma) uygulanmıştır. Verilerin analizinde IBM SPSS paket programı (versiyon 20) kullanılmıştır. Yoyo testi sonucu elde edilen Vo2 maks değerleri ile elde edilen TS ortalamaları, en iyi sprint zamanı, sprint performans düşüş yüzdesi arasındaki ilişkiler Pearson korelasyon analizi ile tespit edilmiştir. Isınma protokolleri ve sprint performansları arasındaki farklar tekrarlı ölçümlerde ANOVA kullanılarak analiz edilmiştir. Anlamlılık düzeyi p

Bu çalışmanın amacı Amatör ve Profesyonel erkek futbolcuların 10 tekrarlı 20 m sprint yüklenmeleri ile yorgunluk düzeylerinin, ve sprintler arasında etkili dinlenme aralıkları ve toparlanmanın belirlenmesidir. Türkiye'nin 2 profesyonel futbol liginde değişik takımlarda oynayan 30 erkek futbolcu ile Üniversitelerde spor eğitimi alan ve liglerde oynamayan 40 amatör futbolcu denek olarak alınmıştır. Koşular 20 metreyi kaydedebilen fotoselle 10 tekrarlı ortalama 15 sn aktif dinlenmeli olarak alınmıştır. Koşular arasındaki farka Bağımsız t- testi ile bakılmıştır.Liglerde oynayan profesyonel futbolcuların ortalama yaş 23,543,22 yıl, boy uzunluğu 178,194,84 cm, vücut ağırlığı 73,244,34 kg iken amatör futbolcuların yaş 22,843,48 yıl, boy uzunluğu 177,505,26 cm, vücut ağırlığı 72,785,63 kilogramdır. Profesyonel Futbolcular ilk sprinti 3.62 saniyede geçerken amatör futbolcular 3,63 saniyede geçmişlerdir. Son sprintleri ise profesyonel Futbolcular 3,87 sn ve amatör futbolcular 4,35 sn'de geçmişlerdir. 1,2,3 ve 4. sprint hariç 5,6,7,8,9 ve 10 sprintlerin koşu zamanları arasında anlamlı fark bulunmuştur (0,05) son iki sprint geçiş zamanları ve yorgunluk değerlerinde gruplar arasında anlamlı fark vardır (p 0.05), but there was a significant difference between the last two sprint transition times and fatigue values between the groups (p

ÖZETAmaç: Çalışmanın amacı, futbolcularda yüksek şiddetli interval antrenman ve tekrarlı sprint antrenmanlarının aerobik performans üzerine etkisini incelemektir.Yöntem: Çalışmaya ortalamaları 18,69±1,64 yıl, 68,94±5,50 kg ve 177,01±4,78 cm olan 52 erkek gönüllü futbolcu katılmıştır. Çalışmada katılımcılar rastgele olarak yüksek şiddetli interval antrenman grubu (Y.Ş.İ.A.G. n=20), tekrarlı sprint antrenmanı grubu (T.S.A.G. n=17) ve kontrol grubu (K.G. n=15) olmak üzere 3 gruba ayrılmışlardır. Antrenman grupları 8 hafta boyuncu, haftada 3 kez kendi gruplarının antrenman protokollerini uygularken, kontrol grubundaki katılımcılar 8 hafta boyunca herhangi bir antrenman yapmamışlardır. Tüm katılımcılara, deneysel çalışmanın başında ve sonunda olmak üzere, Yo-Yo testi, MaxVO2 testi, 30 m sürat testi, T çeviklik testi uygulanmıştır. Bunun yanında antrenman şiddetini belirlemek amacıyla deneysel çalışmanın ilk ve son antrenmanlarında Y.Ş.İ.A.G.'nda 12 katılımcıya, T.S.A.G'nda 14 katılımcıya laktat testi uygulanmıştır. Bulgular: Tüm gruplarda tekrarlayan ölçümlerde yapılan istatistiksel analiz sonucuna göre, Yo-Yo, MaxVO2, 30 m sürat, T çeviklik testlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunmuştur (p0,05).Sonuç: Çalışmanın sonunda Y.Ş.İ. ve T.S. antrenmanlarının aerobik performansı olumlu yönde geliştirdiği gözlemlenmiştir. Yo – Yo, MaxVO2, 30 m sürat ve T çeviklik testlerinde ise her iki grupta gelişim gözlenirken, bu parametrelerde T.S.A.G'nda ki yüzdesel gelişim daha fazla bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: futbol, aerobik, laktat, sürat, tekrarlı sprint, ABSTRACT Objective: The purpose of the study was to evaluate the effect of high-intensity interval training and repeated sprint training on aerobic performance in football players. Method: 52 male football players were voluntarily participated in this study (age: 18, 69±1, 64, weight: 68, 94±5, 50 kg, height: 177, 01±4, 78 cm). Participants were randomly divided into 3 groups: High-intensity interval training group (n=20), Repeated sprint training group (n=17), Control group (n=15). High-intensity interval training (HİİT) group and repeated sprint (RS) training group were trained throughout 8 weeks, 3 days in a week, while the control group did not train. The following outcomes were evaluated at baseline and after 8 weeks of training: Yo-Yo test, 30 m sprit test, T agility test. MaxVO2 were measured from the total distance of Yo-Yo test. Additionally, lactate test was measured at the first and last training in this study. Height and weight tests were measured before the baseline tests. Results: There were significant differences Yo-Yo test, MaxVO2 test, 30 m sprint test and T agility test between pre – post tests (p

The purpose of this study was to investigate the performance and physiological responses to different repeated sprint tests (RST). Nineteen basketball players participated in this study voluntarily. Participants were randomly participated in straight-repeated sprint test (6x25m; SRST), 180° shuttle-repeated sprint test [6x(2x12,5m); SHRST] and 100º change of direction-repeated sprint test [(6x(25m) CODRST] with 25 seconds passive recovery durations. After 3 different RST, best sprint time (BST), total sprint time (TST), and percentage of performance decrement (PD%) were determined as performance responses. Participants' heart rate (HR) was continuously recorded before and during the tests to determine resting, mean and maximum heart rates (HRrest, HRmean and HRmax, respectively). In addition, rest (LArest) and maximal lactate (LAmax) and maximal rate of perceived exertion (RPEmax) responses were determined. Repeated measures of ANOVA indicated statistically significant differences in BST and TST values among 3 different RST (p0,05). In addition to these findings, there was no significant difference in HRmean, HRmax, LAmax and RPEmax measured during the tests (p>0,05). It can be concluded that, although there was no significant differences in physiological responses, performance responses in SRST were better than the other two tests. ONAY SAYFASI iii YAYINLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER VE KISALTMALAR xiii ŞEKİLLER xv TABLOLAR xvi 1.GİRİŞ 1 1.1. Araştırmanın amacı 2 1.2. Problem 2 1.3. Alt problemler 2 1.4. Denenceler 3 1.5. Sınırlılıklar 3 1.6. Sayıltılar 4 1.7. Araştırmanın önemi 4 2. GENEL BİLGİLER 5 2.1. Tekrarlı Sprint Yeteneği 5 2.2. Tekrarlı Sprint Performansı ve Enerji Sistemlerinin Katkısı 6 2.2.1. ATP Tükenme ve Yenilenme Hızı 6 2.2.2. Fosfokreatin Sisteminin Katkısı 7 2.2.3. Anaerobik Glikolizin Katkısı 8 2.2.4. Aerobik Sistemin Katkısı 9 2.3. Yön Değiştirme Performansı 11 2.3.1. Yön Değiştirmeyi Etkileyen Faktörler 11 2.3.2. Yön Değiştirme Performansı: Tekniğin Etkisi 12 2.3.3. Yön Değiştirme Performansı: Düz Sprint Hızının Etkisi 12 2.3.4. Yön Değiştirme Performansı: Bacak Kas Kalitesinin Etkisi 13 2.4. Tekrarlı Sprint ve Yön Değiştirmeli Tekrarlı Sprint Performansıyla İlgili Çalışmalar 14 3. YÖNTEM 18 3.1. Araştırma Grubu 18 3.2. Veri Toplama Araçları 18 3.2.1. Boy Uzunluğu Ölçümleri 18 3.2.2. Vücut Ağırlığı Ölçümleri 18 3.2.3.Vücut Kompozisyonu Ölçülmleri 19 3.2.4. Kalp Atım Hızı (KAH) Ölçümleri 19 3.2.5. Laktat Asit Düzeyinin (LA) Ölçülmesi 20 3.2.6. Algılanan Zorluk Derecesinin (AZD) Ölçülmesi 20 3.2.7. Tekrarlı Sprint Performansının Ölçülmesi 20 3.3. Verilerin Toplanması 21 3.3.1. Fiziksel Özelliklerin Belirlenmesi 22 3.3.2. Fizyolojik Parametrelerin Belirlenmesi 23 3.3.3. Performans Parametrelerinin Belirlenmesi 24 3.4. Verilerin Analizi 26 4. BULGULAR 27 4.1. Katılımcılara Ait Tanımlayıcı Bulgular 27 4.2. Katılımcıların Dinlenik Koşullarda ve Isınma Sırasındaki Fizyolojik Yanıtları 27 4.3. Farklı Tekrarlı Sprint Testlerine Verilen Performans Yanıtlarının Karşılaştırılması (Denence 1): 29 4.4. Farklı Tekrarlı Sprint Testlerine Verilen Fizyolojik Yanıtlarının Karşılaştırılması (Denence 2): 31 5. TARTIŞMA 33 5.1. Katılımcıların Dinlenik Koşullarda ve Isınma Sırasındaki Fizyolojik Yanıtlarının İncelenmesi 33 5.2. Farklı Tekrarlı Sprint Testlerinin Performans Yanıtları Arasındaki Farkın İncelenmesi 33 5.3. Farklı Tekrarlı Sprint Testlerinin Fizyolojik Yanıtları Arasındaki Farkın İncelenmesi 36 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 38 6.1. Sonuç 38 6.2. Öneriler 39 KAYNAKLAR 40 8. EKLER EK-1 Tez Çalışması Etik Kurul İzni EK-2 Aydınlatılmış Onam Formu EK-3 Algılanan Zorluk Derecesi Skalası EK-4 Kişisel Bilgi Formu EK-5 Orijinallik Ekran Çıktısı EK-6 Dijital Makbuz 9. ÖZGEÇMİŞ Bu çalışma farklı tekrarlı sprint testlerinin (TST) performans ve fizyolojik yanıtlarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya 19 basketbolcu gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcılar üç ayrı günde rastgele sırayla 25 sn pasif dinlenme ile düz tekrarlı sprint (6x25m; DTST), 180° mekik tekrarlı sprint (6x(2x12,5m); MTST) ve 100° yön değiştirmeli tekrarlı sprint (6x25m; YDTST) testlerine katılmışlardır. Üç farklı TST sonrasında performans yanıtları olarak katılımcıların en iyi sprint zamanı (EİSZ), toplam sprint zamanı (TSZ) ve performans düşüş yüzdesi (PDY) değerleri belirlenmiştir. Fizyolojik yanıtların belirlenmesi içinse testler öncesi ve testler süresince katılımcıların kalp atım hızı (KAH) kaydedilmiş ve dinlenik, ısınma, ortalama ve maksimum kalp atım hızı değerleri belirlenmiştir (sırasıyla KAHdin, KAHort ve KAHmaks). Ayrıca katılımcıların dinlenik (LAdin) ve maksimal laktik asit (LAmaks) yanıtları ile maksimal algılanan zorluk derecesi (AZDmaks) değerleri de belirlenmiştir. Tekrarlı ölçümlerde ANOVA sonuçları 3 farklı TST’nden elde edilen EİSZ ile TSZ değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark olduğunu göstermiştir (p0,05). Bu bulgulara ek olarak testler sırasında ölçülen KAHmaks, KAHort, LAmaks ve AZDmaks değerlerinde anlamlı bir farklılık belirlenmemiştir (p>0,05). Sonuç olarak fizyolojik değişkenlerde bir farklılık olmamasına rağmen DTST’nin diğer iki teste göre daha iyi performans yanıtlarına neden olduğu görülmüştür.

Bu çalışmanın amacı Yıldız ve Genç Erkek Futbolcuların Tekrarlı Sprint Zamanları, Yorgunluk İndeksleri İle Toparlanma Durumlarının Belirlenmesidir. Bölgesel amatör ligde futbol oynayan ve haftada en az 5 gün antrenman yapan yıldızlar kategorisinden 21 ve gençler kategorisinden 23 futbolcu çalışmaya alınmıştır. Bangsbo 34,2 metre sprint testi yaptırıldı. İstatistiksel işlemlerde bağımsız t-testi uygulandı.Çalışmadaki Yıldız futbolcuların yaşı 16,41 yıl, boy uzunluğu 162,32 cm ve vücut ağırlığı 59,23 kg iken genç futbolcularda yaş 19,85 yıl, boy uzunluğu 172,61 cm ve vücut ağırlığı 68,05 kg bulunmuştur. Yıldız ve genç erkek futbolcuların yaş, boy ve vücut ağırlıkları arasındaki farklılıklar anlamlı bulunmuştur (p>0,05 ve p 0.05 and p

ÖZETBu araştırmanın amacı profesyonel futbol oyuncularının yüksek şiddetli dar alan oyunlarının (2v2, 3v3); futbolcuların mevkilerine göre tekrarlı sprint becerileri, anaerobik eşik, reaksiyon sürati (5metre), pozitif ivmelenme (30metre) ve çeviklik performansları üzerine etkilerini araştırmaktır. Elde edilen bulgular sonucunda yüksek şiddetli dar alan oyunları sonrasında tekrarlı sprint, anaerobik eşik (KAH ve KH), reaksiyon sürati, pozitif ivmelenme ve çeviklik (sağ) performans derecelerinde istatistiki olarak farklılık ve bu farklılığın ortalamalarda olumlu düzeyde olduğu belirlenmiştir. Tekrarlı sprint performansı üzerinde ön test son test farkına bakıldığında istatistiki olarak anlamlı fark bulunmuştur (p0,05). Ancak Reaksiyon Sürati performans ortalama değerleri göz önüne alındığında ön test (1,10sn) ve son test (1,04sn) arasında olumlu bir etki olduğu, Pozitif İvmelenme performansı üzerinde ön test son test farkına bakıldığında istatistiki olarak anlamlı fark bulunmuştur (p0.05) ancak; performans değerleri ortalamaları sonucunda ise değerlerinde pozitif yönde artış olduğu bulunmuştur. savunma ve ortasaha oyuncularının reaksiyon sürati performanslarında 0.05 düzeyinde anlamlı farklılık yoktur (p>0.05) ancak; ortalamalar sonucunda ise bu performans değerlerinde pozitif yönde artış olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Dar Alan Oyunları, Anaerobik Eşik, Tekrarlı Sprint, Pozitif İvmelenme, Reaksiyon Sürati ABSTRACTThe purpose of this research is a investigate to effect of high intensity small-sided games of professional football players (2v2, 3v3); according to the position of the players repeated sprint ability, anaerobic threshold, reaction speed (5m), positive acceleration (30m), agility and performance. As a result of the findings in the study, it was determined that after a high-intensity small-sided games, there was a statistically significant increase in repeated sprint, anaerobic threshold, reaction speed, positive acceleration and agility performances. A statistically significant difference was found on repeated sprint performance (p 0,05 ). However, given the reaction speed performance mean values, there was a statistically significant difference between pre-test post-test difference (p 0.05). KeyWords: Small-Sided Games, Anaerobic Threshold, Repeated Sprint, Positive Acceleration, Reaction Sprint 108

Normobarik Ortamda Hipoksik Koşullarda Uygulanan Tekrarlı Sprint Antrenmanlarının Kadın Futsal Oyuncularının Aerobik ve Anaerobik Kapasiteleri Üzerine EtkisiBu çalıĢmanın amacı normobarik ortamda hipoksik ve normoksik koĢullarda yapılan tekrarlı sprint antrenmanlarının aerobik ve anaerobik dayanıklılığa etkisi‟ni araĢtırmak ve bu yolla hem antrenmanın hem de farklı koĢulların bu parametrelere etkisini ortaya koymaktır.ÇalıĢmaya Ankara Üniversitesi‟nin 16 kadın futsal (normoksi grubu (n=8): 19,83 ± 1,17 yaĢ, 164,17 ± 3,43 cm boy uzunluğu, 57,53 ± 6,88 kg vücut ağırlığı; hipoksi grubu (n=8): 19,17 ± 0,98 yaĢ, 164,83 ± 5,08 cm boy uzunluğu, 58,82 ± 5,09 kg vücut ağırlığı) oyuncusu gönüllü olarak katılmıĢtır.Ġncelenen veriler sonucunda, hipoksi grubunun aerobik parametrelerinden VO2zirve (p

Bu çalışmanın amacı profesyonel liglerde mücadele eden farklı branşlardaki kadın sporcuların sprint reaksiyon ve görsel reaksiyon zamanlarını incelemek ve fark-lılıklarını ortaya koymaktır. Bu çalışmanın deney grubuna İstanbul ilinde profesyonel liglerde çeşitli branşlarda mücadele eden (voleybol, basketbol, hentbol) yaş ortalama-ları 19,43ss = 6,84, boy ortalamaları 1,72ss = 0,07, kilo ortalamaları 62,74 ss = 6,84 arasında değişen 42 gönüllü kadın sporcu katılmıştır. Çalışmaya katılan sporculara Lafeyetta Moart reaksiyon ölçüm cihazı ile görsel reaksiyon, Fusionsport Pro Fotosel ölçüm cihazı kullanılarak sprint reaksiyon testi öl-çümleri alınmıştır. Tüm testler için yapılan ölçümlerin ortalama değerleri alınmıştır. Verilerin çözümlenmesinde Windows için SPSS 22 istatistik paket programı kullanıl-mıştır. Gruplar arası verilerin karşılaştırılmasında Kruskal Wallis, Anova ve Post Hoc testi kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p0,05). Sporcuların sprint reaksiyon toplam değerleri ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p, The aims of this study are to analyze sprint reaction and visual reaction times of female athletes of different branches competing in Professional leagues and to show the dif-ferences between them. 42 volunteer sportswomen werw involved in the experiment group of this study who are in various branches (voleyball, basketball, handball) in Professional leagues of İstanbul city and their age average is 19,43ss = 6,84, their height average is 1,72ss = 0,07 and their weight average is 62,74ss = 6,84. Lafeyetta Moart Reaction meter for visual reaction measurements and Fusionsport Pro Photocell meter for sprint reaction test measurements were used for participating athle-tes. Average measurements were obtained for all tests. SPSS 22 statistic package program was used for analizing data for Windows. Kruskall Wallis, Anova and Post Hoc test was used while comparing the data between the groups. Statistical significance level was taken as p0,05). Statistically, a significant difference has been observed among the averages of sprint reaction total values of players (p

Bu çalışmanın amacı: amatör futbolcularda pliometrik antrenmanın tekrarlı sprint performansı üzerine etkisini araştırmaktır. 20 amatör futbolcu bu çalışmaya denek olarak katıldı. Pliometrik antrenman grubu (n=10, yaş: 19.7±2.26) ve kontrol grubu (n=10, yaş: 18.8±0.6) rastgele seçildi. Antrenman programı haftada 2 gün olmak üzere 12 hafta uygulandı. Pliometrik grup, 12 haftalık pliometrik antrenmanın yanında ayrıca futbol takım antrenmanı da yaptı. Çalışma boyunca kontrol grubu sadece takım antrenmanı yaptı. Her iki grup için test öncesi ve sonrası 6x35 metre tekrarlı sprint performansı (TS) ve vücut kompozisyonu (Tanita BC418) analizi yapıldı. Grupları karşılaştırmak için paired samples t-testi ve gruplar arası karşılaştırma independent t-testi (IBM SSPS 21.0) kullanıldı.12 haftalık pliometrik antrenmandan sonra pliometrik antrenman grubunun test sonrası TS 1 (tekrarlı 1. sprint) , TS 2, TS 3, TS 4, TS 5, ve TS 6 sprintlerinde anlamlı bir farklılık ortaya konmuştur. Ayrıca, pliometrik antrenman grubunun DKAH (dinlenik kalp atım hızı), MKAH (maksimum kalp atım hızı), sağ ayak yağ (%), yağ kütlesi, yağdan arındırılmış kütle, kas kütlesi ve sol ayak yağ kütlesi, yağdan arındırılmış kütle ve kas kütlesinde anlamlı farlılık göstermiştir, ancak sol ayak yağ (%) ve vücut kompozisyonunda( yağ (%), VKİ (vücut kitle indeksi), BMR (bazal metabolizma hızı), kas kütlesi, yağdan arındırılmış kütle ve vücut sıvı oranı) anlamlı farklılık bulunamamıştır. 12 haftalık takım antrenmandan sonra kontrol grubunda TS 1, TS 2, TS 4, DKAH, MKAH, sağ ayak yağdan arındırılmış kütle ve kas kütlesinde anlamlı bir farklılık göstermiştir, ancak TS 3, TS 5, TS 6, sol ayak yağ (%), yağ kütlesi, yağdan arındırılmış kütle, kas kütlesi, sağ ayak yağ (%), yağ kütlesi ve vücut kompozisyonunda anlamlı farklılık bulunamamıştır. Çalışmanın ana bulgusu, pliometrik antrenmanın tekrarlı sprint performansı üzerine anlamlı düzeyde gelişme göstermesi ve bunula birlikte vücut kompozisyonunda değişim göstermesidir. Bu sonuçlar, rutin futbol antrenmanın yanında haftalık 2 defa pliometrik antrenman uygulamasının futbolcuların hız düzeylerine anlamlı düzeyde gelişme sağladıkları söylenebilir.Anahtar Kelimeler: Pliometrik Antrenman, Tekrarlı Sprint, Amatör Futbolcu The aim of this study was to investigate the effect of plyometric training on repeated sprint ability in amateur soccer players. Twenty amateur soccer players participated in this study as the subject. The subjects were randomly assigned to plyometric training group (n=10, age: 19.7±2.26 years) and control group (n=10, age: 18.8±0.6 years). The training programme consisted of twelve weeks conducted twice a week. The Plyometric group performed 12 weeks plyometric training besides the soccer team training. The control group performed only the soccer team training during the study. Pre- and post-tests assessed 6x35 meters (Repeated Anaerobic Sprint Test-TS) repeated sprint test and body composition (Tanita BC418 Body composition scales) in control and plyometric group. For the comparison of groups, paired samples t-test and independent (IBM SSPS 21.0) was used.The results revealed that significant difference in (repeated first sprint)TS 1, TS 2, TS 3, TS 4, TS 5, and TS 6 after the12 weeks plyometric training were in the plyometric group. The plyometric group also showed a significant difference in DKAH (rest heart rate), MKAH (peak heart rate), right leg fat (%), fat mass, fat free mass, predicted muscle mass, left leg fat mass, fat free mass, predicted muscle mass, however there was no a significant difference in left leg fat (%), and body composition (fat (%), BMI, BMR, fat mass, fat free mass, total body water). The results showed that significant difference in TS 1, TS 2, TS 4, DKAH, MKAH, right leg fat free mass, and predicted muscle mass after the 12 weeks soccer team training were in the control group, however there was no a significant difference in TS 3, TS 5, TS 6, left leg fat (%), fat mass, fat free mass, predicted muscle mass, right leg fat (%), fat mass, and body composition.The major finding in the study was the significant improvements in repeated sprint performance and body composition in the plyometric training group. These findings suggest that the plyometric training (twice a week) and soccer training may result in improvements in both sprint level and in body composition in soccer players.Keywords: Plyometric Training, Repeated Sprint, Amateur Soccer Players 68

Bu araştırmanın amacı; tam squat (SQ) hareketinin itme evresi esnasındaki kinetik - kinematiklerin sprint ve sıçrama performansı ile ilişkilerini araştırarak hangi değişkenin hangi yüklenme yoğunluğu ile ilişkili olduğunu belirlemektir. Bu amaçla, araştırma grubunu farklı spor branşlarında mücadele eden ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 32 erkek amatör sporcu oluşturmaktadır. Veri toplama araçları olarak; boy - kilo ölçüm cihazı, smith makine, serbest ağırlıklar, T-Force dinamik ölçüm sistemi, fotosel ve bir şeritmetre kullanılmıştır. Bu araştırmanın veri toplama süreci 3 farklı dönemde tamamlanmıştır. İlk dönemde, deneklerin fiziksel özellikleri ile tam SQ hareketindeki bir tekrarlı maksimal (1TM) kuvvet değerleri belirlenmiş ve 1TM değerlerinin farklı yüzdelerine (% 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100) karşılık gelen ağırlıklar hesaplanarak kaydedilmiştir. İkinci dönemde, 1TM'nin farklı yüzdelerindeki ağırlıklarda deneklere tam SQ hareketi yaptırılmış ve itme evresinin kinetik - kinematikleri belirlenmiştir. Üçüncü dönemde ise deneklere 5 - 30 metre sprint ve dikey sıçrama testleri uygulanmıştır.Verilerin değerlendirilmesinde; tanımlayıcı istatistikler, korelasyon analizi ve bağımlı gruplar için tek yönlü varyans (ANOVA) analizi yapılmıştır. Analiz sonuçlarına göre; relatif yük (% 1TM) ile güç, hız ve kuvvet parametreleri arasındaki en güçlü ilişkinin ortalama güç (OG; r = ,218), ortalama itme hızı (OİH; r = - ,968) ve ortalama kuvvet (OK; r = ,907) ile elde edildiği sonucuna ulaşılmıştır. 5 metre sprint zamanı ile 1TM'nin % 40 - 70'inde yapılan tam SQ hareketinin itme evresindeki OG ve zirve güç (ZG), % 70'indeki ortalama itme gücü (OİG) ve farklı yüklerde uygulanan tam squat hareketinin itme evresi esnasındaki kuvvet parametrelerinin çoğunun ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 30 metre sprint zamanı ile 1TM'nin % 40 - 70'indeki OG, % 40 - 60'ındaki ZG ve zirve hız (ZH) ile % 60'ındaki zirve kuvvet (ZK) değerlerinin ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca farklı yüklerdeki tam SQ hareketinin itme evresi esnasındaki güç, hız ve kuvvet parametrelerinden hiçbirinin dikey sıçrama mesafesi ile ilişkili olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.Anahtar Kelimeler: Squat, İtme Evresi, Kinetik, Kinematik, Sprint, Dikey Sıçrama The purpose of this study was to determine which variable is associated with which loading intensities by investigating of the relationships with sprint and jump performance of kinetics - kinematics during propulsive phase of full squat (SQ) movement. For this purpose, research group comprise of thirty-two amateur athletes who competed in different sports branches and participated in voluntarily to this study.The body height and weight measure device, smith machine, free weights, T-force dynamic measure system, photocell and tape measure were used as data collection tools. The data collection processing of this study was competed in three different period. Firstly, one repeated maximal (1RM) strength values in full squat with physical characteristics of subjects were determined and loads correspond to different percent of 1RM values (20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100) were calculated. In second period, subjects were performed full SQ movement at loads correspond to different percent of 1RM and kinetics - kinematics of propulsive phase was determined. In third period, subjects were applied vertical jump and 5 - 30 meter sprint tests.The descriptive statistics, correlation analysis and one-way analysis of variance (ANOVA) for dependent groups was used for statistical evaluation of datas. According to analysis results, it was concluded that most powerful relationship between power, velocity and force parameters with relative load (1RM %) was obtained through peak power (PP; r = ,218), mean propulsive velocity (MPV; r = - ,968) and mean force (MF; r = ,907). It was concluded that 5 meters sprint times had relationship with MP and peak power (PP) during propulsive phase of full SQ movement performed at 40 - 70 % of 1RM, mean propulsive power (MPP) at 70 % of 1RM and most of force parameters during propulsive phase full SQ movement performed at different load. It was concluded that 30 meters sprint times had relationship with MP during propulsive phase of full squat movement performed at 40 - 70 % of 1RM, PP and peak velovity (PV) obtained at 40 - 60 % of 1RM and peak force (PF) values obtained at 60 % of 1RM. Also, it was seen that none of power, velocity and force parameters during propulsive phase of full SQ exercise in different loads weren't relationship with jumping distance.Key Words: Squat, Propulsive Phase, Kinetic, Kinematic, Sprint, Vertical Jump 166

Yapılan bu çalışmada, amaç 16-17-18 yaş düzenli antrenman yapan erkek 20 5000 m mesafe koşucusundan rastgele (random) seçilmiş 10 adayın; maksimal sprint antrenmanlarının sonucunda koşu dereceleri, maksimal VO2 değerleri, en yüksek anaerobik güç, ortalama anaerobik güç değerleri bulunarak ek olarak uygulanan sprint antrenmanın etkisini karşılaştırmaktır. Yöntem olarak, atletlerin tamamı, programlarında bulunan anaerobik eşik antrenmanını, intensif interval antrenmanlarını, ekstensif interval antrenmanlarını, tekrar yüklenme yöntemini ve devamlı yüklenme yöntemini yapmıştır. Bir gruba, normal antrenmanlarını etkilemeyecek şekilde jog (yavaş tempolu koşu) günlerinde ek olarak maksimal sprint antrenmanları uygulanıp, grupların maksimal VO2 endirekt ölçümleri ve koşu dereceleri, 5000 m re test, 20 mekik koşusu (multi-stage) ile en yüksek anaerobik güç, ortalama anaerobik güç durumları ise 6 X 35 Metre Koşusu (Anaerobik Dayanıklılık-Rast) test metotlarıyla incelenmiştir. Gruplar arası verilerin istatistiksel değerlendirilmesi tek yönlü ANOVA testi ile (2x2= gurup x zaman) gerçekleştirilmiştir. Grup içi değerlendirmelerde ise Post- Hoc testlerinden Tukey testi kullanılmıştır. Grupların ön ve son test değerleri arasında oluşan farklıklılar, iki bağımsız grubun karşılaştırılmasında kullanılan non- parametrik testlerden Wilcoxon testinden yararlanılmıştır. Test edilen verilerin, birbirleri ile ilişkisini belirlemek için Pearson Correlation test yöntemi kullanılmıştır. Test edilen veriler arasındaki farklılıklar da anlamlılık derecesi 0.05 ve 0.01 üzerinden değerlendirilmiştir. Ek olarak maksimal sprint antrenmanı yaptırılan T-1 grubunun ve T-2 grubunun, koşu dereceleri ön test -son test ölçümleri arasında araştırmaya katılan her iki grup p, The purpose of this study, in elite male 16 17 18 years of age long-distance runner 20 randomly selected 10 candidates, as a result of training on maximal sprint run degrees, max vo2 values, the maximum anaerobic power finding, the average anaerobic power values, is to compare the effects of sprint training. Alternatively, all of the selected athletes have made training on the anaerobic threshold programs, intensive interval trainings, extensive trainings, Extensive re-loading method and a continuous re-loading method. A group, in addition to the normal days of trainings without affecting the maximal sprint training is applied jog, indirect measurement of VO2 max and running groups, grades, re-test 5000 m, 20 shuttle run (multi-stage), the maximum anaerobic power, anaerobic power status of an average 6 X 35 Meter Running (Anaerobic Endurance-Rast) test methods were investigated. Statistical evaluation of the data between groups with one-way ANOVA test (2x2 = group x time) were performed. The post-hoc Tukey test group comparison tests were used. Finding the differences in pre-and post-test values between the groups consisting of two independent groups used in comparing with non-parametric tests, Wilcoxon test was used. Test of the data, the Pearson Correlation test method is used to determine the relationships with each other. The differences were evaluated between the test data out of the significance level of 0.05 and 0.01 T-1 in addition to maximal sprint training group, running grades pre-test - post-test measurements of p

Tez (yüksek lisans) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2012 Libra Kayıt No: 69746 …

Bu çalışmada vücut ağırlığı (kg): x = 75.222 ± 7.059, boy (cm): x = 184.889 ± 8.450 yaş (yıl): x = 20.167 ± 2.036, antrenman yaşı (yıl): x = 7.889 ± 1.779 olan 18 sağlıklı elit kulüp erkek basketbolcu; 15 m. sürat koşusu, adam adama savunma ve alan savunması sonrasında sürat koşusu sonunda turnike atarak, 1/100 saniyelik kronometrelere bağlı fotoseller yardımıyla 5 m., 10 m., ve 15 m. dereceleri ölçülmüştür. Ayrıca bu çalışmal video kamera ile de kaydedilmiştir. Elde edilen veriler bilgisayara SYSTAT istatistik paket program kullanılarak yüklenmiştir. İstatistiksel analizler x2 testi kullanılarak p < .05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonucunda 15 m. sürat koşusu sonunda, adam adama savunma sonrası sürat koşusu sonunda ve alan savunması sonrası 15 m. sürat koşusu sonunda yapılan turnike atışları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olmadığı saptandı. In this study, 18 healty male basketball players participated in our experiments and having a bady weight (kg): x = 75.222 ± 7.059, height (cm): x = 184.889 ± 8.450 age (years): x = 20.167± 2.036, training age (years): x = 7;889 ± 1.779 were observed and the following tesis were performed. At the end of 15 m. sprint, 15 m. sprint wıth dribbling and periodic 15 m. sprint before the lay-up. The data were collected by 1/100 second chronometers having photocells. The data were collected in our experiments were analysed by using the computer program systat. The statistical analysis is performed by using x2 test with the accurucy of p< .05. As a final result of this study, it was found that the effects of 15 m. sprint on lay-up are not significant in three experiments which are measured at the end of a free 15 m. Sprint, man to man defense and zone defense.

Araştırmanın amacı, 9-13 yaş grubu yüzücülerde, 50 metre serbest yüzme performansı ile antropometrik ve motorik özellikler arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmaya Düzce Gençlik Hizmetleri Spor Kulübü sporcularından, 8 erkek yaş: X̅= 12,00 ±1,06 yıl, vücut ağırlığı: X̅= 48,90 ±8,37 kg, boy: X̅= 155,50 ±8,58 cm ve 7 kız yaş: X̅= 11,00 ±1,29 yıl, vücut ağırlığı: X̅= 42,77 ±11,57 kg, boy: X̅= 148,57 ±9,79 cm toplamda 15 çocuk yüzücü katılmıştır. Araştırmada yer alan yüzücüler, bir yıl yüzme eğitimi alan ve haftada iki gün 2 saat düzenli antrenman yapan sporculardan oluşturulmuştur. Katılımcılara bazı antropometrik vücut ağırlığı, beden kütle indeksi, boy, el ve kulaç uzunluğu , motorik sürat, dayanıklılık, esneklik, çeviklik, kavrama kuvveti ve yüzme performans ölçümleri 50 metre serbest teknik yapılmıştır. Verilerin analizleri, Pearson Korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir. Analizlerde p, The aim of this study is to examine the relationship between 50 meter freestyle technique swimming performance and anthropometric and motoric features 9-13 age group swimmers. 8 boys age: X̅ = 12,00 ±1,06 yrs, body weight: X̅ = 48,90 ±8,37 kg, body height: X̅ = 155,50 ±8,58 cm and 7 girls age: X̅ = 11,00 ±1,29 yrs, body weight: X̅ = 42,77 ±11,57 kg, body height: X̅ = 148,57 ±9,79 cm , in total 15 children swimmers participated in the study, from Düzce Youth Services Sports Club. The swimmers involved in the study consisted of players who had swimming training for one year and exercised regularly for two hours twice a week. Some anthropometric body weight, body-mass index, body height, hand and arm span , motoric speed, endurance, flexibility, agility, hand grip and swimming performance measurements 50 mt freestyle technique are carried out. For the data analysis, on the SPSS 22 packaged software descriptive statistics and Pearson Correlation analysis are carried out. Significance level is accepted as p