Search

This study was carried out to develop a valid and reliable measuring tool specific to Turkish culture for determining the authentic leadership levels of school administrators. The research was carried out in 2020-2021 academic years with the participation of teachers who worked in the public primary schools, secondary schools and high schools in Istanbul. Based on the information obtained from the literature screening, the item pool of the draft scale was created. Scope validity analysis was performed using Lawshe technique. After the scope validity analysis, depending on the expert opinions, the item pool was reduced to 30 items. Exploratory factor analysis was carried out with data from 392 teachers. The total variance explained by the scale was determined to be 70.60%. The factor loadings of the items varied from 0.50 to 0.83. Seven Items were removed because they had loadings under multiple factors or had loading below 0.10. The scale was determined to have a 3-factor-structure with 23 items. There were 8 items in the factor of self-awareness, 5 items in the factor of transparency, and 10 items in the factor of decision making and morality. Pearson Product moment Correlation analysis was conducted to determine if there was a meaningful relationship between the exploratory factor analysis and those factors identified. Data from 389 teachers were included in the confirmatory factor analysis In order to check reliability of the scale Cronbach’s Alpha coefficient and Omega was calculated. Also Two Half-Tests (Spearman Brown) and the comparison of the items in the lower and upper 27% groups with the t-test were evaluated. All the analyses were carried out using SPSS 26 and AMOS software. The research results showed that \"Authentic Leadership Scale (ALS)\" was a valid and reliable measurement tool that has three factors, and could be used especially in leadership studies in educational organizations. Bu çalışma okul yöneticilerinin otantik liderlik düzeylerini belirlemeye yönelik, Türk kültürüne özgü olan geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini 2020-2021 eğitim öğretim yılında İstanbul ilindeki resmî ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapmakta olan öğretmenler oluşturmaktadır. Literatür taramasından elde edilen bilgilere dayanarak, taslak ölçeğin madde havuzu oluşturulmuştur. Lawshe tekniği kullanılarak kapsam geçerlik analizi yapılmıştır. Kapsam geçerlik analizi sonrasında ölçek 30 madde olarak belirlenmiştir. 392 öğretmene ait verilerle açımlayıcı faktör analizi yapılmıştır. Ölçeğin açıkladığı toplam varyans % 70.60 olarak tespit edilmiştir. Maddelerin faktör yüklerinin 0.50 ile 0.83 arasında olduğu bulunmuştur. Yapılan analizlerde 7 madde binişik madde olduğu için ölçekten çıkarılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda, ölçeğin 3 faktörlü olduğu ve 23 maddeden oluştuğu belirlenmiştir. Ölçeğin öz farkındalık boyutunda 8 madde, şeffaflık boyutunda 5 madde ve karar alma ve ahlak boyutunda ise 10 madde bulunmaktadır. Açımlayıcı faktör analizi ile belirlenen bu faktörler arasında anlamlı bir ilişki bulunup bulunmadığını belirlemek amacıyla Pearson Çarpım Moment Korelasyon analizi yapılmıştır. 389 öğretmenden oluşan farklı bir örneklem grubu ile doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi de üç faktörlü yapıyı doğrulamaktadır. Güvenirlik açısından ise Cronbach Alfa katsayısı, Omega, madde toplam korelasyonları, İki Yarı Test (Spearman Brown) ve maddelerin alt ve üst %27’lik gruplarda t-testi ile karşılaştırılması yapılmıştır. Bu analizler için SPSS 26 ve AMOS programları kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, Otantik Liderlik Ölçeği’nin eğitim örgütlerindeki liderlik çalışmalarında kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir.

In today’s competitive world, the efforts to change and regeneration of private schools that play a decisive role in the education sector are increasing day by day. In this direction, many master’s and doctoral thesis studies related to private schools were carried out. The aim of this research is to examine both thematic and methodical trends of graduate thesis related to private schools. Descriptional content analysis was used as a research method. It is thought that the general depiction of the studies as a whole will allow more effective reading of the studies made in the literature. For this purpose, the YÖK thesis database, which is the National Thesis Center, was used. The words \"private school\", \"private education institutions\" and \"college\" were used as keywords while scanning the YÖK thesis database. As a result of the screening, 230 master’s and doctoral thesis published between 2010 and 2021 were examined with these keywords and a total of 191 thesis were examined by subtracting thesis that did not fit the purpose. These theses were analyzed using the classification form according to the field, type, university, year, subject, methods and patterns, sampling, data collection tool and data analysis method. In the examined studies, it was observed that the number of master’s thesis was higher than the number of doctoral thesis and that the studies were mainly carried out in private schools in Istanbul. The studies carried out between 2018-2021 were more than the studies carried out between 2010 and 2018. In the studies, it was concluded that mostly quantitative methods and scanning patterns were selected as methods and purposeful sampling and variations were used as sampling methods. Variables in quantitative studies and cases focused on qualitative studies were classified and shown with tables in the study. Günümüz rekabet dünyasında eğitim sektörü içerisinde belirleyici bir şekilde rol oynayan özel okulların değişim ve yenileşme çabaları günden güne artmaktadır. Bu doğrultuda özel okullarla ilgili birçok yüksek lisans ve doktora tez çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmanın amacı; özel okullarla ilgili olarak yapılmış olan lisansüstü tezlerin hem tematik hem de yöntemsel eğilimlerinin incelenmesidir. Araştırma yöntemi olarak betimsel içerik analizi kullanılmıştır. Çalışmaların genel hatlarıyla bir bütün olarak resmedilmesi literatürde yer alan çalışmaların daha etkin bir şekilde okunmasına olanak sağlayacağı düşünülmektedir. Bu amaç doğrultusunda Ulusal Tez Merkezi olan YÖK tez veri tabanından yararlanılmıştır. YÖK tez veri tabanında tarama yapılırken anahtar sözcükler olarak “özel okul”, “özel öğretim kurumları” ve “kolej” kelimeleri kullanılmıştır. Tarama sonucunda bu anahtar kelimelerle 2010-2021 yılları arasında yayınlanmış olan 230 adet yüksek lisans ve doktora tezi incelenmiş, amaca uymayan tezler çıkartılarak toplam 191 tez incelenmiştir. Bu tezler; araştırmanın hangi alanda yapıldığına, türüne, üniversitesine, yılına, konusuna, yöntem ve desenlerine, örneklemine, veri toplama aracına ve veri analiz yöntemine göre bilimsel yayın sınıflama formu kullanılarak analiz edilmiştir. İncelenen çalışmalarda yüksek lisans tez sayısı doktora tez sayısına göre daha fazla olduğu ve çalışmaların ağırlıklı olarak İstanbul’daki özel okullarda yapıldığı gözlemlenmiştir. 2018-2021 arası yapılan çalışmalar ise 2010-2018 arasında yapılan çalışmalara oranla daha fazla olmuştur. Çalışmalarda yöntem olarak en çok nicel araştırma yöntemi ve tarama deseninin seçildiği, örneklem yöntemi olarak ise amaçlı örnekleme ve çeşitlerinin kullanıldığı sonucuna ulaşılmıştır. Nicel çalışmalarda değişkenler ve nitel çalışmalarda odaklanılan olgular sınıflandırılmış ve çalışma içerisinde tablolarla gösterilmiştir.

Eğitim ve iktidar toplum sosyolojisi bağlamında birbirinden uzak kavramlar değildir. Bu iki kavramı birçok düşünür ele almıştır. Bu makalede amacımız Foucault ve Nietzshe’nin eğitim ve iktidar ne tür bir ilişki olduğunu ortaya çıkarmaya çalışmaktır. Nietzshe eğitimin iktidar ilişkisinin anlaşılması için güç istemi kavramını kullanır. İnsanın yetişmesinden anladığı, iktidarın kendisini sürdürmesi adına öne sürdüğü eğitim politikalarını görür. Eğitim yoluyla ortaya çıkarılmaya çalışılan uzmanlaşma insanın vasat durumunu ortadan kaldırmadığı gibi aksine onu sürü insanı olmasına neden olur. Üst insanın yetişmesi için kültürel temelli bir yola başvurulması gerektiğini söyler. Toplumun epistemolojisi iktidarın ortaya koyduğu olgular üzerinden oluşturulduğunu ifade eder. Nietzshe’e göre eğitim bireyi politize eder ve iktidarın düzenini sürdürmesi için bir araca dönüşür. Foucault’a göre iktidar araç olarak insanın bedenini kullanır. İktidar her yerde bireyi takip eder. Gözetleme sayesinde bireyin bilgisi sürekli bir biçimde iktidarın alanına düştüğünden bireyin denetlenmesini sağlar. Eğitimin temelinde bu bilginin elde edilmesi ve kullanılması yatar. İktidar ve bilgi birbirine eklemlenerek bireyleri farkına varmadan o bilgi sarmalı içinde kendi geliştirdiği politikalarla yönetmeye çalışır., In the context of sociology, the concepts of education and power are closely related with each other. Throughout the history, these two concepts have been discussed by many thinkers in different contexts. Our aim, in this article, is to reveal what kind of relationship Foucault and Nietzsche put forward between education and power. Nietzsche comprehends the notion of will to power to comprehend the power dynamics in education. He considers government initiatives pertaining to education as means of self-maintenance. The specialization, which is tried to be revealed through education, does not eliminate the mediocre condition of man, on the contrary, it causes him/her to become a member of a mass. He contends that raising the upper class should follow a culturally grounded approach. According to the epistemology of society, facts imposed by the power constitute society. Nietzsche argues that education politicizes people and transform them into tools used by those in positions of power to uphold their social order. Power, in Foucault's view, employs the human body as an instrument. Everywhere an individual goes, power follows. Through surveillance, the power continuously gains access to the individual's knowledge, ensuring that the person is under their control. The gathering and use of this information is the cornerstone of education. It articulates power and knowledge in an effort to rule people using the laws it has created inside the cycle of knowledge.

In this study, a theoretical model framing the education processes of refugee children in Turkey is proposed. This model includes needs, risks, and opportunities, as well as the effects of various environments and actors in which refugee children are involved, on their educational experience. This model, which also focuses on the effects of global dynamics and local policies, has an integrative and developmental structure that allows new dimensions to be added. The method used in the study is secondary literature evaluation. Based on this method, this study synthesizes publications focusing on the various needs (psychological, cultural, and educational) of refugee children whose schooling rates are increasing day by day in Turkey, and on issues such as peer bullying, xenophobia, and trauma that these children face. Thus, the conditions of refugee children in their new environment and the cultural approach necessary for their successful adaptation to Turkey are described. The original model designed by the researcher has the claim to provide a framework for future research and practices in educational services to be provided to refugee children., Bu çalışmada, Türkiye'deki mülteci çocukların eğitim süreçlerini çerçeveleyen teorik bir model önerilmektedir. Bu model, mülteci çocukların içinde yer aldıkları çeşitli çevrelerin ve aktörlerin eğitim deneyimlerine etkilerinin yanı sıra ihtiyaç, risk ve olanak unsurlarını içermektedir. Küresel dinamiklerin ve yerel politikaların etkilerine de odaklanan söz konusu model, bütünleştirici ve yeni boyutların eklenmesine müsaade eden gelişimsel bir yapıya sahiptir. Çalışmada kullanılan yöntem ikincil veri değerlendirmesidir. Bu yönteme dayalı olarak bu çalışmada, Türkiye'deki okullaşma oranları her geçen gün hızla artan mülteci çocukların çeşitli ihtiyaçlarına (psikolojik, kültürel ve eğitimsel) ve bu çocukların karşılaştığı akran zorbalığı, yabancı düşmanlığı ve travma gibi konulara odaklanan yayınlar sentezlenmektedir. Böylece, mülteci çocukların yeni ortamlarındaki koşulları ve Türkiye’ye başarılı uyumları için gerekli olan kültürel yaklaşım betimlenmektedir. Araştırmacı tarafından tasarlanan özgün model, mülteci çocuklara sağlanacak eğitim hizmetlerindeki uygulamalara ve gelecekteki araştırmalara bir çerçeve sağlama iddiasına sahiptir.

The aim of this study is to examine and analyse the postgraduate thesis studies published in the national and international fields for writing for learning purposes in science education in the context of the determined criteria. For this purpose, national and international postgraduate theses prepared for writing in science education between 2010-2020 were reached and 37 national and 36 international thesis studies included in the study were examined. This study, which examines the theses prepared for writing in the field of science education, was carried out as a synthesis study and in this direction, 73 postgraduate theses were examined with a comprehensive and critical approach. As a result of the examination; In most of the national and international postgraduate theses, writing themes related to science achievement, science attitude, conceptual learning and scientific skills are preferred, theses are mostly carried out with experimental methods from quantitative research methods, mostly secondary school samples are studied, and academic achievement test is generally used as a data collection tool and t-test analyses were used in the analysis process. In addition, within the framework of the thesis studies analysed, it was revealed that writing activities had a positive effect on academic achievement, attitude, writing skills, writing proficiency, and creative writing levels. International theses; It has been determined that it differs from national theses with the themes of science news, professional development, technology-integrated writing, and information transformation. Based on the results of the study, it is suggested that the postgraduate theses, especially in the national field, conducted for writing for learning purposes in science education, are enriched from different aspects (scientific method, approach, subject, etc.) to fill the gap in this subject with studies. Bu çalışmanın amacı, fen eğitiminde öğrenme amaçlı yazmaya yönelik yapılan ulusal ve uluslararası alanda yayımlanan lisansüstü tez çalışmalarının belirlenen ölçütler bağlamında incelenerek analiz edilmesidir. Bu amaç doğrultusunda 2010-2020 yılları arasında fen eğitiminde yazmaya yönelik hazırlanan ulusal ve uluslararası lisansüstü tezlere ulaşılmış ve çalışma kapsamına giren 37 ulusal ve 36 uluslararası tez çalışması incelenmiştir. Fen eğitimi alanında yazmaya yönelik hazırlanan tezlerin irdelendiği bu çalışma, bir sentez çalışması olarak yürütülmüş ve bu doğrultuda 73 lisansüstü tez kapsamlı ve eleştirel bir yaklaşımla incelenmiştir. İnceleme sonucunda; ulusal ve uluslararası lisansüstü tezlerin çoğunda fen başarısı, fen tutumu, kavramsal öğrenme ve bilimsel becerilere ilişkin yazma temalarının tercih edildiği, tezlerin çoğunlukla nicel araştırma metotlarından deneysel yöntemlerle yürütüldüğü, en fazla ortaokul düzeyindeki örneklemler üzerinde çalışıldığı, genellikle veri toplama aracı olarak akademik başarı testinden yararlanıldığı ve analiz sürecinde t-testi analizlerine başvurulduğu belirlenmiştir. Ayrıca analiz edilen tez çalışmaları çerçevesinde; fen bilimleri akademik başarısı, tutumu, yazma becerileri, yazma yeterlilikleri, yaratıcı yazma düzeyleri üzerinde yazma faaliyetlerinin olumlu anlamda etkisi olduğu ortaya konulmuştur. Uluslararası tezlerin; bilim haberleri, mesleki gelişim, teknoloji entegrasyonlu yazma, bilgiyi dönüştürme temalarıyla ulusal tezlerden ayrıştığı tespit edilmiştir. Çalışma sonuçlarından hareketle fen eğitiminde öğrenme amaçlı yazmaya yönelik yürütülen özellikle ulusal alanda bulunan lisansüstü tezlerin farklı açılardan (Bilimsel yöntem, yaklaşım, konu vb.) zenginleştirilerek bu konudaki açığın yapılan çalışmalarla doldurulması önerilmektedir.

© 2022. Milli Egitim. All Rights Reserved.The purpose of this study is to conduct translation, linguistic equivalence, validity, reliability and item analysis studies for the adaptation of the scale developed by Van Dam, Schipper and Runhaar (2010) for teachers’ entrepreneurial behaviors into Turkish. The working group of the research consists of 422 teachers working in public schools on the Anatolian side of Istanbul in the academic year 2020-2021. The Turkish form of the scale was created using forward (English-Turkish) and backward (Turkish-English) translation methods in line with the opinions of field experts. In order to test the language equivalence of the scale, Turkish and original English forms were administered to 42 English teachers at three-week intervals, and positive and significant relationships were found between the scores obtained from both scales. Explanatory and confirmatory factor analysis was carried out within the scope of validity study and it was determined that the scale has a 3-dimensional structure that explains %61.986 of the total variance. Within the scope of the reliability study, the Cronbach Alpha (α) reliability coefficient of the general and sub-dimensions of the scale was.719 and.863; McDonald Omega (ω) coefficient was calculated to have values between.723 and.869 and Combined Reliability (cR) coefficient between.824 and.891. Item-Test Correlation and Sub-Upper Group Analysis were used to determine the item analysis. As a result of these analyzes, it was concluded that each item of the scale is distinctive. Öz: Bu araştırmanın amacı Van Dam, Schipper ve Runhaar (2010) tarafından öğretmenlerin girişimci davranışlarına yönelik geliştirilen ölçeğin Türkçe’ ye uyarlamasına yönelik çeviri, dilsel eşdeğerlik, geçerlik, güvenirlik ve madde analizi çalışmalarını yapmaktır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2020 – 2021 eğitim ve öğretim yılında İstanbul ilinin Anadolu Yakasındaki devlet okullarında görev yapan 422 öğretmen oluşturmaktadır. Ölçeğin Türkçe formu alan uzmanlarının görüşleri doğrultusunda ileri (İngilizce-Türkçe) ve geri (Türkçe-İngilizce) çeviri yöntemleri kullanılarak oluşturulmuştur. Ölçeğin dil eşdeğerliliğini test etmek amacıyla Türkçe ve orijinal İngilizce formu üç hafta arayla 42 İngilizce öğretmenine uygulanmış ve her iki ölçekten elde edilen puanlar arasında pozitif ve anlamlı ilişki saptanmıştır. Geçerlik çalışması kapsamında açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi gerçekleştirilmiş ve ölçeğin toplam varyansın %61.986’sını açıklayan 3 boyutlu bir yapıya sahip olduğu tespit edilmiştir. Güvenirlik çalışması kapsamında ölçeğin geneli ve alt boyutlarının Cronbach Alfa (α) güvenirlik katsayısı .719 ile .863; McDonald Omega (ω) katsayısı.723 ile .869 ve Birleşik Güvenirlik (cR) katsayısı .824 ile .891 arasında değerler aldığı hesaplanmıştır. Madde analizinin belirlenmesinde Madde-Test Korelasyonu ve Alt-Üst Grup Analizi kullanılmıştır. Bu analizlerin neticesinde ölçeğin her bir maddesinin ayırt edici olduğu sonucuna ulaşılmıştır

ÖZ Toplumsal değişme farklı yönleri bulunan bir kavramdır ve herhangi bir toplumun hareketsiz olduğu iddia edilemez. Her toplumda sürekli bir dinamizm ve değişme görülür. Ancak bu değişme her alanda ve her zaman açık olmayabilir. Toplumsal değişme hız bak

Bu çalışmada Finlandiya’da geliştirilmiş olan oyunun gücünü ve yetişkin çocuk ortaklığını savunan Anlatı Oyun Pedagojisi (Narrative Play Pedagogy) tanıtılmıştır. Çalışma kapsamında yaklaşımın teorik ve felsefi temellerine, eğitim ortamına, yetişkin rollerine, günlük eğitim akışına, planlama, uygulama ve değerlendirme sürecine ilişkin bir kavramsal çerçeve çizilmeye çalışılmıştır. Anlatı Oyun Pedagojisi, Hakkarainen ve Bredikyte tarafından 1990’lı yılların sonunda geliştirilmiştir. Teorik ve felsefi temelleri büyük oranda Kültürel Tarihsel Kurama ve Profesör Vasili Davydov ve ekibinin ileri sürdüğü görüşlere dayanmaktadır. Bu yaklaşımda çocuk oyunlarını geliştirme, genişletme ve oyun ile öğrenme hedefleri arasındaki geçişi kolaylaştırma amaçlanmıştır. Uygulamalar, çocuğu oyuna davet eden okul içi ve okul dışı çeşitli öğrenme ortamlarında yürütülür. Çocuklar anlatı oyun dünyalarında farklı yaşlardaki akran grupları ve yetişkin oyun ortakları ile hayali roller üstlenerek maceralar yaşarlar. Anlatı Oyun Pedagojisi, Türkiye’de okul öncesi eğitim kurumlarında oyun kültürünü geliştirmek için ilham verici bir örnek olarak uzmanlara ve uygulayıcılara yol gösterici olabilir. This study introduces the pedagogy of narrative play, a method developed in Finland to preserve the power of play and support adult-child partnerships. It attempts to design a conceptual framework encompassing the theoretical and philosophical foundations of the approach, the educational environment, roles discharged by adults, daily flow, planning, implementation and evaluation process. Hakkarainen and Bredikyte developed the narrative play pedagogy in the late 1990s. Essentially, this methodology is theoretically and philosophically grounded in Vygotsky’s cultural-historical theory of development and the opinions expressed by Professor Vasili Davydov and his team. This approach aims to devise games for children and facilitate the transition between play and school learning tasks. The pedagogy is practised in varied in-school and out-of-school environments that invite children to play. Children experience adventures in fictional worlds, playing imaginary roles with peers of different ages as well as adults as their acting partners. Narrative play pedagogy can guide experts and practitioners and represents an inspiring example of constructing a game-based learning culture in preschool education institutions in Turkey.

The skill \"easily adapting of brain to the environment in early childhood years\" is named as neuroplasticity. Preschool period is seen as an incredibly critical period in terms of neuroplasticity because in this period, brain is an incredibly sensitive for the stimulus in environment. Synaptic connections between neurons in child’s brain are established with positive stimulus given for child and in this way, easier and more lasting learnings realize starting from this. It is thought that educational programs prepared for preschoolers should be aimed at the functional rules and multidevelopment of brain. Therefore, the aim of this study is to investigate the indicators in the MoNE 2013 Pre-School Education Program in terms of brain-based learning approach. In this context, it is tried to determine which parts of the brain the indicators in the program are based on. The research conducted as a case study design. The data were obtained by the means of Brain Parts Control List developed by the researches and consisting of 7 dimension and 19 sub-dimensions. In data analyses, Pearson Correlation and frequency analyses were used. It was found that there is a huge amount of the indicator number activating Broca Area (speaking, expressive language control and motor control) and Dorsal Lateral Cortex (high-level thinking skills). Beynin erken çocukluk yıllarında çevreye kolaylıkla uyum sağlama becerisine nöroplastisite denilmektedir. Okul öncesi dönem ise; nöroplastisite açısından oldukça kritik bir dönem olarak görülmektedir. Okul öncesi dönemde beyin, çevredeki uyaranlara karşı oldukça duyarlıdır. Çocuğa verilen olumlu uyaranlar ile çocuğun beynindeki sinir hücreleri arasında sinaptik bağlantılar kurulmakta ve bu sayede daha kolay ve kalıcı öğrenmeler gerçekleşmektedir. Bu nedenle, okul öncesi dönemde verilen eğitim; çocuklara kazandırılmak istenen bilgi, beceri ve davranışlar açısından oldukça önem arz etmektedir. Buradan yola çıkarak, okul öncesi dönem çocuklarına yönelik hazırlanan eğitim programlarının beynin işleyiş kurallarına ve beynin çok yönlü gelişimine yönelik hazırlanması gerektiği düşünülmektedir. Dolayısıyla bu çalışmanın amacı; MEB (2013a) Okul Öncesi Eğitim Programı’ndaki kazanımlara ait göstergelerin beyin temelli öğrenme yaklaşımı açısından incelenmesidir. Bu bağlamda, programda yer alan kazanımlar ve göstergelerin beynin hangi bölümlerini temel aldığı tespit edilmeye çalışılmıştır. Durum çalışması deseninde yürütülen bu araştırmanın verileri; araştırmacılar tarafından geliştirilen, 7 boyut ve 19 alt boyuttan oluşan Beyin Bölümleri Kontrol Listesi aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde Pearson Korelasyon ve frekans analizleri kullanılmıştır. Broca Alanı’nı (konuşma, ifade edici dil kontrolü ve motor kontrol) ve Dorsal Lateral Korteks’i (üst düzey düşünme becerileri) etkinleştiren oldukça yüksek sayıda gösterge olduğu bulunmuştur.

Eğitim sosyolojisi, sosyolojinin bir alt disiplini olarak kabul edilmektedir. Eğitim sosyolojisi, toplumsal bir kurum olarak eğitimi ve eğitim kurumunun diğer toplumsal kurumlarla ilişkisini; eğitimin amacı ve işlevlerini; sosyalleşme ve eğitimi; toplumsal sorunların eğitimle ilişkisini; öğrenci, öğretmen, veli ve okul yönetiminin hem kendi aralarındaki hem de birbirleriyle olan ilişkilerini; öğrenci başarısını etkileyen sosyolojik değişkenleri; eğitim ve fırsat eşitliğini; sosyolojik açıdan öğretmenlik mesleğini; kısaca eğitim ve toplumla ilişkili bütün meseleleri incelemektedir. Oldukça geniş bir inceleme alanına sahip olan eğitim sosyolojisi, eğitim olgusunu sosyolojik olarak açıklamaya çalışmaktadır. Eğitim, XIX. yüzyılın sonu ve XX. yüzyılın başından bu yana Batı'da sosyolojinin inceleme konusu olmuştur. Osmanlı-Türk modernleşme sürecinde de XIX. yüzyıl Osmanlı aydınlarının eğitimi sosyolojik bir yaklaşımla ele alma çabalarından söz etmek mümkündür. Ancak eğitim sosyolojisinin öğretmen yetiştiren kurumlarda bir ders olarak okutulması Cumhuriyet Döneminde gerçekleşmiştir. Ders kitabı mahiyetinde ilk eğitim sosyolojisi kitabı da 1953 yılında Nusret Köymen tarafından yayımlanmıştır. Bu araştırmada Türkiye'de eğitim sosyolojisi alanında yazılmış olan ders kitaplarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla 1953 yılında Nusret Köymen tarafından yayımlanan ilk Eğitim Sosyolojisi ders kitabından günümüze kadar eğitim sosyolojisi alanındaki ders kitapları içerik, yazar, kaynakça bakımından incelenmiştir. Ulaşılabilen eğitim sosyolojisi kitapları tek tek ele alınmış ve özetlenmiştir. Araştırma sonucunda, eğitim sosyolojisinin Türkiye'deki gelişim serüveninin, bu alanda yazılan ders kitaplarının sayısını, içeriğini ve kitaplara olan ihtiyaç durumunu belirlediği ortaya çıkmıştır. Eğitim sosyolojisinin bir ders olarak öğretmen yetiştiren kurumlarda okutulduğu dönemlerde, ona duyulan ihtiyaç ve önem artmış, bu nedenle kaynak kitapların sayısında da artış olmuştur. Son dönemlerde eğitim sosyolojisine olan ilginin artışı da ders kitaplarının artışıyla doğru orantılıdır. Sociology of Education is considered as a sub-discipline of sociology. Sociology of Education examines the education as a social institution and the relationship of educational institution with other social institutions; the purpose and functions of education; socialization and education; the relationship of social problems with education; the relations between students, teachers, parents and school administration both among themselves and with each other; sociological variables affecting student success; equality of education and opportunity; the teaching profession in sociological terms; in short all issues related to education and society. The Sociology of Education, which has a wide field of study, tries to explain the phenomenon of education sociologically. Education has been the subject of sociology in the West since the end of 19th century and the beginning of 20th century. It is also possible to talk about the efforts of the Ottoman intellectuals of the 19th century to deal with education with a sociological approach in the Ottoman-Turkish modernization process. However, the teaching of Sociology of Education as a course in teacher-training institutions took place during the Republican Period. The first Sociology of Education book as a textbook was published by Nusret Köymen in 1953. In this study, it is aimed to examine the textbooks written in the field of Sociology of Education in Turkey. For this purpose, the textbooks in the field of Sociology of Education have been examined in terms of content, author and bibliography from the first Sociology of Education textbook published by Nusret Köymen in 1953 to today. The accessible Sociology of Education books are discussed and summarized one by one. As a result of the research, it was revealed that the development adventure of the Sociology of Education in Turkey determined the number and content of the textbooks written in this field and the need for them. The need and importance for Sociology of Education increased during the periods when it was taught as a course in teacher training institutions and therefore there has been increase in the number of reference books. The increment in the interest in the Sociology of Education in recent years is directly proportional to the increase in the textbooks.

It is consideredthat designing and producing ICT resources and applications in accordance withthe use and access of all kinds of disability groups, will make the learningand teaching process useful for all stakeholders. From this perspective, inthis study, the opinions of teachers with disabilities regarding self-efficacyperceptions related to integration of ICT into learning and teaching processwere collected through the Technology Integration Indicators Scale. Inaddition, the obstacles faced by disabled teachers in integrating ICT intotheir courses and their suggestions for effective integration of ICT intocourses were collected through semi-structured questions. Frequencies andthematic analysis were used to analyze the data. A total of 26 disabledteachers participated in the study. Most of the teachers have high level oftechnology literacy and have the knowledge and skills to integrate ICT intotheir courses. In addition, teachers stated that they are engaged in activitiesthat will contribute to their professional development, that they haveknowledge about ethics and policies related to the use of technology and that theyapply them to their lives, they inform their students about these issues, useICT resources and practices in their schools and classes in order to benefitfrom the opportunities provided by technology in the highest level of learningand teaching process., Bilgi ve İletişimTeknolojilerinin (BİT) her türlü engel grubunun kullanımına ve erişimine uyguntasarlanması ve üretilmesinin, öğrenme ve öğretme sürecinin tüm paydaşlarınınkullanımını elverişli duruma getireceği düşünülmektedir. Bu noktadan hareketlebu çalışmada engelli öğretmenlerin BİT’i öğrenme ve öğretme sürecineentegrasyonuna ilişkin özyeterlik algıları, Teknoloji Entegrasyonu GöstergeleriÖlçeği aracılığıyla toplanmıştır. Ayrıca engelli öğretmenlerin BİT’i derslerineentegre etme uygulamaları, süreçte karşılaştıkları engeller ve BİT’in derslereetkili entegrasyonuna ilişkin önerileri yarı yapılandırılmış sorulararacılığıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler frekans ve tematik analizyoluyla çözümlenmiştir. Toplam 26 engelli öğretmenin katıldığı araştırmada,öğretmenlerin çoğunun teknoloji okuryazarlık düzeylerinin yüksek olduğu, BİT’iderslerine entegre etme bilgi ve becerilerine sahip oldukları görülmüştür.Ayrıca öğretmenlerin mesleki gelişimlerine katkı sağlayacak faaliyetlerdebulundukları, teknoloji kullanımına ilişkin etik ve politikalarla ilgilikonularda bilgi sahibi oldukları, yaşamlarına uyguladıkları ve bu konulardaöğrencilerini bilgilendirdikleri, öğrenme ve öğretme sürecinde teknolojininsağladığı olanaklardan en üst düzeyde yararlanabilmek amacıyla okullarındaki,sınıflarındaki BİT kaynak ve uygulamalarını kullandıkları anlaşılmıştır.

Students are the most important component of national human capital stock/assets that should never be wasted. The concept of demographic window of opportunity underscores the importance of timely acquisition of knowledge and skills. Student-centricity should be considered as matching the preferences and priorities of the students with the demands and expectations of the society in a way that produces a quality distinction. Higher education organizations act as an interface in this matching process. Such an approach will make a significant contribution to strengthening individual competencies, and increasing national capacities and performances. Entrepreneurship should be considered as an individual’s making a difference by showing his/her ability to produce innovative ideas and applications by using his/her knowledge and experiences during the process of fulfilling duties and responsibilities, and to offer new solutions and alternatives to problems. Therefore, every field of higher education (university, faculty, and department, institute and program) should be restructured to align with this perspective. The process should be designed to enable the students to be aware of the universal data, knowledge level and application models in the field of study, to learn the philosophy of the field, and to receive the training that will improve their abilities. In this new architecture, higher education organizations’ unique structures, decisions and practices have a critical role and function. However, higher education public authorities should ensure that the new generation student-centered approach is handled as a high-priority strategic target in all higher education organizations, in terms of capacities and performances. Ranking universities in this respect will positively affect the results of the structural change as well., Öğrenciler, kesinlikle israf edilmemesi gereken ulusal beşeri sermaye stokunun/aktifinin en önemli bileşenidir. Demografik fırsat penceresi konsepti, bilgi ve beceri kazanma/kazandırma işlevinin zamanında yapılması gereğine vurgu yapmaktadır. Öğrenci odaklılık, öğrencinin tercih ve önceliği ile toplumun talep beklentisinin kaliteli farklılık üretecek şekilde örtüştürülmesi olarak ele alınmalıdır. Yükseköğretim kurumları bu örtüştürme sürecinde arayüz fonksiyonu görmektedir. Böyle bir yaklaşım, bireysel yetkinliklerin güçlenmesine, ulusal kapasitelerin ve performansların artırılmasına önemli katkı sağlayacaktır. Girişimcilik, bireyin sahip olduğu, edindiği bilgi ve beceriyle, üstlendiği görev, yetki ve sorumluluklar sürecinde, yeni uygun öneriler, alternatifler içeren fikirler ve uygulamalar üretebilme farklılığı olarak ele alınmalıdır. Dolayısıyla, yükseköğretimin her alanı (yükseköğretim kurumları, önlisans, lisans ve lisansüstü bölümler ve programlar bazında) bu perspektife uygun şekilde yapılandırılmalıdır. Süreç, öğrencinin öğrenim gördüğü alandaki evrensel veri ve bilgi düzeyi ile uygulama modellerinden haberdar olmasını, alanın felsefesine vakıf olmasını, bireysel yetkinliklerini geliştirecek eğitim-öğretim almasını mümkün kılacak şekilde tasarlanmalıdır. Bu yeni mimaride, yükseköğretim kurumlarının kendine özgü yapıları, karar ve uygulamaları elbette kritik rol ve fonksiyona sahiptir. Bununla beraber yükseköğretim kamu otoritesi, yeni nesil öğrenci odaklılığının, yükseköğretim kurumlarının tümünde, sahip olunan kapasiteler ve uygulama mekanizmaları bazında, öncelikli, stratejik hedef olarak ele alınmasını sağlamalıdır. Yükseköğretim kurumu sıralamalarının, yükseköğretim kamu otoritesi tarafından bu açıdan da yapılmaya başlanması, yapısal değişimin sonuçlarını olumlu yönde etkileyecektir.

In the 2030 Agenda for Sustainable Development, adopted by the United Nations General Assembly in 2015, it was emphasized that quality and inclusive education form the basis of a sustainable future and development. Inclusive education is an understanding of education that values diversity, arises based on the principle of social justice and equality, and is committed to ensuring that no children be excluded from the education process for reasons such as gender, social class, health, and success. Inclusive education practices are becoming widespread all over the world and importance is given to channelling students with differences to general education institutions. In this study, it was intended to help to identify problems and needs of the existing education system by determining the opinions, knowledge, and practices of social studies teachers for inclusive education in Turkey. The study was carried out using a survey model with 313 social studies teachers. A questionnaire was used as the data collection tool. According to the findings of the research, although teachers generally have positive opinions about inclusive education, it was seen that a significant portion of them did not have an adequate and efficient level of knowledge and in-class practices. The rate of participants who saw themselves successful in terms of inclusive education practices varies depending on disadvantaged student groups. In addition, teachers' personal opinions, perceptions of self-efficacy, and classroom practices for inclusive education differ for variables such as gender, professional experience, educational status, and prior knowledge. Participants saw the most important barriers to inclusive education as curriculum, social perception, and practices., Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 2015 yılında kabul edilen “Sürdürülebilir Kalkınma için 2030 Gündemi”nde sürdürülebilir bir gelecek ve kalkınmanın temelini kaliteli ve kapsayıcı eğitimin oluşturduğu vurgulanmaktadır. Kapsayıcı eğitim, çeşitliliğe değer vererek, sosyal adalet ve eşitlik kavramlarının ön plana çıktığı, bütün çocukların eğitim hakkı olduğu ilkesine dayanarak ortaya çıkan, cinsiyet, sosyal sınıf, sağlık ve başarı gibi nedenlerle kimsenin eğitim sürecinden dışlanmaması gerektiğini savunan eğitim anlayışıdır. Kapsayıcı eğitim uygulamaları dünyada her geçen gün yaygınlaşmakta, farklılıklara sahip öğrencilerin genel eğitim kurumlarına yönlendirilmesine önem verilmektedir. Bu çalışma ile Türkiye’deki sosyal bilgiler öğretmenlerin kapsayıcı eğitime ilişkin düşünce, bilgi ve uygulamaları tespit edilerek konuya dair mevcut sorun ve ihtiyaçların belirlenmesine katkı sağlamak amaçlanmıştır. Çalışma 313 sosyal bilgiler öğretmeni ile tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak anket kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmenlerin kapsayıcı eğitime yönelik genellikle olumlu düşünceye sahip olmalarına rağmen, önemli bir kısmının bilgi seviyeleri ile sınıf içi uygulamalarının yeterli ve etkin düzeyde olmadığı görülmüştür. Katılımcıların kapsayıcı eğitim uygulamaları bakımından kendilerini başarılı görme oranları ise dezavantajlı öğrenci gruplarına göre farklılık göstermektedir. Ek olarak öğretmenlerin kapsayıcı eğitime yönelik kişisel düşünceleri ve öz-yeterlik algıları ile sınıf içi uygulamaları cinsiyet, mesleki deneyim, eğitim durumu ve önbilgi değişkenlerine göre çeşitli açılardan farklılık göstermektedir. Katılımcılar kapsayıcı eğitimin önündeki en önemli engelleri; öğretim programı, toplumsal algı ve uygulamalar olarak görmektedirler.

Bu araştırma, liselerdeki yenilik yönetimi becerilerine ilişkin algı düzeylerini çeşitli değişkenler açısından incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma evreni, 2018 - 2019 Eğitim-Öğretim Yılı Şanlıurfa ili merkez ilçelerindeki ortaöğretim kurumlarında görev yapan 2.330 öğretmeni kapsamaktadır. Örneklem seçiminde seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Evrende p=.05 hata payı için örneklem sayısı 329 olarak önerilmektedir. 355 katılımcının verileri analiz edilmiştir. Çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden olan tarama modeli kullanılmıştır. Veriler, 5’li Likert tipi maddelerden oluşan “Okullarda Yenilik Yönetimi Becerileri” ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Ölçeğin geçerli, güvenilir ve güçlü ölçekler olduğu anlaşılmaktadır (Cronbach Alpha > .70). Verilerin normallik testleri yapılmış ve verilerin normal dağılım gösterdikleri anlaşılmıştır (basıklık ve çarpıklık -1,0 - +1,0). Sosyo-demografik değişkenler analiz edilirken her bir değişken için normallik testi yapılmış ve verilerin normal olup olmamasına göre “t Testi”, “Mann-Whitney U”, “Tek Yönlü Varyans (ANOVA)” ve “Kruskall-Wallis H Testi” analizleri kullanılmıştır. Yapılan analiz neticesinde öğretmenlerin yenilik yönetimi becerilerine ilişkin algı düzeylerinin tüm alt boyutlar için “yüksek” düzeydedir. Cinsiyet, kıdem, okul türü, branş, öğrenim seviyesi, medeni durum ve öğretmen sayısı değişkenleri açısından anlamlı farklılık tespit edilmemişken yaş, öğrenci sayısı, hizmet süresi ve idareci sayısı değişkenleri bakımından anlamlı farklılık saptanmıştır., This study is conducted to examine the perception levels of innovation management skills in high schools in terms of various variables. The research sampling includes 2,330 teachers working in secondary education institutions in the Şanlıurfa in the 2018-2019 Academic Year. Convenience sampling method was used in sample selection. The sample size for p = .05 margin of error in the universe is suggested as 329. Data of 355 participants were analyzed.Descriptive survey model was used in the study. The data were collected using “Innovation Management in Schools” scale, which consist of five-point Likert-type items. The “t test” and “Mann-Whitney U” tests were used for 2-groups variables and “one-way variance (ANOVA)” and “Kruskall-Wallis H” analyzes were used for variables with more than two groups. As a result of the analysis, the perception levels of teachers regarding innovation management skills are at the "high" level for all sub-dimensions. There was no significant difference in gender, seniority, school type, branch, education level, marital status and number of teachers, while a significant difference was found in age, number of students, term of office and number of administrators.

Araştırma, biyoloji öğretmen adayı öğrencilerinin, lisansüstü eğitim almak isteme-istememe konusundaki görüşleri ile yaşadıkları kaygılarını belirlemeyi amaçlayan bir çalışmadır. Bu amaç doğrultusunda biyoloji öğretmen adaylarının görüşeri cinsiyet ve sınıf düzeyi bakımından ele alınarak incelenmiştir. Çalışma 2019-2020 eğitim-öğretim yılı güz döneminde gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunu Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Biyoloji Eğitimi Anabilim Dalı’nda birinci ve dördüncü sınıfta öğrenim gören kırk iki öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak online görüş anketi kullanılmıştır. Verilerin analizi sürecinde, öğretmen adaylarının verdikleri cevaplar ve benzer ifade gruplarından, tekrarlanma sıklıkları frekans (f) ve yüzde (%) değerleri verileri tablolaştırılmıştır. Verilerin analizi incelendiğinde öğretmen adaylarının lisansüstü eğitime yönelik görüşlerinin farklılaşmasında; sosyoekonomik şartlarının, çalışma hayatına atılma gerekliliğinin, akademik kadroya dahil olamama düşüncesinin, çalışma durumundan dolayı vakit probleminin olabileceğinin, kendilerini akademik kariyer için yeterli bilgi ve donanımda hissetmemelerinin önemli düzeyde etkili olduğu görülmüştür. Katılımcıların görüşlerinde cinsiyetleri bakımından anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Sınıf düzeyi yükseldikçe lisansüstü eğitim alma isteme durumunda isteksizlik artışı görülmüştür. Bu çalışma doğrultusunda biyoloji öğretmen adaylarının, lisansüstü eğitim programlarının hedef ve amaçları hakkında bilgilendirilme ve aydınlatılma ihtiyaçlarının olduğu sonucuna varılmıştır., This research is a study aiming to determine the opinions and anxieties of the prospective students in biology teachers about wanting to receive postgraduate education or not. In line with this target, the opinions of biology teacher candidates were analyzed by also considering gender and grade level. This study was carried out in the fall semester of 2019-2020 academic year. The participants of the study consisted of 42 freshman and senior pre-service teachers studying at Gazi University Faculty of Education Division of Biology Education. It was used an online survey as a data collection instrument in this research to get their opinions. During analysis of the data, the repetition frequency, frequency (f) and percentage (%) values of the answers given by respondent and similar answers were tabulated then their graphics were created. When the data was analyzed, it was seen that socioeconomic conditions, the necessity of entering the working life, the idea of not being included in the academic staff, the time problem due to the working situation, not feeling themselves with sufficient knowledge and equipment for an academic career were found to be significantly influential in differentiating the thoughts of the pre-service teachers for graduate education. There was no notable difference in the opinion s of the participants in terms of their gender. As the class level increased, there was an augmentation in reluctance to ask for postgraduate education.In line with this study, it was concluded that biology teacher candidates need to be informed and enlightened about the goals and postgraduate education programs.

Aristoteles, eğitim konusunu insana özgü olduğunu düşündüğü niteliklerden yola çıkarak hem birey hem de devlet açısından ele alır. Ona göre “toplumsal bir hayvan” olan insan ancak toplum ve devlet içinde iyi bir yaşama kavuşabilir. Diğer yandan bireyin amacı da iyi yaşama ulaşmaktır. Bu bakımdan insanın iyi bir topluma ve iyi bir devlete ihtiyacı vardır. Kişilerin eğitimi onların iyi bir yaşama ulaşmaları için gereklidir ve bu eğitimi sağlaması gereken de devlettir. Halkın eğitimini devletin sorumluluğu altında gören Aristoteles, bir insanın nasıl yetiştirilmesi gerektiği sorusunu farklı açılardan ele alarak yanıtlar. Bu çalışmada Aristoteles’in eğitim konusunu, birey ve devlet açısından nasıl ele aldığı gösterilmeye çalışılacaktır., Aristotle deals with the concept of education from the viewpoint of both individual and state by looking at the qualities that he considers human-specific. According to him, human being who is by nature a "social animal" can attain a better life only in society and state. On the other hand, the aim of the individual is to achieve the better life. In this regard, human beings need a good society and a good state. Training of persons is a key to achieve their good life and the state should supply this training. Aristotle, who argues that the state is responsible for the public education, answers the question of how a person should be trained by considering different perspectives. This study attempts to indicate how Aristotle deals with the concept of education within the context of individual and state.

After the Covid-19 epidemic, which affected the whole world, distance education was carried out over the internet and TV instead of face-to-face training in classrooms. Experimentation, which is an integral part of science lessons, is a point that needs to be researched how it is carried out in the distance education process. With this study, it was aimed to investigate teachers’ opinions about experimenting in science lessons in the distance education process. The study conducted with 34 science teachers. Four open-ended questions developed by researchers were asked to the teachers in order to investigate their opinions about experimenting in the distance education process. Content analysis of the obtained data was carried out. In the results obtained, teachers stated that experimenting in the distance education process was difficult due to material and technical deficiencies, students’ motivation was low and they were insuficient to activate students. However, they also stated that conducting some experiments was safer and the visuality attracted the attention of the students. As long as distance education continues, studies in which model proposals for conducting experiments, which are an integral part of science lessons should be developed. © 2020, Milli Egitim. All Rights Reserved.

Bu araştırmanın amacı Fen Bilimleri öğretmenlerinin Covid-19 salgını 2020 Bahar döneminde ülkemizde yürütülen “uzaktan eğitim” çalışmaları hakkındaki düşüncelerini tespit etmektir. Çalışmaya katılan 10 öğretmenin deneyimlerini ortaya çıkarmak amacıyla araştırmada nitel yöntemlerden “örnek olay çalışması” kullanılmıştır. Araştırmada görev alacak öğretmenler belirlenirken “amaçlı örnekleme” tekniğinden yararlanılmıştır. Öğretmenlerin süreçte “uzaktan eğitim deneyimlerini” tespit etmeye yönelik 12 açık uçlu soru hazırlanmıştır. Öğretmenler ile salgın sürecinde yüz yüze görüşmenin mümkün olmaması nedeni ile sorular katılımcılara e-posta yoluyla gönderilmiştir. Öğretmenlerin verdikleri cevaplardan elde edilen veriler içerik analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular incelendiğinde öğretmenler EBA’yı bu süreçte aktif olarak kullandıklarını, “canlı ders” uygulamasının başlamasıyla da uzaktan eğitimin daha verimli hale geldiğini ifade etmişlerdir. Öğretmenler ilk zamanlarda sistemden kaynaklanan teknik sıkıntılar yaşamış olmalarına rağmen, daha sonra bu sıkıntıların kısmen ortadan kalktığını ifade etmişlerdir. Öğretmenler için en önemli problem internet, bilgisayar, akıllı telefonu olmayan öğrencilerin uzaktan eğitim sürecinden faydalanamaması olmuştur. Öğretmenler önümüzdeki dönemlerde yüz yüze eğitime alternatif “tamamlayıcı eğitimin” hep var olması gerektiğini ifade etmişlerdir. Canlı dersler ilk başladığı zamanlarda tedirginlik yaşayan öğretmenlere bu konuda sonraki süreçte “hizmet içi eğitimlerin” düzenlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Sonuç olarak, okulların 2020 Güz döneminde açılması durumunda idareci, öğretmen ve öğrencilerin virüsün bulaşıcılığını azaltmak amacı ile dikkat etmesi gereken durumlar öneriler halinde listelenmiştir.

This article focuses on the reported experiences of Muslim students that regularly shift between Muslim ‘supplementary education’ (including its traditional confessional focus on learning to read Arabic and then memorise and recite the Qur’an) and mainstream school education (including its‘ inclusive ’form of religious education’). The aim has been to better comprehend how these students make sense of this dual educational experience while negotiating the knowledge, skills, and values that are taught to them by two often seemingly disparate institutions. A further aim is to place our findings within the growing field of intercultural education. Though both types of education are often thought to be distinct and oppositional –the former as non-confessional and ‘modern’, the latter as confessional and ‘outmoded’– both English and Swedish students were able to identify a degree of symbiosis between the two, particularly in relation to the process of memorisation. Thus, it became increasingly clear to the researchers that Muslim student reflection on their participation in both traditions of education had an intercultural dimension in the sense of encouraging dialogue and discussion across educational cultures prompting new knowledge and understanding. This article lays out some of the evidence for this conclusion., Bu makale, Müslümanların “destekleyici eğitim” (Arapça'yı okumayı ve ardından Kuran'ı ezberlemeyi ve okutmayı temel alan geleneksel -hafızlık- eğitimi) ile Müslüman öğrencilerin Kuran'ı ezberleyip okudukları ve temel eğitiminin içinde var olan din eğitimine odaklanmaktadır. Amaç, bu iki eğitim deneyimini öğrencilerin nasıl algıladıklarını daha iyi kavramak ve aynı zamanda iki farklı kurum tarafından kendilerine öğretilen bilgi, beceri ve değerleri müzakere etmektir. Diğer bir amaç da bulgularımızı gelişen kültürlerarası eğitim alanlarına yerleştirmektir. Ezberleme süreci ile ilgili olarak her iki eğitim türünün de genellikle farklı ve birbirine muhalif olduğu düşünülse de- önceki dindışı ve “modern”, sonraki ise dinî ve “modası geçmiş” olarak- hem İngiliz hem de İsveçli öğrenciler tarafından, ikisi arasında bir dereceye kadar bir ortak alan tanımlayabilmişlerdir. Bu nedenle Müslüman öğrencilerin, her iki eğitim geleneğine katılımları hakkındaki düşüncelerinin, yeni bilgi ve anlayışı teşvik eden eğitim kültürleri arasındaki diyalogu ve tartışmayı teşvik etme anlamında kültürlerarası bir boyuta sahip olduğu araştırmacılar için giderek daha belirgin hale gelmiştir. Bu makale, bu sonuca yönelik kanıtlardan bazılarını ortaya koymaktadır.

The aim of this review is to conduct a meta-synthesis of primary school social studies education. This meta-synthesis review interprets and evaluates qualitative data, analyzes the results of the studies in question and presents similarities and differences. Data collection started on 10 October 2017 and continued until the completion of the article (June 30, 2018). The most recent studies were included in the sample. The result shows that studies focus mostly on curriculum evaluation, subject/unit analysis and values education. Curriculum evaluation studies mostly analyze the social studies curricula of first to fifth grade while they tackle the subjects of critical thinking standards, family, democracy, children’s literature and social studies in basic education very little. Qualitative studies on primary school social studies education are mostly action, case study or phenomenological studies whereas there are very few ethnographic studies or studies based on grounded theory addressing the same topic. Moreover, most of those studies use content analysis and descriptive analysis or do not specify analysis methods that they employ. The results suggest that efforts should be directed towards the implementation of the program in primary school social studies education. Therefore, primary school social studies research focuses mostly on curriculum evaluation but fails to provide insight into how curricula are put into practice. It is, therefore, recommended that further research be conducted on the practical aspect of primary school social studies curricula. These studies should select appropriate methods and techniques and focus on concept teaching and misconceptions in primary school social studies education. Values education should be integrated with literary works that contain cultural elements and society values., Bu araştırmada ilkokulda Sosyal Bilgiler eğitimi alanındaki çalışmalara ilişkin araştırmaların mevcut durumunun analizinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırma, nitel verilerin yorumlanması ve değerlendirilmesinin temel alındığı, bu çalışmaların yine nitel bir yaklaşımla ele alınarak sonuçlarının derinlemesine irdelendiği, benzerlik ve farklılıklarının ortaya konulduğu meta sentez çalışmasıdır. Araştırma verilerinin toplanmasına 10 Ekim 2017 tarihinde başlanmış, veri toplama süreci makalenin tamamlanmasına kadar geçen süre zarfınca (30 Haziran 2018) devam etmiş, yayımlanan yeni çalışmaların da verilere dâhil edilmesine özen gösterilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre ilkokulda Sosyal Bilgiler eğitiminde yapılan çalışmaların konu alanlarına ilişkin sonuçlar incelendiğinde, program değerlendirmesi, konu ya da ünite bazlı çalışmalara ilişkin incelemeler ile değer eğitimine yönelik çalışmaların olduğu görülmüştür. Özellikle Sosyal Bilgiler program incelemeleri ile ilgili elde edilen sonuçlarda 1’den 5’inci sınıflara kadar program geliştirme öğeleri açısından inceleme çalışmalarının olduğu görülmüştür. Ayrıca ilkokulda Sosyal Bilgiler eğitimine yönelik nitel çalışmaların çoğunlukla eylem araştırması, durum çalışması ve fenomenolojik desende temellendiği görülmüştür. Gömülü teori/kuram oluşturma ve etnografik desende çalışmaların azınlıkta olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca yapılan çalışmaların veri analiz süreçlerine ilişkin sonuçlarda içerik analizi ve betimsel analiz yöntemlerinin ön planda olduğu görülmüştür. Öte yandan incelenen çalışmaların birçoğunda analiz yöntemlerinin belirtilmediği tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre ilkokulda Sosyal Bilgiler eğitimi çalışmalarında programın sahada uygulamasına dönük çalışmaların yapılması önerilebilir.

Anabaptistler 16. yüzyıl reform hareketinden etkilenerek Batı Avrupa’nın bazı bölgelerinde 1520 ila 1530 yılları arasında ortaya çıkan bir harekettir. Anabaptistler, Katolik ve Protestanların Hıristiyan dünyasında otorite konumunda olmalarına karşı çıkan bir grup olarak doğmuş ve Kutsal Kitap’a geri dönüş yapılması gerektiğini savunmuşlardır. Çoğu Anabaptist, Kutsal Kitap’a dayanarak yedi olan sakrament sayısını ikiye düşürmüş ve sadece vaftiz ile ekmek şarap ayinlerinin sakrament olduğunu ileri sürmüşlerdir. Anabaptistlerin temel görüşü, bebek vaftizinin gerçek vaftiz olmadığını ve bu yüzden şimdiye kadar yapılan vaftizlerin geçerliliğinin bulunmadığını iddia etmeleridir. Onlara göre, vaftiz olacak kişinin vaftizin ne anlama geldiğini bilmesi ve iman ikrarında bulunabilecek akılda olması gerektiğinden dolayı gerçek vaftiz yetişkin-inanan vaftizidir. Bu nedenle bir çocuk, kiliseye katılıp katılmayacağına kendisi karar verebilecek yaşta olmalıdır. Dolayısıyla bir bebeğin iman ikrarında bulunmasının mümkün olmadığını ifade ederek bebek vaftizinin geçerli vaftiz olmadığını ileri sürerler. Ayrıca papanın Hıristiyan dünyasında otoriter konumda olmasını kabul etmedikleri gibi Protestanların da otoritesini reddederler. Kökleri Protestan Reformuna dayanan Hutteritler de Anabaptist bir Hıristiyan grubu olarak 1528 yılında şimdiki Çek Cumhuriyeti olan Moravya’da ortaya çıkmıştır. Hutteritler, inanan-yetişkin vaftizi, malların ortak kullanımına dayanan komünal yaşam tarzı, barışseverlik, devlet ve diğer kiliselere bağlı olmadan tamamen ayrı bir şekilde sistemleştirdikleri uygulamaları ile temel inanç esaslarını oluşturmuşlardır. Hutteritler, bu inançları sebebiyle devlet, Katolikler, Lutheran kiliseleri, John Kalvin ve Ulrich Zwingli reform kiliseleri tarafından heretik ilan edilmiş ve takibat altına alınmışlardır. Yakalanan ve devlet kilisesine dönüş yapmayanlar asılarak, başları kesilerek, boğularak ve yakılarak idam edilmişlerdir. Takibat altına alınan Hutteritler, inançlarını sürdürmek için Moravya’dan Macaristan, Romanya, Rusya, Birleşik Devletler ve Kanada’ya göç etmiştir. Hutteritler, inançlarını Protestan Reformu sırasında şekillendirmişlerdir. Diğer Hıristiyanlardan farklı olarak ortak bir şekilde bütün mal varlıklarını paylaşarak yaşamışlardır. Buna “community of goods” demişlerdir. Onlara, neden bütün mal varlığınızı paylaşarak yaşıyorsunuz diye sorulduğu zaman, ilk Hutterit liderlerinden ve kıdemlilerinden biri olan Peter Reidemann, “Başlangıçta Tanrı, insanların bireysel olarak hiçbir şeye sahip olmaması gerektiğine, ancak birbirleriyle ortak her şeye sahip olmaları gerektiğine hükmetti.” şeklinde cevap vermiştir. Hutteritler, Havariler Tarihi ve Yeni Antlaşma pasajlarına dayanarak bütün Hıristiyanların, ekonomik ve ruhsal bakımdan eşit bir şekilde ortak yaşam tarzı ile hayatlarını sürdürmeleri gerektiğine inanmışlardır. Diğer taraftan onlar, Tanrının, bütün Hıristiyanların şeytanın etkisi altında olan dünya hayatından uzakta yaşamalarını istediğine inanırlar. Sade elbiseler giyinmeyi tercih etmeleri de dünya hayatından ayrı bir şekilde yaşadıklarının kanıtıdır. Diğer önemli bir inançları ise barışsever olmalarıdır. Barışsever inançları, şiddet içeren ve şiddete destek veren her türlü askerî hizmet, hakimlik, yargıçlık gibi sivil kurumlara katılımın tamamen yasaklanmasıdır. Dolayısıyla Hutteritler, herhangi bir siyasî amaç da gütmezler. Hutteritler, inançlarının kısıtlanması ve inançlarına aykırı isteklerde bulunulası durumunda göç etmeyi tercih etmişlerdir. Göç ettikleri en son yer Amerika olup, Kuzey Amerika’da zengin bir hayata kavuşmuş, daha önce göç ettikleri hiçbir yerde bu kadar refah bir hayat yaşamamışlar ve bu refah hayat onların herhangi bir kısıtlamaya maruz kalmadan nüfuslarını genişletmelerini sağlamıştır. Böylece Hutterit kolonileri büyüme göstermiş ve koloni yönetimlerini düzenli bir şekilde yönetmek adına her on beş-yirmi yılda bir, kolonilerin büyüyüp büyümediğini kontrol etmişlerdir. Eğer koloni büyümüş ise yeni bir koloninin kurulmasının zamanı gelmiş demektir. Yeni kurulacak olan koloninin masraflarının yarısını büyük olan koloni yani ikiye bölünecek olan koloni ödemelidir. Hutteritler, Mennonitlerde veya İsviçre Kardeşlerde olduğu gibi çekirdek aile yapısının ön planda olduğu bir yaşam tarzı sürdürmezler. Onların yaşam biçimleri diğer toplumlardan tecrit olmuş bir şekilde, kolektivizmi ve üyeler arası eşitlikçiliği savunan liderlik hiyerarşisinin mevcut olduğu, aile kavramının yerine koloni kavramının yerleştirildiği, erkeklerin üç veya dört nesil birlikte ortak yaşam tarzı ile yaşadığı bir sistemdir. Komünal yaşam tarzının bir sonucu olarak kolonide yazılı ve yazılı olmayan kurallar oluşturulmuş olup koloninin işleri, bütün koloni üyeleri arasında paylaşılarak sürdürülmektedir., Anabaptists were influenced by the 16th century reform movement, occurring in some parts of the Western Europe from 1520 to 1530. Anabaptism was constituted as a group that opposed Catholics and Protestants in their authority in the Christian world, and argued that it is needed to return to the Bible. Most Anabaptists have reduced the number of sacraments from seven to two based on the Bible, claiming that the ritual of baptism and the eucharist are of the only sacraments. The main view of Anabaptists is that pedobaptism is not the true baptism, and therefore the baptisms that had been made until then were not valid. According to them, true baptism is the baptism for adult-believers, since the one who will be baptized must know what baptism means, and must have in mind that he can profess faith. For this reason, a child must grow old enough to decide whether or not to attend the church. Therefore, they argue that it is not possible for an infant to profess faith, and that the pedobaptism is not of valid baptism. They also reject the authority of the Protestants, as they did not accept the Pope being the authority in the Christian world. Hutterites, whose roots are based on the Protestant Reform, also emerged in 1528 in Moravia, the current Czechia, as a group of Anabaptist Christians. Hutterites formed their basic principles of belief such as baptism for adult-believers, communal lifestyle based on the common use of goods, pacifism systemized standing off from the state and the other churches. Hutterites were declared heretic by the state, the Catholics, the Lutheran churches, and the reform churches of John Kalvin and Ulrich Zwingli because of these beliefs. Those who were caught, and did not renounce their faith returning to the state church were executed by hanging, beheading, drowning, and burning. Following the Hutterites, they migrated from Moravia to Hungary, Romania, Russia, the United States and Canada to maintain their beliefs. Hutterites shaped their beliefs during the Protestant Reform. Unlike other Christians, they lived together by sharing all their assets. They called it “community of goods”. When asked why they live sharing all their assets, Peter Reidemann, one of the first Hut- terite leaders and seniors, answered, “In the beginning, God decided that humans should not have anything individually, but they should have everything in common with each other.” The Hutterites believed that, based on the History of the Apostles and the New Covenant passages, all Christians should maintain their lives in accordance with a shared lifestyle, economically and spiritually. The Hutterites believed that, based on the History of the Apostles and the New Covenant passages, all Christians should continue their lives with a common lifestyle, economically and spiritually. On the other hand, they believed that God wants all Christians to live far from earthly life that’s under the influence of the devil. The fact that they prefer to wear plain dresses is proof that they live acting indifferent to earthly life. Another important belief is that they are peace-lovers. Their pacifist beliefs indicate complete prohibition of participation in all kinds of civilian institutions count in and promote violence such as military service, judgeship and judicature. Therefore, Hutterites do not pursue any political purpose. Hutterites preferred to migrate when their beliefs were convicted, and requests were made against their beliefs. While the last place they migrated to is America, they have had a rich life in the North America, they have never lived such a prosperous life anywhere they migrated to before, and this prosperous life has enabled them to increase their population without any restriction. Thus, Hutterites colonies expanded, and the administrations of the colonies checked to see every fifteen or twenty years if the colonies were expanding in order to manage the colony administrations properly. If the colony has epanded, it is time to establish a new colony. The colony, which will be divided into two, must pay half the costs of the newly established colony. Hutterites do not lead a lifestyle in which the nuclear family structure is at the forefront, as in the Mennonites or the Swiss Brothers. It is a system in which the leadership hierarchy exists, advocating collectivism and inter-member egalitarianism, where the concept of colony is replaced, and men live with a shared lifestyle together for three or four generations. As a result of the communal lifestyle, written and verbal rules were established in the colony, and the work of the colony was shared by all members of the colony. Since Hutterites are a community that adopts a shared lifestyle, this lifestyle has brought along many social or economical problems in the colony. The biggest problem for them, however, is that members began to have personal assets, thereby endangering the colonial lifestyle.

Haber, tarih serüveninde yenibir yolculuğa çıkmıştır. Günümüz medya ve iletişim sistemleri derin bir yapısaldönüşüm geçirmektedir. Bu yapısal dönüşüm alıcı kitle için mesaj halinegetirilen saf bilginin ve haber kavramının da dönüşmesine ön ayak olmaktadır.Bu gelişim karşısında Google algoritmaları (ve diğer arama motorlarıalgoritmaları), gazeteci ve haberci biçimlerini ve işlevlerini de yapı sökümeuğratmaktadır. Bu çalışmada haberin dönüştürülmesi, paylaşılması veözgürleştirilmesi gibi kavramsal ve felsefi bakış açıları ile gazetecilikteyaşanan yapısal dönüşüm değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bilginin özgürcepaylaşılması ve dağılımı konusunda internetin ne şekilde aktif bir rolüstlendiği değerlendirilmiştir. Yeni nesil gazeteci anlayışının küresel savaşve demokrasi krizi içerisinde bilgiyi ve onun kontrolünü tekelinde tutanİmparatorluk’a (küresel sistemler) karşı alternatif bir ağ yaratabileceğiaçıklanmaya çalışılmıştır. Ancak yeni nesil gazeteciler haberleri optimizeederken habercilik etik kurallarını da ihlal etmek durumunda kalabilmektedir.Bu nedenle habercilikte SEO (Arama Motoru Optimizasyonu) kriterleri tartışmakonusu olmaktadır. Yine de yeni nesil gazeteciler, internetin editöryel veyazılımsal olanaklarını kullanarak saf bilginin özgürleşmesini ve küreseldolaşıma girmesini sağlamak için, SEO kriterlerinden yararlanabilmektedir. Bubakış açısıyla arama motorlarının güncel etkileri sonucu habercilikte yaşananyapısal dönüşümü irdelemek için, tüm haber web siteleri olarak değerlendirilenevren içerisinden amaçsal örneklem olarak belirlenen 12 haber web sitesinin SEOsorumluları ile derinlikli yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Eldeedilen veriler ışığında nitel araştırma yöntemiyle betimsel bir analizyapılarak sonuca varılmaya çalışılmıştır., The news has taken a new journey in its historyadventure. Current media and communication systems undergo an effectivestructural transformation. This structural transformation leads to thetransformation of pure knowledge and the concept of news into the message ofthe receiving mass. In the face of this development, the Google algorithms (andother search engines' algorithms), have changed formats and functions ofjournalist and reporter. In this study, it is tried to evaluate the structuraltransformation of journalism with conceptual and philosophical perspectivessuch as transformation, sharing and emancipation of news. The basic claim isthat the internet plays the most sharply active role in the free sharing anddistribution of knowledge. One of the others claim is that new generation ofjournalists can create an alternative network against the Empire, whichmonopolizes knowledge and control in the crisis of global war and democracy.However, it is possible that new-generation journalists may violate newsreporting ethics while optimizing the news. Therefore, SEO criteria are amatter of discussion in reporting. Nevertheless,the new generation of journalists can use the Internet's editorial and softwarecapabilities to leverage SEO criteria to ensure that pure knowledge isemancipated and enters global circulation. Fromthis perspective, to examine the structural transformation in the reporting asa result of the current effects of the search engines, 12 news websites identified as purposive sampling inpopulation. After then it has been conducted depth face-to-face interviews withthese SEO experts and in the light of the data obtained, a descriptive analysiswas made by means of qualitative research method.

Schools have a key role in adapting refugee children from different sociocultural structures to social life. In recent years, approaximately 4 million people have had to emigrate from Iraq and Syria to Turkey. With the participation of so many refugees in social life, their educational processes have become an important actual problem. The existence of refugee students has led to cultural diversity and trigerred the emergence of social conlicts in schools they attend. Culturally responsive education based on the argument of creating a learning environment in which students’ cultural backgrounds are considered and valued forms the conceptual framework of the study. The aim of this study is to analyze teachers’ experiences of teaching to refugee students through culturally responsive education. This study is a qualitative research. Face-to-face interviews were conducted with 14 volunteer teachers from four different schools in Ankara, where the refugee population predominantly lives. The findings obtained from the analysis of the data were gathered in three themes: (1) What teachers know about the students; (2) Teachers’ approaches to the education of refugee students; and (3) Teachers’ experiences of preparing culturally responsive learning environments. It is the most general result that the lack of knowledge about cultural backgrounds of refugee students and systematic problems arising from that the Turkish educational system was not ready for refugee education are the main obstacles to culturally responsive education. The other important result, regarding to the first one, is that the teachers do not have sufficient tools to overcome these problem in pedagogical terms., Okullar farklı sosyokültürel yapılardan gelen mülteci çocukların, sosyo-kültürel yaşama uyum sağlamalarında anahtar bir role sahiptir. Son yıllarda 4 milyona yakın insan Irak ve Suriye’den Türkiye’ye göç etmek durumunda kalmıştır. Bu kadar çok sayıda insanın sosyal hayata katılmasıyla birlikte onların eğitimi de önemli bir gündem konusu haline gelmiştir. Mülteci öğrencilerin varlığı öğrenim gördükleri okullarda kültürel çeşitliliğe yol açmış ve temasa bağlı sosyal çatışmaların ortaya çıkmasını tetiklemiştir. Bu çalışmada öğrencilerin kültürel arka planlarının dikkate alındığı ve değer gördüğü bir öğrenme çevresi yaratılması argümanından yola çıkan kültüre duyarlı eğitim, çalışmanın kavramsal çerçevesini oluşturmuştur. Öğretmenlerin mülteci öğrencilere öğretmenlik yapma deneyimlerinin kültüre duyarlı eğitimin temel dinamikleri üzerinden çözümlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma nitel bir araştırmadır. Araştırmada Ankara’da mülteci nüfusun ağırlıklı olarak yaşadığı çevrelerde bulunan dört farklı okuldan gönüllü 14 öğretmen ile yüz yüze görüşülmüştür. Elde edilen verilerin analizi sonucunda ulaşılan bulgular öğretmenlerin öğrenciler hakkında ne bildikleri, mülteci öğrencilerin eğitimi konusundaki yaklaşımları ve kültüre duyarlı öğrenme ortamları hazırlama deneyimleri olmak üzere üç temada toplanmıştır. Türk eğitim sisteminin mültecilerin eğitimine hazır olmamasından kaynaklı olarak öğrencilerin kültürel arka planlarına ilişkin bilgi eksiklikleri ve sistematik sorunların kültüre duyarlı eğitimin önündeki temel engel olduğu ve öğretmenlerin pedagojik anlamda bu sorunların nasıl üstesinden gelecekleri konusunda yeterli araçlara sahip olmadıkları ulaşılan en genel sonuçtur.

Teachers’ professional development through collaborative arrangements has been emphasized in the literature despite the lack of sufficient interest and practice in Turkey. This study proposes a new model of team teaching as an in-service professional development program that draws on the principles of effective continuous professional development (CPD) practices. The new team teaching model is practiced in five phases and contains research, collaboration, and reflection stages with a focus on learner-centered instruction. The research adopted a qualitative approach exploring a case study of three English as a foreign language (EFL) teachers regarding their reflections on the model. The data for the study were obtained from semi-structured interviews and archival records. The findings of the study suggested that the teachers’ reflections on the new team teaching model centered on what they did through the phases of team teaching, what they learned thanks to the model, what they thought about the model, and how they felt from the beginning to the end of its implementation. Furthermore, the results revealed a gradual shift from negative to positive views on team teaching by the end of the study., Türkiye’de ilgi ve uygulama eksikliği olmasına karşın, uluslararası alanyazında, öğretmenlerin mesleki gelişimlerinin işbirliğine dayalı çalışmalarla desteklenmesi üzerine vurgu yapılmaktadır. Bu çalışma, etkili ve sürekli mesleki gelişim (SMG) ilkeleri doğrultusunda hizmet içi mesleki gelişim programı olarak tasarlanmış yeni bir takım öğretimi modeli sunmaktadır. Yeni takım öğretimi modeli, beş evrede uygulanmakla birlikte; öğrenci merkezli öğretime odaklanan araştırma, işbirliği ve yansıtıcı düşünme aşamalarını içermektedir. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemleri benimsenmiş ve İngilizceyi yabancı dil olarak öğreten üç öğretmenin modele ilişkin yansıtıcı düşünceleri araştırılmıştır. Çalışmanın verileri, yarı yapılandırılmış görüşmelerden ve arşiv kayıtlarından oluşturulmuştur. Çalışmanın bulgularına göre, öğretmenlerin yeni takım öğretimi modeli hakkındaki yansıtıcı düşünceleri; takım öğretiminin evreleri boyunca yaptıklarına ve model sayesinde öğrendiklerine, model hakkında düşündüklerine ve uygulamanın başından sonuna kadar hissettiklerine dayanmaktadır Ayrıca, çalışmanın sonlarına doğru, öğretmenlerin takım öğretimine daha olumlu yaklaştıkları ortaya çıkmıştır.

2020 yılının başından itibaren tüm dünyayı sarsan Covid19 pandemisibireylerin tüm yaşantılarını etkisi altına almıştır ve şüphesiz ki eğitim sektörüde bu durumdan oldukça etkilenmiştir ve tüm dünyada ve ülkemizde uzaktaneğitim uygulamaları hızla yaygınlaşmaya başlamıştır. Bu nedenle bu çalışmanın amacı; pandemi sürecinde bir üniversitenin yabancı dil (İngilizce) hazırlıkprogramında uygulanan eş zamanlı uzaktan eğitime yönelik öğrencilerin görüşlerini incelemektir. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışmasına göredesenlenen bu çalışmada eş zamanlı uzaktan eğitime katılan ve çalışmaya gönüllü olarak katılım sağlayan hazırlık programındaki 78 öğrenciye araştırmacılartarafından geliştirilen ve açık uçlu sorulardan oluşan anket formu, Google Formsyoluyla uygulanmıştır. Toplanan veriler üzerinde içerik analizi yapılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre öğrencilerin genel olarak geleneksel yüz yüze eğitimieş zamanlı uzaktan eğitime tercih ettikleri; eş zamanlı uzaktan eğitim için farklımetaforlar kullandıkları; eş zamanlı uzaktan eğitimin etkileşim boyutunda eksiklikler olduğu ve eş zamanlı uzaktan eğitimde ekstra etkinlikler ve ödevlendirme boyutunun önemli olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. The Covid19 pandemic, which has shaken the whole world since the beginning of 2020, has affected all the lives of individuals, and undoubtedly, the education sector has been highly affected by this situation and distance education applications have started to spread rapidly all over the world and in our country. Therefore, the aim of this study was to examine the views of students on the synchronous distance education applied in a foreign language (English) preparation program of a university during the pandemic process. The present study was designed according to the case study, one of the qualitative research methods. A questionnaire form, which was developed by the researchers and consisted of open-ended questions, was applied via Google Forms to the 78 preparatory – class students who attended the simultaneous distance education and voluntarily participated in the study. The collected data was analyzed thanks to content analysis. According to the findings of the study, it was concluded that the students generally preferred traditional face-to-face education to synchronous distance education; they used different metaphors for synchronous distance education; there were problems in the interaction dimension of synchronous distance education and the dimension of extra activities and homework was important in synchronous distance education. 2-s2.0-85105083804

Bu tez yaşanan travmalar, güçlükler, zorluklar ve trajedilerin ardından başarılı bir şekilde adapte olabilme süreci olarak tanımlanan dayanıklılık kavramını analiz etmektedir. Dayanıklılık, aynı zamanda bireylerin tecrübe ettikleri güçlüklerden sonra hızlı bir şekilde toparlanabilmelerini sağlayan kaynakları araştırma ve bu kaynaklardan istifade edebilme kapasiteleri olarak da tanımlanmaktadır. Bu tez çalışmasının hedef kitlesini yaşları 13-18 arasında değişen ve Türkiye'nin Doğu Marmara Bölgesi'de yer alan bir ilçe olan Darıca'da ikamet eden Suriyeli çocuklar oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı Türk eğitim sisteminin Suriyeli çocukların pozitif genç gelişimine yardımcı olacak şekilde dayanıklılık geliştirip geliştirmediklerine herhangi bir katkı sağlayıp sağlayamadığının tespit edilmesidir. Saha araştırmasının gerçekleştirilebilmesi için karma bir metodolojiye başvurulmuştur. Araştırma, belirlenen sahada ortaöğretim kurumlarında eğitim gören Suriyeli çocuklara uygulanan Çocuk Dayanıklılık Ölçeği, derinlemesine görüşmeler ve eğitimcilerle gerçekleştirilen odak grup görüşmelerine dayanmaktadır. Araştırma sorusu kapsamında çocukların eğitim sistemi içinde gelişen dayanıklılık örüntüleri mercek altına alınmıştır. Ayrıca, araştırma çocukların gözünden dayanıklılığın ve dayanıklı olma halinin değişen içsel dinamikleri ve anlamını keşfetmeyi hedeflemektedir. Bu çalışma, Türkiye'de sığınmacı çocukların göç sonrası dönemde yaşadıkları tecrübelerin göz önünde bulundurularak dayanıklılık kavramının dinamik ve devingen yapısını analiz eden ilk tez çalışması olma özelliğini taşımaktadır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, görüşme sağlanan tüm Suriyeli çocuklar; toplam dayanıklılık skorları cinsiyet, eğitimde geçirilen süre, ebeveynlerin eğitim durumu vb. demografik trendlere bağlı olarak değişse de; dayanıklı bireyler olarak tespit edilmiştir. Bunun da ötesinde, dayanıklılığın göstergeleri ve kökenleri ile ilgili toplumsal cinsiyet rolleri ve stereotiplerine göre kayda değer varyasyonlar tespit edilmiştir. Sonuncu olarak, bu çalışma gömülü teori analizi uygulanarak sığınmacı çocukların gözünden dayanıklılık göstergelerinin tespit edildiği ilk çalışma olma özelliğini de taşımaktadır. Bu tez, dayanıklılık çalışmayı planlayan akademisyenler, sosyologlar, psikologlar, sosyal çalışmacılar, politika yapıcılar ve uzmanlar açısından kavramla ilgili detaylı bilgi sahibi olabilecekleri bir kaynak niteliği taşımaktadır. Anahtar Kelimeler: Dayanıklılık, sığınmacı çocuklar, eğitim dayanıklılığı, pozitif genç adaptasyonu (gelişimi), dayanıklılık ölçeği, eğitim ekosistemi This thesis analyzes the notion of resilience as a process of being able to adapt successfully in the face of traumas, challenges, hurdles and tragedies. Resilience also is the capacity of individuals to search and make use of sources which help them to bounce back rapidly after challenging experiences. The target group of this thesis is Syrian asylum-seeker children between the ages of 13-18 in education; dwelling on Darıca province located in East Marmara region of Turkey. The aim of the research is to detect whether Syrian children are able to develop resilience in the context of Turkish educational system to ensure positive youth development. A mixed research methodology was adopted to conduct the field work. The research was conducted through Child and Youth Resilience Measure (CYRM) and focus group discussions with selected number of children and focus group discussions with selected number of teachers. Within the scope of the research question, children's resiliency patterns developed in education system were investigated profoundly. In addition, this research also aims at to find out inner meanings and evolving dynamics of resilience from the children's point of view. It is the first research conducted in Turkey which analyzes the notion of resiliency as a dynamic and evolving process by taking into consideration of asylum-seeker children's experiences in post-migration context. The research is proved that all the Syrian children are resilient even though there are certain kind of differences based on demographic determinants such as gender, years in education system, educational level of parents and so forth. Moreover, a prominent variation was detected regarding indicators and roots of resiliency based on assumed gender roles and stereotypies. The last but not the least, the research is the first one which was able to identify the potential indictors of resilience from the asylum-seeker children's perspective based on grounded theory approach. Hopefully, while this thesis will be able to pave the way for new methods, for academics, policy makers and experts who need to embrace new ways of dealing with the notion of resilience; it will be a reference source analyzing significant notions and remarks in the field exhaustively.Key Words: Resilience, asylum-seeker children, education resiliency, positive youth adaptation (development), resilience measure, education ecosystem 363

Schools are not only places for teaching and learning activities, but also organizations observed organizational behaviors. These behaviors are generally examined in industrial organizations, but they have been begun to be investigated in the schools. Organizational behaviors which are studied by administrative scientists, are adapted to the educational field by educational scientists. To name a few, organizational commitment, organizational citizenship, and organizational justice are teacher behaviors observed in the schools. The current study aims to analyze the content of the organizational behavior studies conducted in the schools of Turkey. The design of the study was content analysis based on systematic review such that 107 empirical studies are included to be analyzed. Keywords of organizational behavior and teacher with organizational behavior and school are examined. The study showed that the most studied topics are organizational commitment and organizational citizenship, whereas the least studied topics are organizational hypocrisy and organizational ethics. The total sample size of all studies is 41369, most of whom were conducted in Ankara and İstanbul. Most of the studies are implemented by quantitative methods so that more qualitative and mixed studies are recommended., Okullar sadece eğitim-öğretim etkinliklerinin sürdürüldüğü yerler değil, aynı zamanda farklı örgütsel davranışların gözlemlendiği kurumlardır. Örgütsel davranışlar genellikle endüstriyel kuruluşlarda incelenmekle birlikte okullarda da araştırılmaya başlanmıştır. Yönetim bilimcilerin ağırlıkla çalıştığı örgütsel davranışlar eğitim bilimciler tarafında eğitim-öğretim ortamlarına aktarılmıştır. Örgütsel bağlılık, örgütsel vatandaşlık ve örgütsel adalet bu davranışlara örnek olarak gösterilebilir. Bu çalışma okullarda gözlenen belirli örgütsel davranışları içerik olarak analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışma deseni içerik analizi olup 107 görgül çalışma analize dâhil edilmiştir. Çalışmaların analizinde okullarda görev yapan öğretmenlerin gösterdiği örgütsel davranışları inceleyen, son 10 yılda yayımlanan makale, rapor, kitap, kitap bölümü ve tezler dikkate alınmıştır. İçerik analizinde örgütsel davranış ve okul ile örgütsel davranış ve öğretmen anahtar sözcükleri kullanılmıştır. Okullarda en sık çalışılan örgütsel davranışların örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık olduğu görülürken en az rastlanan örgütsel davranışların ise örgütsel ikiyüzlülük ve örgütsel etik olduğu görülmüştür. Çalışmaların toplam örneklem büyüklüğü 41369 olup çalışmaların çoğu Ankara ve İstanbul’da gerçekleştirilmiştir. Çalışmalarda daha çok nicel yöntemlerin kullanıldığı görülmekte ve dolayısıyla daha sık nitel ve karma araştırmalara yer verilmesi önerilmektedir.

Buçalışmada Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının Türkiye’ye komşu ülkeler hakkındakialgıları, görüşleri ve coğrafi bilgi temelinde yeterliliklerini belirlemekamaçlanmıştır. Betimsel tarama modeli ile gerçekleştirilen araştırmanın çalışmagrubunu, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Anabilim Dalı birinci ve ikinci sınıfındaöğrenim gören 90 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışma grubununoluşturulmasında amaçlı örneklem yöntemlerinden ölçüt örnekleme kullanılmıştır.Araştırmanın verileri açık uçlu soruların yer aldığı bir yapılandırılmış veritoplama aracı ile toplanmıştır. Veriler içerik analizi kullanılarak çözümlenmiştir.Elde edilen sonuçlara göre, öğretmen adaylarının, Türkiye’ye komşu ülkelerinkonumu, fiziki, nüfus, ekonomik ve siyasi özelliklerine ilişkin yetersiz vehatalı ifadelere sahip oldukları ve bu ülkelerin Türkiye ile ilişkilerinimekânsal olarak analiz edebilecek bilgi temelinden yoksun oldukları tespitedilmiştir. Öğretmen adaylarının daha çok kalıp bilgi ve önyargılar üzerindenülkeler hakkında değerlendirmeler ve tanımlamalar yaptıkları, komşu ülkelerhakkındaki tanımlamalarının dost-düşman ülkeler anlayışından beslendiği dikkatiçekmektedir. Katılımcıların öğretmen adayı oldukları gerçeğinden yolaçıkıldığında, Türkiye’nin çevresindeki ülkeler ve bu ülkelerin Türkiye ileilişkileri hakkında önyargı ya da kalıp yargılardan uzak, doğru ve derinlikli coğrafibilgilere ve mekânsal düşünme becerilerine sahip olmaları önem taşımaktadır. Bubağlamda, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği lisans programı ve programdaki dersiçeriklerinin düzenlenmesi önerilmektedir., In the current study, it is aimed to determinepre-service teachers’ perceptions, opinions and to determine their competenceson the basis of their geographical knowledge about the neighbouring countriesof Turkey. The study group of the study, employing the descriptive surveymodel, consists of 90 first and second year students attending the Departmentof Social Studies Teaching of an education faculty. In the selection of thestudy group, purposive sampling method was used. A structured data collectiontool with open-ended questions was used as the data collection tool. The datawere analysed using content analysis. According to the obtained results, it wasconcluded that the pre-service teachers have inadequate and incorrectstatements regarding the location, physical, population, economic and politicalfeatures of the Turkey's neighbouring countries and they do not have theknowledge base needed to spatially analyse the neighbouring countries toTurkey. It is noteworthy that, pre-service teachers make assessments aboutcountries through stereotypes and prejudices and it is noteworthy that thedefinitions of neighbouring countries are based on the understanding of friendsand enemy countries. Based on the fact that the participants are pre-serviceteachers, it is important that pre-service teachers’ having accurate, andin-depth information and having spatial thinking skills about the neighbouringcountries to Turkey and these countries’ relationships with Turkey. In thiscontext, it is recommended that the Social Studies Education undergraduateprogram and course content in this program be arranged.

Araştırma,Gençlik Hizmetleri ve Spor Genel Müdürlüğü Gençlik Merkezleri faaliyetleri vebu faaliyetlerden yararlanan bireylerin memnuniyet düzeylerinin belirlenmesiamacıyla yapılmıştır.Araştırmanınevrenini, Antalya, Denizli, Isparta, Burdur Gençlik Hizmetleri ve Spor İlMüdürlüğü, Gençlik Merkezlerine kayıtlı üyeler, örneklem grubunu ise, buüyelerden tesadüfî yöntemle belirlenmiş toplam 1350 birey oluşturmaktadır.Araştırmadaveriler yazılı kaynaklardan ve anket yöntemiyle elde edilmiştir. Anketinanlaşılabilirliği, kapsam geçerliği ve güvenirliği sağlanmıştır. Cronbach's Alpha güvenirlik katsayısı 0,88bulunmuştur. Anketler örneklem grubuyla birebir görüşülerekdoldurulmuştur. Ankete 450 erkek, 890 kadın olmak üzere toplam 1350 birey cevapvermiştir.Eldeedilen verilere istatistik işlem olarak, frekans(%), Crosstabsve X2 (Ki-Kare)teknikleri uygulanmıştır. Değişkenler arası farklılıkların tespitinde 0,05güven aralığı kabul edilmiştir.Araştırma kapsamında elde edilen verilere göre,katılımcıların gençlik merkezlerinde düzenlenen sosyal,sportif, kültürel ve diğer faaliyetlerden, gençlik merkezlerine ulaşım vegüvenlikten, gençlik merkezleri personeli ile iletişimden, gençlikmerkezlerinin fiziki yapılarından, çoğunluk olarak memnun olduklarınısöyleyebiliriz. Cinsiyetler arası görüşlerde ise bazı memnuniyet düzeylerinde olumluyönde 0,05 manidarlık düzeyinde anlamlı farklılıklar görülmektedir(p, This studywas carried out to determine the Youth Center activities of the DirectorateGeneral of Youth Services and Sports and satisfaction levels of individualsbenefiting from these activities.The researchpopulation consisted of members registered to Youth Centers of the ProvincialDirectorate of Youth Services and Sports in Antalya, Denizli, Isparta, andBurdur, and the sample group consisted of a total of 1350 individuals selectedfrom these members by the randomized method. In thestudy, the data were obtained from written sources and by the questionnairemethod. The intelligibility, content validity, and reliability of thequestionnaire were ensured. The Cronbach’s alpha reliability coefficient wasfound as 0.88. The questionnaire was filled in by interviewing the sample groupface-to-face. 1350 individuals in total, being 450 males and 890 females,responded to the questionnaire.As thestatistical procedure, the frequency (%), Crosstabs, and X2(Chi-Square) techniques were applied to the data obtained. The confidenceinterval of 0.05 was accepted in the determination of differences betweenvariables.According tothe data obtained within the scope of the study, it can be said that theparticipants are mostly satisfied with the social, sportive, cultural, andother activities arranged in youth centers, transportation to and security ofyouth centers, communication with the youth center personnel, and physicalstructures of the youth centers. There are significantpositive differences at the significance level of 0.05 in somesatisfaction levels in the opinions between genders (p

WOS:000437821200002, Social media (SoMe) is an interactive communication type that uses computers (smart phone, tablet, notebook) and internet based technologies. With SoMe, ideas, videos, pictures and files can be easily shared; instant communication and cooperation can be installed with people in distant places. Twitter, Facebook, Instagram and Youtube are highly efficient SoMe tools for information sharing. These sharings can be national or international level. In recent years, SoMe tools have provided quite good opportunities for communication between colleagues on behalf to increase patient-physician communication as well as vocational education and skills in medicine. Because, to reach big centers and experienced trainers for a good education is mostly difficult and labored due to time, cost and language problems. However, thanks to SoMe tools, this problem can be partially solved. Dermatology and dermatopathology are the most appropriate medical fields where these tools can be used for visual education. In this article, we wanted to share the clues by making the awareness that SoMe tools can provide positive contributions to vocational education and communication, and by emphasizing the importance of the use of SoMe tools in increasing the experience of practitioners in dermatology and dermatopathology education and practice in these fields., Sosyal medya (SoMe); bilgisayarlar (akıllı telefon, tablet, notebook) ve internet tabanlı teknolojileri kullanan interaktif bir iletişim şeklidir. SoMe ile fikir, video, resim ve dosyalar kolayca paylaşılabilir; uzak mesafelerdeki insanlarla anında iletişim ve iş birliği kurulabilir. Twitter, Facebook, Instagram ve Youtube bilgi paylaşımı için oldukça etkin SoMe araçlarıdır. Buralardaki paylaşımlar, ulusal ya da uluslararası düzeyde olabilir. Son yıllarda SoMe araçları, hasta-hekim iletişimi yanı sıra, tıp alanında mesleki eğitim ve becerilerin artırılması adına meslektaşlar arasında iletişim için oldukça güzel fırsatlar sunmaktadır. Çünkü, iyi bir eğitim için büyük merkezlere ve deneyimli eğiticilere ulaşmak zaman, maliyet ve dil problemleri nedeniyle çoğu zaman zor ve zahmetlidir. Ancak SoME araçları sayesinde bu sorun kısmen çözülebilmektedir. Dermatoloji ve dermatopatoloji ise görsel temelli eğitim için bu araçların en uygun kullanılabileceği tıbbi alanlardandır. Bu makalede, SoMe araçlarının mesleki eğitim ve iletişim için olumlu katkılar sağlayabildiğinin farkındalığını oluşturmak, bu alanlarda çalışan hekimlerin dermatoloji ve dermatopatoloji eğitim ve pratiği konusunda deneyimlerinin artırılmasında SoME araçlarının kullanımının öneminden bahsederek ipuçlarını paylaşmak istedik.