Search

Dit bureauonderzoek is uitgevoerd in het kader van een erftransformatie aan Rodijksweg 7, daarbij worden sloop- en nieuwbouwwerkzaamheden en terreinherinrichtingswerkzaamheden uitgevoerd. Het vigerend bestemmingsplan in het plangebied is ‘Buitengebied Deventer, Rodijksweg 7’. In dit bestemmingsplan is een onderscheid te maken tussen de een zone zonder dubbelbestemming voor archeologie en een zone met dubbelbestemming ‘Waarde – Archeologie 1’. De bodemroerende ingrepen die gepaard zullen gaan met de erftransformatie aan Rodijksweg 7 overschrijden naar verwachting de vrijstellingswaarden voor de dubbelbestemming ‘Waarde – Archeologie 1’. Het bestemmingsplan ‘Buitengebied Deventer, Rodijksweg 7’ is gebaseerd op oud archeologiebeleid en kent daardoor hele strikte vrijstellingsgrenzen (100 m2) voor de dubbelbestemming ‘Waarde – Archeologie’. Op basis van de vrijstellingsgrenzen in dit nog steeds vigerend bestemmingsplan dient dit bureauonderzoek opgesteld te worden. In dit bureauonderzoek wordt verder uitgegaan van het huidige archeologiebeleid, dat voor deze locatie overal leidt tot ruimere vrijstellingsgrenzen. Op basis van het bureauonderzoek is de archeologische verwachting nader gespecificeerd.

In opdracht van ABO Milieuconsult heeft RAAP in juli-augustus 2020 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Korte Voorhouterweg - Collegiantenstraat te Rijnsburg in de gemeente Katwijk. Op basis van het bureauonderzoek bestaat voor het plangebied een lage-matige archeologische verwachting voor de aanwezigheid van archeologische resten uit het laat neolithicum en de bronstijd. Het plangebied lijkt in een strandvlakte tussen twee strandwallen (of een strandwal in het noorden-oosten en een haakwal in het westen) in te liggen. Hoewel voor strandwallen een hoge archeologische verwachting bestaat, is deze lager (laag-matig) voor strandvlaktes en ligt het in de lijn der waarschijnlijkheid dat hoger liggende strandwallen geschikter zullen zijn geweest voor bewoning. In de lager liggende strandvlaktes kon zich in drassige milieus een pakket veen vormen, waarvoor een lage archeologische verwachting bestaat voor de bronstijd-ijzertijd. Voor het plangebied bestaat een lage-middelhoge archeologische verwachting voor de aanwezigheid van resten uit de ijzertijd en Romeinse tijd. Deze worden op hoger liggende kwelder-/oeverafzettingen verwacht. Volgens reconstructies voor het Romeinse (cultuur)landschap lag het plangebied in deze periode aan de rand van een brede zone van middelhoge oeverafzettingen in de buurt van de overgang naar hoger liggende komafzettingen. Circa 45 m ten noorden van het plangebied is in de bovenkant van de kwelder-/oeverafzettingen uit de ijzertijd-Romeinse tijd (vanaf 0,7-0,8 m –NAP) geen laklaag aanwezig, hetgeen waarschijnlijk illustreert dat dit pakket is afgetopt door latere erosie. Ongeveer 140 m ten oosten van het plangebied (aan de andere kant van de Oude Vliet) zijn zulke laklagen weliswaar in kwelderafzettingen (vanaf 0,9 m –NAP) aangetroffen, maar blijkt dat dit niveau (buiten de strandwal) niet beakkerd is, hetgeen mogelijk duidt op een natter milieu. Ter hoogte van het plangebied lijkt latere activiteit van de Oude Vliet in erosie van de top van de kwelder-/oeverafzettingen uit de ijzertijd-Romeinse tijd te hebben geresulteerd. Ten oosten van het plangebied zijn getijdengeulafzettingen van de voorloper van de Oude Vliet aanwezig. Deze geul lijkt zich in de vroege middeleeuwen te hebben gevormd en volgde grofweg de loop van de huidige waterpartij ten oosten van het plangebied. Deze vorming en activiteit heeft in de omgeving tot erosie van strandwallen en hernieuwde sedimentatie geleid. Boringen vanaf 80 m ten oosten van het plangebied illustreren dat de eerder gevormde kwelderafzettingen uit deze ijzertijd-Romeinse tijd nabij de Oude Vliet op sommige locaties volledig zijn geërodeerd. De dichtstbijzijnde reeds uitgevoerde boringen (circa 45-75 m ten noorden van het plangebied) illustreren dat zulke vergaande erosie op deze locaties verder weg van de Oude Vliet niet heeft plaatsgevonden, maar dat eerder gevormde pakketten kwelder-/oeverafzettingen wel zijn afgetopt. Gezien de vergelijkbare afstand tot de Oude Vliet, lijkt het waarschijnlijk dat dit ook in het plangebied het geval is. Er bestaat een lage-middelhoge archeologische verwachting voor bewoningssporen uit de late middeleeuwen-nieuwe tijd. Op basis van historisch kaartmateriaal wordt geen bewoning verwacht uit de nieuwe tijd. Op topografische kaarten uit 1903 en later staat bebouwing in het plangebied weergegeven. Het is onbekend of in het plangebied recente/sub-recente opgebrachte pakketten aanwezig zijn en tot welke diepte de bodemopbouw reeds is verstoord. Op basis van de resultaten van dit onderzoek blijkt de kans klein dat in het plangebied archeologische resten bedreigd worden.

Synthegra B.V. heeft in opdracht van XXX een archeologisch inventariserend veldonderzoek, verkennend booronderzoek uitgevoerd aan twee trajecten tussen station Heerlen en station Landgraaf. Ingrepen aan het spoor, station en wegen vormen de aanleiding. Eerder is al een bureauonderzoek uitgevoerd voor deze locatie. Bij het booronderzoek is het westelijke traject onderverdeeld in twee deelgebieden. De bodem in het deelgebied nabij station Heerlen is nog deels intact. Hier bestaat de ondergrond uit pleistocene eolische löss waar in de top oudtijdse omwerking heeft plaatsgevonden. Vanaf circa de 19e eeuw dateren de jongere erop gelegen lagen. De kans op archeologische resten blijft groot. De bodem in de andere twee deelgebieden is niet meer intact en is de bodem in het deelgebied bij station Heerlen-De Kissel afgetopt tot onbekende diepte in eolische en verspoelde löss en in het deelgebied bij station Landgraaf tot circa 7 à 8 m diep in de natuurlijke sedimenten. De top van de natuurlijke afzettingen bestaat daar nu uit zilverzand uit het Mioceen.

In opdracht van de gemeente Purmerend heeft RAAP in oktober 2020 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Bierkade-Venediën (eo) te Purmerend in de gemeente Purmerend. Op basis van het bureauonderzoek bestaat een lage tot middelhoge archeologische verwachting voor archeologische resten uit het neolithicum. Indien aanwezig zullen (bewonings)resten zich waarschijnlijk op gerijpte kwelderafzettingen (Laagpakket van Wormer) bevinden. Deze afzettingen worden onder het Hollandveen verwacht. Voor de periode van veenvorming tussen het laat neolithicum en de vroege middeleeuwen geldt tevens een lage tot middelhoge verwachting voor de aanwezigheid van archeologische resten. Het Hollandveen heeft zich in drassige milieus gevormd. Hoewel steeds duidelijker wordt dat het veenlandschap (lokaal) ook werd bewoond en werd gebruikt voor akkerbouw, wordt in het algemeen aangenomen dat deze drassige milieus vooral zijn gebruikt voor jacht en visserij. In de omgeving van het plangebied wordt de top van het veen rond 2-2,5 m –mv verwacht. De archeologische verwachting voor de late middeleeuwen is middelhoog-hoog en voor de nieuwe tijd hoog. Op basis van de historische kaarten valt te stellen dat het plangebied sinds het eind van de 16e eeuw bebouwd is geweest en bij de historische binnenstad van Purmerend behoort. Het grootste deel van het plangebied was op basis van historisch kaartmateriaal uit de 17e eeuw en later in gebruik als kade of straat (zie figuur 13 in het advies). In het plangebied kunnen, naast kadestructuren, rioleringen/goten en straatniveaus, ook stenen gebouwresten, oude dijklichamen of andere sporen van bewoning of activiteit uit de late middeleeuwen-nieuwe tijd binnen 2 m –mv aanwezig zijn. Plaatselijk worden in het plangebied mogelijk oude slootvullingen, resten van bruggen en/of delen van de stadsomwalling verwacht. Archeologische resten uit de (late middeleeuwen-)nieuwe tijd zijn waarschijnlijk in humeuze en vondstrijke stadsophogingen aanwezig. Sporen en resten uit de late middeleeuwen kunnen ook in de (verrommelde) top van het veen worden aangetroffen. De exacte verstoringsgraad en diepte in het plangebied is lastig op basis van het huidige bureauonderzoek te bepalen. Gezien de aanwezigheid van veel kabels en leidingen en de relatief diepe ligging van de huidige riolering zal de bodem ter plaatse van het riool verspreid over het plangebied tot 1,15-1,5 m –mv zijn verstoord.

Synthegra B.V. heeft in opdracht van bedrijf XXX een archeologisch bureauonderzoek in combinatie met een karterend booronderzoek uitgevoerd op een terrein aan de Rading 198 te Loosdrecht. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen aanleg van een 3-tal schuren waarvoor het bouwvlak vergroot dient te worden met 4400 m2. De oppervlakte van de toekomstige bodemverstoring bedraagt 1075 m2 met een diepte van 0,6-0,7 meter beneden maaiveld. De bodem zal waarschijnlijk tot ver in het archeologische niveau worden verstoord. Eventueel aanwezige archeologische waarden kunnen daarbij verloren gaan. Op basis van bovenstaand bureauonderzoek is voor het plangebied een gespecificeerde archeologische verwachting opgesteld. De essentie hiervan is weergegeven in de tabel hieronder. Op basis van de Gemeentelijke beleidskaart is het plangebied een archeologisch waardevol gebied met categorie 4 en 5. Voor categorie 4 (hoge verwachting) gaat het hier voornamelijk over de pleistocene opduikingen, waarop voornamelijk sporen van bewoning en ontginning en gebruik te verwachten zijn daterend in de vroege Prehistorie (Paleolithicum-Neolithicum), ook uit latere periodes kunnen archeologische resten aanwezig zijn. Voor categorie 5 (archeologische verwachting algemeen) gaat het hier om de veenontginningen. Het plangebied ligt op een dekzandrug (code 3K14) en voor een klein deel op een vlakte van ten dele verspoelde dekzanden die deels vervlakt is door veen en/of overstromingsmateriaal (code 2M14). De bodem bestaat uit laarpodzolgronden met leemarm en zwak lemig fijn zand (cHn21). De pleistocene gronden kunnen hier (vrijwel) direct aan het oppervlak liggen. Gezien de ouderdom van de te verwachte afzettingen kunnen in het plangebied vindplaatsen aanwezig zijn vanaf het laat-Paleolithicum tot en met de Nieuwe tijd. Het natuurlijke bodemtype is in het hele plangebied verstoord. Vuursteenvindplaatsen bestaan voornamelijk uit strooiing van fragmenten vuursteen en ondiepe grondsporen, zoals haardkuilen, en bevinden zich in de bovengrond van de oorspronkelijke podzolgrond. Aangezien de bodem is verstoord, zijn eventueel aanwezige vuursteenvindplaatsen verloren gegaan. De hoge verwachting voor vuursteenvindplaatsen kan daarom naar laag worden bijgesteld.Nederzettingsresten uit het neolithicum tot en met de Romeinse tijd bestaan niet alleen uit fragmenten aardewerk, maar ook uit diepere sporen zoals paalgaten en afvalkuilen. Deze sporen kunnen tot in de C-horizont reiken. Tijdens het booronderzoek zijn echter geen archeologische resten of indicatoren aangetroffen, die wijzen op de aanwezigheid een vindplaats uit deze periode. Daarom kan de verwachting om archeologische waarden uit de perioden neolithicum tot en met de Romeinse tijd aan te treffen voor het plangebied naar laag worden bijgesteld. Sporen van ontginning en landbouw uit de Middeleeuwen tot en met de Nieuwe Tijd bestaan uit onder andere ontwateringsgreppels, sloten en toevalsvondsten van achtergelaten gereedschap. Daarnaast zouden er mogelijk bewoningssporen aangetroffen kunnen worden. De verwachting hierop was laag en kan als zodanig behouden blijven.

Synthegra B.V. heeft in opdracht van bedrijf XXX een archeologisch bureauonderzoek in combinatie met een karterend booronderzoek uitgevoerd op een terrein aan de Stationsstraat 30 te Twello. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen realisatie van twee appartementencomplexen. De grootte van het plangebied bedraagt ca 1790 m2, waarbij de oppervlakte van de beoogde bebouwing 1030 m2 is en tot een diepte gaat van 260 cm beneden maaiveld. Naast bebouwing wordt de rest van het plangebied ingedeeld met parkeerplaatsen en begroeiing. De bodem zal waarschijnlijk tot ver in het archeologische niveau worden verstoord. Eventueel aanwezige archeologische waarden kunnen daarbij verloren gaan. Op basis van de Gemeentelijke archeologische verwachtingskaart Noord van de gemeente Voorst heeft het plangebied een hoge archeologische verwachting. Daarnaast ligt het binnen de 25-meter bufferzone van een bekende archeologische vindplaats.Het plangebied ligt waarschijnlijk op een dekzandrug of -welving, de bodem bestaat uit een hoge enkeerdgrond. Deze wordt gekenmerkt door een dik plaggendek van minimaal 0,5 meter en hebben een hoge archeologische verwachting. De landschappelijke situering is archeologisch gezien interessant en op basis van de ouderdom ervan de verwachte afzettingen kunnen vindplaatsen vanaf het Laat Paleolithicum tot en met de Romeinse tijd verwacht worden. Voor de Middeleeuwen en Nieuwe Tijd geldt dat er sporen van bewoning kunnen worden verwacht. Het natuurlijke bodemtype is in het hele plangebied tot ver in de C-horizont verstoord door ploeg- of graafwerkzaamheden. Vuursteenvindplaatsen bestaan voornamelijk uit strooiing van fragmenten vuursteen en ondiepe grondsporen, zoals haardkuilen, en bevinden zich in de bovengrond van de oorspronkelijke podzolgrond. Aangezien de bodem is verstoord, zijn eventueel aanwezige vuursteenvindplaatsen verloren gegaan. De hoge verwachting voor vuursteenvindplaatsen kan daarom naar laag worden bijgesteld. Nederzettingsresten uit het neolithicum tot en met de nieuwe tijd bestaan niet alleen uit fragmenten aardewerk, maar ook uit diepere sporen zoals paalgaten en afvalkuilen. Deze sporen kunnen tot in de C-horizont reiken en zijn mogelijk nog intact. Tijdens het booronderzoek zijn echter geen archeologische resten of indicatoren aangetroffen, die wijzen op de aanwezigheid een vindplaats uit deze periode. Daarom kan de verwachting om archeologische waarden uit de perioden neolithicum tot en met de nieuwe tijd aan te treffen voor het plangebied eveneens naar laag worden bijgesteld.