Search

Bu çalışmada, 2016 ve 2017 yıllarında, Şanlıurfa ilinde yapılan arazi çalışmaları sonucunda toplanan ve daha önceki yıllarda (2004-2015) ZMADYU (Zoology Museum of Adıyaman University) müzesinde kayıtlı bulunan 21 yılan türüne ait toplam 170 örnek incelenmiştir. İncelenen örneklerden 9’u Typhlopidae, 17’si Leptotyphlopidae, 9’u Boidae, 112’si Colubridae, 14’ü Natricidae, 4’ü Psammophiidae, 1’i Elapidae ve 5’i Viperidae familyasına aittir. Yapılan arazi çalışmaları sonucunda, Rhynchocalamus satunini (Atkılı Toprak Yılan) Şanlıurfa ilinden bu çalışma ile ilk kez tespit edilmiştir. Literatürde verilen Zamenis hohenackeri (Strauch, 1873) türüne ait herhangi bir örnek bu çalışmada gözlenememiştir. Örneklerin renk-desen özellikleri belirlenmiş, bazı metrik ve meristik karakterleri ölçülmüştür. Ayrıca gözlenen türlerle ilgili bazı ekolojik ve biyolojik bilgilere de yer verilmiştir., In this study, a total of 170 specimens belonging to 21 snake species that have been collected from Şanlıurfa province between 2016 and 2017 as well as during the previous years (2004-2015) and preserved in ZMADYU (Zoology Museum of Adıyaman University) were examined. Nine of the specimens examined were belong to Typhlopidae, 17 to Leptotyphlopidae, 9 to Boidae, 112 to Colubridae, 14 Natricidae, 4 Psammophiidae, 1 to Elapidae, and 5 to Viperidae families. As a result of the field studies, Satunin's Black-Headed Dwarf Snake, Rhynchocalamus satunini (Nikolsky, 1899) was reported for the first time from Şanlıurfa province. The specimen belonging to Zamenis hohenackeri (Strauch, 1873) given in the literature could not be observed during this study. The color-pattern and some metric and meristic measurements of the specimens were taken. In addition, ecological and biological information has been given on the species observed.

Bu çalışmada Squamata (Sürüngenler) subordosundan Lacertilia (Kertenkeleler) grubunun Güneydoğu Anadolu Bölgesi'ndeki dağılışı ve morfolojik durumunun araştırılmıştır. Bölgenin batısında çalışmalar son dönemlerde artmış olsa da, bölgenin doğu kısmını ve bütününü ele alan çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmada, sınırlı çalışmaların olduğu alanlara ağırlık verilerek bölgedeki dağılış eksiklikleri giderilmeye çalışılmıştır. 2015-2021 yılları arasında 528 lokalitede arazi çalışması gerçekleştirilmiş ve toplam 1205 örnek doğrudan gözlemlenmiştir. Arazi çalışmalarında örnek gözlenen lokaliteler her tür için ayrı ayrı değerlendirilmiş ve gözlem bilgileri verilmiştir. Gözlenen örneklerden incelemek için minimum sayıda örnek alınmış, diğerleri fotoğraflandıktan sonra kendi habitatlarına geri bırakılmıştır. Literatürde bölgede dağılış gösterdiği belirtilen ancak arazide gözlenemeyen örnekler ZMADYU'da (Adıyaman Üniversitesi Zooloji Laboratuvarı) incelenmiştir. Arazi çalışmalarından elde edilen örnekler ile müze örneklerinden oluşan 176 örnek morfometrik ve meristik olarak incelenmiştir. Bölgede dağılış gösteren 25 türden 24'üne ulaşılmıştır. Bunlar, Mediodactylus heterocercus, Mediodactylus orientalis, Cyrtopodion scabrum, Stenodactylus grandiceps, Asaccus barani Hemidactylus tursicus, Eublepharis angramainyu, Heremites auratus, Heremites vittatus, Chalcides ocellatus, Eumeces schneideri, Ablepharus budaki, Ablepharus chernovi, Ophisops elegans, Apathya cappadocica, Timon kurdistanicus, Acanthodactylus harranensis, Acanthodactylus boscianus, Phoenicolacerta ciyanisparsa, Lacerta media, Laudakia stellio, Trapelus ruderatus, Chamaeleo chamaeleon ve Varanus griseus'tur. Kaynaklarda bölgede bulunduğu ifade edilen Mesalina microlepis örneğine ulaşılamamıştır. Bölgede dağılış gösteren her tür IUCN (Uluslararası Doğa ve Doğal Kaynakların Koruma Birliği), BERN (Avrupa'nın Yaban Hayatı ve Doğal Yaşama Ortamlarının Korunması Sözleşmesi) ve CITES (Nesli Tehlike Altındaki Türlerin Ticaretine İlişkin Sözleşme) kriterlerine göre tehlike ve koruma durumları göz önüne alınarak değerlendirilmiştir. Çalışma sonunda bölgede dağılış gösteren türlere birçok yeni lokalite eklenerek boşluklar doldurulmaya çalışılmış ve grubun bölgedeki dağılış sahası genişletilmiş ve güncellenmiştir. In this study, the distribution and morphological status of the Lacertilia (Lizards) group from the Squamata (Reptiles) subordos in the Southeastern Anatolia Region were investigated. Although studies in the west of the region have increased recently, studies dealing with the eastern part and the whole of the region are limited. In this study, the distribution deficiencies in the region were tried to be eliminated by focusing on the areas with limited studies. Field studies were carried out in 528 localities between 2015-2021 and a total of 1205 samples were directly observed. Localities observed as examples in field studies were evaluated separately for each species and observation information was given. A minimum number of specimens were taken from the observed specimens for examination, while the others were returned to their habitats after photographing. The samples, which are stated to be distributed in the region in the literature but cannot be observed in the field, were examined in ZMADYU (Adıyaman University Zoology Laboratory). 176 samples, consisting of samples obtained from field studies and museum samples, were examined as morphometric and meristic. 24 of 25 species distributed in the region have been reached. These are Mediodactylus heterocercus, Mediodactylus orientalis, Cyrtopodion scabrum, Stenodactylus grandiceps, Asaccus barani Hemidactylus tursicus, Eublepharis angramainyu, Heremites auratus, Heremites vittatus, Chalcides ocellatus, Eumeces schneiderii, Ablepharus budaki, Ablepharus chernovi, Ophisops elegans, Apathya cappadocica, Timon kurdistanicus, Acanthodactylus harranensis, Acanthodactylus boscianus, Phoenicolacerta ciyanisparsa, Lacerta media, Laudakia stellio, Trapelus ruderatus, Chamaeleo chamaeleon and Varanus griseus. Mesalina microlepis specimen, which is stated to be found in the region in the sources, could not be reached. The danger and protection status of all species distributed in the region according to the criteria of IUCN (International Union for Conservation of Nature and Natural Resources), BERN (Convention on the Conservation of European Wildlife and Natural Habitats) and CITES (Convention on Trade in Endangered Species) are evaluated. At the end of the study, many new localities were added to the species distributed in the region and the gaps were tried to be filled and the distribution area of the group in the region was expanded and updated. Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü (DÜBAP) tarafından FEN.17.013 no'lu proje kapsamında desteklenmiştir.

Pentanema divaricatum species was collected from Arıcak (Elazığ) district in Turkey and it was given a new record for the Flora of Turkey. The description, details photographs and distribution maps of this new record are also given., Pentanema divaricatum türü Türkiye'nin Arıcak (Elazığ) ilçesinden toplanmış ve Türkiye Florası için yeni bir kayıt olarak sunulmuştur. Makalede türün betimi, doğal ortamında çekilmiş detaylı fotoğrafları ve dağılım haritası verilmiştir.

Mevcut çalışmada Mahmuzlu Yılan’a (Eryx jaculus) ait toplam 418 (133 ♂♂, 183 ♀♀, 85 juvenil, 17 bilinmiyor) örnek incelenmiştir. Söz konusu türün Avrasya ve Afrika’daki tüm dağılış alanları literatür ve zoocoğrafik etmenler dikkate alınarak altı farklı grup şeklinde değerlendirilmiş ve yapılan istatiksel çalışmalarla bu gruplar arasındaki benzerlik ya da farklılıklar ortaya konulmuştur. İstatiksel analiz sonuçlarına göre, Kuzey Afrika Grubu (Grup 6) ve diğer gruplar (Grup 1, 2, 3, 4, ve 5) arasında Praefrontale (PR), Gözler arasındaki pul sayısı (GAP), Göz etrafındaki pul sayısı (GEPS), Göz ile Supralabialler arasındaki pul sayısı (GSP), Supralabialia (SPL), Sublabialia (SBL), Ventrale sayısı (V) ve Sırt pul sayısı orta (SPo) folidosis karakterleri bakımından farklılık tespit edilmiştir. Grup 4 ve Grup 5 Göz etrafındaki pul sayısı (GEPS) folidosis karakterleri bakımından aralarında farklılık gösterirken diğer folidosis karakterleri bakımından ise aralarında benzer olduğu görülmüştür. Bununla birlikte, folidosis karakterleri bakımından bir tarafta Grup 1 ve Grup 2 kendi içinde benzer; diğer tarafta Grup 3, Grup 4 ve Grup 5 yine kendi içlerinde benzer ve Grup 6 diğer Gruplardan farklı bulunmuşlardır. Kuzey Afrika örneklerinde genellikle Internasalia'nın arkasında temas halinde üç tane büyük plak olduğu ve diğer dağılış alanlarındaki örneklerde ise genellikle Internasalia'nın arkasında temas halinde iki tane büyük plak olduğu tespit edilmiştir. Dolayısıyla yukarıda bahsedilen hususlardan Kuzey Afrika Grubu diğer gruplardan bariz olarak ayrılmaktadır. Ayrıca Ventrale sayısı (V), Sırt pul sayısı ön (SPö) ve Subcaudale sayısı (SC) folidosis karakterleri cinsiyete göre tüm gruplarda farklılık göstermektedir. Elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde Kuzey Afrika populasyonu Eryx jaculus (LINNAEUS, 1758) ve bunun dışında kalan Avrasya populasyonu ise Eryx turcicus (OLIVIER, 1801) olarak alınmasının uygun olacağı kanaati oluşmuştur., In the current study, totally 418 (133 ♂♂, 183 ♀♀, 85 juvenil, 17 unknown) Javelin Sand Boa (Eryx jaculus) have been examined. All the distribution areas of the aforementioned species in Eurasia and Africa has been examined in 6 different groups considering the literary and zoogeographic factors and through the statistical studies, the similarities and differences between these groups have been put forward. According to the statistical results, the differences have been determined between the North Africa Group (Group 6) and the other groups (Group 1,2,3,5 and 5) with respect to the folidosis chracters of Praefrontale (PR), the number of scales between the eyes (BE), the number of scales around the eyes (E) and the number of scales between the eye and supralabials (LAB), Supralabialia (SPL), Sublabialia (SBL), number of ventral scales (VS), and the number of dorsal scales at midbody (SQ.M). Group 4 and Group 5 varies in respect to the folidosis characters of the number of the scales around the eye (E) and it is seen that, in respect to the other folidosis characters of characters, there are similarities. At the same time ,it is determined that ,with respect to the folidosis character, on one side, Group 1 and Group 2 has similar features; on the other side Group 3, Group 4 , Group 5 have similar features and group 6 is different from the other groups. In the North Africa species, it is detected that there are generally three large shields in contact with the Internasalia from behind and in other distribution samples, there are generally two large shields in contact with the Internasalia from behind. So, the North Africa Group among the groups mentioned above clearly parts from the other groups. Also the folidosis character of the number of Ventrale (V), the number of dorsal scales at one head-length after head (front) (SQ.F) and number of subcadual scales (ScdS) varies in respect to the gender in all groups. When the results obtained are evaluated, we came to a conclusion that it is fair to call the North Africa Population Eryx jaculus (LINNAEUS, 1758) and the other population; the Eurasian population Eryx turcicus (OLIVIER, 1801).

TheBudak’s snake-eyed skink (Ablepharus budaki) is recorded from Sütçüler District of Isparta province inTurkey. The metric and meristic characters of the specimens were found similarto the specimens of A. budakireported in the literature. Surprisingly, the new locality in the present studycoincides exactly among to the distribution areas of A. kitaibelii, A. budakiand the mixed clade specified in the literature., Buçalışmada, Budak’ın İnceKertenkelesi (Ablepharus budaki)Türkiye’nin Isparta ilinin Sütçüler ilçesinde kayıt edildi. Örneklerin metrikve meristik özellikleri, literatürdeki A.budaki örnekleri ile benzer olarak bulundu. Şaşırtıcı bir şekilde, bu yenilokalite literatürde A. kitaibelii, A. budaki ve karma klad için belirtilendağılış alanlarının arasında yer almaktadır.

Diyarbakır ve Malatya illeri Fırat ve Dicle Havzalarında bulunan illerdir. Bu alanlardaki balık ve amfibi çalışmaları oldukça sınırlıdır. Bu amaçla Diyarbakır ve Malatya illeri balık ve amfibi faunasını ortaya koymak amacıyla Eylül 2016 – Mayıs 2018 tarihleri arasında bölgede balık ve amfibi örnekleri toplanmış ve sistematik açıdan değerlendirilmiştir. Araştırmada, Diyarbakır ilinde 8 familyaya ait 33 balık türü ve 4 familyaya ait 6 amfibi türü, Malatya il sınırları içerisinde ise 7 familyaya ait 30 tür balık türü, 4 familyaya ait 6 amfibi türü tespit edilmiştir. Çalışmamızda hem Diyarbakır hem de Malatya illeri için yeni tür kaydı olmamakla beraber, çok sayıdaki lokalitelerden ilk defa örnekleme imkanı olmuştur. Dicle Nehri'nde daha önceki çalışmalarda rapor edilen Luciobarbus subquincunciatus, Aspius vorax, Schistura chrysicristinae ve Cobitis kellei türlerine rastlanmamıştır. Bunun nedeni, söz Son yıllarda nehir ve bağlantılı kollar üzerinde oluşturulan barajlar ve bölgedeki yoğun tarımsal faaliyetler nedeniyle sucul ortamların yaz aylarında kuruması veya aşırı kirletilmesi olduğu düşünülmektedir. Hem Diyarbakır hem de Malatya il sınırları içerisinde Bufotes variabilis, Pelophylax ridibundus ve Hyla savignyi olmak üzere üç kuyruksuz kurbağa türü, Salamandra infraimmaculata ve Neurergus strauchii olmak üzere iki kuyruklu kurbağa türü belirlenmiştir. Diyarbakir and Malatya are found in the Euphrates and Dicle basins. Fish and amphibian studies in these provinces are rather limited. For this purpose, fish and amphibian specimens were collected from region between September 2016 and May 2018 in order to reveal the fish and amphibian fauna of Diyarbakir and Malatya. In the study, 33 fish species belonging to 8 families and 4 amphibian species belonging to 4 families and 30 species belonging to 7 families and 4 amphibian species belonging to 4 families were found in the province of Diyarbakır. In this study both Diyarbakır and Malatya have not been registered as new species, but they have been able to sample from many localities for the first time. Luciobarbus subquincunciatus, Aspius vorax, Schistura chrysicristinae and Cobitis kellei were not reported in Dicle River that reported in previous studies. It is thought that the aquatic environments are dry or extremely polluted during the summer months due to the dams built on the rivers and associated limbs in recent years and intense agricultural activities in the region.Within the province of Diyarbakır and Malatya provinces, three frog species, Bufote svariabilis, Pelophylax ridibundus and Hyla savignyi, two semender species, Salamandra infraimmaculata and Neurergus strauchii were identified. 84

Eirenis punctatolineatus'un bu güne kadar tanımlanmış üç alt türü bulunmaktadır. Bunlar E. p. punctatolineatus (Boettger, 1892), E. p. condoni (Boulenger, 1920) ve E. p. kumerloevei Eiselt, 1970'dir. Akdamar Adası'nda hem melanistik hem de desenli formun birlikte bulunmasından dolayı bu alt tür günümüzde geçerliliğini yitirmiştir. Bu çalışmada Akdamar Adası populasyonu desenli ve melanisik olmak üzere iki formda incelenmiştir. İki forma ait toplam 48 (29 ♂♂, 12 ♀♀ ve 7 Juvenil) bireyin 16 metrik, 15 meristik, 18 oran ve indeks değerleri ile renk-desen karakterleri incelenmiştir. Ayrıca popülasyonun biyolojik ve ekolojik özellikleri incelenerek türü tehdit eden olası faktörler belirlenmiştir. Her iki formda da subcaudalia ve ventralia sayısı bakımından eşeysel dimorfizm olduğu saptanmıştır. Cinsiyet ayrımında kullanılan Subcaudali/Ventralia erkeklerde 1,96 ile 2,17 arasında, dişilerde ise 2,33 ile 2,59 arasında olduğu saptanmıştır. Bu çalışmada ilk defa yakalanan 5 juvenil örnekten 3'ünde (%60) tıpkı desenli bireylerde olduğu gibi sırt tarafında iki sıra halinde lekeler az çok görüldüğü tespit edilmiştir. Populasyonu tehdit eden faktörler antropojenik ve diğer canlı faktörler olmak üzere iki grupta değerlendirilmiştir. Populasyonun korunması için özellikle adadaki görevliler ile gelen turistlerin bilinçlendirilmesi ve adanın doğal yapısını tehdit eden tavşanların üremesinin kontrol altına alınması gerektiği sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Eirenis punctatolineatus, Taksonomi, Dağılış, Koruma Biyolojisi, Akdamar Adası Eirenis punctatolineatus has three subspecies described up to now. These are E. p. punctatolineatus (Boettger, 1892), E. p. condoni (Boulenger, 1920) and E. p. kumerloevei Eiselt, 1970. The last subspecies, kumerloevei, has lost its validity due to the coexistence of both melanistic and patterned forms in Akdamar Island. In this study, the population of the island has been studied in two forms as patterned and melanistic. 16 metric, 15 fidelity, 18 ratio and index values and color-pattern characteristics of 48 (29 ♂♂, 12 ♀♀ and 7 Juveniles) individuals belonging to two forms were examined. In addition, biological and ecological characteristics of the island have been examined and possible threat factors have been identified. Both forms were found to have sexual dimorphism in terms of subcaudalia and ventralia numbers. Subcaudalia / Ventralia used for sex discrimination; between 1.96 and 2.17 for males and between 2.33 and 2.59 for females. For the first time in this study, 3 (60%) of the 5 juvenile samples captured were found to have fewer spots on the back side in two rows, just as in the patterned individuals. Population-threatening factors were evaluated in two groups, anthropogenic and other living factors.In order to protect the population, especially the officials in the island and the tourists coming to the island should be informed and the reproduction of the rabbits threatening the natural structure of the island should be controlled.Key Words: Eirenis punctatolineatus, Taxonomy, Distribition, Conservation Biology, Akdamar Island 93

Dünyada 13 tür ile temsiledilen Mustelidae familyasına ait su samurunun bir türü Lutra lutra (Avrasya su samuru) ülkemizde bulunmaktadır. Durgunakarsularda, dere, çay, nehir ağızları ve göllerde yaşayan Lutra lutra, Palearktikbölgede geniş bir yayılış göstermektedir. 2013-2017 yılları arasında doğrudanve dolaylı gözlem metodları ile yapılan bu çalışma ile IUCN kriterlerine göreNT (Near Threatened) kategorisinde yer alan Avrasya su samurunun ülkemizdekidağılış alanlarına Ağrı, Batman, Düzce ve Van illerinden yeni kayıtlareklenerek türün biyoekolojik ve dağılış sınırları bilgilerine katkısunulmuştur., Only one species, Lutralutra (Eurasian otter) distributed in our country among the 13 speciesbelonging to Mustelidae family represented over the World. Lutra lutra which lives at stagnant streams, brooks, creeks, rivermouths and lakes, has a wide distribution in Palearctic region. By the directand indirect observation methods between the years of 2013 and 2017, this studycontributed to the knowledge of the bio-ecology and spreading areas from Ağrı,Batman, Düzce and Van provinces of Eurasian otters, involved “Near Threatened”category according to IUCN.

Bu çalışmada, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde dağılış gösterdiği belirtilen ancak Diyarbakır yöresinde yalnızca Çermik ilçesinden kaydı bulunan Blanus cinsinin dağılışı ve taksonomik durumu araştırılmıştır. Toplanan örneklerin literatürde bilinen tür veya alttürlerle olan benzerlik ve farklılıkları ortaya çıkarılamaya çalışılmıştır. Arazi çalışmaları sırasında ve laboratuar gözlemlerinde bazı biyolojik ve ekolojik özellikleri incelenmiştir. Diyarbakır'da Blanus cinsine ait 16 örneğin toplandığı beş yeni lokalite (Silvan, Dicle, Hani, Çınar ve Eğil) belirlenmiştir. Böylece bu cinsin Türkiye'deki dağılışı biraz daha kuzey doğuya doğru genişlemiştir. Bu türün biyolojisi ile ilgili bazı bulgular bu çalışma ile ilk defa ortaya konmuştur. Anahtar Kelimeler: Blanus, Amphisbaenidae, Reptilia, herpetofauna, Diyarbakır, Dağılış, Taksonomi In this study, it is purposed to investigate the distribution and taxonomic status of the genus Blanus was investigated which reported that distributed in Southeastern Anatolian Region but only has a single report from Çermik in Diyarbakir, and reveal the similarities and the differences of the species or subspecies of the collected samples. It was tried to determine some biological and ecological characters of these samples were observed in field and laboratory studies. As a result of the research, it was brought out that there have been five new lokalites (Silvan, Dicle, Hani, Çınar and Eğil) having 16 samples of the genus Blanus. In this way, the distribution of this genus has enlarged slightly northeast ofdistribution area. Also, many observations about the biology of this species has been presented in this study for the first time. Key Words: Blanus, Amphisbaenidae, Reptilia, Herpetofauna, Diyarbakır, Distribution, Taxonomy. Bu tezin 10-FF-14 nolu proje ile Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü ve tarafından desteklemiştir.

TEZ9719 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012. Kaynakça (s. 175-213) var. xii, 221 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışmada Adıyaman ili antepfıstığı, arpa, bağ, buğday, domates, karpuz, kavun, pamuk ve tütün bitkileri ekiliş alanlarında bulunan bitki paraziti nematod türleri ile dağılış alanlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yapılan çalışmada, 2010- 2011 yılları arasında ilkbahar, yaz ve sonbahar aylarında toplam 410 adet toprak ve bitki kök örneği alınmıştır. Alınan toprak ve bitki kök örneklerinden elde edilen bitki paraziti nematodların daimi preparatları hazırlanarak, ölçüm ve teşhisleri yapılmıştır. Çalışma kapsamına giren alanlarda tespit edilen bitki paraziti nematod türleri, sinonimleri, yayılışı ve habitatları literatür kaydına göre karşılaştırmalı olarak verilmiştir. Çalışmanın sonucunda Tylenchida, Aphelenchida ve Dorylaimida takımlarının Tylenchina, Hoplolaimina, Dorylaimina ve Aphelenchina alttakımlarına bağlı Tylenchoidea, Anguinoidea, Hoplolaimoidea, Dolichodoridea, Longidoridea ve Aphelenchoidea üstfamilyalarından 11 familya, 13 altfamilya ve 18 cins'e bağlı 38 tür saptanmıştır. Tespit edilen türlerden; Ditylenchus longicauda, Filenchus hamatus, Helicotylenchus crassatus, Helicotylenchus goodi ve Helicotylenchus oleae Türkiye nematod faunası için yeni kayıt niteliğindedir. In this study, plant parasitic nematode species belonging to families of Tylenchida, Dorylaimida and Aphelenchida in major field crops in Adiyaman province are investigated. In 2010-2011, during the spring summer autum period, soil and plant root samples were taken. These samples were extracted for nematodes. Extracted nematodes were slide-mounted, identified and morphological and allometric measurements were preformed for each specimens. The definition of species which has been identified on areas that within the study extent, synonyms and distribution given on literature record, comperatively. A total of 38 species were determined of which species were 18 genus belonging to 13 subfamilies within 11 families of Tylenchoidea, Anguinoidea, Hoplolaimoidea, Dolichodoridea, Longidoridea and Aphelenchoidea, superfamilies of Tylenchina, Hoplolaimina, Dorylaimina and Aphelenchina suborders of Tylenchida Aphelenchida and Dorylaimida orders. Among the species; Ditylenchus longicauda, Filenchus hamatus, Helicotylenchus crassatus, H. goodi and H. oleae are determined for the first time in the Nematoda fauna of Turkey. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: ZF2010YL20.

Son yıllarda özellikle Doğu Akdeniz'den Eirenis cinsine ait çok sayıda tür ya da alt tür tanımlanmış olmasına rağmen (E. aurolineatus, E. barani, E. barani bischofforum, E. levantinus, E. modestus cilicius, E. modestus semimaculatus), bunların bir kısmına bazı araştırıcılar tarafından şüphe ile yaklaşılmıştır. Bu nedenle, özellikle problemli olduğu düşünülen Eirenis cinsine ait Eirenis aurolineatus (7 ??, 8 ?? ve 7 Juvenil), Eirenis barani (49 ??, 40 ?? ve 33 Juvenil), Eirenis coronelloides (6 ??, 6 ?? ve 1 Juvenil), Eirenis eiselti (26 ??, 12 ?? ve 12 Juvenil) ve Eirenis levantinus (52 ??, 52 ?? ve 21 Juvenil)'un bölgedeki populasyonları incelenmiştir. Bu amaçla Hatay, Osmaniye, Adana, Mersin, Kilis ve Gaziantep illerini içerisine alan bölgeye üçü 2006 ve ikisi 2007 yılında olmak üzere toplam beş araştırma gezisi yapılmıştır. Bu geziler sırasında toplanan ve Adnan Menderes, Dokuz Eylül, Ege Üniversiteleri ile ZSM (Zoologische Staatssammlung München) koleksiyonlarında bulunan toplam 332 (140 ??, 118 ?? ve 74 Juvenil) örnek incelenmiştir. İncelenen örneklere ait folidosis özelikleri, vücut ölçüm, oran ve indeks değerleri ve renk-desen özellikleri tespit edilerek, populasyonların taksonomik durumları ortaya konulmuştur.Ayrıca yeni taksonların ayrımında önemli görülen pileus bölgesindeki bantları gösteren çizimler yapılmış ve her bir takson için ?Azalma İndeks? değerleri hesaplanmıştır. Buna göre maksimum değerlerden en az sapma gösteren takson Eirenis aurolineatus (Aİ: 98,61) en çok sapma gösteren ise Eirenis coronelloides (Aİ: 13,91)'dir.Diğer yandan türlerin araştırma bölgesindeki dağılış sahaları tespit edilmiş, türlere ait örneklerin toplandığı lokalitelerin ekolojik özellikleri hakkında bilgiler verilmiş ve taksonları ayırt etmek için bir tayin anahtarı hazırlanmıştır. Although many species or subspecies belong to genus Eirenis have been described especially from Eastern Mediterranean in recent years (E. aurolineatus, E. barani, E. barani bischofforum, E. levantinus, E. modestus cilicius, E. modestus semimaculatus), some of them have approached with suspicion some researchers. For this reason, especially the populations of Eirenis aurolineatus (7 ??, 8 ?? and 7 Juveniles), Eirenis barani (49 ??, 40 ?? and 33 Juveniles), Eirenis coronelloides (6 ??, 6 ?? and 1 Juveniles), Eirenis eiselti (26 ??, 12 ?? and 12 Juveniles) and Eirenis levantinus (52 ??, 52 ?? and 21 Juveniles) belong to genus Eirenis that thought to be problematic were investigated in this area. For this aim, totally five field studies, three of them in 2006 and two of them in 2007 were carried out in the area which includes Hatay, Osmaniye, Adana, Mersin, Kilis and Gaziantep Provinces. Totally 332 (140 ??, 118 ?? and 74 Juveniles) specimens which were collected from these field studies and present in the collections of Adnan Menderes, Dokuz Eylül, Ege Universities and ZSM (Zoologische Staatssammlung München) were investigated. The taxonomic statuses of the populations were exposed by determination of pholidosis characters, body measurement, ratio and index values, and color and pattern characteristics belong to investigated specimens.Besides, bands on pileus region which thought to be important for discrimination of new taxa were drawn and ?Reduction indexes? were calculated for every taxon. According to this, the taxon which was showed minimum deviation from the maximum value was found as Eirenis aurolineatus (RI: 98,61) and the taxon which was showed maximum deviation from the maximum value was found as Eirenis coronelloides (RI: 13,91).On the other hand, the distribution areas of the species were determined, information about the ecological characteristics of localities of the species was given and description key were also prepared to distinguish the taxa. 219

Orta Anadolu’da Rana ridibunda caralitana Arıkan, 1988 için yeni bir lokalite. Bu çalışmada, Bor (Niğde)’dan toplanan 18 (10 ??, 8 ??) ergin ova kurbağası örneği, başta renk-desen olmak üzere yapılan morfolojik analiz sonucunda incelenmiştir. İncelenen örneklerin caralitana formuna ait olduğu anlaşılmıştır. Böylece caralitana’nın dağılış areali genişletilmiştir., In this study, a total of 18 (10 ♂♂, 8 ♀♀) adult marsh frog specimens collected from Bor (Niğde) have been examinedthrough the morphological analysis, primarily on their coloration and pattern characteristics. It is concluded that the examined specimens fall into caralitana category. Thus, the distrubution area of caralitana has been extended.

Bu çalışmada Emys orbicularis’in Göller Bölgesi ve Doğu Akdeniz Bölgesi’ndeki morfolojileri ve dağılımları incelenmiştir. Türlerin sistematik durumlarının daha iyi ortaya konabilmesi için Ege Bölgesi E. orbicularis populasyonu da analizlere dahil edilmiştir. Analiz için yeterli örnek bulunan E. orbicularis populasyonları Diskriminant analiz yöntemleri ile değerlendirildiğinde dört grup belirlenmiştir. Akşehir Grubu; KDU (Karapas Doğrusal Uzunluğu) bakımından E. o. luteofusca’ya daha yakın değerler göstermesine rağmen, baş uzunluğu değerleri farklılıklar göstermiştir. Renklenme bakımından ise daha çok E. o. cf. hellenica’ya benzemektedir. Buna göre Akşehir Grubu E. o. cf. hellenica ve E. orbicularis luteofusca arasında intermediyer olarak değerlendirilmiştir. Karapınar Grubu; KDU bakımından E. o. luteofusca’dan daha düşük değeler göstermiş ve diğer gruplardan daha geniş karapasa sahiptir. Karapas renklenme bakımından ise koyu bir renklenme sergilemiştir. Karapınar Grubu bu özelliklerinden dolayı koyu renklenmiş E. o. sensu lato olarak ele alınmıştır. Pazarağaç Grubu; KDU bakımından hellenica’ya göre kısmen daha düşük KDU değerleri göstermiş ve diğer gruplara göre en dar karapasa sahiptir. Çalışmada E. orbicularis’in Göller Bölgesi’nde Eber, Suğla ve Eğirdir göllerinde ayrıca Karapınar, Pazarağaç ve Samandağ’da yaşadığı ilk kez ortaya çıkartılmıştır., Distribution and morphology of Emys orbicularis (Linnaeus, 1758) (Testudinata: Cryptodira: Emydidae) in Lakes District and eastern Mediterranean region. This survey is on the morphology and distribution of Emys orbicularis from the Lakes District and the eastern Mediterranean region of Anatolia. To clarify the systematical states of the species, samples from the Aegean region E. orbicularis population were also included to our analyses and evaluation. A discriminant analysis evaluation of the E. orbicularis populations defined four groups. Akşehir Group; while it seems to be nearer to E. o. luteofusca from the viewpoint of KDU (Straight Carapace Length), it clearly differed from the same in head length. Coloration characteristics show an affinity to E. o. cf. hellenica. Accordingly, we accept this population as an intermediate between E. o. cf. hellenica and E. o. luteofusca. Karapınar Group; it showed smaller KDU values than those of E. o. luteofusca, also has a wider carapace than those of the other groups. Coloration of the carapace is quite dark. Accordingly, this group is taken as E. orbicularis sensu lato, with darker coloration. Pazarağaç Group; it showed slightly smaller KDU values than those of E. o. hellenica, also has a narrower carapace than those of the other groups. The presence of E. orbicularis in Eber, Suğla and Eğirdir lakes of the Lakes District, also at Karapınar, Pazarağaç and Samandağ are first records.

In this study, 22 adult (10 ♂♂, 12 ♀♀) Rana ridibunda specimens were investigated morphologically. The morphological characteristics of the Yagmapmar specimens are in accordance with those given for R. r. caralitana. Furthermore, the distribution range of R. r. caralitana has now been extended., Bu çalışmada, 22 ergin (10 ♂♂, 12 ♀♀) Rana ridibunda morfolojik olarak incelenmiştir. Yağmapınar örneklerinin morfolojik karakterleri Rana ridibunda caralitana için verilen karakterlerle uyum içindedir. Ayrıca, R. r. caralitana" nın dağılışı genişletilmiştir.

In this study, 10 species of bumble bees were found in Bursa province. Six of these species belong to the genus Bombus and the others to the genus Psithyrus. The colour pattern and body measurements of these species were studied. Bu çalışmada Bursa ilinde özellikle Uludağ’da 10 bambul arı türü kaydedilmiştir. Bu türlerin 6'sı Bombus, 4' ü de Psithyrus cinslerine aittir. Çalışmada bu türlerin renk ve desen durumları ile vücut ölçüleri verilmiştir.

Bu çalışmada, Mardin civarında yayılış gösteren amfibi ve reptil türlerinin tespitine çalışılmıştır. Aynı zamanda taksonlarm biotopları hakkında bilgiler verilmiştir. Çalışmada 17 taksona ait toplam 50 örnek değerlendirilmiştir. Bunlardan 2 tanesi Amphibia, 15 tanesi Reptilia sınıfına dahildir., The aim of this study is to determine the amphibian and reptilian species which live in Vilayet Mardin. The data on their biotopes are also given. In the study, 50 specimens belonging to 17 taxa are evaluated. Of these, 2 belong to amphibians and 15 belong to reptilians.

II ÖZET Bu çalışmada Lepidoptera ordosuna ait Bursa-Uludağ bölgesinden toplanmış 5 familyaya ait 43 tür incelenmiştir. Çalışmamızda bu türlerin renk ve desen durumları ile vücut ölçüleri verilmiştir. Bu bölgeye ait literatür kayıtlarında bulunan 32 türden sadece 14 türe ait örnekler bulunamamıştır. Buna karşılık Bursa-Uludağ civarında tarafımızdan yeni kaydedilmiş 17 türe ait örnekler bulunmuştur. Böylece daha önceki çalışmalar ve bizim çalışmamızla birlikte Bursa-Uludağ civarında 6 familyaya ait 57 türün varlığı tesbit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Lepidoptera, Taksonomi, Dağılış. Ill ABSTRACT In this study, 43 butterfly species belong to 5 families of Lepidoptera collected from Bursa-Uludağ mountain surrounding have been investigated. The color and pattern situation, body measurements of these species were studied. From 32 butterfly species previously recorded from this area is only found 14 species. Furthermore, also 17 species are given to new records for this area. Consequently, together with further works and our works have been identified 57 butterfly species belong to 6 families in Bursa-Uludağ surrounding. Key Words: Lepidoptera, Taxonomi, Distribution. 63

Bu çalışmada Hymenoptera ordosundan Bombidae familyasına ait 10 tür incelenmiştir. Bu türlerin 6'sı Bombinae, 4'ü Psithyrinae alt familyasına aittir. Çalışmamızda bu türlerin renk ve desen durumları ile vücut ölçüleri verilmiştir. Bulunan türler arasında Megabombus pascuorum, Psithyrus bohemicus ve Psithyrus maxillarus tarafımızdan Bursa bölgesinden ilk defa kaydedilmiştir. In this study, 10 species belonging to Bombidae family from Hymenoptera have been investigated. Six of these species belong to Bombinae and the others belong to the subfamily of Psithyrinae. The color and pattern situation, body measurements of these species have been studied. The 3 species found by us and they recorded for the first time. These species are Megabombus pascuorum, Psithyrus bohemicus and Psithyrus maxillarus.