Search

The purpose of this research was to develop a plant system to purify the indoor air, and accommodate it to room conditions. The research focused on formaldehyde in interaction with plants and room objects. The plants that purified air from formaldehyde in the lab did purify the air in rooms to a small extent. In an enclosed room a set of 10 small plants per m2 purified 7-9% of the applied formaldehyde within the first 15 minutes. After this period, the contribution of plants to formaldehyde was impossible to measure due to disturbances like adsorption to room surfaces and air leaking. These processes disturbed the used indirect method to determine the air purification in rooms, but a better method is not yet available. The current methodology shows that a high number of plants purifies a few percent of the air from formaldehyde within 15 minutes.

Within the project ‘Plant champion air purification’, a public-private cooperation within Topsector Horticulture and Starting materials, research was carried out by Wageningen University & Research BU Greenhouse Horticulture on the possibilities of plants to purify indoor contaminated air. In this report the experimental findings are reported. The general conclusion is that plants can effectively remove Volatile Organic Compounds (VOCs) without causing plant injury. Formaldehyde is research being a typical hydrophilic VOC, for the ornamental plants Ficus, Spathiphyllum, Sansevieria en Cyperus. Ficus is the fastest in removing formaldehyde from the air by its aboveground leaves. Incorporating also the substrate, then Cyperus is the fastest. It was shown that the presence of water in air and/or substrate is a key factor in the rate of formaldehyde depletion. The second VOC examined was the lipophylic xylene which followed an uptake pathway other than formaldehyde. In the experiments it was shown that xylene was adsorbed to the leaf only temporarily, and was again mostly reemitted when brought into clean air. Possibly the substrate is of bigger importance then the plant in removing xylene and other lipophilic VOC, as was also stated in literature. The research shows that plants clearly have the potential to purify the indoor air from VOC. Tuinbouw en Uitgangsmaterialen, is door Wageningen University & Research BU Glastuinbouw een studie uitgevoerd naar de mogelijkheden van planten om lucht binnenshuis te zuiveren. In dit rapport wordt de experimentele toetsing van de luchtzuiverende eigenschappen gepresenteerd. Het algemene beeld is dat planten goed de Vluchtige Organische Stof (VOS) kunnen opnemen zonder zelf schade te ondervinden. Formaldehyde is als kenmerkende hydrofiele VOS onderzocht bij de kamerplanten Ficus, Spathiphyllum, Sansevieria en Cyperus. De Ficus neemt van deze soorten bovengronds met de hoogste snelheid formaldehyde op. Als we de pot ook meerekenen, is Cyperus de snelste luchtzuiveraar ten aanzien van formaldehyde. Daarbij bleek dat meer vocht in lucht of bodem de formaldehyde opname sterk bevordert. Als tweede type VOS is xyleen onderzocht, een lipofiele VOS die via een andere route in het plant en substraat systeem wordt opgenomen. Het bleek dat de xyleen opname aan het blad reversibel was en na plaatsing in schone lucht grotendeels weer wordt afgestaan. Het plantensubstraat is mogelijk meer relevant voor luchtzuivering met betrekking tot niet in water oplosbare, lipofiele VOS dan de plant zelf, wat ook blijkt uit vakliteratuur. Het onderzoek toont aan dat de inzet van plant en substraat ten behoeve van zuivering van VOS in binnenruimtes perspectief biedt

In dit rapport worden de resultaten beschreven van het onderzoek dat van november 1994 tot april 1995 is uitgevoerd naar het voorkomen van bromaat tijdens de drinkwaterproduktie. Het onderzoek bestaat uit een monitoringsprogramma waarin bromaat is gemeten. Uit het monitoringsprogramma blijkt dat bromaat incidenteel voorkomt in ruw water, tijdens de zuivering en in drinkwater. In dit rapport is aangetoond dat bromaat onder praktijkomstandigheden wordt gevormd wanneer ozon in de zuivering wordt toegepast. De hoogste gemiddelde meetwaarde (3,6 mug/l) in drinkwater levert volgens berekeningen een risico op van 7.10-6. De Inspectie Milieuhygiene heeft de beleidsruimte tussen verwaarloosbaar risico (10-6) en maximaal toelaatbaar risico (10-4) bij levenslange blootstelling gebruikt bij het vaststellen van de richtwaarde van 5 mug/l (risiconiveau 10.10-6). Op basis van de resultaten uit dit onderzoek vormt de mate waarin bromaat in drinkwater voorkomt een toelaatbaar doch niet te verwaarlozen risico voor de bevolking op het voorkomen van tumoren. Gezien de genotoxisch carcinogene eigenschappen van bromaat verdient het aanbeveling de vorming van deze stof tijdens de drinkwaterproduktie en de lozing van de stof op het oppervlaktewater zoveel mogelijk te beperken. Indien veranderingen in het zuiveringsproces worden overwogen in de vorm van ozonisatie dient de vorming van bromaat onderzocht te worden. Echter het leveren van microbiologisch betrouwbaar drinkwater heeft de hoogste prioriteit.

Application of a mobile unit for discharge water purification is one of four options to apply to the purification obligation per 1-1-2018. Depending on the amount of discharge, future water strategy and investment options, mobile purification can be an interesting option. The amount of discharge water varies with crop, irrigation strategy and quality of the irrigation water and is between 122 and 3.340 m3/ha/year for surveyed companies. About 65% of greenhouse companies discharges Mobiele zuivering is één van de vier opties om te voldoen aan de zuiveringsplicht per 1-1-2018. Afhankelijk van de hoeveelheid lozingswater, toekomststrategie en investeringsruimte kan mobiele zuivering een interessante optie zijn. De hoeveelheid lozingswater varieert afhankelijk van de teelt, waterstrategie en kwaliteit gietwater en ligt bij de onderzochte bedrijven tussen 122 en 3.340 m3/ha/jaar. Ongeveer 65% van de bedrijven loost minder dan 600 m3/ha/jaar. De nadruk van de lozingen ligt in de zomer, omdat de filters dan vaak gespoeld worden en de kwaliteit van het gietwater zorgt voor de meeste incidentele lozingen. Op basis van de onderzochte bedrijven kan de sector opgedeeld worden in vier groepen qua lozingsintensiteit, die allen een kwart van het areaal beslaan: 4, 7.5, 12.5 en 40 m3/ha/week. Met name voor bedrijven met weinig lozingswater per week en met een klein oppervlak (en weinig investeringsruimte) is mobiele zuivering een interessante oplossing. Als voor alle bedrijven het lozingsvolume gehalveerd wordt, wordt het voor veel meer bedrijven interessant om te kiezen voor de optie mobiele waterzuivering. Het potentieel totaal te zuiveren volume water wordt hierdoor kleiner, maar het potentieel aantal bedrijven neemt toe. De mobiele installatie moet een goedkeuring van de Beoordelingscommissie Zuiveringsinstallaties Glastuinbouw hebben voor 95% zuivering en moet de gezuiverde hoeveelheid registreren voor handhavingsdoeleinden.

To apply to the Dutch generic obligation to purify discharge water, each horticultural company needs to treat it’s discharge water with a technology that removes 95% of plant protection products. This report shows the process that growers need to go through to make a good choice for a purification technology: mapping of water flows, decrease the amount of discharge water, determine the strategy to apply to the generic obligation and make a choice for a purification technology. For a cucumber production company and a company that combines vegetable plant propagation and growth of potted plants this process is followed. A design for a purification system is developed and built for a semi-practice scale cucumber and sweet pepper production system. In the semi-practice scale and the cucumber production company, an ozone installation (Agrozone) is chosen, either to disinfect drain water and eventually purify discharge water. At the propagation company, an Opticlear Diamond (WaterIQ) is chosen to disinfect the drain water and eventually purify discharge water. For both installations the purification efficacy is measured. In the second part of the project the practical format for the generic obligation for discharge water purification is elaborated. Om te kunnen voldoen aan de generieke zuiveringsplicht, moet ieder glastuinbouwbedrijf zijn lozingswater behandelen met een techniek die ten minste 95% van de gewasbeschermingsmiddelen uit het water verwijdert. In dit rapport is het proces weergegeven dat telers moeten doorlopen om een goede keuze te kunnen maken voor een zuiveringstechniek: waterstromen in kaart brengen, hoeveelheid lozingswater verlagen, strategie bepalen om te voldoen aan de zuiveringsplicht en een keuze maken voor een bepaald type zuiveringstechniek. Voor een komkommerbedrijf en een gecombineerd bedrijf met opkweek groenteplanten en op- en afkweek van potplanten is dit proces doorlopen. Voor een semi-praktijk situatie is een ontwerp gemaakt van een systeem om het lozingswater op een efficiënte manier te zuiveren. In de semi-praktijksituatie en bij het komkommerbedrijf is gekozen voor een installatie op basis van ozon (Agrozone), zowel om drainwater te ontsmetten als lozingswater te zuiveren. Bij de plantenkwekerij is gekozen voor een Opticlear Diamond (WaterIQ), ook om drainwater te ontsmetten en indien nodig lozingswater te zuiveren. Voor beide installaties is in (semi)praktijksituatie het zuiveringsrendement gemeten. In het tweede deel van het project is de uitvoeringsvorm van de zuiveringsplicht uitgewerkt.

As part of the PPS Kleinschalige bioraffinage project (WP1b), fresh Stevia material was used in the extraction of steviol glycosides using water acidified through conversion of sugar by microorganisms naturally present on the plant. Two successive harvests from the same plot were used. Previous experiments had resulted in high steviol glycoside extraction rates of 80 % to 90 % but the purity of the final extract was low (15 % to 20 % of steviol glycosides in the dry matter). The first batch of plants was used to test a clarification step by filtration on a small scale. A second batch of plants was used to perform clarification, purification using ultrafiltration, and concentration by nanofiltration on a larger scale.

To apply to the Dutch generic obligation to purify discharge water, each horticultural company needs to treat it’s discharge water with a technology that removes 95% of plant protection products. This report shows the process that growers need to go through to make a good choice for a purification technology: mapping of water flows, decrease the amount of discharge water, determine the strategy to apply to the generic obligation and make a choice for a purification technology. For a cucumber production company and a company that combines vegetable plant propagation and growth of potted plants this process is followed. A design for a purification system is developed and built for a semi-practice scale cucumber and sweet pepper production system. In the semi-practice scale and the cucumber production company, an ozone installation (Agrozone) is chosen, either to disinfect drain water and eventually purify discharge water. At the propagation company, an Opticlear Diamond (WaterIQ) is chosen to disinfect the drain water and eventually purify discharge water. For both installations the purification efficacy is measured. In the second part of the project the practical format for the generic obligation for discharge water purification is elaborated.

As part of the PPS Kleinschalige bioraffinage project (WP1b), fresh Stevia material was used in the extraction of steviol glycosides using water acidified through conversion of sugar by microorganisms naturally present on the plant. Two successive harvests from the same plot were used. Previous experiments had resulted in high steviol glycoside extraction rates of 80 % to 90 % but the purity of the final extract was low (15 % to 20 % of steviol glycosides in the dry matter). The first batch of plants was used to test a clarification step by filtration on a small scale. A second batch of plants was used to perform clarification, purification using ultrafiltration, and concentration by nanofiltration on a larger scale.

Summary Chapter 1 provides a short introduction into the constraints of phytochemical analysis. In order to make them faster, less laborious and greener, there is a clear scope for miniaturized and simplified sample preparation, solvent-free extractions and the use of cleaner solvents in preparative HPLC. Possible modern techniques to achieve this, such as microfluidic chips, ambient mass spectrometry, selective magnetic nanoparticles, and use of less toxic but equally efficient solvents are discussed. Clear aims were formulated and research towards fulfilling these aims in the field of phytochemical analysis is carried out in this thesis. A first version of a 3-phase liquid-liquid extraction (LLE) chip for the miniaturized sample pretreatment of alkaloids was introduced by our group in 2009. In Chapter 2 more biodegradable and less-toxic solvents for the transport phase and a more suitable pH for the feed phase were evaluated. The extraction efficiency improved. On-line hyphenation of the 3-phase chip to nanoLC-UV/MS was also investigated. This combination saved a lot of time and solvent in comparison with traditional methods for the purification of alkaloids from plant materials. A novel Induced Phase Separation Extraction (IPSE) chip was introduced in Chapter 3 for efficient sample pretreatment. The acetonitrile – water (1:1) sample solutions were separated in organic and aqueous phases in this IPSE chip based on their affinity for both phases. In turn this could be correlated with the log D values of the analytes. Some optimization regarding design, operation, flows and solvents was carried out. Extraction efficiencies of several model compounds were determined. A real sample application with a plant used in Traditional Chinese Medicines (TCMs) was carried out to show the usefulness of the IPSE chip in dealing with complex matrixes. Chapter 4 presented an unambiguous distinction between toxic Japanese star anise and non-toxic Chinese star anise fruits within seconds without any sample pretreatment by DART-orbitrap MS technology. Both positive and negative mode gave the same result, although the latter mode is preferred because of its higher sensitivity and cleaner spectra. Not only raw plant materials but also a herbal tea containing both Chinese and Japanese star anise could be quickly and accurately distinguished by DART-HRMS. In Chapter 5, direct plant spray in combination with orbitrap HRMS allowed, like DART-HRMS, for an unambiguous distinction between toxic Japanese star anise and non-toxic Chinese star anise fruits within seconds without any sample pretreatment in both positive and negative mode. Direct plant spray ionization has the advantage of low cost, simplicity, room temperature and low standard deviations. Neither the DART nor the direct spray method is very suitable for quantitative measurements of solid samples like star anise fruits. Chapter 6 describes the purification of eight ginkgolic acids (GAs) from raw plant material (Ginkgo biloba) by using only three steps, namely (1) extraction; (2) selective purification by cheap Fe3O4 magnetic nanoparticles (MNPs); (3) preparative HPLC on a C8 column. The three main constituents occurring at concentrations of 0.15% - 0.60% were enriched to >95% absolute purity without using tedious (gravity) column chromatography with halogenated solvents. Preparative RP-HPLC is an efficient but not very green technique for the final purification of fine chemicals and natural products as large volumes of acetonitrile, methanol and tetrahydrofuran (THF) are consumed. In Chapter 7 it was investigated whether less toxic organic solvents could replace them. As a test case the preparative separation of Ginkgo terpene trilactones (TTLs) was selected. By a two-step chromatographic optimization procedure a 30 min gradient using only water, ethanol, acetone and ethyl acetate was developed, which gave a baseline separation of 480 mg of an injected TTLs mixture. All five individual TTLs were > 95% pure. Traditional Chinese Medicines (TCMs) are one of the oldest and most used traditional drugs in the world. Many plants are used for their preparation. An overview of HPLC-related methods such as: multicomponent quantitation, fingerprinting, bioaffinity chromatography and on-flow assays for screening and quality control of TCMs was presented and discussed in Chapter 8. The final Chapter 9 discusses the major findings of this work and gives further perspectives.

Summary Chapter 1 provides a short introduction into the constraints of phytochemical analysis. In order to make them faster, less laborious and greener, there is a clear scope for miniaturized and simplified sample preparation, solvent-free extractions and the use of cleaner solvents in preparative HPLC. Possible modern techniques to achieve this, such as microfluidic chips, ambient mass spectrometry, selective magnetic nanoparticles, and use of less toxic but equally efficient solvents are discussed. Clear aims were formulated and research towards fulfilling these aims in the field of phytochemical analysis is carried out in this thesis. A first version of a 3-phase liquid-liquid extraction (LLE) chip for the miniaturized sample pretreatment of alkaloids was introduced by our group in 2009. In Chapter 2 more biodegradable and less-toxic solvents for the transport phase and a more suitable pH for the feed phase were evaluated. The extraction efficiency improved. On-line hyphenation of the 3-phase chip to nanoLC-UV/MS was also investigated. This combination saved a lot of time and solvent in comparison with traditional methods for the purification of alkaloids from plant materials. A novel Induced Phase Separation Extraction (IPSE) chip was introduced in Chapter 3 for efficient sample pretreatment. The acetonitrile – water (1:1) sample solutions were separated in organic and aqueous phases in this IPSE chip based on their affinity for both phases. In turn this could be correlated with the log D values of the analytes. Some optimization regarding design, operation, flows and solvents was carried out. Extraction efficiencies of several model compounds were determined. A real sample application with a plant used in Traditional Chinese Medicines (TCMs) was carried out to show the usefulness of the IPSE chip in dealing with complex matrixes. Chapter 4 presented an unambiguous distinction between toxic Japanese star anise and non-toxic Chinese star anise fruits within seconds without any sample pretreatment by DART-orbitrap MS technology. Both positive and negative mode gave the same result, although the latter mode is preferred because of its higher sensitivity and cleaner spectra. Not only raw plant materials but also a herbal tea containing both Chinese and Japanese star anise could be quickly and accurately distinguished by DART-HRMS. In Chapter 5, direct plant spray in combination with orbitrap HRMS allowed, like DART-HRMS, for an unambiguous distinction between toxic Japanese star anise and non-toxic Chinese star anise fruits within seconds without any sample pretreatment in both positive and negative mode. Direct plant spray ionization has the advantage of low cost, simplicity, room temperature and low standard deviations. Neither the DART nor the direct spray method is very suitable for quantitative measurements of solid samples like star anise fruits. Chapter 6 describes the purification of eight ginkgolic acids (GAs) from raw plant material (Ginkgo biloba) by using only three steps, namely (1) extraction; (2) selective purification by cheap Fe3O4 magnetic nanoparticles (MNPs); (3) preparative HPLC on a C8 column. The three main constituents occurring at concentrations of 0.15% - 0.60% were enriched to >95% absolute purity without using tedious (gravity) column chromatography with halogenated solvents. Preparative RP-HPLC is an efficient but not very green technique for the final purification of fine chemicals and natural products as large volumes of acetonitrile, methanol and tetrahydrofuran (THF) are consumed. In Chapter 7 it was investigated whether less toxic organic solvents could replace them. As a test case the preparative separation of Ginkgo terpene trilactones (TTLs) was selected. By a two-step chromatographic optimization procedure a 30 min gradient using only water, ethanol, acetone and ethyl acetate was developed, which gave a baseline separation of 480 mg of an injected TTLs mixture. All five individual TTLs were > 95% pure. Traditional Chinese Medicines (TCMs) are one of the oldest and most used traditional drugs in the world. Many plants are used for their preparation. An overview of HPLC-related methods such as: multicomponent quantitation, fingerprinting, bioaffinity chromatography and on-flow assays for screening and quality control of TCMs was presented and discussed in Chapter 8. The final Chapter 9 discusses the major findings of this work and gives further perspectives.

To enhance development and acceptance of new control strategies, a standard simulation benchmarking methodology to evaluate the performance of wastewater treatment plants has recently been proposed. The proposed methodology is, however, for a typical plant and that works under typical loading and environmental conditions. Thus, benchmarking a full-scale plant working under different situations is still a problem that needs to be solved. This paper proposes a data based approach to benchmark any specific full-scale activated sludge plant used for carbon and nitrogen removal and using real design, operational and performance data. The advantage of the proposed approach over the "one-typical-plant" approach, is that it takes into account the very specific design and operational characteristics of the plant that will be benchmarked. A real-world illustrative example is also presented in this paperTo enhance development and acceptance of new control strategies, a standard simulation benchmarking methodology to evaluate the performance of wastewater treatment plants has recently been proposed. The proposed methodology is, however, for a typical plant and that works under typical loading and environmental conditions. Thus, benchmarking a full-scale plant working under different situations is still a problem that needs to be solved. This paper proposes a data based approach to benchmark any specific full-scale activated sludge plant used for carbon and nitrogen removal and using real design, operational and performance data. The advantage of the proposed approach over the "one-typical-plant" approach, is that it takes into account the very specific design and operational characteristics of the plant that will be benchmarked. A real-world illustrative example is also presented in this paper. (C) 2003 Elsevier Science Ltd. All rights reserved.

Om de ammoniakemissie uit melkveestallen te verminderen is tot nu toe vooral aandacht besteed aan de vloeren in stallen. Voordeel hiervan is dat de vorming van ammoniak bij de bron wordt aangepakt. Nadeel is het spanningsveld tussen beloopbaarheid en emissievermindering. ASG onderzoekt daarom de mogelijkheden van het aanzuigen en zuiveren van kelderlucht. Modelberekeningen laten zien dat dit perspectiefvol is

Een nieuw concept voor het scheiden van voedingscomponenten, alsmede voor toepassing in de cosmetische en farmaceutische industrie. Het onderzoek op dit gebied door ATO-DLO is gericht op het encapsuleren van (vluchtige) componenten, nieuwe emulgeringsmethoden, bereidingsaspecten, lange termijnstabiliteit, reologische eigenschappen, typen emulgatoren en gecontroleerde afgifte. Tevens werd een modelsysteem ontwikkeld voor het verwijderen van ongewenste componenten uit voedingsmiddelen

Aangegeven wordt welke bomen geschikt zijn om de ozonniveaus te verminderen; welke de stikstofdioxide goed kunnen opnemen; welke zeer veel of weinig vluchtige organische stoffen kunnen emitteren en welke het fijn stof kunnen vastleggen

available from the Distribution Centre VROM, P.O.Box 351, 2700 AJ Zoetermeer, The Netherlands, telephone: 31 79 3449449, distribution code 20316/200

Chlorate and chlorite exist in surface water especially in the rivers Meuse and Rhine. The average concentration of chlorite and chlorate in river water varies from 10 - 40 mug/l during the six months monitoring program in 1991/1992. The concentrations are lowered during dune infiltration and after bankfiltration the compounds are eliminated. At the treatment plant supplied with ozone and activated carbon filtration the concentrations do not change that much. When hypochlorite is used for postdisinfection the concentration of chlorate enhances significantly, especially when hypochlorite is used incidently. The average concentrations of chlorite and chlorate in drinking water at several water supplies go up till 40 mug/l. The longterm risks for public health of these levels are not known very well because of the limited toxicological database. Bromate was found in a few samples of various origin at or slightly above the detection limit (6.4 mug/l). In fact these persistent compounds don't belong in drinking water. Discharge of chlorate and chlorite to surface water should be banned if the goal of the government and the water supply association to produce drinking water with a simple technology has to be reached.

Er werd een model ontwikkeld dat de zuivering van drinkwater simuleert binnen de beschikbare model- en informatiesysteemomgeving van het RIVM. Dit rapport geeft de methode en de resultaten van een selectie van zuiveringsstappen en stoffen die in het model worden beschouwd. Het model bestaat uit een overall-structuur welke onafhankelijke modules bevat die de zuiveringsstappen representeren. Alle zuiveringsstappen worden gemodelleerd op een simpele empirische manier (gebaseerd op meetgegevens) ; een selectie van de stappen wordt tevens gemodelleerd op basis van relevante proceskennis De mogelijkheden om de betrouwbaarheid van het modelresultaat te bepalen worden nog onderzocht. Het model wordt geprogrammeerd in een MATLAB/SIMULINK omgeving van de PC.

Dit rapport beschrijft het spreadsheet SimpelTreat 3.0 een model waarmee de distributie en eliminatie van chemicalien door een rioolwaterzuiveringsinstallatie (rwzi) kan worden voorspeld. SimpelTreat 3.0 is een verbeterde versie van SimpleTreat, dat ten behoeve van het Uniform Beoordelingssysteem Stoffen (UBS versie 1.0, 1994) in Nederland wordt toegepast. Ofschoon aanvankelijk bij dit model de nodige reserves bestonden, werd het al spoedig geaccepteerd als een nuttig instrument voor generieke blootstellingsbeoordeling. Thans wordt onderkend dat de nauwkeurigheid van exposure assessment, met name voor het compartiment water, grotendeels wordt bepaald door de nauwkeurigheid waarmee de emissie door rwzi's kan worden voorspeld. In SimpelTreat 3.0 hebben de geformuleerde transport- en omzettingsprocessen van een chemische verbinding een breder toepassingsgebied, zowel t.a.v. stofeigenschappen als scenario's. Emissie van stoffen door een rwzi via slibproduktie, werd gemodificeerd waarbij rekening werd gehouden met de aan- dan wel de afwezigheid van voorbezinking van afvalwater. Primaire bezinking wordt veel toegepast in stedelijke gebieden, waar meestal zeer grote installaties het onbezonken afvalwater verwerken. Afwezigheid van voorbezinking komt meer voor in landelijke gebieden waar het overgrote deel gezuiverd wordt, zoals in Denemarken. Mathematische formuleringen voor de afzonderlijke lotgevallen van een stof in een rwzi werden herzien. Voor emissie naar lucht als gevolg van het beluchtingsproces in de aeratietank, is een verbeterde schatting gemaakt rekening houdend met de gas-film weerstand. Dit is een meer correcte beschrijving van het gedrag van semi-vluchtige verbindingen. De invoer en de verwerking van biodegradatiegegevens hebben echter de meeste veranderingen ondergaan. Modificaties zijn gedeeltelijk ingegeven door de discussies die hebben plaatsgevonden tijdens de ontwikkeling van het risicobeoordelingssysteem voor "nieuwe" en "bestaande" stoffen voor Europese Gemeenschap. Ook recent gepubliceerde onderzoeksresultaten zijn in toepassing gebracht. Momenteel wordt voor de EU een tweede versie van UBS voorbereid (USES 2.0). Aangezien de modelmatige beschrijving van het lot van stoffen in rwzi een sleutelrol speelt bij de blootstellingschatting, is besloten om voor dit doel SimpelTreat 3.0 aan te wenden i.p.v. SimpleTreat. Dit rapport dient als naslagwerk voor SimpelTreat 3.0. De spreadsheet-file op diskette aan dit rapport toegevoegd werd geschreven in MicroSoft EXCEL.

N.V. Waterleidingbedrijf Oost-Twente (WOT) te Enschede gebruikt water uit het Twentekanaal als grondstof voor de drinkwater-bereiding. Het RIVM is gevraagd onderzoek te verrichten naar de microbiologische betrouwbaarheid van het huidige en nieuwe zuiveringsschema, in het bijzonder met betrekking tot de huidige inzichten over de pathogene micro-organismen. Hiertoe zijn concentraties van de pathogene protozoa Cryptosporidium en Giardia bepaald. De resultaten van de metingen, uitgevoerd in het voorjaar van 1995, geven aan dat, gecorrigeerd voor de recovery, 1 liter water uit het Twentekanaal gemiddeld 1,6 Cryptosporidium oocysten en 2,9 Giardia cysten bevat. Na een bekkenverblijf van ongeveer 3 maanden worden nog respectievelijk 0,6 en 0,2 (oo)cysten per liter teruggevonden. Tussen deze concentraties en die van een aantal bacteriele indicatororganismen konden geen eenduidige significante correlaties worden vastgesteld, zodat deze organismen ongeschikt lijken om de aan- of afwezigheid van (oo)cysten te voorspellen. De decimale reductie van beide protozoa tijdens bekkenverblijf bleek ongeveer een halve logeenheid. Op basis van literatuurgegevens zijn decimale reducties van de overige zuiveringsstappen geschat. Voor de geplande uitbreiding is wel aannemelijk te maken dat het infectierisico van beide protozoa onder deze grens ligt. Voor het zuiveringsproces zoals dat op dit moment door WOT wordt gehanteerd kan met de huidige gegevens niet worden aangetoond dat het risico op infectie beneden het door VROM geformuleerde verwaarloosbare risico van 0,0001 per persoon per jaar ligt, met name door het ontbreken van gegevens over het effect van de bodempassage.

N.V. Waterleidingbedrijf Oost-Twente (WOT) te Enschede gebruikt water uit het Twentekanaal als grondstof voor de drinkwater-bereiding. Het RIVM is gevraagd onderzoek te verrichten naar de microbiologische betrouwbaarheid van het huidige en nieuwe zuiveringsschema, in het bijzonder met betrekking tot de huidige inzichten over de pathogene micro-organismen. Hiertoe zijn concentraties van de pathogene protozoa Cryptosporidium en Giardia bepaald. De resultaten van de metingen, uitgevoerd in het voorjaar van 1995, geven aan dat, gecorrigeerd voor de recovery, 1 liter water uit het Twentekanaal gemiddeld 1,6 Cryptosporidium oocysten en 2,9 Giardia cysten bevat. Na een bekkenverblijf van ongeveer 3 maanden worden nog respectievelijk 0,6 en 0,2 (oo)cysten per liter teruggevonden. Tussen deze concentraties en die van een aantal bacteriele indicatororganismen konden geen eenduidige significante correlaties worden vastgesteld, zodat deze organismen ongeschikt lijken om de aan- of afwezigheid van (oo)cysten te voorspellen. De decimale reductie van beide protozoa tijdens bekkenverblijf bleek ongeveer een halve logeenheid. Op basis van literatuurgegevens zijn decimale reducties van de overige zuiveringsstappen geschat. Voor de geplande uitbreiding is wel aannemelijk te maken dat het infectierisico van beide protozoa onder deze grens ligt. Voor het zuiveringsproces zoals dat op dit moment door WOT wordt gehanteerd kan met de huidige gegevens niet worden aangetoond dat het risico op infectie beneden het door VROM geformuleerde verwaarloosbare risico van 0,0001 per persoon per jaar ligt, met name door het ontbreken van gegevens over het effect van de bodempassage.

Dit rapport beschrijft het spreadsheet SimpelTreat 3.0 een model waarmee de distributie en eliminatie van chemicalien door een rioolwaterzuiveringsinstallatie (rwzi) kan worden voorspeld. SimpelTreat 3.0 is een verbeterde versie van SimpleTreat, dat ten behoeve van het Uniform Beoordelingssysteem Stoffen (UBS versie 1.0, 1994) in Nederland wordt toegepast. Ofschoon aanvankelijk bij dit model de nodige reserves bestonden, werd het al spoedig geaccepteerd als een nuttig instrument voor generieke blootstellingsbeoordeling. Thans wordt onderkend dat de nauwkeurigheid van exposure assessment, met name voor het compartiment water, grotendeels wordt bepaald door de nauwkeurigheid waarmee de emissie door rwzi's kan worden voorspeld. In SimpelTreat 3.0 hebben de geformuleerde transport- en omzettingsprocessen van een chemische verbinding een breder toepassingsgebied, zowel t.a.v. stofeigenschappen als scenario's. Emissie van stoffen door een rwzi via slibproduktie, werd gemodificeerd waarbij rekening werd gehouden met de aan- dan wel de afwezigheid van voorbezinking van afvalwater. Primaire bezinking wordt veel toegepast in stedelijke gebieden, waar meestal zeer grote installaties het onbezonken afvalwater verwerken. Afwezigheid van voorbezinking komt meer voor in landelijke gebieden waar het overgrote deel gezuiverd wordt, zoals in Denemarken. Mathematische formuleringen voor de afzonderlijke lotgevallen van een stof in een rwzi werden herzien. Voor emissie naar lucht als gevolg van het beluchtingsproces in de aeratietank, is een verbeterde schatting gemaakt rekening houdend met de gas-film weerstand. Dit is een meer correcte beschrijving van het gedrag van semi-vluchtige verbindingen. De invoer en de verwerking van biodegradatiegegevens hebben echter de meeste veranderingen ondergaan. Modificaties zijn gedeeltelijk ingegeven door de discussies die hebben plaatsgevonden tijdens de ontwikkeling van het risicobeoordelingssysteem voor "nieuwe" en "bestaande" stoffen voor Europese Gemeenschap. Ook recent gepubliceerde onderzoeksresultaten zijn in toepassing gebracht. Momenteel wordt voor de EU een tweede versie van UBS voorbereid (USES 2.0). Aangezien de modelmatige beschrijving van het lot van stoffen in rwzi een sleutelrol speelt bij de blootstellingschatting, is besloten om voor dit doel SimpelTreat 3.0 aan te wenden i.p.v. SimpleTreat. Dit rapport dient als naslagwerk voor SimpelTreat 3.0. De spreadsheet-file op diskette aan dit rapport toegevoegd werd geschreven in MicroSoft EXCEL.

niet beschikbaar

Betreft een kwantitatieve beschrijving van de virus- en protozoaverwijderingscapaciteit van de verschillende processtappen die (gaan) worden toegepast voor de zuivering van Nederlands oppervlaktewater, op basis van Nederlandse en buitenlandse onderzoekgegevens. Daarbij wordt beschreven welke invloed verschillende procesparameters, ruw waterkwaliteit en micro-organisme-gebonden factoren op de verwijderingsefficientie hebben. Gezien het onvolledige beeld dat uit de literatuurgegevens is gekomen is de beschrijving conservatief opgesteld door uit te gaan van de meest kritische studies. De inventarisatie die in dit rapport wordt gemaakt is een weerslag van de huidige stand van de kennis. De beschikbare gegevens uit eigen en literatuur onderzoek geven een fragmentarisch beeld. De pretentie van dit rapport is daarom ook niet om aan te geven dat alle oppervlaktewater-zuiveringsprocessen in Nederland de weergegeven verwijdering van virussen en protozoa realiseren, maar om, daar waar gegevens ontbreken een betere inschatting te maken, en aan te geven waar een zuiveringsproces, dat goed is gedimensioneerd en goed wordt beheerst, toe in staat moet worden geacht. Waterleidingbedrijven kunnen aan de hand van metingen van virussen of protozoa in hun zuiveringsproces aantonen dat deze meer of minder effectief is dan in dit rapport wordt aangegeven. Het uitvoeren van locatie- en proces-specifieke metingen is altijd te prefereren, omdat dit inzicht geeft in welk verwijderingsrendement onder lokale condities wordt gerealiseerd.

niet beschikbaar

Betreft een kwantitatieve beschrijving van de virus- en protozoaverwijderingscapaciteit van de verschillende processtappen die (gaan) worden toegepast voor de zuivering van Nederlands oppervlaktewater, op basis van Nederlandse en buitenlandse onderzoekgegevens. Daarbij wordt beschreven welke invloed verschillende procesparameters, ruw waterkwaliteit en micro-organisme-gebonden factoren op de verwijderingsefficientie hebben. Gezien het onvolledige beeld dat uit de literatuurgegevens is gekomen is de beschrijving conservatief opgesteld door uit te gaan van de meest kritische studies. De inventarisatie die in dit rapport wordt gemaakt is een weerslag van de huidige stand van de kennis. De beschikbare gegevens uit eigen en literatuur onderzoek geven een fragmentarisch beeld. De pretentie van dit rapport is daarom ook niet om aan te geven dat alle oppervlaktewater-zuiveringsprocessen in Nederland de weergegeven verwijdering van virussen en protozoa realiseren, maar om, daar waar gegevens ontbreken een betere inschatting te maken, en aan te geven waar een zuiveringsproces, dat goed is gedimensioneerd en goed wordt beheerst, toe in staat moet worden geacht. Waterleidingbedrijven kunnen aan de hand van metingen van virussen of protozoa in hun zuiveringsproces aantonen dat deze meer of minder effectief is dan in dit rapport wordt aangegeven. Het uitvoeren van locatie- en proces-specifieke metingen is altijd te prefereren, omdat dit inzicht geeft in welk verwijderingsrendement onder lokale condities wordt gerealiseerd.

niet beschikbaar

In het onderzoek zijn 12 bedrijven gemonitord die geavanceerde oxidatie (H2O2 - UV) toepassen voor het zuiveren van drainwater. De vraagstelling was of dit leidde tot het voorkomen van groeiremming en tot het verminderen van waterlozing. De gewassen op de teeltbedrijven waren gerbera, roos, paprika, komkommer en tomaat. De water- en emissiestromen op de bedrijven zijn kwantitatief vastgelegd. De cijfers zijn vergeleken en bediscussieerd tussen de jaren 2010 en 2011 en tussen de bedrijven en vergeleken en met de berekende waarden van een waterstroommodel. Toepassing van geavanceerde oxidatie (AOX) leidde tot meer vertrouwen van de telers in de waterkwaliteit en op een enkel bedrijf tot het daadwerkelijk oplossen van gewasgroei problemen. Projectdeelname zorgde voor een grotere bewustwording van het watermanagement, een stimulans om van elkaar te leren en voor acties om dingen uit te proberen. Mede hierdoor waren de wateremissiecijfers in 2011 lager dan in 2010. In verschillende meetdagen is het effect van doseringsreeksen voor waterstofperoxide en UV op het opheffen van groeiremming en op de afbraak van gewasbeschermingsmiddelen gemeten. Effectieve doseringen voor het voorkomen van groeiremming zijn 15-25 mg/l H 2 O 2 en 100-250 mJ/cm2 UV. Toepassing van AOX geeft mogelijkheden om gewasbeschermingsmiddelen af te breken. De vracht kan aanzienlijk worden verminderd, maar er blijft altijd een kleine resthoeveelheid aan persistente middelen over. Een maximaal effect voor de afbraak van middelen tot beneden de MTR (=maximaal toelaatbaar risico) wordt verkregen met de dosering 25 mg/l H 2 O 2 en 500 mJ/cm2 UV

Het KRW project glastuinbouw waterproof substraatteelt kent in de uitvoering van werkpakket 5, Zuivering, 3 fases. De eerste fase betreft een studie van mogelijkheden om het spuiwater uit de kas te zuiveren. Resultaat van deze eerste fase is de selectie van 2 technieken die vervolgens in fase 2 op laboratoriumschaal getest worden. Dit rapport beschrijft in hoofdlijnen de werkzaamheden in fase 2. Resultaat van fase 2 is de selectie van techniek(en) die in fase 3 op pilotschaal getest zullen worden.

Het KRW project glastuinbouw waterproof substraatteelt kent in de uitvoering van werkpakket 5, Zuivering, 3 fases. De eerste fase betreft een studie van mogelijkheden om het spuiwater uit de kas te zuiveren. Resultaat van deze eerste fase is de selectie van 2 technieken die vervolgens in fase 2 op laboratoriumschaal getest worden. Dit rapport beschrijft in hoofdlijnen de werkzaamheden in fase 2. Resultaat van fase 2 is de selectie van techniek(en) die in fase 3 op pilotschaal getest zullen worden.

In het onderzoek zijn 12 bedrijven gemonitord die geavanceerde oxidatie (H2O2 - UV) toepassen voor het zuiveren van drainwater. De vraagstelling was of dit leidde tot het voorkomen van groeiremming en tot het verminderen van waterlozing. De gewassen op de teeltbedrijven waren gerbera, roos, paprika, komkommer en tomaat. De water- en emissiestromen op de bedrijven zijn kwantitatief vastgelegd. De cijfers zijn vergeleken en bediscussieerd tussen de jaren 2010 en 2011 en tussen de bedrijven en vergeleken en met de berekende waarden van een waterstroommodel. Toepassing van geavanceerde oxidatie (AOX) leidde tot meer vertrouwen van de telers in de waterkwaliteit en op een enkel bedrijf tot het daadwerkelijk oplossen van gewasgroei problemen. Projectdeelname zorgde voor een grotere bewustwording van het watermanagement, een stimulans om van elkaar te leren en voor acties om dingen uit te proberen. Mede hierdoor waren de wateremissiecijfers in 2011 lager dan in 2010. In verschillende meetdagen is het effect van doseringsreeksen voor waterstofperoxide en UV op het opheffen van groeiremming en op de afbraak van gewasbeschermingsmiddelen gemeten. Effectieve doseringen voor het voorkomen van groeiremming zijn 15-25 mg/l H 2 O 2 en 100-250 mJ/cm2 UV. Toepassing van AOX geeft mogelijkheden om gewasbeschermingsmiddelen af te breken. De vracht kan aanzienlijk worden verminderd, maar er blijft altijd een kleine resthoeveelheid aan persistente middelen over. Een maximaal effect voor de afbraak van middelen tot beneden de MTR (=maximaal toelaatbaar risico) wordt verkregen met de dosering 25 mg/l H 2 O 2 en 500 mJ/cm2 UV

Het project Glastuinbouw Waterproof zet in op een gesloten waterkringloop op substraatbedrijven. Onderzoek moet daarvoor nieuwe mogelijkheden creëren en doorontwikkelen. De drie sporen waarlangs dat gestalte krijgt zijn het opheffen van groeiremmingen als aanleiding voor spuien, intensiever hergebruik van drainwater door optimalisatie van de bemesting en tenslotte het zuiveren van lozingswater. Intensiever hergebruik van drainwater kan bedrijven duizenden euro’s per jaar besparen.

Het project Glastuinbouw Waterproof zet in op een gesloten waterkringloop op substraatbedrijven. Onderzoek moet daarvoor nieuwe mogelijkheden creëren en doorontwikkelen. De drie sporen waarlangs dat gestalte krijgt zijn het opheffen van groeiremmingen als aanleiding voor spuien, intensiever hergebruik van drainwater door optimalisatie van de bemesting en tenslotte het zuiveren van lozingswater. Intensiever hergebruik van drainwater kan bedrijven duizenden euro’s per jaar besparen.

Op bloembollenpercelen bij Egmond a/d Hoef worden twee zuiveringsmethoden getest om fosfaat te verwijderen uit bodem en slootwater. Het doel is het water te zuiveren van fosfaat om daarmee te voldoen aan de Europese Regelgeving voor de kwaliteit van oppervlaktewater.

In this study biofiltration is indicatively evaluated for its potential to remove fine dust from exhaust air of poultry houses. From this study it is concluded that biofiltration can be effective and applicable. In deze studie wordt de biofiltratie techniek indicatief beoordeeld op het vermogen om de ventilatielucht van pluimveestallen te zuiveren van fijnstof. Uit dit onderzoek blijkt dat biofiltratie een perspectiefvolle techniek is.

In this study biofiltration is indicatively evaluated for its potential to remove fine dust from exhaust air of poultry houses. From this study it is concluded that biofiltration can be effective and applicable.

Om de ammoniakemissie uit melkveestallen te verminderen is tot nu toe vooral aandacht besteed aan de vloeren in stallen. Voordeel hiervan is dat de vorming van ammoniak bij de bron wordt aangepakt. Nadeel is het spanningsveld tussen beloopbaarheid en emissievermindering. ASG onderzoekt daarom de mogelijkheden van het aanzuigen en zuiveren van kelderlucht. Modelberekeningen laten zien dat dit perspectiefvol is