Search

BACKGROUND: Differentiating between unstable angina and myocardial infarction (MI) is clinically important as they require different treatments. High sensitivity C-reactive protein (hs-CRP) has recently been recognized as prognostic factor in acute coronary syndrome. Since this biomarker may indicate the prognosis of heart disease, identifying its diagnostic value will be clinically important. This study investigated the diagnostic value of the level of hs-CRP in differentiating MI from unstable angina. METHODS: Blood samples were obtained from all patients with suspected MI or unstable angina at the time of referral. The patients were put in one of the two groups based on final diagnosis. The exclusion criteria were infectious diseases, immune system diseases, history of a recent surgery or trauma, kidney failure, liver failure, cancers, and use of anti-inflammatory drugs. Data was entered in SPSS and analyzed by independent t-test, Mann-Whitney U and chi-square or Fisher’s exact test. ROC curve was used to determine hs-CRP cut-off point. The sensitivity and specificity were calculated at the cut-off point. RESULTS: Overall, 60 patients (30 patients with MI and 30 patients with unstable angina) were studied. Hs-CRP level was 3.68 ± 0.86 mg/l in patients with MI and 2.35 ± 1.30 mg/l in patients with unstable angina (P < 0.001). The best cut-off point for differentiating unstable angina from MI was hs-CRP levels equal to or greater than 3.27 mg/l. At this cutoff point, the sensitivity and specificity were both 77%. CONCLUSION: Patients with MI had higher levels of hs-CRP than subjects with unstable angina. Hs-CRP levels equal to or higher than 3.27 mg/l are more likely to be associated with MI. It is recommended to test this biomarker in all patients with acute coronary syndrome.

خلاصه مقدمه: تنگی شریان کلیوی (Renal Artery Stenosis یا RAS) یکی از علل اصلی افزایش فشار خون ثانویه می‎باشد و شایع‎ترین علت آن‎ را آترواسکلروز تشکیل می‎دهد. به تازگی آنژیوپلاستی شریان کلیوی (Percutaneous Transluminal Renal Angioplasty یا PTRA) روش انتخابی خوبی برای درمان این اختلال شده است. در این مطالعه نتایج این روش در نمونه‎ای از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه‎های تخصصی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ارزیابی شد. روش‌ها: 32 بیمار با تنگی شریان کلیوی و فشار خون مقاوم به درمان انتخاب شده، تحت عمل PTRA قرار گرفتند و سپس به مدت چهار هفته توسط متخصص قلب پی‎گیری شدند. پیامدهای اصلی در پی‎گیری شامل اندازه گیری فشار خون، تعیین عملکرد قلبی و شدت درد قفسه‎ی صدری و کراتنین سرم بود. داده‎ها پس از جمع آوری توسط مدل آنالیز واریانس با تکرار اندازه گیری و آزمون Friedman تحت تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: فشار خون سیستولیک به طور معنی‎داری از 4/199 میلی‎متر جیوه قبل از عمل به 2/142 میلی‎متر جیوه در 4 هفته بعد از عمل کاهش می‎یابد. این کاهش در فشار خون دیاستولیک هم از 114 میلی‎متر جیوه به 2/89 میلی‎متر جیوه مشهود بود. به طور معنی‎داری، کلاس عملکرد قلبی افزایش و درد قفسه‎ی سینه کاهش یافت، اما سطح کراتنین سرم تغییر معنی‎داری از خود نشان نداد. نتیجه‌گیری: PTRA یک روش سودمند برای درمان افزایش فشار خون ناشی از تنگی شریان کلیوی می‎باشد. این روش از طریق کاهش فعالیت سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون و کاهش فعالیت نوروهورمونال باعث کاهش فشار خون و مورتالیتی و موربیدیتی قلبی عروقی و بهبود عملکرد کلیوی می‎گردد. همچنین این روش باعث کاهش نیاز بیماران به داروهای ضد فشار خون می‎شود که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است. واژگان کلیدی: آنژیوپلاستی شریان کلیوی، تنگی شریان کلیوی، فشار خون بالا.