Search

Bu çalışma, Meram (Konya) ilçesine bağlı Kayadibi, Yeşildere ve İkipınar lokasyonlarında yer alan ceviz bahçelerinde, Cydia pomonella (L.) (Lepidoptera: Tortricidae)]'nın ergin popülasyon gelişimi ve bulaşıklık oranının belirlenmesi amacıyla 2018-2019 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmada, Elma içkurdu mücadelesinde önemli bazı kriterlerden olan ilk ergin çıkış tarihleri, ergin popülasyon gelişimi, zararlının kaç döl verdiği, erginlerin doğada aktif olduğu süre ve ceviz meyvelerindeki bulaşıklık oranının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada zararlının popülasyon gelişimini belirlemek için delta tipi eşey feromon tuzakları kullanılmıştır. Her lokasyonda üç bahçe belirlenip, her bahçeye bir adet olmak üzere toplamda dokuz adet delta tipi tuzak, yaklaşık ortalama sıcaklığın 10°C olduğu Nisan ayının son haftasında bahçelere asılmıştır. Tuzaklar haftada bir kez kontrol edilip ergin birey sayısı kaydedilmiştir. Zararlının ceviz meyvelerinde meydana getirdiği bulaşıklık oranını tespit etmek için, bahçenin değişik yerlerinden rastgele seçilen beş ağacın dört tarafından beşer adet meyve olmak üzere toplamda 100 adet meyve kontrol edilerek bahçenin yüzde bulaşıklık oranı hesaplanmıştır. Çalışma sonucunda, eşeysel çekici feromon tuzaklardan elde edilen verilere göre ilk erginler Mayıs ayının ilk haftası çıkış yapmışlardır. Zararlı 2018-2019 yıllarında Kayadibi ve İkipınar lokasyonlarında iki kez, Yeşildere lokasyonunda ise üç kez tepe noktası oluşturmuştur. Ergin bireyler yaklaşık 4.5 ay süre ile doğada aktif kalarak Eylül ayı ortalarına kadar görülmeye devam etmişlerdir. Elma içkurdunun Meram'da yıllara ve iklim şartlarına göre 2-3 döl verdiği tespit edilmiştir. Ceviz bahçelerinde 2018-2019 yıllarında tespit edilen ortalama bulaşıklık oranı sırasıyla Kayadibi'nde %15.3 ve %6.3, Yeşildere'de %11.3 ve %9.6, İkipınar'da %4.3 ve %5.3 oranında belirlenmiştir. Elma içkurdunun Meram ilçesinde yetiştirilen cevizlerde zararlı olduğu, erken uyarı ve erken mücadele için üreticilerin feromon tuzakları kullanmaları ve en geç Mayıs ayının ilk haftası tuzakları ceviz ağaçlarına asmaları tavsiye edilmektedir. Böylece zararlının popülasyon takibi yapılarak zamanında müdahalelerle fazla insektisit kullanımının önüne geçilebilmektedir., This study was carried out in walnut orchards located in Kayadibi, Yeşildere and İkipınar locations of Meram (Konya) district in 2018-2019 in order to determine the adult population development and infestation rate of Cydia pomonella (L.) (Lepidoptera: Tortricidae)]. The aim of this study was to determine the adult population development, first adult flight dates, number of generation of the pest, duration of active time of the adults in nature and infestation rate of walnut fruits, which are some important criteria in the management of Codling moth. In the study, delta type sexual pheromone traps were used to determine the population development of the pest. Three gardens were identified at each location and nine delta traps, one in each garden, were hung in the last week of April in which avarage temperature 10°C. Traps were checked weekly and the number of adult individuals was recorded. In order to determine the infestation rate caused by the pests in walnut fruits, the total infestation rate of the garden was calculated by controlling 100 fruits, four of which were randomly selected from five of the five trees selected from different parts of the garden. As a result of the study, according to the data obtained from sexually attractive pheromone traps, the first adult emerged in the first week of May. The pest formed two peaks in Kayadibi and İkipınar locations and three peaks in Yeşildere location in 2018-2019. Adult individuals remained active in nature for approximately 4.5 months and continued to be seen until mid September. It was determined that apple Codling moth gave 2-3 generation in Meram according to years and climatic conditions. The average infestation rate determined in walnut orchards in 2018-2019 was 15.3% and 6.3% in Kayadibi, 11.3% and 9.6% in Yeşildere, 4.3% and 5.3% in İkipınar, respectively. İt is recommended that producers use pheromone traps for early warning and early control and hang pheromone traps on walnut trees not later then the first week of May, as Codling moth is harmful to walnuts grown in Meram district. Thus, the insecticide usage can be prevented by monitoring the pest population and timely interventions

Bu çalışma Meram (Konya) ilçesinde Akdeniz meyve sineği (Ceratitis capitata Wied.) (Dip.:Tephritidae)'nin şeftali bahçelerindeki popülasyon gelişimi ve bulaşıklık oranını belirlemek için2017 ve 2018 yıllarında yürütülmüştür. Bu amaç için Meram ilçesinde büyüklükleri 2-12 da arasında değişen beş adet şeftali bahçesi (Ekmekkoçu, Hasanköy, Hatıp, Karahüyük ve Yenibahçe) seçilmiştir. Çalışmada, Akdeniz meyve sineğinin erginlerini yakalamada McPhail (Decis Trap) tuzaklar kullanılmıştır. Bu tuzaklar her bahçeye 5 adet olacak şekilde yerleştirilmiştir. Çalışma sonucunda, zararlının erginleri 2017 yılında Eylül, Ekim aylarında iki kez, 2018 yılında ise Ağustos, Eylül, Ekim, Kasım aylarında dört kez tepe noktası oluşturmuştur. Meram ilçesinde iklim şartlarına ve yıllara göre değişmekle birlikte zararlının iki ila dört döl verdiği tespit edilmiştir. Akdeniz meyve sineğinin ilk erginleri 2017 yılında Ağustos ayının üçüncü haftasından Kasım ayının üçüncü haftasına kadar dört ay, 2018 yılında ise Temmuzun üçüncü haftasından Kasım ayının son haftasına kadar beş ay süre ile doğada aktif olduğu belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, 2017-2018 yıllarında Akdeniz meyve sineğinin bulaşıklık oranı sırasıyla Ekmekkoçu'nda %5 ile %2, Hasanköy'de %3 ile %2, Hatıp'ta %96 ile %100, Karahüyük'te %94 ile %100, Yenibahçe'de %0 ile %2 oranında tespit edilmiştir. Üreticilerimize zararlı ile mücadelede yere düşen meyveleri toplamak başta olmak üzere diğer kültürel tedbirlerin alınması, Temmuz ayı başından itibaren McPhail (Decis Trap) tuzaklarını kullanmaları tavsiye edilmektedir., This study was carried out in 2017 and 2018 years in Meram district (Konya) in order to determine the population development and infestation rate of the Mediterranean fruit fly (MFF) (Ceratitis capitata (Wied)) (Dip.: Tephritidae) in the peach orchards. There were five peach orchard, 0.2-1.2 ha range size, chosen for the study in Meram district (Ekmekkoçu, Hasanköy, Hatıp, Karahüyük and Yenibahçe). In the study, traps called McPhail trap (Decis Trap) were used to catch the adults of the MFF. There were five traps used for peach garden. As a result of the study, adult population development showed variations in two years, two population peaks occurred in 2017 and four times in 2018. The pest given from two to four generation in Meram district depending the climatic conditions and years. The first adults of the MFF appeared in 2017 in the third week of August and were active for four months, and appeared in 2018 in the third week of July and were determined to be active in the nature for about five months. The infestation rates were determined as %5 and %2 in Ekmekkoçu, %3 and %2 in Hasanköy, %96 and %96 in Hatıp, %94 and %100 in Karahüyük, %0 and %2 in Yenibahçe location, respectively in 2017 and 2018. Farmers were given advised to be used McPhail trap (Decis Trap) at the beginning of July and to carry out other cultural practices in orchards, especially to remove the fallen fruits on the ground.

Şeker pancarı (Beta vulgaris L.), endüstriyel ürünler arasında en önemli mahsullerden biri olarak kabul edilir. Bakteriyel yumuşak çürüklük hastalıkları oldukça tahrıpkardır ve şeker pancarında önemli kayıplara neden olmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye'de Konya ilinden 2016-2017 yetiştirme mevsimlerinde hastalıklı şeker pancarından izole edilmiş olan Pectobacterium ızolatları ile çalışmıştır. Bu izolatların tanımlanması ve karakterizasyonu için biyokimyasal, fizyolojik, morfolojik ve moleküler temelli testler yapılmıştır. elde edilen izolatlar, 37° C'de, % 5 NaCl'de ve CVP ortamında gelişim göstermişlerdir. Pektolitik aktivite ve patojenite testlerinde olduğu gibi tütün yapraklarına aşırı duyarlılık testinde (HR) pozitif reaksiyon vermişlerdir. Katalaz pozitif, oksidaz negatif. İndol üretimi ve fosfataz testleri negatif reyaksyon vermişlerdir. Ek olarak izolatlar, glikoz, laktoz, maltoz, trehaloz ve α -metil glukositten asit üretimi için pozitiflik gösterirken, melibiozdan asit üretiminde negatif olmuştur. Tüm izolatların 16S-23S ITS bölgesi için Ll / G1 primerleri kullanılarak PCR analizleri yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; 13 adet Pectobacterium betavsculorum biyokimyasal ve moleküler yöntemlerle karakterize edilmiştir. İyi karakterize edilmiş patojenler konukçu - patojen etkileşimlerinin daha iyi anlaşılmasına yardımcı olurdur, şeker pancarı üzerindeki bakteriyel hastalıkların mücadelesinde yardımcı olacaktır., Sugar beet (Beta vulgaris L.) is considered to be one of the most important crops among industrial products. Bacterial soft rot diseases are highly destructive and cause significant losses in sugar beet. In this study, In Konya province (Turkey), Pectobacterium isolates that were isolated from diseased sugar beet during growing season on 2016-2017. Biochemical, physiological, morphological and molecular based tests were performed for the identification and characterization of these isolates. obtained isolates showed growth at 37 ° C, 5% NaCl and CVP medium. They reacted positively to tobacco leaves hypersensitivity test (HR) as well as pectolytic activity and pathogenicity tests. Catalase positive, oxidase negative. Indole production and phosphatase tests showed negative reaction. In addition, the isolates were positive for acid production from glucose, lactose, maltose, trehalose, and α-methyl glucoside, but were negative in acid production from meliboside. PCR analysis of all isolates were performed using L1 / G1 primers for 16S-23S ITS region. According to the results obtained; 13 Pectobacterium betavsculorum were characterized by biochemical and molecular methods. Well-characterized pathogens help to better understand host-pathogen interactions, will help in the fight against bacterial diseases on sugar beet.

Konya İli Çumra Yöresinde Şekerpancarı üretim alanlarında görülen fungal kaynaklı hastalıkların durumunu tespit etmek amacıyla 2016 ve 2017 yıllarında yapılan tarla gözlemleri ve laboratuar çalışmaları sonucunda,Cercospora betcola,Erysiphe betae,Rhizoctonia solani,Rhizoctonia crocorum,Macrophomina phaseolina, Fusarium oxysporum, Fusarium semitectum, Fusarium clamidosporum, Fusarium culmorum, Fusarium sambucinum, Fusarium solani,Alternaria sp.,Gliocladium sp., ve Chaetomium sp., gibi fungal organizmaların varlığı tespit edilmiştir.Yörede her iki yıl içinde en yaygın görülen hastalıklar Cercospora yaprak leke hastalığı ve Külleme hastalığı olurken, bunları özellikle bitkilerin daha genç dönemlerinde daha yoğun olarak karşılaşılan değişik Fusarium türlerinin enfeksiyonları izlemiştir.Cercospora yaprak leke hastalığının oranı her iki yıl da da % 60'ların üzerinde olurken. külleme hastalığının oranı %17.39 ile % 20.80 arasında değişmiştir.Değişik Fusarium türleriyle enfekteli bitki oranları 2016 ve 2017 yılları itibariyle sırasıyla % 14.31 ile % 12.60 oranlarında bulunmuştur.Fusarium enfeksiyonlarını daha çok yaprak enfeksiyonu şeklinde karşılaşılan Alternaria sp., enfeksiyonlarının takip ettiği tespit edilmiştir.Alternaria sp ile enfekteli bitki oranı % 1.76 ile % 2.00 arasında değişim göstermiştir.Patojenik organizma olarak yörede şeker pancarında son yıllarda bitkilerin daha gelişkin dönemlerinde kök çürüklüğü şeklinde karşılaşılan Rhizoctonia kaynaklı enfeksiyonların oranı Alternaria sp. enfeksiyonlarını izlemiştir. Bu enfeksiyonlardan sorumlu Rhizoctonia solani ve Rhizoctonia crocorum isimli iki fungal organizmanın varlığı tespit edilmiş olup, bunlara bağlı hastalıklı bitki oranları % 0.98 ile % 0.15 arasında değişmiştir., As a result of field observations and laboratory studies conducted in 2016 and 2017 in order to determine the status of fungal diseases in sugar beet production areas in Çumra Region of Konya were determined fungal organisms such as Cercospora betcola,Erysiphe betae,Rhizoctonia solani,Rhizoctonia crocorum,Macrophomina phaseolina, Fusarium oxysporum, Fusarium semitectum, Fusarium clamidosporum, Fusarium culmorum, Fusarium sambucinum, Fusarium solani,Alternaria sp.,Gliocladium sp., ve Chaetomium sp. Cercospora leaf spot disease and powdery mildew disease were the most common diseases in the region in two years, followed by infections of different Fusarium species, which are more intense especially in the younger years of the plants. The percentage of Cercospora leaf spot disease is over 60% in both years, while the rate of powdery mildew disease varies between 17.39% and 20.80%. In 2016 and 2017, the rates of infected plants with different Fusarium species were 14.31% and 12.60%, respectively. Fusarium infections were mostly followed by leaf infection Alternaria sp. The rate of plants infected with Alternaria sp ranged from 1.76% to 2.00% . As a pathogenic organism, the rate of Rhizoctonia-related infections in sugar beet in the region in the form of root rot in more advanced stages of plants in recent years Alternaria sp. infections. The presence of two fungal organisms, Rhizoctonia solani and Rhizoctonia crocorum, have been identified and the diseased plant rates were between 0.98% and 0.15%.

Çorum ili Sungurlu ilçesi tahıl alanlarında görülen Aphididae (Hemiptera) türlerinin belirlenmesini amaçlayan bu çalışma 2012-2013 yıllarında yürütülmüş olup, ilçedeki buğday, arpa, yulaf, mısır ve çavdar bitkileri Mayıs ayı başından Ağustos ayı sonuna kadar, en az hafta da bir kez olmak üzere taranmıştır. Sonuç olarak; Sungurlu ilçesinde tahıllarda beslenen toplam 8 yaprakbiti türü belirlenmiştir. Bunlardan Aphididae familyası, Aphidinae altfamilyasına ait dördü, bitkinin topraküstü aksamlarından (Rhopalosiphum maidis (FITCH, 1856), R. padi (LINNAEUS, 1758), Schizaphis graminum (RONDANI, 1852), Sitobion avenae (FABRICUS, 1775); Eriosomatinae altfamilyasından diğer dördü (Forda formicaria (Van HEYDEN, 1837), F. marginata (KOCH, 1857), Baizongia pistaciae (LINNAEUS, 1767), Tetraneura ulmi (LINNAEUS, 1758) ise toprakaltı aksamlarından elde edilmiştir. Bu türlerden S. avenae (F.) 2012 yılında %50, 2013 yılında %95 bulunuş oranı ile hakim tür olarak belirlenmiştir. Topraküstü aksamlarda bulunan türler (R. maidis (F.) hariç) farklı oranlarda da olsa her iki yılda da görülmüştür. Toprakaltı aksamlarda bulunan Eriosomatinae altfamilyasına ait türlere ise 2013 yılında rastlanmamıştır. Bu türlerin 2012 yılındaki bulunuş oranları da %1 oranında olmuştur., This study was carried out in 2012-2013 in order to indicate Aphididae (Hemiptera) species on cereals of Sungurlu district of Çorum province. Aphids were collected once a week and recorded in the survey study in order to determine the species of which fed on wheat, barley, oat and corn plants. As a result; In Sungurlu district, a total of 8 species of aphid fed in cereals were determined. 4 of these species (Rhopalosiphum maidis (FITCH, 1856), R. maidis (LINNAEUS, 1758), Schizaphis graminum (RONDANI, 1852), Sitobion avenae (FABRICUS, 1775)-which are belonging to Aphidinae subfamily belonging to Aphididae family, were determined on aboveground parts of cereals. The other 4 of these species-(Forda formicaria (Van HEYDEN, 1837), F. marginata (KOCH, 1857), Baizongia pistaciae (LINNAEUS, 1767), Tetraneura ulmi (LINNAEUS, 1758)- which are belonging to Eriosomatinae subfamily were were determined on roots of cereals.S. avenae (F.) was determined as the dominant species with a rate of 95% in 2012 and 50% in 2013. The species found in above-ground organs, except for (R. maidis(F.), although in different rates, has been seen in every two years. The species in the roots belonging to the Eriosomatinae subfamily were not found in 2013. The ratio of these species blow 1% in 2012.

İki noktalı kırmızı örümcek olarak da adlandırılan Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae), dünyada bitkisel üretim yapılan tarımsal alanlarda oldukça sık bulunan önemli bir polifag zararlı türüdür. Mücadelesi, kimyasal pestisitlerin yaygın kullanılması sonucu dayanıklılık kazanması nedeni ile zorlaşmıştır. Bu yüzden kimyasal pestisitlere alternatif olarak bitkisel pestisitlerin zararlı üzerinde etkileri araştırılmıştır. Denemede; adaçayı (Salvia officinalis L.), biberiye (Rosmarinus officinalis L.), civanperçemi (Achillea millefolium L.) ve kimyon (Cuminum cyminum L.) bitkilerinden ethanol ile elde edilen ekstraktların T.urticae'ye etkileri araştırılmıştır. Yaprak daldırma metodu uygulanmıştır. Kullanılan bitki ekstraktlarının, T. urticae'nin ergin, nimf ve yumurtaları üzerine toksik etkileri ve ergin bireylere repellent etkileri denenmiştir. Çalışma, 28±1ºC sıcaklık, 16 saat ışıklanma süresi ve %65±5 orantılı nem koşullarında yürütülmüştür. Besin olarak 3 cm çapındaki fasülye bitkisinden elde edilen yaprak diskleri kullanılmıştır. Bitki ekstraktlarının %20, %15, %10, %5, %3.75, %2.5, %1.25, %0.625, %0.3125, %0.1562, %0.0781(w/w) konsantrasyonları denenmiştir. Ergin, nimf ve yumurtalar üzerinde toksik etki, erginler üzerinde repellent etki çalışmaları 24, 48 ve 72 saat süre ile takip edilerek sonuçlar kaydedilmiştir. Yumurta açılma oranları ise 7. gün sonunda sayımlar yapılarak belirlenmiştir. Bitki ekstraktları, 72 saat süre sonunda genellikle yüksek oranda toksik etki göstermiştir. T. urticae erginlerine karşı, en yüksek toksik etkili konsantrasyonun %10'luk konsantrasyon olduğu, en yüksek toksik etkili bitki ekstraktının adaçayı olduğu belirlenmiştir. Adaçayı ekstraktı 72 saat sonunda %94.64 oranında ergin ölümüne neden olmuştur. Nimfler üzerine en yüksek toksik etkili konsantrasyonun %5 olduğu belirlenmiştir. Nimf ölüm oranının en yüksek olduğu bitki ekstraktının kimyon ekstraktı olduğu ve 72 saat sonunda %96.42 oranında ölüme neden olduğu tespit edilmiştir. T. urticae yumurtaları üzerine en yüksek toksik etkili konsantrasyonun %10 olduğu belirlenmiştir. En etkili bitki ekstraktı ise adaçayı olup, açılmayan yumurta oranı %100'dür. Bitki ekstraktlarının erginler üzerine repellent etkisi incelendiğinde ise, en yüksek etkili konsantrasyonun %2.5 olduğu ve kimyon ekstraktının %100 oranında ergin bireyleri uzaklaştırıcı etki gösterdiği saptanmıştır., Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae), also known as the two-spotted spider mite, is an important polyphag pest species that is very common in agricultural production in the world. Its control has become more difficult due to its resistance to chemical pesticides. Therefore, the effects of plant extracts on pests as an alternative to chemical pesticides were investigated. In this study, effects of sage (Salvia officinalis L.), rosemary (Rosmarinus officinalis L.), yarrow (Achillea millefolium L.) and cumin (Cuminum cyminum L.) extracts obtained from the plants with ethanol on two-spotted spider mite were investigated. Leaf dipping method was applied. The toxic effects of used plant extracts on adult, nymph and eggs of T. urticae and repellent effects on adult individuals were tested. The study was carried out at 28 ± 1 ºC, 16 hours exposure time and 65 ± 5% relative humidity. Leaf discs obtained from bean plant with a diameter of 3 cm were used as nutrients. 20%, 15%, 10%, 5%, 3.75%, 2.5%, 1.25%, 0.625%, 0.3125%, 0.1562%, 0.0781% (w / w) concentrations of the plant extracts were tested. Toxic effect on adult, nymph, eggs and repellent effect on adults studies were followed up for 24, 48 and 72 hours and the results were recorded. Hatching rates of egg were determined by counting at the end of the 7th day. Plant extracts generally showed a high toxic effect after 72 hours. It was determined that the highest toxic effect concentration against T. urticae adults was 10% and plant extract with the highest toxic effect was sage. The sage extract caused adult death at the rate of 94.64% at the end of 72 hours. The highest toxic effect concentration on the nymphs was determined to be 5%. It was determined that the plant extract with the highest nymph mortality rate was cumin extract and caused 96.42% death at the end of 72 hours. The highest toxic effect concentration on the nymphs was determined to be 5%. It was determined that the plant extract with the highest nymph mortality rate was cumin extract and caused 96.42% death. When the toxic effects on T. urticae eggs were examined, the highest toxic effect concentration was found to be 10%. The most effective plant extract was sage and egg death rate are 100%. When the repellent effect of plant extracts on adults is examined, it was seen that the highest effective concentration was 2.5% and that the cumin extract has the effect of removing 100% of adult individuals.

Bu çalışma Aksaray'ın Ağaçören ilçesinde bulunan (Ağaçören-1, Ağaçören-2 ve Kütüklü lokasyonlarında) ceviz bahçelerinde Elma içkurdu (Cydia pomonella (L.) (Lep.: Tortricidae)'nun ergin popülasyon gelişimi, ilk ergin çıkış tarihi, erginlerin doğada aktif olarak bulunduğu süre ve bulaşıklık oranlarının belirlenmesi amacıyla 2018-2019 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmada Ağaçören-1, Ağaçören-2 ve Kütüklü lokasyonlarından üçer adet ceviz bahçesi seçilmiştir. Bu bahçelerdeki ceviz ağaçlarında zararlının ergin popülasyon gelişiminin takibi için birer adet feromon tuzağı asılmıştır. Zararlının sebep olduğu bulaşıklık oranını tespit etmek için, bahçenin değişik yerlerinden rastgele seçilen beş ağacın dört tarafından beşer adet meyve olmak üzere toplam 100 adet meyve kontrol edilerek bahçenin yüzde bulaşıklık oranı hesaplanmıştır. Çalışma sonucunda, üç lokasyonda feromon tuzaklarıyla belirlenen ergin popülasyonu 2018 ve 2019 yıllarında iki ve ya üç kez tepe noktası oluşturmuştur. Elma içkurdunun Ağaçören ilçesinde yıllara ve iklim şartlarına göre üç döl verdiği belirlenmiştir. Mayıs ayının ikinci haftasında ilk ergin çıkışından itibaren yaklaşık beş ay süre ile bahçelerde görülen erginlerin, eylül ayının sonuna kadar doğada aktif olduğu tespit edilmiştir. Ceviz bahçelerinde 2018-2019 yıllarında yapılan çalışma sonucunda ortalama zarar Ağaçören-1'de sırasıyla %3 ve %4, Ağaçören-2'de %2 ile %5 ve Kütüklü'de ise %5 ile %9 oranında saptanmıştır. Üreticilere ceviz bahçelerine feromon tuzaklarını mayıs ayının ilk haftasında asmalarını ve tuzaklardaki ergin sayısı ile diğer verileri göz önünde bulundurarak ilaçlamaya karar vermeleri tavsiye edilmektedir., This study was carried out in 2018-2019 in order to determine the adult population development of codling moth (Cydia pomonella (L.) (Lep.: Tortricidae), the date of first adult, the period in which adults are active in nature and infestation rates in walnut orchards located in Ağaçören district of Aksaray (Ağaçören-1, Ağaçören-2 and Kütüklü location). In the study, three walnut orchards were selected from Ağaçören-1, Ağaçören-2 and Kütüklü locations. In the walnut trees in these gardens, one pheromone trap was hung to monitor the adult population development of the pest. In order to determine the infestation rate caused by the pest, a total of 100 fruits, five of which were randomly selected from four of the five trees selected from different parts of the garden, were checked and the percentage infestation rate of the garden was calculated. As a result, the adult population identified by pheromone traps in three locations formed three peaks in 2018 and 2019. It has been determined that codling moth gave three offspring in Ağaçören district according to years and climatic conditions. In the second week of May, it was determined that the adults who were seen in the gardens for about five months after the first adult emergence were active in nature until the end of September. As a result of the study carried out in walnut orchards in 2018-2019, the average loss was 3% and 4% in Ağaçören-1, 2% and 5% in Ağaçören-2 and 5% and 9% in Kütüklü, respectively. Producers are advised to hang pheromone traps in walnut orchards in the first week of May and decide to apply pesticides by taking into account the number of adults in traps and other data.

Bu çalışma, 2017-2018 yıllarında Ilgın (Konya) ilçe merkezinde (Merkez, Düger ve Karaköy) şekerpancarı tarlalarında yürütülmüştür. Çalışma ile, Ilgın'da çizgili yaprakkurdu [Spodoptera exigua (Lep.: Noctuidae)]'nun mücadelesi için gerekli önemli kriterlerden ilk ergin çıkış zamanı, ergin popülasyon gelişimi, popülasyonun en yüksek olduğu dönemler, erginlerin doğada aktif olarak bulunduğu süre ve bulaşıklık oranının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Spodoptera exigua'nın popülasyon gelişimi eşeysel çekici feromon tuzakları ile izlenmiştir. Zararlının sebep olduğu bulaşıklık oranını tespit etmek için şekerpancarının 8-10 yapraklı olduğu dönemden itibaren haftalık olarak örneklemeler yapılmıştır. Çalışma sonucunda, S. exigua'nın erginlerinin her iki yılda da ilk olarak mayıs ayının ilk yarısında tuzaklarda yakalandığı belirlenmiştir. Ergin popülasyonu yıl içerisinde haftalık olarak haziran (11 adet/tuzak) ve temmuz (8 adet/tuzak) aylarında olmak üzere belirgin iki tepe noktası oluşturmuştur. Erginlerin tuzaklarda yakalandığı son tarih ise her iki yılda da eylül ayının ilk yarısında olmuştur. Bu sonuçlarla S. exigua erginlerinin doğada dört ay (mayıs-eylül) aktif olduğu tespit edilmiştir. Tarlaların zararlı ile ortalama bulaşıklık oranı 2017-2018 yıllarında sırasıyla Merkez'de %0.0-%0.1, Düger'de %0.1-%0.1 ve Karaköy'de %0.2-%0.2 oranında saptanmıştır. Zararlının popülasyonu her yıl artmamakla birlikte bazı yıllar salgın oluşturabilmektedir. Bu salgınların olabileceği yıllarda zararlı ile mücadelede başarı sağlayabilmek için önceden tahmin ve erken uyarı sistemleri ile ilgili çalışmaların yapılması gerekmektedir. Bu nedenle üreticilerimizin zararlının salgın yapması önleyebilmek için her S.exigua popülasyonunu feromon tuzaklarıyla takip etmeleri tavsiye edilmektedir., This study was carried out in sugar beet fields (Centrum, Düger and Karaköy) in the center of Ilgın, the district of Konya between the years of 2017-2018. With this study, it is aimed to determine infestation rate, the first adult emergence time, adult population development, adult population peaks and adult activity duration in nature, which are essential criteria required for the management of Beet armyworm [Spodoptera exigua (Lep.: Noctuidae)] in Ilgın. The population development of Spodoptera exigua was monitored by sexual attractive pheromone traps. As a result of the study, it was determined that the adults of Spodoptera exigua were first caught in sexual attractive traps in the first half of May every two years. In order to determine the infestation rate caused by the pest, samples were made weekly from the period of sugarbeet with 8-10 leaves. The adult population peaked twice during the all years, including June (11adult/trap) and July (8 adult/trap). The date when adults were caught in traps was in the first half of September every two years. With these results, it was determined that S. exigua adults were active in nature for at least four months (May-September). The average infestation rate of the fields in 2017-2018 was 0.0- 0.1%, 0.1- 0.1% in Düger and 0.2- 0.2% in Karaköy, respectively. Although the population of the pest does not increase every year, it might create an outbreak in some years. In order to be successful in the fight against pests in the years when these outbreaks may occur, it is necessary to carry out studies on prediction and early warning systems. It is recommended that our producers continuously monitor the population of S.exigua by pheromone traps for prement its outbreaks.

Fasulye (Phaseolus vulgaris, L.), yüksek protein içeriği ve insan beslenmesindeki faydaları açısından tarla bitkileri içersinde önemli bir yere sahiptir. Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli'nin neden olduğu bakteriyel adi yanıklık hastalığı, fasulye yetiştirilen alanlarda oldukça yaygın olmakla birlikte yıkıcı etkilere sahiptir. Bu tez çalışmasında, fasulye bitkisine Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli uygulandıktan sonra uygulanan farklı bakırlı bileşiklerin etkililikleri belirlenmiştir. Fasulye çeşidi olarak Alberto kullanılarak farklı iklim özelliklerinden dolayı Konya ve Afyonkarahisar İllerinde yetiştirilmiştir. Çalışmada, önerilen dozlarda bakır hidroksit, bakır sülfat pentahidrat, bakır oksiklorür, bakır hidroksit + bakır oksiklorür kullanılmıştır. Beş haftalık bitkilere tarla koşullarında 108 CFU mL-1 konsantrasyonunda bakteri süspansiyonu inokule edilmiştir. Hastalık şiddeti 0-9 skalası kullanılarak değerlendirilmiş ve sonuçlar su püskürtülen kontrol bitkileriyle karşılaştırılmıştır. Elde ettiğimiz sonuçlara göre, en etkili bakır bileşiği yaklaşık % 45 başarı oranı ile bakır oksiklorür ve en düşük etkinliğe sahip olan ise bakır sülfat pentahidrat (yaklaşık % 10) olarak belirlenmiştir. Bu çalışma ile ülkemizde ilk defa Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli'ye karşı farklı bakır bileşiklerinin etkililikleri karşılaştırılmıştır. Tarımda aşırı miktarda bakırlı bileşiklerin kullanımı çevre ve insan sağlığı üzerinde olumsuz etkilere neden olurken, bakteriyel patojenler de bakırlı bileşiklere direnç kazanmaktadır. Bu çalışma ile fasulyede bakteriyel adi yanıklık hastalığına karşı en başarılı bakırlı bileşiği bulmak ve sürdürülebilir fasulye tarımında bakırlı bileşiklerin kullanımını azaltmak amaçlanmıştır., Bean (Phaseolus vulgaris, L.) is regarded as one of the most important field cropson account of its high protein content and human nutritional benefits. Common bacterial blight (CBB) caused by Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli is the most devastating bacterial disease that affects common bean crops in all common bean growing areas. In this study, it was determined the efficacy of different copper compoundson dry bean cv. Alberto cultivated in Konya and Afyonkarahisar Provinces due to their different climatic characteristics for CBB disease. In the experiments, copper hydroxide, copper sulfate pentahydrate, copper oxychloride and copper hydroxide and copper oxychloride was used at the doses recommended by the manufacturers. Five week-old plants were inoculated by bacterial suspension adjusted to a concentration of 108 CFU mL-1 in the field conditions. Disease severity was evaluated using the 0-9 scale and the results compared with water sprayed control plants. Obtaining to data, the most effective copper compound was determined as copper oxychloride about 45%, and the lowest effectiveness hadcopper sulphate pentahydrate (about10%). In the light of the findings, the effectiveness of different copper compoundswere compared against CBB disease in our country at the first time to determine of the most appropriate copper. While the use of excessive amounts of copper compounds in agriculture causes negative effects on the environment and human health, bacterial pathogensgains copper resistant strains. In this study, it was aimed to find the most successful copper compound against CBB disease and to reduce using of access copper in sustainable bean agriculture.

Bu çalışma, fotoperiyodun börülce tohum böceğinin (Callosobruchus maculatus) ergin ve yumurta bırakma davranışı üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmalar Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi'nin Bitki Koruma bölümü laboratuvarında, 30°C sıcaklıkta, %70±10 orantılı nem ve 0L:24D (DD), 12L:12D (LD) ve 24L:0D (LL) olmak üzere farklı fotoperiyotlarda yürütülmüştür. Dişinin bıraktığı yumurta sayısı, ovıpozısyon ve postovıpozısyon süresi, yumurta açılma oranı , çiftleşme performansı ve ergin ömrü farklı fotoperyotlarda test edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, en uzun yumurta bırakma süresi sırasıyla LD ve DD periyodunda, en kısa yumurta bırakma süresi ise LL periyodunda tespit edilmiştir. Börülce tohum böceği dişilerinin postovipozisyon süresi, aydınlatma süresinin artması ile birlikte kısalmıştır. Ayrıca, en kısa postovipozisyon süresinin LL fotoperiyodunda tespit edilmiştir. Callosobruchus maculatus dişisinin bıraktığı yumurtaların açılma oranları LD ve DD stratejisinde birbirine yakın bulunmuş ve her ikisi de LL fotofazdan daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu araştırma sonucunda, börülce tohum böceğinin erkek ve dişisi test edilen bütün fotoperyotlarda neredeyse eşit sürelerde yaşamış, ancak sırasıyla hem LD hem de DD koşullarında erkeklerde ömrün daha uzun olduğu bulunmuştur. Ayrıca, ergin böceğin çiftleşme performansı, yumurta verimliliğini azaltan aydınlıktan (LL) etkilenmiştir. LL koşullarında çiftleşme performansı düşen dişilerin bıraktığı yumurtaların açılma oranları daha düşük bulunmuştur. Bu fotoperiyot koşulları, özellikle sürekli aydınlatmada, böceklerin çiftleşme süresini etkilemiştir., This study was carried out to determine the effect of photoperiod on adult and egg laying behavior of Callosobruchus maculatus. The trails were conducted in the laboratory of Plant Protection Department Faculty of Agriculture in Selcuk University. In conditions of 30°C temperature with %70± 10 of relative humudity and different photoperiods,[0L:24D (DD), 12L:12D(LD), 24L:0D (LL)]. The number of eggs laid per female, egg hatchability, the duration of oviposition, post-oviposition, copulation performance, and adult longevıty start from emergence of the pest were tested under different light/dark regimes. According to the results of the research longest oviposition duration was found in (LD) and (DD) respectively while shortest value of oviposition period was detected in (LL). As observation revealed also the post-oviposition period of the bean weevil adult females decreased by increasing the photophase regime or continuous illumination system and shortest post-oviposition period was also exposed in (LL) condition. The egg hatchability of Callosobruchus maculatus female was more or less similar in LD and DD regimes and both were higher than in LL photophase. As results of this experiment both sexes of the pest insect lived nearly equal periods at any tested light regimes but male was longer in both LD and DD conditions respectively. Furthermore, copulation performance of the adult beetle is affected by light (LL) which reduced egg fertility and less eggs were hatched, these photoperiodic conditions mainly continuous illumination effected on insect copulation time.

Konya İli Karapınar İlçesi'nde 2014 yılında yürütülen bu çalışmada; buğdayda önemli verim kayıplarına neden olan Diuraphis noxia (Kurdjumov) (Hemiptera:Aphididae) yönetiminde kuşyemi ve arpa bitkilerinin tuzak bitki olarak kullanım potansiyeli araştırılmıştır. Tesadüf parselleri faktöriyel deneme desenine göre bu tuzak bitkiler ve buğday farklı ekim tarihlerinde ekilerek 3 tekerrürlü 4 farklı kombinasyon oluşturulmuştur (buğday bitkisinin tuzak bitkilerden erken ekildiği kombinasyonlar, tuzak bitkiler ve buğday bitkisinin aynı tarihte ekildiği kombinasyonlar, tuzak bitkilerin buğday bitkisinden erken ekildiği kombinasyonlar, buğday bitkisinin sonbaharda tuzak bitkilerin ilkbaharda ekildiği kombinasyonlar). Toplam 36 parselde çıkıştan sonra başlatılan gözlem ve sayımlar Mart ayına kadar 15 günde bir, Mart ayından itibaren ise haftada bir sürdürülmüştür. Sonuç olarak; gözlem yapılan farklı kombinasyonlar içinde en yüksek buğday verimini (695kg/da) kuşyeminin buğdaya göre erken ekildiği kombinasyonlar vermiştir. Kuşyeminin tuzak bitki olarak buğdayda D.noxia bireylerini kendine çekerek verimde %24.80 oranında artışa neden olduğu ortaya konmuştur. Bu oran kuşyeminin D.noxia yönetiminde tuzak bitki olarak kullanım potansiyelini açıkça göstermektedir. Tek başına sorunun çözümünde yeterli olmasa da, entegre zararlı yönetimi yaklaşımı çerçevesinde çevreye dost diğer metodlarla kombine edilerek kullanımında daha tatminkar sonuçlar alınması beklenebilir. Ayrıca diğer buğday zararlılarına karşı da Entegre Zararlı Yönetimi çalışmalarında farklı amaçlarla kullanılması ve banker bitki sistemlerinde de yer alması ihtimal dahilindedir., This study was carried out in 2014 in Karapınar District of Konya Province in Turkey to determine the potential using capacity of canary grass (Phalaris canariensis L.) and barley in management of Diuraphis noxia (Kurdjumov) causing periodically serious damage on wheat in the district. Trap crops and wheat were formed factorial randomized block design by using in different planting dates as 3 replicates of 4 different combinations (wheat crops are planted before the trap combinations of plant, trap plant is planted at the same date and combinations of the wheat plant, combinations in which plants are wheat plants planted before the trap, combinations are planted in the spring of normal trap plant wheat plant). On total 36 plots, after departure, the observations were continued 15 days intervals until March and then weekly till harvest. As a result, maximum wheat yield was found on early planted canary grass according to the wheat parcels. The canary grass, as a trap plant, has been raised an increase in wheat yield rate of 24.80%. This ratio reveals, the canary grass has a good potential use in D.noxia management as a trap plant. Although not enough to solve the problem alone, be more satisfactory outcomes can be expected environmentally friendly in use in combination with other methods within the framework of integrated pest management approach. Also against other wheat pests, considered using a variety of purposes and the possibility to take part in banker plant system in Integrated Pest Management work.

Bu çalışmanın amacı, Konya ili Altınekin, Çumra ve Ereğli ilçelerinde Fasulye üretiminde, üreticilerin bitki koruma uygulamalarına yaklaşımlarının tespit edilmesidir. Bu amaçla 2014 yılında her ilçede fasulye üretimi yapan 20 çiftçi ile anket çalışması sonuçlarından, yerli ve yabancı literatür ile kamu kurum ve kuruluşlarından elde edilen verilerden yararlanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre üreticilerin çok azı bitki koruma konularındaki tavsiyeleri ilgili teknik elemanlardan alırken, üreticilerin çoğunluğunun etikette belirtilen doz oranından fazla ilaç kullandıkları, boş ilaç ve gübre artıklarını imha etmedikleri, ilaçlamadan sonra gereken bekleme süresine uymadan mahsulünü hasat ettikleri ve ilaç uygulamaları sırasında herhangi bir koruyucu önlem almadıkları ortaya çıkmıştır. Çiftçiler bitki koruma sorunlarının çözümünde genellikle kimyasal savaş yöntemini tercih etmekte olup, bilinçsiz pestisit uygulamaları beraberinde insan ve çevre sağlığı açısından birçok olumsuzlukları gündeme getirmektedir. Çalışmada elde edilen sonuçların insan ve çevre açısından oluşturabileceği olumsuzluklar ve çözüm önerileri tartışılmıştır., The purpose of this study is to determine plant protection applications of producers at Bean Production in Province Konya, districts Altınekin, Çumra and Ereğli. Questionnaire studies result applied to 20 farmers who are dealinğ with bean production from every district in 2014, local and foreign literatüre scanninğ, data obtained from public organizations and institutions have been used fort his purposse. According to the results, while a few growers made use of the suggestions and advice made by the related technical experts, it has been found that most of them: have followed the technical advices given by pesticide dealers and neighbour growers, etc. instead of technical experts in plant protection; used much more pesticide dosage than that of indicated in the label; didn't dispose of useless pesticides and fertilizer wastes; harvested products after pesticide applications without obeying the label instructions. During the pesticide applications, most of the growers have not obeyed the protective instructions. Growers usually preferred chemical control applications for common plant protection promlems. Frequently use of pesticides, cause serious problems for human health and environmental pollution. Results were evaluated in the frame of human and environmental prospects and some recommendations were discussed.

Araştırma, 2011-2013 yılları hasat sezonlarında, Konya Ticaret Borsası'nda en çok işlem gören Konya İlinin beş ilçesinde (Altınekin, Çumra, Karatay, Meram ve Sarayönü) yaygın yetiştiriciliği yapılan 10 farklı buğday çeşidinde Süne (Eurygaster spp.) ve Kımıl (Aelia spp.) emgi zararının ilçelere göre zarar yoğunluğunun belirlenmesi ile protein ve hektolitre ağırlıklarının tespiti amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, Kızıltan, Mirzabey ve Çeşit-1252 makarnalık buğday çeşitleri ve Tosunbey, Gerek, Altay 2000, Ahmetağa, Bezostaja, Esperia ve Konya 2002 ekmeklik buğday çeşitleri kullanılmıştır. Bölgede yoğun yetiştiriciliği yapılan ve Konya Ticaret Borsası'na gelen bu çeşitlere ait buğdaylardan TS 2975 Standartları baz alınarak homojen şekilde çeşitli yerlerden sonda cihazı ile 2 kg örnekler alınmıştır. Temizleme ve eleme işleminden sonra 50 g numune içerisinde süne ve kımıl tahribatına uğramış taneler ayrılarak tartılmış ve kütlece hasarlı taneler bulunmuştur. Kalan numune Near Infrared Transmission (NIT) yöntemi ile çalışan cihazlarla analiz edilmiş, süne ve kımıl zarar oranlarına ilave olarak protein ve hektolitre ağırlıkları tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda; 2011-2013 hasat sezonlarında tüm ilçelerde Konya Ticaret Borsası'na gelen çeşitlere ait buğdaylarda süne ve kımıl zararı ağırlıklı ortalamaları; 2011 yılında ekmeklik buğdaylarda %1.12 ve makarnalık buğdaylarda %1.19, sırasıyla 2012 yılında %1.35-%1.46 ve 2013 yılında %1.13-%1.11 olarak tespit edilmiştir. 2011-2013 hasat sezonlarında tüm ilçelerde seçilen bütün buğday çeşitlerinin süne ve kımıl zarar ortalamalarının %1.5'in altında, protein ortalamalarının %11 ve hektolitre ağırlıklarının %79'un üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Konya bölgesinde yürütülen biyolojik mücadele çalışmaları, verimin gün geçtikçe artması, uygulanan devlet alım politikaları ve yapılan eğitim çalışmaları neticesinde süne ve kımıl zarar yoğunluğunun giderek azaldığı görülmüştür., The research has been carried out by determining the damage immensity of Sunn Pest (Eurygaster spp. and Aelia spp.) damage at ten types of wheat varieties which are produced from common farming according to boroughs (Altınekin, Çumra, Karatay, Meram, Sarayönü) that are the most treated in Konya at Konya Commodity Exchange for detection of weight of protein and hectoliter during 2011-2013 year-harvest seasons. At this study, Kızıltan, Mirzabey, Çeşit 1252 durum wheat varieties and Tosunbey, Gerek, Altay 2000, Ahmetağa, Bezostaja, Esperia and Konya 2002 bread wheat varieties have been utilized. 2 kg samples of wheats regarding varieties that are produced the most and brought to the Konya Commodity Exchange have been taken homogenously by prob from different places taking as baseline of TS 2975 Standardization. After cleaning and sieving, in the sample 50 g of the grains that incurred sunn pest damages have been separated and weighed and damaged grains were found. The remaining sample has been analyzed by the tool that operates with the Near Infrared Transmission (NIT) process and in addition the rates of protein and hectoliter have been identified. At the result of research, in all boroughs at the time of 2011-2013 harvest season, the rate damage of sunn pest at wheats belonging the varieties that are brought to the Konya Commodity Exchange has been determined as 1.12% at bread wheat and 1.19% at durum wheat in 2011, respectively 1.35%-1.46% in 2012 and finally 1.13%-1.11% in 2013. Sunn pest damage rates of wheat varieties that were selected in all boroughs at the time of 2011-2013 harvest-seasons have been realized under 1.5% and protein rates above 11% and hectoliter weights above 79% have been realized. Biological control studies conducted in Konya, yield increase by the day, the government procurement policy implementation and training as a result of the sunn pest density has decreased steadily.

u araştırma 2012 yılında, Konya ilinde faaliyet gösteren un fabrikalarından elde edilen bazı yabancı ot tohumlarının ve hayvansal besin değerlerinin tespiti amacıyla yürütülmüştür. Çalışma sonunda 19 farklı familyaya ait 79 yabancı ot türü tohumu tespit edilmiştir. Türler içerisinde sayısal olarak en yoğun tür %16,1689 ile Galium tricornutum, ağırlık olarak en yoğun tür ise %21,2244 ile Aegilops cylindrica olmuştur. Rastlama sıklığına bakıldığında ise %100 ile Convolvulus arvensis en fazla rastlanan tür olmuştur. Ayrıca, belirlenen 20 türün, ham protein, ham kül, rutubet, ham selüloz ve ham yağ değerleri tespit edildi. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre bu yabancı otların bazılarının kültür bitkileri düzeyinde besin maddeleri içerdikleri, bazılarının ise içerdiği besin maddelerinin yüksek seviyelerde olduğu tespit edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda, yabancı ot tohumlarından 14 türün zengin (%15-25), 6 türün ise orta derecede zengin (%10-15) ham protein içerdiği bulunmuş, bunlar içerisinde en zengin ham protein içeren Vicia sativa (Adi fiğ), %25.6 ham protein oranıyla mısır, buğday, arpa, yulaf, çavdar ve darı gibi dane yemlerdeki oranı aşmıştır. Ham kül düzeylerine bakıldığında 1 türün zengin (%15), 19 türün ise düşük (%0-10) olduğu bulunmuştur. Bunlardan en zengini % 39.1 oranı ile Lithospermum arvense (Tarla sedef otu) , en düşük olanı ise % 1.2 ile Polygonum aviculare (Çoban değneği) olmuştur. Çalışmada ele alınan yabancı ot tohumlarının rutubet değerlerine bakıldığında 20 türün de düşük olduğu bulunmuştur. Bu türler içerisinden Lithospermum arvense?nin %2.1 ile en düşük oranda rutubet içerdiği saptanmıştır. Selüloz analizinde ise 9 türün düşük (0-10), 6 türün orta derecede zengin (10-15) ve 5 türün ise zengin (%15-42) olduğu saptanmıştır. En zengin tür %42.3ile Boreava orientalis (Sarı ot) , en düşük olanı ise %2.6 oranı ile Secale cereale (Yabani çavdar) olmuştur. Lithospermum arvense %21.57 ham yağ oranı ile en zengin, Aegilops cylindrica (Sakalotu) %1.55 ile en düşük tür olarak bulunmuştur., This research was carried out to determine the weeds seed and their for animals nutritional values from flour mills operating in Konya province in 2012. At the end of the study 79 weed species seeds which are belongs 19 different families were identified. The highest weed seeds intensity as number and weight were determined Galium tricornutum 16,16% and Aegilops cylindrica with 21,22% respectively. About the frequency of species, the most frequence species was Convolvulus arvensis with 100%. Also, crude protein, crude ash, moisture, fiber and crude oil of identified 20 species were determined. According a to the results obtained from the study, nutrient content of the some of these weed seeds was as higher as the nutrient content of crops seeds and nutrient content of some of them as higher. Result of the chemical analysis, 14 species of weed seeds rich (15-25%), 6 species of moderately rich (10-15%) of the crude protein levels were found, the richest one of crude protein in Vicia sativa (Common vetch), was 25.6% crude rate of such as corn, wheat, barley, oat, rye and millet grain food exceeded the rate of crude protein. 1 species rich crude as levels was found (15%), while 19 species poor (0-10%) were present. The richest of them with a rate of 39.1% Lithospermum arvense (Field grainwell), is one of the poorest 1.2% Polygonum aviculare (Prastrate knotweed) respectively. Interms of the values obtained in this study, 20 species of weed seeds, moisture content was found to be poor. Within this species Lithospermum arvense were included in the moisture content at the lowest rate with 2.1%. Fiber analysis of nine species were poor (0-10), 6 species of moderately rich (10-15), and 5 species rich (15-42%), respectively. Boreava orientalis (Yellow weed) with a rate of the richest 42.3%, with a rate of 2.6% the poorest one Secale cereale (Wild rye) respectively. The richest and the poorest weed seed species were Lithospermum arvense and Aegilops cylindirica (Jointed goatgrass) in crude oil analysis with the rate of 21.57% and 1.55% respectively.

Konya ili Kaşınhanı beldesindeki havuç depolarında depolanan havuçlardaki fitopatolojik sorunları ve bunların oranlarını tespit etmek amacıyla 2010 ve 2011 yıllarında bu çalışma yapılmıştır. Yapılan sürvey ve labratuar incelemeleri sonucunda 2010 ve 2011 yıllarında fitopatolojik olarak sorunlu olan köklerin ortalaması % 15 olarak tespit edilmiştir. Yapılan çalışmada fitopatolojik olarak sorunlu görülen köklerde ortalama % 22.66 fungal, % 77,45 oranında da fizyolojik kaynaklı sorunlar tespit edilmiştir. Değişik hastalık belirtisi gösteren havuç köklerinden yapılan makroskobik ve mikroskobik incelemeler sonucu cins ve tür düzeyinde 12 adet fungal organizmaya rastlanmıştır. Saptanan fungal organizmalar Fusarium spp., Alternaria spp., Rhizoctonia spp., Sclerotinia sclerotiorum Botrytis cinerea, Mycocentrospora acerina., Rhizopus spp., Pythium spp., Thielaviopsis basicola, Aspergillus spp., Ulocladium sp. ve Penicillium spp. olup 2010 yılında en yoğun olarak tespit edilenler, %21 'lik oranla Fusarium spp., % 12 oranla Alternaria spp., % 10'luk oranla Sclerotina spp. olarak belirlenmiştir. 2011 yılında ise % 20 oranında Fusarium spp., % 13 oranında Pythium spp., en yoğun olarak rastlanan fungal organizmalar olarak tespit edilmiştir. Yapılan çalışmada depolanan havuçlarda bozulmaya neden olan fizyolojik kökenli 13 adet etken tespit edilmiş olup bunlardan en yaygın olarak belirlenenler ; beneklenme, köklenme ve filizlenme, ağırlık kaybı, acılaşma, soğuk zararı, yaşlanma ve tat değişikliğidir., The study was carried out to examine phytopatological diseases and the ratio of the diseases occurred/observed in carrots stocked in carrot depots in Kaşınhanı, Konya. The average rate of roots with phytopatological diseases has been observed as 15 % from the surveys and laboratory studies carried out in 2010 and 2011. Additionally, it?s been observed that 22,66 % of the diseases results from fungal, whereas 77,45 % of the diseases results from physiological problems. From the macroscopic and microscopic observations of the roots having symptoms of different diseases, 12 different fungal organisms have been found. Those mentioned organisms are Fusarium spp., Alternaria spp., Rhizoctonia spp., Sclerotinia sclerotiorum., Botrytis cinerea, Mycocentrospora acerina., Rhizopus spp., Pythium spp., Thielaviopsis basicola , Aspergillus spp., and Penicillium spp. The ranking of mostly found organisms in 2010 are Fusarium spp. (21%), Alternaria spp. (12%) and Sclerotina spp. (10%). In 2011, Fusarium spp. (20%) and Pythium spp. (13%) have been mostly observed fungal organisms. In the study, 13 physiological factors causing spoilage of stocked carrots have been observed and spotting, cracking and splitting, weight loss, bitterness, cold weather, aging and taste change have been observed commonly.

Süne (Eurygaster maura Het.: Scutelleridae)’nin biyolojik mücadelesinde yumurta parazitoiti Trissolcus türleri başarılı bir şekilde kullanılmaktadır. Bu türlerin laboratuvar şartlarında kitle üretimleri için canlı konukçusu olan Süne yumurtaları üzerinde üretimleri gerçekleştirilmektedir. Süne yumurta üretimine etki eden faktörleri bulmak amacıyla süne erginleri kışlaklarından üç farklı zamanda (10, 20 ve 30 Nisan) toplanmış, üç farklı konukçu bitki (buğday, arpa ve çavdar) üzerinde ve bu bitkilerin iki farklı kısmında (sap ve yaprak) yetiştirilmiştir. Ayrıca bu faktörlerin sünenin, preovipozisyon, ovipozisyon ve postovipozisyon sürelerine olan etkiside belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, laboratuvarda süne yumurta üretiminde, kışlaklardan ilk toplama zamanının, konukçu bitki olarak çavdar bitkisinin ve bu bitkinin de sap kısımlarının Süne yumurta veriminde önemli olduğu ortaya çıkarılmıştır., Trissolcus species, egg parasitoids, are successively used in the biological control of sunn pest (Eurygaster maura Het.: Scutellerıdae). Mass rearing of these species in the laboratory conditions are performed on sunn pest eggs, natural host of Trissolcus species. In order to determine factors which affect the egg rearing of sunn pest, adults of sunn pest were collected from their overwintering side and grown on two different parts (steam and leaf) of three different host crop species (wheat, barley and rye). Effects of these factors on preoviposition, oviposition and postoviposition periods of sunn pest were also evaluated. This study showed that first collecting first time of sunn pest from overwintering side considerably affect the egg rearing of sunn pest in laboratory conditions. This study also showed that rye stem is suitable host plant for mass rearing of sunn pest.

Erwinia amylovora'nın sebep olduğu ateş yanıklığı elma ve armutta çok tahripkar bir hastalıktır. Bu çalışmada, patojen tarafından farklı elma ve armut çeşitlerinin enfeksiyon başlangıcında, bazı antioksidatif enzimlerin muhtemel değişimleri değerlendirilmiştir. Denemeler M9 anaçlı elma (Golden, Gala, Skarlet, Breaburn) ve armut (Santa Maria, Ankara) fidanları üzerinde yürütülmüştür. Bitkiler 25°C ±2, %60-65 nisbi nem, doğal fotoperiyot ve sera koşulları altında saksılarda yetiştirilmişlerdir. Yüksek virülent streyn Ea 43b'nin 108 cfu/ml konsantrasyonundaki süspansiyon ile inokule edilen bitkilerden inokulasyondan sonraki 24 ve 72. saatlerde yaprak örnekleri alınmıştır. Kontrol bitki yapraklarına saf su inokule edilmiştir. Toplanan örnekler homojenize edilmiş, spektrofotometrik bir metotla hidrojen peroksidaz (H2O2), süperoksit dismutaz, katalaz, askorbat peroksidaz, prolin miktarı ve klorofil konsantrasyon seviyeleri belirlenmiştir. Tüm denemeler her örnekleme zamanı için minimum 3 tekerrürlü olarak yapılmıştır. Veriler ANOVA varyans analizi ve Duncan çoklu oran testi ile istatistiki olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, tüm farklı elma ve armut çeşitlerinde kontrol bitkilere kıyasla prolin miktarı ve klorofil konsantrasyon seviyelerinin artışı belirlenirken hidrojen peroksidaz enzimi en yüksek aktiviteyi göstermiştir., Fire blight, the caused by Erwinia amylovora, is a very destructive disease on apple and pear. In this study, it was examined the possible involvement of anti-oxidative enzymes in the initiation of infection of different apple and pear cultivars by the pathogen. The experiments were performed on seedlings from apple cultivars (Gala, Golden, Scarlet and Braeburn) with M9 rootstock and pear cultivars (Santa Maria and Ankara). Plants were grown in individual pots in the greenhouse at 25°C ±2 and in 60-65?% relative humidity and under natural photoperiod conditions. They were inoculated a suspension (108 cfu ml-1) with highly virulent strain Ea43 and sampled at various times for 24th and 72nd hours. Control plants were inoculated with sterile distilled water. Collected samples were homogenized and measured by a spectrophotometric method and determined hydrogene peroxidase (H2O2), ascorbate peroxidase, super oxide-dismutase, catalase, proline accumulation and chlorophyll concentration levels. All experiments were performed with a minimum of three tissue sample replicates per time point. The data were statistically evaluated by ANOVA variance analyze and Duncan multiple range tests. Obtaining to results, while proline accumulation and chlorophyll concentration levels determined to increase, H2O2 showed the highest activity in all different apple and pear cultivars in comparison with control plants.

Bu araştırmada meyvelerde hasat sonrası meyve çürüklüğüne yol açan bazı fungal hastalık etmenlerinin (Rhizopus stolonifer, Aspergillus niger, Botrytis cinerea, Colletotrichum gloeosporioides, Alternaria mali, Penicillum expansum ve Monilinia fructigena), fungal koloni çapı değerleri üzerine uçucu yağ çeşidi (biberiye, adaçayı, rezene, okaliptus ve kekik), inkübasyon süresi (3-6 gün) ve uçucu yağ konsantrasyonu (0-500 µl/L; 0-9 µl/petri) faktörlerinin etkileri kontakt ve fumigasyon etki testleri ile in vitro koşullarda test edilmiştir. In vivo koşullarda ise P. expansum, C. gloeosporioides ve B. cinerea etmenlerinin elmalarda oluşturduğu lezyon çapı değerleri üzerine kekik ve okaliptus uçucu yağlarının farklı konsantrasyonlardaki (% 0-5) etkileri belirlenmiştir. In vitro denemelerde, bu etmenlere karşı kekik ve okaliptus uçucu yağlarının en yüksek antifungal etkiyi gösterdikleri belirlenmiştir. Yüzde (%) engelleme oranlarında ise en yüksek değerler, tüm konsantrasyonlardaki kekik uçucu yağı ile muamele edildiğinde gözlemlenmiş olup, bu değerler kontakt ve fumigasyon denemelerde % 100 olarak belirlenmiş, sadece fumigasyon denemelerde R. stolonifer için en yüksek konsantrasyonda (9 µl/petri) % 91.85 olarak tespit edilmiştir. In vivo denemelerde ise, elmalardaki en yüksek % engelleme oranları kekik uçucu yağı ile muamele edildiğinde gözlemlenmiş olup, bu değerler en yüksek konsantrasyonda (% 5) B. cinerea için % 90.75, C. gloeosporioides için % 84.72 ve P. expansum için % 80.40 olarak belirlenmiştir., In this study, effects of different essential oil (EO) types (rosemary, sage, fennel, eucalyptus and oregano), incubation times (3-6 days) and EO concentrations (0-500 µl/L; 0-9 µl/petri) on fungal colony diameter values of some post-harvest fruit rot fungal pathogens (Rhizopus stolonifer, Aspergillus niger, Botrytis cinerea, Colletotrichum gloeosporioides, Alternaria mali, Penicillum expansum ve Monilinia fructigena) were investigated using contact and fumigation biassays under in vitro conditions. Under in vivo conditions, the effects of oregano and eucalyptus EOs at different concentrations (0-5%) were tested on diameter values of lesions formed on apples by P. expansum, C. gloeosporioides and B. cinerea. In vitro bioassays showed that the oregano and eucalyptus EOs had the highest antifungal effect against the fungal pathogens. The highest percent (%) fungal growth inhibition value was observed when the fungal pathogens were treated with oregano EO at all concentrations and this value was determined to be 100 % in the contact and fumigation biassays. However, the highest value for Rhizopus stolonifer was found to be 91.85 % at the highest concentration (9 µl/petri) in fumigation biassays. Under in vivo conditions, the highest percent inhibition values in apples were observed when the fungal pathogens were treated with oregano EO and these values were determined to be 90.75 % for B. cinerea, 84.72 % for C. gloeosporioides and 80.40 % for P. expansum at the highest concentration (5 %)., Bu tez çalışması Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Projeleri (BAP) Koordinatörlüğü tarafından 10201127 nolu proje ile desteklenmiştir.

Bu çalışmada, sarı kantaron (Hypericum perforatum L.), kimyon (Cuminum cyminum L.), anason (Pimpinella anisum L.) ve kekik (Origanum onites L.) bitkilerinden elde edilen methanol ekstraktlarının Callosobruchus maculatus (F.) (Col.: Bruchidae) erginlerinde kontak ve kalıntı, yumurta koymayı engelleme ve ergin çıkış aktivitesine etkisi ile ovisit etki ve yumurta bırakma davranışına etkisi araştırılmıştır. Denemeler laboratuar şartlarında 30?C sıcaklık, % 55±5 orantılı nem ve karanlık ortamda yürütülmüştür. Kontak etki testlerinde C. maculatus erginlerine %1, 2, 4, 8 ve 16'lık (w/w) ekstrakt dozları uygulanmıştır. %98,21 lik en yüksek ölüm oranı 48 saatlik uygulama süresinde kimyon ekstraktının %16'lık dozunda belirlenmiştir. Ayrıca 3 uygulama süresinin her birinde bitki ekstraktı için LC50 ve LC90 değerleri tespit edilmiştir. Ölüm oranları bitki ekstraktlarına göre farklılık göstermiştir. Kalıntı toksitite testlerinde, bitki ekstraktlarının tamamı ergin ölüm oranları üzerine önemli bir etki göstermemiştir. Yumurta koymayı engelleme ve ergin çıkış aktivitesine etki testinde 3 farklı doz nohut tohumları üzerine uygulanmıştır. Bütün bitkilerin ekstraktları en yüksek dozlarda bile %50'nin altında yumurta koymayı engelleme etkisi göstermiştir. Aynı zamanda bu ekstraktlar kullanıldıktan sonra ergin çıkış aktivitesinde azalma görülmemiştir. Bitki ekstraktlarının ovisit etkisine bakıldığında anasonun önemli derecede etki gösterdiği tespit edilmiştir. Tercih denemesinde ise ekstraktlar arasında bırakılan toplam yumurta sayısı bakımından fark bulunmamıştır., In this study, ovipositon deterrent activity, adult emergence activity, effect on eggs, oviposition preference of extracts by free-choice test, contact and residual toxicity of methanol extracts from tipton?s weed (Hypericum perforatum L.), cummin (Cuminum cyminum L.), anise (Pimpinella anisum L.), thyme (Origanum onites L.), were tested againts Callosobruchus maculatus (F.) (Col.: Bruchidae). The experiments were conducted in laboratory conditions of 30?C , 55+ 5% RH and continuous dark. In the contact tests, the doses applied to a day old adult of Callosobruchus maculatus F. were 1-2-4-8-16% (w/w).The highest mortality of Callosobruchus maculatus F. were 98,21 % application dose of 16% of cummin in 48 hours. Furthermore to kill 50 and 90% of the populations, needed doses (LC50 and LC90 values) were estimated for every applied plant extract and time. The mortality rates were varried depending on the plant extract. In the residual tests,all extracts of plants did not show significant effect on adult C. maculatus. In the ovipositon deterrent tests and adult emergence activity were carried out at three different doses (2%, 4%, 8%) using chickpea (Cicer arietinum L. ) against C. maculatus. All plant extracts showed under 50% oviposition deterrent activity even at higher doses. Reduction in F1 adult emergence was also low after using these plant extracts. In the effects of extracts on the eggs, the extracts of anise showed significant effect on eggs. In a free-choice test was not difference of number total egg among plant extracts.

Bu çalışmada Diyarbakır ili buğday ve pamuk ekim alanlarında sorun oluşturan yabancı ot türleri, bu yabancı ot türlerinin rastlanma sıklığı ve yoğunlukları, konukçuluk ettiği fungal mikroorganizmalar, bunların yaygınlık, görülme oranları ve bazılarının yabancı otların biyolojik mücadelesinde kullanılma olanakları araştırılmıştır. 2008 ve 2009 yıllarında yapılan arazi sürveyinde; buğday ekim alanlarında 174, pamuk ekim alanlarında 63 farklı yabancı ot türü tespit edilmiştir. Buğday ekim alanlarında il genelinde tarlaların % 50'sinden fazlasında rastlanan yabancı otlar 6 tanedir. Pamuk ekim alanlarında il genelinde tarlaların % 50'sinden fazlasında rastlanan yabancı otlar ise 7 tanedir. Buğday ekim alanlarında bulunan 63 farklı yabancı ot türü üzerinde 69, pamuk ekim alanlarında 19 farklı yabancı ot türü üzerinde 23 farklı fungal mikroorganizma saptanmıştır. Her iki kültür bitkisinde 10 yabancı ot türü, 10 tane de fungal mikroorganizma ortak olup, toplam 72 farklı tür yabancı ot üzerinde 82 farklı tür fungal mikroorganizma tespit edilmiştir. In vivo koşullarda yapılan bio-etkinlik çalışmalarında 4 farklı yabancı ota karşı 4 farklı fungal mikroorganizma kullanılmış ve ümitvar sonuçlar alınmıştır. Çalışmalar esnasında çok sayıda pas, külleme ve mildiyö etmeni tespit edilmiş olup, bunlar arasında özellikle 3 tanesinin arazi koşullarında konukçularının gelişimini belli bir düzeyde baskı altında tuttuğu gözlenmiştir. Bu çalışma ile bulunan fungal mikroorganizmaların tamamı Diyarbakır için ilk kayıt olma özelliğinde iken, 15 fungal mikroorganizma Türkiye için ilk kayıt olarak tespit edilmiştir. Ayrıca, 13 farklı yabancı ot türünün 13 farklı mikroorganizma için yeni konukçu olduğu belirlenmiştir. Karacadağ bölgesinde yetişen ve soyu tükenmekte olan endemik bir mürdümük türü buğday tarlasında sadece bir lokasyonda tespit edilmiştir., In this study, weed species on wheat and cotton cultivation lands of Diyarbakır, distribution and density of these weed species, fungal microorganisms that they host and their distribution and rates and their possibilities to be used in biological control of weeds were investigated. During the land surveys conducted in 2008 and 2009 years, on wheat cultivation areas 174, on cotton cultivation areas 63 different weed species were identified. On wheat cultivation areas, weeds found on more than 50% of the lands throughout the city are identified as 6 different species. On cotton cultivation areas, weeds found on more than 50% of the lands throughout the city are identified as 7 different species. 69 different fungal microorganisms on 63 different weeds on wheat cultivation area; on 19 different weeds on cotton cultivation area 23 different fungal microorganisms were identified. On two crop plants 10 weed species, 10 fungal microorganisms are commensal and totally 82 different species of fungal microorganism were identified over 72 different weed species. In bioactivity studies made under In vivo conditions, 4 different fungal microorganisms were used against 4 different weed species and promising results were obtained. During the study, many factors of rust, powdery mildew and downy mildew were identifed and it was observed that especially 3 of them supressed the development of their host at some levels. All fungal microorganisms identified by this study have the feature of being the first registry samples for Diyarbakır region and 15 fungal microorganisms were identified as the first registry for our country. Besides, it was observed that 13 different weeds were new hosts for 13 different microorganisms. An endemic lathyrus species growing Karacadağ region and becoming extinct was identified in only one location on wheat land.

Bu çalışma, Manisa ilinde karşılaşılan bitki koruma yöntemlerinin uygulamadaki sorunlarının belirlenmesi amacıyla ele alınmıştır. Bu amaçla 2008 yılında çalışma alanında 50 adet zirai ilaç bayiine 42 soru, 75 adet üreticiye 37 soru ve 50 adet teknik elemana 43 sorudan oluşan anket çalışması yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre üreticilerin %48 i bitki koruma konularındaki tavsiyeleri ilgili teknik elemanlardan alırken, %52 si ilaç bayi ve komşu üreticilerden almışlardır. Üreticilerden %64 ünün etikette belirtilen doz oranında ilaç kullandıkları, %65 inin boş ilaç ve gübre atıklarını yakıp imha ettikleri, %72 sinin ilaçlamadan sonra gereken bekleme süresine uyarak mahsulünü hasat ettikleri ve %50 sinin ilaç uygulamaları sırasında eldiven, maske, gözlük gibi herhangi bir koruyucu önlem aldıkları ortaya çıkmıştır. Çiftçiler bitki koruma sorunlarının çözümünde genellikle kimyasal savaş yöntemini tercih etmekte olup, bilinçsiz pestisit uygulamaları beraberinde insan ve çevre sağlığı açısından birçok olumsuzlukları gündeme getirmektedir. Çalışmada elde edilen sonuçlar insan ve çevresel beklentiler açısından değerlendirilerek çözüm önerileri tartışılmıştır., This study, aims to establish the problems about plant protection practices in Manisa Province. In this research, a survey (in the form of interview) was carried out in 2008 with 50 agrochemical dealers 42 questions, 75 farmers 37 questions and 50 technical experts 43 questions in this field. According to the results, while 48% of the growers followed the suggestions and advices about plant protection practices made by the related technical experts, 52% of them have followed pesticide dealers and neighbour growers, etc. On the other hand, 64 % of the growers used pesticide dosage which is indicated in the label. 65% of the growers dispose pesticides and fertilizer wastes; 72% of them harvested their products obeying post harvest intervals (PHI) indicated on the label instructions. During the pesticide treatments 50% of the growers have obeyed the protective measures. Growers usually preferred to chemical control methods for common plant protection problems. Use of pesticides cause frequently serious problems for human health and environmental pollution. Results were evaluated in the frame of human and environmental prospects and some recommendations were discussed.

Bu çalışmada, Konya ilinde nohut antraknoz (Ascochyta rabiei) hastalığının yaygınlığını, oranını ve şiddetini belirlemek ve hastalık çıkışında etkili bazı faktörleri araştırmak amacıyla 2006 ve 2007 yıllarında, yoğun olarak nohut ekimi yapılan 9 ilçede surveyler yapılmıştır. Elde edilen ortalama verilere göre; il genelinde hastalığın yaygınlığı % 61.94, hastalık oranı % 54 ve hastalık şiddeti % 32.66 olarak tespit edilmiştir. Farklı ekim zamanlarının, nohut antraknozu hastalığına etkisini belirlemek için doğal inokulasyon ve tarla koşullarında yürütülen çalışmada, ekim zamanının hastalığın çıkışında istatistiksel olarak önemli etkiye sahip olduğu bulunmuştur (p, In this study, with the aim of determination province prevalence, ratio and severity of chickpea blight (Ascochyta rabiei) disease and effective factors on occurrence of disease, it was conducted surveys in extensively chickpea sowing area in 2006 and 2007 years in 9 district of Konya Province. According to obtaining average data of the two years, the prevalence of the disease, the disease ratio, and the disease severity was determined in province as 61.94%, 54% and 32.66%, respectively. It was found important effects statistically (p

İç Anadolu bölgesinde, farklı çeşitlerle asma yetiştiriciliği giderek önem kazanmaktadır. 2007?2008 yıllarında, Konya iline bağlı 24 ilçe ve 14 adet farklı asma çeşidinde bakteriyel hastalıkların belirlenmesi amacıyla çalışmalar yürütülmüştür. Bakteriyel ur hastalığı, Agrobacterium vitis'in tanılanmasında, Roy ve Sasser, King B, PDA besi yerlerinde gelişim, 37 ºC' de gelişim, 3-ketolaktoz oluşumu, % 2' lik NaCl' de gelişim, L- tartarik asitten alkali oluşumu, sitrat kullanımı, pektolitik aktivite, oktopine ve napolin kullanımı, endoglukonaz aktivitesi, litmus milk testi, eritritol' den ve melezitoz'dan asit oluşumu, malonik asitten alkali oluşumu, demir amonyum sitrat, PDA+CaCO3'da asit temizleme testleri esas alınmıştır. Patojenisite testlerinde, Sultani Çekirdeksiz çeşidi asma fidanları, Datura sp. ve ayçiçeği bitkilerine yapılan 108 hücre/ml bakteriyel inokulasyon sonucu tipik ur oluşumu gözlenmiştir. Moleküler tanı, peh A ve virA genlerinin PCR amplifikasyonu ile yapılmıştır. Toplam 309 asma örneğinden 280' inde A. vitis belirlenirken, izolatların çoğunluğunun tümörojenik karakterde olduğu gözlemlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, il genelinde asmalardaki etmenle bulaşıklığın %90.61' lik oranla büyük önem taşıdığı, patojenin mevcut çeşitler içersinde en fazla Sultani Çekirdeksiz, Cardinal, Hafızali ve en az Ekşi Kara çeşitlerinde görüldüğü tespit edilmiştir., Grapevine has an importance gradually increasing with various cultivars of grapevine in Central Anatolia Region. With the aim of determining of bacterial diseases, the researches were carried on14 various cultivars of grapevine and in 24 district of Konya Province in 2007-2008. In the identification of bacterial gall disease, Agrobacterium vitis, growth on Roy and Sasser, King?s B, PDA mediums, growth at 37ºC, 3-ketolactose production, growth on 2% NaCl, production of alkaline from L-tartaric acid, using of citrate, pectolytic activity, using of octopine and napolin, endogluconase activity, litmus milk test, acid from erytritol and melesitose, alkaline production from malonic acid, ferric ammonium citrate, acid cleaning on PDA+CaCO3 tests were based. In the pathogenicity tests, it was observed formation of gall typically in the result of bacterial inoculation with 108 cfu/ml concentrations on seedlings of grapevine cultivar, Sultani Seedless, Datura sp. and sunflower plants. It was made amplification of peh A and virA genes by PCR for molecular identification. While A. vitis was determined on 280 plants from totally 309 plant samples, the most of isolates had been observed tumorogenic character. Obtaining the data, rate of incidence has been as 90.61% has importance and within all of the cultivars; pathogen was shown the most on cv. Sultani Seedless, cv. Cardinal, cv. Hafızali and at the least on cv. Sour Black in the province.

Bu çalışma, Ambassy, Cevaal, Golden ve Topred' i içeren dört farklı elma çeşidinde Konya ilinde (Sarayönü ilçesi) 2007-2008 yılında yürütülmüştür. Araştırmada iki kabarcıklı koşnil (Palaeolecanium bituberculatum (Targ. and Tozz.) (Homoptera: Coccidae))' in vücut büyüklüğü ile yumurta sayısı arasındaki ilişki ve populasyon dağılımı üzerine yön ve yüksekliğin etkisi incelenmiştir. Her bir elma çeşidinden 50 dişi toplanmış ve yumurta sayıları ile vücut ölçüleri belirlenmiştir. İki kabarcıklı koşnilin yatay ve dikey dağılımlarını belirmek için her bir elma çeşidinden 10 ağaç ve her ağacın dört yönünden ve farklı iki yüksekliğinden (0?1 m and 1?2 m) ikişer adet dal örneği (20 cm uzunluğunda) incelenmiştir. Ayrıca dişi vücut büyüklüğü ile yumurta büyüklüğü de incelenmiştir. Önceden belirtilen sırasıyla elma çeşitlerinde ortalama yumurta sayısı 897, 956, 613 ve 761 olarak bulunmuştur. Vücut ölçüleri ile yumurta sayısı arasındaki ilişki elma çeşitlerine göre farklılık göstermiştir. Bütün elma çeşitleri birlikte değerlendirildiğinde, en yüksek ilişki yumurta sayı ile yükseklik arasında bulunmuştur (R2=0,73). Yumurta sayısı ile boy ve en arasındaki ilişki ise sırasıyla R2=0,63 ve R2=0,62 olarak bulunmuştur. Vücut boyu, eni, yüksekliği ile yumurta sayısı arasındaki eşitlik ? Yumurta sayısı = ?1415,0 + 153,1 en + 87,3 boy + 339,1 yükseklik; R2= 0,83? olarak bulunmuştur. Bütün elma çeşitleri birlikte düşünüldüğünde, 0-1 m yüksekliğindeki populasyon yoğunluğunun 1-2 m yüksekliğindekinden daha fazla olduğu bulunmuştur. Her iki yükseklikte de en yüksek populasyon yoğunluğu ağaçların Güney yönünde bulunmuştur. İki kabarcıklı koşnilin vücut büyüklüğü ile yumurta büyüklüğü arasında herhangi bir ilişki bulunmamıştır., This study was carried out on four apple varieties including Ambassy, Cevaal, Golden and Topred in Konya province (Sarayönü town) in 2007?2008. Releations between the body size and fecundity of bituberculate scale (Palaeolecanium bituberculatum (Targ. and Tozz.) (Homoptera: Coccidae)) and effect of tree side and height on population abundance were investigated. Fifty females from each apple variety were collected and egg numbers and body dimensions were determined. Two branches (20 cm long) for two different tree height (0?1 m and 1?2 m) of four sides of 10 trees from each apple varieties were examined in order to determine vertical and horizontal distribution of bituberculate scale. Besides female body and egg size relation in this insect was cheked. Average fecundity were 897, 956, 613 and 761 eggs on apple varieties aforementioned respectively. Relation degrees between body dimensions and egg numbers varied depending on varieties. As all apple varieties evaluated togather, the highest releation was found between the egg number and body height (R2=0,73). Relation degree between body length and width with egg numbers were R2=0,63 and R2=0,62 respectively. The regression equation of between body width, length, height and egg numbers was ?Egg number= ?1415,0+153,1width+87,3 length +339,1 height; R2= 0,83?. For all varieties togather, the population level in 0?1 m tree height was higher than 1?2 m height. The highest population level was found in South side of trees in both heights. There was no relation between body size and egg size of bituberculate scale.

Bu çalışma ile 2006-2007 yılında Konya yöresinde tarım alanlarında yaygın olan soda otu tohumlarının (Salsola kali subsp. ruthenica) çimlenme biyolojisi ve dormansi durumları araştırılmış, özellikle dormansi kırma yöntemleri üzerinde çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Soda otu (Salsola kali subsp. ruthenica) için minimum çimlenme sıcaklığı, With this research the germination biology and dormancy conditions soiltplant weeds that are widespread in the agriculture in Konya in 2006-2007 were examined. Mostly , the research was on the many dormancy-breaking treatments. According to the research results, minimum, optimum and maximum germination temperatures were

Bu çalışma, 2006 yılında Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde yürütülmüştür. Deneme sahasında en fazla yoğunluğu sırasıyla büyük pıtrak (Xanthium strumarium L.), sirken (Chenopodium album L.), tarla sarmaşığı (Convolvulus arvensis L.), yer keleği (Aristolochia bottae), köpek dişi (Cynodon dactylon L. Pers.), kekre (Acroptilon repens L.) ve gökbaş (Centaurea cyanus L.) göstermiş ve bu otlar m2'de ortalama 38 yoğunluk teşkil etmiştir.Araştırmada İspanyol nohut çeşidinde yabancı otlara karşı trifluralin (ekim öncesi), linuron (çıkış öncesi ve sonrası) ve bunların bir, iki ve üç defa çapalama ile kombinasyonu uygulanmıştır. Sonuçta; ekim öncesi trifluralin uygulamasının nohutta önemli derecede fitotoksik etki yaptığı, çıkış sonrası linuron uygulamasının da bitkide az da olsa fitotoksik etkiye neden olduğu fakat nohut bitkisinin bunu zamanla tolere ettiği görülmüştür. Denemede en yüksek verim 115.3 kg/da ile Ekim+Çıkış Öncesi Linuron+3 çapa uygulaması yapılan parsellerden, en düşük verim ise 24.4 kg/da ile Trifluralin+Ekim+Çıkış Öncesi Linuron uygulamasından elde edilmiştir. En iyi mücadele şeklinin ise Ekim+Çıkış Öncesi Linuron+ 1 çapa olduğu bulunmuştur., This study was carried out in the Farm of Investigation and Application of the Agricultural Faculty of Süleyman Demirel University in 2006. On the study field the highest density in order has been as follows: Xanthium strumarium L., Chenopodium album L., Convolvulus arvensis L., Aristolochia bottae, Cynodon dactylon L. Pers., Acroptilon repens L., Centaurea cyanus L. and these weeds have constituted a density on average 38 in a m2 .In the study it has been applied the grubbing combination trifluralin (pre-sowing) , linuron ( pre-emergence and post-emergence ) which has been done once, twice and three times on Spanish chickpea against control of weed. Thus, it has been observed that pre-sowing trifluralin application has caused extremely fitotoxic affect, when looked at post-emergence linuron application it has been detected that this application has caused little affect on the plant , but it has been detected the plant of chickpea has gradually tolerated this. In the test the best yield with 115.3 kg/da has been gained from the parcel to which a sowing, a linuron pre-emergence, 3 grubbing applications has been applied . The least yield with 24.4 has been gained from the application of a trifluralin, a sowing and a linuron pre-emergence. The best combat method has been a sowing, a linuron pre-emergence , and 1 grubbings.

2006 ve 2007 yıllarında Konya ilinde sebze üretiminin en yoğun olduğu Meram ilçesinde yürütülen bu çalışma, Solanaceae familyasına ait domates, biber, patlıcan ve patates bitkilerinde beslenen önemli vektör gruplarından olan Homoptera takımının Cicadellidae ve Cixiidae familyası türlerinin ve bunların populasyon gelişimlerinin belirlenmesi amacıyla ele alınmıştır. Her iki yılda da örnek toplanmasına rağmen populasyon gelişimi takibine yönelik düzenli sayımlar 2007 yılında yapılmıştır. Cicadellidae' den 1738 ve Cixiidae' den 30 adet ergin toplanmış ve bunların değerlendirilmesiyle Cicadellidae familyasının Deltocephalinae (9), Typhlocybinae (3), Agalliinae (1), Aphrodinae (1) ve Euscelinae (1) alt familyalarına ait 13 cinse bağlı 15 tür tespit edilmiştir. Cixiidae familyasından ise Hyalesthes obsoletus Signoret türü belirlenmiştir. Cicadellidae familyasından 6 tür Konya İli için yeni kayıt niteliğindedir. Bu türler: Neoaliturus fenestratus (Herrich - Schaffer), Selenocephalus ankarae Dlabola, Hardya anatolica Zachvatkin, Euscelis alsius Ribaut, Rhoananus hypochlorus (Fieber) ve Circulifer haematoceps (Mulsant et Rey) dir. 2007 yılı sonuçlarına göre en yaygın türler sırasıyla Zyginidia sohrab Zachvatkin (%53), Empoasca decipiens Paoli (%41) ve Psammotettix striatus (Linnaeus) (%3) olarak belirlenmiştir. Haziran, Temmuz ve Ağustos ayları boyunca bu türlere Solanaceae bitkileri üzerinde rastlanmakta, ancak Zyginidia sohrab en yüksek sayıya Haziran ortasında ulaşmaktadır. Temmuz ve Ağustos aylarında daha düşük bir populasyon görülürken Eylül başında yeniden ani bir yükseliş görülmektedir. Solanaceae bitkilerinden en çok böcek bulunduranlar sırasıyla patates (%50,6), biber (%16,8), patlıcan (%16,7) ve domates (%15,7) olmuştur. Patatesin bu denli tercih edilmesi erken filizlenip yeşermesi yanında yumuşak ve tüysüz yaprağa sahip oluşuna da bağlı olmalıdır. Ayrıca, bitkinin kimyasal yapısıyla ilgili başka faktörler de söz konusu olabilir. Diğer üç bitkideki baskın tür Zyginidia sohrab iken patatesteki hakim tür %50,4 ile Empoasca decipiens olarak belirlenmiştir. Bunu %43,4 ile Zyginidia sohrab izlemiştir. Meram ilçesinde yaygın Solanaceae yabancı ot türleri olarak Solanum nigrum, Datura stramonium ve Athropa belladona' ya rastlanmaktadır. Bu bitkiler üzerinden toplanan örneklerin %62' sini Empoasca decipiens, %10' unu Hyalesthes obsoletus ve %9,5' ini Zyginidia sohrab oluşturmuştur. Yaprakpire böceklerinin (Cicadellidae) avcıları olarak Chrysopidae (Neuroptera) ve Coccinellidae (Coleoptera) familyalarına ait türler dikkati çekmiştir. Parazitoid bir türe ise rastlanmamıştır., This study was carried out in 2006-2007 to determine Cicadellidae and Cixiidae species, important vector groups from Homoptera, and their population development on tomato, pepper, eggplant and potato plants from Solanaceae in Meram district where the vegetable production is highest in Konya Province. Although the samples collected in both years, the regular observations for population development were conducted in 2007. As a result; 1738 samples from Cicadellidae and 30 samples from Cixiidae were collected. At the end of the identification of the species from 13 genera of Deltocephalinae (9), Typhlocybinae (3), Agalliinae (1), Aphrodinae (1) and Euscelinae (1) subfamilies were determined. Hyalesthes obsoletus Signoret from Cixiidae family was also identificated. Six species from Cicadellidae; Neoaliturus fenestratus (Herrich - Schaffer), Selenocephalus ankarae Dlabola, Hardya anatolica Zachvatkin, Euscelis alsius Ribaut, Rhoananus hypochlorus (Fieber) and Circulifer haematoceps (Mulsant et Rey) are new record for Konya. According to the 2007 results the most common species were Zyginidia sohrab Zachvatkin (53%), Empoasca decipiens Paoli (41%) and Psammotettix striatus (Linnaeus) (3%), respectively. These species were occurred on Solanaceae vegetable plants during June, July and August. Z. sohrab was peaked in mid-June. Whereas a drop population observed in July and August then it suddenly increased at the begining of September. The most numerous insects was observed on potato (50,6%), pepper (16,8%), eggplant (16,7%) and tomato (15,7%) from the tested Solanaceae plants, respectively. The high preference against the potatoes were probably due to it?s earlines and having soft and hairless leaves. In addition, different factors about chemical contents of the plants can be mentioned. While the dominant species was Ziginidia sohrab on other three plants, it was Empoasca decipiens on potato with the rate of 50.4% and then followed by Z. sohrab at level of 43,4%. Solanum nigrum, Datura stramonium and Athropa belladona were determined as common weed species from Solanaceae in Meram district. Empoasca decipiens (62%), Hyalesthes obsoletus (10%) and Zyginidia sohrab (9,5%) were collected from these weeds. The chrysopid (Neuroptera) and coccinellid (Coleoptera) species were determined as the predators of leafhoppers. No parasitoid species was found.

Konya ilinde 2005-2006 yıllarında buğday ekim alanlarında yürütülen bu çalışmada, Zabrus cinsine ait 5 tür belirlenirken bunlardan 1 örneğin teşhisi ancak cins düzeyinde yapılabilmiştir. Tespit edilen türler; Zabrus (Pelor) politus Gauth., Zabrus (Pelor) rotundicollis Mén., Zabrus (Pelor) rugulosus Kz., Zabrus (Pelor) sp. ve Zabrus (Pelor) spinipes Fabr.'tir. Bunlardan 2 tür, Zabrus (Pelor) rotundicollis Mén. ve Zabrus (Pelor) rugulosus Kz., Konya ili için yeni kayıt niteliğindedir. Zabrus (Pelor) politus Gauth. %55 bulunuş oranı ile en yaygın tür olarak belirlenirken Zabrus (Pelor) rotundicollis Mén. %30 ile ikinci en yaygın tür olmuştur., In the end of this study carried out in wheat groving areas of Konya province, five Zabrus species were determined . One of them was identified only genus level. They were Zabrus (Pelor) politus Gauth., Zabrus (Pelor) rotundicollis Mén., Zabrus (Pelor) rugulosus Kz., Zabrus (Pelor) sp. and Zabrus (Pelor) spinipes Fabr.. Two of them, Zabrus (Pelor) rotundicollis Mén. and Zabrus (Pelor) rugulosus Kz. were first record for Konya province. While the most abundant species was Zabrus (Pelor) politus Gauth with the rate of 55%, Zabrus (Pelor) rotundicollis Mén.was followed it with 30%.

Fusarium türleri tüm dünyada ve ülkemizde büyük zararlara sebep olmaktadır. Çoğunlukla toprak kaynaklı olan Fusarium türleri fidelerde ve bitki gelişiminin diğer dönemlerinde çürümelere sebep olmaktadır. Bu kadar yaygın olan bir hastalığın doğru teşhisi ileride olabilecek zararlarının tespiti ve korunma yollarını kolaylaştıracaktır. Bu sebeple tanılamaya ayrı bir önem vermek gerekmektedir. Bu sebeple çalışmamada Fusarium türlerinin teşhisinde besi ortamındaki koloni renklenmesi, makrokonidi, mikrokonidi şekli, bazal hücre, ayak hücresi şekillenmesi, klamidiospor ve peritesyum varlığı gibi özelliklerine göre sınıflandırma yapılmıştır.Bu sınıflandırmaya göre, sihirbaz formatında bilgisayar programı hazırlanmış ve tanılama kriterleri bir bir eklenmiltir. Bu program sayesinde önemli adımlar atlanamayacak ve bu sayede oluşabilecek hataları en aza indirecektir., Fusarium species cause important damages in Turkey and world wide. Fusarium that is generally soil born cause root rot at seedlings and other periods. The proper identification of the disease that is so common will pave the way of fixing possible damages and finding preservation ways. For that reason, it is necessary to make identification. So I did classification at identification fusarium species according to colony colorisation in PDA, macroconodia and microconodia shapes, basal cells, foot cells shapes, clamidiospor and peritesyum. With respect to this classification, a software program has been written in wizard format and identification criteria have been added one by one. By courtsy of this program major step wont be bypassed and possible errors will be diminished.

Bu araştırma, Karaman İli Başyayla İlçesi kiraz bahçelerindeki zararlı böcek ve akarlar ile doğal düşmanlarını belirlemek amacıyla 2006-2007 yıllarında, İlçe Merkezi ve İlçeye bağlı iki köyden toplam dokuz kiraz bahçesinde yürütülmüştür. Örnekler haftalık aralıklarla darbe ve tuzak yöntemleri ile toplanmıştır. Kiraz sineği için sarı renkli görsel yapışkan tuzaklar, yaprakbükenler için besin tuzakları kullanılmıştır. Yapılan çalışmalar sonucunda 14 zararlı böcek, 1 zararlı akar türü ile 9 predatör böcek türü olmak üzere toplam 15 zararlı, 9 faydalı tür tespit edilmiştir. İlçede en önemli zararlı böcek türü Lyonetia clerkella (L.) ve akar türü olarak da Tetranychus urticae Koch belirlenmiştir. Bulunan diğer zararlı türler; Rhagoletis cerasi (L.), Archips xylosteanus (L.), Myzus cerasi (F.), Phyllonorycter cerasicolella (Herrich-Schäffer), Polyphylla fullo (L.), Tropinota hirta (Poda), Cetonia aurata (L.), Anthaxia (Anthaxia) bicolor (Faldermann), Anthaxia (Haplantaxia) cichorii (Olivier), Scolytus sp., Agrilus sp., Acmaeoderella sp. olarak tespit edilmiştir. Faydalı türler, Adalia bipunctata (L.), Adalia fasciatopunctata revelierep (Mulsant), Coccinella septempunctata (L.), Exochomus quadripustulatus (L.), Oenopia (Synharmonia) conglobata (L.), Scymnus rubromaculatus (Goeze), Stethorus qilvifrons (Mulsant) Chrysoperla carnea (Sth.), Raphidia sp. olarak tespit edilmiştir., This research was conducted in totally nine cherry orchards from two villages and center of Başyayla District of Karaman Province during 2006-2007. The specimens were collected by sticky yellow traps, knock down methods. Sticky yellow traps and bait traps were used for Rhagoletis cerasi (L.) and leafrollers respectively. It was found 14 insect and 1 mite species as pests and 9 predator insect species on the cherry trees. The most important pest insect species was Lyonetia clerkella (L.) and mite species Tetranychus urticae (Koch). Others harmful insect species, Rhagoletis cerasi (L.), Archips xylosteanus (L.), Myzus cerasi (F.), Phyllonorycter cerasicolella (Herrich-Schäffer), Polyphylla fullo (L.), Tropinota hirta (Poda), Cetonia aurata (L.), Anthaxia (Anthaxia) bicolor (Faldermann), Anthaxia (Haplantaxia) cichorii (Olivier), Scolytus sp., Agrilus sp., Acmaeoderella sp. were determined. Predator insect species Adalia bipunctata (L.), Adalia fasciatopunctata revelierep (Mulsant), Coccinella septempunctata (L.), Exochomus quadripustulatus (L.), Oenopia (Synharmonia) conglobata (L.), Scymnus rubromaculatus (Goeze), Stethorus qilvifrons (Mulsant) Chrysoperla carnea (Sth.), Raphidia sp. were determined .

Bu çalısmada, avcı böcek, Serangium parcesetosum Sicard. (Coleoptera, Coccinellidae)'un, örtü altı patlıcan yetistiriciliginin önemli sorunlarından birisi olan Pamuk beyazsinegi, Bemisia tabaci Genn. (Homoptera, Aleyrodidae) üzerindeki etkinligi ısıtmasız sera ve laboratuar sartlarında arastırılmıs; ayrıca avcı böcegin endemik parazitoit, Eretmocerus mundus Mercet (Hymenoptera: Aphelinidae) tarafından parazitlenmis av ile olan etkilesimi laboratuar sartlarında belirlenmistir. Salım çalısmalarında B. tabaci ile bulasık patlıcan serasına, S. parcesetosum 2 veya 4 ergin avcı / bitki oranlarında salınarak, avcı böcek ve zararlının populasyonları birlikte takip edilmistir. Bunlara ek olarak S. parcesetosum'un B. tabaci `yi baskı altına almadaki basarısını ölçmek amacıyla her deneme sonunda zararlının patlıcanın yaprakları üzerinde sebep oldugu fumajinlenme indeks degerleri de belirlenmistir. Salım çalısmalarında baslangıçtaki av yogunluguna baglı olarak, S. parcesetosum'un 2 veya 4 ergin / bitki oranlarında salımının, sera ortalama sıcaklıgının 20°C'nin üzerinde seyrettigi durumlarda Pamuk beyazsinegi populasyonunu 14 ilâ 21 günde baskı altına alabildigi ve salım parsellerinde fumajinlenmenin önlendigi belirlenmistir. Avcı böcegin ergin ve larva (L4) dönemlerinin, içerisinde parazitoit, E. mundus pupası bulunan B. tabaci larva veya pupası ile beslenmedigi ortaya konmustur., In this study the efficacy of predatory ladybird, Serangium parcesetosum Sicard. (Coleoptera, Coccinellidae) on the Cotton whitefly, Bemisia tabaci Genn. (Homoptera, Aleyrodidae) which is the one of the main problems on eggplant in protected cultivation was revealed under laboratory and unheated greenhouse conditions. In addition, it is determined that interactions of the predator with parasitized Cotton whitefly by native parasitoid, Eretmocerus mundus Mercet (Hymenoptera: Aphelinidae) under laboratory conditions. In release experiments, Serangium parcesetosum at different release rates, 2 or 4 adults per plant were released into confined populations of B. tabaci on eggplant, grown in unheated greenhouse. S. parcesetosum and B. tabaci were sampled weekly during the growing season. Sooty?mold growth on honeydew excreted by the Cotton whitefly on the plants was also evaluated at the end of the study as measure of the predator?s success. In release treatments, depending on beginning prey populations, releasing of Serangium parcesetosum, 2 or 4 adult per plant ratios suppressed Cotton whitefly populations within 14-21 days, provided that the greenhouse temperature is higher than 20°C. The predator also prevented the sooty-mold growth on released eggplant plots. It is found that adult and larval (L4) stages of the predator avoided feeding on prey containing parasitoids in pupal stage.

Bu çalışma 2006-2007 yıllarında, Karaman ilinde bulunan, top akasya bitkilerinin bulunduğu, ikisi park, üçü refüj, ikisi kaldırım yolu olmak üzere toplam 7 farklı yerde yürütülmüştür. Yukarıda saymış olduğumuz alanları 15 günde bir, hafta sonları, Mart - Ekim ayları arasında sürveyler yapılarak incelenmiştir. Sonuç olarak, teşhisi yapılmış olan, toplam 8 takım içerisinde, 17 familya ya ait, 30 tür elde edilmiş olup, bunlardan 3 tanesi de sadece cins düzeyinde te?his edilebilmi?tir. Bunlar; Forficula auricularia L. (Dermaptera: Forficulidae); Nabis sp. Latr. (Hemiptera: Nabidae); Eurydema ornatum L. (Hemiptera:Pentatomidae); Hyalesthes mlokosiewiczi Sign. (Homoptera: Cixiidae); Aphis craccivora Koch. (Homoptera: Aphididae); Anaceratogallia sp. Zach. , Psammotettix striatus L. , Psammotettix provincialis Rib. , Hardya anatolica Zach. (Homoptera: Cicadellidae); Chrysoperla carnea Steph. (Neuroptera: Chrysopidae); Adalia bipunctata L. , Adalia decempunctata L. , Adonia variegata Goeze , Coccinella septempunctata L. , Oenopia conglobata L. , Psyllobora vigintiduopunctata L. , Scymnus spp. Kug. (Coleoptera: Coccinellidae); Otiorrhynchus ovalipennis Boh. , Polydrusus ponticus Faust , Polydrusus inustus Ger. , Ceutorhynchus picitarsis Gyll. (Coleoptera: Curculionidae); Autographa gamma L. (Lepidoptera: Noctuidae); Pieris brassicae L. (Lepidoptera: Pieridae); Eusphecia pimplaeformis Obeth. (Lepidoptera: Sesiidae); Eristalis tenax L. (Diptera: Syrphidae); Megachile sp. Latre. (Hymenoptera: Megachilidae); Apis mellifera L. (Hymenoptera: Apidae); Podalonia hirsuta mervensis Rad. (Hymenoptera:Sphecidae), Vespula germanica Fabr. , Polistes dominulus Christ (Hymenoptera: Vespidae)'dır. Bu türlerin sayısı genelde düşük düzeyde bulunmuştur. Zararlı türler içerisinde oldukça yaygın ve yoğun olarak rastlanan tek türün Aphis craccivora olduğu tespit edilmiştir. Faydalı türler içerisinde Chrysoperla carnea Steph. , Oenopia conglobata L. ve, Scymnus spp. Kug. , en fazla bulunan türler olmuştur., This study was carried out in order to determine insect species occuring on ``Robinia pseudoacacia umbraculifera?? in 7 different locations including parks and other places in Karaman province of Turkey between 2006 ? 2007. The locations were surveyed for bimonthly (in every fifteen days) from early March to end of October. As a result of study, 30 different insect species were identified from this plant including 8 order, 17 families. Only 3 species of them were identified as genus level. These species were as follows: Forficula auricularia L. (Dermaptera: Forficulidae); Nabis sp. Latr. (Hemiptera: Nabidae); Eurydema ornatum L. (Hemiptera:Pentatomidae); Hyalesthes mlokosiewiczi Sign. (Homoptera: Cixiidae); Aphis craccivora Koch. (Homoptera: Aphididae); Anaceratogallia sp. Zach. , Psammotettix striatus L. , Psammotettix provincialis Rib. , Hardya anatolica Zach. (Homoptera: Cicadellidae); Chrysoperla carnea Steph. (Neuroptera: Chrysopidae); Adalia bipunctata L. , Adalia decempunctata L. , Adonia variegata Goeze , Coccinella septempunctata L. , Oenopia conglobata L. , Psyllobora vigintiduopunctata L. , Scymnus spp. Kug. (Coleoptera: Coccinellidae); Otiorrhynchus ovalipennis Boh. , Polydrusus ponticus Faust , Polydrusus inustus Ger. , Ceutorhynchus picitarsis Gyll. (Coleoptera: Curculionidae); Autographa gamma L. (Lepidoptera: Noctuidae); Pieris brassicae L. (Lepidoptera: Pieridae); Eusphecia pimplaeformis Obeth. (Lepidoptera: Sesiidae); Eristalis tenax L. (Diptera: Syrphidae); Megachile sp. Latre. (Hymenoptera: Megachilidae); Apis mellifera L. (Hymenoptera: Apidae); Podalonia hirsuta mervensis Rad. (Hymenoptera:Sphecidae), Vespula germanica Fabr. , Polistes dominulus Christ (Hymenoptera: Vespidae). Population levels of most species determined were very low. The most common species was Aphis craccivora Koch.,. Among the beneficial species, Chrysoperla carnea Steph. , Oenopia conglobata L. and Scymnus spp. Kug. , were found more frequently.

Bu çalışma Konya Şeker Fabrikasına bağlı Altınekin, Beyşehir, İsmil, Kaşınhanı ve Fabrika (Merkez) tesellüm merkezlerinde 2004/2005, 2005/2006 kampanya dönemlerinde yürütülmüştür. Bu çalışmayla silolarda meydana gelen fungal kaynaklı çürümeler ve çürümeleri etkiyen bazı faktörler araştırılmıştır. Bu amaçla iki yıl süreyle yukarıda sözü edilen şeker pancarı tesellüm merkezlerinde survey, bir yılda Kaşınhanı ve İsmil tesellüm merkezinde denemeler yürütülmüştür. Silolarda iki yıl süreyle yapılan surveylerde ortalama enfeksiyona yakalanma oranı 90. gün itibariyle % 52.1, ortalama hastalık şiddeti ise yine aynı gün itibariyle % 3.08 olarak tespit edilmiştir. Fungal kaynaklı çürümelere neden olan 9'u tür, 4'ü genus düzeyinde olmak üzere toplam 13 fungal organizma saptanmıştır. Toplam izolatların % 83.67'si Penicillium spp. ve Fusarium spp.'ine ait iken Alternaria spp., Pythium spp., Rhizopus spp., Rhizoctonia solani, Botrytis cinerea ve Endomyces geotrichum ise % 16.33'ünü oluşturmuştur. Çürümeler üzerine bazı faktörlerin etkilerini belirlemek için Kaşınhanı ve İsmil tesellüm merkezlerinde 2004/2005 kampanya döneminde yürütülen denemelerde, en yüksek enfeksiyona yakalanma oranı yaralanmış şeker pancarı köklerinde saptanmıştır. Kaşınhanı tesellüm merkezinde, yaralı şeker pancarı köklerinin, 30 gün sonra % 35'i, 60 gün sonra % 52'si, 90 gün sonra ise % 68'inin enfeksiyona yakalandığı gözlenmiştir. Hastalık şiddeti yaralanmış köklerde diğerlerine oranla daha yüksek çıkmıştır. Doksan gün sonra yaralanmış şeker pancarı köklerinde hastalık şiddeti % 7.55 olarak tespit edilirken, düzgün baş kesimi yapılmayan, topraklı-çamurlu ve kontrol olarak denemeye alınan şeker pancarı köklerinde hastalık şiddetleri sırasıyla % 5.75, % 5.2, % 2.9 olarak saptanmıştır., This study was conducted in Altınekin, Beyşehir, İsmil, Kaşınhanı and Factory (Center) sugar beet delivery centers (silos) in time period of 2004/2005 and 2005/2006. Along with this study, fungal rots in sugar beet storages in Konya region and some factors effecting rots were researched. For this purpose, surveys are done in above mentioned sugar beet storages two years. More over, some experiences were carried out for determination effects of some factors on sugar beet rots in Kaşınhanı and İsmil sugar beet delivery centers (silos). At the end of the surveys in sugar beet storages, infection rate was determined 52.1 % in 90 days. Also severity of disease was found as average 3.05 %. Thirteen fungal organizms that caused root rot in sugar beet storages were determined. At the end of the isolations 349 fungal isolate were obtained from sugar beet roots. 83.64 % of total isolates are belong to Penicillium spp. and Fusarium spp. isolates while 16.33 % of isolates are belong to Alternaria spp., Pythium spp., Rhizopus spp., Rhizoctonia solani, Botrytis cinerea and Endomyces geotrichum In the experiences that are conducted in Kaşınhanı and İsmil sugar beet delivery centers for determination effects of some factors on sugar beet root rot in 2004/2005 campaing seasons, the highest infection rate was determined on wounded sugar beet roots. 35 %, 52 % and 68 % of wounded sugar beet roots were infected in Kaşınhanı sugar beet delivery centers at the 30 th, 60 th and 90 th days respectively. Also disease severity is higher on wounded sugar beet roots than the others. While disease severity was found as 7.55% on wounded sugar beet roots, on other sugar beet roots (incorrect head cutting, soiled-muddy and controlled) were obtained as 5.75 %, 5.2 % and 2.9 % after 90 days.

Bu çalışma sürme hastalığının Konya İlinde hasat edilen buğday ürünündeki yaygınlık durumunu ortaya çıkarmak ve bazı faktörlerin sürme hastalığının çıkışına etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Bunun için 2003-2004 yıllarında Konya İlinin 19 ilçesinde surveyler yapılmış ve yapılan surveyler sonucu 17 ilçede sürme hastalığı tespit edilmiştir. Konya İlinde hastalığın genel yaygınlık oranı % 16.98 olup, en yüksek yaygınlık oranı % 40 ile Akşehir ilçesinde, en düşük % 0.0 ile Seydişehir ve Karapınar ilçelerinde bulunmuştur. Yapılan mikroskobik incelemeler sonucu sürme hastalığına neden olan etmenin Tilletia foetida olduğu belirlenmiştir. II Farklı ekim zamanlarının (25 Eylül, 15 Ekim, 5 Kasım, 26 Şubat, 14 Nisan) etmenin patojenitesine etkisinin incelendiği denemelerde 5 Kasım da yapılan ekimde (III. Ekim zamanı) hastalığın diğer ekim zamanlarına göre daha yüksek ( % 88.96 ) çıktığı belirlenirken 25 Eylül tarihinde yapılan ekimde (I. Ekim zamanı) hastalık en az ( % 0.90 ) ortaya çıkmıştır. Beş farklı fungusidin (Dinicanazole, Carbendazim, Tebucanazole, Carboxin, Maneb) sürme hastalığına etkileri incelendiğinde ise, bütün ilaçların hastalık çıkışında % 100'e varan etkinlikte oldukları tespit edilmiştir. Sürme hastalığına en hassas çeşitlerin Konya-2002, Aksel-2000, Yıldız-98, Seri-82, en dayanıklı çeşitlerin ise Karahan-99, Atay-85, Kıraç-66 ve Sönmez-2001 oldukları tespit edilmiştir. Üç değişik inkulasyon tipi ve bunların farklı inokum yoğunluklarının sürme hastalığının patojenitesi üzerine etkilerinde suni ve toprak inokulum yoğunlukları arasındaki farklar önemsiz bulunurken, doğal inokulum yoğunlukları arasındaki farklar önemli bulunmuştur., This study was conducted to determine the prevalence of the bunt disease in wheat crop harvested in the province of Konya and investigate the effects of some factors on the pathogenicity of the disease. For this purpose, surveys were carried out in 19 counties of Konya in 2003-2004 and as a result of these surveys, bunt disease was found in 17 counties. The general ratio of prevalence of the disease in the province of Konya was found to be 16.98 %, the highest prevalence being in the county of Akşehir with 40 %, and the lowest in the counties of Seydişehir and Karapınar with 0.0 %. As a result of microscopic analyses of teliospore, causal agent that caused of the bunt disease was identifies as Tilletia foetida (Wallr.) Liro. IV In experiments in which the effects of different planting times on the pathogenicity of the disease were explored, it was established that in the planting implemented on November 5th, 2003 (the third planting time), the disease was higher than other planting times (88.96%), whereas in the planting implemented on September 25th, 2003 (the first planting time), the disease appeared the lowest (0.90%). On the other hand, when the effects of five different fungicides ( Dinicanazole, Carbendazim, Tebucanazole, Carboxin, and Maneb) on bunt disease were studied, it was found that all these chemicals were up to 100 % effectual in the occurrence of the disease. It was established that the most susceptiple varieties to bunt disease were Konya-2002, Aksel-2000, Yıldız-1998, and Seri-82, while the most resistant varieties were Karahan-99, Atay-85, Kıraç-66, and Sönmez-2001. On the issue of the effects of three different typies of inoculation and their different inoculum densities on the pathogenicity of bunt disease, the differences between artificial and soil inoculum densities were found to be insignificant, while the differences between natural inoculum densities were found significant.

Bu araştırma, bazı mısır çeşitlerinin rastık hastalığına (Ustilago maydis (DC) Corda.) karşı hassasiyetlerinin belirlenmesi ve azotlu gübreleme ile organik gübrelemenin hastalık üzerine etkisini tespit etmek amacıyla 2005 yılında yürütülmüştür. On çeşit mısırın hastalığa karşı reaksiyonlarının incelendiği deneme sonucu hastalığa tam dayanıklı bir çeşit saptanamamıştır. Bununla birlikte 35P12, Monton, Bolson ve TTM-815 çeşitlerinin hastalığa orta düzeyde dayanıklı olduğu; Pol 2001, Simon ve Ranchero çeşitlerinin hastalığa hassas olduğu; Goldeclat, Falkner ve Monzon çeşitlerinin ise hastalığa karşı çok hassas oldukları belirlenmiştir. II Denemede yer alan çeşitlerde hastalık nedeniyle % 26.4 ile % 51.7 arasında değişen oranlarda verim kayıpları tespit edilmiştir. Azotlu gübrelemenin hastalık üzerine etkisinin incelendiği denemede hem önerilen dozun üzerindeki azot dozlarında hem de azot uygulanmadığında hastalık şiddetinin arttığı saptanmıştır. Organik gübrelemenin hastalık üzerine etkisinin incelendiği denemede ise organik gübre dozu arttıkça hastalığa hassasiyetin azaldığı belirlenirken, organik gübre uygulanmadığında ise hastalığa hassasiyetin arttığı tespit edilmiştir., This research was conducted to determine the susceptibilities of some maize cultivars against the smut disease (Ustilago maydis (DC) Corda.) and investigate the effects of nitrogen and organic fertilization on the disease in 2005. In trial in which reactions of 10 corn varieties against the disease was investigated was not determined any resistant variety to the disease. However, it was established that 35P12, Monton, Bolson and TTM-815 varieties were middle resistant to the disease; II Pol 2001, Simon and Ranchero cultivars were susceptible to the disease; as for Goldeclat, Falkner and Monzon varieties were very susceptible to the disease. It was found that the yield losses due to the disease varied from 26.4 % to 51.7 % varieties used in the trial. In experiment in which the effects of nitrogen fertilization on the disease were explored, it was established that both over the nitrojen dozes suggested and no nitrogen application led to increase severity of the disease. In experiment in which the effects of barnyard manure application on the disease were studied, it was determined that the susceptibility to the disease was decreased by raising the amount of the barnyard manure application, when the barnyard manure was not applied the susceptibility to the disease increased.

Konya ilinde 2005-2006 yıllarında peyzaj alanlarındaki yaprağını döken ağaç ve çalılarda bulunan zararlı akar türleri ve doğal düşmanlarını belirlemek amacıyla yapılan bu çalışmada 40 bitki türü üzerinden toplam 485 örnekleme yapılmıştır. Sonuçta Tetranychidae familyasından 4 cinse bağlı 7 tür, Tarsonemidae familyasından bir Tarsenomus türü ve Eriophyoidea üst familyasından 3 cinse bağlı 3 tür olmak üzere toplam 11 tür bulunmuştur. Bu türlerden Schizotetranychus sp. Türkiye için yeni kayıt niteliğindedir. Bütün konukçu bitki türlerinde bulunmuş olan Tetranychus urticae Koch. zararlı akarlar içinde en yaygın tür olarak saptanmış olup bunu Tetranychus viennensis Zacher izlemiştir. Zararlı akar türlerinin avcıları olarak; Coccinellidae familyasından 11, Anthocoridae familyasından 2, Thripidae familyasından 1, Chrysopidae familyasından 1, Tydeidae familyasından 3, Stigmaeidae familyasından 1 tür tespit edilmiştir. En yaygın ve bol bulunan predatör türün Stethorus gilvifrons Mulstant olduğu ve bunu Scymnus türlerinin izlediği saptanmıştır., This research was carried out to determine harmful mite species and their natural enemies on deciduous trees and shrubs in landscape areas of Konya province in 2005- 2006. Totally 485 samples were collected from the plants and 40 plant species were determined as infected by mites. As a result, 11 phytophagous mite species were found, in which 7 species belong to 4 genus from Tetranychidae, Tarsenomus sp. from Tarsonemidae and 3 species belong to 3 genus from Eriophyoidea. Schizotetranychus sp. is a new genus for Turkey. The most common and abundant mites were Tetranychus urticae Koch and Tetranychus viennensis Zacher followed it. As predators of the harmful mites, 11 species from Coccinellidae, 2 species from Anthocoridae, 1 species from Thripidae, 1 species from Chrysopidae, 3 species from Tydeidae, 1 species from Stigmaeidae were observed among the predators; Stethorus gilvifrons Mulstant and Scymnus spp were the most common and widespread species.

Konya ilinin Merkez, Karapınar ve Çumra ilçelerinde 2004-2005 yıllarında yürütülen bu çalışmada mısırlarda beslenen Cicadellidae familyası türleri ve bunların populasyon gelişimleri ile doğal düşmanlarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Sonuç olarak; mısırlarda beslenen Cicadellidae familyasından 2 alt familyaya ait 3 tür belirlenmiştir. Bu türler içerisinde Zyginidia sohrab Zachvatkin'in populasyonu 5.537 ergin / 100 atrap kadar yüksek bir seviyeye ulaşırken, sürvey yapılan tüm ilçelerde zararlı populasyon piki 3.000 ergin / 100 atrap kadar yüksek bir seviyesinin altına düşmemiştir. Tür, 2004 yılında % 99.57, 2005 yılında da % 99.85'lik bulunuş oranı ile yöredeki hakim tür olarak belirlenmiştir. Bu türü Empoasca decipiens Paoli izlemiş, Psammotettix sp. ise her iki yılda da populasyon içerisinde yoğunluk oluşturabilecek düzeye erişmemiştir. Cicadellid türlerinin predatörü olarak Coccinellidae familyasından 2, Chrysopidae familyasından 1 tür belirlenmiş, parazitoit bir türe ise rastlanmamıştır. i Baskın tür olarak belirlenen Zyginidia sohrab'a ilişkin populasyon gelişimi çalışmaları değerlendirildiğinde; zararlının ilk olarak mart ayı sonunda çıkış yaptığı ve bir süre buğday, arpa, tritikale ve diğer buğdaygil bitkilerinde beslendiği tespit edilmiştir. lk döle ait nimf dönemlerinin bu bitkilerde tamamlandığı, ortaya çıkan erginlerin ise yeni çıkış yapan mısır bitkilerine geçtiği ve mısır bitkisindeki ilk neslin haziran sonu ile temmuz ayı başında başlayıp, ağustos'un ilk haftası itibariyle sona erdiği, ikinci neslin ise ağustos'un üçüncü haftasında başladığı ve eylül'ün ikinci haftasında tamamlandığı belirlenmiştir. Dolayısıyla zararlının 1. ve 4. nesli Graminae'lerde, 2. ve 3. nesli ise mısırda olmak üzere toplam dört döl verdiği tespit edilmiştir., The aim of this study was to determine the Cicadellidae (Homoptera:Auchenorrhyncha) species, their natural enemies and population development on maize in Center, Karapınar and Çumra counties of Konya Province in 2004-2005 years. At the end of this study, three species from two subfamilies were determined. Of them Zyginidia sohrab Zachvatkin was found to be the most widespread species. It?s population was reached as high as 5.537 adult / 100 sweep net and the lowest population peak was not lower than 3.000 adult / 100 sweep net in all localities surveyed. The occurrance rates were 99.57 % and 99.85 % in 2004 and 2005, respectively. Empoasca decipiens Paoli, followed this species and Psammotettix sp. wasn?t reached and important population level. Three predator species cicadellids were found, two from Coccinellidae and one from Chrysopidae, but no parasitoid could observed. Zyginidia sohrab, was occurred in the late March on wheat, barley, triticale and other gramines and completed first iii generation on this plants. Then the adults migrated to the maize. The first generation in maize plants started at the end of June and early July. First generation was completed in the first week of August and the second generation started in the third week of August. Life cycle of second generation was completed in the second week of September. After the harvest of maize, insect migrated to the newly emerged Graminae crops and completed the fourth generation. As a summary it was found that these insect had four generation a year, first and fourth generations on gramines and second and third generations on corn.

Bu çalışma, Karaman ( Merkez, Ayrancı, Ermenek, Kazımkarabekir, Başyayla, Sarıveliler) ilinde yoğun ekiliş alanı bulunan nohut tarlalarında sorun oluşturan yabancı otları belirlemek ve mücadele zamanını tayin etmek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma sonucunda 17 ye yakın yabancı ot türünün nohut tarlasında bulunduğu gözlenmiş olup yaygın olarak bulunan yabancı ot türlerinden; sırayla Chenopodium album L. (Sirken), Convolvulus arvensis L. (Tarla sarmaşığı), Amaranthus retroflexus (Horoz ibiği)'nin yoğun olduğu saptanmıştır. Kritik periyodu belirlemek amacı ile farklı zamanlarda yapılan yabancı ot mücadelesinin uygulandığı bu çalışmada, yabancı otlarla mücadelede kritik periyodun, çıkıştan itibaren 8. ve 9. haftalara kadar olduğu bulunmuştur. Dolayısıyla nohudun çıkışından itibaren, bu süreler dışında yapılan mücadelenin verim artışı açısından önemli bir etkisinin olmayacağı belirlenmiştir. Diğer taraftan Karaman ve yöresinde yabancı otlardan dolayı nohuttaki ürün kaybının % 29.09 olduğu tespit edilmiştir., This study was carried on weeds which caused matter in intensive sowing chickpea fields and their control time with the aim of determine, in Karaman Province (districts; Center, Ayrancı, Ermenek, Kazımkarabekir, Başyayla, Sarıveliler). In result of the study, It was observed to found nearly 17 weed species in chickpea fields and determined as commen and intensive weed species; in order Chenopodium album, Convolvulus arvensis, Amaranthus retroflexus In this study that was done weed control on different times with the aim of determine of critical periyod, It was founded critical periyod that it was 8. and 9. weeks after post emergence on weed control of chickpea. Consequently, It was determined that doing weed control in the out of mentioned times has nat an inportan effect on increasing of yeald. It was determined yield losses about % 29.09 because of weeds on chickpea in Karaman Province and about regions.

Karaman ili Kazımkarabekir ilçesinde 2005 yılında yürütülen bu çalışmada yörede kavunlarda önemli zarar yapan Kavun Sineği [Myiopardalis pardalina Bigot. (Diptera: Trypetidae)]'ne karşı kültürel bir mücadele metodu olarak farklı kavun çeşitleri ve farklı ekim tarihleri denenmiştir. Tesadüf blokları deneme desenine göre kurulan çeşit reaksiyon denemesinde toplam 8 çeşit (İrikırkağaç, Kırkağaç 637, Kırkağaç 589, Hasanbey, Sarıkışlık, Ananas, Dalaman, Süperhıdır) kullanılmış ve bu çeşitler üzerinde zarar oranı belirlenmiştir. Ekim tarihinin zarar oranına etkisinin araştırıldığı 2. denemede ise zararlıya karşı hassas olduğu bilinen İrikırkağaç çeşidinin, erken, normal ve geç olmak üzere 3 ekim zamanı test edilmiştir. Sonuçta, denen tüm çeşitlerde kurtlanma oranı yüksek olmakla birlikte en az larva çıkış deliği sayısı çok sert ve kalın meyva kabuğuna sahip olan Ananas çeşidinde belirlenmiştir(P, In this study, carried out in 2005 in Kazımkarabekir town of Karaman province of Turkey, different melon varieties and sowing date were tested against melon fruit fly [Myiopardalis pardalina Bigot.(Diptera: Trypetidae)] which is common melon pest in the area. In variety reaction test, planned as randomised block design, eight melon varieties (İrikırkağaç, Kırkağaç 637, Kırkağaç 589, Hasanbey, Sarıkışlık, Ananas, Dalaman, Süperhıdır) were examined and damage rate of the pest on each variety were determined. As another cultural control method; three different sowing date ( early, optimal and late ) were tested by using only İrikırkağaç variety as common and quite susceptible one against the pest in the area. As a result; Althoug infested rate was very high in all tested varieties, the lowest number of larval emergence hole was determined in Ananas which has very hard and thick shell. It was also quite lower than the others on Hasanbey and Sarıkışlık which show thick shell character, too. The highest damage rates were observed on İrikırkağaç and Kırkağaç 589, the commonest melon varieties in the district. Damage ratio was very close among sowing dates and the differences between them were not statistically important

Bu çalışmada kekik (Origanum onites L.), anason (Pimpinella anisum L.), rezene (Foeniculum vulgare Mill.) ve lavanta (Lavandula angustifolia Mill.) uçucu yağlarının Aphis craccivora ve Myzus persicae'nın 1- 2 günlük erginlere karşı fumigant, kontak ve kalıntı (rezidual) etkileri araştırılmıştır. Bütün testler, her biri 3 cm çaplı plastik hücrelere yerleştirilmiş 10'ar afit üzerinden ve üç tekrarlı olarak yapılmıştır. Fumigant etki testlerinde, A. craccivora'ya uçucu yağların 30, 45, 60 µl/l hava dozları ve M. persicae'ya 10, 20, 30 µl/l hava dozları kullanılmıştır. Anason uçucu yağının 45 µl/l hava dozunda 48 saat süreyle uygulandığı bütün A. craccivora bireyleri ölmüştür. M. persicae'da kekik, anason ve lavantanın 30 µl/l hava dozunda 48 saatlik uygulaması sonucu % 100 ölüm oranı tespit edilmiştir. Kontak ve kalıntı etki testlerinde A. craccivora'ya 3,51 µl/cm2-5,26 µl/cm2-7,02 µl/cm ve M. persicae'ya 1,17 µl/cm2-2,34 µl/cm2 3,51 µl/cm2 dozları kullanılmıştır. 2 Kontakt toksisite çalışmalarında dört uçucu yağın bütün dozları afitlerde 24 saatlik sürede %100 ölüme neden olmuştur. Kalıntı toksistesi çalışmalarında A. craccivora'da %83,33'lük en yüksek ölüm oranı 48 saatlik uygulamada, anasonun 7,02 µl/cm2 dozunda, M. persicae'da ise %86,67'lik en yüksek ölüm oranı yine anasonun 3,51 µl/cm2 dozunda 48 saatlik uygulama süresinde belirlenmiştir., The fumigant, contact and residual toxicity of essential oils distilled from thyme (Origanum onites L.), anise (Pimpinella anisum L.), fennel (Foeniculum vulgare Mill.) and lavander (Lavandula angustifolia Mill.) were tested againts to 1- 2 days-old adults of Aphis craccivora and Myzus persicae. All the tests were applied on 10 aphids, placed on a leaf disc in a plastic cell which is at 3 cm diameter, as a three replicated. In the fumigant effect tests 30- 45- 60 µl/l air and 10- 20- 30 µl/l air doses were applied to A.craccivora and M.persicae respectively. All tested A.craccivora specimens died at a dose of 45 µl/l air of anise vapors in a 48 hours of exposure time. In M.persicae 100 % mortality was also recorded with the essentials oil of thyme, anise and lavander at the doses of 30 µl/l air in 48 hours. In the contact and residual tests, the doses applied to A.craccivora and M.persicae were 3,51- 5,26- 7,02 µl/cm2 and 1,17- 2,34- 3,51 µl/cm2 respectively. During contact toxicity tests, all doses of the four essential oils caused 100 % mortality in 24 hours. In the residual toxicity tests, the highest mortality of A.craccivora and M.persicae were 83,33 % and 86,67 % at doses of 7,02 µl/cm2 and 3,51 µl/cm2 of anise in 48 hours respectively.

Bir bitki gelişim düzenleyici (Prohexadione-Ca) ve bir bitki aktivatörü ve sistemik fungisit (Benzothiadiazole+Metalaxyl) karışımının ve bu maddelerin bir metalik bakirli ilaç (Tenn Cop 5 E) ile karışımlarının Ankara, Santa Maria, Williams, Deveci, Rıza Bey armut çeşitlerinde, Erwinia amylovora (Burr.) Winslow et al.)' un neden olduğu ateş yanıklığı hastalığının yol açtığı sürgün yanıklığı zararına etkileri in vitro ve in vivo koşullarda araştırılmıştır. Kimyasalların, E. amylovora ' ya etkileri in vitro ' da ham armut dilimleri üzerinde de test edilmiştir. Ayrıca bu kimyasalların uygulandığı sürgünlerdeki bakteri populasyonlan belirlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre; hastalığı önlemede streptomisin serada %68,85-95,70 ve arazi koşullarında %95,60-98,08 ile en yüksek etkiye sahip olduğu, bunu sırasıyla Prohexadione-Ca (sera %16,50-25,20 ve arazi %17,22-27,58), Prohexadione- Ca+Tenn Cop 5E (sera %12,45-25,49 arazi; %25,30), Benzothiadiazole+Metalaxyl (sera %12,27-16,29, arazi %6,38-17,21), Benzothiadiazole + Metalaxyl + Tenn Cop 5 E (sera %8,38-14,15 arazi %8,16), Tenn Cop 5 E (sera %6,57-14,38 arazi %6,51-15,95) takip ettikleri belirlenmiştir. Prohexadione-Ca ve Benzothiadiazole + Metalaxyl' in tek başlarına kullanımları ile bakirli kombinasyonları arasında sera ve arazi koşullarında istatistiki anlamda fark bulunamamıştır. Kimyasalların kullanımlarından sonra yapılan bakteriyel inokulasyonu takiben 5, 10, 15. günlerde bitki dokusunda bakteri populasyonlan tespit edilmiş yapılan değerlendirme sonucu, tüm günlerde en düşük yoğunluk streptomisin ile sağlanmış, bunu sırasıyla Prohexadione-Ca, Benzothiadiazole+Metalaxyl ve Tenn Cop 5 E takip etmiştir., Effects of a growth regulator (Prehexadione-Ca) and a plant activator+systemic fungicide (Benzothiadiazole + Metalaxyl) combination and their combinations with a metallic copper base fungicide (Tenn Cop 5 E) on shoot blight phase of fire blight caused by Erwinia amylovora were investigated on Ankara, Santa Maria, Williams, Deveci, Rıza Bey pear cultivars in vitro and in vivo conditions. Effects of the chemicals on E. amylovora were also tested in vitro on immature pear slices. In addition bacterial populations in the treated shoots with the chemicals were also determined. According to the data obtained; Streptomycin gave the highest protection both in greenhouse (68,85-95,70%) and in the field (95,60-98,08%) and it was followed by Prohexadione-Ca (greenhouse 16,50-25,20% and field 17,22- 27,58%), Prohexadione-Ca+Tenn Cop 5 E (greenhouse 12,45-25,49% field 25,30%), Benzothiadiazole+Metalaxyl (greenhouse 12,27-16,29%, field 6,38-17,21%), Benzothiadiazole+Metalaxyl+Tenn Cop 5 E (greenhouse 8,38-14,15% field 8,16%), m Tenn Cop 5 E (greenhouse 6,57-14,38%, field 6,51-15,95%). The effects of Prohexadione-Ca and Benzothiadiazole+Metalaxyl alone and their combinations with Tenn Cop 5 E in greenhouse and field experiments were not statistically different. Streptomycin treatment yielded the lowest rate of bacterial population on the 5th, 10th, and 15th days after the treatment and inoculation by the pathogen and it was followed by Prohexadione-Ca, Benzothiadiazole+Metalaxyl and Tenn Cop 5 E, repectively.