Search

Studie naar een architectonische interventie in een in onbruik geraakt protestants kerkgebouw in Kanaleneiland?Zuid, Utrecht., RMIT, Architectural Engineering and Technology, Architecture and The Built Environment

Het ontwerpproject betreft een herbestemming van een voormalige watertoren gelegen langs de Vaartse Rijn in Utrecht. Bij de herbestemming krijgt de watertoren een publieke functie als restaurant met uitzichtpunt. In 1998 is de watertoren grondig gereconstrueerd. Hierbij is de verloren gegane bakstenen ommanteling van de kop weer teruggebouwd. Deze reconstructie is een poging geweest om het gebouw als watertoren te behouden. Door een kopie te maken van de oorspronkelijke watertoren is tegelijkertijd ook een claim gelegd op het gebouw. Er kunnen vraagtekens worden gezet bij de authenticiteit en de rol die de reconstructie vervult in de ontwikkeling van het cultureel erfgoed. De interventie speelt in op de belangrijkste bestaande architectonische kwaliteiten van de voormalige watertoren. Door van de vorm uit te gaan bij de herbestemming is het mogelijk geworden om het verleden van de watertoren los te laten maar de herinnering en beleving van het gebouw naar de toekomst te brengen., RMIT, Architecture, Architecture

Graduation at ExploreLab 12 Topic: "Trondheim warehouses - past, present & future" Research: An exploration of the reusability of the wooden warehouses in Trondheim, Norway. (The uploaded research is only part of the work done, please contact me form more information about the full research.) Design: A masterplan for the warehouses and the area and a design for the transformation of three wooden warehouses into a museum in Trondheim, Norway For more information, send a message: http://nl.linkedin.com/in/annelaros, Explorelab, Architecture, Architecture

In de Utrechtse wijk Hoograven (Utrecht-Zuid) staat al decennialang een ruïne van een steenfabriek, vlakbij de splitsing van de Vaartse Rijn en het Merwedekanaal, even ten noorden van de A12. De steenfabriek, met de naam "De Liesbosch", stamt uit 1916, maar sinds 1983 resten er slechts vier muren. Tijdens dit afstudeerproject is een studie gedaan naar het hergebruik van die ruïne. Er is een wijktheater ontworpen, dat zowel in een buitenpodium als een gesloten zaal voorziet. Het nieuwe gebouw omarmt het oude bouwdeel en verwijst op talloze manieren naar het verleden. Het nieuwe en het oude deel vormen samen een symbiose., Studio Utrecht-Zuid, RMIT, Architecture

Rotterdam Zuid kent vele problemen die zich concentreren in de oude wijken rondom de oude havens. Door enorme schooluitval en jeugdwerkloosheid ontstaat er de kans van een opgroeiende verloren generatie die geen aansluiting vindt met de arbeidsmarkt. Daarnaast is het voor bedrijven steeds lastiger om gekwalificeerd personeel te vinden. Als reactie op de on Nederlandse problemen is er een nationaal programma opgesteld dat advies heeft uitgebracht op onderwijs, economische versterking en fysieke kwaliteitsverbetering. Op de pijler onderwijs wordt gesteld dat doorlopende leerlijnen en ambacht in de wijken moet worden gestimuleerd. Ondertussen zijn er in Rotterdam veel praktijkgerichte opleidingen opgezet en bieden jongeren de mogelijkheid om werkend een opleiding te volgen. Toch bieden deze opleidingen vaak alleen stageplaatsen en zijn ze veelal aan de randen van de stad gelokaliseerd.De fabriek kan gedeeltelijk worden hergebruikt. De rookgasreiniger aan de voorzijde en de kraanbaan in het midden zijn elementen die ook het kenmerkende karakter van de fabriek aanduiden. Door vier nieuwe volumes toe te passen met hierin een programma van leerwerk opleidingen ontstaat er een voorpost voor opleidingen in de regio. Jongeren zulllen zelf het voorbeeld geven welke opleiding mogelijk is doordat de scholen zijn gekopppeld aan de kraanbaan. Deze kraanbaan is de nieuwe verbinding naar Katendrecht. De locatie ligt nu geisoleerd door de Pleinweg, door deze ondergronds te brengen en het park door te trekken naar de overzijde ontstaat een recreatie gebied waar in de toekomst bedrijven een dependance kunnen opzetten., Veldacademie Rotterdam, Veldacademie, Explorelab, Architecture

De titel ‘Op zoek naar een nieuw ruraal ideaal’ staat voor een strategie met als doel een zelfstandige en duurzame dorpsgemeenschap te scheppen bestaande uit oorspronkelijke bewoners en nieuwkomers. De strategie is toegespitst op het aansporen en betrekken van de lokale bevolking en omvat drie elementen; een reizende kermis als initiator, een ambitiekaart als communicatiemiddel en multifunctionele gebouwen als instrumenten., Explore Lab, Architecture, Architecture

Interventie in een voormalige sigarettenfabriek te Zevenaar, hoe maak ke deze publiek toegankelijk zodat het karakter van het fabrieksterrein behouden blijft maar er ook een stap naar een nieuwe publieke functie wordt gemaakt. Dit heeft geleid tot een ontwerp voor een multifunctioneel centrum in de fabriekshal met onderandere een brede school., RMIT, Architecture

Sinds april 2010 staat het kasteel van Gemert leeg. Om sloop te voorkomen moet er een nieuwe functie worden gezocht. Gezien het verleden en de locatie heb ik in mijn ontwerp gekozen voor een Koninklijke Militaire Academie., Studio Gemert, RMIT, Architecture

RIVM rapport:Een nieuwe beoordelingsmethode geeft nauwkeuriger aan of bagger veilig is voor gebruik op land. De methode geeft specifieker aan in welke mate de chemische samenstelling van bagger schadelijk is voor het milieu. Op deze manier kan dezelfde hoeveelheid bagger worden afgezet, maar wordt het milieu minder belast. Het RIVM en het Rijksinstituut voor Integraal Zoetwaterbeheer en Afvalwaterbehandeling (RIZA) hebben deze methode ontwikkeld. Om rivieren in Nederland bevaarbaar te houden en de afvoer van water niet te belemmeren, wordt regelmatig het slib van de bodems verwijderd. Bagger bevat stoffen die schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid en het milieu. De chemische kwaliteit van bagger moet daarom bekend zijn voordat het op land mag worden gebruikt. De nieuwe, zogeheten msPAF-toetsing (meer soorten Potentieel Aangetaste Fractie) berekent de schadelijke effecten van stoffen voor planten, dieren en bacterikn in het milieu op een nieuwe manier. De methode toetst de bagger niet langer per vervuilende stof, maar kijkt naar het effect van het gehele mengsel van verontreiniging op de omgeving. Hiermee is een nauwkeurige rangschikking gerealiseerd voor de indeling van bagger lopend van 'vuil' tot 'schoon'.

RIVM rapport:Regenwater opgevangen in reservoirs en toegepast voor onder andere toiletspoeling is vaak fecaal verontreinigd en bevat soms ziekteverwekkende bacterien. Om het infectierisico bij toepassing van dit water te kunnen schatten is aanvullend onderzoek nodig waarbij ziekteverwekkers worden gekwantificeerd en getypeerd en waarbij onderzocht wordt in welke mate gebruikers worden blootgesteld aan het besmette water.Regenwater is aanvankelijk onbesmet, maar bij afstromen langs oppervlakken en tijdens opslag in reservoirs kan besmetting optreden met micro-organismen die ziekte bij de mens kunnen veroorzaken. Dit kan gebeuren wanneer bijvoorbeeld vogelfeces van het dak wordt gespoeld of ratten of andere dieren toegang hebben tot het reservoir of open leidingen. Onderzoek van opgevangen hemelwater op vier verschillende locaties in Nederland toonde de aanwezigheid van de indicatoren voor fecale verontreiniging, bacterien van de coligroep, E. coli en enterococcen, in respectievelijk 28, 27 en 27 van de 28 onderzochte monsters aan. De potentieel ziekteverwekkende bacterien Campylobacter en Legionella pneumophila werden elk een maal op een locatie aangetroffen. Aeromonas en Clostridium perfringens, die ook ziekte bij de mens kunnen veroorzaken, werden in respectievelijk 20 en 23 van de 28 monsters gevonden. Salmonella en Vibrio werden op geen van de locaties aangetroffen. De aanwezigheid van ziekteverwekkende micro-organismen in regenwater toegepast voor toiletspoeling kan negatieve gevolgen voor de volksgezondheid hebben. Op basis van de verkregen resultaten is het nog niet mogelijk om het risico op het oplopen van een infectie bij blootstelling aan dit water te schatten omdat daarvoor nog aanvullende typerings- en blootstellingsgegevens nodig zijn., Rainwater collected in reservoirs and used for toilet flushing, for example, is often fecally contaminated and sometimes contains pathogenic bacteria. Estimating risk of infection caused by use of this water, will require additional research for enumerating and typing pathogens and for determining exposure to the contaminated water. Rainwater at the source is not contaminated with potential human pathogenic micro-organisms, but may become so at surface run-off and during storage in containers. This may occur when bird faeces runs off roofs, or rats or other animals have access to rainwater reservoirs or open mains. Examination of collected rainwater at four different sites in the Netherlands showed the presence of faecal indicator bacteria as total coliforms, E. coli and intestinal enterococci in 28, 27 and 27, respectively, of the 28 samples examined. Each of the potential human pathogenic bacteria, Campylobacter and Legionella pneumophila, was detected once at one sampling site. Aeromonas and Clostridium perfringens, which may also cause disease in humans, were detected in 20 and 23 of the 28 tested samples, respectively. Salmonella and Vibrio were not detected in any of the samples. The presence of potential pathogenic micro-organisms in rainwater used for toilet flushing may have adverse health effects. However, on the basis of the above results, and because additional typing and exposure data are required, it is not yet possible to estimate the risk of infection at exposure to this water.

RIVM rapport:Het doel van dit onderzoek is de beschrijving van de milieuhygienische kwaliteit van bouwstoffen na medio 1998 en de evaluatie van: - de toepasbaarheid van bouwstoffen onder de voorwaarden van het Bouwstoffenbesluit, - de consequenties van de normstelling voor het (her)gebruik van bouwstoffen, - de kritische componenten en in hoeverre ze beinvloedbaar zijn, -kwaliteitsverbeteringen t.o.v. de ex-ante evaluatie in 1997, - problemen in de praktijk. Voor dit doel zijn gegevens over samenstelling en uitloging verzameld en geevalueerd. Voor iedere bouwstof is een materiaalblad gemaakt waarin toepasbaarheid, milieuhygienische kwaliteit en kwaliteitsverbeteringen beschreven staan. De milieuhygienische kwaliteit is getoetst aan de normen van het Bouwstoffenbesluit voor drie toepassingshoogten: 0,2 0,7 en 2,0 meter. 98-99% van de bouwstoffen voldoet hieraan. Het totale hergebruik van bouwstoffen is toegenomen van 141 Mton in 1997 tot 155 Mton in 2001. Dit is het gevolg van de verdubbeling van het hergebruik van granulaire secundaire bouwmaterialen. Het totale (her)gebruik van bouwstoffen bestaat voor 76% uit primaire en voor 24% uit secundaire bouwstoffen.Voor een beperkt aantal bouwstoffen zijn er aanzienlijke problemen om aan het normkader van het Bouwstoffenbesluit te voldoen: Gereinigde grond (antimoon); AVI-bodemas (koper, molybdeen; bij aflopen tijdelijke regeling zonder kwaliteitsverbetering 70% niet meer toepasbaar); mijnsteen (antimoon, seleen); granulaten uit bouw- en sloopafval (sulfaat; opsplitsen van partijen); baggerspecie: (fluoride, sulfaat); tarragrond (minerale olie, DDD/DDE/DDT, aldrin/dieldrin/endrin); klei (DDD/DDE/DDT, drins). Algemene kwaliteitsgerelateerde knelpunten zijn de verhoogde keuringsfequentie die het gevolg is spreiding in meetwaarden, het verschil in bemonstweringsinspanning bij grond en de tijd, kosten en kwaliteit van partijkeuringen., The aim of this study is to present the environmental quality of building materials after mid 1998, and to evaluate: - The applicability of building materials under conditions of the Building Material Decree, -The impact of the standards in the Decree on the (re)use of building materials. - The critical components and the extent to which they can be influenced. - Quality improvements compared to the ex-ante evaluation in 1997. - Problems encountered in practice. For this purpose, data on composition and leaching were collected and evaluated. The environmental quality was tested against the standards of the Building Material Decree. In general, data were evaluated for three heights: 0.2, 0.7, and 2.0 meter. 98-99 % of the materials is in compliance with the Building Material Decree. The total reuse of building materials of about 141 Mton in 1997 has increased to 155 Mton in 2001. This is caused by a doubling of the reuse of granular secondary building materials, especially slightly polluted soils and aggregates of construction and demolition waste. 76 % of the total use of building materials are primary and 24 % are secondary building materials.There are considerable problems to meet the requirements of the Building Material Decree for the following materials: cleaned soil (antimony); MSWI bottom ash (copper, molybdenum); mine stone (antimony, selenium); aggregates of construction- and demolition waste (sulphate); dredge spoil (fluoride, sulphate); tare soil (mineral oil, DDD/DDE/DDT, aldrin/dieldrin/endrin) and clay (DDD/DDE/DDT, drins). General quality-related problems are intensified inspections induced by measurement dispersion and time, costs and quality of batch inspections.

Ten behoeve van het beleid voor de bouwgrondstoffen-voorziening worden jaarlijks cijfers ingezameld over de productie en afzet van secundaire grondstoffen. Daarbij wordt tevens aandacht gegeven aan actuele ontwikkelingen rond deze grondstoffen. Voor het jaar 2000 zijn de volgende secundaire grondstoffen meegenomen: AVI-bademas, AVI-vliegas, breekasfalt, E-bodemas, E-kunstgrind, E-vliegas, fosforslakken, freesasfalt, gereinigde en licht verontreinigde grond, grond uit boortunnels, grondtarra, hoogovenslakken, metselwerk- en betongranulaat, onthardingskorrels van drinkwaterbereiding, RO-gips, staalslakken en zeefzand. De productie en afzet van het totaal van secundaire grondstoffen vertoont een gestage toename sinds het begin van de monitoringsactiviteiten. Ongeveer 95% van de secundaire grondstoffen wordt afgezet, een percentage dat langjarig gelijk is gebleven. De kwaliteit van het cijfermateriaal is voor diverse secundaire grondstoffen inmiddels redelijk gaed. Vaar sommige grondstoffen wordt echter verdere verbetering aanbevolen.

Dit onderzoek is gericht op de afstemming van vraag en aanbod van oppervlaktedelfstoffen. De afstemmingsproblematiek wordt geanalyseerd vanuit een perspectief van planning en besluitvorming. Doel van deze studie is het verkrijgen van nieuwe inzichten om de planning van ontgrondingen op rijksniveau beter te laten verlopen en te onderbouwen. Daarbij wordt primair gekeken naar de verticale coordinatie en afstemming van de planningsproblematiek tussen het rijk en de provincies. Hierbij komen zowel kwantitatieve als kwalitatieve aspecten aan bod.De aandacht gaat vooral uit naar oppervlaktedelfstoffen met een zogenaamde regionale schaarste. Regionale schaarste wordt omschreven als het relatieve gebrek aan een oppervlaktedelfstof in een bepaald gebied, in het licht van de op basis van de eigen behoefte van een gebied gegenereerde vraag naar deze delfstof. ...Zie: Samenvatting

RIVM rapport:De nuttige toepassing van reststoffen van afvalverbrandingsinstallaties (AVI's ) als bouwstof wordt beperkt, doordat de uitloging van o.a. molybdeen de daarvoor gestelde norm overschrijdt. De kwaliteit van de reststoffen met betrekking tot molybdeen kan mogelijk worden verbeterd door de hoeveelheid molybdeen in het afvalaanbod naar de AVI (AVI-input) te reduceren. Hiervoor is het noodzakelijk een gedetailleerd inzicht te hebben in de herkomst van molybdeen in de AVI-input. In dit rapport wordt een gedetailleerd overzicht gegeven van de toepassingen van molybdeen in produkten en produktieprocessen en de route naar de AVI, op basis van informatie van bedrijven, brancheorganisaties, andere instellingen en literatuur. Uit de studie blijkt dat een aantal mogelijke bronnen in huishoudelijk afval geen relevante bijdrage levert aan de input naar de AVI. Het betreft kunststoffen, verven, toners, pigmenten, electronica, email, smeermiddelen en brandvertragers. De grootste bijdrage aan de AVI-input van molybdeen via huishoudelijk afval is de zogeheten 'restfraktie'. Deze verzamelfraktie bevat diverse bronnen van molybdeen, waaronder 'natuurlijke' bronnen als GFT, asresten en grond. Bronnen van molybdeen in bedrijfsafval die in de AVI's worden verbrand konden niet eenduidig worden vastgesteld., The re-usability of Municipal Solid Waste Incinerator residues (MSWI residues) for building material is limited, because the leaching of some substances, including molybdenum, does not meet environmental standards. Since the quality of MSWI residues may be improved by reducing the molybdenum load in waste to be incinerated, detailed insight is required into the origin of molybdenum. The inventory of the uses of molybdenum in products, production processes and pathways to the MSWIs is based on information obtained from producers, trade-organisations, research institutes and the literature. The study shows that some potential sources of molybdenum in municipal solid waste do not contribute to the molybdenum load in MSWI input. These are plastics, dyes, toners, pigments, electronics, enamels, lubricants and fire retardants. The largest contribution to the MSWI input by municipal waste is the so-called fraction of residue waste. Sources of molybdenum in this fraction are bio-waste, ash and soil. Sources of molybdenum in industrial waste to be incinerated could not be determined unequivocally.

RIVM rapport:In het kader van het Convenant Verpakkingen wordt door het RIVM jaarlijks gemeten hoeveel verpakkingsmateriaal als afval vrijkomt en hoeveel wordt hergebruikt. De meting heeft betrekking op verpakkingafval afkomstig van huishoudens, de kantoor-,winkel -en dienstensector en de industrie. De hoeveelheid verpakkingsafval uit huishoudens wordt bepaald aan de hand van sorteeranalyses van het RIVM (afval samenstelling) in combinatie met gegevens van het CBS (hoeveelheid afval). In de twee overige sectoren wordt gebruik gemaakt van een enquete. Tussen 1996 en 1997 steeg de totale hoeveelheid verpakkingsafval met circa 0,5 %. De stijging komt nagenoeg geheel voor rekening van het huishoudelijk verpakkingsafval.Ten opzichte van 1986 steeg de totale hoeveelheid met ongeveer 17%. In 1997 werd 55% van het verpakkingsafval hergebruikt. Dat is 3% meer dan in 1996. Daarbij lagen glas (75%), papier (65%) en blik (72%) boven het gemiddelde. Het hergebruik van aluminium (15%) en kunststof (12%) blijft bescheiden. De vrij grote groei van het hergebruik van blik is te danken aan meer verbrandingscapaciteit en meer verbrand huishoudelijk afval. De uit de reststoffen terug gewonnen hoeveelheid blik is daarmee teogenomen., This analysis forms part of a monitoring system to check on the progress made in realizing the objectives laid down in the Dutch Packaging Convenant (an agreement between the Dutch government and 'the packaging chain'). It provides information on the amount, composition and destination of packaging waste from households, the commercial sector and the industry. The amount and composition of packaging waste originating from households has been measured for the last 20 years by means of sorting analyses. Questionaires were used to measure packaging waste from the commercial and indutrial sectors for 1992-1997. Between 1996 and 1997 the total amount of packaging waste increased by 0.5 %. The increase was almost totally caused by the increase of packaging waste originating from households. Compared to 1986 the total amount of packaging waste increased by approximately 17%. In 1997 about 55% of the total amount of packaging waste is reused. That is 3 % more than in 1996. Glass (75%), paper (65%) and steel (72%) do score higher than the overall average. Reuse of aluminum (15%) and plastic (12%) remains modest.

RIVM rapport:In het kader van het Convenant Verpakkingen wordt door het RIVM jaarlijks gemeten hoeveel verpakkingsmateriaal als afval vrijkomt en hoeveel wordt hergebruikt. De meting heeft betrekking op verpakkingsafval afkomstig van huishoudens, de kantoor-,winkel- en dienstensector en de industrie. De hoeveelheid verpakkingsafval uit huishoudens wordt bepaald aan de hand van sorteeranalyses van het RIVM (afvalsamenstelling) in combinatie met gegevens van het CBS (hoeveelheid afval). Voor de twee overige sectoren wordt gebruik gemaakt van een enquete. Tussen 1995 en 1996 steeg de totale hoeveelheid verpakkingsafval met 3%. De stijging komt geheel voor rekening van de kantoor-, winkel- en dienstensector. Ten opzichte van 1986 steeg de totale hoeveelheid met ongeveer 15%. In 1996 werd 52% van het verpakkingsafval hergebruikt. Daarbij lagen glas (72%), papier (62%) en blik (64%) boven het gemiddelde. Het hergebruik van aluminium (16%) en kunststof (11%) blijft bescheiden., This analysis forms part of a monitoring system to check on the progress made in realising the objectives laid down in the Dutch Packaging Covenant (an agreement between the Dutch government and 'the packaging chain'). It provides information on the amount, composition and destination of packaging waste from households, the commercial sector and the industry. The amount and composition of packaging waste originating from households has been measured for the last 20 years by means of sorting analyses. Questionaires were used to measure packaging waste from the commercial and indutrial sectors for 1992-1996. Between 1995 and 1996 the total amount of packaging waste increased by 3%. The increase was totally caused by the commercial sector. Compared to 1986 the total amount of packaging waste increased by approximately 15%. In 1996 about 52% of the total amount of packaging waste was reused. Glass (72%), paper (62%) and steel (64%) do score higher than the overall average. Reuse of aluminum (16%) and plastic (11%) remains modest.