Search

Classroom teachers are the most important people who lay the foundation for education and prepare students for life during their school years. The curriculum requires that class teachers provide 1 (one) hour of physical activity every weekday as part of physical education and games classes. Our study was conducted with the aim of investigating classroom teachers’ perceptions of physical education and play lessons and the concept of play. The qualitative research method was used for the study. The study group was formed by teachers teaching in Bandırma district in Balikesir province in the school year 2021-2022. In the study, classroom teachers said, “Teaching sports and games... It is like...” and “The game is like... because...” collected through the metaphor form asking them to complete their expressions. The data were analyzed using the content analysis method. As a result of the analysis, 53 metaphors for physical education and play and 41 metaphors for the concept of play were produced. In the study of metaphors used by classroom teachers for the perception of physical education and play, the factors of “expectation and desire”, “rule”, “health, entertainment and comfort”, “physical agility”, “freedom” and “basic life” were categorized into themes. When metaphors for play perceptions were examined, they were categorized into themes such as “recreation factor,” “education factor,” “life/basic life factor,” “freedom factor,” “comfort factor,” and “health factor.” The study found that positive metaphors emerged when examining physical education and play metaphors and teachers’ concept of play., Sınıf öğretmenleri öğrencilik döneminde eğitim-öğretimin temelini atan ve öğrencileri hayata hazırlayan en önemli kişilerdir. Eğitim-öğretim müfredatı içerisinde sınıf öğretmenleri beden eğitimi ve oyun dersiyle öğrencilerin hafta içi her gün 1(bir) saat fiziksel aktivite yapmasını sağlamaktadırlar. Çalışmamız sınıf öğretmenlerinin beden eğitimi ve oyun dersine ve oyun kavramına yönelik algılarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubunu, 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Balıkesir ili, Bandırma ilçesinde görev yapan sınıf öğretmenleri oluşturmuştur. Yapılan çalışmada sınıf öğretmenlerinin “Beden eğitimi ve oyun dersi … gibidir., çünkü …” ve “Oyun …gibidir, çünkü…” ifadelerini tamamlamalarının istendiği metafor formu ile elde edilmiştir. Veriler içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Çözümlemeler neticesinde beden eğitimi ve oyun dersine yönelik 53, oyun kavramına yönelik 41 metafor üretilmiştir. Sınıf öğretmenlerinin beden eğitimi ve oyun dersi algılarında kullandıkları metaforlar incelendiğinde; “beklenen ve istenen faktörü”, “kural faktörü”, “sağlık, eğlence ve rahatlık faktörü”, “fiziksel hareketlilik faktörü”, “özgürlük faktörü” ve “temel yaşam faktörü” temalarında kategorilere ayrıldığı görülmüştür. Oyun algılarına yönelik metaforlar incelendiğinde ise; “eğlence faktörü”, “eğitim-öğretim faktörü”, “hayat/temel yaşam faktörü”, “özgürlük faktörü”, “rahatlık faktörü” ve “sağlık faktörü” gibi temalar şeklinde kategorilere ayrıldığı görülmektedir. Araştırmada sınıf öğretmenlerinin hem beden eğitimi ve oyun dersine hem de oyun kavramına yönelik metaforlar incelendiğinde olumlu metaforların türetildiği görülmektedir.

Bu çalışmanın amacı, resimli çocuk kitaplarında yer verilen “oyun ve oyuncak” kavramlarını resim ve/veya metin içerisinde incelemektir. Araştırmanın veri setini, Gaziantep Büyükşehir Belediyesi Güvenevler Çocuk Kütüphanesi’ne gönderilen, 2015-2020 arası yayın yılına sahip, bebeklikten ilkokul çağının sonuna kadar olan çocuklar için yazılmış; Türkçe basılmış ve/veya Türkçeye çevrilmiş 41 çocuk kitabı oluşturmaktadır. Araştırma, nitel bir araştırma olup, veriler doküman incelemesi tekniğiyle toplanmıştır. Çalışmaya dâhil edilen kitaplar, araştırmacılar tarafından ilgili alanyazın taranarak ve farklı alanlarda yapılan benzer çalışmaların veri toplama araçları incelenerek geliştirilen “Resimli Çocuk Kitaplarında Yer Alan Oyun ve Oyuncağı İnceleme Formu” ile incelenmiş, resimlerinden ve/veya metinlerinden elde edilen detaylar, geliştirilen forma işlenmiştir. Araştırma kapsamında elde edilen verilerin analizinde ve yorumlanmasında, betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışmaya dâhil edilen kitapların çoğunda, oyun ve oyuncak kavramına ait özelliklerin hem metinde hem resimde (%81) yer aldığı, bazı kitaplarda ise ya sadece metin içerisinde (%12) ya da sadece resimlerinde (%7) oyun ve oyuncak kavramına yönelik özellikler içerdiği saptanmıştır. Karakterler aracılığıyla rol model olma, öyküde yaratıcılığı destekleyebilecek farklı oyunlar sunma ve bunları ayrıntılı betimleme, oyun-oyuncak kavramı ile ilgili uzman görüşüne başvurma açılarından çocuk kitaplarının geliştirilmesi gerektiği düşünülmektedir.

Teknolojik gelişmeler, toplumsal yaşamın pek çok alanında dijital dönüşüme neden olmuştur. Her teknolojik yaratım yeni bir terkip ortaya çıkarmakla kalmamış kültürel yaratım, aktarım şekillerini de değiştirerek yeni ortamlar ve davranış biçimleri oluşturmuştur. Teknolojinin yarattığı dijital kültür ortamı, bireylere gündelik yaşam alanlarında işlevsel, pratik çözüm önerileri sunmanın yanı sıra hoşça vakit geçirme ve eğlenmenin alternatif ortamları ve araçlarını da sunmuştur. Sözlü kültür ortamında paylaşmanın, eğitimin, üretimin bir parçası olan ve bireylerin aktif katılımının, etkileşiminin ön planda olduğu eğlence, dijital kültür ortamında izlenilen, seyredilen, tüketilen “boş zaman aktivitesi” olarak değerlendirilmiştir. Eğlence kültürünün önemli parçası olan “oyun” da sanal ortamda mekânı, zamanı, oynama biçimi ve araçları değişen kültür endüstrisinin yeni söylemlerinin oluşturulduğu bir alan hâline gelmiştir. Dijital kültürün sanal uzamında yaratılan kahramanlar oyuncuların kimlik kodlamalarının önemli parçası olmuş, tarih, efsane, mit temeline dayalı sanal oyunun kurgusal öyküsünde oyuncular kendi kültürlerini tanımaya, öğrenmeye, kültürel bellek anlatılarını okuyup izlemeye başlamışlardır. Değişen teknolojiyle yeniden kurgulanan dijital oyunlarda kültürel unsurlar ise içerik üretiminin, oyun tasarımının önemli kaynaklarından biri olmuştur. Bu çalışmada teknolojinin yarattığı değişimlerden yola çıkılarak yüzyıllar boyunca sözlü kültür ortamında yaşatılan “Kazan Bey Oğlu Uruz Bey’in Esir Düştüğü Boy” adlı hikâyenin sanal ortamda “Uruz: Return Of The Er Kishi” adlı dijital oyunla yeni bir anlatıya dönüşüm süreci incelenecektir. Bu oyun örnekleminde Türk sözlü kültür geleneğinde yer alan anlatıların, kültürel bellek unsurlarının sanal ortamda imge üretiminde nasıl kullanıldığı ve kültürel endüstriler bağlamında nasıl yeniden üretildiği sorularının da cevabı aranacaktır.

1970’li yıllardan itibaren hız kazanan küreselleşme, hemen her alanda etkili olmaktadır ancak öne çıkan boyutu ekonomik temelli olup dünya genelinde artan eşitsizliklere yol açmaktadır. Bu eşitsizlik, toplumsal hayatta ise belirsizlik, rekabet, risk ve kaygının yoğun olduğu bir ortamı beslemektedir. İnsanların giderek daha fazla oranda hissettiği zayıflık ve yenilmişlik duygusu, daha sert ve acımasız rekabet koşullarını kabullenmelerini sağlamakta ve kişisel çıkar için her şeyi göze alabilecek modern insanın ahlaki çelişkilerini de derinleştirmektedir. Başarının para ile ölçüldüğü ve dayanışmanın yerini rekabetin aldığı kapitalist üretim ilişkileri, bu oyunda başarısız olan büyük bir insan kitlesini faydasız ve gereksiz bir atığa dönüştürmektedir. Bu çalışmada Squid Game dizisi, kapitalizm, rekabet ve oyun kavramları üzerinden çözümlenmiştir. Yaşadıkları maddi problemleri çözmek için bir ölüm-kalım oyununa dahil olan insanları anlatan dizi, genel olarak rekabetçi kapitalist sistemin acımasızlığını göstermektedir. Belirlenen kavramlar çerçevesinde dizinin betimsel analiz ile çözümlemeye tabi tutulduğu çalışma, günümüz modern toplumunun sömürüye dayalı sisteminin insanlar üzerindeki tahribatını gözler önüne sermektedir., Globalization, which has gained momentum since the 1970s, is effective in almost every field, but its prominent dimension is economically based and it leads to increasing inequalities throughout the world. This inequality feeds an environment in which uncertainty, competition, risk and anxiety are intense in social life. The sense of weakness and defeat that people feel more and more, makes it easier for them to accept harsher and ruthless competition conditions and deepens the moral contradictions of modern man, who can risk everything for self-interest. Capitalist relations of production, where success is measured by money and where cooperation is replaced by competition, turns a large mass of people who fail in this game into a useless and unnecessary waste. In this study, the Squid Game series is analyzed through the concepts of capitalism, competition and game. The series, which describe people involved in a life-or-death game to solve their financial problems, shows the brutality of the competitive capitalist system in general. The study, in which the series is analyzed with descriptive analysis within the frame of the defined concepts, reveals the destruction of the exploitative system of today’s modern society on people.

Bu çalışmada, okul öncesi yaş grubu çocukların çoğunlukla oynadığı dijital oyunların incelenmesi amaçlanmıştır. Nitel olarak tasarlanan çalışmada doküman inceleme yöntemi benimsenmiş ve durum yaklaşımı benimsenmiştir. Okul öncesi çocuğa sahip 114 anneyle görüşme yapılmış ve çocukların en çok oynadığı yedi oyun belirlenmiştir. Belirlenen oyunların künyesi, türü, geliştirme süreci, senaryosu/hikâyesi, psikolojisi, mekân, karakter ve görsel tasarımları, mekanikleri, ses ve müzik özellikleri, kamera açısı, oynanabilirliği ve seviyeleri, ara yüzü, animasyon, diğer nesne ve birim özellikleri değerlendirilmiştir. Okul öncesi çocukların sıklıkla oynadığı dijital oyunların simülasyon, rol yapma, aksiyon-macera, platform ve birinci şahıs oyunları olduğu; her oyunun kendine özgü bir senaryosunun ve ilerleme şeklinin olduğu, oyunların belirli görevleri başarmak üzerine kurgulandığı görülmüştür. Oyunlarda ilgi çekici karakter, mekân ve görsel tasarımların yanında oynamayı sağlayan mekanikler, ses ve müzik uyumuna özen gösterilmiştir. Genellikle yanal kaydırmalı kamera bakışının kullanıldığı oyunlarda, seviyelerin oynanabilirliği sağladığı ve basitten zora doğru ilerlediği görülmüştür. Çeşitli ara yüzler, animasyon ve oyundaki diğer nesnelerin oyuncunun oyunda kalmasını sağlamaya katkı sağladığı görülmüştür., In this study, it was aimed to examine the digital games that preschool children mostly play. In the study designed qualitatively, the document review method was adopted, and situation approach was preferred. 114 mothers with preschool children were interviewed, and the seven games that the children played the most were determined. These designated games were evaluated in terms of game tag, type, development process, scenario/story, psychology, space, character and visual design, mechanics, sound and music characteristics, camera angle, playability and levels, interface, animation, and other object and unit characteristics. The digital games that preschoolers often play were simulation, role-playing, action-adventure, platform, and first-person games. Each game had a unique scenario and way of progress. The games were built on accomplishing certain tasks. In the games, there were intriguing characters, space, and visual designs, and also a harmony of sound and music, mechanics that allow to play. It has been seen that the levels provide playability and progress from simple to difficult in games where the side-scrolling camera view is generally used. It has been seen that various interfaces, animations, and other objects in the game contribute to keeping the player in the game.

If we can find ways to hear and understand children, they have a lot to say, tell and teach us, adults. Children who do not have extensive verbal abilities like adults can express themselves through playing. It has been proven by research that the best method by which they can convey their feelings, thoughts and problems is play therapy. At this point, it is important that professionals working with children are equipped with the knowledge of play therapy. Social workers who frequently come into contact with children in their professional lives should be involved in the field as play therapy practitioners. However, when the literature is examined, it is seen that there are very few practices and studies on the subject in Turkey. This study presents the place and importance of play therapy in social work practice with children in the light of the researches and applications in the literature, and highlights the importance of the use of play therapy as a method by social workers working with children. It has been observed that play therapy needs a wider coverage in social work practice and research. Suggestions have been made for popularizing play therapy in the relevant social work education, research and practices. ​Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. Özet Çocukları duymaya, anlamaya ilişkin yollar bulanabilirse, onların yetişkinlere söyleyecekleri, anlatacakları, öğretecekleri çok şey vardır. Yetişkinler gibi geniş sözel yeteneklere sahip olmayan çocuklar kendilerini oyun yoluyla ifade edebilmektedirler. Onların duygularını, düşüncelerini, sorunlarını aktarabilecekleri en iyi yöntemin oyun terapisi olduğu araştırmalarla kanıtlanmıştır. Bu noktada çocuklarla çalışan profesyonellerin oyun terapisiyle ilgili bir donanıma sahip olması önem arz etmektedir. Mesleki yaşamlarında sıkça çocuklara temas eden sosyal hizmet uzmanları, oyun terapisi uygulayıcısı olarak alanda yer almalıdır. Ancak alan yazın incelendiğinde konuyla ilgili ülkemizdeki uygulama ve çalışmaların çok az sayıda olduğu görülmüştür. Çocuklarla sosyal hizmet uygulamasında oyun terapisinin yeri ve öneminin literatürdeki araştırmalar ve uygulamalar ışığında sunulduğu bu çalışmada, çocuklarla çalışan sosyal hizmet uzmanlarının oyun terapisini bir yöntem olarak kullanmalarının önemine dikkat çekilmiştir. Oyun terapisinin sosyal hizmet uygulama ve araştırmalarında daha geniş yer almaya ihtiyacı olduğu görülmüştür. Konuyla ilgili sosyal hizmet eğitim, araştırma ve uygulamalarında oyun terapisinin yaygınlaştırılması için önerilerde bulunulmuştur.

Okul öncesindeki çocukların gelişimlerinin desteklenmesinde sosyal sorumluluk projelerinin rolünün belirlenmesi amacıyla geliştirilen araştırma kapsamında “Her Güne Bir Etkinlik” (2017-2018) ile “Mamak’ta Bilim Yolculuğu - Dil ve Kavram Gelişimi Atölyeleri” (2018-2019) projeleri gerçekleştirilmiş, çocuklar arasında fırsat eşitliği sağlamak, farklı uygulamalarla eğitimlerine katkıda bulunmak, öğretmenlere farklı eğitsel bakış açılarını göstermek, öğretmen adaylarının teorik bilgiyi oyunlaştırarak uygulamalarını sağlamak ve velilere oyunla eğitimin önemini benimsetmek amaçlanmıştır. Uygulamalar, üniversite kampüsünde 32 lisans öğrencisiyle kavram oyuncakları, etkileşimli kitap okuma, Orff Schulwerk temelli müzik eğitimi, çocuk yogası, yaratıcı drama kullanılarak ve bahçe oyunları oynanarak gerçekleştirilmiştir. Bu durum araştırmasında, Ankara-Mamak’taki 198 anasınıfı evreninde, basit seçkisiz örnekleme yöntemi kullanılarak 1503 çocuğa, 110 öğretmene, 196 veliye ulaşılmıştır. Nitel veriler, araştırmacılar tarafından geliştirilen, geçerlik-güvenirlik çalışmaları yapılan yarı-yapılandırılmış görüşme ve gözlem formlarıyla elde edilmiş, betimsel analizlerle çözümlenmiştir. Araştırmada, çocukların özellikle dil, sosyal-duygusal, bilişsel gelişimlerinde ilerleme gözlemlenmiş; öğretmenlerin farklı oyunlar ve oyuncakları gördükleri, uygulamaları gözlemleyerek kendilerinin de benzer etkinlikler gerçekleştirdikleri belirlenmiştir. Öğretmen adayları da lisans öğrenimlerinde edindikleri bilgileri deneyimlemişlerdir. Velilerden ise çocuklarının gelişimleriyle ilgili olumlu görüşler alınmıştır., The aim of this research was to determine the role of social responsibility projects in supporting the development of preschool children through “One Activity Per Day” (2017-2018) and “Science Journey at Mamak - Language and Concept Development Workshops” (2018-2019) Projects. The aim of the projects were to ensure equality of young children, to contribute to their education with different practices, to show different educational perspectives to teachers, to make the teacher candidates transfer the theoretical knowledge to play applications, to teach the importance of educational games to parents. Concept toys, interactive book reading, Orff Schulwerk-based music education, children's yoga, drama and garden games were performed on the university campus with 32 undergraduate students. In this case study, the population was determined as 198 kindergarten in Mamak, Ankara and for sampling 1503 children, 110 teachers and 196 parents were reached by using simple random sampling method. Qualitative data were obtained through semi-structured interview forms and observation forms developed by the researchers. Validity and reliability studies were conducted and analyzed by descriptive analysis. Progress has been observed in children's language, social-emotional and cognitive development. It was determined that the teachers saw different games and toys and observed various activities. Pre-service teachers had a chance to experience they learned during their undergraduate education. Positive opinions were received from the parents about the development of their children.

Genel itibarıyla kolektif bir icrayı çağrıştıran oyun, kültürün şekillenmesinde rol sahibidir. Ancak bundan daha önce, varoluşun güçlü bir parçası, bireyi oluşturan temel bir fenomendir. Gerek kültür yapıcı olması, gerekse de bireyin zihnini, yetilerini ve benliğini hem kişiye hem oyun arkadaşlarına hem de seyircilere yansıtmasına olanak vermesi sebebiyle oyun, çok işlevli bir kavramdır.

Fransızca adı ‘Piège sur internet’ olan İnternet’teki Tuzak adlı eserde bir Fransız Okulundan bir sınıfın öğrenci ve öğretmenlerinin Amerika’ya yaptıkları gezi söz konusu edilmektedir. Eserin kahramanı 13 yaşındaki Pierre, ilk gün öğretmenlerinin uyarılarını hiçe sayarak ziyarete kapalı olan Amerikan State Binasının 99 katına çıkıp, şehri görme ve resim çekme düşüncesiyle asansörlere gizlice biner. İşte o gizlice asansöre binme onu daha başka gizli ve tehlikeli olaylara götürür. Çocuk en üst katta görevlilere yakalanma korkusuyla kapısı açık olan bir bürodan içeri girer. Burası yasal olmayan işler çeviren, internet üzerinden bankalardan para transferi yapan bir şirketdir. Akşam saati olduğu için çalışanların hepsi evine gitmiştir. Çocuk büroda yalnız başınadır. Geri çıkamayacağını anlayınca can sıkıntısından bilgisayarlardan birine girip oyun oynamış ve bu oyun onu farkında olmadan bazı şifreleri devre dışı bırakarak bankalardan para transferi yapmasına sebep olmuştur. Şirket zaten amerikan istihbarat ajanları tarafından uzun süredir mercek altındadır. O andan itibaren ajanlar ve gangsterler devreye girer, çocuk soyguncuların eline düşer. New York sokaklarında amansız bir takip başlar. FBI ajanı yardımıyla çetenin elinden kurtulan Pierre, örgütün çökertilmesine yardımcı olur. Olaylar iki anlatıcı tarafından aktarılır. Birisi daha çok sınıf ve öğretmenler tarafında cereyan eden olayları anlatır. Bu anlatımları daha çok gerilimi askıya almaya ve okuyucuya nefes aldırmaya yönelik düzenlemeler olarak değerlendirebiliriz. Pierre’in yer aldığı sahnelerde gerilim, kovalamacalar ve ajanların takibiyle en üst seviyeye çıkar. Polisiye romana uygun olarak gelişen olaylar sonucunda, polisler, işlerini modern hayatın dekorunun içinde yapan kötüleri yakalar ve cezalandırır. İyiler kendi tarafında ödüllendirilir.

Oyunu sınıf ortamına taşıyan eğitimcilerin en büyük sorunlarından bir tanesi oyunu çocukların bakış açısından değerlendirememektir. Bu sadece eğitimcilerin değil aynı zamanda çocukların oyuna bakış açısını merak eden (aile, arkadaş, araştırmacı) herkesin sorunudur. Özellikle çocukların kendi oyunlarını ne şekilde algıladıkları, oyunu bir eğitim aracı olarak kullanacak olan öğretmenler için önemli kolaylıklar sağlayacaktır. Çocukların oyunlarını niteliksel olarak yetişkinlerden daha farklı yollarla tanımladıklarını gösteren araştırmalar göz önünde tutulursa çocukların oyunlarına yönelik algılarını tespit etmenin önemli olduğu söylenebilir. Bu bağlamda bir değerlendirme yapıldığında çocukların oyun hakkındaki düşüncelerini ifade etmelerine yardımcı olacak bir ölçek formunun oluşturulması önemli görülmektedir. Araştırmada Barnett (2013) tarafından geliştirilen "Çocukların Oyunlarına Yönelik Algı Ölçeği"nin (ÇOYA) Türk kültürüne uyarlama çalışmasının gerçekleştirilmesi amaçlanmıştır. Ölçeğin uyarlama çalışması doğrulayıcı faktör analizi süreci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma 315 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin Türkçe formunun ölçeğin özgün formunun geliştirilmesindeki yaklaşıma uygunluğunu kontrol etmek amacıyla ölçeğin psikometrik özellikleri özellikle yapı geçerliği ve yapı güvenirliği aracılığıyla sınanmıştır. Araştırmamız örnekleminde gerçekleştirilen uyarlama çalışmaları sonucunda ölçeğin 4 boyuttan oluşan 11 maddelik bir yapıya sahip olduğu gözlenmiştir.

This study has been prepared to determine attitudes of students studying in Coaching and Sport Management departments towards playing game including physcical activity. The sample of study consists of 388 students having sudied in Gaziantep University Coaching and Sport Management Department in 2014-2015 academic year.So as to determine the attitudes of students, the’’Playfulnessscale" was used. Statistical analysis of the data obtained in this study was made by using the SPSS 22.0 software packages. While evaluating the data for statistical analyzes, for frequency, percentage, mean, standard deviation, and comparison of two independent groups the t-test was used and for comparison of more than two independent groups ANOVA and LSD multiple comparison tests were used. According to results of study, It seems that statistically there is no significant difference between student’s genders,ages and their attitudes towards palying game including physical activity and according to their departments there is no significant difference among their attitudes but there is a significant difference between the fundimension and social cohesion dimension.

Bireyin fiziksel, zihinsel ve sosyal gelisimi cocukluk yillarinda baslar ve oyun bu gelisimi etkileyen onemli faktorlerden biridir. Cunku oyun, cocuklarin toplumsal ve fiziksel cevrelerinin sartlarini ogrendikleri bir surectir ve cocuklarin bir problemi cozmede daha yaratici, esnek cozumlere ulasabilmesini, doga ile iliski kurmasini ve toplumun bir parcasi olabilmesini saglar. Oyun oynamak cocuklarin hayatinda bu kadar onemli iken zamanlarinin onemli bir kismini gecirdikleri okul bahcelerinin onlara hangi olanaklari sagladigi ve bu mekânlarin nitelikleri cok onemlidir. Bu baglamda okul bahceleri cevreye duyarli, saglikli ve aktif bireylerin yetistirilmesi icin onemli mekânlardir. Ayrica ogrencilerin ogrenme kapasiteleri icin de cok buyuk bir oneme sahiptirler. Okul bahceleri cocuklarin yasam kalitelerinin onemli bir belirleyicisi oldugu icin bu calisma kapsaminda bir ilkogretim okul bahcesi iki asamali olarak degerlendirilmistir. I. asamada okul bahcesinin cocuklara sagladigi olanaklar ile mekânsal ozellikler iliskilendirilmistir. II. Asamada ise 7 yas grubu cocuklarin hayal ettikleri okul bahcesinin resmini cizmeleri istenmistir. Bu resimler arastirmacilar tarafindan, icerdikleri olanaklar acisindan degerlendirildi ve sayisal verilere donusturuldu. Arastirmanin sonuclari, okul bahcesinin cocuklarin fiziksel ve sosyal anlamda gelisimini destekleyecek nitelikte olmadigini ortaya koymaktadir. Oysaki cocuklarin hayallerindeki okul bahcesinde: dogal bilesenler agirlikta olmak uzere, oyun donatilari ve oturma elemanlari gibi cocuklarin doga ile etkilesimini saglayacak, fiziksel aktivitelerini artiracak ve sosyallesmelerine imkân saglayacak mekân bilesenleri vardir.

In this research, the effects of using game in mathematics teaching process on academic achievement in Turkey were examined by meta-analysis method. For this purpose, the average effect size value and the average effect size values of the moderator variables (education level, the field of education, game type, implementation period and sample size) were calculated. MetaWin and Comprehensive Meta-Analysis (CMA) statistical programs were used for the analysis. Based on the inclusion criteria, 31 effect size values for 26 studies were calculated. Hedges's g coefficient was used when the effect sizes were calculated and the confidence level was accepted as 95%. The average effect size value was 0.792 with 0.077 standard error which was calculated by random-effects model. As a result, the effects of using game on academic achievement is medium and positive in mathematics teaching process.

Dil ve iletişim alanında yaşanan güçlükler, otizm spektrum bozukluğunun (OSB) tanı ölçütlerinden birisidir ve bu güçlükler OSB olan çocuklarda otizmin şiddetini belirleyen önemli bir değişken olarak ele alınmaktadır. OSB olan çocukların dil gelişiminde heterojen bir yapı olduğu kabul edilmektedir. OSB olan bazı çocuklar sözel dili hiç edinemezken, bazı çocuklarda normal gelişim gösteren akranlarına yakın bir sözel dil kullanım örüntüsü görülebilmektedir. Bu derleme çalışmasında OSB olan çocukların dil ve iletişim becerilerine ilişkin gelişimsel özellikleri incelenmiştir. OSB olan çocuklarda söz öncesi dönemde sözel olmayan sosyal iletişim becerilerine, sözel dil döneminde dilin bileşenlerine ilişkin sendroma özgü gelişimsel özellikler/bozukluklar görülmektedir. Bu nedenle bu derleme çalışmasında OSB olan çocukların söz öncesi dönemde sözel olmayan sosyal iletişim becerilerine yönelik gelişimleri ele alınacaktır. Bunun yanı sıra sözel dil döneminde olan OSB olan çocukların dilin biçimbirim bilgisi/sözdizimi, anlam bilgisi ve kullanım bilgisi bileşenlerine yönelik gelişimsel özellikleri incelenecektir. Alanyazından derlenen bu çalışmanın OSB olan çocuklarda dil gelişimi üzerine çalışan öğretmenlere ve araştırmacılara yol göstereceği düşünülmektedir.

anemon The aim of this research is to examine the games played by the 2nd and 3rd grade primary school students. The research was conducted at a public school in Bakırköy district, Istanbul. In the research, "Case Study" was used as qualitative research method. The study group consisting of 80 students included 22 boys and 18 girls in 2nd grade, 22 boys and 18 girls in 3rd grade. The data of the study were obtained from the focus group interviews consisting of open-ended questions prepared by the researcher. According to the results of the research, male students were found to be more addicted to playstation, tablet and computer games than female students. Even though there is not much difference between the ages of 2nd and 3rd grade students, it is determined that there is a visible difference in the content of the games they play. Bu araştırma, ilkokul 2. ve 3. sınıf öğrencilerinin günümüzde oynadıkları oyunların incelenmesini amaçlamaktadır. Araştırma, İstanbul ili Bakırköy ilçesinde bulunan bir devlet okulunda gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden “Durum Çalışması” deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2. sınıf öğrencisi 22 erkek, 18 kız; 3. sınıf öğrencisi 22 erkek, 18 kız olmak üzere toplam 80 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, araştırmacı tarafından hazırlanan açık uçlu sorulardan oluşan odak grup görüşmeleriyle elde edilmiştir. Araştırmada sonuçlarına göre, erkek öğrencilerin play station, tablet ve bilgisayar oyunlarına kız öğrencilere oranla daha düşkün oldukları görülmüştür. 2. ve 3. sınıf öğrencilerinin arasında büyük bir yaş farkı olmamasına rağmen oynadıkları oyunların içeriğinde gözle görülür bir farkın olduğu saptanmıştır. 288906

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2010, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Social Sciences, 2010, İnsan yaşamında ilk çocukluk dönemi çok önemli bir dönem kabul edilmektedir. Psikologlar tarafından incelenen ve doğrulanan bulgulara göre ilk çocukluk dönemi, yetişkinlik dönemindeki kişiliğinin oluşmasında temel oluşturur. Dünyanın birçok bölgesinde, 0-5 yaş arası eğitime ağırlık verilmeye başlandığı ve bu konuyla ilgili dünya genelinde birçok ülkede gelişim ve oyun okulları açıldığı görülmektedir. Son yıllarda çok hızlı yaygınlaşmaya başlamış olan çocuk gelişim ve oyun okullarının en önemlilerinden biri de Gymboree Play&Music okuludur. Çocuğun gelişim hızının belirlenebilmesi, geliştirilebilmesi ve pozitif yönde ilerlemesi amaçlanarak hazırlanan gelişim destekleyici oyun programları, farklı okullarda farklı kuramlar ve yöntemler kullanılarak düzenlenmektedir., It is admitted that early childhood is fundamental period in human life. According to the fact that is thoroughly investigated and verified by the psychologist, personality formed in the adulthood is based on the one?s early childhood. It is clear that the education of the 0-5 year old child is emphasized and child development schools are founded in the worldwide related with this subject. One of the most important of these expanding schools in the last years is Gymboree Play & Music. Play programs supporting child development are organized in different schools by using different methods and theories., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2010, Bu çalışmada tiyatro mekânının oyun kavramıyla birlikte ilkel dönemden başlayarak günümüze kadar nasıl bir değişim gösterdiği incelenmiştir. “Oyuncu insan” tiyatronun temelini oluşturur ve insan doğasında yer alan “oyunculuk”, tiyatronun her dönemde hayatın vazgeçilmez olgusu olmasını sağlar. Oyun kavramının bileşenleri olan “insan, zaman ve mekân” kavramları tiyatro için de geçerlidir. İnsanlar tarafından belirlenen mekânlarda oynanan oyun belirli bir zaman diliminde oynanır. Bu tezin giriş bölümünde tiyatro mekânı kavramı incelenirken tiyatronun sadece bir yapı olarak ortaya konmayacağı, geçici mekânlarla gezici tiyatro kumpanyalarının yarattığı mekânların da inceleneceği ifade edilmiştir. Bu çalışmanın ikinci bölümünde tiyatronun kökenini anlatabilmek adına oyun kavramının nasıl ortaya çıktığı anlatılmış, “oyuncu insan” tanımlanmıştır. Oyunun ritüellerle ve mimesisle (taklit) olan ilişkisi ortaya konmuş ve tiyatronun bu kavramlarla olan bağı incelenmiştir. Bu çalışmanın üçüncü bölümünde tiyatro mekânları ilkel dönemden başlayarak modern döneme kadar incelenmiştir. Bu inceleme yapılırken dönemlerin kültürel, politik ve ekonomik atmosferlerinin tiyatro ortamını ne şekilde etkilediği ortaya konmuştur. Her dönemde tiyatroya etkisi olan isimler ve tiyatro mekânlarına katkıları ve mekân örnekleri incelenmiştir. Çalışmanın dördüncü bölümünde modern tiyatronun temelleri, öncüleri incelenip birbirleriyle olan ilişkileri günümüze kadar olan süreçte ortaya konmuş, tiyatro ortamını etkileyen akımlar ve bu akımlarla birlikte oluşan tiyatro mekânları örneklerle anlatılmıştır. Bu tezin beşinci bölümünde oyun, tiyatro ve kent ilişkisi yorumlanmıştır. Dönemlerinin politik, ekonomik, sosyal ve kültürel değişimlerinin kentlerde tiyatroya verilen önemi nasıl etkilediği ve bu değişimlere bağlı olarak tiyatro mekânının kentsel konumunun nasıl değiştiği yorumlanmış, kentsel mekânda tiyatroya olan seyirci katılımı dönemsel süreçte ortaya konmuştur. Bu bölümde tiyatronun ilkel dönemden geleceğe “Oyuna Katılım”, “Doğaçlama” (Emprovizasyon), “Yanılsama” (İlüzyon), “Dekorun Varlığı” ve “Tiyatro Mekânı” açısından durumunu gösteren grafiklerle yorumlanmıştır. Sonuç bölümünde ise, tiyatro mekânının oyuncusu ve izleyicisiyle birlikte şekillenen, bulunduğu dönemin kültürel, ekonomik, politik yapısındaki değişkenlerden etkilenen bir mekân olduğu, tiyatro mekânının kentteki varlığının tüm bu değişkenlere bağlı olduğu, oyuna izleyici katılımının gerek mekân tasarımı gerekse yaşanan döneme göre farklılık gösterdiği, tiyatro mekânındaki yanılsama kavramının izleyicinin oyuna katılımıyla doğrudan ilişkili olduğu, tiyatroda dekorun her dönemde farklı bir önemi ve anlamı olup tiyatro mekânının izleyici ve oyuncularla şekillenen canlı bir mekân olduğu, modern öncesi tiyatronun yerel, modern dönem tiyatrosunun ise kültürlerarası olduğu sonucuna varılmıştır., The evolution of the theatre space together with the notion of “play” from the prehistoric times until our days is studied in this thesis. Since “acting” is a basic element of the human nature, in every period of life, the theatre has been indispensable and the “playing man” the root of theatre. The notions of “man, time and space” which are the components of the notion of play are also valid for the theatre. The plays that have been performed in spaces that are designated by men are played in specific time periods. In the first part of this thesis not only the notion of theatre space as a building is presented but at the same time its presence as a temporary space created by itinerant theatre companies. In the second part of this work, in order to describe the roots of theatre the way that the notion of play first appeared is explained and the definition of the “playing man” is set out. The relation between the play and the rituals and mimesis and the connection that exists between theatre and these notions is shown. In the third part of this work, the theatre spaces from the prehistoric times until modern day are studied. By doing so, the way in which the cultural, political and economic atmosphere of the different periods affected the theatre ambience is displayed. For every period both the people who influenced theatre and their contribution to its atmosphere, as well as examples of spaces are studied. In the fourth part of this work, the foundations of the modern theater and its pioneers are introduced by each other’s relation with a process from its beginning until today, movements that affected the theater environment and the theater spaces consisted from these movements are described with several examples. In the fifth part of this thesis the relation between play, theatre and city is explained. The way that the political, economic, social and cultural changes in every period affected the importance that was given to the theatre in the cities as well as the way that the theatre’s urban location that was linked to these changes was altered are presented. The spectators’ participation in the theatre at the urban spaces is presented in a periodic process. In this part the theatre’s situation from the prehistoric times to the future is described with graphics titled “Participation to the Play”, “Improvisation”, “Illusion” and “the Presence of the Scenery” and the ‘’Theater Space’’ which are thoroughly explained. In the conclusions’ part, the fact that the theatre is a space that has been shaped with the cooperation of player and spectator and that has been affected by the variables in the cultural, economic and political structure of each period is demonstrated. Furthermore, it is concluded that the theatre as a space in the cities is dependent upon these variables and that the spectators’ participation in the play varies depending on the space design and the time period. Lastly, it is concluded that the notion of improvisation in the theater space is directly related with the spectators’ participation, that the scenery of the theater has a different value and meaning in every period, the theater space is an alive place taking on a shape by the spectator and the actors and today’s theater is an intercultural theater., Yüksek Lisans, M.Sc.

The purpose of this study is to investigate the physical properties and user (48-72 month children and adults accompanying them) behaviours in children's parks/playground. Participants of the study consist of 12 children (6 girls and 6 boys) selected on random basis from six different parks located in Kadıköy, Üsküdar, and Ataşehir districts in İstanbul. The qualitative research design was used in the study. Data were collected with structured interviews and naturalistic observations. During the observations in the parks, all activities and behaviors of children were recorded on an individual basis by using an observation form. Additionally, short interviews were conducted with children and their relatives (mother, father, grandmother, aunt) in the parks.The results of the study revealed that all of the parks have traditional playground equipments. Observation results of the study indicated that children do not play with each other out of making contact only to state their wishes in limited verbal communication. Moreover, the results obtained by interviews showed that adults bring their children to the parks to prevent them to get bored at home while children stated that they came the park to play. ÖzetBu araştırmanın amacı çocuk oyun alanlarının/parklarının fiziksel özelliklerinin ve kullanıcılarının (48-72 ay çocuklar ve onlara eşlik eden yetişkinler) davranışlarını incelemektir. Katılımcılar İstanbul ili Üsküdar, Kadıköy ve Ataşehir ilçelerindeki altı farklı parkta rastgele seçilen 12 çocuk (6 kız, 6 erkek)'tan oluşmaktadır. Nitel araştırma deseni kullanılarak gerçekleştirilen araştırmanın verilerinin toplanmasında ‘doğal ortamda gözlem’ ve ‘yapılandırılmış görüşme’ bir arada kullanılmıştır. Parklarda yapılan gözlemler sırasında çocukların tüm davranış ve eylemleri ayrı ayrı gözlem formuna kaydedilmiştir. Ayrıca çocuklar ve onlara eşlik eden yetişkinlerle kısa bir görüşme yapılmıştır.Araştırmadan elde edilen bulgular parkların tamamında geleneksel tipte oyun materyallerinin bulunduğunu ortaya koymaktadır. Gözlem sonucunda elde edilen veriler çocukların parkta birbirleri ile oyun oynamadıklarını ancak isteklerini belirtmek için sınırlı düzeyde sözel iletişimde bulunduklarını ortaya koymuştur. Görüşmelerden elde edilen veriler, yetişkinlerin evde sıkılmalarını önlemek için çocuklarını parka getirdiklerini; çocuklar ise oynamak için oyun parkına geldiklerini göstermektedir.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2005, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2005, Bu tez, hayatımıza giderek daha fazla yayılan ve geçirgen hale gelen seyyar teknolojilerin yardımıyla, etrafımızdaki yapılı çevre üzerine öyküsel katmanlar örtmeyi öngören, “mimarlıkta öyküselleştirme” fikrini incelemektedir. Mimarlık ve anlatı kavramları, birbirinden asla kopuk olmamıştır. Mimarlık tarihi boyunca, yapısal elemanların ve uzaysal dekorun, öykü anlatım dekoru olarak kullanıldığı pek çok örnek görebiliriz. Klasik yapıların planlarını incelediğimizde, temel geometrik şekillerin, bir ideolojiyi öyküleştirmek için kullanıldığı hallerle sıkça karşılaşırız. Gündelik hayatımızda da, anlatı, önemli bir yer tutar. İster otobiyografik olsun, ister sıradan bir olayı anlatıyor olsun, ister tamamen kurgusal olsun, öykü anlatımı, genel geçer bir olgudur. Bununla beraber, özellikle son on-yıllarda, mimari mekânın giderek daha az geometrik, düzenli, ve halihazırda-verilmiş olduğu bir uzayda mimarlık yapmakta olduğumuzu fark ediyoruz. Seyyar teknolojiler sayesinde giderek daha “bağlı” hale gelen toplum, geleneksel uzaysal tanımları silikleştiren, melez bir uzay içinde var olmaya başlıyor. Bu tez, bu fikirleri, onları oluşturan temel kuramsal tartışmalar ışığında, incelemeyi amaçlamaktadır. Mekân üzerinden öykü anlatımı olgusunun, ve bu olgunun yeni iletişim teknolojileri ile değişen dünyadaki rolü, kapsamlı bir kuramsal tartışma ve çeşitli vaka analizleri ile desteklenerek sunulmaktadır., This dissertation discusses the idea of utilizing pervasive, ubiquitous, and mobile technologies in accordance with architectural design, in order to create a narrative layer – many narrative layers – that strengthen the meaning of the world around us. Architecture and narrative are deeply related. The history of architecture offers various examples of places which embed and narrate a story through their spatial layout and décor. the embodiment of culture, communication, and education. By examining the floor plans of historical buildings through the ages, we can observe how a rectangle, a circle, a cross, or other more complex figures, transmit a message through the ages. Indeed, narrative plays a central role in our social and leisure lives. The act of storytelling is commonplace, whether the story is autobiographical or fictional. The ability to create and to tell a story is an innate and crucial skill in humans. In recent decades, the space that architects deal with has become non-Euclidean – no longer something given, rational, geometric and well ordered. Now relations – connectivity – and visible or invisible, physical or immaterial contiguity, dynamics, characterize space. Blurring the borders between physical and virtual spaces, these hybrid spaces emerge as nomadic spaces, maintained through the constant mobility of users who employ portable communicators. This thesis presents these concepts, along with case studies and theoretical discussions, to formulate a vision of storytelling through architectural space in a world that is becoming ever more narrative., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2004, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2004, Kentli, kent ve kırsal alan ayrımını ortaya koyan esas bileşendir. İnsanın yaşadığı çevreye yönelik fiziksel müdahaleleri ile kentin sınırları oluşmaktadır. Her kentlinin yaşadığı çevreye ve algılarına dair zihninde oluşturduğu bir imaj vardır. Bu imajın, bireyin çevre içinde yaşadığı süreç boyunca kentle etkileşimini, kente dair algısını ve kent içi yönelimlerini belirlediği düşüncesi ile bu çalışmada yapılmak istenen, yaşanan kent İstanbul’un mevcut fiziksel, sosyal, kültürel ve tarihi durumlarına yönelik imajları şemalaştırmaktır. Yapılan bu şemalarla hazırlanabilecek bir oyunu, kenti tanımaya yeni başlayan, çevre bilinci gelişmemiş çocukların eğitiminde kullanmak mümkün olabilir. Bu durumun çevre bilinciyle gelişen çocukların kent deneyimlerini ve kente yaklaşımlarını geliştirebileceği düşünülmektedir., Citizens are the ones who differentiate the city from the rural lands, expose the natural and the physical situations which forms and limits the city. Citizens have a picture – image – on their mind about the city they are living in. The concentration of this image defines the intensity of individual’s behavioral pattern for urban conscious and interaction with his surroundings. Direction of this study is to form schemes aimed at summarizing the city. These schemes exposes the existing physical, social, cultural and historical structure of the city, and emphasizes the graphics of the city signs. With these schemes the aim of this study is to prepare a game for the children who have less information and knowledge according to the city. This is thought to help the children to be aware of their environment through their life time experience towards the city and improve their city image., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2003, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2003, Kentlerin serbest ve açık alan (yeşil alan) sistemlerinin bir parçası olan çocuk oyun alanları, 0-15 yaş grupları arasındaki çocukların yararlanabileceği oyun alanları olarak tanımlanmaktadır. Büyüklükleri, ilgili konut birimlerinin yapı ve nüfus yoğunluğu, sosyal ve ekonomik koşulları ve bunların ileriye dönük nüfus projeksiyonlarına göre saptanması gereken aktif açık alanlardır. Araştırmanın amacı, hızlı büyüme süreci içindeki İstanbul kentinde, giderek kaybolan rekreasyon alanlarının ayrılmaz bir parçası olan çocuk oyun alanlarının, kent planlama kriterleri temel çerçevesi içinde irdelenen tasarım kriterlerine göre seçilen Üsküdar İlçesi Örnek Alanı bütününde inceleyerek yeterliliklerini, kalitelerini ve kullanım özelliklerini ortaya koymaktır. Çalışma beş bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm, giriş, çalışmanın amacı, kapsamı ve yöntemi hakkında bilgilerin verildiği bölümdür. İkinci ve üçüncü bölümde, çocuk ve oyun ilişkisi oyun alanı türleri ve oyun alanlarının tasarım kriterleri üzerinde durulmuştur. Burada ortaya konulan tasarım kriterlerine göre Üsküdar İlçesindeki çocuk oyun alanlarının kalite, yeterlilik ve kullanım özelliklerini saptamak için yapılan alan çalışması ve sonuçları dördüncü ve beşinci bölümlerde verilmiştir., Playgrounds can be defined as a part of open urban spaces that is used by children in 0-15 age group and are arranged to serve many activities for one or more housing settlements. In these places, size of the playground, density of housing population and building structure, social and economic conditions and also projection for purposed population should be determined. Aim of this research is to bring up characteristics of quality and uses of playgrounds as an important level of recreational activities, with the planning and design principles and by means of examining Uskudar District case study. This study consists of five chapters. In the first chapter, introduction, aim, context and methodology of the study have been determined. In the second and third chapters, relations between child and playing activities, types and design criteria of playground are examined. Then design criteria that are mentioned in this chapter are considered to specify the characteristics of use, quality and efficiency of the playgrounds in Uskudar District Case Area., Yüksek Lisans, M.Sc.

In this study, Effect of "Game-Based Attention Training Program", prepared by the researcher, on attention and language skills of 5 and 6 year old children, was investigated. The study group of this experimental model research was formed by 5-6 years old 62 children that attended half-day program in kindergartens under Ministry of Education in Karaman city center in 2011-2012 academic year. As a data collection tool "Peabody-Picture-Vocabulary Test" was used to determine language skills of them. "Peabody Picture Vocabulary Test" was applied as pre-test. "Game-Based Attention Training Program" which lasts 30-40 minutes, was applied with the children in the experimental group for 10 weeks, twice in a week. During this period no work was done with the control group. Immediately after the end of the training program the same test was applied to the children in both the experimental and the control group as post-test. As a result of this research, it can be said that "Game-Based Attention Training Program" is effective in increasing attention and language skill levels of 5 and 6 year old children, Bu araştırmada; araştırmacı tarafından hazırlanan “Oyun Temelli Dikkat Eğitim Programının” 5 ve 6 yaş çocukların dil becerilerine olan etkisi araştırılmıştır. Deneme modelinde olan araştırmanın çalışma grubunu 2011-2012 eğitim- öğretim yılında, Karaman il merkezinde bulunan, Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı anaokulların da yarım gün öğrenim gören 5-6 yaş grubu 62 çocuk oluşturmaktadır. Çocukların dil becerilerini belirlemek amacıyla “Peabody- Picture-Vocabulary Test (Peabody Resim Kelime Testi)” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. “Peabody Resim Kelime Testi” her çocuğa bireysel olarak ve okul idaresi tarafından gösterilen, çocukların dikkatlerini dağıtmayacak odada, araştırmacı tarafından ön test olarak uygulanmıştır. Daha sonra deneme grubunda yer alan çocuklara 20 oturumdan oluşan, 10 hafta, hafta da 2 kez olarak planlanmış, “Oyun Temelli Dikkat Eğitim Programı” uygulanmıştır. Oturumların uygulama süresi 30-40 dakika arasında sürmüştür. Kontrol grubu ile bu süreçte herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Eğitim programının bitiminden hemen sonra hem deneme hem de kontrol grubunda yer alan çocuklara aynı test son test olarak uygulanmıştır. Bu araştırmanın sonucunda hazırlanan “Oyun Temelli Dikkat Eğitim Programının” 5 ve 6 yaş çocuklarının dil beceri düzeylerini arttırmada etkili olduğu söylenebilir

Among the most effective methods in education and training, creative drama is suggested to have an important function. When studies on creative drama practices, which is effective both in permanent and functional learning, are examined it is seen that creative drama is more efficient than nearly all of the other methods and it is inevitable to use these practices especially in the development of perception. Human being follows what is going on around them form the moment they born and put them in their memory in various formats. In later processes, using creative drama as a method in this learning method occuring as part – whole relationship or completion processes brings lasting and functional results. In creative drama applications which are developed based on all kinds on data known and readly available, no matter how much individual differences, the results allows these differences to form a union. The effects of perceptions previously acquired on a subject and new perceptions based on these perceptions and learnings as a result of these, creates a permanent and effective learning environment., Eğitim ve öğretimde kullanılan en etkili yöntemler arasında yaratıcı dramanın önemli bir fonksiyona sahip olduğu ileri sürülmektedir. Hem kalıcı hem de işlevsel öğrenmenin gerçekleşmesinde de etkili olan yaratıcı drama uygulamalarına yönelik araştırmalara bakıldığında diğer yöntemlerin hemen tamamından daha verimli olduğu, özellikle algı geliştirilmesinde bu uygulamalardan yararlanmanın kaçınılmaz olduğu görülür. İnsanoğlu, dünyaya geldiği andan itibaren etrafında olup bitenleri izlemekte, bunları çeşitli biçimlerde belleğine yerleştirmektedir. Daha sonraki süreçlerde kimi zaman parça bütün ilişkisi kimi zaman da tamamlama süreçleri ile gerçekleşen bu öğrenme yönteminde yaratıcı dramanının yöntem olarak kullanımı, kalıcı ve işlevel sonuçları beraberinde getirir. Hazır olan ve bilinen her türlü veriden yola çıkarak geliştirilen yaratıcı drama uygulamalarında, kişisel farklılıklar ne kadar fazla olursa olsun, ortaya çıkan sonuçlar, bu farklılıklardan bir birlik oluşmasını da sağlar. Bir konuda önceden edinilen algıların etkisi ve bu algılardan yola çıkarak yeni algılar ve buna bağlı olarak öğrenmeler de kalıcı ve etkili bir öğrenme ortamını oluşturur.

Bu çalışma Martin Crimp’in The Country oyununda anlattığı, çoğunlukla yalnız ve esrarengiz karakterlerin şehir merkezleri dışında kurdukları ve hapsoldukları dünyayı keş feder. Crimp sembolik ve absurdist aç ılardan incelediği ac ımasız insan ilişkilerini ve psikolojik bozuklukları yans ıtan birçok yenilikçi oyun yazmıştır. Yazar olaylar ın çoklu bakışaçılardan aksettiği çe şitli oyun teknikleri kullanır. Oyunlar ında kullandığı farklı uslup ve teknikler sayesinde Crimp, günümüz İngiliz tiyatrosunun en yenilikçi oyun yazarları arasında yer alır. The Country (2000) oyununu, yetiş kinlerin kendi aralar ında kurguladıkları güç oyunlarını vurgulamak üzere, bir çocuk oyunu olan taş-kağıt-makas oyununu temel alarak yapılandırır ve bu yenilikçi özelliğini bir kez daha kanıtlar. Be ş sahneden oluşan oyunun olay örgüsü biçimsiz diyaloglar, duraksamalar, kesintiler ve tekrarlardan oluşan bir dizi dolaşık, kaçamaklı rivayetler şeklinde karşım ıza ç ıkar. Oyun modern evliliklerin hapishane haline gelmiş aile-içi hayatlarını örneklendirir. Şehir merkezi dışında geçen hayatlar ı ve başkalarının bilinmezliği gibi konuları ele alırken Crimp sorgulama, yadsıma ve reddetme hilelerini kullanır. Adeta bir oyun kurgusu ş eklinde sunulan gereçler Oyun Teorisi terminolojisi kullanılarak de ğerlendirilecektir., This paper intends to interpret Martin Crimp’s theatrical territory whose characters consist of lonely and mysterious occupants trapped together in the British suburbs. Crimp has written innovative plays in which he explores a symbolic and absurdist landscape of cruel personal relationships and psychological disorders. He employs various theatrical possibilities where incidents are reflected and refracted through multiple perspectives. The diversity of form and styles he employs in his plays makes Crimp one of the most innovative and original playwrights of new writing in Britain. He has structured The Country (2000) in the form of the children’s game of rock-paper-scissors in order to highlight the power games among adults; hence empowering his innovative style once more. The play’s five scenes unfold the plot through a series of evasive stories that consist of shapeless dialogues, hesitations, interruptions and repetitions. The Country exemplifies domestic space in which modern marriages have become prisons. The contrasts in suburban life and the unknowability of the other are depicted through a game of question and negation, and tricks of language which will be evaluated by the vocabulary of Game Theory.

Çocukların oyunlarında heyecan aramak için yaptıkları ve fiziksel olarak yaralanma riski olan oyunlar riskli oyun kavramı altında tartışılmaktadır. Bu çalışmada, okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin çocukların riskli oyunlarına yönelik görüş ve algılarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma nitel araştırma yaklaşımıyla açımlayıcı bir araştırma olarak yürütülmüştür. 2015-2016 eğitim ve öğretim yılında Ankara ilindeki altı farklı okul öncesi eğitim kurumunda görev yapan toplam 25 öğretmen çalışma grubunu oluşturmuştur. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen bir görüşme formu kullanılarak ve birebir görüşmeler yoluyla toplanmıştır. Görüşmelerin dökümü ile elde edilen dokümanlar üzerinde belge tarama yapılmış ve öğretmen görüşlerinin sıklık dağılımları üzerinden analizler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, çalışma grubunda bulunan öğretmenlerin riskli oyunlara karşı temkinli yaklaştıkları belirlenmiştir. Çocukların fiziksel sağlıklarına verilen önem onların risk almalarının önünde bir engel olarak görülmektedir. Bunun, risk kavramının tehlikeli ve zarar verici olarak algılanmasından kaynaklanabileceği gözlemlenmiştir. Diğer taraftan velilerin ve idarecilerin öğretmenler ve oyunlara yönelik tutumlarının, ayrıca fiziksel altyapı sorunlarının da riskli oyunları engelleyen diğer etkenler arasında olabileceği görülmüştür. The concept of risky play is discussed under the name of play, which seeks excitement and involves a risk of physical injury. In this study, it was aimed to examine the pre-school teachers’ opinions and perceptions toward risky play. This study was conducted as a basic and exploratory research according to the qualitative approach Totally 25 pre-school teachers working at six different schools at 2015-2016 term dates in Ankara participated in this study. Data were collected by using a questionnaire form, which was developed by researchers and participants were interviewed individually. Document analysis was conducted on the documents obtained by these interviews. As a result of the study, it was indicated that teachers’ approaches to risky play was cautious. The importance given to children’s physical health was seemed to an obstacle for taking risk. As a reason for this foundings, it was observed that risk was perceived as a dangerous and damaging. Also, it was observed that attitudes of parents and school managers toward teachers and physical infrastructure issues could be other factors that prevent risky play.