Search

Bu çalışma Çanakkale doğal vejetasyonunda yer alan yüksek otlak ayrığı [Agropyron elongatum (Host) Schult] genotiplerinin morfolojik ve moleküler karakterizasyonunu yapmak amacıyla başlatılmıştır. Çanakkale merkez ve yakın çevresinde, 24 farklı lokasyondan toplanan tohumlar 2015 yılı sonbahar döneminde tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlı olarak tarla denemesine alınmış ve 2016 vejetasyon döneminde bitkilere ait bitkisel özellikler belirlenmiştir. İncelenen bitkisel özellikler bakımından genotipler arasında büyük bir varyasyonun var olduğu tespit edilmiştir. Genotiplere ait moleküler karakterizasyon çalışmaları 12 evrensel çeltik primerleri (URP) kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bu markırlar toplamda 73 bant üretmiş olup bu bantların 63'ünün polimorfik olduğu belirlenmiştir. Markırlara ait ortalama polimorfizm oranı 73,27 olarak hesaplanmıştır. En yüksek polimorfizm bilgi içeriği 0,82 ile URP 17R markırından elde edilmiştir. NTSYS programı ile DICE yöntemine göre oluşturulan genetik yakınlık indeksi kullanılarak UPMGA yöntemine göre oluşturulan dendogram, genetik olarak birbirine en yakın genotiplerin 0,96 benzerlik kat sayısıyla Adliye Yanı ve Hasan Mevsuf Şehitliği lokasyonlarından toplanan genotipler arasında var olduğunu göstermiştir. Flow sitometri ile yapılan çekirdek DNA analiz sonuçları, yüksek otlak ayrığına ait ortalama çekirdek DNA miktarının 43,28 pg olduğunu göstermiştir. Çalışma sonuçları, URP primerlerinin yüksek otlak ayrığı genotiplerinde genetik tanımlama yapmak ve genotipler arasındaki genetik ilişkiyi ortaya çıkarmak amacıyla kullanılabileceğini, var olan morfolojik ve genetik varyasyonun ıslah çalışmalarında kullanılabileceğini göstermiştir. This study was initiated to make morphological and molecular characterization of tall wheatgrass [Agropyron elongatum (Host) Shult] genotypes naturally found in Çanakkale flora. Seeds collected from 24 different locations in Çanakkale and its vicinity were planted according to randomized complete block design with three replications in Fall of 2015 and morphological parameters were determined in vegetation season of 2016. The results of morphological data showed the presence of a big variation among genotypes for all morphological parameters measured. Molecular chracterization was done by using a total of 12 universal rice primers (URP). Twelve markers produced 73 bands in total and 63 of those were polymorphic. The mean polymorphism ratio of the markers was calculated as 73.27. The highest polimorphism information content value was obtained from URP 17R with 0.82. The highest genetic smilarity was determined between genotypes collected from Ismail Kaymak and Hasan Mevsuf locations with 0.96 similarity index. The results of nuclear DNA content analysis determined by using flow cytometer showed that the average amount of nuclear DNA content of tall wheatgrass was 43.28 pg. The results of this study indicated that URP primers could be used to revealed genetic relationship of tall wheatgrass genotypes, and the presence of morphological and genetic variations could be used in breeding programs. 88

Bu çalışma ülkemizde tescil edilen ve yaygın olarak yetiştiriciliği yapılan 10 adet yaygın fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinin tuz stresi altındaki çimlenme performanslarının belirlenmesi ve lokus spesifik gen markırı kullanılarak tuza tolerantlık seviyelerine yönelik çeşitler arası genetik ilişkinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada her genotipten 50 adet tohum, 4 tekrarlamalı olarak tesadüf blokları deneme desenine göre çimlendirme testine alınmıştır. Tohumlar çift katlı kurutma kağıdı bulunduran kapaklı cam petrilere (60x1.5 mm) yerleştirilip üzerlerine 4 ml 250 mM NaCl solüsyonu ilave edilerek karanlıkta sıcaklığı 20±0.5 oC'ye ayarlanmış iklim dolabına konulmuştur. Çalışmada 3 mm redikula çıkışı çimlenmiş tohum olarak kabul edilmiştir. Çimlenen tohumlar günlük olarak sayılarak petri kabından uzaklaştırılmıştır. Çimlenen tohumlarda çimlenme oranı, çimlenme hızı ve çimlenme homojenitesi parametreleri belirlenmiştir. Sonuçlar tuz stresinin bazı çeşitlerin çimlenme oranlarında büyük düşüşlere neden olduğu, bazı çeşitlerin ise tuz stresini kısmen daha iyi tolere edebildiklerini göstermiştir. Çalışmada kullanılan 9 adet lokus spesifik DNA markırı toplam 55 bant üretmiş olup bunların 34' ünün polimorfik olduğu saptanmıştır. Markır başına ortalama 6,1 adet bant üreten lokus spesifik markırların ortalama polimorfizm oranı % 53,1 olarak tespit edilmiştir. En düşük ve yüksek polimorfizm bilgi içeriği (PIC) değerleri sırasıyla MtProDH (0,19) ve SOS1 (0,50) markırlarından elde edilmiştir. Markırlara ait ortalama PIC değeri 0,30 olarak hesaplanmıştır. NTSYSpc paket program kullanılarak oluşturulan genetik benzerlik martriksi ve devamında UPGMA yöntemine göre oluşturulan dendrogram, tuz stresine karşı çeşitler arasında dar bir genetik tabanın var olduğunu ve bunun geliştirilmesi gerektiğini göstermiştir. This study aimed to determine germination performance of ten common vetch varieties, which were registered and were commonly used in Turkey, under salt stress condition and to revieal genetic relationship based on loci specific DNA markers for salt tolerance levels. Germination test was conducted with 50 seeds with 4 replications by using randomized complete block design. Seeds were placed on double filter paper in a covered glass petri plates (60x1.5 mm) and 4 ml 250 mM NaCl and were treated with 4 ml of 250 mM NaCl. Then, petri plates were kept in a growth chamber at 20±0.5 oC in darkness. Seeds showed 3 mm visible redicle recorted as germianted seed. Germianted seeds were dailly counted and were removed from petri dishes. Germination ratio, speed and span of germination parameters were determined. The results reviealed that salt stress significantly reduced germination ratio of some varities while others were able to tolerate salt stress better. Nine loci spsecific DNA markers used in the study produced a total of 55 bants. Mean polimorphism ratio for the markers used was determined as 53.1% along with an avarage 6,1 bant per marker. MtProDH and SOS1 had the lowest (0,19) and the hishest (0,50) polimorhism information content, respectively. Mean PIC value was calculated as 0,3. Similarity matriks was determined by using NTSYSpc packed program and UPGMA method was used to get dendrogram. The results indicated that genetic base of common vetch for salt tolerance is limited and need broadening such narrow genetic base. 58

Bu çalışma, hasat sonrası kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) tohumlarında dormansinin belirlenmesi ve bunun giderilmesinde değişik konsantrasyonlardaki farklı bitki hormonlarının etkilerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Hasat sonrası, kinoa tohumları farklı konsantrasyonlardaki asetil salisilik asit (ASA; 1,0, 5,0, 10,0 ve 15,0 μM), metil jasmonat (JA-Me; 0,1, 0,4, 0,7 ve 1,0 μM), giberallik asit (GA3; 25, 75, 125 ve 175 μM) veya indol asetik asit (IAA; 0,3, 0,6, 0,9 ve 1,2 μM) varlığında %1'lik KNO3 ile 24 saat süre ile 21 ± 0,5 oC'de karanlıkta ön çimlendirme işlemine (priming) alınmıştır. Ön çimlendirme uygulanan tohumlar ya doğrudan ya da 32 gün 4oC'de bekletildikten sonra karanlık ya da ışık (210 µM m-2 s-1) varlığında çimlenme ve fide çıkış denemesine alınmıştır. Çalışmada tohum çimlenme ve fide çıkış oranları ile çimlenme ve fide çıkış hızı, ve çimlenme ve fide çıkış homojenite parametreleri belirlenmiştir. Faktöriyel olarak düzenlenmiş tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülen çalışmada çalışma sonuçları kinoa tohumlarında hasat sonrası dormansinin var olduğunu ve bunun giderilmesinde ASA, JA-Me, GA3 ve IAA bitki hormonlarının çok önemli etkilerinin olduğunu, ancak bu etkilerin kullanılan hormon tür ve konsantrasyonuna göre değiştiğini göstermiştir. Çalışma sonuçları aynı zamanda ışığın hem priming sonrası hem de depolama sonrası çimlendirilen tohumların çimlenme parametrelerinde çok önemli etkilerinin olduğunu göstermiştir. Bu çalışma, farklı bitki hormonlarının kinoa tohumlarının çimlenme ve fide çıkış oranlarını artırmak amacıyla kullanılabileceğini ve ışığın kinoa tohumlarının çimlenmesinde olumlu yönde katkısının olduğunu gösteren ilk çalışmadır. This study was conducted to determine whether or not the presence of dormancy on post-harvested quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) seeds and to reveal effects of various plant hormones on dormant seeds. The seeds were primed in dark at 21 ± 0,5 °C for 24 hours with 1% KNO3 in the presence of acetyl salicylic acid (ASA; 1,0, 5,0, 10,0 and 15,0 μM), methyl jasmonate (JA-Me: 0,1, 0,4, 0,7 and 1,0 μM) giberalic acid (GA3; 25, 75, 125 and 175 μM) or indole acetic acid (IAA; 0,3, 0,6, 0,9 and 1,2 μM). Primed seeds were germinated either in dark or in the presence of light (210 µM m-2 s-1) either right after priming or after being stored at 4 °C for 32 days. Seed germination and seedling emergence percentages, germination and seedling emergence rates, and germination and seedling emergence span parameters were determined. Randomized complete block design with factorial treatment were used with four replications. The results showed the presence of dormancy in post harvested quinoa seeds and plant hormones ASA, JA-Me, GA3 and IAA have significant effect to remove such dormancy, although hormone effects depend on the type of plant hormone and the concentration used. The results also indicated that light has significant effect on germination parameters of quinoa seeds germinated either right after priming or after storage. This is the first report revealed that plant hormones can be used to improve germination and seedling emergency parameters of quinoa seeds, and light has significant positive effect on quinoa seed germination. 101

Bu çalışma, hasat sonrası tef (Eragrostis teff) tohumlarında dormansinin belirlenmesi ve bunun giderilmesinde ön çimlendirme (priming) çözeltisine ilave edilen farklı bitki hormonlarının etkilerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Hasat sonrası, tef tohumları farklı konsantrasyonlardaki asetil salisilik asit (ASA; 1,0, 5,0, 10,0 ve 15,0 μM), metil jasmonate (JA-Me; 0,3, 0,6, 0,9 ve 1,2 μM), giberallik asit (GA3; 50, 100, 150 ve 200 μM) ve indol asetik asit (IAA; 0,5, 1,0, 1,5 ve 2,0 μM) varlığında % 1'lik KNO3 ile 24 saat süre ile 21 ± 0,5 oC'de karanlıkta ön çimlendirme işlemine alınmıştır. Ön çimlendirme uygulanan tohumlar ya doğrudan ya da 32 gün 4oC'de bekletildikten sonra karanlık ya da ışık varlığında (210 µM m-2 s-1) 21 ±0.5 oC'de ayarlanmış iklim dolabında çimlendirmeye alınmıştır. Çalışmada tohum çimlenme oranları ile çimlenme hızı ve çimlenme homojenitesi parametreleri belirlenmiştir. Faktöriyel olarak düzenlenmiş tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülen çalışma sonuçları tef tohumlarında hasat sonrası dormansinin var olduğunu ve dormansinin giderilmesinde ASA, JA-Me, GA3 ve IAA bitki hormonlarının çok önemli etkilerinin olduğunu, ancak bu etkilerin kullanılan hormon tür ve konsantrasyonuna bağlı olarak değiştiğini göstermiştir. Bu çalışma, tef tohumlarında dormansinin belirlenmesi ve bitki hormonlarının etkisinin araştırıldığı ilk çalışmadır.Anahtar Sözcükler: Tef, Priming, Tekerrür, Çimlenme, Hormon, Dormansi This study was conducted to determine whether or not presence of dormancy on post-harvest tef (Eragrostis teff) seeds and to reveal effects of various plant hormones on dormant seeds. The seeds were primed in dark at 21 °C for 24 hours with 1% KNO3 in the presence of acetyl salicyilic acid (ASA; 1,0, 5,0, 10,0 and 15,0 μM), methyl jasmonate (JA-Me: 0,3, 0,6, 0,9 and 1,2 μM), giberalic acid (GA3; 50, 100, 150 and 200 μM) and indole acetic acid (IAA; 0,5, 1,0, 1,5 ve 2,0 μM). Primed seeds were germinated either in dark or in the presence of day light (210 µM m-2 s-1) either right after priming or after being kept at 4 oC for 32 days. In the study germination rates, germination rate and germination homogeneity parameters of seed were determined. Randomized complete block design with factorial treatment were used with four replications. The results showed the presence of dormancy in post harvested quinoa seeds and plant hormones ASA, JA-Me, GA3 and IAA have significant effect to remove such dormancy, although hormone effects depend on the type of plant hormone and the concentration used. Hormone applications have generally led to significant improvements in the germination rate and homogeneity of seeds, as well as the germination rates. This is the first report indicated that plant hormones can be used to improve germination parameters of teff seeds, and light has significant positive effect on teff seed germination. Keywords: Tef, Priming, Repetitive Germination, Hormone, Dormancy 94

Bu çalışma, hasat sonrası arı otu tohumlarında görülen yüksek sıcaklık ve ışık dormansisinin giderilmesinde priming çözeltisine ilave edilen farklı bitki hormonlarının etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Yeni hasat edilen arı otu tohumları, farklı konsantrasyonlardaki giberalik asit (GA3; 300, 450 ve 600 µM),methyl jasmonate (MeJA; 0.5, 1.0 ve 1.5 µM), indol asetik asit (IAA; 0.5,1.0 ve 1.5 µM), indol bütirik asit (IBA; 0.5, 1.0 ve 1.5 µM), asetil salisilik asit (ASA; 150, 300 ve 600 µM), aminocyclopnopne-1-carboxylic asit (ACC; 0.5, 1.0 ve 1.5 µM), benzil adenin (BA; 50, 100 ve 150 µM) veya benzoik asit (BeA; 50, 100 ve 150 µM) hormonları % 1'lik KNO3 varlığında 4 oC?de 48 saat süre ile karanlıkta bekletilmiştir. Devamında, tohumlar ışık ya da karanlık ortamda, 4°C ya da 30°C?ye ayarlanmış iklim dolaplarında çimlendirmeye alınmışlardır. Tesadüf parselleri deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülen çalışma sonuçları, arı otu tohumlarında görülen ışık ve yüksek sıcaklık dormansisinin giderilmesinde GA3, MeJA, IAA, IBA, ASA, ACC, BA ve BeA bitki hormonlarının çok önemli etkilerinin olduğunu, ancak bu etkilerin kullanılan hormon tür ve konsantrasyonuna göre değiştiğini göstermiştir. Hormon uygulamaları genelde arı otu tohumlarının çimlenme oranları yanında tohumların çimlenme hız ve homojenitelerinde de önemli iyileşmelere neden olmuştur.Anahtar Kelimeler: Arı otu, priming, ışık, yüksek sıcaklık ve dormansi. This study was conducted to determine the effects of some plant hormones at different concentrations on honeybee seeds which show light and termodormancy right after harvesting. Seeds were primed in % 1 KNO3 supplemented with various concentrations of gibberellic acid (GA3; 300, 450 ve 600 µM), methyl jasmonate (MeJA; 0.5, 1.0 ve 1.5 µM), indol asetic acid (IAA; 0.5,1.0 ve 1.5 µM), indol butyric acid (IBA; 0.5, 1.0 ve 1.5 µM), acetyl salicylic acid (ASA; 150, 300 ve 600 µM), 1-aminocyclopropane-1- carboxylic acid (ACC; 0.5, 1.0 ve 1.5 µM), benzyl adenine (BA; 50, 100 ve 150 µM) or benzoic acid (BeA; 50, 100 ve 150 µM) at 4 oC?for 48 hours. Following priming, seeds were germinated at 4 oC or 30 oC under light or no light conditions in growth chamber. The completely randomized experimental design was used with 4 replications. The results revealed that GA3, MeJA, IAA, IBA, ASA, ACC, BA and BeA have played important roles to overcome light and high temperature dormancy of honeybee seeds but, those effects would be depend on the concentration and the type of hormones used. Hormone applications have improved final germination percentage along with germination rate and spread of germination in honeybee seeds.Key words: Honeybee seeds, priming, light, high temperature and dormancy. 43

Bazı yaygın fiğ (Vicia sativa L.) Hatlarının soğuğa tolerantlık performanslarının belirlenmesiyle amacıyla yürütülen bu çalışma 2010-2011 yılları arasında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümünde yürütülmüştür. Toplam 20 yaygın fiğ hattı ile kontrol amaçlı kullanılan 3 tescilli yaygın fiğ çeşidine ait tohumların düşük (2oC) ve optimum (20oC) sıcaklıklardaki çimlenme ve çıkış performansları belirlenmiştir. Çimlenme denemeleri tesadüf parselleri, çıkış denemeleri tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Ayrıca, çalışmada kullanılan hatların soğuğa tolerantlık durumları tarafımızdan geliştirilen 11 adet soğuğa spesifik DNA markırı kullanılarak tespit edilmiştir. Düşük sıcaklıktaki çimlenme ve çıkış test sonuçları, soğuğa tolerantlık bakımından hatlar arasında önemli genetik farklılıkların var olduğunu, ancak bu farklılıkların sınırlı olabileceğini ve farklılıkların kullanılan hatta bağlı olarak değişebileceğini göstermiştir. Çalışmada kullanılan soğuğa yönelik lokus spesifik DNA markırları, toplamda 70 bant üretmiş olup markırlara ait ortalama polimorfizim oranı % 91.58 ve polimorfizim bilgi içeriği 0.437 olarak tespit edilmiştir. Çalışma sonuçları, yaygın fiğ hatlarının düşük sıcaklığa verdikleri tepkilerin DNA seviyesinde çok daha iyi bir şekilde tespit edilebileceğini göstermiştir.Anahtar kelime: çimlenme, çıkış, soğuğa tolerantlık, lokus spesifik DNA Objective of this study was to determine cold tolerance performances of common vetch (Vicia sativa L.) Lines. The study was conducted at department Of Field Crops, Faculty of Agriculture, Kahramanmaras Sutcu Imam University in the years of 2010-2011. Germination and seedling emergence performances of seeds of a total of 20 lines and 3 control cultivars were tested at low (2oC) and optimum (20oC) temperatures. Germination and seedling emergence experiments were arranged in completely randomized design and in a randomized complete block design with four replications, respectively. The cold tolerance performances of lines used in this study were also determined by using 11 locus specific DNA markers designed by us. Results of germination and seedling emergence experiments at low temperatures showed significant genetic differences among lines. In addition, results also showed that genetic variation present in common vetch lines is limited and this variation depends on the line used. Cold related 11 locus specific DNA markers produced a total of 70 bands. Polymorphism ratio and polymorphism information content of the markers were determined as 91.58% and 0.437, respectively. The results of this study revealed that limited response of common vetch lines to cold temperature may be determined better at DNA level.Key words: germination, emergence, cold tolerance, and locus specific DNA. 78

Bu çalışma, farklı kaynaklardan temin edilen yaygın fiğ hat ve çeşitlerinde, bakla hasatzamanı ile hasat sonrası bekletme koşullarının tohumluk kalitesi üzerine etkilerini belirlemekamacıyla yürütülmüştür. Toplam 27 yaygın fiğ hat ve çeşidi 2008-2009 ekim dönemindetesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak tarla deneme alanına ekilmiştir.Bitki baklaları sarı bakla (SO) ve kahverengi bakla (KO) olmak üzere iki farklı bakla olumdöneminde hasat edilmiştir. Bu baklalardan elde edilen tohumlar ya doğrudan ya datohumdaki nem oranı %10?un altına düşene kadar oda şartlarında bekletildikten sonraçimlenme testine alınmıştır. Her hat ya da çeşitten 30 adet tohumun kullanıldığı çimlenmetesti, faktöriyel olarak düzenlenmiş tesadüf parselleri deneme desenine göre 4 tekerrürlüolarak yürütülmüştür. Çalışma sonuçları, bakla hasat zamanının, kullanılan genotipe bağlıolarak tohumluk kalitesine doğrudan etki ettiğini göstermiştir. SO döneminde hasat edilentohumların çimlenme oranı ile çimlenme hız ve homojenitelerinin daha iyi olduğusaptanmıştır. Sert tohumluluk oranı, KO döneminde hasat edilen tohumlarda daha yüksekbulunmuştur. Bekletme sonrası çimlendirilen tohumlardaki çimlenme paremetreleri, hasatsonrası hemen çimlendirilen tohumlara göre daha iyi olduğu belirlenmiştir. Çalışma sonuçları,yaygın fiğ bitkisinde tohum için en uygun hasat zamanının kullanılan çeşit ya da genotipegöre belirlenmesi gerektiğini, SO döneminde hasat edilen ve bekletilen tohumların çimlenmeparametrelerinin daha iyi olduğunu göstermiştir.Anahtar Kelimeler: Yaygın fiğ, tohum, çimlenme, hasat zamanı The objectives of this study were to determine the effects of different pod maturaty stages andstorage conditions after harvesting on seed quality of common vetch (Vicia sativa L.) lines andcultivars. A total of 27 common vecth lines and cultivars were planted in a field experimentarranged in a randomized complete block design with three replications in the years of 2008-2009. Pods of plant were harvested at two different maturity stages, yellow pod (Y) andbrown pod (B). Seeds removed from these pods were used for germination test either rightafter harvesting or after storage in which the seed mositure content reduced to 10%. Ingermination test, four replications of 30 seeds from each line or cultivar were arranged asfactorial in a completely randomized design. Results of the study indicated that podharvesting time based on genotype used directly affected the seed quailty. Seeds harvested atY pod stage had a better germination percentage, rate of germination and span. The ratio ofhard seedness was higher in seeds harvested at B pod stage. Seeds germinated after storagehad better germination paremeters than the seeds germinated right after harvesting. Theresults of this study revealed that the best quality of seed can be obtained when seedsharvested at harvesting time for seed should be determined based on the geneotype used, andseeds stored at room conditions after harvesting at Y pod stage provide better germinationparameters in common vetch plants.Key Words: Common vetch, seed, germination, harvest time 59

Farklı ozon gazı uygulama sürelerinin bazı baklagil yem bitkileri tohumlarının çimlenme ve çıkış performansları üzerine etkileri araştırmak amacıyla yürütülen bu çalışma 2012-2013 yılları arasında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümünde yürütülmüştür. Toplam 6 çeşit baklagil yem bitkileri tohumlarına farklı sürelerde (0-40-80 dk) ozon gazı uygulanarak tohumların düşük (4 ?C) ve optimum (20 ?C) sıcaklıklardaki çimlenme ve çıkış oranları ile kök, sap uzunlukları belirlenmiştir. Çimlenme denemeleri tesadüf parselleri, çıkış denemeleri ise tesadüf blokları deneme desenine göre 50 adet tohum 4 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırma sonuçları, baklagil tohumlarına uygulanan ozon gazının genotiplerin düşük ve optimum sıcaklıklardaki çimlenme ve çıkış performansları üzerine çok önemli etkilerinin olduğunu, ancak bu etkilerin sıcaklık stres şartları ile çalışmada kullanılan bitki tür ve çeşitlere göre değişebileceğini göstermiştir.Anahtar kelime: ozon, çimlenme, çıkış, genotip This study was accomplished to determine the effects of various time periods of ozone gas treatments on germination and seedling emergence performances on forage legume seeds. The study was conducted at Kahramanmaras Sutcu Imam University, Faculty of Agriculture, and Department of Field Crops in 2012-2013. Seeds of 6 different forage legume species treated with ozone gas (0-40-80?) in several time periods were germinated at low (4 ?C) and optimum (20 ?C) temperatures. Germination and seedling emergence percentages along with root and shoot lengths were determined. Germination and seedling emergence experiments were arranged in completely randomized design and in a randomized complete block design with four replications of 50 seeds, respectively. Results of the study indicated that ozone gas treatments of forage legume seeds showed highly significant effect on germination and seedling emergence performances under low and optimum temperatures, but these effects would be vary based on genotype and temperature stress conditions used.Key words: ozone, germination, emergence, genotype 53

Ön çimlendirme ortamına farklı konsantrasyonlarda ilave edilen bazı yeni grup bitki hormonlarının (Epi Brassinosteroid, Melatonin, Serotonin ve Methyl Jasmonate)yonca tohumlarının 4 °C derece ve 30 °C derece sıcaklık stres şartlarındaki çimlenme parametreleri üzerine etkilerini belirlemektir. The aim of this study was to determine germination parameters of primed alfalfa seed germinated under low 4°C and high temperature 30 °C stress conditions. Seeds were primed in 2% KNO3 suplementedwith variousconcentrations of hormones at 15°C for 24 hours. 41

Türkiye doğal vejetasyonu ve ulusal ve uluslararası kaynaklardan temin edilen 27 adet adi fiğ genotipi ile kontrol amaçlı kullanılan 3 adi fiğ çeşidine ait bazı morfolojik, tarımsal ve moleküler farklılıkların saptanması amacıyla yürütülen bu araştırma, 2007-2009 yılları arasında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümünde yürütülmüştür.Genotipler arasındaki morfolojik ve tarımsal farklılıklar, iki yıl süreyle tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülen tarla denemeleri ile, moleküler farklılıklar ise 60 adet SRAP ve ISSR DNA markörleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir.Morfolojik ve agronomik özelliklere ait iki yıllık birleştirilmiş varyans analiz sonuçları, genotipler arasında çok önemli farklılıkların var olduğunu ortaya koymuştur. Genotiplere ait morfolojik veriler kullanılarak yapılan kümeleme analiz sonuçları, incelenen morfolojik özellikler bakımından genotipler arasında en yakın genetik ilişkinin DV-2 ile DV-3 kodlu genotipler arasında (2.913), en uzak genetik ilişkinin ise DV-5 ile ÇU-4 kodlu genotipler (9.587) arasında var olduğunu göstermiştir.Elli beş SRAP ve beş ISSR markörünün test edildiği çalışmada 8 markör monomorfik, 52 markör ise polimorfik bant üretmiştir. Polimorfik markörler, toplam 229 bant üretmiş olup bu bantların 188'inin polimorfik olduğu tespit edilmiştir. Markörlere ait ortalama polimorfizm oranı % 69.4 olarak hesaplanmıştır. Kullanılan SRAP ve ISSR markörleri ortalama 3.8 adet bant üretmiş olup primer başına polimorfik bant sayısı 3.1 adet olarak hesaplanmıştır. Genetik uzaklık katsayıları, DV-3 ile DV-4 kodlu genotipler arasında en küçük (0.112), TA-6 ile DV-5 genotipler arasında ise en büyük (0.627) olarak tespit edilmiştir.Araştırma bulguları, incelenen adi fiğ genotip ve çeşitleri arasında çok önemli morfolojik ve tarımsal farklılıkların var olduğunu ve çalışma kapsamında öne çıkan bazı genotiplerin Kahramanmaraş koşullarında yetiştirilme potansiyellerinin bulunduğunu göstermiştir. Moleküler çalışma sonuçları, SRAP ve ISSR markörlerinin adi fiğ genotipleri arasındaki genetik ilişkinin belirlenmesinde etkin bir şekilde kullanılabileceğini ve bu kapsamda ortaya çıkan yeni bilgilerin ileride yapılacak ıslah çalışmalarına çok önemli bilimsel katkılar sağlayacağını ortaya koymuştur.Anahtar Kelimeler: Vicia sativa, Morfolojik, Moleküler, Karakterizasyon, ISSR, SRAP, Markör The research was carried out to determine some morphological, agricultural and molecular differences among 27 common vetch (Vicia sativa L.) genotypes obtained from national and international resources, or collected from natural flora of Turkey along with three common vetch verities in Kahramanmaras Sutcu Imam University, Faculty of Agriculture, Department of Field Crops in the years of 2007-2009.The morphological and agricultural differences were studied in a field experiment arranged in a randomized complete block design with three replications while molecular differences were determined by using a total of 60 molecular markers consisting of SRAP and ISSR.The analyses of variance of combined two year morphological and agronomical data revealed significant differences among genotypes. The results of cluster analysis obtained by using morphological data indicated that the genotypes DV-2 and DV-3 had the smallest genetic distance value (2.913) while CU-4 and DV-5 had the biggest one (8.953).Fifty five SRAP and five ISSR markers were tested in this study. Of those, 8 markers were monomorphic and 52 markers were polymorphic. The polymorphic markers produced a total of 229 bands and 188 of them were polymorphic. The average polymorphism ratio of the markers was calculated as 69.4 %. The SRAP and ISSR markers produced 3.8 bands as average and the number of bands produced per marker were calculates as 3.1 bands. The smallest genetic distance value (0.112) was determined between genotypes DV-3 and DV-4 while genotypes TA-6 and DV-5 had the biggest (0.627).The research results indicated that there were very significant morphological and agronomical differences among genotypes and some of the genotypes which showed superior performances might have potential to be used under Kahramanmaras conditions. The results of molecular study revealed that SRAP and ISSR markers might efficiently be used to determine genetic relationships among common vetch genotypes and novel findings determined in this study might make very significant scientific contributions to the future breeding programs.Key words: Vicia sativa, Morphological, Molecular, Characterization, ISSR, SRAP, Markers 173

Bu çalışma bazı adi fiğ hat ve tescilli çeşitler arasındaki genetik çeşitliliği ve bazı bitkisel farklılıkları tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Hat ve çeşitlere ait ana sap uzunluğu, çiçeklenme gün sayısı, ana saptaki dal sayısı, yaprak sayısı, yaprakçık sayısı gibi bitkisel özellikler tesadüf blokları deneme deseninde 3 tekerrürlü olarak yürütülen tarla çalışması ile belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan hat ve çeşitler arasında, incelenen bitkisel özellikler bakımından çok önemli farklılıklar tespit edilmiştir.Moleküler karakterizasyon amacıyla kullanılan 21 URP markır çifti toplam 86 bant üretmiş olup 65'nin polimorfik olduğu saptanmıştır. Ortalama polimorfizim oranı %74 olarak belirlenmiştir. Ortalama 0.59 olarak hesaplanan polimorfizim bilgi içerik değeri 0.21 ile 0.88 arasında değişim göstermiştir. Adi fiğ hatları arasındaki genetik uzaklık 0.0479 ile en düşük 0.7404 ile en yüksek olarak tespit edilmiştir. UPMGA yöntemine göre oluşturulan filogenetik ağaçta fiğ hatları esas olarak iki ana gruba ayrılmıştır. Çalışma sonuçları, fazla oranda polimorfik bant üreten ve PIC değeri yüksek olan URP markırlarının fiğ hat ve çeşitleri arasındaki genetik farklılıkların belirlenmesinde kullanılabileceğini göstermiştir. Sonuç olarak, çalışmada ıslah programlarında kullanılabilecek bu hat ve çeşitlerin morfolojik ve moleküler özelliklerine ait çok önemli yeni bilgilere ulaşılmıştır. This study has been conducted to determine genetic diversity and plant differences among some common vetch lines and varieties. The main stem length, days to flowering, the number of branches and the number of leaves on main stem as well as the number of leaflets of the lines and varieties were determined in a field experiment using randomized complete block design with 3 replications. Significant differences were determined for the parameters measured among the lines and varieties used in this study.Twenty one URP double primer combinations used for the molecular characterization have produced a total of 86 bands. Of those, 65 bands were polymorphic. The average polymorphism rate was calculated as 74%. The polymorphims informatin content a(PIC) value has ranged from 0.21 to 0.88. The average PIC value was calculates as 0.59. Genetic distance among common vetch lines has changed from 0.0479 to 0.7404. The phylogenetic tree constructed based on UPGMA method showed two main groups. The results of this study indicated that URP primers which gave the high PIC value and produced several polymorphic bands could be used to determine genetic variation present among common vetch lines and varieties. In conclusion, this study has provided several new findings for the common vetch lines and varieties that would be used in a breeding program. 52

Bu çalışma, 7 farklı İskenderiye üçgülü çeşidi (Tabor, Saclamento, Kastalia, Lito,Carmel, Meteor ve Pinas) tohumlarına, 4 farklı kimyasal (300 gL-1 PEG, %4 NaCl,%4 KNO3 ve %20 Gliserol) kullanılarak yapılan osmotik priming işleminin,tohumların düşük sıcaklıktaki (10oC) çimlenme ve fide çıkış performansları üzerineolan etkilerini araştırmak ve uygulanan priming işleminin depolama sonrasıetkinliğini belirlemek amacıyla yapılmıştır.İki aşamada gerçekleştirilen çalışmanın ilk aşamasında, 20°C'de iki günsüreyle karanlıkta prime edilmiş tohumların priming sonrası 10oC'deki çimlenme vefide çıkış performansları incelenmiştir. Çimlenme testi için 50, çıkış testi için 25 adettohumun kullanıldığı çalışma faktöriyel olarak düzenlenmiş tesadüf parsellerideneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. İkinci aşamada, primeedilmiş ve 30 gün 4oC'de depolanmış tohumların 10oC'deki çimlenme ve fide çıkışperformansları tespit edilmiştir.Sonuçlar, priming işleminin İskenderiye üçgülü tohumlarının düşük sıcaklıktakiçimlenme ve fide çıkış performansları üzerine olan etkilerinin, priming amacıylakullanılan kimyasal ve bitki çeşidine bağlı olarak değiştiğini göstermiştir. NaCI varlığındayapılan priming uygulamasının Tabor çeşidinde kontrol tohumları (%62.5) ilekıyaslandığında %32.5'lik bir artış sağladığını, KNO3 çözeltisinin, Saclamento çeşidihariç, çeşitlerin çimlenme oranları üzerinde etikili olmadığını göstermiştir. NaClçözeltisi, Lito çeşidi hariç çeşitlerin tamamının çimlenme hızlarında artış sağlarken,homojen çimlenmede (Tabor hariç) gecikmelere neden olmuştur. Priminguygulaması, fidelerin son çıkış yüzdelerinde önemli azalmalara sebep olmuştur.Priming sonrası çeşitlerin çimlenme performansında gözlenen olumlu etki,tohumların 4oC'de 30 gün süreyle depolanmasından sonra azalmıştır. Bu çalışma,iskenderiye üçgülü tohumlarının düşük sıcaklıktaki çimlenme ve çıkış performansınıartırmak amacıyla kullanılancak priming şartlarının çeşide bağlı olarak optimizeedilmesi gerektiğini, priming ortamının belirlenmesinde çimlenme performansıyanında fide çıkış performansını da artıracak kimyasal ve priming şartlarınınbelirlenmesinin gerekli olduğunu göstermiştir.Anahtar Kelimeler: İskenderiye Üçgülü, Priming, Depolama, Çimlenme ve Çıkış. The objectives of this study were to investigate different chemicals (300 gL-1PEG, %4 NaCl, %4 KNO3 and %20 Glycerol) as priming agent on various cultivars(Tabor, Saclamento, Kastalia, Lito, Carmel, Meteor and Pinas) of berseem clover(Trifolium alexandrinum L.) seed germination and seedling emergence at low temperature(10oC).The research has been completed at two stages. First, seeds were primed for 2days at 20oC in darkness. Germination and seedling emergence performances weretested at 10oC. Four replications of 50 seeds for germination and 25 seeds for seedlingemergence tests were arranged in a two-factor factorial arrangement of treatments ina completely randomized design. At the second stage of the experiment, primed seedswere stored at 4°C for 30 days and, then germination and seedling emergenceperformances were tested at 10oC.Of the priming agents tested, seeds primed in NaCI provided %32.5 increase ingermination percentage of cultivar Tabor in comparison to its control (%62.5). KNO3did not enhance seed germination percentages of all cultivars, except cultivarSaclamento. With exception of cultivar Lito, germination speed increased with NaCIseed priming, while the same priming treatment reasoned to decrease germinationsynchrony, with the exception of cultivar Tabor. Priming of seeds in either NaCI orKNO3 significantly reduced final seedling emergence percentages. Beneficial effects ofseed priming on germination performances were significantly declined after storage.This study revealed that seed priming to increase germination and seedlingemergence performances of berseem clover at low temperature should be optimizedbased on plant cultivar used. Results also indicated that priming process should beeffective not only for seed germination but also for seedling emergence performancesfor practical application purposes.Key Words: Berseem (Egyptian) clover, Priming, Storage, Germination andEmergence. 76

Bu çalışmanın amacı silajlık ve tanelik sorgum (Sorghum bicolor L. Moench)tohumlarının, düşük sıcaklıktaki (14oC) çimlenme performanslarını artıracakpriming uygulamaları ile priming çözeltisine ilave edilecek bazı bitki hormonlarınınçimlenme ve fide çıkış performansları üzerine olan etkilerini belirlemektir. Buamaçla tohumlar farklı konsantrasyonlardaki polyetilen glikol (PEG-6000; 200, 300,400 gL-1), NaCl (%2, %3, %4), KNO3 (%2, %3, %4), Gliserol (%10, %20, %30) yada borik asit (%1, %2, %3) ile 1, 2 ya da 3 gün süre ile 25oC'de muameleedilmişlerdir. Priming işlemini takiben, çimlendirme testleri scıaklığı 14oC'ye ayarlıiklim dolabında karanlıkta gerçekleştirilmiştir. Hormon etkilerinin belirlenmesiamacıyla farklı konsantrasyonlardaki methyl jasmonate (MeJA; 0,5, 1, 3, ve 5 ?M), 1-aminocyclopropane-1- carboxylic acid (ACC; 1, 5 ve 10 ?M), benzyl adenin (BA; 50100, 200, ve 400 ?M), asetil salisilik asit (ASA; 1, 10, 100, 100?M), giberallik asit(GA3; 100, 250, 500 ve 1000 ?M) ya da bu bitki hormonlarının en düşük dozlarınınikili kombinasyonlarını içeren PEG 300 g L-1 ile 2 gün süre ile prime dilen tohumlardaha sonra çimlenme ve çıkış denemesine alınmışlardır. Çimlenme testlerinde 50, fideçıkış testlerinde 25 adet tohum tesadüf parselleri deneme desenine göre 4 tekerrürlüolarak yürütülmüştür.Priming işlemi her iki sorgum çeşidi tohumlarının düşük sıcaklıktakiçimlenme performanslarında (çimlenme yüzdesi, çimlenme hızı ve çimlenmeeşzamanlılığı) kontrol tohumlarına göre çok önemli iyileşmelere neden olduğunugöstermiştir. Çimlenme oranları 300gL-1 PEG varlığında 2 gün süre ile muameleedilen tohumlarda Rox ve Beydarı çeşitlerinde sırası ile %73.00 ve %29.50 ile enyüksek olurken kimyasal uygulanmayan kontrol tohumlarında bu oranlar sırası ile%54.50 ve %13 olarak gerçekleşmiştir.Priming ortamına tek başlarına ya da ikili kombinasyonları halinde ilaveedilen bitki hormonlarının sorgum tohumlarının düşük sıcaklıktaki çimlenme ve çıkışperformansları üzerinde iyileşmelere neden olduğu belirlenmiştir. Sadece PEGuygulaması yapılan Rox ve Beydarı çeşitlerinde çimlenme oranları sırası ile %73.50ve %14.00 olurken, 50?M benzly adenin (BA) varlığında prime edilen Roxtohumlarında %89.00 ve 0.5?M MeJA + 100?M GA3 varlığında prime edilen BeyDarı tohumlarında ise %33.00 olarak gerçekleşmiştir.Rox çeşidine ait tohumların düşük sıcaklıktaki çıkış performanslarıincelendiğinde priming solüsyonuna (300gL-1 PEG) ilave edilen bitki hormonlarınıngenel olarak çıkış performansları üzerine herhangi bir etkilerinin olmadığı, bunakarşılık Bey Darı tohumlarının düşük sıcaklıktaki çıkış performansları üzerineönemli etkilerinin olduğu tespit edilmiştir. En yüksek çıkış yüzdesi %8.50 ile 50?MBA + 100 ?M GA3 uygulanan tohumlardan elde edilirken hiçbir işlem yapılmamışkontrol tohumlarında bu oran %1.50 olarak tespit edilmiştir.Bu çalışmanın sonuçları, sorgum tohumlarının 300gL-1 PEG içerisinde 2 gün süreile 25 oC prime edilmelerinin tohumların çimlenme performansını artırdığını, bitkihormonlarının tek başlarına ya da ikili kombinasyonlar halinde priming solüsyonunailave edilmelerinin sorgumun düşük sıcaklıktaki çimlenme ve çıkış performanslarınınartırılmasında etkili bir şekilde kullanılabileceğini göstermektedir. The objectives of this study were to determine the best priming agent, the bestpriming concentration and the best priming duration on silage and seed sorghum(Sorghum bicolor L. Moench) and to investigate whether inclusion of plant hormonesinto priming solution would improve seed germination and seedling emergence at lowtemperature. Seeds were primed in various concentrations of polyethylene glycol(PEG-6000; 200, 300, 400 gLP-1P), NaCl (%2, %3, %4), KNOB3 B(%2, %3, %4), glycerol(%10, %20, %30) or boric acid (%1, %2, %3) for 1, 2 or 3 days at 25PoPC. Germinationtests were carried out in darkness in a temperature-controlled incubator held at 14PoPC.To determine the effects of plant hormones, seeds were primed in 300 PEG g LP-1Psupplemented with various concentrations of methyl jasmonate (MeJA; 0,5, 1, 3, or 5?M), 1-aminocyclopropane-1- carboxylic acid (ACC; 1, 5 or 10 ?M), benzyl adenine(BA; 50 100, 200, or 400 ?M), acetyl salicylic acid (ASA; 1, 10, 100 or 100?M),gibberellic acid (GAB3B; 100, 250, 500 or 1000 ?M) or double combinations of the lowestconcentrations of the related plant hormones. Four replications of 50 seeds forgermination and 25 seeds for seedling emergence were arranged in a completelyrandomized design.Results revealed that priming enhanced germination performance (finalgermination percentage, germination rate and spread of germination) of bothsorghum varieties at 14PoPC when compared to nonprimed control seeds. The highestfinal germination percentages (FGP) for Rox and Bey Darı were obtained from theseeds primed in 300gLP-1P PEG for 2 days, which had FGP of 73.00% and 9.50% whilecontrol seeds had FGP of 54.50% and 13.00%, respectively.Inclusion of plant hormones per se or as double combinations of the lowestconcentrations into priming solution has improved germination and seedlingemergence performances of sorghum seeds at low temperature. Priming Rox and BeyDarı seeds in PEG per se had FGP of 73.50% and 14.00%, repsectivly. On the otherhand, priming Rox seeds in the presence of 50?M BA had an FGP of 89.00% whilepriming Bey Darı seeds in the presence of 0.5?M MeJA + 100?M GAB3 Bhad an FGP of33.00%.In general, inclusion of plant hormones into priming solution did not enhanceseedling emergence performance (SEP) of Rox variety while SEP of Bey Darı variety hasimproved at low temperature. The lowest final emergence percentage (8.50%) was takenfrom the seeds primed in the presence of 50?M BA + 100 ?M GAB3B, in comparison tononprimed control seeds which had SEP of 1.50%.In conclusion, the results of this study revealed that priming of sorghum seedsin 300gLP-1PPEG for 2 days at 25 PoPC could enhance germination performance andinclusion of plant hormones per se or as double combinations into priming solutioncould effectively be used to improve germination and seedling emergenceperformances of sorghum at low temperature. 56