Search

Sanat sineması ana damar sinemadan farklı olan, ticari kaygı gütmeyen, izleyicisini düşünmeye sevk eden tematik bir yapıdır. Kendisine özgü yöntemleriyle izleyicisini düşünmeye sevk eden sanat sineması izleyicinin beklentisi odaklı ilerlemez. Durağan olan sanat filmleri edebi bir zevk uyandırır. Sanat filmlerinde ele alınan olaylarda verilmek istenilen mesajlar nesneler başta olmak üzere çağrışım yapılarak aktarılır. Sanat filmleri mesajlarını soyutsal yöntemle izleyicisine aktarır. Tolga Karaçelik’in yönettiği Sarmaşık filmi ele aldığı konuyu işleyiş biçimi ve tekniğiyle sanat sinemasına örnek teşkil eder. Sarmaşık’ın sanat sinemasına nasıl bir örnek oluşturduğunun incelendiği çalışmada film de verilmek istenen alt metinler de analiz edilmiştir. Karaçelik, filminde toplumdaki yöneten ve yönetilen ilişkisini ele almış, bu ilişkiyi altı erkek karakter üzerinden irdelemiştir. Filmde kadın karakter yoktur ama ‘kadınlaştırılan’ karakterler mevcuttur. Yönetici sınıf ve işçi sınıfının karakterlere indirgenerek anlatıldığı film de otoritesini kaybeden bir iktidar ve bunalımdaki halk gitmeyen bir gemide mahsur kalanlar olarak anlatılmıştır. Çalışma sanat sineması doğrultusunda “Sarmaşık” filminin incelenmesi açısından önemlidir. Film betimsel yöntemle analiz edilmiştir. Çalışmada Sarmaşık’ın ele aldığı konuyu işleme tarzıyla bir sanat filmi örneği oluşturduğu sonucuna varılır., Art cinema is a thematic structure that differs from mainstream cinema in that it does not cause commercial concern and makes its audience think. Art cinema, which makes its audience think with its own unique methods, does not progress based on the expectation of the audience. Art films that are stationary evoke a literary taste. The messages that are wanted to be given in the events discussed in art films are conveyed by connotation, especially objects. Art films convey their messages to their audience in an abstract way. The film Sarmaşık, directed by Tolga Karachelik, is an example of art cinema with the way it handles the subject and the technique it deals with. In the study in which it is examined how Sarmaşık creates an example of art cinema, the sub-texts that would like to be given in the film have also been analyzed. Karachelik, in his film, discussed the relationship between the manager and the manager in society, examined this relationship through six male characters. There are no female characters in the film, but there are ‘feminized’ characters. The film, in which the ruling class and the working class are reduced to characters, is also described as a power that has lost its authority, and the depressed people are stranded on a ship that does not leave. The work is important for the study of the film “Ivy” in the direction of art cinema. The film was analyzed by descriptive method. In the study, it is concluded that Sarmaşık creates an example of an art film with the way of processing the subject he is addressing .

Hayvanlar insanlık tarihinin konuşulduğu her metinde varlığı en çok hissedilen, uygar topluma geçişte ise belirleyici rolü üstlenmiş, iktidarların kurulmasına, devam ettirilmesine ve dağılmasına neden olmuş öte dünyanın elçileri, yaşamın özünü içlerinde taşıyan kadim akrabalar, yaşam kaynağı, temel iş gücü, yiyecek ve zenginlik kaynağı olmuşlardır. Şehir, eğlence, kültür sembolleri, en eski yerleşimlerdeki tasvirlerden günümüzün teknolojik ürünlerine, insan gözüne en çok tanıdık gelen figürlerdir. Hayvanlarla bir arada yaşam, kentleşme ve modernleşmeyle birlikte yalıtılmıştır. Uzaklaşan hayvanların simgeselliğini ve kültüre ait figürleri ise kültür endüstrisi ele geçirmiştir. Kültür endüstrisinin önemli bir kolu olan sinemada havyanlar gerçek hayatta hiç bulunmadıkları rollerde ve konumlarda, animasyon ve canlandırma görüntülerde, gerçekte olmadıkları biçimlerde imaj olarak insanlara sunulurlar. Bir temsil sanatı olmanın ötesine geçen ve toplumsal gerçekliğin inşa edilmesinde önemli bir yer tutan sinema sanatı, farklı imajları- farklı bakış açılarıyla birleştirir. Göstergelerin yorumlanması, üretilmesi veya anlamlandırma süreçleri, belirli bir bakış açısının ve yorumlayan kişinin ideolojisini içerir. Hikâyeler, sinema aracılığıyla yeniden yorumlanırken toplumsalın objeye bakış açısı kolektif olarak korunur. Bu bakış açısı aynı zamanda toplumun değişen özneleri tarafından benimsenir ve gerçeklik algısı yerinden edilir. Sinematik imajların içinde hayvana doğru bir bakışın mümkün olup olmadığı ve bakışın nasıl inşa edildiği çalışmanın konusunu oluşturmaktadır., The animals are the most written subject in every text where the history of humanity is spoken. They have determinant role in the transition to the civilized society, they are the ambassadors of the other world that caused the power to be established, It has become continuing and disseminating, they used as city, entertainment, cultural symbols, figures from the oldest settlements to today's technological products, and the most familiar figures for the human eye. Coexistence with animals is isolated along with urbanization and modernization. The cultural industry has captured the symbolism of the isolated animals and the figures of the culture. Cinema is an important branch of the cultural industry, the animals are presented in the roles and positions, they have never existed in real life, or in images in which they are not. Cinema that goes beyond being an art of representation and holds an important place in the construction of social reality, it combines different images with different perspectives. The processes of interpreting, producing, or interpreting indicators include the ideology of a particular perspective and the interpreter. As the stories are reinterpreted through cinema, the point of view of the social object is collectively preserved. This perspective is also adopted by the changing subjects of society and the perception of reality is displaced. Our subject of the study whether if it is possible to get an accurate view of the animal and how the view is constructed within the cinematic images.

Televizyon geçmişten günümüze hızla yaygınlaşan etkili bir kitle iletişim aracı olmuş ve izleyiciye pek çok program türü sunmuştur. Özellikle televizyonun program türlerinden olan diziler ön plana çıkmış ve sunulan içerikler ve kalıplarla standart bir hal almıştır. Diziler, gündelik yaşantımızda sıkça karşılaştığımız cinsiyet kalıplarını izleyiciye sunarak toplumsal açıdan devamlılığa etki etmekte böylelikle toplumsal cinsiyetin inşasına yardımcı olmaktadır. Bu durum temelde ataerkil düzeni savunduğundan olumsuz sonuçlar ortaya çıkarmakta, kadın ona atfedilen görevlerle yaşamak zorunda bırakılmaktadır.Bu çalışmada Türk Dizilerinde Siyasallaşma Döneminde Kadının Konumlandırılması `Sevda Kuşun Kanadında` Örneği ekseninde kadınların nasıl konumlandırıldığı ve dönem dizilerinde temsil edilme biçimleri analiz edilerek, ortaya çıkan profiller değerlendirilmiştir. Bu değerlendirilmeler yapılırken içerik ve tür analizi yöntemiyle kadın karakterler incelenmiş, siyasallaşma döneminde kadınlar konumlandırılırken tıpkı diğer dizi türlerinde olduğu gibi belli kalıplara sokulmuş, fedakâr anne ve eş, yaşam alanı kısıtlı, düşünce ve fikirleriyle arka planda tutulan bireyler olarak izleyiciye sunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Televizyon, Dizi, Dönem Dizisi, Kadın, Ataerkil Düzen, Siyasallaşma ABSTRACTFrom the past to the present television has spread rapidly as an effectively tool and it has presented many kinds of programs to the audience. Especially the TV series which are types of TV programme came to the force and became standard with the content and molds presented. Series, which are frequently encountered in our lives, present the gender patterns to the audience and influence the social continuity and thus help the construction of gender. This situation basically defends the patriarchal order which produces negative results and woman is forced to live with the tasks attributed to her. In this study, how women are positioned, how they are represented in the TV period serials and the outcoming profiles are analyzed. While making these evaluations, female characters are examined with the method of content and genre analysis and they are presented to the audience as individuals as a self-sacrificing mother and wife, living in an restricted area and being kept in the background with her thoughts and ideas.Key Words: Television, Series, Period Series, Women, Patriarchal Order, politicization 135

Tez (Yüksek lisans) -- Giresun Üniversitesi. Kaynakça var. v , 124 s. ; 28 cm. Demirbaş: 0063464 Bu tez çalışmasının amacı Akira Kurosawa sinemasında kahraman olgusu ve kahramanın yolculuğunun nasıl ve ne amaçla kullanıldığını incelemektedir. Bu doğrultuda yönetmenin Yojimbo ve Sanjuro filmleri incelenmiştir. Araştırma kapsamında her iki filmin kahramanı olan Sanjuro, kahraman olgusu çerçevesinde mit ve masal anlatılarında rastlanan kahraman arketipine uymakta olup, bir anti kahraman olarak tanımlanabileceği saptanmıştır. Ancak ikinci filmde kahramanın özelliklerinin değiştiği, özellikle anti kahraman yönünden sıyrılmaya çalıştığı belirlenmiştir. Bu doğrultuda filmler Christopher Vogler'in kahramanın yolculuğu modeli çerçevesinde çözümlenmiştir. Yojimbo filminin bu modele tam olarak uyduğu, Sanjuro filminin ise biçemsel farklarla da olsa yine bu modele uyduğu tespit edilmiştir. Ayrıca Sanjuro filminde, film yapısının yanında, kahramanın değişiminin de bu model üzerinden gerçekleştiği de önemli bir bulgu olmuştur. The main purpose of this research is to examine hero phenomenon and which purpose is used and how for the hero's journey in terms of Akira Kurosawa movies. Accordingly Yojimbo and Sanjuro movies of director have been examined. Among this research it is detected that Sanjuro who is the hero of each movie can be defined as anti hero since he has a hero archetype which is very common for myths and tales as part of hero phenomenon. However, in second movie, it is seen that the characteristics of hero started to change and he especially tried to get rid of his anti hero side. Therefore, the movies have been resolved among the hero's journey model of Christopher Vogler. Yojimbo movie fits well to this model, and even with stylistic differences Sanjuro movie fits to this model too. Besides it is an important fact that in Sanjuro movie, alongside the structure of the movie, the evolution of hero had happened on this model.

Tez (Yüksek lisans) -- Giresun Üniversitesi. Kaynakça var. v , 97 s. ; 28 cm. Demirbaş: 0063469 Televizyonun icat edilmesinden günümüze kadar televizyon ve izleyici üzerine birçok araştırma yapılmıştır. Geleneksel televizyon yayıncılığına göre izleyici 'pasif'tir. Televizyon sadece izleyiciyi bilgilendirmek ve eğitmek amaçlı kullanılan evde izlenebilen bir araçtır. Fakat teknolojinin hız kazanmasıyla birlikte geleneksel medyaya göre pasif olan izleyici bu konumdan çıkarak aktif olan 'tüketici' konumuna geçmiştir. Zamanla yayıncılığın dijitalleşmesi ve internetin televizyona dahil edilerek; televizyonun etkileşimli hale gelmesiyle, hem yayıncılık alanında hem de izleyici kültüründe büyük bir değişim yaşanmıştır. Bu değişim, televizyon izleme alışkanlıklarını da değiştirmiştir. Televizyonun gelişmesiyle ve internetin de izleyicinin hayatına girmesiyleetkileşim son derece artmıştır. Televizyon mekansal bir araç olma özelliğinden kurtularak, hattaceplerde taşınabilecek kadar küçülerek akıllı telefonlardan izlenebilecek bir konuma geçmiştir. Mekan, zaman gerektirmeyen, istenildiği yerde ve zamanda izlenebilen, erişimi kolay bir kültürel araç özelliğini kazanmıştır. Televizyon izleme pratiklerinin değişmesiyle birlikte izleyicinin konumu da değişerek; içeriğe dahil olan hatta içeriğe yön verebilen güçlü bir denetmen görevini almıştır. "2016 yılı Vatandaşlık Bildirimleri Raporu"nda da yayınlandığı gibi izleyici ile sorumluluğun paylaşıldığı duyurulmuş ve izleyiciye kısmen de olsa denetleme görevi verilerek içeriğe dahil edilmiştir. Bu görevi aktif konumdaki izleyici, teknolojinin kendisine sunduğu tüm kolaylıkları ve hayatımıza giren etkileşimlilik kavramını da kullanarak yerine getirmiştir. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (RTÜK) izleyicinin rahatsızlık duyduğu herhangi bir programı, sunucuyu yada konuğu anlık olarak bildirebilmesi için farklı bildirim merkezleri oluşturmuştur. İzleyiciler şikayet platformlarını; ALO RTÜK, web sitesi, Bimer, Cimer vb. aktif bir şekilde kullanmıştır. Yapılan analizde bu bildirimlerin zaman zaman örgütlü bir şekilde yapıldığı da görülmüştür. Çalışma kapsamında izleyicinin bu şikayet platformlarını nasıl kullandığını anlayabilmek adına "RTÜK'ün 2016 yılı Vatandaşlık Bildirimleri Raporu" üzerine analiz ve RTÜK'ün ilgili biriminde bu raporu hazırlayan uzmanlarla derinlemesine görüşme yapılmıştır. Bu çalışmanın amacı; değişen televizyon izleme kültürünü ve izleyicinin daha aktif bir konuma nasıl geldiğini incelemek ve değişen teknolojinin izleyiciye sunduğu etkileşimlilik kavramını ayrıca izleyicinin nasıl kullandığı incelenecektir. There have been many studies on television and viewers since the invention of television. Traditional television broadcasting sees viewers "passive". Television is a tool to inform and entertain the viewers and usable only in homes. However, after the increasing momentum of technological development, the viewers became active "consumers" instead of their passive role, according to traditionalists. Digitalization of broadcasting and inclusion of internet, which made television more interactive, led to significant changes in both broadcasting field and viewer culture. This change also caused differences in television-viewing habits. The interactivity increased by a lot after the development of the television and internet. Television is no more bound to a location, in fact, it became so small that people started to carry smart phones on them allowing them to watch television. It has become an easily accessible cultural tool with no restrictions on time and location. Hand in hand with the changes in television-viewing practices, the viewer's position also changed, the viewer started to participate in the content, in fact, they have became a powerful supervisor. The "2016 Annual Viewer Notification Report" states the responsibility is shared with the viewers and the viewers are tasked with supervision, thus, making them participants. The active viewer fulfilled their role by using all of the technological tools available, and undertaking the concept of interactivity. Turkish Radio and Television Supreme Council (RTÜK) set up various notification centers to allow immediate notification of any sensitive program, host or guest. The viewers have used the complaint platforms like ALO RTÜK, the website, BIMER, CIMER, actively to notify the relevant institutions about sensitive material or recommendations, sometimes even in an organized manner. The study is based an analyse the "RTÜK 2016 Annual Viewer Notification Report" and conduct in-depth interviews with RTÜK officials to understand how the viewers are using these platforms. The study aims to investigate the changing television-viewing habits, the viewers transition process to an active position, and the concept of interactivity the developing technology offers to the viewers, furthermore, how the viewer uses these.

Tez (Yüksek lisans) -- Giresun Üniversitesi. Kaynakça var. vii , 163 s. ; 28 cm. Demirbaş: 0063428 Çalışma, esas olarak kültür aktarıcılığı işlevi gören etnografik belgesel sinemanın etnik kimlikle olan ilişkisini açıklamayı amaçlamaktadır. Bu kapsamda tez çalışması içerisinde, öncelikle etnik kimlik kavramı ve Türkiye'deki etnik kimlik olgusu, etnografya ve etnolojinin ne olduğu, etnogafik belgesel sinemanın tanımı, özellikleri açıklanmış; Türkiye'deki etnografik belgesel film çalışmaları analiz edilmiştir. Karl G Heider'in etnografik filmin özelliklerini ortaya koyduğu şemasından yararlanılarak içerik analizi yöntemi uygulanılan çalışmada, altı film üzerinden bir değerlendirme yapılarak, filmler içerisindeki etnografik verilere ulaşılmıştır. Bulgulardan elde edilen sonuca göre, belgesellerin etnik kimlikleri tarihsel bütünlüğüyle taşıdıkları ve etnografik belgeselin bir özelliği olan katılımcı gözlem anlayışına dayalı oldukları görülmüştür. The study aims to explain the realationship between ethnographic documentary cinema and ethnic identity. In this context, the study is primarily the concept of ethnic identity and ethnic identity in the case of Turkey, ethnography, ethnology and what is the definition of etnogafik documentary films, features disclosed; ethnographic documentary film work was analyzed in Turkey. Karl G. Heider's ethnographic film features of the scheme that uses the content analysis method applied in the study, an evaluation of the six films, ethnographic data within the films were reached. According to the results, it is seen that the documentaries carry the ethnic identities with their historical integrity and they are based on the participatory observation consept which is a feature of ethnographic documentary.

Sosyal bir varlık olan insan, toplumla uyum içerisinde yaşamını devam ettirmek için bazı gereksinimler duymaktadır. Söz konusu gereksinimleri yerine getirmek için ise diğer bireylerle iş birliğinde bulunması, toplumda yaşayan bireylere entegre olması gerekmektedir. Topluma dâhil olan bireyler, yeni hayatlarına entegre olmak için çeşitli faaliyetlerde bulunmaktadır. Türkiye'ye gelen Suriyeli sığınmacıların Türk toplumunu anlamasının ve bu toplumun gelenek, göreneklerini bireylerin kendi iç dünyasıyla bütünleştirmenin en önemli yollarından birisinin de toplumda var olan medya organlarından faydalanmalarından geçmektedir. Entegrasyon sürecinde geleneksel medya organlarının sağladığı imkânlar oldukça kısıtlı görülmektedir. Sosyal medya mecraları ile sosyalleşmeye fırsat bulan bireyler, duygularını, düşüncelerini, fikirlerini, yaşadıklarını ve beklentilerini diğer insanlarla paylaşabilmekte ve fikir alış-verişinde bulunabilmektedir. Kullanımlar ve doyumlar yaklaşımının kuramsal çerçevesinden yararlanarak oluşturulan bu çalışma Şanlıurfa'da bulunan Suriyeli sığınmacıların entegrasyon sürecinde sosyal medyayı ne amaçla kullandığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada Şanlıurfa'da yaşayan Suriyeli sığınmacıların entegrasyon sürecinde sosyal medya platformlarının kullanım boyutları ve etkisi araştırılmaktadır. Araştırmada veri toplama tekniği olarak sığınmacılara anket uygulanmış olup, Suriyeli sığınmacıların entegrasyon sürecinde sosyal medya platformlarından yararlanması değerlendirilmiştir. Yapılan araştırmanın sonucunda ise; entegrasyon sürecinde Suriyeli sığınmacıların sosyal medya platformlarından oldukça fazla yararlandıkları gerçeği ortaya çıkmıştır., As a social being, human has some necessities to keep their lives in harmony with the society. In order to fulfil these requirements, it is necessary for human to cooperate with other individuals and to be integrated with the individuals living in the community. Individuals in the community are engaged in various activities to integrate into their new lives. One of the most important ways of Syrian Asylum Seekers in Turkey to understand this community's traditions, customs, and to integrate these with their inner world is to benefit from the existing media in the society. During the integration process, the opportunities provided by the traditional media organs seem very limited. Individuals who have the opportunity to socialize with social media elements can share their feelings, thoughts, ideas, experiences and expectations with other people and exchange ideas. This study, which is based on the theoretical framework of the uses gratification approach, aims to reveal the purpose of using the social media in the integration process of the Syrian Asylum Seekers in Şanlıurfa. In this study, the dimensions and effects of social media use of Syrian Asylum Seekers in Şanlıurfa in the integration process are investigated. As a data collection technique, a questionnaire was applied to asylum seekers and the use of social media platforms in the integration process of Syrian Asylum Seekers was evaluated. As a result of the research, the fact that the Syrian Asylum Seekers benefited greatly from social media platforms was emerged.

Antalya'nın Alanya kasabası Türkiye turizm hareketlerinin başlamasında öncülük etmiş bu sayede yurt içinde ve yurt dışında tanınırlık kazanmıştır. Uzun yaz mevsimi, doğası, tarihi ve kültürel varlıkları ile Alanya Türkiye'deki tüm turizm kentleri arasında öne çıkmıştır. Dünyadaki benzer şehirler, gerek yatırımcı çekmek, turizm hareketleri yaratmak gerekse yaşam kalitesi ve nitelikli insan sayısını arttırmak için markalaşarak öne çıkmaya çalışmaktadır. Şehirlerin markalaşma sürecinde doğal olarak şehirler tanınırlığını artırmak zorundadır. Özellikle turizm alanında şehirlerin potansiyelini ortaya çıkarmak için internet ortamı ve sosyal medya araçları yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. İnternet ortamında oluşturulan kentlerin web sayfaları, sosyal medya hesapları şehrin tanıtımına katkıda bulunmakta ve turizm hareketlerini kolaylaştırmaktadır. Bu çalışmanın amacı, marka, markalaşma, internet, sosyal medya kavramları ışığında, şehir markalaşma sürecine internet ve sosyal medya araçlarının etkilerini ortaya çıkarmaktır. Çalışma üç bölümden oluşmakta; birinci bölümde çalışmaya ışık tutması açısından, marka, şehir, sosyal medya kavramları ve gelişim süreçleri örnekleriyle, ikinci bölümde internet, sosyal medya ve marka şehir oluşumunda sosyal medya alanları Visit Alanya örneklemiyle anlatılmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümünde alan çalışması yapılarak; iki farklı araştırma yöntemi uygulanmıştır. Birinci yöntemde anket uygulaması yapılmış, araştırmaya katılanlara; internet kullanım alışkanlıkları, sosyal medya kanalları, 'Visit Alanya' uygulama web sayfası ve bağlı sosyal medya hesapları, Türkiye ve Alanya markaları hakkında çoğunluğu yabancı ve farklı ülkelerden 452 kişi üzerinden 25 soru sorulmuştur. Araştırmadan çıkan sonuçlar SPSS-20 yöntemi ile analiz edilmiş ve çıkan sonuçlar yorumlanmıştır. İkinci alan çalışması yönteminde Alanya'da bulunan STK temsilcilerine ve yerel yöneticilere, turizmde Alanya ve sosyal medya ilişkisine yönelik yüz yüze görüşme yöntemi ile standartlaştırılmış sorular sorulmuştur. Çalışmanın sonunda her iki yöntemle ortaya çıkan sonuçlar değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, Alanya'nın turizmde bir marka şehir olduğu, Alanya şehir markasının Türkiye'den pozitif olarak ayrıştığı, günümüzde şehir tanıtımları için internet ve sosyal medya kanallarının gerekli olduğu, sosyal medya içinde en etkili sosyal medya kanallarının facebook, instagram ve youtube olduğu araştırmada ortaya çıkarılmıştır. Araştırmada ortaya çıkan diğer sonuçlara göre, tatil için plan yapan insanlar internetten şehirle ilgili bilgi edinmekte, bu bilgileri en çok tripadvisor, instagram ve visit ile başlayan şehir ve devlet web sayfasından edinmektedir. Sanal ortamda Alanya'nın tanıtım çalışmalarına katkı sağlayan ve bu tezin ortaya konulmasında önemli bir etken olan 'Visit Alanya Web Sayfası' yapılan iki uygulama çalışmasına katılanlar (ankete katılanlar ve yüz yüzü özel görüşme yapılan kişiler) tarafından, görsel ve içerik olarak başarılı bulunmuştur., Since the beginning of tourism movement in Turkey, the town of Alanya in the Antalya district has been one of the leading turkish tourism destinations. Continuously it has become well known within the country as well as abroad. Thank to a long summer season, natural, historical and cultural richness Alanya is outstanding from other tourism towns in Turkey. Similar towns around the world try to distinguish themselves through branding in order to attract investors, tourists or to increase quality of life and people. During the branding period towns need to increase their recognition. Especially in the field of tourism the Internet and social media are widely used to reveal the tourism potential of cities. Cities' websites created in the Internet environment and their social media accounts help cities' promotion and increase tourism movement. The aim of this thesis is to analyse the influence of the Internet and social media in the process of city branding. The thesis comprises of three parts. The first part enlightens the notions of brand, city, social media and their development process including examples. In the second part the role of social media and the Internet in creating a brand city is explained through the sample of Visit Alanya. The third part of the thesis includes the field research consisting of two different research method. A questionnaire was used as the first method. Altogether 452 respondents from various countries were asked 25 questions related to their Internet usage habits, social media usage, 'Visit Alanya' webpage and its social networks and about the brands of Turkey and Alanya. The collected data were analysed using the SPSS-20 and the results were interpreted. The second research method included field research among representatives of Alanya non-governmental organisations and local managers. Structured face-to-face interview method was used including standardised questions concerning the relation between the tourism in Alanya and social media. Finally, the results of both research methods were evaluated. As the results of the research show, Alanya is a brand city in tourism, its brand is positively recognised from the Turkey's brand, the Internet and social media are necessary in city promotion nowadays and the most effective social media channels are Facebook, Instagram and Youtube. Based on further research results, people planning their travel gain information about cities from the Internet especially from Tripadvisor, Instagram and city and state websites starting with "visit". The 'Visit Alanya' website that contributes to the promotion of Alanya in the virtual environment was found successful in terms of content and visuality by the participants of the two research methods.

Sinemada seyircilerin ve sektör üreticilerinin yıllar içinde ortak bir dille oluşturdukları tür kavramı, filmlerin daha iyi anlaşılmasına da yarayan formları düzene koymaktadır. Birçok ana film türü olmakla birlikte yan türler de sinema tarihi boyunca dikkat çekmiştir. Yol filmleri de artık ana türlerin arasında rahatlıkla gösterilebilir. Birçok türün karışımından oluşan yol filmleri ağırlıklı olarak filmin kahramanlarının herhangi bir durum karşısında bir noktadan başka bir noktaya olan karmaşık yolculuğuna odaklanır. Yol filmleri sinemanın doğumundan çok sonraları ortaya çıkmaya başlasa da günümüzde bilinen asıl formunu 60'ların sonuna doğru almıştır. "Easy Rider" filminin de bu şekillendirme de payı fazladır. Sinemanın aslında seyirciyi felsefeye yöneltme görevi olduğunu da düşünen birçok kuramcı, filmlerin bir felsefi söylem aracı olabileceğini de göstermişlerdir. Seyirci filmi izlerken arka planda kalan birçok alt metni okuyabilmelidir. Bu sinema felsefesi özellikle de kahramanların değişimini gösteren yol filmlerinde karşımıza çıkmaktadır. Bu tezde mitlerden günümüzdeki örneklerine dek hikaye anlatıcılığının can alıcı aşamalarını araştıran Joseph Campbell'in kahramanın sonsuz yolculuğu modeli tesadüfi örneklem yöntemiyle seçilen yol filmlerine uyarlanarak analiz edilmiştir. Araştırmada 1968-2000 yılları arasında çekilen altı film incelenmiştir. Başarılı yol filmlerinin uyguladığı bu model sinema sanatında hikaye anlatma sistemi için de oldukça önemli bir yerdedir. Araştırmada ayrıca filmler incelenirken tür filmi eleştirisi bir yöntem olarak da kullanılmıştır., The term of "genre" that is created by a common language of audiences and industry producers of cinema orders those forms which are also useful for understanding movies better. However there are many main genres of movies, sub-genres is also attracted attention in history of cinema. Journey movies could be easily shown among main genres. Journey movies that are formed as the mixture of many genres, predominantly focus on the complicated journey of protagonists from one point to another in the face of any situation. Even though journey movies started to be arisen many years after the birth of cinema, it took its form which we know today in late 60s. The "Easy Rider" movie has a great part in this formation. Many theoreticians, who think that cinema must have a function of directing audiences to philosophy, showed that movies could be used as philosophical expression means. Audience should read many surtexts laying under the movie kept in the background. This philosophy of cinema confronts mostly in journey movies that shows the change of characters during the journey. In this thesis, the model of eternal journey of protagonist created by Joseph Campbell who studies the most critical stages of storytelling from myths till today is analyzed by transcribing it to journey movies that are chosen with random sampling method. In this study, six movies that were shot between the years of 1968 and 2000 were analyzed. This model, which was used and applied by successful journey movies, has an important role in the movies for storytelling system. In this study, while movies were analyzed and researched, genre movie criticism was also used as a different method.

Sinema toplumsal bilinç yapısının belirlenmesinde önemli bir öğedir. Kendi dünyasını yaratan sanat, insanın geleceğini de şekillendirmektedir. İnsanoğlu, yaşanan bugünden yaşanacak geleceğe doğru ilerlemektedir. Bu süreçte geleceği zihninde canlandırmak ve ona aşina olmak istemektedir. Filmler aracılığıyla sunulan hayatlar deneyimlenmekte, izleyicinin filmde sunulan dünyaya hazırlanması amaçlanmaktadır. Teknolojik ve bilimsel gelişmelerin toplumsal değişmeye yol açmasıyla, toplumlar ya da bireyler mutlu ve ideal toplum düşlerinden uzaklaşarak, yüzlerini giderek karamsar bir gelecek tasarımına çevirmeye başlamışlardır. Bu doğrultuda bilimin ve teknolojinin egemenliği altında bireyselliği, inançları ve değerleri yok eden karanlık gelecek tasvirleri ortaya konulmakta ve ütopyalar bu karanlık tasvirleri tanımlayan distopyalara dönüşmektedir. Sinema ise, ütopik ve distopik filmler aracılığıyla düşler üretmekte, bu filmler aracılığıyla tasarlanmış yeni hayatlar deneyimlenmekte ve izleyici sunulan yeni yaşantıya aktif olarak katılmaktadır. Bu açıdan bakıldığında dünya, distopik filmler vasıtasıyla öngörülmekte ve pratik edilmektedir., Cinema is an important element in determining the social consciousness structure. The art that creates its own world also shapes the future of human beings. Human beings are moving from the "living-present" to the "will be lived-future". In this process, he wants to visualize the future in his mind and become familiar with it. The lives offered through films are experienced and the audience are intended to prepare for the world presented in the films. As technological and scientific developments led to social change, societies or individuals started to turn away from the dreams of a happy and ideal society and turn their faces towards an increasingly pessimistic future. In this direction, under the sovereignty of science and technology, depictions of the dark future that destroy individuality, beliefs and values are put forward, and utopias become dystopias defining these dark depictions. Cinema, on the other hand, produces dreams through utopic and dystopic films, new lives designed through these films are experienced and audience actively participates in the new life presented in the movies. In this respect, the world is envisaged and practiced through dystopic films.

Bu çalışmada bireyin tarih içinde geçirdiği yolculuk geniş bir literatür bilgisiyle arz edilerek, modern birey temsilinin yeni medya platformlarındaki görünümüne odaklanılmıştır. Modernlikle koşut olarak gelişen birey kavramını anlamak için Batı'da ve Türkiye'de gerçekleşen modernleşme süreci özellikle toplumsal ve kültürel yapıdaki değişikliklerle birlikte değerlendirilmiştir. Türkiye'de modernlik deneyimi kendi içinden türemediği için içselleştirilmede zorluk yaşanarak birtakım bünyevi açmazlarla tezahür etmiştir. Bu bağlamda modernliğin Türk toplumu üzerindeki etkileri birey kavramı çerçevesinde eleştirel bir perspektifle ele alınmıştır. Çalışmada birey ve bireycilik olgusunun günümüzde nasıl bir görünüm kazandığı, kültürel anlamların dolaşımı açısından önemli bir mecra durumuna gelen internet ve internet üzerinden yayınlanan bir dizi aracılığıyla araştırılmıştır. Bu anlamda çalışmanın kuramsal kısmında anlatılan modernleşme tartışmalarına bağlı olarak Fi'de birey temsilleri aile travmaları, bireycilik olgusu, kişilerarası ilişkiler, narsisizm, nevrotik kişilik, modern kent görünümleri gibi kategoriler üzerinden niteliksel analize tabi tutulmuştur., In this study, the journey of the individual in history is presented with a wide literature and the representation of modern individual in new media platforms has been investigated. To understand the concept of individual which evolved in parallel with modernity, the modernization process took place in the West and Turkey are evaluated especially with changes in social and cultural structures. Since the experience of modernity has not been derived from it's own ranks in Turkey, it is experienced with difficulties in internalization and lived through number of constraints. In this context, the effects of modernity on Turkish society have been handled with a critical perspective within the framework of the individual concept. The appearance of individual and individualism phenomenon has been investigated through a series of internet and a drama series broadcasted on the internet. In this sense, depending on the debates discussed in the theoretical part of the study, individual representations of individuals in Fi were subjected to qualitative analysis over categories such as family trauma, individualism phenomenon, interpersonal relations, narcissism, neurotic personality, and modern city views.

Aristo, sanatın mimesis yani bir taklit olduğunu söylerken; somut şeylere yani bir eylemin, bir olayın, yaradılışın kısaca yaşama dair gerçeklerin taklidine işaret ediyordu. Bu taklit ona göre iki şeye hizmet etmekteydi: Haz verme ve ruhları arındırma. Ancak bu iki amaca hizmet edecek güzel bir yapıtın ortaya konması için de öykülerin nasıl biçimlendiği anlamak gerekir. Bir öykü, masal ya da bir çizgi film, en genel tanımıyla bir anlatıya sahiptir. İnsanlığın varoluşundan bu yana süregelen anlatı, nedensel olarak birbiriyle bağlı olaylar dizisinin temsilini ifade etmektedir. Poetika'dan bu yana kuramcılar, geliştirdikleri farklı yaklaşımlarla anlatının yapısal analizini kuramsal bir zemine oturtmaya çalıştılar. Bu çalışmada Fransız göstergebilimci J. A. Greimas'ın geliştirdiği "Eyleyenler Modeli" yöntemi kullanılarak Türk Yapımı Animasyon Filmlerinin anlatı yapısının çözümlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın ilk bölümünde "Anlatıbilim İzleğinde Karakter Olgusu" tartışılmış, ikinci bölümde ise Nimesis ve Diegesis kavramları ile birlikte Senaryo Kuramları Bağlamında Kahraman üzerinde durulmuştur. Çözümleme yapılırken filmlerin öyküsü üzerinden, J. A. Greimas'ın geliştirdiği "Eyleyenler Modeli" işlevinin olup olmadığı incelenmiştir., Aristotle says that art is mimesis, that is, imitation; the concrete facts, that is, an action, an event, the facts of creation, briefly, were pointing to imitation. According to him, this imitation served two things: preparation and purification of souls. However, in order to reveal a beautiful work that will serve these two purposes, it is necessary to understand how the stories are shaped. A story, a fairy tale or a comic book has a narrative with the most general definition. The narrative that has been going on since mankind's existence has represented a representation of causally connected sequences of events. Since Poetika, the theorists have tried to put the structural analysis of the narrative into a theoretical ground with the different approaches they have developed. In this study, it was aimed to analyze the narrative structure of Turkish Production Animation Films by using the "Eylemler Modeli" method developed by French semiotographer J. A. Greimas. In the first part of the work, "The Character Case in the Trace of the Narrative" was discussed, and in the second part the Nimesis and Diegesis concepts as well as the Hero in the context of Scenario Theories were discussed. When analyzed, it was investigated through the story of the films whether or not it was the "Actors Model" function developed by J. A. Greimas.

Yoksul-madun öznenin gündelik direniş pratikleri siyasal krizlerin yoğun olduğu dönemlerde ve mekânlarda ortaya çıkan, siyasalın gündelik kuruluşu bağlamında aktörlerin, kendi alanlarını korumalarına ve genişletmelerine fırsat veren zaman ve uzam düzenlemelerine alan oluşturduğunu düşündüğümüz Türk komedi sineması üzerinden sorgulanmıştır. Komik unsurların yoğun olarak kullanıldığı bu filmlerde tahakkümün işleyişi ve tahakküme karşı geliştirilen direniş pratiklerinin değerlendirilmesi aracılığıyla, politik ve toplumsal değişimin yarattığı kişisel ve toplumsal gündelik direnme pratiklerinin izini sürmek mümkün hale gelmiştir. Bu bağlamda Yeşilçam’dan günümüze Türk komedi sinemasında yoksul-madun öznenin gündelik direniş pratiklerine ilişkin temel eğilimler Cilalı İbo, Turist Ömer, Şaban ve Recep İvedik tiplemelerinin temsilleri üzerinden ortaya konmuş ve filmler maduniyet, gündelik direniş paradigması ve komik üzerine düşünsel izleklerin teorik ardalanına dayanarak postyapısalcı yaklaşımın argümanlarıyla, ideolojik metaforlara karşılık onların altını oyan metonimik bir yaklaşımla, diğer bir deyişle yapıçözücü yöntemin referanslarıyla çözümlemeye tabi tutulmuştur. Böylece filmlerin kendi ideolojik dayanaklarını nasıl çökerttikleri sorusuna yine filmlerin kendi anlatıları içerisinden yanıt aranmıştır., The daily resistance practices of poor-subordinate subject will be questioned in the context of the day-to-day organization of political space through Turkish comedy cinema, which emerged during the periods of political crises and allowed the actors to maintain and expand their fields in the context of the everyday organization of the politics. In these films, in which comic elements are heavily used, it is possible to trace the personal and social daily resistance practices created by political and social change through the evaluation of resistance practices developed against the practice of domination and dominant ideology. Within this context, basic inclinations concerning the resistance practices of the poor-subordinate subjects from Yesilcam to present day will be presented through movie characters such as Cilalı İbo, Turist Ömer, Şaban and Recep İvedik. Then the films will be analyzed based on the theoretical background of comic intellectual theme utilizing poststructuralist approach with a metonymic approach that undermines ideological metaphors. In other words, the narratives of the films will be analyzed using the references of deconstruction method. Thus, the question of how films demolish their ideological grounds will be complicated though the narratives of the films.