Search

Amaç: Bu araştırmada, Manisa ilinde Mevlana üzüm çeşidi üreticilerinin sosyal ve ekonomik özellikleri, teknik yapısı, sorunları ve bu sorunlara çözüm önerileri getirmek amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Araştırmanın ana materyalini Mevlana üzümü yetiştiren üreticiler ile yapılan anketlerden elde edilen birincil nitelikli veriler oluşturmuştur. Araştırmanın örnek hacmi tam sayım yöntemi ile belirlenmiştir. Veriler için tarımsal kuruluşların kayıtları incelenmiş, Manisa İlinin Alaşehir İlçesinde 83, Sarıgöl İlçesinde 44 çiftçi ile yüz yüze yapılan görüşmelerle toplamda 127 çiftçi ile anket gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Mevlana üzüm çeşidine ait 1-5 dekar arasındaki araziye sahip %51 yetiştirici yoğunlukta iken parçalı ve küçük yapıya sahip parsellere dağılan arazilerin olduğu görülmektedir. Terbiye sistemlerinin 4 farklı şekilde tesis edildiği ve toplam 193 parselde %67.36’sında yarım çardak terbiye sistemi ile tesis edilmiş ve bu yapıları arasında farklılıklar olduğu bulunmuştur. Yetiştiricilerin karşılaştıkları en büyük teknik sorunun güneş yanığı ile %31.58’i, en büyük ekonomik sorunu ise pazarlama ile %65.82’si olduğu bulunmuştur. Sonuç: Bağcıların sosyo-ekonomik özellikleri incelendiğinde eğitim düzeyinin düşüklüğü, kooperatifleşmenin eksik olduğu ve girdi maliyetlerin fazla olduğu sonuçları elde edilmiştir.

Objective: In this study, the adoption of innovations, which is the main performance indicator in extension organizations examined with the help of data collected from 966 extension workers in the Aegean Region. The main purpose of the study was to determine the effective factors in the adoption of innovations in agricultural extension.Material and Methods: The research was data collected from public, private companies, extension workers working in farmers' organizations, and dealers by using a survey in eight provinces in the Aegean Region. In the interpretation of data, descriptive statistics such as percentages, and averages, and Kruskal Wallis, chi-square, T, reliability tests and factor, correlation, and logistic regression analyses were employed for interpret the data.Results: An extension worker in the region averagely serves 1559 farmers. Although one-fourth of the extension workers in the region are women, the levels of benefiting of services by women farmers are low. The rate of extension activities in working hours (26.4%) and farmers' adoption rates of innovations/suggestions (56%) are low. Extension workers give 1.5 suggestions/innovations per year to farmers in the region. The adoption levels of innovations are high for fruits and vegetables production.Conclusions: The age of extension workers, their occupational satisfaction, extension share in the working hours, and the number of days devoted to farmers' visits, the number of farmers reached, the farmers' education levels, attending in-service training, as information sources to utilize the market mechanisms, and giving the place for economic, social, and environmental dimensions besides technical increase the adoption rates of the farmers to innovations in the region., Amaç: Çalışmada yayım örgütlerinde başlıca performans göstergesi olan yeniliklerin benimsenmesi Ege Bölgesindeki 966 yayımcıdan derlenen veriler yardımıyla incelenmiştir. Tarımsal yayımda yeniliklerin benimsenmesinde etkili faktörlerin belirlenmesi çalışmanın ana amacını oluşturmaktadır. Materyal ve Yöntem: Araştırma verileri Ege Bölgesi’ndeki sekiz ildeki kamu, özel şirket, çiftçi örgütleri ve girdi bayilerinde çalışan yayımcılardan anket yoluyla toplanmıştır. Verilerin yorumlanmasında yüzdeler ve ortalamalar gibi tanımlayıcı istatistikler ve Kruskal Wallis, ki-kare, T, güvenilirlik testleri ve faktör, korelasyon, lojistik regresyon analizleri kullanılmıştır. Araştırma Bulguları: Bölgede bir yayımcı ortalama olarak 1559 çiftçiye hizmet vermektedir. Bölgede yayımcıların dörtte biri kadın olmasına rağmen kadın çiftçilerin hizmetlerden yararlanma düzeyi düşüktür. Mesaide yayım etkinlikleri (%26,4) ve çiftçilerin yenilikleri/önerileri benimseme (%56) oranları düşüktür. Yayımcılar çiftçilere yılda 1,5 adet öneri/yenilik aktarmışlardır. Yeniliklerin benimsenme düzeyi meyve ve sebzelerde yüksektir.Sonuç: Yayımcıların yaşı, mesleki memnuniyeti, yayımın mesaideki payı ve çiftçi ziyaretleri için ayırılan gün sayıları, ulaşılan çiftçilerin sayısı, çiftçilerin eğitim düzeyi, hizmet içi eğitim alınması, piyasa mekanizmalarının bilgi kaynağı olarak kullanımı, teknik kadar ekonomik, sosyal ve çevresel boyutlara yer verilmesi benimseme düzeyini arttırmaktadır.

Surdurulebilir tarim tekniklerinin ciftciye aktarilmasinda kamu yayim kuruluslari oldukca onemlidir. Bu calismada, kamu yayimcilari ciftci uygulamalarinin ne duzeyde surdurulebilir oldugunu degerlendirmislerdir. Izmir, Manisa ve Aydin illerinden 177 yayimci ile gorusulmustur. Yas ortalamasi 38.7 olan yayimcilarin %81.9'u ziraat fakultesi mezunudur. Mesleki deneyimleri ortalama 12 yildir. Yayim calismalarindaki hedefler illere gore farklidir. Manisa'da verim artisi, Izmir'de cevre koruma ile ilgili hedefler onceliklidir. Ziraat fakultesi mezunu yayimcilar surdurulebilirlikle ilgili konulara daha fazla onem vermektedirler. Calismada ciftci uygulamalarinin surdurulebilirligini olcmek amaciyla gelistirilmis olan Ciftlik Surdurulebilirlik Endeksinden yararlanilmistir. Yayimcilara gore ciftcilerin %36.2'si surdurulebilir degildir. Genel olarak ciftcilerin surdurulebilirlik duzeyi dusuktur. Illere gore surdurulebilirlikleri acisindan ciftciler arasinda farklilik yoktur. Meralarin korunmasi, duzenli toprak tahlili, yesil gubreleme ve erozyona karsi onlem alma gibi bazi temel surdurulebilir onerilerin benimsenmesi bolgede istenen duzeyde degildir. Oncelikle kirsal kesimde surdurulebilirlik konusunda egitim ve tanitim calismalari ile farkindalik yaratilmalidir. Surdurulebilir uygulamalarin benimsenmesinin olumlu etkisi ciftci tarlasi ile sinirli kalmayip, cevre ve toplum sagligina katki yapacaktir.

Çalışmanın amacı Ege Bölgesinde tarımsal yayım ve inovasyon sürecindeki etkinlikleri, illere göre inovatif kültürel değerlerin varlık düzeylerini ortaya koymak ve inovatif değerleri etkileyen faktörleri belirlemektedir. Ege Bölgesi’ndeki sekiz ilde kamu, bayi, özel firma, kooperatif ve ziraat odalarında görevli 966 yayımcı/danışmanla anket yoluyla veriler derlenmiştir. Veriler yüzdeler, ortalamalar, parametrik (T testi, Varyans analizi) ve parametrik olmayan testler (Kruskal Wallis; Ki kare), faktör ve regresyon analizleri ile yorumlanmıştır. Yayımcıların ortalama yaşları 38 ve mesleki deneyimleri 11 yıl olup, %26,5’i kadındır. İş ortamından memnuniyet arzulanan düzeyde değildir. Yayım etkinliklerinin mesaideki payı (%26,4) düşüktür. Bölgede bir yayımcı 25 köye, 1559 çiftçiye, 784.000 dekar araziye, 7,5 farklı ürüne hizmet vermekte ve ayda 9,8 günü çiftçi ziyaretlerine harcamaktadır. Son beş yılda çiftçilere aktarılan yenilik/öneri sayısı 8,2 olup, benimseyen çiftçilerin oranı %56,2’dir. Meyve ve sebze ile çalışılanlar daha yenilikçidir. Bölgede öncelikli hedef, ürün kalitesini iyileştirmektir. İnovasyon sürecinde yaşamsal olan işbirliği ve ekip kültürü yayım örgütlerinde yeterince içselleşmemiştir. İnovatif illerde diğer aktörlerle ilişkiler daha güçlüdür. İnovatifliği düşük grup daha bürokratik çalışmakta, yukarıdan aşağıya bilgi akışını tercih etmekte olup, piyasa bilgisine sahip olma eğilimi zayıftır. Sonuç: Örgüt içi iletişim ve ekip çalışması, inisiyatif kullanma, farklı aktörlerle işbirliği, çiftçiden düzenli bilgi akışı, hizmet içi eğitim, bilgi kaynakları çeşitliliği, düşük bürokratik iş yükü yayımda inovasyon becerilerini artırmaktadır. Sonuçlarının ölçülebilmesi ve değerlendirilmesi için yayım çalışmaları proje bazlı ve hedef odaklı yürütülmelidir.

Amaç: Türkiye’de Ege Bölgesindeki kamu tarımsal araştırma kuruluşlarındaki inovasyon sürecinin, kurumsal ve bireysel inovatif özelliklerin ortaya konulması ve sürecin iyileştirilmesine yönelik önerilerin geliştirilmesi hedeflenmiştir. Materyal ve Yöntem: Veriler karşılıklı görüşmelerle doldurulan anketlerle elde edilmiştir. Tamsayım planlanan anket çalışmasına araştırmacıların %60.8’i (303 kişi) katılmıştır. Veriler parametrik ve parametrik olmayan testlerle yorumlanmıştır. Çalışmada çok boyutlu ölçekleme (MDS) tekniği kullanılarak, kuruluşların birbirlerine ve inovatif kültür açısından ideal düzeye yakınlıkları görselleştirilmiştir. Bulgular: İki araştırmacıdan biri doktora yaparak, alanında uzmanlaşmıştır. Mesainin %44’ü araştırma çalışmalarına ayrılmaktadır. Araştırmalarda verim artışı ve kalite iyileştirme gibi geleneksel hedefler önceliklidir. Finansman ağırlıklı olarak Bakanlık kaynaklarından sağlanmaktadır. Fikrin tarlada uygulamaya dönüşümü (inovasyon süreci) için harcanan süre 11.5 yıldır. Bulguların %28 kadarı çiftçiler tarafından benimsenmektedir. Sonuç: Kuruluşlarda inovasyon sürecini geliştirmek için dinamik yapı, kaynak yeterliliği, güven ortamı, hedeflerin netliği; hızlı işleyiş, kurum içi iletişim ve işbirlikleri sağlanmalıdır, Objectives: The innovation process in public agricultural research institutions in the Aegean Region in Turkey aimed to reveal the institutional and individual properties and the development of innovative proposals for improving the process. Material and Methods: The data were obtained via questionnaires filled in by mutual interviews. Although, all researchers were planned to interview but, 60.8% of them (303 researchers) participated in the study. The data were interpreted by employing the parametric and nonparametric tests. The ideal level in terms of proximity to each other and innovative cultures of the research organizations were visualized by using multidimensional scaling (MDS) technique. Results: One of the two researchers specializes in their field by doing Ph.D study. The researchers devote 44% of their working time to research activities. Traditional goals such as yield increase and quality improvement are priorities in the researches. Financing is mainly provided by the Ministry sources. The innovation process (from idea to the farmer’s field) takes 11.5 years. About 28% of the findings are accepted by farmers. Conclusion: The dynamic structure, adequacy of resources, confidence, clarity of objectives; rapid functioning, internal communication and strong collaborations should be realized in the organizations for improving the innovation process.

İzmir İli Bayındır ilçesi ve köylerinde yürütülen çalışmada, bölgenin süs bitkisi üretim potansiyelinin belirlenmesi ve sektörün gelişmesine yönelik önermelerde bulunulması amaçlanmıştır İlçede 500 kadar çiftçi süs bitkileri üretimi gerçekleştirmektedir. Üreticilerin tamamından veri toplanması (tam sayım) planlanmış, ancak anketlere yanıt vermeye istekli 253 üretici ile görüşülmüştür. Verilerin analizinde Kolmogorov-Smirnov testi, T testi, Mann-Withney U Testi, Khi kare testleri, doğrusal ve sıralı Logit regresyon yöntemleri kullanılmıştır. Üreticilerin, ortalama yaşı 43,2 ve ortalama eğitim süreleri 8,1 yıldır. Ortalama büyüklükleri 1,1 hektar olan işletmeler, 1,8 parçadan oluşmaktadır. Örtü-altı alan miktarı ise ortalama beş parçadan ve 0,13 ha alandan oluşmaktadır. Örtü-altı alanlarda, yapılarına göre en çok alçak tünel (%50) tercih edilmiştir. İlçede en çok kullanılan üretim materyali mil (%33,8) olup, ürün deseninde en fazla pay çalı grubuna (%38,3) aittir. Bu çalışmada, üreticilerin üretim sırasında ve sonrasında karşılaştığı sorunlar tespit edilmiş, bu sorunların çözümlerine yönelik önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca, Bayındır için iç mekan süs bitkilerindense, dış mekan süs bitkilerinin oluşturduğu bir üretim deseni daha uygun görülmüş, bu doğrultuda üretim deseninde yer alması uygun olacak tür önerilerinde bulunulmuştur.

Amaç: Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ndeki inovasyon sürecinin, kurumsal ve bireysel inovatif özelliklerin ortaya konulması ve sürecin iyileştirilmesine yönelik önerilerin geliştirilmesi hedeflenmiştir. Materyal ve Yöntem: Bu araştırmada; Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ndeki inovasyon süreci 112 akademisyenden anket yoluyla derlenen veriler kullanılarak, incelenmiştir. Veriler yüzdeler, ortalamalar, T-testi, regresyon analizi, faktör analizi yardımıyla yorumlanmıştır. Bulgular: Akademisyenlerin bazı kişisel özellikleri, Fakülte eğitimine yönelik görüşleri, araştırma hedefleri, bilgi ve finansman kaynakları saptanmıştır. EÜZF’deki araştırma bulgularının %14 kadarı çiftçiler/hedef gruplar tarafından benimsenmektedir. İnovasyon süreci (fikirden çiftçi tarlasına) 10.1 yıl sürmektedir. Faktör analizi sonucuna göre Fakültedeki kurumsal yenilikçilik unsurları; yaratıcıpaylaşımcı felsefe, araştırma özellikleri, iletişim ve güven şeklinde tanımlanan dört faktör grubu altında toplanmıştır. Fakültede ders içerikleri ve araştırma konularının kararlaştırılmasında küresel düşünülmesine karşın, yerel davranılmamaktadır. Sonuç: İnovasyon sürecinde yerel sorun ve öncelikler orijinal fikirler için fırsat olarak düşünülmelidir. Gözlenen entropi Fakültede inovatif kültürü engellemektedir. İnovasyon sürecinin geliştirilmesi için Fakültede katılımcı, esnek ve öğrenen örgüt kültürü içselleştirilmelidir. Şeffaf yönetim anlayışı, güvenilir iş ortamı, sağlıklı bilgi paylaşımı, ekip çalışması, net tanımlanan hedefler, projelere hızlı destek, araştırmalarda yeni tekniklerin/teknolojilerin kullanımı, araştırma sonuçlarının katkılarının izlenmesi, finansman kaynaklarında çeşitlilik ve sektörle güçlü ilişkiler Fakültede inovatif kültürün sürdürülebilirliğini sağlayacaktır., Objectives: Innovation process at Ege University Faculty of Agriculture, aims to reveal institutional and individual innovative features and to develop suggestions for improving the process. Material and Methods: In this study; the innovation process in Aegean University Faculty of Agriculture (EUZF) has been investigated by using the data collected from 112 academicians through the questionnaire. The data were interpreted by employing percentages, averages, T-test, regression analysis, factor analysis. Results: Some of the personal characteristics of academicians, their thoughts on Faculty education, research objectives, information and funding sources were identified. About 14% of the research findings in EUZF are adopted by farmers/target groups. The innovation process (from idea to the farmer’s field) takes 10.1 years. According to the result of factor analysis; organizational innovative components of the Faculty were defined into four factor groups as creative-sharing philosophy, research features, communication and trust. Despite being considered globally in the decision of course content and research topics in the Faculty, they are not treated locally. Conclusion: In the innovation process, local problems and priorities should be considered as opportunities for original ideas. Observed entropy obstructs innovative culture in the Faculty. For improving the innovation process; participatory, flexible and learning organization culture should be internalized. Transparent management approach, trustable working environment, healthy information sharing, team work, clearly defined targets, rapid support to projects, use of new techniques/ technologies in research, monitoring of contributions of research results, diversity in funding sources and strong relationship with sector will provide the sustainability of innovative culture in the Faculty

Yayım etkinliklerinin hedefi, kırsal kesimin bilgisayar okur-yazarlığını ve diğer bilgi işleme becerilerini bugünün bilgi toplumunda kabul edilebilir düzeye ulaştırılması olabilir. Yayım elemanları kırsal kesimde bilgi toplumu düzeyine ulaşmak için, bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanma, kendi kendine öğrenme, insan ilişkileri ve ekip çalışmalarında yetkinlik gibi bazı becerilerle donatılmalıdırlar. Veriler Türkiye'deki 538 kamu yayım elemanından toplanmıştır. Çalışma, kamu yayımcılarının bilgi toplumu becerilerinin geliştirilmesine yönelik bazı öneriler sunmayı hedeflenmiştir. Yayımcıların yorumlarına göre, meslektaşlarının bilgi toplumu becerileri orta düzeydedir. Bilgi toplumunun kilometre taşı olan bilgisayarı Türkiye'deki yayımcıların %49'u düzenli olarak kullanmaktadır. Genel olarak, yayımcılar temel bilgisayar becerilerinde yeterince iyi iken, bilgisayar donanımı ve internet kullanımında sorunludurlar. Yayımcıların bilgisayar becerileri yaşlarına, eğitimlerine ve cinsiyetlerine göre farklıdır.

Bugünün bilgiye dayalı tarım sistemleri yerel, çoğulcu, müşteri odaklı ve dijital yayım yaklaşımlarını gerektirmektedir. Kırsal kesimin bilgi toplumuna dönüşümü için yayımcılar bilgi teknolojileri kullanımı, yaşam boyu öğrenme, ekip çalışması gibi becerilerle donatılmalıdır. Araştırmada Türkiye’deki farklı yayım örgütlerinde 250 yayımcı ile görüşülmüştür. Bulgulara göre yayımcıların bilgi toplumu becerilerinin istenen düzeyde değildir. Çiftçi örgütlerinde ve kendi adına çalışan yayımcıların beceri düzeylerinin kamu ve özel sektördeki yayımcılardan daha iyi olduğu belirlenmiştir. Bilgi toplumu becerileri geliştirilmesi için yayımcılara hizmet içi eğitim çalışmalarında teknik konuların yanında bilişim teknolojileri kullanımı, katılımcı yöntemler ve yaşam boyu öğrenme becerileri de verilmelidir. Kırsal kesime yönelik bilgi toplumu hedefleri ve eylemleri tüm aktörler tarafından yerel/ bölgesel olarak belirlenmelidir., Today’s knowledge based agricultural systems require decentralized, pluralistic, client oriented, and digital extension approaches. For transforming of rural sector to information society, extension staff should be equipped with information society skills such as information technology usage, lifelong learning, team works. In the research, 250 extension workers had been interviewed from different extension services in Turkey. According to the findings, information society skills of extension staff are not at intended levels. It was determined that, extension staff in farmer’ organizations and self- employed have better levels of skills than the extension workers in public and private sectors. For improving information society skills, usage of information technologies, participatory methods and lifelong learning skills must be given besides technical topics in service training activities. The objectives and actions on information society for rural areas must be defined locally/regionally by the all actors.

alisanlarin is memnuniyeti insan kaynaklari yonetiminde siklikla uzerinde durulan konulardandir. Bu arastirmada Turkiye’de yayim elemanlarinin islerinden memnuniyet duzeyleri ve memnuniyette etkili faktorler

AKIS performance is vital especially, for the countries with overly rural populated and considerable important agricultural economies like Turkey. In the study, the comparative analysis has been done for examining AKISs of conventional and ecological raisin farming in the Manisa Province of Turkey. According to the findings, outsider actors direct both the AKISs. The farmer groups operate with low technology adoption level and public extension service has not any field-level activity about ecological farming. The employing approaches in both AKISs are based on traditional models. The most important pillars of sustainable development such as participatory approaches and empowering the local were not recognized in the region.

Bu çalışmada,Türkiye’deki 1104 yayımcıdan derlenen verilerin yorumlanmasıyla kamu yayımhizmetleri incelenmiştir. Bilgi ile yeni teknolojilerin benimsenmesi veyayılması yoluyla insanların davranışlarını gönüllü olarak değiştirmelerinisağlayan yayım, Tarımsal Bilgi ve Enformasyon Sistemi’nin önemli birparçasıdır. TBES farklı aktörler ve çok boyutlu bakış açılarından oluşan birağdır. Bu çalışma Türk TBES’deki yayımın bağlantı, bütünleşme ve uyum düzeyleriile sistemdeki tıkanıklıkları tanımlamaktadır. TBES bileşenleri olan yayımınbaşarısını etkileyen unsurlar, bilgi kaynakları, yayım yöntemleri, aktöretkinliği ve uyumu Çok Boyutlu Ölçekleme Analizinde kullanılmıştır. Bulgularagöre, teknoloji benimseme düzeyinin düşüklüğü, çoğunlukla verimlilik artışınaodaklanılması, yerel katılımın sınırlı olması Türk TBES’deki genel aksaklıklarolarak belirlenmiştir. Yayım etkinlikleri hedefe yönelik programlamayaklaşımına dayandırılmalıdır. TBES’de yerel aktörlerin güçlendirilmesiyanında, aktörler arası ilişkilerinin eklemlenmesine izin veren çok paydaşlıprogramlama ve değerlendirme süreci kullanılmalıdır., In this study, public extension service was examined throughinterpretation of data collected from 1104 extension workers in Turkey.Extension as a one of the most important component in an AKIS is concerned withinducing people to change their voluntary behavior through the dissemination ofinformation and adoption of new technologies. An AKIS is a network consisted of the different actors and multidimensionalperspectives. This study investigates the linkages, integration andcompatibility levels of extension in Turkish AKIS, and defines the bottlenecksin the system. The components of the AKIS such as factors affecting extensionperformance, information sources, extension methods, actor effectiveness andcompatibility were used in the multidimensional scaling (MDS) analysis.According to the findings low technology adoption levels, mostly focusing onproduction increases, limited local participation were emphasized as the commondisorders in Turkish AKIS. Extension activities must be based on the objectiveoriented programming approach. Besides, empowering of local actors,multi-stakeholder programming and evaluation process should be employed forallowing to articulation of actors’ relations in the AKIS.

arimsal yayim orgutleri kirsal kalkinma, dogal kaynaklarin surdurulebilirligi, gida guvenligi gibi hedeflere ulasilmasinda onemli roller ustlenmektedir. Belirtilen rolleri etkin sekilde yerine getirebilmesi icin yayim orgutlerinin

konomik, sosyal ve politik gelismeler nedeniyle bazi ulkelerde tarimsal yayim sistemlerinde kamunun etkisinin azalmasiyla, cogulcu ve maliyet paylasimli yapilar olusturulmustur. Arastirma, Turkiye’deki ciftci orgutleri

Kamunun ekonomideki rolunun azalmasi, teknoloji transferinde ozel alternatifler ve tarimsal yayim hizmetlerinde maliyet paylasimini tesvik etmistir. Yapisal degisiklikler ulkelerin kosullarina gore farklilik gostermektedir. Bu calismada, Turk tarimsal yayim sisteminde yerellesme, maliyet paylasimi ve cogulcu yapiyi olusturmayi amaclayan KOYMER Projesi, Turkiye’ de 566 danisman ile gorusulerek incelenmistir. Kisisel ozellikler, faaliyetler ve sorunlarla ilgili bazi bilgiler anket yoluyla derlenmistir. Projenin kirsal alanda, yayimci-ciftci oranina, bazi teknik ve sosyokulturel konularda davranis degisikligine pozitif etkileri olmustur. Ancak, projede, ciftcilerin planlanan finansal katkilari ve ongorulen modelin surdurulebilirligi saglanamamistir.