Search

Objective: Coronavirus disease 2019 (COVID-19) can cause acute respiratory distress syndrome (ARDS). Invasive mechanical ventilation (IMV) support and prone positioning are essential treatments for severe COVID-19 ARDS. We aimed to determine the combined effect of prone position and airway pressure release ventilation (APRV) modes on oxygen improvement in mechanically-ventilated patients with COVID-19. Methods: This prospective observational study included 40 eligible patients (13 female, 27 male). Of 40 patients, 23 (57.5%) were ventilated with APRV and 17 (42.5%) were ventilated with controlled modes. A prone position was applied when the PaO2 /FiO2 ratio

Background: Although low serum magnesium level is a a relatively common problem in mixed medical/surgical intensive care units (ICUs), its association with new-onset atrial fibrillation (NOAF) has been studied to a lesser extent. We aimed to investigate the effect of magnesium levels on the development of NOAF in critically ill patients admitted to the mixed medical/ surgical ICU. Methods: A total of 110 eligible patients (45 female, 65 male) were included in this case-control study. The age and sex-matched control group (n = 110) included patients with no atrial fibrillation from admission to discharge or death. Results: The incidence of NOAF was 2.4% (n = 110) between January 2013 and June 2020. At NOAF onset or the matched time point, median serum magnesium levels were lower in the NOAF group than in the control group (0.84 [0.73-0.93] vs. 0.86 [0.79-0.97] mmol/L; p = 0.025). At NOAF onset or the matched time point, 24.5% (n = 27) in the NOAF group and 12.7% (n = 14) in the control group had hypomagnesemia (p = 0.037). Based on Model 1, multivariable analysis demonstrated magnesium level at NOAF onset or the matched time point (OR: 0.07; 95%CI: 0.01-0.44; p = 0.004), acute kidney injury (OR: 1.88; 95%CI: 1.03-3.40; p = 0.039), and APACHE II (OR: 1.04; 95% CI: 1.01-1.09; p = 0.046) as factors independently associated with an increased risk of NOAF. Based on Model 2, multivariable analysis demonstrated hypomagnesemia at NOAF onset or the matched time point (OR: 2.52; 95% CI: 1.19-5.36; p = 0.016) and APACHE II (OR: 1.04; 95%CI: 1.01-1.09; p = 0.043) as factors independently associated with an increased risk of NOAF. In multivariate analysis for hospital mortality, NOAF was an independent risk factor for hospital mortality (OR: 3.22; 95% CI: 1.69-6.13, p

OBJECTIVE: There have been doubts that SARS-CoV-2 has been circulating before the first case was announced. The aim of this study was to evaluate the possibility of COVID-19 in some cases diagnosed to be viral respiratory tract infection in the pre-pandemic period in our center. MATERIAL AND METHODS: Patients who were admitted to our hospital’s pulmonary diseases, infectious diseases, and intensive care clinics with the diagnosis of viral respiratory system infection within a 6-month period between October 2019 and March 12, 2020, were screened. Around 248 archived respiratory samples from these patients were analyzed for SARS-CoV-2 ribonucleic acid by real-time-quantitative polymerase chain reaction. The clinical, laboratory, and radiological data of the patients were evaluated. RESULTS: The mean age of the study group was 47.5 (18-89 years); 103 (41.5%) were female and 145 (58.4%) were male. The most common presenting symptoms were cough in 51.6% (n = 128), fever in 42.7% (n = 106), and sputum in 27.0% (n = 67). Sixty-nine percent (n = 172) of the patients were pre-diagnosed to have upper respiratory tract infection and 22.0% (n = 55) had pneumonia, one-third of the patients (n = 84, 33.8%) were followed in the service. Respiratory viruses other than SARS-CoV-2 were detected in 123 (49.6%) patients. Influenza virus (31.9%), rhinovirus (10.5%), and human metapneumovirus (6.5%) were the most common pathogens, while none of the samples were positive for SARS-CoV-2 RNA. Findings that could be significant for COVID-19 pneumonia were detected in the thorax computed tomography of 7 cases. CONCLUSION: The negative SARS-CoV-2 real-time-quantitative polymerase chain reaction results in the respiratory samples of the cases followed up in our hospital for viral pneumonia during the pre-pandemic period support that there was no COVID-19 among our cases during the period in question. However, if clinical suspicion arises, both SARS and non-SARS respiratory viral pathogens should be considered for differential diagnosis.

ÖZETYoğun bakım ünitelerinin (YBÜ) teknolojisindeki yenilikçi gelişmeler, kısa vadede mortalite oranlarını azaltmıştır. YBÜ'lerden taburcu olan hastaların uzun vadeli prognozlarını iyileştirmek ve yaşam kalitelerini artırmak için ise çeşitli problemler vardır. Yoğun bakım sonrası sendromu (YBSS), YBÜ'de kalış sırasında, yoğun bakımdan taburcu olduktan veya hastaneden taburcu olduktan sonra meydana gelen fiziksel, bilişsel ve zihinsel bozuklukları ifade eder. Yoğun bakım sonrası sendromunun önlenmesi ve hastaların hayat kalitesini artırmak için geniş anlamda sedasyon, deliryum ve hareketsizlik risklerini tanımlayan önlemler paketi olarak bilinen ABCDEFGH demetleri önerilmiştir. Ayrıca fiziksel ve mental anlamda çeşitli rehabilitasyon programları uygulanmış ve poliklinik hizmetleri de dahil olmak üzere çeşitli takip hizmet modelleri geliştirilmiştir.

RESUMO Objetivo: Avaliar a incidência de fatores de risco para hipotensão pósintubação em pacientes críticos com COVID-19. Metódos: Foi realizado um estudo retrospectivo com 141 pacientes com COVID-19 que foram intubados na unidade de terapia intensiva. Hipotensão pós-intubação foi definida como a necessidade de qualquer dose de vasopressor a qualquer momento em até 60 minutos após a intubação. Pacientes com parada cardiorrespiratória relacionada à intubação e hipotensão antes da intubação foram excluídos do estudo. Resultados: Dos 141 pacientes incluídos, 53 pacientes (37,5%) e 43,6% dos pacientes (n = 17) eram do sexo feminino. A idade mediana do grupo com hipotensão pós-intubação foi de 75 anos (amplitude interquartil: 67,0 - 84,0). Na análise multivariada, índice de choque ≥ 0,90 (RC = 7,76; IC95% 3,14 - 19,21; p < 0,001), níveis de albumina < 2,92g/dL (RC = 3,65; IC95% 1,49 - 8,96; p = 0,005) e níveis de procalcitonina (RC = 1,07, IC95% 1,01 - 1,15; p = 0,045) foram fatores de risco independentes para hipotensão pós-intubação. A mortalidade hospitalar foi semelhante em pacientes com hipotensão pós-intubação e pacientes sem hipotensão pós-intubação (92,5% versus 85,2%; p = 0,29). Conclusão: A incidência de hipotensão pós-intubação foi de 37,5% em pacientes críticos com COVID-19. Um índice de choque ≥ 0,90 e níveis de albumina < 2,92g/ dL foram independentemente associados à hipotensão pós-intubação. Além disso, índice de choque ≥ 0,90 pode ser uma ferramenta do leito antes da intubação endotraqueal. Neste estudo, a hipotensão pós-intubação não esteve associada ao aumento da mortalidade hospitalar em pacientes com COVID-19. ABSTRACT Objective: To evaluate the incidence of risk factors for postintubation hypotension in critically ill patients with COVID-19. Methods: We conducted a retrospective study of 141 patients with COVID-19 who were intubated in the intensive care unit. Postintubation hypotension was defined as the need for any vasopressor dose at any time within the 60 minutes following intubation. Patients with intubation-related cardiac arrest and hypotension before intubation were excluded from the study. Results: Of the 141 included patients, 53 patients (37.5%) had postintubation hypotension, and 43.6% of the patients (n = 17) were female. The median age of the postintubation hypotension group was 75.0 (interquartile range: 67.0 - 84.0). In the multivariate analysis, shock index ≥ 0.90 (OR = 7.76; 95%CI 3.14 - 19.21; p < 0.001), albumin levels < 2.92g/dL (OR = 3.65; 95%CI 1.49 - 8.96; p = 0.005), and procalcitonin levels (OR = 1.07, 95%CI 1.01 - 1.15; p = 0.045) were independent risk factors for postintubation hypotension. Hospital mortality was similar in patients with postintubation hypotension and patients without postintubation hypotension (92.5% versus 85.2%; p = 0.29). Conclusion: The incidence of postintubation hypotension was 37.5% in critically ill COVID-19 patients. A shock index ≥ 0.90 and albumin levels < 2.92g/dL were independently associated with postintubation hypotension. Furthermore, a shock index ≥ 0.90 may be a practical tool to predict the increased risk of postintubation hypotension in bedside scenarios before endotracheal intubation. In this study, postintubation hypotension was not associated with increased hospital mortality in COVID-19 patients.

Amaç: Yoğun Bakım Ünitesi’nde COVID-19’a bağlı akut respiratuvardistress sendromu tanısı ile spontan solunumda takip edilen hastaların,supin ve prone pozisyonunda yüksek akımlı nasal kanülle (HFNC)tedavisinin, AC ventilasyonu ve homojenitesinde ki etkilerini elektrikimpedans tomografi (EIT) aracılığı ile değerlendirmek amaçlanmıştır. EIT,akciğerlerin durumunu dinamik olarak görselleştirilmesini ve tedavininetkisinin eş-zamanlı olarak değerlendirilmesini sağlayan non-invaziv,radyasyonsuz ve yatak başı bir yöntemdir. COVID-19 pandemisi sırasındabulaş riski nedeniyle klasik yöntemlere göre tercih sebebi olmuştur.Gereç ve Yöntem: Tanısı laboratuvar, klinik ve radyolojik olarakdoğrulanan COVID-19 hastalarının demografik verileri, hemodinamikve solunum paremetreleri, pozisyon bilgileri, HFNC’de uygulanan akımdeğerleri ve EIT görüntüleri retrospektif olarak hastane kayıtlarından eldeedildi. EIT ölçümleri kiniğimizde rutin bakımın bir parçası olan Pulmovista500 cihazı (Dräger Medical, Lübeck, Almanya) yapıldı. EIT ile elde edilenverilerde, AC bölgeleri 4 ilgi alanına (ROI) bölünmüştür. Supin pozisyondazamanlar HFNC 30L/dk (T1), HFNC 50L/dk (T2) olarak kayıt edilirken, pronepozisyonundaki zamanlar HFNC 30L/dk (T3), HFNC 50L/dk (T4) olarak kayıtedildi. ROI oranı (ROI ratio) ise, ventral AC alanları (ROI 1 ve 2) ortalamadeğerlerinin toplamının ile dorsal AC alanlarının (ROI 3 ve 4) ortalamadeğerlerinin toplamının oranı olarak AC ventilasyonunun homojenliğininbir oransal değeridir. ROI rationun 1’e yakın olması ventilasyonunhomojen dağıldığının bir göstergesi olarak kabul edildi.Bulgular: Çalışmaya dahil edilme kriterlerini karşılayan 10 hasta, 7 erkekve 3 kadın hastadan oluşuyordu. Hastaların tanımlayıcı bilgileri ve kliniközellikleri Tablo 1’de özetlenmiştir. Çalışmamızda 4 ROI bölgesinde ikifarklı HFNC akım ve iki farklı pozisyonda ki değerleri istatiksel olarakanlamlı bulunmuştur (Tablo 2).Sonuç: Çalışmamızda ROI ratio değerinin, prone pozisyonunda 1değerine daha çok yaklaşması, ventilasyonun homojenitesinin pronepozisyonunda arttığını göstermiştir. Akciğerin HFNC’deki akım hızlarıylane oranda değiştiği, atelektazi ve overdistansiyon bölgeleri yatak-başıtanımlanabileceği kanıtlabileceği gösterilmiştir.Anahtar Kelimeler: ARDS, EIT, ROI, ROI ratio, COVID-19&nbsp

Amaç: Bu prospektif çalışmada Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19)nedeniyle yaşamını yitiren 12 olgunun akciğer, karaciğer, kalp ve böbrekbiyopsi bulgularının paylaşması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışma, Sağlık Bakanlığı ve yerel etik komite(26.06.2020/520-SBKAEK) izni sonrasında yazılı onam alınan COVID-19tanılı 12 olgu (≥18 yaş) dahil edilerek, Dokuz Eylül Üniversitesi BilimselAraştırma Projeleri Koordinasyon Birimi desteği ile gerçekleştirilmiştir.Olguların klinik ve laboratuvar verileri, patolojik incelemeler,immünohistokimyasal değerlendirmeler ve doku gerçek zamanlıpolimeraz zincir reaksiyonu (RT-PCR) test pozitifliği kaydedilmiştir.Örneklemeler, postmortem ilk 1 saat içerisinde tru-cut veya transtrakealpunch biyopsi şeklinde gerçekleştirilmiştir.Bulgular: Olguların %50’si kadındı. Ortalama yaş 70 (49-88) yıldı. Olgularınklinik ve laboratuvar verileri sırasıyla Tablo 1 ve 2’de özetlenmiştir. Birkalp, dört akciğer biyopsisi patolojik inceleme için uygun bulunmadı.Tüm olguların akciğerinde alveolar epitel hücre hasarı saptandı. Fibrinbirikimi, fibroblastik proliferasyon, diffüz alveolar hasar ve tip 2 pnömosithiperplazisi diğer yaygın bulgulardı. Hyalin membran formasyonuyalnızca 7. hastada izlendi. Kardiyak incelemelerde 2. hastadaki lenfositikinfiltrasyon dışında bulgu saptanmadı. Böbrek biyopsilerinde en sıkizlenen bulgular, pigmente cast, non-izometrik vakuolar dejenerasyonve kapiller tıkaç idi. Glomeruloskleroz ve hemosiderin birikimi 6 ve 11numaralı olgularda izlendi. Rutin hemodiyaliz hastası olan 7. hastadakronik böbrek yetmezliğine uygun bulgular saptandı. Ayrıca, 8 numaralıhastada, interstisyel enflamasyon, hemoraji ve vaskülit saptandı. Karaciğerincelemelerinde, lobüler lenfositik infiltrasyon, sentrilobüler sinüzoidaldilatasyon en sık gözlenen bulgulardı. Hasta 8’de nekroz ve fibrozis diğerdikkat çekici bulguydu. İmmünohistokimyasal incelemelerde, şiddetli akutsolunum sendromu-koronavirüs-2 (SARS-CoV-2) nükleoprotein antikorpozitifliği 3 hastada izlendi. Bu hastalardan, hasta 5’te ve 6’da akciğerdeRT-PCR testi pozitif saptandı. Hasta 7’de de akciğer RT-PCR testi pozitifti.Akciğerde ACE2 reseptör pozitifliği yalnızca hasta 5’te saptandı. Hastalarınyarısından fazlasında böbrekte ACE2 reseptör pozitifliği izlendi. Hasta 5’teve 12’de böbreklerde SARS-CoV-2 nükleoprotein antikoru saptandı. Hasta5’in böbrek dokusunda RT-PCR test pozitifliği de izlendi.Sonuç: Bulgular, literatürde sepsis nedeniyle tedavi edilen olgulardakibiyopsi sonuçlarıyla benzer bulunmuş olup, daha kapsamlı tanımlamalariçin yeni çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: COVID-19, SARS-CoV-2, postmortem, biyopsi&nbsp

Amaç: Yoğun bakım ünitesine (YBÜ) yatış gerektiren COVID-19 hastalarındagelişen spontan pnömotoraks (SPX) ve spontan pnömomediastinum (SPM)olgularını vurgulamak ve olası predispozan risk faktörlerini araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: 20 Mart-17Aralık 2020 tarihleri arasında YBÜ’ye kabuledilen COVID-19 hastalarının verileri hastane kayıtlarından retrospektifolarak tarandı. Çalışmaya tanısı laboratuvar olarak doğrulanmış ve SPX,SPM gelişen COVID-19 hastaları dahil edildi. Hastaların demografik verileri,radyolojik görüntülemeleri, laboratuvar incelemeleri, klinik yönetimleri,kültür sonuçları ve mortalite oranları araştırıldıBulgular: Çalışmaya dahil edilen 305 hastanın 30’un da SPX ve SPMtespit edildi. Olguların medyan yaşı 70 (IQR, 62-78) olarak bulundu.Erkek hasta sayısı 20 (%66,7, medyan yaş, 66,7) ve kadın hasta sayısı 10(%33,3) olarak tespit edildi. Hastalarda en çok görülen komorbiditeler isesırasıyla hipertansiyon 16 (%53,3), diabetes mellitus 10 (%33,3) ve kronikobstrüktif akciğer hastalığı 5’dir (%16). Olguların COVID-19 açısındanBT değerlendirmeleri, tipik 25 (%83,3), atipik 3 (%10) ve belirsiz 1 (%3,3)olarak değerlendirilmiştir. Trakeal aspirat kültürlerinde ise, Acinetobacterbaumannii 10 (%43,3), Klebsiella pneumoniae 5 (%16,7) ve Pseudomanasauroginosa 2 (%6,7) üremesi olmuştur. Hastaların 25’inde (%83,3) septikşok tespit edilmiştir. Vasopressör ihtiyacı 25 (%83,3) hastada gelişmiştir.Hastalardan 26’sının (%86,7) entübe edilip invaziv mekanik ventilasyonlatakip edildiği, entübasyon öncesi 12’sine (%40) yüksek akımlı nasal kanülleve 22’sine de (%20) non-invaziv mekanik ventilasyonla tedavi uygulandığıtespit edildi. Ortalama YBÜ yatış süresi 12±7 ve ortalama hastanede yatışsüresi ise 16±12 gün olarak bulunmuştur. Takip edilen hastaların 28günlük mortalitesi %86,7 olarak tespit edilmiştir.Sonuç: COVID-19 hastalarında yüksek barotravma oranları, invaziv venon-invaziv mekanik SPX ve SPM için risk faktörüdür. Her iki klinik durumda mortalite için bir risk faktörüdür. Barotravma risk faktörlerinin iyibilinmesi ve akciğer koruyucu ventilasyon paremetrelerinin geliştirilmesibu klinik durumu yönetmeyi kolaylaştırabilir. SPX ve SPM, içinklinisyenlerin farkındalığını artıracak, tahmin ettirici risk faktörlerini velaboratuvar verilerini öngören daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: COVID-19 pnömonisi, yoğun bakım ünitesi, spontanpnömotoraks, spontan pnömomediastinum&nbsp

To conduct a bibliographic analysis of obstructive sleep apnea (OSA) which has reached epidemic proportions and is a frequent, unknown, and important cause of perioperative morbidity and mortality, by examining the internationally most cited articles. For OSA, the most cited articles in the field of anesthesiology and reanimation, appropriate access terms were compiled and combined, and related publications were searched using the Thompson Reuters Web of Science Citation Indexing search engine. A total of 79 journal publications were found on OSA and anesthesia, with an average of 14.86 citations per article. The most cited publication was the "Society for Ambulatory Anesthesia Consensus Statement on Preoperative Selection of Adult Patients with Obstructive Sleep Apnea Scheduled for Ambulatory Surgery"published in the journal Anesthesia and Analgesia and was conducted by Joshi et al. It was found that 38 of the 79 studies reached as a result of the search were articles, and the average number of citations was 21.13. The Hirsch index of these articles, which were cited 803 times in total, was 15. A total of 31 articles (81.57%) were cited at least once, while the remaining 7 articles (18.43%) were not cited at all. The majority of the articles obtained are from the research fields of anesthesiology (n = 20; 52.63%), followed by otorhinolaryngology (n = 5; 13.15%), pediatrics (n = 5; 13.15%), respiratory system (n = 5; 13.15%), internal medicine (n = 4; 10.52%), and the rest were in various fields. Publications on "Obstructive Sleep Apnea"and "Anesthesia"have increased rapidly in the last decade. Anesthesia management and airway safety, patient management, including pain control in the postoperative period, and noninvasive mechanical ventilation treatment methods, such as continuous positive airway pressure, are hot topics.

Aim: Mortality risk factors and effective treatment approaches are still uncertain for the SARS-CoV-2. In this study, we aimed to determine risk factors of 90-day mortality critically ill patients with COVID-19 infection.

Objective: Thanks to bibliomethric analysis; it is possible to learn more about productivity in science by evaluating parametres such as number of studies, citations and h-index. Purpose of our study is to evaluate the factors that affect the h-index of academician anesthesiologists. In our study, it was aimed to evaluate the effects of anesthesiology and reanimation specialists working in educational institutions in our country, the number of publications, citations, h-indexes, gender, institution and title determined using the Scopus database.

Objectives: To determine the prevalence of and the risk factors for Potentialy Inappropriate Medication (PIM), the drug groups mostcommonly evaluated as PIMs in elderly patients in the ICUs by using 2019 Beers Criteria, STOPP version2(v2) Criteria and EU(7)-PIM List. Therelation between mortality rate and length of ICU stay with PIMs was also examined.Materials-Methods: This was a cross sectional study conducted on patients aged ≥65 years, treated in ICUs(n=139) between June 8, 2020and January 11, 2021. Patients’ demographic characteristics, clinical data and laboratory findings about the used drugs were collectedprospectively. PIMs were evaluated according to each of the criteria applied. Relationship of dependent and independent variables wasevaluated using chi-square analysis, t-test and logistic regression analysis. P

Background: Treatment of acidosis is serious health problem within emergency departments and intensive care units etc. Ingestion of household cleaning solutions (due to both suicidal and accidental reasons) is still also a serious public health problem in Turkey and the most fatal complication thereof is, severe metabolic acidosis. An effective treatment should be provided for the cases presenting to emergency departments with life-threatening metabolic acidosis. Aim:We aimed to compare the survival rate of rats with experimental metabolic acidosis created by intragastric administration of hydrochloric acid and treated with “tris–hydroxymethyl aminomethane” or normal saline solution alone.Study Design:This was an experimental animal study Methods:Following ketamine-xylazine anesthesia, internal carotid artery of fourteen female Wistar albino rat was cannulated, basal blood samples were drawn and esophagus of each was cannulated with intracath. Hydrochloric acid was subsequently poured through the cannula towards stomach. After 30 minutes, blood gas status was checked in order to see if acidosis occurred or not. The rats which developed acidosis were randomly divided into “tris-hydroxymethyl aminomethane” and “normal saline solution” groups. Later the treatment with IV tris-hydroxymethyl aminomethane or normal saline was initiated. At 30th and 60th minutes of the treatment, pH, PaO2, HCO3, PaCO2 and base deficit parameters were checked through arterial blood gas samples to monitor the efficacy of the treatment. At the end of the second hour of the study, the experiment was finalized and the survival of rats was documented.ResultsFollowing the development of experimental metabolic acidosis in rats by ingestion of intragastric hydrochloric acid, four rats in tris–hydroxymethyl aminomethane and six rats in normal saline group died prior to the end of the follow-up period. This finding was statistically significant. There was no statistically significant difference between tris–hydroxymethyl aminomethane and normal saline groups with regard to body temperature, blood pressure, heart rate, PaCO2 and PaO2. However, the comparison of two groups with respect to survival indicated a significant difference (p