Search

AnteaGroup 438001 Inleiding In de periode 6 mei t/m 4 juni 2020 heeft Antea Group, een archeologisch inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven (IVO-P) uitgevoerd voor diverse onderzoeksgebieden in de gemeente Loppersum, tegenwoordig gemeente Eemsdelta. In onderhavige rapportage wordt gebruik gemaakt van de voormalige gemeentenaam Loppersum. De directe aanleiding tot het archeologische onderzoek is het landelijke hoogspanningsnet, om een nieuwe hoogspanningsverbinding te realiseren van Eemshaven naar Vierverlaten (afb. 1). Voor de realisatie van deze hoogspanningsverbinding worden masten geplaatst en tijdelijke bouwwegen en –plaatsen aangelegd. Dit verstoort (mogelijk) de bodem, waardoor eventueel aanwezige archeologische resten verstoord of vernietigd kunnen worden. Archeologie is meegenomen in het MER1 , in de formulering van het Voorkeursalternatief (VKA) – bestaande uit diverse bureau- en booronderzoeken2 -, in het Archeologieplan t.b.v. het Inpassingsplan en in het proces van de vergunningverlening. In dit vooronderzoek is de archeologische verwachting van de mastlocaties onderzocht. Op basis van de resultaten van het in 2019 door Antea Group uitgevoerde inventariserende veldonderzoek door middel van verkennende en karterende boringen3 is geadviseerd om op de zones 2 en 7 een grondbewerking dieper dan 0,3 m – mv te voorkomen of als dit niet mogelijk is een proefsleuvenonderzoek (zones 1, 3 - 9) dan wel opgraving (zone 2) uit te voeren. Vooralsnog is het voornemen om bij zone middels technische maatregelen de archeologie te ontzien (hier zal niet dieper dan 0,3 m – mv worden gewoeld). Concluderend dienen zones 1 en 3 – 9 middels een proefsleuvenonderzoek nader onderzocht te worden. Daarnaast is aanbevolen om de rest van het plangebied vrij te geven ten gunste van de voorgenomen plannen (met uitzondering van de locaties waar nog een verkennend/karterend booronderzoek moet plaatsvinden). Het onderzoek is uitgevoerd conform BRL 4000, protocol 4003 met daarin besloten de Kwaliteitsnorm Nederlandse Archeologie (KNA), versie 4.1. alsmede het genoemde PvE, het oplegvel en het hierop gebaseerde Plan van Aanpak (PvA).4 Voor de KNA-protocollen 4001 (PvE), 4002 (bureauonderzoek), 4003 (inventariserend veldonderzoek) en 4004 (opgraven) is Antea Group gecertificeerd conform de SIKB-BRL 4000 (Beoordelingsrichtlijn voor archeologie). Synthese/conclusies Op basis van de resultaten van het veldonderzoek kan worden geconcludeerd dat bijna overal – in de aanwezige vegetatiehorizonten/brandlagen – vondstmateriaal aanwezig is dat wijst op het gebruik van het landschap gedurende de ijzertijd, Romeinse tijd en (vroege) middeleeuwen. Er werden vooral natuurlijke afzettingen aangetroffen, en plaatselijk losse antropogene sporen zoals (sub)recente dan wel middeleeuwse greppels/sloten. Deze vindplaatsen zijn als niet behoudenwaardig gewaardeerd.

In opdracht van ABT B.V. heeft RAAP in maart 2022 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Carel van Bylandtlaan 30 te Den Haag in de gemeente Den Haag. Het onderzoek vond plaats in het kader van een omgevingsvergunning. Op grond van de onderzoeksresultaten en onder verwijzing naar de doelstellingen, kunnen de volgende uitspraken worden gedaan: In het plangebied is sprake van een reële kans op de aanwezigheid van resten van menselijke bewoning vanaf het laat neolithicum tot aan het eind van de 16e eeuw. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van dunne kustduinafzettingen in de strandvlakte waarin het plangebied gelegen is. De kans op een verstoord bodemprofiel is groot, voornamelijk als gevolg van de aanwezige kabels en leidingen en mogelijk ook als gevolg van (sub)recente bouwwerkzaamheden. De geplande ingrepen zijn in drie groepen te verdelen: ingrepen ondieper dan 50 cm, ingrepen dieper dan 50 cm en binnen die laatste groep ingrepen in zeker verstoorde grond en in mogelijk ongeroerde bodem. Voor de ingrepen ondieper dan 50 cm adviseren wij geen vervolgonderzoek. De verwachting voor het aantreffen van intacte archeologische resten is laag en de diepte van de ingreep valt ook binnen de vrijstellingsgrens in het bestemmingsplan. Van de ingrepen dieper dan 50 cm worden er een aantal uitgevoerd in zeker geroerde grond. Het betreft alle werkzaamheden waarbij in het recente verleden door de mens in de bodem ingegraven zaken worden verwijderd. Daarbij kan gedacht worden aan kabels en leidingen, het gasstation en de brandstoftank. Er is één ingreep die dieper wordt uitgevoerd dan 50 cm en die deels in een gebied valt waar op basis van de bestaande kabels en leidingen geen bodemverstoring wordt verwacht. Hiervoor raden wij wel vervolgonderzoek aan, namelijk om een verkennend booronderzoek te laten uitvoeren. Dit onderzoek heeft een tweeledig doel: vaststellen of het bodemprofiel ter plaatse daadwerkelijk nog intact is en bepalen of de te verwachten (dunne) kustduinafzettingen in het plangebied aanwezig zijn en er dus sprake zou kunnen zijn van een archeologische verwachting op de aanwezigheid van resten van bewoning uit de periode van het laat neolithicum tot het einde van de 16e eeuw. Wanneer blijkt dat de bodem tezeer is verstoord of de te verwachten kustduinafzettingen niet aanwezig zijn, kan nader onderzoek achterwege blijven. Blijken de kustduinafzettingen wel intact aanwezig dan kan het booronderzoek opgeschaald worden naar een karterend onderzoek met als doel vaststellen of zich ook daadwerkelijk archeologische resten in de bodem bevinden. Is dat het geval dan zal gravend (waarderend) onderzoek moeten worden uitgevoerd. Gezien de kleine omvang van de geplande ingreep kan dit het beste direct in de vorm van een opgraving worden uitgevoerd. Delen van deze ingreep vallen in zones waar reeds bestaande kabels en leidingen verwacht worden. Hier is het advies uiteraard niet op van toepassing.

Dit bureauonderzoek is uitgevoerd in het kader van een erftransformatie aan Rodijksweg 7, daarbij worden sloop- en nieuwbouwwerkzaamheden en terreinherinrichtingswerkzaamheden uitgevoerd. Het vigerend bestemmingsplan in het plangebied is ‘Buitengebied Deventer, Rodijksweg 7’. In dit bestemmingsplan is een onderscheid te maken tussen de een zone zonder dubbelbestemming voor archeologie en een zone met dubbelbestemming ‘Waarde – Archeologie 1’. De bodemroerende ingrepen die gepaard zullen gaan met de erftransformatie aan Rodijksweg 7 overschrijden naar verwachting de vrijstellingswaarden voor de dubbelbestemming ‘Waarde – Archeologie 1’. Het bestemmingsplan ‘Buitengebied Deventer, Rodijksweg 7’ is gebaseerd op oud archeologiebeleid en kent daardoor hele strikte vrijstellingsgrenzen (100 m2) voor de dubbelbestemming ‘Waarde – Archeologie’. Op basis van de vrijstellingsgrenzen in dit nog steeds vigerend bestemmingsplan dient dit bureauonderzoek opgesteld te worden. In dit bureauonderzoek wordt verder uitgegaan van het huidige archeologiebeleid, dat voor deze locatie overal leidt tot ruimere vrijstellingsgrenzen. Op basis van het bureauonderzoek is de archeologische verwachting nader gespecificeerd.

De overslibde terp Wartena-Noord ligt in het klei-op-veengebied ten zuidoosten van Leeuwarden. Het betreft een huisterp uit de Romeinse tijd die voor een groot deel bestaat uit organogeen materiaal en die in 2013 voor een deel is opgegraven. De site bevindt zich in het dalgebied van een voormalig veenriviertje dat in de prehistorische tijd verbinding had (geul van Goutum) met het Boornebekken. Tijdens de opgravingen zijn geologische opnamen verricht in de profielwanden van de aangelegde werkputten. In totaal zijn 6 profielkolommen gedocumenteerd. Om de natuurlijke laageenheden te kunnen dateren zijn dateringsmonsters genomen. Samen met de dateringen van het vondstmateriaal uit antropogene lagen verschaft dit een chronologische fasering. Uit het geo-/archeolandschappelijke onderzoek is naar voren gekomen dat de vorming van het Basisveen op het Pleistocene zand begon rond 4295 v. Chr. In het veenpakket bevindt zich tussen 3.32 en 3.45 m -NAP een Wormer klei-inschakeling die gedateerd is tussen ca. 2690 en 2780 v. Chr. Door de natuurlijke overslibbing van kwelderklei stopte rond 310 v. Chr. de pure veenvorming en werd een humeuze / venige kleilaag afgezet. De terp werd rond 75 n. Chr. aangelegd op een laagje kleiig zeggeveen dat uiteindelijk op deze organogene kleilaag is gevormd. In de 3e eeuw n. Chr. nam de menselijke invloed in het gebied sterk af. Het gebied vernatte en er vormde zich een kleiige veenlaag ('Tinga-achtig veen'). Dit veen raakte overslibd in de vroegmiddeleeuwse tijd. Deze kleisedimentatie was het gevolg van hervatte ontginningen in het klei-op-veengebied. Door ontwatering en een verbeterde afwatering, trad bodemdaling op en tot aan de laatmiddeleeuwse bedijkingen werd het gebied overstroomd bij hoog stormvloedwater.

In opdracht van Buro LinO heeft RAAP in mei 2022 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Utrechtse Vecht te Vreeland in de gemeente Stichtse Vecht. Het onderzoek vond plaats in het kader van een omgevingsvergunning. Op grond van de onderzoeksresultaten en onder verwijzing naar de doelstellingen, kunnen de volgende uitspraken worden gedaan:  In het plangebied is sprake van een verwachting op de aanwezigheid van resten van bewoning vanaf de ijzertijd op veraard veen en oeverwalafzettingen in de ondergrond en aan maaiveld.  In de kern van Loenen en Vreeland zijn resten van bebouwing te verwachten uit de hoge middeleeuwen en daarna.  Ter plaatse van enkele buitenplaatsen (Breevecht, Sans Souci, Herderlust, Wallestein, Schoonoord, Westerklip) en ter plaatse van de Molen de Ruiter en de voormalige steenbakkerij zijn resten van bebouwing te verwachting uit de periode vanaf de 16e eeuw. Deze verwachting geldt ook voor oudere bebouwing in het gehele plangebied.  In de omgeving van Molen de Ruiter is in de eerste helft van de 20e eeuw een kerkhof aangelegd. Hier kan – afhankelijk van de geplande ingrepen – sprake zijn van de aanwezigheid van menselijke resten. Dit is ook het geval in de historische kern van Loenen nabij de kerk. De ingrepen binnen dit project moeten nog worden bepaald en ontworpen. Het enige wat op dit moment duidelijk is, is dat de dijk moet worden opgehoogd, maar de wijze waarop dat moet gebeuren en welke verdere ingrepen daarbij noodzakelijk en wenselijk zijn, is nog niet vastgesteld. Er is zelfs nog geen sprake van scenario’s en evenmin is bekend of in het kader van dit project eigenlijk wel ingrepen in de bodem plaats zullen vinden. Op basis van de resultaten van het onderzoek kan op dit moment dan ook alleen in theoretische zin gezegd worden dat in het plangebied (mogelijk) archeologische resten bedreigd worden door de voorgenomen ingrepen. Zouden in het gehele plangebied ingrepen in de bodem plaatsvinden, dan zou het advies zijn om de gespecificeerde verwachting aan te vullen en te verfijnen door middel van een verkennend booronderzoek. Een dergelijk vervolgonderzoek heeft tot doel de opbouw van de ondergrond, de bodemopbouw en/of bodemverstoringen gedetailleerd in kaart te brengen. Aan de hand daarvan kan de in dit bureauonderzoek opgestelde archeologische verwachting worden getoetst en kunnen concrete gegevens worden verzameld over gaafheid en diepteligging van de verwachte archeologische resten. Dit advies zou voor het gehele plangebied gelden, maar omdat het zeer goed mogelijk is dat ingrepen in de bodem uiteindelijk slechts plaatselijk uitgevoerd zullen worden, adviseren wij dit bureauonderzoek slechts te zien als een inventarisatie van wat er in het plangebied aan archeologische potentie en verwachtingen aanwezig is, of zou kunnen zijn. De eerstvolgende stap is het vaststellen van de uit te voeren ingrepen, onder andere op basis van de nu voorliggende archeologische informatie en alle andere randvoorwaarden, dan wel enkele scenario’s voor de aanpak van het project. Dan kan worden vastgesteld of en zo ja waar het verkennende booronderzoek kan worden uitgevoerd. Stap twee is dan een rapport op te stellen van een bureauonderzoek waar de geplande ingrepen in kunnen worden opgenomen en een specifiek advies kan worden opgesteld voor die ingrepen en de locaties waar deze plaatsvinden. Het rapport van dit tweede of aangepaste bureauonderzoek zal (selectie)adviezen geven. Het is dan aan de bevoegde overheid, de gemeente Stichtse Vecht, deze al dan niet over te nemen in de vorm van een (selectie)besluit.

In opdracht van ABO Milieuconsult heeft RAAP in juli-augustus 2020 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Korte Voorhouterweg - Collegiantenstraat te Rijnsburg in de gemeente Katwijk. Op basis van het bureauonderzoek bestaat voor het plangebied een lage-matige archeologische verwachting voor de aanwezigheid van archeologische resten uit het laat neolithicum en de bronstijd. Het plangebied lijkt in een strandvlakte tussen twee strandwallen (of een strandwal in het noorden-oosten en een haakwal in het westen) in te liggen. Hoewel voor strandwallen een hoge archeologische verwachting bestaat, is deze lager (laag-matig) voor strandvlaktes en ligt het in de lijn der waarschijnlijkheid dat hoger liggende strandwallen geschikter zullen zijn geweest voor bewoning. In de lager liggende strandvlaktes kon zich in drassige milieus een pakket veen vormen, waarvoor een lage archeologische verwachting bestaat voor de bronstijd-ijzertijd. Voor het plangebied bestaat een lage-middelhoge archeologische verwachting voor de aanwezigheid van resten uit de ijzertijd en Romeinse tijd. Deze worden op hoger liggende kwelder-/oeverafzettingen verwacht. Volgens reconstructies voor het Romeinse (cultuur)landschap lag het plangebied in deze periode aan de rand van een brede zone van middelhoge oeverafzettingen in de buurt van de overgang naar hoger liggende komafzettingen. Circa 45 m ten noorden van het plangebied is in de bovenkant van de kwelder-/oeverafzettingen uit de ijzertijd-Romeinse tijd (vanaf 0,7-0,8 m –NAP) geen laklaag aanwezig, hetgeen waarschijnlijk illustreert dat dit pakket is afgetopt door latere erosie. Ongeveer 140 m ten oosten van het plangebied (aan de andere kant van de Oude Vliet) zijn zulke laklagen weliswaar in kwelderafzettingen (vanaf 0,9 m –NAP) aangetroffen, maar blijkt dat dit niveau (buiten de strandwal) niet beakkerd is, hetgeen mogelijk duidt op een natter milieu. Ter hoogte van het plangebied lijkt latere activiteit van de Oude Vliet in erosie van de top van de kwelder-/oeverafzettingen uit de ijzertijd-Romeinse tijd te hebben geresulteerd. Ten oosten van het plangebied zijn getijdengeulafzettingen van de voorloper van de Oude Vliet aanwezig. Deze geul lijkt zich in de vroege middeleeuwen te hebben gevormd en volgde grofweg de loop van de huidige waterpartij ten oosten van het plangebied. Deze vorming en activiteit heeft in de omgeving tot erosie van strandwallen en hernieuwde sedimentatie geleid. Boringen vanaf 80 m ten oosten van het plangebied illustreren dat de eerder gevormde kwelderafzettingen uit deze ijzertijd-Romeinse tijd nabij de Oude Vliet op sommige locaties volledig zijn geërodeerd. De dichtstbijzijnde reeds uitgevoerde boringen (circa 45-75 m ten noorden van het plangebied) illustreren dat zulke vergaande erosie op deze locaties verder weg van de Oude Vliet niet heeft plaatsgevonden, maar dat eerder gevormde pakketten kwelder-/oeverafzettingen wel zijn afgetopt. Gezien de vergelijkbare afstand tot de Oude Vliet, lijkt het waarschijnlijk dat dit ook in het plangebied het geval is. Er bestaat een lage-middelhoge archeologische verwachting voor bewoningssporen uit de late middeleeuwen-nieuwe tijd. Op basis van historisch kaartmateriaal wordt geen bewoning verwacht uit de nieuwe tijd. Op topografische kaarten uit 1903 en later staat bebouwing in het plangebied weergegeven. Het is onbekend of in het plangebied recente/sub-recente opgebrachte pakketten aanwezig zijn en tot welke diepte de bodemopbouw reeds is verstoord. Op basis van de resultaten van dit onderzoek blijkt de kans klein dat in het plangebied archeologische resten bedreigd worden.

Synthegra B.V. heeft in opdracht van XXX een archeologisch bureauonderzoek in combinatie met een verkennend booronderzoek uitgevoerd op een terrein aan de Bartlehiem 8 te Wyns. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen uitbreiding van de hoofdwoning aan de westzijde, met twee verbindingen naar de oostelijk gelegen stal. In totaal wordt er 83,5 m2 verstoord tot een diepte van circa 50 cm beneden maaiveld, de fundering wordt onderheid. Het plangebied ligt op een vlakte van getijafzettingen dat vanaf de IJzertijd is gesedimenteerd. Gezien de ouderdom van de te verwachte afzettingen kunnen in het plangebied vindplaatsen aanwezig zijn vanaf het IJzertijd tot en met de nieuwe tijd. Op de Archeologische Verwachtingskaart van de provincie Friesland heeft het plangebied een hoge waarde. Het plangebied maakt ook deel uit van een AMK-terrein dat gebaseerd is op de aanwezigheid van bebouwing dat minstens teruggaat tot het begin van de 19e eeuw. Het betreft een terrein van hoge archeologisch waarde waar wordt gestreefd naar behoud. Er is een intact bodemprofiel van getijafzettingen aangetroffen met daarin een bodemprofiel dat gekarakteriseerd is als poldervaaggrond. Hierin zijn geen archeologische resten aangetroffen. Op dit profiel is een gemiddeld 90 centimeter dik ophogingspakket aangetroffen. De fragmenten baksteenpuin die hierin zijn aangetroffen stammen uit medio de 20e eeuw waardoor dit pakket dateert bij de aanleg van het huidige pand dat uit dezelfde periode stamt.

Een archeologisch bureauonderzoek naar aanleiding van geplande herontwikkeling van Hoogstraat 177a-179b en Grote Kerkplein 68-70 in de gemeente Rotterdam.

Synthegra B.V. heeft in opdracht van XXX een archeologisch inventariserend veldonderzoek, verkennend booronderzoek uitgevoerd aan twee trajecten tussen station Heerlen en station Landgraaf. Ingrepen aan het spoor, station en wegen vormen de aanleiding. Eerder is al een bureauonderzoek uitgevoerd voor deze locatie. Bij het booronderzoek is het westelijke traject onderverdeeld in twee deelgebieden. De bodem in het deelgebied nabij station Heerlen is nog deels intact. Hier bestaat de ondergrond uit pleistocene eolische löss waar in de top oudtijdse omwerking heeft plaatsgevonden. Vanaf circa de 19e eeuw dateren de jongere erop gelegen lagen. De kans op archeologische resten blijft groot. De bodem in de andere twee deelgebieden is niet meer intact en is de bodem in het deelgebied bij station Heerlen-De Kissel afgetopt tot onbekende diepte in eolische en verspoelde löss en in het deelgebied bij station Landgraaf tot circa 7 à 8 m diep in de natuurlijke sedimenten. De top van de natuurlijke afzettingen bestaat daar nu uit zilverzand uit het Mioceen.

In opdracht van de gemeente Purmerend heeft RAAP in oktober 2020 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Bierkade-Venediën (eo) te Purmerend in de gemeente Purmerend. Op basis van het bureauonderzoek bestaat een lage tot middelhoge archeologische verwachting voor archeologische resten uit het neolithicum. Indien aanwezig zullen (bewonings)resten zich waarschijnlijk op gerijpte kwelderafzettingen (Laagpakket van Wormer) bevinden. Deze afzettingen worden onder het Hollandveen verwacht. Voor de periode van veenvorming tussen het laat neolithicum en de vroege middeleeuwen geldt tevens een lage tot middelhoge verwachting voor de aanwezigheid van archeologische resten. Het Hollandveen heeft zich in drassige milieus gevormd. Hoewel steeds duidelijker wordt dat het veenlandschap (lokaal) ook werd bewoond en werd gebruikt voor akkerbouw, wordt in het algemeen aangenomen dat deze drassige milieus vooral zijn gebruikt voor jacht en visserij. In de omgeving van het plangebied wordt de top van het veen rond 2-2,5 m –mv verwacht. De archeologische verwachting voor de late middeleeuwen is middelhoog-hoog en voor de nieuwe tijd hoog. Op basis van de historische kaarten valt te stellen dat het plangebied sinds het eind van de 16e eeuw bebouwd is geweest en bij de historische binnenstad van Purmerend behoort. Het grootste deel van het plangebied was op basis van historisch kaartmateriaal uit de 17e eeuw en later in gebruik als kade of straat (zie figuur 13 in het advies). In het plangebied kunnen, naast kadestructuren, rioleringen/goten en straatniveaus, ook stenen gebouwresten, oude dijklichamen of andere sporen van bewoning of activiteit uit de late middeleeuwen-nieuwe tijd binnen 2 m –mv aanwezig zijn. Plaatselijk worden in het plangebied mogelijk oude slootvullingen, resten van bruggen en/of delen van de stadsomwalling verwacht. Archeologische resten uit de (late middeleeuwen-)nieuwe tijd zijn waarschijnlijk in humeuze en vondstrijke stadsophogingen aanwezig. Sporen en resten uit de late middeleeuwen kunnen ook in de (verrommelde) top van het veen worden aangetroffen. De exacte verstoringsgraad en diepte in het plangebied is lastig op basis van het huidige bureauonderzoek te bepalen. Gezien de aanwezigheid van veel kabels en leidingen en de relatief diepe ligging van de huidige riolering zal de bodem ter plaatse van het riool verspreid over het plangebied tot 1,15-1,5 m –mv zijn verstoord.

Synthegra B.V. heeft in opdracht van bedrijf XXX een archeologisch bureauonderzoek in combinatie met een karterend booronderzoek uitgevoerd op een terrein aan de Stationsstraat 30 te Twello. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen realisatie van twee appartementencomplexen. De grootte van het plangebied bedraagt ca 1790 m2, waarbij de oppervlakte van de beoogde bebouwing 1030 m2 is en tot een diepte gaat van 260 cm beneden maaiveld. Naast bebouwing wordt de rest van het plangebied ingedeeld met parkeerplaatsen en begroeiing. De bodem zal waarschijnlijk tot ver in het archeologische niveau worden verstoord. Eventueel aanwezige archeologische waarden kunnen daarbij verloren gaan. Op basis van de Gemeentelijke archeologische verwachtingskaart Noord van de gemeente Voorst heeft het plangebied een hoge archeologische verwachting. Daarnaast ligt het binnen de 25-meter bufferzone van een bekende archeologische vindplaats.Het plangebied ligt waarschijnlijk op een dekzandrug of -welving, de bodem bestaat uit een hoge enkeerdgrond. Deze wordt gekenmerkt door een dik plaggendek van minimaal 0,5 meter en hebben een hoge archeologische verwachting. De landschappelijke situering is archeologisch gezien interessant en op basis van de ouderdom ervan de verwachte afzettingen kunnen vindplaatsen vanaf het Laat Paleolithicum tot en met de Romeinse tijd verwacht worden. Voor de Middeleeuwen en Nieuwe Tijd geldt dat er sporen van bewoning kunnen worden verwacht. Het natuurlijke bodemtype is in het hele plangebied tot ver in de C-horizont verstoord door ploeg- of graafwerkzaamheden. Vuursteenvindplaatsen bestaan voornamelijk uit strooiing van fragmenten vuursteen en ondiepe grondsporen, zoals haardkuilen, en bevinden zich in de bovengrond van de oorspronkelijke podzolgrond. Aangezien de bodem is verstoord, zijn eventueel aanwezige vuursteenvindplaatsen verloren gegaan. De hoge verwachting voor vuursteenvindplaatsen kan daarom naar laag worden bijgesteld. Nederzettingsresten uit het neolithicum tot en met de nieuwe tijd bestaan niet alleen uit fragmenten aardewerk, maar ook uit diepere sporen zoals paalgaten en afvalkuilen. Deze sporen kunnen tot in de C-horizont reiken en zijn mogelijk nog intact. Tijdens het booronderzoek zijn echter geen archeologische resten of indicatoren aangetroffen, die wijzen op de aanwezigheid een vindplaats uit deze periode. Daarom kan de verwachting om archeologische waarden uit de perioden neolithicum tot en met de nieuwe tijd aan te treffen voor het plangebied eveneens naar laag worden bijgesteld.