Search

Kırmızı et tüketimi insanların sağlıklı beslenmesinde ve ülkelerin gelişmişlik düzeyinin belirlenmesinde önemli bir faktördür. Bu çalışma Siirt ili Merkez ilçede kırmızı et tüketim alışkanlığını ve tüketimi etkileyen faktörleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Veriler tesadüfi örnekleme metoduyla belirlenen 161 kişi ile yüzyüze anket yapılarak elde edilmiştir. Deneklerin yaklaşık olarak yarısı kadınlardan oluşmakta ve çoğunluğu Siirt ilinde sadece ikamet ettiklerini belirtmiştir. Araştırmaya katılanların çoğunluğu lise-lisans derecesine sahip, evli ve orta yaşlı insanlardan oluşmaktadır. Katılımcılar genellikle koyun etini, orta fiyatlı etleri ve alım yeri olarak da kasabı tercih etmektedirler. Katılımcıların kırmızı eti tercih etmesinde alışkanlık başta olmak üzere lezzetli ve sağlıklı olması gibi faktörler de etkili olmuştur. Tüketiciler kırmızı et satın alırken alım yerinin hijyenik olmasına ve ürünlerin etiketli olmasına daha çok dikkat etmişlerdir. Tüketicilerin et tüketim miktarları üzerine ailedeki birey sayısı, aylık ortalama gelir ve aylık ortalama gıda harcaması etkili olmuştur. Sonuç olarak Siirt ilinde daha çok koyun etinin tüketildiği ve bu durumun bölgede küçükbaş hayvancılığın yaygın olmasından ve dolayısıyla alışkanlıktan kaynaklandığı düşünülmektedir., Red meat consumption is an important factor in healthy eating of people and determining the level of development of countries. This study was conducted to investigate the red meat consumption habits and the factors affecting red meat consumption in Siirt City Center. Data were obtained by surveying face to face from 161 people which are determined with random sampling method. Approximately half of the participants consisted of women and the majority stated that they lived only in Siirt province. The majority of the participants were married and middle-aged people with a high-school degree. Participants generally prefer sheep meat, medium-priced meats and butchers as their place of purchase. Factors such as being delicious and healthy, especially habit, were effective in the participants' preference for red meat. Consumers have paid more attention to the hygienic place of purchase and labeling of products when buying red meat. The number of individuals in the family, average monthly income and average monthly food expenditure were effective on the meat consumption of consumers. As a result, sheep meat is consumed more in Siirt province and this situation is thought to be due to the widespread sheep and goat breeding in the region.

Toprakmikroflorasının önemli bir kısmı Bacilluscinsi bakterilerden oluşur. Bu bakterilerden elde edilen amilazların daha fazlastabilite, yüksek verimlilik ve düşük üretim maliyetine sahip olma gibiözellikleri vardı. Bundan dolayı topraktan izole edilen Bacillus cereus WYS01, Bacillusthuringiensis VITLW1, Bacillusthuringiensis ES2I3P, Bacillus cereusTG16 mikroorganizmalardan α-amilazın izolasyonu ve karakterizasyonunugerçekleştirilmiştir. Yapılan araştırmada bütün bakterilerin maksimum enzimüretiminin 36. saatte, pH 7.0 ve 40 ºC’de olduğu tespit edildi.Mikroorganizmalar arasında spesifik aktivitesi en yüksek olan Bacillus cereus WYS01’tur. Enzimaktivitesine sıcaklık ve pH gibi önemli etkisi olan parametrelere bakıldı. Bacillus thuringiensis VITLW1, Bacillus thuringiensis ES2I3P ve Bacillus cereus TG16 bakterilerinin 40ºC de, Bacillus cereus WYS01’in ise60 ºC de maksimum aktiviteyi gösterdiği tespit edildi. Bütün mikroorganizmalaren fazla pH7.0 da α-amilaz aktivitesini gerçekleştirdi. Bu çalışmadaendüstriyel ve biyoteknolojik yönden önemi olan amilazın bakteriler tarafındanelde edildiği belirlendi., An important part of the soilmicroflora is made up of Bacillus bacteria.Amylases obtained from these bacteria are known to have greater stability,higher productivity and lower production costs. Therefore, isolation andcharacterization of α-amylase from Bacilluscereus WYS01, Bacillus thuringiensisVITLW1, Bacillus thuringiensisES2I3P, Bacillus cereus TG16microorganisms isolated from soil was carried out. Inthestudy, the maximumenzyme production of all bacteria was determined to be at pH7.0and 40 ºC at the36th hour. Bacilluscereus WYS01 hadthe highest specific activity among microorganisms. The parameters which haveimportant effects on the enzyme activity such as temperature and pH wereinvestigated. It was seen that Bacillusthuringiensis VITLW1, Bacillusthuringiensis ES2I3P and Bacilluscereus TG16 bacteria showed maximum activity at 40 ºC while this was 60 ºCfor Bacillus cereus WYS01. Allmicroorganisms carried out α-amylase activity at pH7.0. In this study, it wasdetermined that amylase, which is important for industrial and biotechnologicalaspects, was obtained by bacteria.

Buçalışmada Karadeniz’de Sinop yarımadası civarında yakalanan izmarit balığı (Spicara smaris) etinin amino asitiçeriği ve bu balığın boy ağırlık ilişkisi belirlenmiştir. Amino asitiçeriğinin belirlenmesinde; bir karışımdaki istenen maddeyi ileri düzeydeayırıp tanımlayabilir ve ölçebilir özellikteki LC-MS / MS (Sıvı KromatografiKütle Spektrometresi) cihazı kullanılmış ve bu yöntemle izmarit balıkları içinsonuçlar ilk kez rapor edilmiştir. Bu çalışmada esansiyel (EAA) ve esansiyelolmayan (NEAA) toplam 19 adet amino asit tespit edilmiştir. Esansiyel aminoasitler toplam amino asit miktarının %52,44’ünü oluşturmuştur. İzmarit etindeen yüksek oranda tespit edilen EAA miktarları sırasıyla lysin (2,10±0,215 g/100g), leucine (1,68±0,115 g/100 g), arginine (1,18±0,030 g/100 g) ve valine (1,09±0,070g/100 g) şeklindedir. İzmarit etinde en yüksek oranda tespit edilen NEAAmiktarları ise sırasıyla glutamic asit (2,88±0,010 g/100 g), aspartik asit(2,16±0,280 g/100 g), alanine (1,32±0,000 g/100 g) ve glycine (1,05±0,060 g/100g) şeklindedir. Araştırmada incelenen balıkların ağırlık - boy ilişkisi W =0,0044TL3,3423, R2 = 0,990, N = 45, P < 0,05 şeklindehesaplanmıştır. Ağırlık boy - ilişkisi (WLR) denkleminin korelasyon katsayısı (r) istatistiksel olarak sıfırdan farklı(P < 0,05), b değeri iseistatistiksel olarak b = 3 den (izometrik büyüme) farklı bulunmuştur (Pauly ttest P < 0,05). Bu sonuçlarKaradeniz’de uzatma ağlarıyla avlanan izmarit balıklarının AA bakımından zenginve pozitif allometrik büyüme özelliği gösterdiğini ortaya koymuştur., In this study, the amino acid content and the weight - lengthrelationship (WLR) of the picarel (Spicarasmaris) caught off Sinop peninsula in the Black Sea were determined.Determination of amino acid content of picarel; the LC-MS / MS (LiquidChromatography Mass Spectrometry) devices was used and the results obtainedfrom this method were reported for the first time for picarel. A total of 19amino acids were identified as essential (EAA) and non-essential amino acids (NEAA).The EAAs composed for 52.44% of the total values of amino acids. The highestamounts of EAA detected in the meat of picarel were lysine (2.10 ± 0.215 g / 100 g), leucine (1.68 ± 0.115g / 100 g),arginine (1.18 ± 0.030 g and valine (1.09 ± 0.070 g / 100 g), respectively. Thehighest amounts of NEAA in the meat of picarel were determined as glutamic acid(2.88 ± 0.010 g / 100 g),aspartic acid (2.16 ± 0.280 g / 100 g), alanine (1.32 ± 0.000 g / 100 g ) and glycine (1.05 ±0.060 g / 100 g),respectively. The weight – length relationship (WLR) of the fish was calculatedas W = 0.0044TL3.3423, R2 = 0.990, N = 45, P < 0.05.The correlation coefficient (r) ofthe WLR equation was statistically different from zero (P < 0.05) and also b value was statistically different fromb = 3 (isometric growth) (Pauly ttest P < 0.05). These results show that the picarel caught in the Black Seahave rich AA contents and show positive allometric growth.

Bu çalışma, 18 ekmeklik buğday çeşidinin Boluekolojik koşullarında verim, verim unsurları ve kalite özelliklerininbelirlenmesi amacıyla 2016-2017 ve 2017-2018 vejetasyon dönemlerinde tesadüfblokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmadaçeşitlerin bitki boyu, başaklanma süresi, başak uzunluğu, başakta başakçıksayısı, başakta tane sayısı, başakta tane ağırlığı, bin tane ağırlığı,hektolitre ağırlığı, protein oranı, yaş gluten oranı ve tane verimi değerleriincelenmiştir. İncelenen tüm özellikler bakımından çeşitler arasındaistatistiki olarak önemli farklılıklar elde edilmiştir. İki yılın ortalamasınagöre çeşitlerin bitki boyları 80.7-112 cm, başaklanma süreleri 135.7-146.1 gün,başak uzunlukları 7.3-10 cm, başakta başakçık sayıları 16.5-21.2 adet, başaktatane sayıları 27.2-49.7 adet, başakta tane ağırlıkları 0.93-2.25 g, bin taneağırlıkları 35.8-47.2 g, hektolitre ağırlıkları 69.3-80.9 kg, protein oranları% 12.6-16.2, yaş gluten oranları % 24.9-34.6 ve tane verimleri 515.2-790.7kg/da arasında değişmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, en yüksek tane verimiLucilla, Rumeli ve Aslı çeşitlerinden elde edilmiştir. &nbsp, This study was conductedduring 2016-2017 and 2017-2018 under the ecological conditions of Bolu with theobjective to determine the yield, yield components and quality traits of 18bread wheat varieties. This study was done according to randomized completeblock design with four replications. In this study, data was recorded onparameters of varieties such as plant height, heading time, spike length,number of spikelets per spike, number of grains per spike, grain weight perspike, 1000 kernel weight, hectoliter weight, protein content, wet glutencontent, and grain yield. There was a statistically significant differenceamong the varieties based on the traits recorded. Two years average dataindicated a plant height of 80.7-112 cm, heading time of 135.7-146.1 days,spike length of 7.3-10.0 cm, number of spikelets per spike of 16.5-21.2, numberof grains per spike of 27.2-49.7, grain weight per spike of 0.93-2.25 g,hectoliter weight of 69.3-80.9 kg, protein contents of 12.6-16.2%, wet glutencontents of 24.9-34.6%, and grain yield of 515.2-790.7 kg/da. The highestyielding varieties were Lucilla, Rumeli and Aslı.

Bu çalışma ile Türkiye’de ilk kez evcil kedilerin kalın bağırsak ishallerinde Tritrichomonas foetus’ün etiyolojik ajan olarak rol oynayıp-oynamadığının moleküler teknikler ile araştırılıp enfeksiyonun risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Veteriner Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Kliniklerine kronik ishal şikâyeti ile getirilen farklı ırk, yaş, cinsiyet, beslenme ve yaşama koşullarına sahip 50 kedi ile Samsun Büyükşehir Belediyesi Güçten Düşmüş Hayvan Bakım Evi’nden 50 adet kronik ishalli kedilere ait dışkı örnekleri bireysel olarak toplanmıştır. Toplanan 100 dışkı örneğinden genomik DNA ekstraksiyonu yapılmış ve sonrasında parazitin varlığının araştırılmasında cysteine protease 2 (CP-2) ve internal transcribed spacer (ITS) geninin invitro koşullarda amplifikasyonu için PCR metodu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda kronik ishalli kedilere ait olan 100 dışkı örneğinde T. foetus pozitifliği saptanmamıştır. Bu araştırma ile ülkemizdeki kronik ishalli kedilerde ilk kez moleküler olarak T. foetus’un varlığı araştırılmıştır.Kronik ishalli kedilerde parazite rastlanılmamasının en önemli nedeni kedilerin yaşam alanlarının parazitin kaynağı olduğu bilinen sığırların yaşam alanlarına yakın olmaması ile açıklanabilir. Mevcut araştırmanın ortaya koyduğu sonuçlar sonraki çalışmalara ışık tutması yönünden önem arz etmektedir. It was aimed to investigate whether T. foetus infections play roles as the etiological agents associated with large bowel diarrhea in cats with molecular techniques for the first time in Turkey, and to determinate the risk factors within this present project. Fifty stool samples collected from the different breed, sex, ages, feeding routes and environmental conditions of cats which presented to the Veterinary Faculty, Internal Medicine Clinics suffered from chronic diarrhea. Same as 50 stool samples collected from the different breed, sex, ages, feeding routes and environmental conditions of cats stayed in the Samsun Metropolitan Municipality’s Incapacitated Orphaned Animal Care Centre. After the genomic DNA extraction of the collected 100 stool samples, PCR used for the in vitro amplification of the cysteine protease 2 (CP-2) and internal transcribed spacer (ITS) genes for the detection of the parasite. Based on the research result none of the 100 stool samples were detected as T. foetus positive.Within the presented study, existence of the T. foetus in the cats having chronic diarrhea was investigated molecularly for the first time in Turkey. The main reason for the absence of the parasite in this study may be explained by the living environment of the cats which have any connection of the main source of parasite known as cattle. By this way outcome of the present study with specialties has importance that lead new lights to further studies.

A total of 127 stool samples (rectal swab) from diarrheic calves, up to one mouth of age, were collected during one year period (2014-16) from three cities (Sivas, Malatya and Elazığ) located central Turkey. 432 bp partial sequence of Nsp1ab gene were amplified. The PCR amplicons were purified and sequenced and deposited to GenBank. Sequence alignment and phylogenetic analysis being based on partial nucleotide sequences of Nsp1ab gene was constructed. As a result of RT-PCR study, we found that the 3.15% of fecal samples (4/127) were positive for diarrhea calves from Turkey. The neighbor-joinning tree of partial sequence of Nsp1ab gene (ORF1a) indicated that strains were substituted under three distinct lineage. None of our strains belonged to the Neuro1 lineage (lineage 3) of Bovine astrovirus which was isolated from bovine with neurological symptoms. On the other hand, while BAstVHT1-TUR strain was substituted under lineage 1a, the other novel starts were lineage 2. While the identity of analyzed sequences varies from 51.1 to 100%, novel strains were calculated between 75.8 to 100 % each other. As a result, we report the first detection and phylogenetic analysis of Bovine astrovirus from Turkey., Orta Anadolu’da yer alan üç ilden (Sivas, Malatya ve Elazığ), 2014-16 yılları arasında toplam 127 dışkı örneği toplandı. Bovine astrovirus’un Nsp1ab geninin 432 bp kısmi bölgesi çoğaltıldı, dizi analizi yapıldı ve GenBank’a yüklendi. Sekans hizalaması ve filogenetik analizler yapılarak moleküler karakterizasyonu gerçekleştirildi. RT-PCR çalışmasının sonucuna göre örneklerin %3,15’i (4/127) pozitif olarak tespit edildi. Kısmi Nsp1ab gen (ORF1a) bölgesinin neighbour-joinning yöntemiyle filogeni ağacı oluşturuldu. Buna göre izolatlarımızın hiçbiri sinirsel belirti gösteren sığırlardan izole edilen Neuro1 hattında (hat 3) yer almazken BAstV-HT1-TUR suşumuz hat 1a altında ve diğer suşlarımız ise hat 2 altında konumlandı. Analiz edilen sekansların benzerliği %51,1’den %100’e varan oranlarda gerçekleşirken yeni suşların kendi arasındaki benzerlik oranının %75,8’den %100’e vardığı ortaya konuldu. Sonuç olarak, Bovine astrovirusun Türkiye’de ilk teşhisi ve filogenetik analizi rapor edilmiştir.

Chemical composition and fumigant insecticidal activities of essential oils obtained from oregano ( Origanum syriacum L.), lavender ( Lavandula angustifolia L.), sage ( Salvia officinalis L.,), fennel ( Foeniculum vulgare Mill.) and laurel ( Laurus nobilis L.) plants were investigated against the adults of cowpea weevil, Callosobruchus maculatus (F.) (Coleoptera: Bruchidae). Based on GC-MS analysis, total number of compounds determined in oregano, lavender, sage, fennel and laurel essential oils were 25, 33, 23, 23, 42, respectively. Carvacrol (66.66%), trans -anethol (79.17%), 1,8- cineole (50.0%), camphor (30.46%) and linalyl acetate (35.66%) were found as the most abundant compounds, respectively. Bioassay results revealed that essential oils, at 30.0 or 40.0 ?g ml -1 air, resulted in 100% adult mortality of C. maculatus . Insecticidal activity was increased in response to increased concentration of essential oil. Among the essential oils tested, oregano showed the highest fumigant toxicity at relatively lower concentration (30.0 ?g ml -1 ). Complete adult mortality (100%) caused by fennel, laurel, sage and lavender essential oils at the concentrations of 40.0 ?g ml -1 air. The LC 50 and LC 90 values for each essential oil were estimated by using probit analysis. The lowest LC 50 value was estimated for sage essential oil (8.79 ?g ml -1 ) followed by oregano (11.17 ?g ml -1 ), lavender (11.64 ?g ml -1 ), laurel (13.59 ?g ml -1 ) and fennel (17.46 ?g ml -1 ), respectively. The results revealed that plant essential oils might be used in research aiming the development of new environmental friendly control agents against stored-product pests such as cowpea weevil., Origanum ( Origanum syriacum L.), lavanta ( Lavandula angustifolia L.), adaçayı ( Salvia officinalis L.), rezene ( Foeniculum vulgare Mill.) ve defne ( Laurus nobilis L.) bitkilerinden elde edilen uçucu yağların kimyasal bileşenleri ve fümigant insektisit etkinliği bakla tohum böceği Callosobruchus maculatus (F.) (Coleoptera: Bruchidae) erginlerine karşı araştırılmıştır. GC-MS analiz sonucuna göre, origanum, lavanta, adaçayı, rezene ve defne bitki uçucu yağlarında sırasıyla 25, 33, 23, 23, 42 adet bileşen belirlenmiştir. Carvacrol (%66.66), trans -anethol (%79.17), 1,8- cineole (%50.0), camphor (%30.46) ve linalyl acetate (%35.66) bu bitkilerin uçucu yağlarında ana bileşenler olarak belirlenmiştir. Biyolojik etkinlik çalışmaları tüm uçucu yağların 30.0 ve 40.0 ?g ml - 1 hava konsantrasyonları C. maculans erginleri üzerinde %100 ölümlere neden olduğunu göstermiştir. Uçucu yağların insektisit etkinliği artan konsantrasyonlara bağlı olarak artış göstermiştir. Test edilen uçucu yağlar arasında, origanum uçucu yağı daha düşük konsantrasyonda (30.0 ?g ml -1 hava) en yüksek etkinlik göstermiştir. Rezene, defne, adaçayı ve lavanta uçucu yağları ise 40.0 ?gml -1 hava konsantrasyonunda %100 ergin ölümlerine neden olmuştur. Her bir uçucu yağın LC 50 ve LC 90 değerleri probit analizi ile belirlenmiştir. En düşük LC 50 değeri adaçayı (8.79 ?g ml -1 ) için belirlenmiş olup, bunu sırasıyla origanum (11.17 ?g ml -1 ), lavanta (11.64 ?g ml -1 ), defne (13.59 ?g ml -1 ) ve rezene (17.46 ?g ml -1 ) uçucu yağları takip etmiştir. Elde edilen sonuçlar bitki uçucu yağlarının börülce tohum böceği gibi depolanmış ürün zararlılarının kontrolünde yeni çevre dostu aktif maddelerin araştırıldığı çalışmalarda kullanılabileceğini göstermiştir.

In this study, it was aimed tocharacterize the feeding and diet composition of the most common pelagicchaetognath Flaccisagitta enflata.Zooplankton samples were collected using a WP-2 zooplankton net (200 µm) atthree stations in the İskenderun Bay in October 2016, December 2016 and March2017. F. enflata was the mostabundant chaetognath in all samples and its proportion varied from 42 to 94%.Younger stages (I and II) dominated the population of F. enflata. Intotal, 1663 specimens were examined, but only 185 contained prey in their guts.The total food-containing ratio and the number of prey items for this chaetognath specieswere 11% and 0.1, respectively. These values varied for different maturitystages. Most food items were unidentified due to digestion. Copepods were the main food resource (36.8%) forthe species. Cannibalism was also observed.Thisstudy is the first to describe F. enflatafeeding behaviour in the coastal area of İskenderun Bay. The preliminaryresults show that the feeding ratios were within the ranges reported for otherregions in the eastern Mediterranean Sea., Mevcut çalışmada, en yaygın pelajik ketognat olan Flaccisagitta enflata’nın beslenmesi ve besin kompozisyonukarakterize edilmeye çalışılmıştır. Zooplankton örnekleri, İskenderunKörfezi’nde Ekim ve Aralık 2016, Mart, 2017 periyotlarında 3 istasyonda WP-2zooplankton kepçesi (200 µm) ile toplanmıştır. Ketognatlar içinde, F. enflata,tüm periyotlarda baskın tür olarak gözlenmiş olup, oranı %42–94 arasındadeğişim göstermiştir. Erken olgunluk aşamaları (I ve II) F. enflata populasyonunda baskın olarak gözlenmiştir. Toplam 1663birey incelenmiş olup, bunlardan sadece 185 bireyin bağırsağında besinerastlanmıştır. Bu tür için toplam besin içerme oranı (FCR) ve ketognat başınadüşen besin miktarı (NPC) sırasıyla %11 ve 0.1 olarak bulunmuştur. Bu değerlerolgunluk aşamalarına göre farklılık göstermiştir. Çoğu besin sindirilmiş olduğundandolayı tanımlanamamıştır. Tanımlanan besin canlılar arasında kopepodlar anabesin kaynağını oluşturmuştur (%36.8). Bununla birlikte kannibalizm’degözlenmiştir.Bu çalışmada ilk kezİskenderun Körfezi’nin kıyısal alanında F.enflata’nın beslenmesi ile ilgili bilgiler elde edilmiş ve ilk gözlemlerbeslenme oranlarının Doğu Akdeniz’in diğer alanlarından elde edilen sonuçlarile benzer olduğunu göstermiştir.

In this study, a research was conducted to determine the protease enzyme activity and the volatile organic compounds of passion flower (P. incarnata L.) to determine the usability of the plant in the pharmaceutical sector. In order to determine the activity of the protease enzyme in passion flower, measurements were taken according to the method of casein digestion in the presence of 1% casein. In the light of the absorbance values, it is determined that the plant has proteolytic activity. In addition, volatile organic compounds of the plant were analyzed by headspace GC/MSD. 5 g fresh plant was taken and put into 20 ml headspace vial. The plant was extracted and analyzed with 6890 GC-5975C MSD using the HP-5 MS UI column. According to the results obtained, it has been scientifically determined that the plant can be used in the pharmaceutical industry. Bu çalışmada, çarkıfelek çiçeğinin (P. incarnata L.) proteaz enzim aktivitesi ile uçucu organic bileşenleri belirlenerek bitkinin ilaç sektöründe kullanılabilirliğinin belirlenmesine yönelik bir araştırma yapılmıştır. Çarkıfelek çiçeğinde bulunan proteaz enziminin aktivitesini tayin etmek için %1’lik kazein varlığında kazeinin sindirimi metoduna göre ölçüm alınmıştır. Okunan absorbans değerleri ışığında bitkide proteolitik aktivite olduğu saptanmıştır. Ayrıca bitkinin uçucu organik bileşikleri headspace GC/MSD cihazı ile analiz edilmiştir. 5 g taze bitki alınarak 20 ml headspace vialine konulmuştur. Bitki ekstraksiyon ve HP-5 MS UI kolonu kullanılarak 6890 GC-5975C MSD ile analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre bitkinin ilaç sanayinde kullanılabilir olduğu bilimsel olarak belirlenmiştir.

The negative impact of multiple ascending dosesof cefquinome (CFQ) on hematological and serum biochemical profile of horseunknown. The objective of this study was to evaluate the effect of multipleascending doses of cefquinome (CFQ) in horses on the following hematological(WBCs, LYM, MON, GRA, RBCs, HB, HT, MCV, MCH, MCHC, RDW, and PLT) andbiochemical parameters (ALB, ALP, ALT, AST, CH, CR, GGT, LDH, TB, TP, TRIG, andBUN). The study was performed on the sixteen mature horses (4.6 ± 2.1 years,302 ± 38 kg). Four dosages of CFQ were applied as Group I; 1 mg/kg, Group II; 2mg/kg, Group III; 4 mg/kg and Group IV; 6 mg/kg, and each animal receivedintravenously a total of 13 injections, administered every 12 h for 7 days. Thehematological and biochemical parameters of horses were monitored on the before0 day and 1, 3, 7, and 14 days after the administration of the first CFQ. Nosignificant differences in serum biochemical parameters were found amongst thegroups (p>0.05). Significant differences were found in certain hematologicalparameters (MONO, GRAN, RBC, HB, HCT, MCH, and PCT) amongst the groups(p, Sefkuinomun (CFQ) çoklu doz uygulamalarının,atların hematolojik ve biyokimyasal profilleri üzerinde bir etkisi olupolmadığı bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı, atlarda çoklu artan CFQ dozlarınınbazı hematolojik (WBC, LYM, MON, GRA, RBC, HB, HT, MCV, MCH, MCHC, RDW ve PLT)ve biyokimyasal parametreler üzerine (ALB, ALP, ALT, AST, CH, CR, GGT, LDH, TB,TP, TRIG ve BUN) etkisini belirlemektir. Araştırma 16 adet erişkin at (4.6 ±2.1 yaş, 302 ± 38 kg) üzerinde gerçekleştirildi. Atlara damar içi olarak 7 günboyunca her 12 saatte dört doz seviyesinde CFQ uygulandı: Grup I; 1 mg/kg, GrupII; 2 mg/kg, Grup III; 4 mg/kg, Grup IV; 6 mg/kg) uygulanan toplam 13enjeksiyon gerçekleştirildi. Belirlenen hematolojik ve biyokimyasalparametreler ilaç uygulamasından önce (0 gün) ve ilk CFQ dozununuygulanmasından 1, 3, 7 ve 14 gün sonra izlendi. Tedavi günlerinde gruplararasında serum biyokimyasal parametrelerinde anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Hematolojik parametrelerde (MONO, GRAN, RBC, HB, HCT, MCH ve PCT) dozgrupları arasında referans değerler içinde anlamlı farklar bulundu (p

Bu çalışmada, gökkuşağı alabalıklarının bağırsaklarından izole edilen bakterilerin, Lactococcus garvieae’ye karşı in vitro antagonsitik etkileri, hidrofobisiteleri, safra tuzlarına ve düşük pH şartlarına töleransları araştırıldı. Bu amaçla sağlıklı 20 adet gökkuşağı alabalığının (250 g) bağırsaklarından bakterilerilerin izolasyonu yapıldı. İzole edilen 157 adet bakterinin Agar Kuyu Difüzyon yöntemi kullanılarak L. garvieae’ya karşı antagonistik aktiviteleri belirlendi. Dört izolat L. garviea’ye karşı in vitro antagonistik etki gösterdi. Antagonistik suşların fenotipik özelliklerinin saptanmasında geleneksel testler, API 20 NE ve API STREP test kitleri; moleküler identifiksyon için, L. garvieae spesifik PCR ve 16S rRNA gen sekans analizi kullanıldı. Çalışmanın sonucunda, aday probiyotik suşlar, Aeromonas sobria (TUB/2013/L63), Bacillus sp. (TUB/2013/L97) ve L.garvieae (TUB/2013/L32) hidrofobik (bağırsak epitel hücrelerine tutunma kabiliyetinde), safra tuzlarına ve düşük pH şartlarına(balığın sindirim sisteminde hayatta kalma özelliğinde) töleranslı bulundu. In this study, bacterial isolates from the intestines of rainbow trout were investigated for in vitro antagonistic effects against Lactococcus garvieae, hydrophobicity, bile salts and low pH conditions. For this purpose, bacteria were isolated from the intestines of 20 healthy rainbow trout (250g). Antagonistic activities of 157 bacterial isolates against L. garvieae by Agar Well Diffusion method. Four isolates showed antagonistic effect against L. garviea in vitro. Phenotypic characteristics of antagonistic strains were determined by conventional tests, API 20 NE and API STREP test kits. For molecular identification, L. garvieae specific PCR and 16S rRNA gene sequence analysis were used. As a result of the study, candidate probiotic strains, Aeromonas sobria (TUB / 2013 / L63), Bacillus sp. (TUB / 2013 / L97) and L. garvieae (TUB / 2013 / L32) were found hydrophobic (ability to bind to intestinal epithelial cells), bile salts and low pH conditions (ability of the fish to survive in the digestive system).

Toxoplasma gondii ve Neospora caninum evcil ruminantlarda ekonomik kayıplara neden olan hücre içi parazitik protozoonlardır. T.gondii koyunların, N.caninum ise sığırların önemli abort etkenleri arasında yer alır. T.gondii’nin zoonotik özelliği aynı zamanda onun ciddi bir halk sağlığı problemi olmasına neden olur. Bu çalışmanın amacı Adana yöresi koyunlarında T.gondii ve N.caninum seroprevalansını belirlemektir. Bu amaçla Adana’nın tüm ilçelerinden farklı ırk, yaş ve cinsiyette toplam 234 koyundan kan örneği alınmış, T.gondii yaygınlığı Sabin Feldman Dye (SFD), N.caninum yaygınlığı ise c-ELISA testi ile araştırılmıştır. Seroprevalans oranları N.caninum için %12.4 (29/234), T.gondii için %78.6 (184/234) ve miks enfeksiyon ise %11.53 (27/234) olarak belirlenmiştir. Rakım, ırk, yaş ve cinsiyet gibi değişkenler ile T.gondii ve N.caninum seroprevalansı arasındaki ilişki istatistiksel olarak ki-kare (X2) testi ile incelenmiştir. Neospora caninum seroprevalansı ile rakım, ırk, cinsiyet ve yaş değişkenleri arasındaki ilişki istatistiksel olarak önemsiz (p>0.05) bulunmuştur. Toxoplasma gondii seroprevalansı ile cinsiyet ve yaş değişkenleri arasındaki ilişki istatistiksel olarak önemsiz (p>0.05) iken, rakım ve ırk değişkenleri arasındaki ilişki önemli (p?0.05) bulunmuştur. Bu çalışma ile ilk kez hem Adana yöresindeki koyunlarda anti-N.caninum Toxoplasma gondii and Neospora caninum are intracellular parasitic protozoa that cause economic losses in domestic ruminants. T.gondii primarily causes abortion in sheep and N.caninum in cattle. Due to the zoonotic nature of T.gondii, it becomes a serious public health problem. The aim of this study was to determine the seroprevalence of T.gondii and N.caninum in sheep in Adana province. For this aim, 234 blood samples were collected from sheep in different breed, age and sex in 15 different counties of Adana. Obtained sera were examined with Sabin Feldman Dye (SFD) and c-ELISA tests for the seroprevalences of T.gondii and N. caninum, respectively. Seroprevalances were determined as 12.4% (29/234) for N. caninum, 78.6% (184/234) for T.gondii and 11.53% (27/234) for both parasites. Correlation between the seropositivities of both parasites and the variants (altitude, breed, age and sex) was investigated with chi-square (X2) test. There was no statistical correlation between seropositivity and altitude, breed, sex and age for N.caninum (p>0.05). The relationship between seroprevalence of T.gondii and sex and age variables was statistically insignificant (p>0.05), while the relationship between altitude and race variables was significant (p?0.05). With this study, not only the presence of anti-N.caninum antibodies were determined in sheep in Adana province, but also two parasites were examined together in sheep for the first time in Turkey.

One of the most critical parameters in agricultural production is environmental conditions. It is of vital importance to ensure and monitor suitable climatic conditions for various controlled agricultural structures and production systems such as greenhouses. To this aim, most data monitoring systems cannot be efficiently used due to high cost and insufficient technical knowledge. It is possible to design lowcost and scalable monitoring, control and data acquisition systems via open source hardware in order to monitor climatic data for agricultural practices in small enterprises and rural areas. In this study, a low-cost system designed via open source hardware was tested under real conditions. Temperature and relative humidity were measured via the sensors in the system and sent to a data server through a wireless network. In addition, collected data was compared to reference devices for statistical analysis. The results suggest that these low-cost systems, which are designed via open source hardware, can be used as a data collection and decision support system by agricultural enterprises. Tarımsal üretimi etkileyen en önemli parametre çevre koşullarıdır. Uygun iklim koşullarının sağlanması ve bu koşulların takip edilmesi özellikle kontrollü üretim yapıları olan seralar başta olmak üzere birçok tarımsal yapılarda ve üretim sistemlerinde hayati önem arz etmektedir. Bu amaçla kullanılan birçok veri izleme sistemi, yüksek maliyet ve yeterli teknik bilgi olmadığından yaygın bir şekilde kullanılamamaktadır. Özellikle küçük işletmelerde ve kırsal bölgelerde, tarımsal faaliyetler için hayati öneme sahip iklim verilerinin izlenmesi amacıyla, açık kaynak donanımlar ile düşük maliyetli ve ölçeklenebilir izleme, kontrol ve veri toplama sistemleri tasarlanması mümkün olabilmektedir. Bu çalışmada açık kaynak donanımlarla düşük maliyetle tasarlanan sistem, gerçek koşullarda test edilmiştir. Tasarlanan bu sistemde sıcaklık ve oransal nem değerleri sensörler ile ölçülerek kablosuz bir ağ üzerinden veri sunucusuna aktarılmıştır. Ayrıca bu veriler referans cihazlarla karşılaştırılarak istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlar, açık kaynak donanımlar ile tasarlanan düşük maliyetli bu tür sistemlerin tarımsal işletmelerde veri toplama-izleme ve karar destek sistemi olarak kullanılabileceği göstermiştir.

Bu çalışmada, biyodizel eldesi için yetiştirilmekte olan iki farklı Carthamus tinctorius L. (Asteraceae) çeşidinin, Remzibey ve Dinçer, tohumları çalışma materyali olarak kullanılmıştır. Literatürde kalsiyum karbonatın tohum ekofizyolojisi üzerine etkileri hakkında yeterince veri bulunmamaktadır. Her bir çeşide ait tohumlar petri kapları içinde, iki kat kurutma kâğıdı üzerinde, 16 saat aydınlık/8 saat karanlık fotoperiyotta, 25±1?C’ta, üçer tekrarlı olmak üzere, saf sudan ibaret kontrol ve, toprakta kalsiyum karbonat sınıflandırmasına dayalı olarak, %2, %4, %8, %15, %50 ve %60 oranlarında hazırlanmış kalsiyum karbonat solüsyonları içinde çimlenmeye bırakılmıştır. Elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirildiğinde, Dinçer çeşidinin Remzibey’e göre kalsiyum karbonata karşı daha dayanıklı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca her iki C. tinctorius çeşidinin %8’lik kalsiyum karbonat solüsyonunda %4’lük kalsiyum karbonata göre daha iyi çimlenme gösterdiği belirlenmiştir. Sonuç olarak C. tinctorius’un her iki çeşidinin de nötr topraklarda ve hafif alkali topraklarda daha iyi çimlenebileceği söylenebilir, In this study, two different varieties of Carthamus tinctorius L. (Asteraceae) grown for biodiesel production, Remzibey and Dinçer seeds were used as study material. There is not enough data in the literature about the effects of calcium carbonate on seed ecophysiology. The seeds of each variety were let out for germination by placing in calcium carbonate solutions, consisting pure water control, prepared at rates of, based on the classification of calcium carbonate in the soil, 2%, 4% , 8%, 15%, 50% and 60% in petri dishes, on two-fold drying paper, in 16 hours light/8 hours dark photoperiod, at 25 ± 1° C, repeating three times. When the data obtained were analysed statistically, Dinçer variety was found out to be more resistant to calcium carbonate than Remzibey. Besides, both types of C. tinctorius were observed to show better germination in 8% calcium carbonate solution than 4% calcium carbonate. As a result, both varieties of Carthamus tinctorius can germinate better in neutral soil and slightly alkaline soil

The aim of this study was to investigate the antimicrobial and antioxidant activities of different extracts from Echinops antayensis C.Vural. Antimicrobial activity was estimated against several common human pathogenic bacterial strains using the agar disc diffusion and minimal inhibitory concentration assays. Antioxidant activity was evaluated using the DPPH radical-scavenging assay and total phenolic content methods. On the light of these experiments, E. antalyensis would seem to be an important natural antioxidant. This study is first report on the biological activity of E. antalyensis as regarded new species from Turkey.

Bitki doku kültürü çalışmalarında sıcaklık ve pHönemli faktörlerdir. Bu faktörlerin optimizasyonu çoklu bitki üretimi içinönemlidir. Bu çalışmada, farklı sıcaklık (15-30°C) ve pH (5.5-6.6) koşullarındaRotala rotundifolia (Buch-Ham. exRoxb) Koehne’nın etkili ve hızlı üretimi için bir optimizasyon çalışmasıamaçlanmıştır. Sıcaklık çalışmalarında, ilk sürgün rejenerasyonları 25°C’de 12.günde gözlenmiştir. En yüksek sürgün rejenerasyon frekansları (%100) 20 ve25°C’de elde edilmiştir. Maksimum eksplant başına sürgün sayısı (23.38 adet) veen uzun sürgünler (1.74 cm) 25°C’de elde edilmiştir. Farklı pH uygulamalarında,en yüksek sürgün rejenerasyon oranları (%100) pH 5.5 ve 6’da tespit edilmiştir.En fazla eksplant başına sürgün sayısı (20.44 adet) ve en uzun sürgünler (1.71cm) pH 6’da kaydedilmiştir. Eksplantlar genellikle yüksek pH değerlerinde dahauzun sürgünler vermiştir. Kültür ortamında üretilen sürgünler köklendirildiktensonra akvaryum ortamına başarıyla alıştırılmıştır. Sonuç olarak, R. rotundifolia’nın in vitro üretimi için optimum değerler 25°C sıcaklık ve pH 6 olarakbulunmuştur., Temperature and pH are important factors in plant tissue culturestudies. The optimization of these factors is important for multiple productionof plants. In this study, an optimization study for the efficient and rapidproduction of Rotala rotundifolia (Buch-Ham.ex Roxb) Koehne in different temperature (15-30°C) and pH (5.5-6.6) conditionswas aimed. In temperature studies, the first shoot regeneration was observed at25°C on the 12th day. The highest shoot regeneration frequencies (100%) wereobtained at 20 and 25°C. The maximum number of shoots per explant (23.38) andthe longest shoots (1.74 cm) were obtained at 25 °C. In different pHapplications, the highest shoot regeneration rate (100%) was determined at pH5.5 and 6. The maximum number of shoots per explant (20.44) and the longestshoot (1.71 cm) were recorded at pH 6. The explants usually gave longer shootsat higher pH values. After the shoots produced in the culture medium wererooted, they were successfully used in the aquarium environment. As a result,the optimum values for in vitroproduction of R. rotundifolia werefound to be 25°C temperature and pH 6.0.

The aim of this studywas to investigate the morphology of the tongue which plays an important rolein the digestive and sensory system. The tongues of 20 female broilers wereexamined in this study. Tongues extracted after dissection were fixed inglutaraldehyde and observed under scanning electron microscope (SEM) and photographed.Also, morphometric measurements were performed. Macroscopically, the chickentongue was triangular, ended with a sharp tip and adapted to the lower bill. Itis composed of three parts; apex, body and radix of the tongue. The row ofconical papillae (papillary crest) which organized as “V” shape was seenbetween the lingual body and radix. There were larger conical papillae on bothlateral sides of this papillary crest. 2-6 huge conical set of papillae wereobserved in just the caudal of these larger conical papillae. Numerous orificesof microscopic salivary glands were observed in the radix of the tongue. Therewas no mechanical papilla on the body of the tongue. The tip of the tongue wasvery sharp and highly keratinized., Sindirim ve duyu sisteminde önemli rol oynayandilin morfolojik olarak incelenmesi amaçlandı. 20 dişi yetişkin broyler buçalışma için kullanıldı. Diseksiyon sonrası çıkarılan diller glutaraldehitiçinde tespit edilerek taramalı elektron mikroskobu altında gözlendi vefotoğraflandı. Makroskobik olarak tavuk dilinin üçgen şeklinde olduğu, sivribir uçla bittiği ve formunun alt gagaya uyum sağladığı görüldü. Apex, corpus veradix lingua olmak üzere 3 bölümden oluştuğu izlendi. Dil üzerinde corpus veradix arasında “V” harfi formunda organize olmuş konikal papilla sırasıgörüldü. Bu sıranın her iki lateral kenarında daha iri konikal papillalarbulunmaktaydı. Bu iri konikal papillaların hemen caudal’inde iki ya da üçlükonikal papilla kümeleri görüldü. Dilin kök bölgesinde mikroskobik tükrükbezlerinin çok sayıda akıtıcı kanal delikleri izlendi. Dil gövdesinde belirginbir mekanik papilla görülmedi. Ancak, median bir oluk dikkat çekti. Dilin uçkısmı oldukça sivri olup, son derece keratinize bir yapıya sahipti.

Tüm ülkelerde olduğu gibi Türkiye’de de özel bir öneme sahip olan kooperatifler üzerine geliştirilen çeşitli stratejiler vardır. Bu stratejiler kooperatifçiliğin gelişerek üçüncü bir sektör haline dönüşmesi üzerine kurgulanmıştır. Kooperatiflerden sorumlu ilgili bakanlıkların stratejileri ve Birleşmiş Milletler (BM), Uluslararası Kooperatifler Birliği (ICA), Ekonomik Kalkınma, İşbirliği Örgütü (OECD) gibi uluslararası kuruluşların stratejilerinin başarısı mevcut kooperatiflerin kurumsal yapılarına ve yönetici profillerine göre değişecektir. Bu çalışmada tarımsal kooperatiflerden olan tarımsal kalkınma, sulama ve su ürünleri kooperatiflerinin kurumsal yapıları ve yönetici profillerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırma sonuçlarından kooperatif yöneticilerinin %4,66’sının üniversite mezunu olması, kooperatif büro personeli sayısının ortalama 0,17 kişi olması, su ürünleri kooperatiflerinin%50’sinde kooperatif hizmet binasının olmaması ilgi çeken bulgulardan bazılarıdır. Kooperatiflerin kurumsal yapıları ve yönetici profilleri kooperatifçilik bilincinin geliştirilmesinde etkilidir. Örneğin kooperatif yöneticilerinin kooperatif konusunda eğitim alma isteklerinde tarımsal yayınlara üye olmaları, internet kullanmaları, arazi varlıkları, kooperatifin bina varlığı, kooperatifin türü etkili olmaktadır. Araştırma bulguları neticesinde tarımsal kooperatiflerin kurumsal güçlendirmeye ihtiyacı olduğu söylenebilir., There are several strategies on cooperatives these has a special importance in Turkey as in all developed countries. These strategies are based on the transformation of cooperatives into a third sector. the strategies of the relevant ministries responsible for cooperatives and the strategies of international organizations such as the United Nations (UN), the International Cooperatives Association (ICA), the Organization for Economic Co-operation, and the Organization for Cooperation (OECD) will vary according to the institutional structures and governance profiles of the existing cooperatives. in this study, it was aimed to reveal the institutional structures and management profiles of agricultural cooperatives, irrigation and fisheries cooperatives. According to the results of the study, 4.60% of the cooperative managers are university graduates and the average of cooperative office workers is 0.17. There is no cooperative service building in 50% of fisheries cooperatives. the institutional structures and management profiles of cooperatives are effective in the development of cooperatives awareness. For example, in the willingness of the cooperative managers to receive training on the cooperative, being members of agricultural publications, using the internet, land assets, the presence of the cooperative and the type of the cooperative are effective. As a result of the research findings, it can be said that agricultural cooperatives need institutional strengthening.

Bu çalışma tipik bir sulama amaçlı derin kuyu modeli üzerinde yürütülmüştür. Derin kuyu donanımlarından filtre uzunluğunun üç farklı durumu için, kuyu su seviyesi düşümü, pompa gürültü seviyesi, pompa çıkış ve giriş basıncı ve pompanın şebekeden çektiği güç arasındaki değişim sonuçları incelenmiştir. Çalışmada hidrolik yük, teçhiz borusu çapı, filtre tipi, çakıl zonu genişliği ve pompa tipi sabit tutulmuştur. Pompa denemeleri 2 m (FU1), 4 m (FU2) ve 6 m (FU3) filtre uzunluklarında yapılmıştır. Deneme sonuçlarında göre; farklı debi değerlerinde FU1 ve FU2 kombinasyonlarının kuyu düşüm seviyeleri arasında farkın olmadığı ancak FU3 kombinasyonunda farkın olduğu belirlenmiştir. Ayrıca uygulanan LSD testi sonucunda da farkın olduğu görülmüştür. FU1 ve FU3 kombinasyonlarının tüm debi değerlerinde elde edilen birim uzunluk başına düşüm azalması ortalama 2.22 cm m-1 olarak belirlenmiştir. Filtre uzunluğu arttıkça filtreye su giriş hızının azaldığı hesaplanmıştır. Genellikle filtre uzunluğu attıkça pompanın gürültü seviyesi azalmıştır. Tüm debi değerlerinde FU1, FU2 ve FU3 kombinasyonlarında ölçülen ortalama gürültü seviyesi sırası ile 75.3-72.2 ve 71.3 dBA olarak belirlenmiştir. Bazı debiler de pompanın şebekeden çektiği güç değeri filtre uzunluğunun artması ile yükselmiştir. Sabit debi değerlerinde filtre uzunluğunun toplam dinamik yükseklik (TDY) üzerine bir etkisi olmamıştır. Sonuç olarak; kuyu filtre uzunluğunun pompaj parametreleri üzerine etki ettiği belirlenmiştir., This study was carried out on a deep well model for typical irrigation purposes. For the three different conditions of the screen length from the deep well equipment, the results of the change between the well water level drop, the pump noise level, the pump outlet and inlet pressure and power drawn from the mains were investigated. In this study, hydraulic load, screen type, gravel zone thickness and pump type are kept constant. Pump tests are performed at screen lengths of 2 m (FU1), 4 m (FU2) and 6 m (FU3). According to the trial results; It was determined that there was no difference between drawdowns FU1 and FU2 combinations in different flow rates but there was a difference in FU3 combination. In addition, it was seen that there was a difference in LSD test. The decrease drawdown of the per unit length obtained in all flow rates of FU1 and FU3 combinations was determined as 2.22 cm m-1 on average. As the screen length increases, the flow water input to screen was calculated to decreases. Generally, the noise level of the pump is reduced as the screen length increases. In all flow rates, the average noise level measured in combinations of FU1, FU2 and FU3 was determined as 75.3-72.2 and 71.3 dBA respectively. In some flow rates, power drawn from the mains pump is increased with increasing the screen length. As a result, the well screen length was determined to affect in the pumping parameters.

Çalışmada, Denizli ve Manisa illeri kekik (Origanum onites) fide üretim alanlarında bulunan yabancı ot türleri, yoğunlukları ve rastlanma sıklıkları araştırılmıştır. Surveyler; 2014 yılında, tesadüfi olarak seçilen 125 fidelikte 4508 m2 alanda yürütülmüştür. Yabancı ot sayımlarında 0,25 m2’lik çerçeveler kullanılmış, fideliğin büyüklüğüne göre çerçeve atılarak yabancı ot türleri ve sayıları belirlenmiştir. Sayımlarda geniş yapraklı yabancı otlar tüm bitki olarak, dar yapraklıların ise sapları sayılarak değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerden m2’deki yabancı ot yoğunluğu ve rastlanma sıklığı belirlenmiştir. Surveyler sonucunda Denizli’de 22 familyaya ait 45 tür, Manisa’da 17 familyaya ait 19 tür olmak üzere 22 familyaya ait 45 farklı yabancı ot türü saptanmıştır. Söz konusu türler içerisinde birinin endemik (Alyssum fluvencens var. stellatocarpum), birinin parazit (Cuscuta campestris L.) tür, üçünün dar yapraklı, diğerlerinin geniş yapraklı yabancı ot türlerinin olduğu belirlenmiştir. Denizli’de: geniş yapraklı yabancı otlar içerisinde en yoğun Anagallis arvensis L. türünün olduğu, bunu sırasıyla Stellaria media (L.) Vill., Urtica urens L., Chenopodium album L., Leguosia pentagonia L. türlerinin takip ettiği; dar yapraklı yabancı otlarda ise en yoğun Bromus tectorum L. türünün olduğu, bunu Poa annua L.’nun takip ettiği; Manisa’da ise: Heliotropium europaeum L., türünün en yoğun olduğu, bunu sırasıyla Leguosia pentagonia L., Chenopodium album L.’un takip ettiği belirlenmiştir. Sayımlarda en sık Denizli ilinde; A. arvensis L. türüne rastlandığı, bunu S. media (L.) Vill., U. urens L. ve C. album L.’un, takip ettiği; Manisa ilinde ise: en çok L. pentagonia L. türüne rastlandığı, bunu H. europaeum L., C. arvensis L. ve A. albus L.’un takip ettiği saptanmıştır., This study was carried out in 2014 to determine weed species in the areas where nursery bed thyme production areas of Denizli and Manisa Provinces. in the scope of surveys carried out in 125 nursery bed and 4508 m2 area, frequency and density of weed species were determined. in the weed counts, 0.25 m2 frames were used, according to the size of the seedlings and weed species and numbers are determined. in the counts, broad-leaved weeds were evaluated as the whole plant and the stalks of the narrow-leaved were counted. From the data obtained, the weed density and the frequency of incidence in the m2 were determined. As a result of surveys, 45 different species belonging to 22 families in Denizli and 19 different species belonging to 17 families in Manisa, 45 different weed species belonging to 22 families were determined. One of these species was endemic (Alyssum fluvencens var. stellatocarpum), one of them was parasitic (Cuscuta campestris L.) species, three of them were narrow-leaved, others were broad-leaved weed species. in Denizli Province: the most extensively cultivated weeds are the species Anagallis arvensis L., followed by Stellaria media (L.) Vill., Urtica urens L., Chenopodium album L., Leguosia pentagonia L. species; narrow-leaved weeds were the most intense Bromus tectorum species, followed by Poa annua L.; in Manisa province, Heliotropium europaeum L. was found to be the most abundant species, followed by Leguosia pentagonia L., Chenopodium album L.. the most common counts in Denizli province; A. arvensis L. species, S. media (L.) Vill., U. urens L., C. album L., followed by the species; in Manisa province, the highest L. pentagonia species was found, followed by H. europaeum L., C. arvensis L., A. albus L. species.

Bu çalışma, Uşak ili doğal vejetasyonlarındabulunan her dem yeşil çalı türlerinden katır tırnağı, defne yapraklı laden,ardıç, çoban kösteği ve kermes meşesinin besin maddesi içeriklerinin vedönemsel değişimlerinin belirlenmesi amacıyla 2014-2016 yılları arasında ikiyıl süre ile yürütülmüştür. Araştırmada, çalı türlerinin nisan, temmuz, ekim veocak aylarındaki kuru madde oranı, ham protein oranı, nötr çözücülerdeçözünmeyen lif (NDF), asit çözücülerde çözünmeyen lif (ADF) ve ham kül oranlarıarasında istatistik açıdan önemli farklar belirlenmiştir. Çalışmada; çalıtürlerinin kuru madde oranları % 41.97 ile 58.09 arasında değişmiştir. Enyüksek ham protein oranı % 12.90 ile çoban kösteğinde en düşük ham proteinoranı ise ardıçta (% 5.56) belirlenmiştir. Dönemdeki ilerleme ham proteinoranlarının azalmasına neden olmuştur. Çalı türlerinin NDF oranları % 25.70 ile48.76 arasında, ADF oranları ise % 19.34 ile 30.98 arasında değişmiştir. Endüşük NDF ve ADF oranları defne yapraklı ladende tespit edilirken döneminilerlemesi ham protein oranının aksine NDF ve ADF oranlarının artmasına nedenolmuştur. Ham kül oranları % 5.11 ile7.13 arasında değişmiş, en yüksek ham kül defne yapraklı ladendebelirlenmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, çalı türlerinin yılınher döneminde, özellikle de meraların dormant olduğu dönemlerde koyun vekeçiler için kaliteli kaba yem kaynağı olabilecekleri sonucuna varılmıştır., This study was carried out between 2014-2016 for twoyears in order to determine the nutrient contents of some evergreen shrubspecies such as Spanish broom, laurel-leaf cistus, cade juniper, woollyblackberry and kermes oak, collected from the natural vegetation of Usakprovince. In the research, statistically significant differenceswere determined in terms of dry matter ratio, crude protein ratio, neutraldetergent fiber (NDF), acid detergent fiber (ADF) and ash contents among theseasons. In the study, the dry matter ratios of the shrub species ranged from 41.97 to 58.09%. The highest crude protein content wasdetermined in woolly blackberry (12.90%) andthe lowest was determined in cade juniper (5.56%). The progress of the seasonled to a decrease in crude protein ratios. NDF rates of shrub species changedfrom 25.70 to 48.76 percent, while ADF ratios ranged from 19.34 to 30.98percent. While the lowest NDF and ADF ratios were observed in the laurel-leafcistus, the progression of the season causedan increase in the rates of NDF and ADF in contrast to the crude protein. Crudeash rates were changed between 5.11% and 7.13% and the highest crude ash wasdetermined in laurel-leaf cistus. According to the results obtained fromthe study, it is concluded that shrub species are the source of qualityroughage for sheep and goats in all periods of the year, especially when thepastures are dormant.

Nanoteknoloji, biyoloji, biyoteknoloji, tıp ve veteriner hekimliği alanlarındaki uygulamalar için yeni bakış açısı ortaya çıkarmaktadır.Hayvan sağlığı ve üretiminde mükemmellik, hayvanlar için etkili uygulamalar ve ürünler oluşturmak amacıyla nanoteknolojinin kullanımıyeni olanaklar sağlamaktadır. Nano ölçekte madde üretme ve manipüle etme kabiliyeti, veteriner hekimliğin çeşitli alanlarında uygulamaiçin fırsatlar sunmaktadır. Veteriner hekimlikte özellikle ilaç formülasyonlarında ve diğer ilgili alanlarda yaygın olarak kullanılannanomalzemeler, polimerik nanopartiküller, dendrimerler, lipozomlar, metalik nanopartiküller ve nanoemülsiyonlardan oluşmaktadır.Akıllı ilaç taşıyıcı sistemler, nanoaşılar, nanoterapötikler ve adjuvanlar hayvan sağlığı ve üretiminde devrim potansiyeline sahiptir.Nanomalzemeler, hastalık teşhisi, tedavisi, ilaç hedefleme ve iletimi, hayvan beslenmesi, hayvan ıslahı, üreme, doku mühendisliği vehayvansal ürünlere katma değer için sayısız uygulama alanı oluşturmaktadır. Önümüzdeki yıllarda, nanoteknolojide devam edenaraştırmalar hayvan sağlığı bilimini ve teknolojisini yenileyecek ve hayvan üretimini artırmaya yardımcı olacaktır. Veteriner hekimliktenanoteknoloji, tanı, tedavi ve ayrıca moleküler ve hücresel üreme için yeni gelişmeler sağlama potansiyeline sahiptir., Nanotechnology has picked out a new point of view for the implementations which are in disciplines of biology, biotechnology andalmost every veterinary and animal science. The usage of nanotechnology has provided a new opportunity to constitute the efficientimplementations and productions for animals, and the perfection in animal health and animal production. The ability to produce andmanipulate matter on a nanoscale offers opportunities for implementation in various areas of animal sciences. The nanometarials thatare commonly used in veterinary clinic, especially formulation of pharmaceutical product and other related branches consists ofpolymeric nanoparticles, dendrimers, liposoms, metallic nanoparticles and nanoemulsions. Smart drug delivery systems, nano-vaccines,nano-therapeutics and adjuvants have the potential to revolutionize animal health and production. Nanomaterials constitute numerousapplications for disease diagnosis, treatment, drug targeting and transmission, animal nutrition, animal breeding, reproduction, tissueengineering and added value for animal products. In the coming years, ongoing research in nanotechnology will help to improve animalhealth science and technology, and help to increase animal production. Veterinary nanotechnology has the potential to providediagnosis, treatment and also new tools for molecular and cellular reproduction.

Cystic echinococcosis is a zoonotic disease with worldwide distribution caused by Echinococcus granulosus,represents a substantial global health problem. Hydatid cyst (Echinococcus) has a remarkable negative effect on thehealth of people and the economic development of the country. The objective of this study was to investigate the CD68,nicotinamide nucleotide adenylyltransferase 3 (NMNAT 3), Neuregulin 1 (NRG1) and Neuregulin 2 (NRG2) expres-sions in bovine lungs infected with E. granulosus and to identify whether they have any correlation with pulmonarypathology. For this purpose, 30 bovine lung tissues were used between January 2016 and December 2016 collected inKırıkkale slaughterhouse. In histopathologic examinations, proliferation of fibrous connective tissue and infiltrationof mononuclear cells were detected in the lung tissues of the bovine. Most of the cysts were seen to be quite thickcapsule. There was also a cellular line rich in abundant fibroblasts and mononuclear cells. The cyst wall was found tobe an eosinophilic laminar structure. There was infiltration with lymphocytes and macrophages, especially eosinophilsand giant cells. Immunohistochemically, CD68 positivity was seen around the bronchi, bronchioles and cystic matter.However; NMNAT 3, NRG1 and NRG2 showed no positive reactions in macrophages, bronchi, bronchioles and alveo-lar epithelium. These results indicate that NMNAT 3, NRG1 and NRG2 pathways were not used in pulmonary pathol-ogy. Therefore, it is the most important result of the study that the adhesion molecules in pulmonary pathology are notoriginating from NMNAT 3, NRG1 and NRG2., Kistik ekinokokkozis, dünya çapında Echinococcus granulosus’un neden olduğu geniş dağılımı olan zoonotikbir hastalıktır ve önemli bir küresel sağlık sorunudur. Kist hidatid (Echinococcus), insan sağlığı ve ülkenin ekonomikgelişimi üzerinde dikkate değer bir olumsuz etkiye sahiptir. Bu çalışmanın amacı E. granulosus ile enfekte olmuş sığırakciğerlerinde CD68, nikotinamid nükleotid adenililtransferaz 3 (NMNAT 3), Neuregulin 1 (NRG1) ve Neuregulin2 (NRG2) ekspresyonlarını araştırmak ve pulmoner patoloji ile herhangi bir korelasyon olup olmadığını saptamaktır.Bu amaçla Kırıkkale kesimhanesinde Ocak 2016 ile Aralık 2016 arasında toplanan 30 adet büyükbaş akciğer dokusukullanıldı. Histopatolojik incelemede, sığırların akciğer dokularında fibröz bağ dokusu proliferasyonu ve mononükleerhücrelerin infiltrasyonu saptandı. Kistlerin çoğunun oldukça kalın bir kapsülü olduğu görüldü. Ayrıca fibroblastlar vemononüklear hücreler bakımından zengin bir hücresel hat vardı. Kist duvarının eozinofilik bir laminar yapı gösterdiğitespit edildi. Lenfosit, makrofaj, özellikle eozinofil infiltrasyonları ve dev hücrelerinin de görüldüğü yangısal alanlardikkati çekti. İmmünhistokimyasal olarak, CD68 ekspresyonları bronş, bronşiyol ve kistik yapının etrafında gözlendi.NMNAT 3, NRG1 ve NRG2 makrofajlarda, bronş, bronşiyol ve alveolar epitellerinde hiçbir pozitif reaksiyon göster-memiştir. Bu sonuçlar, pulmoner patolojide NMNAT 3, NRG1 ve NRG2 yollarının kullanılmadığını göstermektedir.Bu nedenle, çalışmanın en önemli sonucu, pulmoner patolojide adezyon moleküllerinin NMNAT 3, Neuregulin 1 veNeuregulin 2’den kaynaklanmadığıdır.

Bu araştırmada Tokat kent merkezinde kent halkının en sık kullandığı Yeşilırmak yakın çevresinde bulunan rekreasyonel alanlarının peyzaj öğeleriyle kullanıcı memnuniyetinin belirlenmesi amaçlanmıştır. 10 Ocak- 10 Mayıs 2019 tarihleri arasında yürütülen çalışmada; basit tesadüfi örnekleme yöntemine göre örnekleme hacmi %5 hata payı ve %95 güvenilirlikte 384 rekreasyonel alan kullanıcısı memnuniyeti belirlenmiştir. Kullanıcıların demografik yapısı dışında konum, ulaşılabilirlik, manzara, donatı elemanları, plastik objeler, arazi plastiği, tasarımı, bitki ve yabanı hayatı, etkinlik alanları, sınır öğesi, klimatik faktörler, su öğesi güvenlik gibi parametreler gruplara ayrılarak 62 adet rekreasyonel alanını doğru yansıtacak peyzaj öğeleri ile ilgili soru yöneltilmiştir. Likert ölçeğine göre puanlanan soruların ortalaması alınarak kullanıcıların rekreasyonel alanda memnuniyeti belirlenmiştir. Araştırma verilerinin değerlendirilmesinde IBM SPSS 22.0 programı kullanılmıştır. Sonuç olarak kullanıcıların en fazla memnun oldukları peyzaj özelliği grubunun konum, ulaşılabilirlik ve manzaradır. Rekreasyonel alanlarını kullanan 384 kullanıcının % 21,6 ‘sı hafta içi %72,7hafta sonu ve %5,7’si ise hem hafta içi hem hafta sonu kullandığı görülmektedir. In this study, it was aimed to determine the user satisfaction of the recreation areas of Yesilırmak where are the most frequently used by the people in Tokat city. In the study conducted between 10 January and 10 May 2019; According to the simple random sampling method, the sampling volume was studied with a percentage of 5% error, 95% reliability and total 384 users of the recreation area. Apart from the demographic structure of the users, 62 questions about recreational areas were divided into groups according to landscape elements like location, accessibility, landscape, reinforcement elements, plastic objects, land plastic, design, plant and wildlife, activity areas, boundary element, climatic factors, water element and security. The average score of the questions scored according to the Likert scale was determined and then the satisfaction of the users was evaluated. In the evaluation of the study data was used in IBM SPSS 22.0 program. In the results of the study; most of the users were satisfied the location, accessibility and landscape. It was seen that 384 users who use recreational areas were using 72.7% of weekdays 21.6% of them weekend and 5.7% of them use weekdays or weekends.

Bu çalışmada, Dünya’da ve Türkiye’de kiraz üretiminin mevcut durumu incelenmiş ve Türkiye’de kiraz sektörünün SWOT analizi yapılmıştır. Araştırmanın temel materyalini ilgili istatistikler ve yapılmış olan bilimsel çalışmalar oluşturmuştur. 2017 yılı FAO verilerine göre Dünya’da yaklaşık 416.445 hektar alanda kiraz üretimi yapılmakta ve 85.401 hektar alan ve 627.132 tonluk üretim ile Türkiye dünyada kiraz üretiminde ilk sırada yer almaktadır. Üretim bakımından ilk sırada olmasına rağmen pazarlama stratejilerinin etkin ve yeterli olmamasından dolayı kiraz ihracatında Türkiye, Şili ve ABD’den sonra üçüncü sırada yer almaktadır. Türkiye’nin ağırlıklı olarak kiraz ihracatı yaptığı ülkeler, Avrupa Birliği ülkeleri (Başta Almanya, Bulgaristan ve Hollanda olmak üzere), Rusya ve Irak’tır. Dünya kiraz ithalatında ilk sırada %21 oranıyla Çin, ikinci sırada ise %19’luk oranı ile Rusya gelmektedir. Türkiye’de ağaç başına kiraz verimi 2017 yılında 29 kg olarak gerçekleşmiştir. Türkiye’de 2018 yılı verilerine göre kiraz üretimi bakımından, Konya ili ilk sırada yer almıştır. Konya ilinde 70.987 da alanda, 68.376 ton kiraz üretimi yapılmış olup, bu miktar toplam kiraz üretiminin %10,87’sini oluşturmaktadır. Üretim bakımından ikinci sırada İzmir ili gelmektedir. Türkiye’de kiraz sektörünün yapılan SWOT analizinde, Türkiye’nin sahip olduğu ekolojik çeşitlilik ve uygunluk avantaj oluştururken, işletmelerin yapısal sorunları ve üretici örgütlenmesinin yetersiz olması dezavantaj oluşturmaktadır. Diğer taraftan Türkiye’nin Avrupa Birliği ve Rusya gibi ithalatı yüksek ülkelere yakın ve iş birliği içinde olması fırsat oluştururken, yaşanan iklim değişikliğine bağlı üretim ve fiyat istikrarsızlığı önemli riskler oluşturmaktadır. İhracat olanaklarını artırabilmek için üretici örgütlenmesi ve üretici örgütlerinin etkinliğini artırmak, kiraz üretim tekniklerinin bilimsel esaslara göre yürütülmesi, uluslararası piyasalarda tat ve aroma bakımından tercih edilen kiraz çeşitlerinin yaygınlaştırılması gerekmektedir.

Dişi ratlarda üreme fizyolojisinin detaylıca bilinmesi, üreme sistemi hastalıklarının çalışılması için iyi bir model oluşturmak açısındanönemlidir. Ratlar, ortalama olarak 4 haftalıkken pubertaya girer ve 4-5 gün kadar sürecek olan östrus başlar ve 10-12. aya kadar devameder. Hazırlanan bu derleme ile dişi ratların doğumdan üreme yeteneklerini kaybettikleri döneme kadar üreme sistemlerinde gelişenolaylar detaylıca anlatılmaya çalışılmıştır. Ayrıca ovaryumda bulunan hücreler ile bu hücrelerin salgıları hakkında bilgi verilmiştir. Üremesistemi ile ilgili yapılacak çalışmaların hipotezlerinin doğru kurulabilmesi, dişi ratların üreme fizyolojilerinin iyi bilinmesi ile mümkündür. The detailed knowledge of reproductive physiology in female rats is important to set up a good model for the study of reproductivethsystem diseases. Rats, on average, entered puberty at four weeks, followed by 4-5 days of oestrus, and it lasts to 10-12 month. Withthis review, the events that occurred in the reproductive systems from the birth to the term that lost their reproductive ability weretried to be explained in detail. In addition, information about ovarium cells and their secretions are given. The correct establishment ofthe hypothesis of studies on the reproductive system is possible if the reproductive physiology of female rats is well known.

Hayvansal protein kaynaklı gıdalar, gerek zihinsel gerekse bedensel gelişimde, dengeli beslenme için oldukça önem arz etmektedir. Gelişmiş ülkelerin beslenme desenlerinde hayvansal kaynaklı gıdalar ağırlıkta iken, FAO’ya göre Türkiye’de tahıl ve tahıl ürünleri en çok tüketilen gıda grupları içerisinde ilk sırada yer almaktadır. Türkiye’de kişi başına tüketilen 26 gr hayvansal proteinin %35’i etten sağlanmaktadır. Bu tüketim düzeyi ile Türkiye, hayvansal kaynaklı tüketim bakımından dünya ile kıyaslandığında oldukça geride kalmaktadır. Hayvansal kaynaklı proteinlerin başında kırmızı et, tavuk eti ve özellikle sindirimi daha kolay, kalp hastalıklarının azalmasına yardımcı olan, omega-3 içeren balık eti gelmektedir. Bu araştırmada, TRA1 bölgesinde yer alan Erzurum, Erzincan ve Bayburt illerindeki hanelerin tüketim eğilimleri belirlenerek dengeli ve kaliteli beslenme açısından bölgenin mevcut durumu ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Toplamda 400 hane ile yüzyüze görüşmeler yapılarak mevcut tüketim deseni hakkında bilgi toplanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; üç et çeşidini tüketenlerin oranı Erzincan’da %70, Bayburt’ta %63,8 ve Erzurum’da %54,3 olarak elde edilmiştir. Tüketenlerin içeresinde en yüksek tavuk eti tüketim oranı (%35) Erzurum’da iken bunu sırasıyla Erzincan (%20,3) ve Bayburt (%6,7) takip etmiştir. Kırmızı et ve balıketi tüketim oranları her üç ilde de birbirine yakın oranda bulunmuştur. Animal protein-based diet is very important for balanced nutrition, both mentally and physically. Nutrition patterns of the developed countries, while in the foods of animal origin according to the FAO cereals and cereal products in Turkey ranks first in the most consumed food groups. In Turkey, 26 grams consumed animal protein per capita is provided 35% of from the meat. With this amount Turkey is behind the world regarding animal protein consumption. Animal-derived proteins include red meat, chicken meat and fish that contains omega3, which are easier to digest and help reduce heart disease. In this research, the consumption trends of households in the region have been determined and the current situation of the region tried to be determined in terms of balanced and high quality nutrition. In total 400 households have been interviewed to collect the data in TRA1 region which consists of Erzurum, Erzincan and Bayburt provinces. The proportion of those consuming three types of meat was 70% in Erzincan, 63.8% in Bayburt and 54.3% in Erzurum. The highest consumption of poultry (35%) was followed by Erzincan (20.3%) and Bayburt (6.7%), respectively. Red meat and fish consumption rates were found in a similar ratio in all three provinces.

Bu çalışmanın amacı, kuzu ve oğlak akut koksidiyozisinin tedavisinde toltrazuril’in tedavideki etkinliğini değerlendirmekti. Buaraştırmanın materyalini, 15-45 günlük koksidiyozisli 120 kuzu ve 20 oğlak oluşturdu. Kuzu ve oğlaklarda iştahsızlık, durgunluk, emmerefleksinde ve canlı ağırlıkta azalma, dehidrasyon ve siyah yeşilimsi (çoğunluğunda) veya kanlı ishal gözlendi. Koksidiyozis tanısı dışkınınmikroskobik muayenesi ile kondu. Kuzu ve oğlaklara 20 mg/kg dozunda oral yolla tek doz toltrazuril uygulandı. 120 koksidiyozislikuzunun 115’i tedaviye cevap verirken, 5 kuzu tedaviye cevap vermedi. 20 koksidiyozisli oğlağın 19’u tedaviye cevap verirken, 1 oğlaktedaviye cevap vermedi. Sonuç olarak, bu çalışma kuzu ve oğlakların koksidiyozisinin tedavisinde toltrazuril’in oldukça etkili olduğunugöstermiştir., The aim of this study was to evaluate the therapeutic efficacy of toltrazuril in the treatment of coccidiosis of lambs and goat kids. Theanimal material of the study consisted of 120 lambs and 20 goat kids with coccidiosis, 15-45 days old. Clinical examination revealedabsented or decreased appetite, depression, dehydration, decrease in suckling reflex, weight loss and black greenish (mostly) or bloodydiarrhea in lambs and goat kids with coccidiosis. Diagnosis of coccidiosis was performed by microscopic examination. A single dose oftoltrazuril (20 mg/kg PO) was administered to each lambs and goat kids. 115 of 120 lambs with coccidiosis responded to the therapy (95%). Five infected lambs did not respond to treatment. 19 of 20 goat kids with coccidiosis responded to the therapy (95 %). One infectedgoat kids did not respond to treatment. As a result, this study demonstrated that toltrazuril was found to have more effect in thetreatment of coccidiosis of lambs and goat kids.

Just as in the world, agriculture is also supported in various forms in Turkey. Agricultural subsidies in Turkey are land based subsidies, the difference payment system, animal husbandry subsidies, agricultural insurance subsidies, compensatory subsidies, other agricultural subsidies and interest-discounted agricultural loans. Commonly used field based agricultural supports; Support applied to hazelnut producers, good agricultural practices, organic agriculture and inputs supported by diesel, fertilizer and soil analysis. Supports for field crops are input support, agricultural credit and certified seed use support. In Turkey, agricultural subsidies are extremely important for producers. Because agricultural support is one of the basic tools used to increase farmer's income and hence agricultural producer welfare. For this, the share of agricultural subsidies in farmer incomes should be sufficient. In our country, agricultural subsidies do not get enough share from the state budget. In the Agricultural Law which was issued in 2006, it was decided that the support for farming will not be less than 1% of the national income rate. However, the farmers were only able to take half of this support. It is necessary to increase the share of the budget allocated to agricultural subsidies and thus the agricultural subsidies received by the producers. Therefore, in this study, the effects of the support policies applied in wheat, sunflower, paddy and canola products in the Thrace Region were examined. In this context, Thrace Region was selected to analyze the share of the support in the agricultural products in the farmer's income. Thrace Region, the most productive of our country I-II and III. Class has 73.8% of agricultural land. Tüm dünyada olduğu gibi, Türkiye’de de tarım çeşitli şekillerde desteklenmektedir. Türkiye’deki desteklemeler; alan bazlı destekler, hayvancılık destekleri, tarım sigortası desteği, telafi edici ödeme destekleri, faiz indirimli tarımsal krediler, fark ödemesi şeklinde destekler ve diğer tarımsal amaçlı desteklerler olarak sıralanabilir. Yaygın olarak kullanılan alan bazlı tarımsal desteklemeler; fındık üreticilerine alternatif ürün desteği, iyi tarım uygulamaları, organik tarım ve mazot, gübre ve toprak analizi şeklinde uygulanan girdi destekleridir. Tarla bitkilerinde uygulanan destekler ise girdi desteği, tarımsal kredi ve sertifikalı tohum kullanımı destekleridir. Ülkemizde tarımsal desteklemeler üreticiler için son derece önemlidir. Çünkü tarımsal desteklemeler çiftçi gelirlerinin, dolayısıyla tarım üreticisinin refahının artırılması için kullanılan temel araçlardandır. Bunun için tarımsal desteklemelerin çiftçi gelirleri içerisindeki payının yeterli olması gerekmektedir. Ancak Türkiye’de tarımsal destekler devlet bütçesinden yeterince pay alamamaktadır. Nitekim, 2006 yılında çıkarılan Tarım Kanununda çiftçiye verilecek desteklerin milli gelire oranının %1’den az olamayacağı hükme bağlanmış, üreticiler bu desteğin ancak yarısını alabilmişlerdir. Oysa üretim miktarının ve üretici refahının artırılması, tarımsal desteklemelere ayrılan payların ve dolayısıyla üreticilerin aldıkları tarımsal destekleme miktarlarının yeterliliğiyle mümkündür. Bu nedenle bu çalışmada, Trakya Bölgesi’nde en fazla üretimin gerçekleştirildiği buğday, ayçiçeği, çeltik ve kanola ürünlerinde uygulanan destekleme politikalarının etkileri irdelenmiştir. Bu kapsamda başlıca tarla ürünlerinde ki desteklemelerin, çiftçi gelirleri içindeki payını analiz etmek için Trakya Bölgesi seçilmiştir. Trakya Bölgesi, Ülkemizin en verimli I-II ve III. sınıf tarım topraklarının % 73,8’ine sahiptir.

Bu çalışmada yangısal süreçte önemli görevleri olan adenozin deaminazın, subklinik mastitisli ineklerde serum ve süt adenozin ademinaz(ADA) düzeylerinin belirlenmesi ve bu enzimin somatik hücre sayısı ile ilişkisinin ortaya konması amaçlandı. Çalışma grubunu oluşturanHolstein inekler; subklinik mastitisli (n40) ve sağlıklı inekler (n15) olarak iki gruba ayrıldı. Kaliforniya mastitis testi (CMT) sonucundaşüpheli sonuç veren ve herhangi bir klinik mastitis bulgusu bulunmayan inekler subklinik mastitis grubunu, CMT negatif olan inekler isekontrol grubunu oluşturdu. Süt örneklerindeki somatik hücre sayıları flow sitometri ile belirlendi. Subklinik mastitis grubunda serum vesüt ADA değerleri sırasıyla 8,11 ve 3,38 IU/L ölçüldü. Somatik hücre sayıları subklinik mastitis ve kontrol grubunda sırasıyla 248x103 ve132x103 bulundu (p0.01). Süt ADA ile somatik hücre sayısı arasında da pozitif korelasyon bulundu (p0.01, r0.611). Sonuç olarak,adenozin deaminazın ineklerde subklinik mastitis olgularının tanısında bir belirteç olarak kullanılabileceği kanısına varıldı. In this study, we aimed to determine the levels of adenosine deaminase (ADA), which plays important role in inflammatory process insera and milk in cows with subclinical mastitis and state the relationship between this enzyme with somatic cell count. Holstein cowswhich was consisted the study group allocated into two groups subclinical mastitis (n 40) and healthy cows (n 15). After performingthe California Mastitis Test (CMT), the cows resulted suspicious; included the study group, the cows which showed CMT as negativeconstitute the control group. Somatic cell counts were determined with flow cytometry assay. In subclinical mastitis group, serum andmilk ADA values were 8.11 and 3.38 IU / L, respectively. Somatic cell counts were 248x103 and 132x103 in subclinical mastitis andcontrol groups, respectively (p 0.01). There was a positive correlation between milk ADA and somatic cell count (p 0.01, r 0.611). Asa result, adenosine deaminase can be used as a marker in the diagnosis of subclinical mastitis in cows.

Sindirim sistemi, sindirim kanalı ve salgılarını bu kanala akıtan bezlerden oluşmaktadır. Kanatlı sindirim sistemi temel yapı vefonksiyonlar bakımından memeli sindirim sistemine benzemekle birlikte bazı anatomik ve histolojik farklılıklara sahiptir. Gaga ile başlayıpürogenital yolla birleşip kloaka ile son bulan sindirim kanalı; ağız boşluğu, yutak, yemek borusu, kursak, glandüler ve muskuler olmaküzere iki kısımdan oluşan mide, ince bağırsak (duodenum, jejunum, ileum) ve kalın bağırsaktan (sekum, rektum, kloaka) ibarettir. Ayrıcapankreas ve karaciğer sindirim olaylarında önemli rolleri olan anatomik bezlerdir. Bu derlemede kanatlılarda sindirim sistemininfonksiyonel histolojisi hakkında bilgi verilmesi amaçlanmıştır., The digestive system consists of digestive tract and glands that secrete their secretion into this canal. The avian digestive system issimilar to the mammalian digestive system in terms of basic structure and functions, but has some anatomical and histologicaldifferences. The digestive tract that begins at the beak and ends at the cloaca includes the mouth, pharynx, esophagus, crop, glandularand muscular stomach, small intestine (duodenum, jejunum, ileum) and the large intestine (secum, rectum, cloaca). Also, pancreas andliver are anatomical glands which have important roles in digestive events. In this review, it is aimed to give information aboutfunctional histology of digestive system in poultry.

İntravenöz lipit emülsiyon (ILE) tedavisi, dolaşımdaki zehirli maddelerin biyoyararlanım ve toksisitesini azaltmak için lipitemülsiyonlarının intravenöz infüzyon yoluyla kullanılmasını tanımlar. Lipit emülsiyonu yağ, emülsifier, tonisite değiştirici madde vesudan oluşurken ve bileşiminde yaklaşık %80 su, %20 soya fasulyesi yağı, %2 gliserin ve %1 yumurta sarısı fosfolipidi bulunmaktadır.ILE’nin üretilme amacı öncelikli olarak yetişkinler, çocuklar ve yeni doğanlar için parenteral beslemedir. Bunun dışında ILE propofol veamfoterisin B’de olduğu gibi ilaç taşıyıcısı olarak da kullanılmaktadır. ILE, lipofilik toksinleri absorbe etme yeteneklerine bağlı olarakveteriner hekimlikte ve insan hekimliğinde lokal anesteziklerin sistemik toksisitesinin tedavisinde de antidot olarak kullanılabilmektedir.Lipofilik ilaçlarla zehirlenmelerin tedavisinde belirgin klinik düzelme, uygulamasının nispeten kolay olması, düşük maliyet, söz konusulipit emülsiyonlarının etiket dışı kullanımının artmasına neden olmuş ve zehirlenmelerin tedavisinde kullanılabilmesinin yolunu açmıştır.Bu makalede ILE’nin etki mekanizmaları, endikasyonları, mevcut ticari formülasyonları, dozaj rejimi önerisi ile yan etkileri hakkında bilgiverilmesi amaçlanmaktadır., Intravenous lipid emulsion (ILE) treatment describes the use of lipid emulsions by intravenous infusion to reduce the bioavailability andtoxicity of circulating toxic substances. The lipid emulsion consists of oil, emulsifier, tonicity modifier and water; and its combination hasapproximately 80% water, 20% soybean oil, 2% glycerin and 1% egg yolk phospholipid. The primary purpose of ILE production isparenteral nutrition for adults, children and newborns. ILE is also used as drug carriers such as in propofol and amphotericin B. ILE canalso be used as an antidote in the treatment of systemic toxicity of local anesthetics in veterinary medicine and human medicine,depending on their ability to absorb lipophilic toxins. Significant clinical improvement in the treatment of poisonings with lipophilicdrugs is exist because of, relatively easy application, low cost has led to the increased non - labeling uses of mentioned lipid emulsionsand their use in the treatment of poisonings. This article aimed to provide information about the mechanisms of action, indications,current commercial formulations, dosage regimen recommendations and side effects of ILE.

Plants acclimation to stress is a complex process and this complexity increase with simultaneoussubjection to two or more abiotic stress. Salinity and excess accumulation of nickel are growth and developmentrestricted abiotic stress agents. The aim of the present study was to determine the antioxidant defense systemresponses of Melissa officinalis (lemon balm) to salinity, nickel and their combinations. Growth, leaf osmoticpotential, chlorophyll fluorescence, relative water content (RWC), lipid peroxidation, H2O2 and proline contentand antioxidant enzyme activities were determined under these stress conditions. Growth and leaf osmoticpotential negatively affected due to the combined effect of salt and nickel. All three stress treatments did notshow any significant change on RWC and chlorophyll fluorescence in lemon balm. H2O2 content and lipidperoxidation of combined stress had greater than salt and nickel alone. Total activities of ascorbate peroxidase(APX) and glutathione reductase (GR) were increased with salt, nickel and their combinations. Moreover, thereduction in superoxide dismutase (SOD), peroxidase (POX) and catalase (CAT) activities resulted in higher lipidperoxidation and H2O2 content under the combined stress. To the best of our knowledge, this is the first studyconducted on the activities of antioxidant defense enzymes of lemon balm under salinity and nickelcombinations., Bitkilerin strese alışması karmaşık bir süreçtir ve bu karmaşıklık iki veya daha fazla abiyotik strese aynı anda maruz kalındığında artar. Tuzluluk ve aşırı nikel birikimi büyüme ve gelişimi sınırlandıran abiyotik ajanlardır. Bu çalışmanın amacı, Melissa officinalis (limon otu) bitkisinde tuzluluk, nikel ve bunların kombinasyonlarına karşı antioksidan savunma sistem cevaplarını belirlemektir. Bu stres koşulları altında, büyüme, yaprak ozmotik potansiyeli, klorofil floresansı, nisbi su içeriği (RWC), lipid peroksidasyonu, H2O2 ve prolin içeriği ve antioksidan savunma enzimleri belirlenmiştir. Büyüme ve yaprak osmotik potansiyeli tuz ve nikel kombinasyonları nedeniyle olumsuz etkilenmiştir. Her üç stres uygulaması, limon otunun RWC ve klorofil floresansında önemli değişiklik göstermemiştir. Birleşik stres altındaki H2O2 içeriği ve lipid peroksidasyonu, tuz ve nikelin tekli uygulamalarından daha yüksektir. Askorbat peroksidaz (APX) ve glutatyon redüktaz (GR)’ın toplam aktiviteleri tuz, nikel ve kombinasyonları ile artmıştır. Dahası, süperoksit dismutaz (SOD), peroksidaz (POX) ve katalaz (CAT) aktivitelerindeki düşüş, birleşik stres altında yüksek lipid peroksidasyonu ve H2O2 içeriğinin artması ile sonuçlanmıştır. Bildiğimiz en iyi şekilde, bu çalışma tuzluluk ve nikel stresleri kombinasyonları altında limon otunun antioksidan savunma enzim aktivitelerinin yürütüldüğü ilk çalışmadır.

Rangeland improvement and management have recently become more important that many new projects have been also initiated and conducted throughout Turkey. There is a great responsible for the provinces in the Central Anatolia Region on those implementation projects. In this framework, this study was designed that could contain vegetation surveys in representative sites for rangelands of Kırşehir province in 2008 year, at the same time their assessment, and conclusion were also performed too. The 36 rangeland sites were surveyed with the modified-loop method. The results of vegetation surveys were analyzed and determined rangeland condition and health classes for each sites. The vegetation cover was measured as 65.35%. The rates of decreasers and increasers cover were 11.54% and 35.26%, respectively. The studied sites numbers were one, 30 and 5 for good, fair, and poor conditions, respectively. The 35 sites of total sites were identified as fair and poor in condition based on the rangeland condition classes. On the other hand, 8 sites were found at healthy, 20 sites at risky and 8 sites at unhealthy in rangeland health categories. Total site numbers of the last two classes were 28.Rangeland biodiversity were calculated as 0.229 by Simpson’s index. Survey results showed that rangelandshave been overgrazed and seemed degradation. Firstly this trend should be stopped and secondly urgentmeasures should be implemented for restoration. Son yıllarda mera ıslah ve yönetimi çalışmaları oldukça önem kazanmış olup ülkemizde bu alanda birçok yeni proje yürütülmektedir. Bölgemizde yer alan iller bu konuda çok sayıda projeye öncülük etmektedir. Bu çalışma Kırşehir ilinde 2008 yılında yapılan mera vejetasyon sörveylerini içermektedir. Çalışmada toplam 36 mera durağına gidilmiş ve modifiye edilmiş tekerlekli lup yöntemine göre mera vejetasyonu ölçülmüştür. Yapılan vejetasyon etüdlerine dayanarak mera durum ve sağlık sınıfları belirlenmiştir. Bitki ile kaplı alan oranı %65.35 olarak hesaplanmış, azalıcı ve çoğalıcı türlerin oranı sırasıyla %11.54 ve %35.26 olarak bulunmuştur. Çalışılan duraklardan 1 tanesi iyi, 30 tanesi orta ve 5 tanesi zayıf mera durum sınıfında yer almıştır. Mera durum sınıfları temel alındığında toplam durakların 35 âdeti orta ve zayıf sınıfa girmiştir. Öte yandan mera sağlık sınıfına baktığımızda; duraklardan 8 tanesi sağlıklı, 20 tanesi riskli ve 8 tanesi sağlıksız sınıfa girmiştir. Toplam durakların 28 âdeti son iki sınıfta yer almıştır. Mera vejetasyonunun biyolojik çeşitliliğini değerlendirmek için hesaplanan Simpson indeks değeri 0,229 olarak belirlenmiştir. Çalışma sonuçları meraların aşırı otlatıldığını ve mera vejetasyonunda bozulma olduğunu göstermiştir. İlk olarak il meralarındaki bu aşırı otlatma ve bozulma durdurulmalı, daha sonra meraların rehabilitasyonu için acil önlemler devreye sokulmalıdır.

Çalışma,2014-2015 yetiştirme sezonunda sulu koşullarda tesadüf blokları deneme deseninegöre 4 tekerrürlü olarak Diyarbakır ve Ceylanpınar’da (E1 ve E2) yürütülmüştür.Araştırmada amaç, tescil adayı olabilecek hatları belirlemektir. Materyalolarak ileri kademeye getirilmiş 20 ekmeklik buğday hattı ve 5 kontrol çeşidikullanılmıştır. İncelenen tüm özellikler bakımından %1 düzeyinde önemlifarklılıklar tespit edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre; taneveriminde (TV) G12 (961.5 kg da-1), hektolitre ağırlığında (HL) G3(86.0 kg hl-1) ve G7 (86.0 kg hl-1), bin tane ağırlığında(BTA) G12 (49.5 g) protein oranında (PR), G9 (%15), G11 (%15), Cemre (%15),Sagittario (%15) ve G21 (%15), sedimantasyonda (Zel) (ZS), G21 (60.5 ml)’in öneçıktığı görülmüştür. Çalışma sonucundaG3, G8 ve G12’nin çeşit adayı olabileceği belirlenirken, ilgili özellikleryönünden öne çıkan genotiplerin ıslah programlarında ebeveyn olarakdeğerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır., This study was conducted inrandomized complete block design with 4 replications in Diyarbakir and Ceylanpinar(E1 and E2) irrigation conditions during2014-2015 growing season. The aim of the study is to determine the lines thatcan be candidate for registration. 20 bread wheat advanced lines and 5 checkswere used as materials. Significant differences were detected at 1% in terms ofall the properties examined. Analysis results were evaluated; the linesG21 (60.5 ml) for Zeleny sedimentation (ZS), G9 (15%), G11 (15%), Cemre (15%),Sagittario (15%) ve G21 (15%) for protein content (PR), G12 (49.5 g) for thousand grain weight (TGW), G3 (86.0kg hl-1) and G7 (86.0 kg hl-1) for hectoliter weight (HW), G12 (961.5kg da-1) for grain yield (GY) are best genotypes. As a result of thestudy, it was determined that G3, G8 and G12 could be a candidate of variety.It is concluded that the genotypes that are prominent in terms of theircharacteristics should be evaluated as a parent in the breeding programs.

Bu çalışma tipik bir sulama amaçlı derin kuyu modeli üzerinde yürütülmüştür. Çalışmada hidrolik yük, teçhiz borusu çapı filtre tipi, filtre uzunluğu ve pompa tipi sabit tutulmuştur. Bu çalışmada sulama amaçlı derin kuyu donanımlarından çakıl zonu genişliğinin üç farklı seviyesi için, değişik pompa debisi ve dalma derinliklerinde gürültü seviyesi, çıkış basıncı, vakum basıncı, su giriş hızları, çekilen güç değerleri ölçülmüştür. Elde edilen ölçümler sonucunda farklı çakıl zonu genişliklerinin kritik dalma derinliğine, vorteks dalma derinliği ve tipine, gürültü ve güç değerlerine etkisi belirlenmiştir. Araştırma bulgularına göre her üç çakıl zonu genişliği için de debi arttıkça kritik dalma derinliği artmıştır. Kritik dalma derinliği, sabit debide ve farklı çakıl zonu kalınlıklarında belirgin bir değişim göstermemiştir. Kritik dalma derinliği tüm kombinasyonlar da 257.6 ile 617.7 mm arasında değişmiştir. Düşük dalma derinliklerinde oluşan vorteks dalma derinliği genel olarak debinin artması ile artmıştır. Vortekslerin tipleri debi ve dalma derinliğine bağlı olarak değişim göstermiştir. Genel olarak düşük dalma derinliklerinde sürekli hava girişli vorteks oluşurken, biraz daha yüksek dalma derinliklerinde oluşan vorteksler hava girişi olmayan tip olarak tespit edilmiştir. Pompanın sabit debi değerlerinde farklı dalma derinliklerinde oluşturduğu gürültü seviyelerinin ortalamaları en düşük ÇZK1 kombinasyonunda en yüksek ise ÇZK3 kombinasyonunda elde edildiği görülmüştür. Çakıl zonu genişliklerinin pompa kritik dalma derinliğine doğrudan etkisinin olmadığı, ancak dolaylı olarak etkilediği belirlenmiştir., This study was carried out on a deep well model for typical irrigation purposes. In this study, hydraulic load, equipment diameter, filter type, filter length and pump type are kept constant. In this study, noise level, outlet pressure, vacuum pressure, water inflow velocity, drawn power values were measured for three different levels of gravel zone width for different irrigation flow rates and plunge depths. As a result of the measurements obtained, the effect of different pebble zone widths on critical plunge depth, depth and type of vortex plunge, noise and power values were determined. According to the research findings, the depth of the critical plunge increased as the flow rate increased for all three gravel zone widths. The critical depth of plunge did not show a significant change in constant flow and different gravel zone thicknesses. The critical depth of the plunge ranged from 257.6 to 617.7 mm in all combinations. The depth of the plunge plunging at the low plunge depth was increased with the increase of the flow rate. The types of vortexes vary depending on the flow and depth of plunge. Generally, vortex with continuous air inlet at low depths, while vortices formed at slightly higher plunge depths have been identified as non-air inlet type. It was observed that the average noise level of the pump at different depths of flow in the constant flow rate values was obtained at the lowest ÇZK1 combination and the highest in the ÇZK3 combination. It was determined that the gravel zone widths had no direct effect on the critical depth of the pump but indirectly affected.

Ovsynch yönteminin progesteron iledesteklenmesinin sütçü ineklerde gebelik oranları üzerine etkisiaraştırılmıştır. Toplam 50 adet Holstein Fresian ırkı inek, iki grubaayrılarak kullanılmıştır. Grup 1 (G1; n=30)'e ovsynch prosedürü: 0. gün GnRH(Gonadorelin diasetat tetrahidrat, 100 μg/inek, i.m., Ovarelin®,Ceva, Türkiye), 7. gün PGF2α (Dinoprost, 25 mg/inek, i.m., Enzaprost-T®,Ceva, Türkiye), 9. gün 2. GnRH uygulanmış ve takip eden 16. saatte sunitohumlama yapılmıştır. Grup 2 (G2; n=20)'ye G1'den farklı olarak intravaginalPRID Delta® (1,55 g Progesteron, Ceva, Türkiye) yerleştirilmiş ve0. gün ile 7. gün arasında tutulmuştur. Gebelik kontrolleri tohumlama sonrası45-60. günler arasında rektal palpasyon ile yapılmıştır. G1 ve G2 içinpostpartum gün 59,93±8,72 ile 59,25±14,17 gün (P>0,05); süt verimi26,16±4,93 ile 28,80±6,77 kg (P>0,05); laktasyon sayısı 1,90±0,53 ile 1,75±0,44(P>0,05); vücut kondisyon skoru 3,27±0,42 ile 3,25±0,30 (P>0,05) olarakbelirlenmiştir. Gruplar kendi içlerinde gebe ve gebe olmayan şeklinde altgruplara ayrılarak yukarıdaki paramatreler yönünden karşılaştırıldıklarındada önem bulunamamıştır. G2'de gebelik oranı %60,00 ile G1'in %53,33 oranındandaha yüksek olmasına rağmen, istatistiksel olarak önem belirlenmemiştir(P>0,05). Sonuç olarak, ovsynch prosedürünün progesteron iledesteklenmesinin gebelik oranlarında artışa yol açabileceği, PRID'in buamaçla kullanılabileceği ancak konuyla ilgili daha fazla çalışmayapılmasının gerekli olduğu kanaatine varılmıştır., The effects of ovsynch protocol combine withprogesterone on pregnancy rate in dairy cows were investigated. A total of 50Holstein-Fresian cows, divided into two groups were used. In groups 1 (G1;n=30) were received ovsynch protocol: GnRH (Gonadorelin diasetat tetrahidrat,100 μg/cow, i.m., Ovarelin®, Ceva, Turkey) on d0, PGF2α (Dinoprost,25 mg/cow, i.m., Enzaprost-T®, Ceva, Turkey) on d7, 2nd GnRH on d9were applied and subsequent 16th hours artificial inseminatin werepreformed. In Grup 2 (G2; n=20) unlike the G1 a progesterone source PRID-Delta®(1.55 g Progesteron, Ceva, Türkiye) were inserted intravaginally during day 0to 7. Pregnancy diagnosis was performed by rectal palpation on days post-AI45-60. Postpartum days 59.93±8.72 and 59.25±14.17 days (P>0.05); milk yield26.16±4.93 and 28.80±6.77 kg (P>0.05); lactation number 1.90±0.53 and1.75±0.44 (P>0.05); body condition scores 3.27±0.42 and 3.25±0.30(P>0.05) were found for G1 and G2, respectively. When the groups weredivided into two subgroups as pregnant and non-pregnant animals, there was nosignificance between the above parameters. Although the pregnancy rates as60.00% in G2 supported by progesterone were higher than G1 (53.33%), there wasnot found significance between the groups (P>0.05). Conclusion: Appliedprogesterone to support ovsynch protocol may increase pregnancy rates and PRIDmay use this purpose. However more studies are needed to confirm the results.

Türkiye’de çay üretimi Doğu Karadeniz Bölgesi'nde yer alan 5 ilde yapılmaktadır. Bu illerden Artvin Türkiye üretiminden %10’luk pay alarak 3. sırada yer almaktadır. Ancak bu ilde çay verimi diğer iller kadar yüksek değildir. Bu çalışmanın amacı Artvin ilinde çay üretiminde verim düşüklüğüne neden olan faktörlerin belirlenmesi, bunların etkilerinin azaltılması ve kaliteye yönelik gelişmelerle üründe fiyat artışları sağlayarak hanelerin ekonomik kalkınmalarına yardımcı olmaktır. Çalışmada ana kitle oranlarına dayalı basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılarak 100 birey ile yüz-yüze görüşülmüştür. Çalışma verileri Betimleyici Faktör Analizi ve En Küçük Kareler (EKK) yöntemi ile değerlendirilmiştir. Analiz sonuçlarına göre önceki yılın çay fiyatı arttıkça, bu yılın çay üretimini de arttırmaktadır. Gübre miktarı, üretim deneyimi ve arazi miktarındaki artışlar verim ve üretim artışında etkili olmuştur. Ayrıca çay üretimine yönelik destekler ve hane geliri artışları çay verimini düşürmektedir. Düşük verimli arazilerdeki çay bahçelerinde uygun bakım ve besleme yapılması hem çay verimini hem de kalitesini arttıracaktır. Verimsizleşen yaşlı çay bahçelerinin sökülerek yeni çay bahçelerinin tesis edilmesi ile hanehalkının refah seviyesi artırılabilir. The tea production is carried out in five provinces located in the Eastern Black Sea region in Turkey. Artvin from these provinces is ranked 3th by providing 10% of the tea production in Turkey. However, tea yield in Artvin is not as high as in other provinces. The aim of the study is to help the economic development of the tea producer either by decreasing the effects of the factors causing the inefficiency in the tea production or by increasing the price of the tea with improving quality and environmentally friendly production. The sampling size of the study was determined using Unclustered Probability Sampling Method and face-to-face interviews were conducted with 100 individuals. The data were analyzed by Descriptive Factor Analysis and Ordinary Least Squares (OLS) method. As a result, as the price of tea in the previous year increases, the yield of tea in this year increase. Increases of the amount of land and fertilizer used and production experience were effective in yield and production increase. In addition, as income and tea support increase in the household, the tea yield is falling. If fertilization and pruning are done consciously in yield low land, both tea yield and quality will increase. The elderly tea gardens where yield cannot be raised with fertilizing and pruning are removed and instead of them with planting new tea plant, the welfare of the household can have been increased.

İlk keşfedildiği yıllardan bu yana aşılar, infeksiyöz hastalıkların kontrolü için en etkili, nispeten ucuz maliyetli ve sürdürülebilir bir yöntem olarak kullanılmıştır. Bugün veteriner hekimlikte çoğunlukla canlı attenüe, inaktif ve toksoid aşılar kullanılmakla birlikte, daha güvenilir ve etkili aşılara olan gereksinimden dolayı, rekombinant DNA teknolojisi önemli bir strateji olarak ortaya çıkmıştır. Tüm dünyada bu teknolojinin kullanıldığı aşı geliştirme çalışmaları devam etmektedir. Bu derlemede, veteriner hekimlikte hali hazırda kullanılan ve çeşitli hayvan türlerinin önemli bazı infeksiyonlarını kontrol altına almak için üzerinde çalışmalara devam edilen rekombinant aşılara yer verilmiştir. Since their first exploration, vaccines have been used as the most effective, relatively inexpensive and sustainable method of controlling infectious diseases. Today, most of the licensed veterinary vaccines are in the form of live attenuated, inactive and toxoids. However, recombinant DNA technology has emerged as an important strategy because of the need for more effective and safety vaccines. All over the world, vaccine development studies using this technology are ongoing. In this review, currently used recombinant vaccines in veterinary medicine and also ongoing researches on development of new recombinant vaccines to be used to control some vital infections of various animal species were discussed.

Bitkiler kuraklık ve tuzluluk gibi abiyotik stres faktörlerine sıklıkla maruz kalırlar. 2016 yılında yapılan bu çalışma tuzluluk ve kuraklık streslerinin ayrı ayrı ve eş zamanlı olarak uygulandığında tütün bitkisinde meydana gelen değişimleri belirlemek ve dışarıdan yapılan melatonin uygulamasının bu değişimler üzerine etkisini saptamak amacıyla, iklimlendirme odasında, saksılarda 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Bu amaçla saksılara dikilen tütün fidelerinin yarısına püskürtme yolu ile bir kez 50 µM melatonin uygulanırken, diğer yarısına uygulama yapılmamıştır. Stres ve kontrol gruplarında klorofil, karotenoid, prolin ve malondialdehit içerikleri ile askorbat peroksidaz ve guaiakol peroksidaz aktiviteleri incelenmiştir. Dışsal melatonin uygulaması yapılmadan NaCl (50 mM) ve PEG (%10) streslerine hem ayrı ayrı, hem de eş zamanlı (50 mM NaCl + % 10 PEG) maruz kalan tütün bitkilerinde klorofil içeriği azalmıştır. Bu bitkilerde karotenoid, prolin ve malondialdehit içerikleri ile askorbat peroksidaz ve guaiakol peroksidaz aktiviteleri artmıştır. Bu değişimlerin eş zamanlı stres uygulanan bitkilerde daha belirgin olduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte 50 µM melatonin uygulaması pigment, prolin ve malondialdehit içerikleri ile enzim aktivitelerini arttırmıştır. Bu çalışma yapraklara melatonin uygulamasının tütün bitkisinde stres cevaplarını düzenleyerek kuraklık ve tuzluluğun olumsuz etkilerini azalttığını göstermektedir. Plants are generally exposed to abiotic stress factors such as drought and salt. Objective of this study was to compare the changes that salinity and drought stress would create simultaneously and individually on tobacco plant and to determine the changes by melatonin application. A pot experiment was conducted in a growth chamber and replicated three times in 2016. For this reason, half of the plants were subjected to 50 µM melatonin, the other half was left untreated. Prior to the melatonin application, NaCl (50 mM) and PEG (10%) stress effects were applied both individually and combined (50 mM NaCl + 10% PEG). The results indicated that chlorophyll content in tobacco plants was decreased, however the carotenoid contents, proline, malondialdehyde and activities of ascorbat peroxidase and guaiacol peroxidase were increased. Mentioned activity changes were even greater for the combined stress factor application. On the other hand, in 50 µM melatonin applied plants were found to be increasing in enzymatic activity as well as the contents of pigment, prolin and malondialdehite. This study illustrated that melatonin application on the leaves coordinates the stress response and decreases the negative effect of the drought and salinity.

In this study, Eskişehir city and its environment were defined as a study area and wild plants consumed as food in this region were selected as research material. According to the study, 28 wild plants consumed as food around Eskişehir were determined. These plants were identified as Amaranthus retroflexus (Kızılbacak), Beta corolliflora (Kır Pancarı), Capsella bursa-pastoris (Çoban Çantası), Carduus nutans (Devedikeni), Centaurea urvillei (Çoban Çökerten), Chenopodium album (Sirken), Cichorium intybus (Karakavuk), Erodium cicutarium (Çoban İğnesi), Galega officinalis (Keçisakalı), Glaucium corniculatum (Boynuz Gelincik), Lactuca serriola (Acı Marul), Malva neglecta (Ebegümeci), Nasturtium officinale (Su Teresi), Papaver rhoeas (Gelincik), Papaver somniferum (Haşhaş), Polygonum lagathifolium (Madımak), Portulaca oleracea (Semizotu), Ranunculus ficaria (Arpacıksalebi), Raphanus raphanistrum (Turpotu), Rumex acetosa (Kuzukulağı), Rumex crispus (Labada), Silene alba (Toklubaşı), Stellaria media (Bulgurcuk), Taraxacum officinale (Acıgüneyik), Tragopogon dubius (Yemlik), Tragopogon pratensis (Teke Sakalı), Urtica dioica (Büyük Isırgan) and Urtica urens (Küçük Isırgan). The findings of this study have revealed that the wild plants are an important alternative to well known agricultural products and have important potential for the realization of sustainable rural development.

Toxocara vitulorum buzağı ve malaklara primer galaktojen yolla bulaşan, erginleri incebağırsağa yerleşen, patojen bir nematoddur. Bu pilot çalışmada, manda sütünde parazitin larvaları aranmıştır. Araştırma süresince 40 mandaya ait süt örnekleri kullanılmıştır. Tüm süt örnekleri öncelikle mikroskobik olarak siewing-flotasyon yöntemi ile Toxocara sp. larvası bakımından muayene edilmiştir. Daha sonra larvaya rastlanmayan örneklerden rastgele 20 farklı mandaya ait süt örnekleri seçilmiş ve moleküler olarak incelenmiştir. Çalışma sonunda hiçbir süt örneğinde parazitin larvasına ya da DNA’sına rastlanmamıştır. Bu araştırma Türkiye’de manda sütünde Toxocara vitulorum larvası taranması yönünde ilk çalışma niteliğinde olmuştur. Toxocara vitulorum is a patogen nematoda which infects calves and buffalo calves lactogenically and grows in the small intestine. In the study, infective larvae of the parasite were investigated in water buffalo milks. Forty water buffalo milks were collected and examined used sieving-flotation method. Then, 20 samples randomly selected were analysed molecularly to find DNA of T. vitulorum larvae. In the end of the study, there was no larvae or its’ DNA in the milk samples. This is the first study on investigation of T. vitulorum larvae in water buffalo milk.

Today, in the majority of developing countries, the agricultural sector still maintains its importance in the economy. In a rapidly changing world, developing countries are facing more complex issues as a result of the innovations in agricultural and food industries. In these countries, public agricultural extension and training activities are reducing the problems of the agricultural sector and has important role in the rural development. Therefore, governments, assumes the financial burden of agricultural extension work carried out. In this study, agricultural extension programs in Hatay province are examined within the framework of rural development. The agricultural extension practices being carried out in the region have been evaluated in terms of the agricultural production processes and other agricultural issues needed by producers. Implemented during the period discussed in agricultural extension activities, demonstration, field days, courses, meetings, competitions and various campaigns have been executed. During those activities, the printed material prepared in various subjects were distributed among farmers. In addition, technical training for extension personnel was organized within the scope of the development of agricultural extension capacity. Although extension studies in the region have increased in terms of number of participants and activities over time, it has been found that there are some problems about extension staff and organization. For the delivery of more efficient extension services to farmers, cooperation with the university and the increase of the use of information communication technologies are suggested., Bugün, gelişmekte olan ülkelerin çoğunda tarım sektörü hala ekonomideki önemini korumaktadır. Hızla değişen dünyada, gelişmekte olan ülkelerin tarım ve gıda sektörü, yeni teknolojik gelişmeler nedeniyle, daha karmaşık sorunlarla karşı karşıyadır. Bu ülkelerdeki kamu tarımsal yayım ve eğitim çalışmaları, kırsal kesimin sorunlarının azaltılmasında ve kalkınmasında önemli role sahiptir. Bu nedenle hükümetler, yürütülen tarımsal yayım çalışmalarının maliyetlerini üstlenmektedir. Bu çalışmada, Hatay ilinde yürütülen kamu tarımsal yayım programları, kırsal kalkınma çerçevesinde incelenmiştir. Bölgede yürütülmekte olan tarımsal yayım uygulamaları, üreticilerin ihtiyaç duyduğu, tarımsal üretim süreçleri ve diğer tarımsal konular bakımından değerlendirilmiştir. Ele alınan dönemde uygulanan tarımsal yayım çalışmaları arasında gösteriler, tarla günleri, kurslar, çiftçi toplantıları, yarışmalar ve çeşitli kampanyalar yer almıştır. Bu faaliyetler sırasında çeşitli konularda hazırlanmış olan basılı materyal çiftçilere dağıtılmıştır. Bunun yanında, tarımsal yayım kapasitesinin geliştirilmesi kapsamında, yayım personeline yönelik teknik eğitimler düzenlenmiştir. Bölgede yürütülen yayım çalışmalarında, zaman içinde katılımcı ve faaliyet sayısı bakımından artışlar olsa da, yayım personeli ve organizasyonu bakımından bazı sorunlar yaşanmaktadır. Çiftçilere daha etkin yayım hizmeti sunumu için, üniversite ile işbirliği ve bilgi iletişim teknolojilerinin kullanımının artırılması, ilgililere önerilmektedir.

Enterokoklar normal sindirim sistemi florasında bulunmakla birlikte, özellikle Enterococcus faecalis ve E. faecium gibi türler, insan ve çok sayıda hayvan türünde önemli hastalıklar oluşturmaktadır. Mandaların diğer hayvanlarda olduğu gibi bazı hastalıkların duyarlı hayvan popülasyonlarına ve insanlara bulaştırılmasında rol oynadıkları bilinmektedir. Bu çalışmada Samsun ili ve ilçelerinde yetiştiriciliği yapılan Anadolu mandalarına ait 1000 dışkı örneği enterokok türleri yönünden selektif zenginleştirme standart kültürel metodu ile incelendi. Örneklerin 100’ünden (%10) E. faecalis, 92’sinden (%9.2) E. faecium, 48’inden (%4.8) E. hirae ve 32’sinden (%3.2) de E. durans olmak üzere, toplam 272 (%27.2) enterokok izole ve identifiye edildi. İzolatlar vankomisin ve teikoplanine %2.9, trimetofrin-sülfamethaksole %3.7, ampisiline %5.1, penisiline %7.4, sefoperazone %8.8, basitrasine %15.4, streptomisine %19.9, amikasin ve gentamisine %20.6, tetrasikline %26.5 ve eritromisine %33.8 oranında dirençli bulundu. İzolatların 126’sında (%46.3) iki ve daha fazla antibiyotiğe direnç tespit edilmesi, çoğul antibiyotik dirençliliği açısından önemli olarak değerlendirildi. Bu araştırma ile bölgemizde ilk kez Anadolu mandalarına ait dışkı örnekleri enterokok türleri açısından incelendi. Araştırmadan elde edilen verilerin, yöremizde yapılacak benzer çalışmalara kaynak teşkil edebileceği kanısına varıldı. Although enterococci found in the normal gastrointestinal flora, especially species such as Enterococcus faecalis and E. faecium, cause important infections in people and a large number of animals. Buffaloes as in other animals known to play a role in certain diseases transmitted to susceptible animals and human populations. In this study, 1000 fecal samples collected from Anatolian buffaloes in breeding Samsun and around were examined for Enterococcus species using selective enrichment standard cultural methods. In total 272 (27.2%) Enterococcus including 100 (10%) E. faecalis, 92 (9.2%) E. faecium, 48 (4.8%) E. hirae and 32 (3.2%) E. durans were isolated and identified from samples. The isolated strains were found to be resistance to vancomycin and teicoplanin 2.9%, trimethoprimsulfamethoxazole 3.7%, ampicillin 5.1%, penicillin 7.4%, cefoperazone 8.8%, bacitracin 15.4%, streptomycin 19.9%, amicasin and gentamicin 20.6%, tetracycline 26.5% and erythromycin 33.8%. Of 272 isolates in 126 (46.3%) detecting resistance to two or more antibiotics was considered significant in terms of multiple antibiotic resistance. Fecal samples obtained from Anatolian buffaloes were examined first time in our region respect to Enterococcus species. We concluded that the data obtained this research can constitute a resource to similar studies in our region.

Günümüzde agro-turizm faaliyetleri hergeçen gün daha da önem kazanan turizm etkinliklerinden birisi olarak karşımızaçıkmaktadır. Son zamanlarda agro-turizm faaliyetleri, başta gelişen vegelişmekte olan ülkeler olmak üzere hem kırsal kalkınmanın sağlanması hem debiyoçeşitlilik ve ekosistemi korumaya katkıda bulunmak amacıyla çeşitlikuruluşlar tarafından da desteklenmektedir. Bu çalışmada Bingöl İli YamaçMikrohavzası örnek alınarak Murat Nehri Havzası Rehabilitasyon Projesiuygulaması sonrasındaki agro-turizm potansiyeli belirlenmekte ve kırsalkalkınma açısından bölgeyi destekleyici öneriler geliştirilmektedir. Bubağlamda proje uygulamasının öncesi ve sonrası CBS ve senaryo analizleriyardımıyla belirlenmiş olup mevcut tarımsal arazilerin durumu, alanınagro-turizme uygunluğu, bölgede agro-turizm açısından yapılacak faaliyetler,agro-turizm faaliyetleri içindeki yeri ve gücü sorularına yanıt aranmaktadır. Bu çalışmanınana amacı, bölgede en çok yapılan tarımsal faaliyetler açısından (cevizyetiştiriciliği, sebze ve arıcılık), bölgenin agro-turizm potansiyelinin ortayakonulması ve kırsal kalkınma açısından bölgeye sağlanacak katkılarınbelirlenmesidir ve çalışma dahilinde yerel halk ve sorumlu kuruluşlar boyutundaöneriler geliştirilmesidir., Agriculture (agro) tourism isone of the most important tourism activities in the world. Lately, this type oftourism has been supported primarily in developing countries in order to ensurerural development and contribute to the protection of biodiversity andecosystems. In this study, the potential of agricultural tourism after theapplication of Murat River Basin Rehabilitation Project is taken as an exampleof Bingöl city Yamac Microcatchment and suggestions supporting the region arebeing developed in terms of rural development. In this context, before andafter the implementation of the project, it is determined with the help of GISand scenario analysis, and the situation of the existing agricultural land, theagroturism suitability of the area, the activities to be done in terms ofagroturism in the region, the place in agroturism activities and the powerquestion are searched. In terms of agriculture activities (walnut farming,vegetable and apiculture), agrotourism is identified as the most importantagricultural activity in the region and the contributions to be provided to theregion in terms of rural development have been the main objective of the studyand suggestions have been made in the dimension of local people and responsibleorganizations.&nbsp

Crimean-Congo hemorrhagic fever (CCHF) is a zoonotic disease which causes lethal hemorrhagic fever in humans. The purpose of this study was to investigate the CCHF infection status in cattle in the Central Anatolia region and the central-west part of the Aegean region of Turkey. For this purpose, EDTA whole blood (n = 329) and sera (n =329) samples were obtained from epidemiologically independent herds (n =94) during the months of March 2016 and September 2017. The exposure status to CCHF was determined using ELISA for detection of CCHF virus (CCHFV) specific IgG antibodies in cattle sera samples. Real-time reverse-transcriptase PCR was used to detect viral RNA in EDTA whole blood samples. The CCHFV-specific IgG antibodies were detected in 4 out of 329 animals, accounting for 1.2% prevalence rate. CCHFV RNA was not detected in EDTA whole blood samples. The low seroprevalence suggests only sporadic introduction of CCHFV. Further epidemiological studies are needed to determine the distribution of CCHFV infection in livestock in Turkey., Kırım-Kongo Kanamalı Ateşi (KKKA) insanlarda öldürücü hemorajik ateşe neden olan zoonotik bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı Türkiye’nin İç Anadolu ve Orta Batı Ege Bölgelerindeki sığırlarda KKKA enfeksiyon durumunu araştırmaktı. Bu amaçla Mart 2016 ve Eylül 2017 tarihleri arasında epidemiyolojik olarak birbirinden bağımsız işletmelerden (n=94) EDTA’lı tam kan (n = 329) ve serum (n = 329) örnekleri toplandı. KKKA’ne maruziyet durumu, sığır serum örneklerinde KKKA virusuna (KKKAV) spesifik lgG antikorlarının ELISA ile tespit edilmesi ile belirlenmiştir. Real time reverse transkripsiyon PCR yöntemi, EDTA’lı tam kan örneklerinde viral RNA varlığını tespit etmek için kullanılmıştır. Üç yüz yirmi dokuz hayvanın, dördünde KKKAV spesifik lgG antikoru tespit edildi ve %1.2 prevalans oranı hesaplandı. EDTA’lı tam kan örneklerinde KKKAV RNA’sı tespit edilememiştir. Düşük seroprevelans oranı sporadik KKKAV vakalarının olduğunu düşündürmektedir. Türkiye’deki çiftlik hayvanlarında KKKAV enfeksiyonunun dağılımını tespit etmek için daha fazla epidemiyolojik çalışmalara ihtiyaç vardır.

Çeşitli bitkilerin taze veya kurutulmuş formları gıdalarda kalite özelliklerini iyileştirebilmek üzere yaygın şekilde kullanılmaktadır. Bitkisel kaynakların yapısında yer alan fenolik bileşikler, organik asitler ve uçucu yağların mikroorganizmalara karşı antimikrobiyal etki gösterdiği birçok araştırmacı tarafından tespit edilmiştir. Bu nedenle bitkisel kaynaklar gıda güvenliğinin sağlanmasında önemli bir potansiyel sunmaktadır. Son yıllarda tüketicilerin de doğal ürünleri tüketmeye yönelik eğilimlerinin artması ile birlikte bitkisel ürünler gıda endüstrisinde alternatif antimikrobiyal ajanlar olarak daha önemli bir konuma gelmiştir. Bu çalışmada, farklı bitkisel ürünlerde bulunan antimikrobiyal etkili maddeler ve etki mekanizmalarının yanı sıra bu ürünlerin gıda sistemlerindeki inhibitör etkinliklerinin araştırıldığı çalışmalar derlenmiştir., Fresh or dried forms of various plants are commonly used in foods for improving quality attributes of the foods. Many researchers have found that phenolic compounds, organic acids and essential oils in the structure of plant sources show antimicrobial properties against microorganisms. Therefore, plant sources provide important potential for ensuring food safety. in recent years, as consumers have also increased their tendency to consume natural products, plant products have become more important in food industry as alternative antimicrobial agents. in this work, studies on antimicrobial active ingredients in plant products and their mechanisms of action as well as studies on inhibitor activity of these products in food systems have been compiled.

Bu çalışma, Kalkan dip uzatma solungaç ağlarıyla yapılan avcılıkta Karadeniz’de yaşayan iki yunus türünün (Mutur, Phocoena phocoena ve Tırtak, Delphinus delphis) karaya vuran miktarı ve ölüm nedenleri ile bazı üreme ve beslenme özelliklerinin belirlenmesi için Rize kıyı şeridinde yürütülmüştür. Dip uzatma kalkan ağlarıyla kazara yakalanan yunuslar (71 Mutur ve 4 Tırtak) ağlara dolanarak boğulmuş ve yunuslar kalkan ağlarına zarar verememiştir. Karaya vuran yunusların (6 Mutur ve 4 Tırtak) %60’ı P. phocoena, %40’ı ise D. delphis türüdür. Karaya vuran yunusların muhtemel ölüm sebeplerinin avcılık sırasında ağlara kazara takılıp boğulmaları ve deniz kirliliği olduğu belirlenmiştir. P. phocoena türü Haziran ve Temmuz aylarında çiftleşmeye başlamakta, Mayıs’tan sonra ise doğum gerçekleşmektedir. Çalışmada 52 Mutur ve 6 Tırtak midesi incelenmiştir. Hem sayısal varlık hem de bulunuş frekansı açısından Mutur başlıca Hamsi (% N 86; %FO %63), Mezgit (% N 12; %FO %25) ve İstavrit (% N 2; %FO %11) balıkları ile Tırtak ise Hamsi (%N 8, %FO 43) ve İstavrit (%N 5 %FO 43) balıklarıyla beslenmiştir.

Serada ısı gereksinimi, seranın tipine, donanımına, sera kurulacak yerin iklimine ve bitkilerin arzu ettiği sıcaklığa bağlıdır ve DIN EN 13032 (Eskiden DIN 4701) standartlarında belirtilen esaslara göre hesaplanmaktadır. Seralarda ısı gereksinim hesaplamaları daha çok günlük ortalama sıcaklık değerlerinden gidilerek yapılmaktadır. Ancak günlük ortalama sıcaklık değerlerine göre yapılan hesaplamalar gerçek değerlerden farklılıklar göstermektedirler. Seralarda ısı tüketiminin belirlenmesinde en sağlıklı değerler saatlik iklim değerlerinden (sıcaklık, güneş radyasyonu ve rüzgâr) gidilerek yapılan hesaplamalarla elde edilmektedir. Seralarda ısı gereksinimi aynı zamanda sera donanımına bağlı olarak değişmektedir. Seralarda kullanılan ısıtma sistemlerinin tipi ile ısı tasarrufu amacıyla kullanılan ısı perdelerinin tipi ve sızdırmazlıkları ısı gereksinimine etki eder. Ayrıca gün boyu serada depolanan ısı enerjisi serada sıcaklık yükselmelerine neden olmaktadır. ISIGER-SERA uzman sistem modeli belirtilen tüm bu etkileri dikkate alarak seralarda ısı gereksinimi hesaplamaktadır. Yapılan bu çalışmada ISIGER-SERA uzman sistem modelinin Akdeniz iklim kuşağında (Adana) üretici koşullarında kurulmuş yüksek teknolojiye sahip serada test edilmesi amaçlanmıştır. Elde edilen sonuçlar ISIGER-SERA uzman sistem modeliyle teorik olarak hesaplanan ısı enerjisi gereksinimi ile gerçekte serada tüketilen ısı enerjisi arasında % 3’lük bir fark olduğu belirlenmiştir. Heat requirement of greenhouse, calculated according to the principles specified in DIN EN 13032 (formerly DIN 4701) standards, depends on the type of greenhouse, the equipment, climate condition of greenhouse location, and the optimum growth temperature of plants. The heat requirement calculations are usually performed using mean values of daily temperature. However, calculations based on daily average temperature values shows difference from actual values. Determination of optimal heat consumption values in greenhouse were observed when hourly climate values (temperature, solar radiation, and wind) were used. Also, the heat requirement of greenhouses depends on the greenhouse equipments. The type of used heating systems, type of heat curtains used for heat saving and their leaks affect the heat requirement. During the day heat energy was stored and causes temperature increasing in greenhouse. The ISIGER-SERA expert system model calculates the heat requirement in the greenhouse taking into account all these effects mentioned. In this study, it is aimed to test the ISIGER-SERA expert system model in high technology established producer greenhouse located Mediterranean climate zone (Adana). Results showed that only 3% differences were observed between calculated heat energy requirement with ISIGER- SERA expert system model and the actual consumed heat energy in greenhouse.

Antimikrobiyel ajanların su ürünleri yetiştiriciliğindeki yoğun ve bilinçsiz kullanımı sucul ortamda antibiyotik dirençli bakterilerin ve antibiyotik direnç genlerinin oluşumuna neden olmaktadır. Bu gibi durumlarda su ve sediment antibiyotik direnç genleri için rezervuar durumuna dönüşebilir ve bu genler horizontal gen transferi ile insan ve balık patojenleri arasında yayılabilirler. Bu çalışmada Türkiye’nin değişik bölgelerinden izole edilmiş 25 L. garvieae izolatının 14 farklı antibiyotiğe karşı duyarlılıkları Kirby Bauer disk difüzyon yöntemiyle belirlendi. İzolatların sahip oldukları çeşitli antibiyotik direnç genlerinin varlığı spesifik primer çiftlerinin kullanıldığı PCR metodu ile belirlendi. Ayrıca izolatlar arasındaki olası klonal ilişkiler RAPD-PCR metodu ile ortaya konuldu. İzolatların tamamının en az 4 farklı antibiyotiğe karşı dirençli olduğu, bir izolatın ise 9 farklı antibiyotiğe karşı direnç ile en yüksek direnç profiline sahip olduğu belirlendi. İzolatlardan birinin (%4) sulI direnç genine, altısının (%24) sulII direnç genine ve bir izolatın (%4) tetD direnç genine sahip olduğu belirlendi. İzolatların ERIC2 primeri ile 3 farklı genotipe ayrıldığı ve izolatların büyük bir bölümünün (16 izolat) baskın tip olan LG2 genotipine dahil olduğu belirlendi. Çalışmada çoklu ilaç direncinin yüksek oranda saptanması balık hastalıklarının tedavisinde uygun antimikrobiyel ajanların seçilmesinin önemini ortaya koymaktadır., The intense and unconscious use of antimicrobial agents in aquaculture results in the occurrence of antibiotic-resistant bacteria and antibiotic resistance genes (ARGs). In such cases, water and sediment may become a reservoir for ARGs and these genes can be transferred horizontally among fish and human pathogens. In the current study, antimicrobial activity of 25 L. garvieae strains isolated from different regions of Turkey was determined by Kirby Bauer disk diffusion method against the 14 different antibiotics. Presence of various antibiotic resistance genes in the isolates was determined by PCR method with specific primers. Additionally, possible clonal relationships between isolates were demonstrated by the RAPD-PCR method. All isolates have resistant to at least 4 different antibiotics, also one isolate had the highest resistance profile with resistance to 9 different antibiotics. It was determined that one of the isolates (4%) has SulI resistance gene, six (24%) of isolates have the sulII resistance gene and one isolate (4%) has tetD resistance gene. It was determined that the isolates were divided into 3 different genotypes by the ERIC2 primer and large amount of the isolates (16 isolates) have involved dominant type LG2 genotype. Detection of high rate multi-drug resistance in the study, suggested that selection of appropriate antimicrobial agents is important for treatment of fish diseases.