Search

Çalışmada 59 adet şeker mısır hattı kullanılmıştır. Bu hatlar UPOV (The International Union for the Protection of New Varieties of Plants) un belirlediği karakterler ile morfolojik, 16 SSR [basit dizi tekrarları] primeri kullanılarak moleküler ve protein, nişasta, yağ ve toplam şeker analizleri ile de teknolojik olarak incelenmiştir. Morfolojik ve moleküler değerlendirmelerin sonuçları ile kümeleme analizleri yapılmış ve iki ana grup saptanmıştır. Bu iki ana grubu, su (normal şeker mısır) tip ve sh (süper tatlı şeker mısır) tip şeker mısır hatlarının oluşturduğu görülmüştür. Gözlenen morfolojik karakterlerde gerçekleştirilen temel bileşenler analizi (TBA) ile 23 UPOV karakteriyle sahip olunan varyasyonun ifade edilebileceği ortaya konulmuştur. Moleküler analiz ile SSRs lokusları için allel sayısı 2 ile 12 arasında değişmiş ve ortalama allel sayısı 5.56 olarak bulunmuştur. Moleküler ve morfolojik benzerlik matris değerlerine göre birbirlerine en uzak 8 hat biyometrik genetik değerlendirmeler gerçekleştirmek üzere yarım dilallel melezlemeye tabi tutulmuşlardır. Melezlerin ve ebeveynlerin bulunduğu deneme, 2020 yılında Sakarya koşullarında kısmen dengeli basit latis deneme desenine göre 2 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Ebeveynler ve melezlerin biyometrik genetik değerlendirmelerinde genetik varyans bileşenleri arasında oranlar gözden geçirildiğinde, yalnızca koçanda sıra sayısı karakterinde kısmi dominantlık öteki karaterlerdeyse üstün dominantlığın etkisinin varlığı anlaşılmaktadır. Genel kombinasyon kabiliyeti (GKK) üzerinde durulan bütün karakterlerde önemli bulunmuştur. Özel kombinasyon yeteneği (ÖKK) koçanda sıra sayısı karakteri hariç diğer tüm özelliklerde önemli bulunmuştur. Ortalama heterosis değerleri bütün karakterlerde pozitifken, ortalama heterobeltiosis değerlerinde ise tepe püskülü çiçeklenme gün sayısı ve tane kabuk kalınlığı hariç bütün karakterlerde pozitif değerler kaydedilmiştir. Bu çalışmada; tepe püskülü çiçeklenme gün sayısı, bitki boyu, ilk koçan yüksekliği, koçan uzunluğu, koçan çapı, koçanda sıra sayısı, sırada tane sayısı, bin tane ağırlığı, tane kabuk kalınlığı, taze koçan verimi ve kuru tane verimi karakterleri ile teknolojik değerlendirme olarak da % yağ, % nişasta, % protein ve % toplam şeker değerleri incelenmiştir. Sonuç olarak, şeker mısır ıslahında su ve sh tiplerinin ayrımında morfolojik, moleküler ve teknolojik değerler üzerinden ayrımlarının yapılabileceği ortaya konulmuştur. In this study, 59 sweet corn inbred lines were used. These lines were examined morphologically with the characters determined by UPOV(The International Union for the Protection of New Varieties of Plants), molecularly using 16 SSR[Simple Sequence Repeats] primers and technologically by protein, starch, fat and total sugar analysis. Cluster analyzes were performed with the results of morphological and molecular evaluations and two main groups were determined. It was observed that these two main groups consisted of su (normal sweet corn) type and sh (super sweet corn) type sweet corn lines. It has been revealed that the variation with 23 UPOV characters can be expressed by principal component analysis (TBA) performed on the observed morphological characters. As a result of molecular analysis studies, the number of alleles for SSRs loci ranged from 2 to 12, and the mean number of alleles was found to be 5.56. According to the molecular and morphological similarity matrix values, the 8 lines farthest from each other were subjected to half-diallel hybridization to perform biometric genetic evaluations. The trial with hybrids and parents was established in Sakarya conditions in 2020 according to a partially balanced simple lattice trial design with 2 replications. The trial involving hybrids and parents was conducted in dublicate using partially balanced simple lattice trial design in Sakarya conditions in 2020. When the ratios between genetic variance components in biometric genetic evaluations of parents and hybrids are reviewed, while partial dominance is seen only in the number of rows on the cob character, the presence of the effect of superior dominance is understood in other characters. General Combination Ability (GCA) was found to be significant in all inspected characters. Special combination ability (SCA) was found to be significant in all other features except the ordinal number character on the cob. Average heterosis values were determined as positive in all characters, positive values were recorded in all characters except for the number of days of tassel flowering and kernel pericarp thickness in average heterobeltiosis values. In this study; the number of days of tassel flowering, plant height, first ear height, ear length, ear diameter, number of rows on the ear, number of grains in the row, thousand kernel weight, kernel pericarp thickness, fresh ear yield and dry kernel yield characters as well as technological evaluation such as % oil, % starch, % protein and % total sugar values were examined. As a result, it has been revealed that the differentiation of su and sh types can be made in sugar corn breeding on the basis of morphological, molecular and technological values.

Çalışma 3 aşamalı olarak yapılmıştır. Laboratuvar koşullarında 43 genotip PEG6000 ile yaratılan 5 farklı kuraklık ortamında (0,00 MPa, 0,25 MPa, 0,50 MPa, 0,75 MPa ve 1,00 MPa uygulamaları) 5 tekrarlamalı olarak Tesadüf Parselleri Deneme Desenine göre denemeye alınmıştır. Laboratuvar çalışmalarında bitki ağırlığı, kök sayısı, kök uzunluğu, kök ağırlığı, sürgün uzunluğu ve sürgün ağırlığı karakterleri belirlenmiştir. Tüp denemesi 24 Ekmeklik buğday genotip ile yürütülmüştür. Bu 24 genotip çalışmada kullanılan 39 adet ekmeklik buğday, 1 adet çavdar, 1 adet kavlıca, 2 adet siyez popülasyonu olmak üzere 43 adet genotipin arasından laboratuvar koşullarında PEG ile yapılan kuraklık çalışması sonucu belirlenen genotiplerdir. Çalışmada bitki boyu, başak boyu, başakta başakçık sayısı, başakta dane sayısı, başakta dane ağırlığı, kök uzunluğu, kök ağırlığı özellikleri incelenmiştir. Tüp çalışması Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 4 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Kasa denemesi 10 metre uzunluğunda ve 1,2 metre genişliğinde oluşturulan kasalara 45 genotip 1 metre boyunda sıra olarak ekilmiştir. Çalışmada genotiplerin erken dönemde kurağa toleransları incelenmiştir. Çalışmada fide canlı kalım oranı, fide gelişimi, bitki örtüsü sıcaklığı, klorofil oranı, stoma eni, uzunluğu ve boyu özellikleri incelenmiştir. İncelenen özelliklerde yapılan varyans analizi ve önemlilik testi sonucunda PEG uygulamaları, kuraklık seviyesi uygulamaları ve kasada fide canlı kalım oranları yönünden genotipler incelendiğinde genotipler arasında önemli bir değişimin olduğu gözlemlemiştir. Laboratuvar koşullarında 43 genotip ile yürütülen çalışmalarda incelenen kurağa tolerans özelliği yönünden en iyi genotipler Enola, NKÜ Ergene, Bezostoja 1 ve Maden genotipleri olurken, bunları Aglika, Falado, Anopa, Selimiye, Bora ve Hakan genotipleri izlemiştir. Kurağa tolerans yönünden en alt değerler ise Siyez-1, Siyez-2 ve Kavlıca genotiplerinde elde edilmiştir. Tüp ortamında yapılan çalışmada incelenen kurağa tolerans özelliği yönünden Enola ve NKÜ Ergene en üstte yer alırken, bunları Rumeli, Prima, Esperia ve Bora genotipleri izlemiştir. Tüp ortamında en düşük değerler ise Kavlıca Beyaz, LG59, Adelaide ve Rebelde genotiplerinde elde edilmiştir. Kasa ortamında ise fide canlı kalım oranı yönünden Esperia, Rumeli, Krasunia Odes'ka, Almeria ve Falado genotipleri daha iyi sonuçlar gösterirken, Adelaide, LG59, Siyez-1 ve Siyez 2, Başkan ve Anopa ise düşük değerler vermişlerdir. Kasa ortamında incelenen tüm özellikler dikkate alındığında Enola, Mihelca, Maden, Hamza ve Aglika genotipleri kuraklık yönünden daha iyi bulunurken, Adelaide, Başkan, Spelta Beyaz, Siyez-1 ve Aldane ise düşük değerler vermişlerdir. The study was organized in 3 different ways. In laboratory conditions, the study was conducted in 5 different drought environments (0.00 MPa, 0.25 MPa, 0.50 MPa, 0.75 MPa and 1.00 MPa applications) created with 43 genotypes of PEG6000, with 5 replications according to the Random Plots Trial Design. In the study, plant weight, root number, root length, root weight, shoot length and shoot weight characters were determined. A specially prepared tube experiment was carried out with 24 Bread wheat genotypes. Forty three genotypes, including 39 bread wheat, 1 rye, 1 kavlıca and 2 einkorn populations, and 24 genotypes were selected by utilizing the results obtained in the drought study conducted with PEG under laboratory conditions. In the study, plant height, spike length, number of spikelets per spike, number of grains per spike, grain weight per spike, root length, root weight properties were investigated. The specially prepared tube study was carried out according to the Random Blocks Trial Design with 4 replications. In crate experment as a third study, 45 genotypes were planted in 1 meter long rows in crates with a length of 10 meters and a width of 1.2 meters. In the study, for the early drought tolerance of the genotypes; Seedling survival rate, seedling growth, vegetation temperature, chlorophyll ratio, stomatal width, length and height characteristics were investigated. As a result of the analysis of variance and significance test performed on the examined traits, it was observed that there was a statistically significant change between genotypes and genotypes in terms of PEG applications, drought level applications and seedling survival rates Enola, NKÜ Ergene, Bezostoja 1 and Maden were the best genotypes in terms of drought tolerance in the studies carried out with 43 genotypes under laboratory conditions, followed by Aglika, Falado, Anopa, Selimiye, Bora and Hakan. The lowest values in terms of drought tolerance were obtained in Siyez-1, Siyez-2 and Kavlıca genotypes. Enola and NKÜ Ergene were at the top in terms of drought tolerance properties, which were examined in the study conducted in a specially prepared tube medium, followed by Rumeli, Prima, Esperia and Bora genotypes. The lowest values in specially prepared tube medium were obtained in Kavlıca Beyaz, LG59, Adelaide and Rebelde genotypes. Esperia, Rumeli, Krasunia Odes'ka, Almeria and Falado genotypes showed better results in terms of seedling survival rate in the box environment, while Adelaide, LG59, Siyez-1 and Siyez-2, President and Anopa gave low values. When all the characters examined in the safe environment are evaluated together; Enola, Mihelca, Maden, Hamza and Aglika genotypes were found to be better in terms of drought, while Adelaide, President, Spelta Beyaz, Siyez-1 and Aldane gave low values.

Çalışma NKÜ Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanında 2019 -2020 yılı yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışmada farklı olgunlaşma grubunda yer alan Golia, Lider ve Rebelde çeşitleri kullanılmıştır. Üç ekmeklik buğday çeşidine laboratuvar koşullarında üç farklı hormonun (IAA, BAP, GA3), dört farklı dozu (0,25,50,75) üç farklı saatte (3,6,9) uygulanmıştır. Çalışmada; laboratuvar koşullarında kök sayısı, kök uzunluğu, kök ağırlığı, sürgün uzunluğu ve sürgün ağırlığı incelenmiştir. Tarla koşullarında ise üç farklı hormon (IAA, BAP, GA3) ve dört farklı hormon dozu (0,25,50,75) uygulanmıştır. Tarla çalışmalarında bitki boyu, başak boyu, bin tane ağırlığı, tane verimi ve kalite özellikleri incelenmiştir. Laboratuvar koşulunda yapılan incelemelerde hormon uygulamasının hormon, hormon dozu ve hormon saat uygulamalarının genel olarak kök özellikleri ve sürgün özellikleri üzerine önemli etki yaptığı belirlenmiştir. Yapılan önemlilik testlerinde kök sayısı üzerine en yüksek değerler IAA50 doz uygulamasında ve 6 saat süreyle uygulamada, kök uzunluğunda ise GA3 hormonu 25 mg ve 3 saat hormon uygulamasında, kök ağırlığında GA3 ve IAA 25 mg 3 saat uygulamasında bulunmuştur. Sürgün uzunluğunda en yüksek değer GA3 25 mg 6 saat uygulamasında, sürgün ağırlığında ise GA3 25 mg 6 saatte en yüksek değerler bulunmuştur. Buğdayda kök özellikleri yönünden IAA, 25 mg ve 3-6 saat uygulamalarının en etkili olduğu, sürgün özellikleri bakımında ise GA3 25 mg ve 6 saat uygulamalarının en iyi olduğu belirlenmiştir. Tarla koşullarında yapılan hormon ve hormon dozu uygulamalarında en yüksek tane verimi IAA ve BAP uygulamasında (BAP: 775,31 kg/da, IAA: 767,28 kg/da) elde edilirken, doz olarak en yüksek değer 50, 75, 25 doz uygulamalarında elde edilmiştir. Hormon uygulanmayan parseller istatistiki olarak en düşük değerleri vermiştir. Kalite özellikleri incelendiğinde hormon uygulamasının önemli kalite kriterlerinden olan normal sedim ve protein oranı üzerine önemli derecede olumlu etki yaptığı belirlenmiştir. The study was carried out in the experimental area of TNKU Faculty of Agriculture, Department of Field Crops in the growing season of 2019-2020. Bread wheat varieties, which have different maturing characteristics such as Golia, Lider and Rebelde in the study were used as materials.Three different hormones (IAA, BAP, GA3), four different doses (0,25,50,75) and four different hours (3,6 and 9 hours)in laboratory conditions were applied to the seeds of three bread wheat varieties. In laboratory conditions, root number, root length, root weight, shoot length and shoot weight were examined. In field conditions, three different hormones (IAA, BAP, GA3) and four different hormone doses (0,25,50,75 mg) were applied to the growing plants. Plant height, spike height, thousand grain weight, grain yield and quality characteristics were investigated in field conditions. According to the results obtained in the laboratory condition, it was determined that hormone application, hormone dose and hormone hour applications had a significant effect on root and shoot characteristics The highest values on the number of roots were obtained with the application of 50 mg dose of IAA hormone for 6 hours. The highest values in root length are at 25 mg dose and 3 hours application of GA3 hormone.In root weight, the highest values were obtained in 25 mg dose and 3 hour applications of GA3 and IAA hormones. While the highest value in shoot length was obtained in 25 mg 6 hours application of GA3 hormone, it was found in 25 mg dose and 6 hour application of GA3 hormone in shoot weight. In terms of root properties of wheat, 25 mg dose and 3-6 hour applications of IAA hormone and 25 mg dose and 6 hour application of GA3 hormone were determined to be the most effective in terms of shoot properties. While the highest grain yield is obtained in IAA and BAP applications (BAP: 775.31 kg/da, IAA: 767.28 kg/da) in hormone and hormone dose applications performed in field conditions, the highest value as hormone dose is obtained in 50, 75, 25 dose applications, respectively. Plants that were not treated with hormones gave statistically the lowest values. When the quality characteristics are examined, it has been determined that hormone applications have a significant increasing effect on normal sediment and protein ratio, which are important quality criteria.