Deri, tarih öncesi dönemlerden itibaren insanın farklı ihtiyaçlarına hizmet eden önemli bir malzemedir. Deri ve kürkler, örtünme ve barınma amacıyla pek çok eşyanın yapımında ana malzeme olarak kullanılmıştır. Mobilya, kutu, sandık vb. gibi ürünlerde ise deriden kaplama malzemesi olarak yararlanılmıştır. Günlük yaşamda kullanılan çeşitli eşyaların yanı sıra süslemeleriyle de dikkat çeken tarihi ve kültürel değeri olan çok sayıda deriden üretilmiş eser bulunmaktadır. Bu eserlerin bir kısmı müze ve özel koleksiyonlarda sergilenmekte diğer kısmı ise depolarda muhafaza edilmektedir. Deri organik yapısı nedeniyle elde edildiği andan itibaren bozulma eğilimindedir ve bu nedenle de korunması zor bir malzemedir. Deri eserler mevcut korunmuşluk durumlarına göre aktif veya pasif konservasyon yöntemleriyle korunmaktadır. Bu çalışmada deri eserlerde önleyici koruma yöntem ve teknikleri araştırılmıştır. Çalışmanın amacı, deri eserlerde risk oluşturan unsurların tespit edilerek koruma ilkeleri çerçevesinde yapılan önleyici koruma uygulamalarının belirlenmesidir. Önleyici koruma, koleksiyonların-eserlerin yönetimi, depolanması, kullanımı, taşınması veya sergilenmesi için güvenlik koşullarını ele alan pratik önlemler olarak tanımlanmaktadır. Kültürel nesnelerin doğal veya süreçsel, ortama bağlı bozulmasını geciktirmeyi amaçlayan uygulamalı bir koruma şeklidir. Kültürel ve tarihsel bir nesnenin korunmuşluk durumunu etkilemeden, bozulmasını önleyerek veya yavaşlatarak eserlerin uzun vadeli korunmasına hizmet etmektedir. İklim, ışık, kirleticiler, malzemenin emisyonları, zararlılar üzerindeki kontrol, güvenlik konseptlerinin (hırsızlık / yangın) oluşturulması, afet planlaması, risk değerlendirmesi, vitrinler ve depolar, eserlerin düzenli bakımları bu kapsamda değerlendirilmektedir. Bu nedenle önleyici koruma tüm restorasyon alanlarını etkileyen disiplinler arası bir çalışmadır. Leather is an important material that has served different needs of human beings since prehistoric times. Leather and furs were used as the main material in the construction of many items for covering and sheltering purposes. Furniture, boxes, chests, etc. In such products, leather was used as a coating material. In addition to various items used in daily life, there are many leather artifacts with the historical and cultural value that attract attention with their ornaments. Some of these works are exhibited in museums and private collections, while the other parts are kept in warehouses. Due to its organic nature, leather tends to deteriorate from the moment it is obtained and therefore it is a material that is difficult to protect. Leatherworks are protected by active or passive conservation methods, depending on their current conservation status. In this study, preventive conservation methods and techniques in leather works were investigated. The aim of the study is to determine the risk factors in leather works and to determine the preventive conservation practices within the framework of the conservation principles. Preventive preservation is defined as practical measures addressing security requirements for the management, storage, use, transportation, or display of collectionsartifacts. It is a practical form of preservation aimed at delaying the natural or depending on time and place deterioration of cultural objects. It serves the long-term conservation of artifacts by preventing or slowing down the deterioration of a cultural and historical object without affecting its preservation status. Microclimate, light, pollutants, emissions of material, control over pests, creation of security concepts (theft / fire), disaster planning, risk assessment, showcases and warehouses, regular maintenance of the works are evaluated within this scope. Therefore, preventive conservation is an interdisciplinary study that affects all restoration areas. [ABSTRACT FROM AUTHOR]